Астане қаласындағы Флуконазол Santo Капсулалары 150 Мг №1 | Фармацевтический завод «ПОЛЬФАРМА» АО

Флуконазол Santo «зеңге қарсы препараттар» деп аталатын дәрілік препараттар тобына жатады. Препараттың әсер етуші заты – флуконазол.

Флуконазол Santo зеңдер туғызған инфекцияларды емдеуге пайдаланылады, сондай-ақ кандидозды инфекциялар профилактикасында қолдануға болады. Зеңді инфекцияларға ең көп жиі себеп болатын — Candida деп аталатын ашытқылы зеңдер.

Ересектер

Дәрігер Сізге зеңді инфекциялардың келесі түрлерін емдеу үшін осы препаратты тағайындай алады:

криптококкты менингит — мидың зеңді инфекциясы

кокцидиоидомикоз — бронх-өкпе жүйесінің ауруы

Candida тектес зеңдер туғызған және қан ағымынан, ішкі ағзалардан (мысалы, жүрек, өкпе) немесе несеп шығару жолдарынан табылған инфекциялар

шырышты қабық кандидозы — ауыз қуысының, тамақтың шырышты қабығын зақымдайтын, сондай-ақ протез стоматитін туғызатын инфекция

жыныс ағзаларының кандидозы — қынап немесе пенис инфекциясы

тері инфекциялары — мысалы, табан микозы, құрғақ теміреткі, шап эпидермофитиясы, тырнақ инфекциясы.

Сонымен қатар Флуконазол Santo препаратын:

- криптококкты менингиттің қайталамалы инфекциясын болдырмау

- шырышты қабықтың қайталамалы кандидозын болдырмау

- қынаптық кандидоз қайталануларының жиілігін төмендету

- Candida тектес зеңдер туғызған инфекцияның дамуын болдырмау үшін (егер иммундық жүйе әлсіресе және тиісті үлгіде жұмыс істемесе) тағайындауға болады.

Дәрігер Флуконазол Santo препаратын бактериологиялық және басқа зертханалық зерттеулер нәтижелері белгілі болғанша тағайындауы мүмкін. Алайда, осы нәтижелер белгілі болғаннан кейін дәрігердің тиісті түзету енгізуіне болады.

- флуконазолға, Сіз зеңді инфекцияларды емдеу үшін қабылдап жүрген басқа дәрілік препараттарға немесе осы препараттың кез келген басқа ингредиенттеріне аллергия (жоғары сезімталдық) болуы («Қосымша мәліметтер» бөлімінде тізбеленген); симптомдар қышынуды, терінің қызаруын немесе тыныс тарылуын қамтуы мүмкін

- анамнездегі флуконазол қабылдаудан кейінгі ауыр тері бөртпесі немесе терінің терең қабыршақтануы, сулы бөртпелер және/немесе ауыздың шырышты қабығындағы ойық жаралар

- астемизол, терфенадин (аллергияны емдеуге арналған антигистаминдік препараттар) қабылдау

- цизаприд (асқазан бұзылыстарын емдеуге арналған препарат) қабылдау

- пимозид (психикалық ауруларды емдеуге арналған препарат) қабылдау

- хинидин (жүрек аритмияларын емдеуге арналған препарат) қабылдау

- эритромицин (инфекцияларды емдеуге арналған препарат) қабылдау

- Флуконазол Santo препараты капсуласының құрамында лактоза бар болғандықтан, сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы кінәраттары, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттер

- жүктілік және лактация кезеңі

- зеңді инфекция емдеуге төзімді болып кетсе, зеңге қарсы басқа ем таңдау қажет болуы мүмкін

- шашалу және тұншығу қаупімен байланысты осы дәрілік түр үшін 6 жасқа дейінгі балалар.

Бастың шашты бөлігінің дерматофитиясы

Балаларда бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеуде флуконазолды қолданудың зерттеуі оның гризеофульвин тиімділігінен кем түспейтінін көрсетті: жалпы емдеу сәттілігі 20%-дан аз құрады. Осылайша, флуконазолды бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеу үшін пайдалануға болмайды.

Криптококкоз

Басқа аумақтар криптококкозын (мысалы, өкпе мен тері криптококкозы) емдеуде флуконазолдың тиімділігі туралы дәлелденген деректер жеткіліксіз, сондықтан препаратты дозалау жөнінде нұсқаулар беру мүмкін емес.

Терең эндемиялық микоздар

Паракокцидиоидомикоз, тері-лимфа споротрихозы және гистоплазмоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеуде флуконазолдың тиімділігі туралы дәлелденген деректер шектеулі, соның салдарынан дозалауға қатысты қандай да бір нұсқаулар беру мүмкін емес.

Кандидоз

Зерттеулерде, C. albicans тегіне қарағанда, Candida тектес басқа зеңдерді жұқтыру жиілігінің көбеюі анықталды. Осы штаммдар флуконазол әсеріне табиғи төзімділікті (мысалы C. krusei және C. auris) немесе төмен сезімталдықты (C. glabrata) жиі көріністейді. Осындай жағдайларда, әсіресе, егер алдыңғы ем тиімсіз болса, басқа зеңге қарсы емді таңдау қажет болуы мүмкін. Зеңге қарсы препараттарды тағайындай отырып, Candida зеңдерінің әр алуан түрлерінде флуконазолға төзімділік жиілігін ескеру керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Флуконазол бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде сақтықпен қолданылу керек.

Бүйрек үсті бездері функциясының бұзылуы

Кетоконазолдың бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігін туындататыны белгілі, сирек жағдайларда оны флуконазол қолданылғанда сирек болса да байқауға болады. Преднизонмен бір мезгілдегі ем кезінде бүйрек үсті бездері қыртысының жеткіліксіздігіне қатысты ақпаратты «Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері» бөлімінен қараңыз.

Бауыр функциясының және өт шығару жолдарының бұзылуы

Флуконазол бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге сақтықпен тағайындалу керек.

Сирек жағдайларда флуконазол қолдану, ең алдымен, күрделі қатарлас аурулары бар пациенттерде ауыр, оның ішінде өліммен аяқталған гепатоуыттылықпен қатар жүреді. Флуконазол қолданумен байланысты гепатоуыттылық жағдайларында жалпы тәуліктік дозамен, ем ұзақтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жасымен қандай да бір айқын өзара байланысы байқалмады. Флуконазол гепатоуыттылығы, әдетте, қайтымды сипатта болды және емдеуді тоқтатудан кейін басылды.

Флуконазолмен емдеу кезінде бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінің ауытқулары бар пациенттер бауырдың өте ауыр зақымдануларының дамуын болдырмау мақсатында тұрақты қадағалауда болуы тиіс.

Емдеуші дәрігер пациенттерді бауырдың ауыр зардаптарының сипаттас симптомдары (астения, анорексия, тұрақты жүрек айну, құсу және сарғаю) туралы хабардар етуі тиіс. Флуконазол қабылдауды дереу тоқтату керек, ал пациент дәрігерге қаралу керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдарды, оның ішінде флуконазолды қолданғанда электрокардиограммада QТ аралығының ұзару жағдайлары орын алды. Флуконазол түзеткіш калий өзекшелерінің иондар ағынын (Ikr) тежеуі арқылы QТ аралығын ұзартады. Басқа дәрілік препараттардан (амиодарон сияқты) болатын QТ аралығының ұзаруы P-450 CYP3A4 цитохромының тежелісімен күшеюі мүмкін. Тіркеуден кейінгі қадағалау барысында флуконазол қабылдап жүрген пациенттерде QТ аралығы ұзаруының және көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның (torsade de pointes) өте сирек жағдайлары тіркелді. Осы жағдайлар арасында жүректің құрылымдық ауруы, электролит бұзылулары және қатарлас препараттар сияқты көптеген қатарлас қауіп факторлары бар ауыр науқасты пациенттер туралы хабарламалар келіп түсті, олардың да оқиғаға ықпал етуі мүмкін болды. Гипокалиемия мен ауыр жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде өмірге қатерлі қарыншалық аритмиялардың және полиморфты қарыншалық тахикардияның жоғары туындау қаупі болады.

Флуконазол аритмия кезіндегі ықтималды жай-күйлері бар пациенттерге сақтықпен тағайындалу керек. QТ аралығын ұзартатыны және Р-450 СYР3А4 цитохромы көмегімен метаболизденетіні белгілі басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Галофантрин

Галофантрин ұсынылған емдік дозасында QТс аралығын ұзартады және СYР3А4 субстраты болып табылады. Сондықтан, флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Тері реакциялары

Сирек жағдайларда пациенттерде флуконазолмен емделу кезінде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамыды. ЖИТС-пен науқас пациенттер көптеген дәрілік препараттарға болатын ауыр тері реакцияларының дамуына көбірек бейім. Егер беткейлік зеңді инфекция емінен өтетін пациентте флуконазол әсеріне жатқызуға болатын бөртпе пайда болса, осы дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату керек. Егер инвазиялық/жүйелі зең инфекциясы бар пациенттерде бөртпе пайда болса, оларды мұқият қадағалап отыру және буллездік зақымданулар немесе көп пішінді эритема дамыған жағдайда флуконазолды тоқтату керек.

Флуконазол қабылдап жүрген пациенттерде эозинофилиямен болатын дәрілік реакция, әрі эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен болатын дәрілік реакция жағдайлары білінді.

Аса жоғары сезімталдық

Анафилаксиялық реакцияның сирек жағдайлары тіркелді.

Р-450 цитохромы

Флуконазол CYP2C9 изоферментінің және CYP3А4 изоферментінің орташа тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Флуконазолды CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерімен метаболизденетін емдік диапазоны тар дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді қадағалап отыру керек.

Терфенадин

Тәулігіне 400 мг-ден аз дозаларда флуконазол мен терфенадинді бір мезгілде қолдануды емдеуші дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Егер Сіз төменде атап көрсетілген препараттардың қандай да бірін қабылдап жүрсеңіз, таяуда қабылдасаңыз немесе қабылдауыңыз мүмкін болса, өз дәрігеріңізге немесе фармацевтке мәлімдеңіз.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді:

Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдаған пациенттерде жүрек тарапынан жағымсыз құбылыстар жағдайлары, оның ішінде көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия жағдайлары тіркелді. Тәулігіне бір рет 200 мг флуконазол мен күніне төрт рет 20 мг цизапридті бір мезгілде қолдану қан плазмасында цизаприд деңгейлерінің елеулі жоғарылауына және QTс аралығының ұзаруыҚосымша заттар әкелді. Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Терфенадин: QTс аралығының ұзаруынан туындаған күрделі жүрек аритмиясы анықталған соң зеңге қарсы азол препараттарын терфенадинмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде осы препараттардың өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілді. Бір зерттеуде флуконазол тәулігіне 200 мг дозада қолданылғанда QTс аралығының ұзаруы байқалмады. Флуконазол тәулігіне 400 және одан көп (800 мг) дозаларда қабылданған басқа зерттеу флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан көп дозаларда қабылдаудың терфенадинді қатарлас қолданғанда оның плазмалық деңгейлерінің едәуір жоғарылауына әкелгенін көрсетті. Флуконазолды 400 мг және одан көп дозаларда және терфенадинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозаларда және терфенадинді бір мезгілде қолдануды дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.

Астемизол: флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Астемизолдың жоғарылаған плазмалық концентрациялары QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Пимозид: in vitro немесе in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Пимозидтің жоғарылаған плазмалық концентрациялары QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Хинидин: in vitro немесе in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Хинидин қолданылғанда QТ аралығының ұзару жағдайлары және көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның сирек жағдайлары байқалды. Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Эритромицин: эритромицин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану ықтималды кардиоуыттылық (QТ аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия), ал оның салдарынан, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады. Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:

Галофантрин: флуконазол СYР3А4 изоферментін тежеу әсеріне орай, галофантриннің плазмалық концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ықтималды кардиоуыттылық (QТ аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия), ал оның салдарынан, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады. Препараттардың осы біріктірілімінен сақтану керек.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақ болуды талап етеді

Амиодарон: флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану QТ аралығының ұзаруына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болса, әсіресе, флуконазолды жоғары дозаларда (800 мг) қолданғанда сақ болу керек.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақ болуды және олардың дозасын түзетуді талап етеді:

Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазол AUC мәнінің 25% төмендеуіне және жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкеледі. Рифампицинді бірге қабылдайтын пациенттерге флуконазол дозасын арттыру керек. Өзара әрекеттесу зерттеулері флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен бірге немесе кейіннен сүйек кемігін ауыстырып салу кезінде организмді түгел сәулелендіруден кейін пероральді қабылдау флуконазол сіңірілуінің клиникалық мәнді нашарлауына әкелмейді.

Гидрохлоротиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесу зерттеулерінің барысында флуконазол қабылдаған дені сау еріктілерде гидрохлоротиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қабылдау плазмада флуконазол концентрациясының  40% жоғарылауын туындатты. Осы орайда диуретиктерді бір мезгілде қолдану кезінде флуконазол қабылдау режимін өзгерту қажет емес.

Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері

Флуконазол – Р-450 цитохромының CYP2C9 және СYР3А4 изоферменттерінің орташа тежегіші. Флуконазол, сонымен қатар, СYР2С19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Төменде көрсетілген анықталған/құжатталған өзара әрекеттесуден тыс, флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын және СYР2С9, СYР2С19 және СYР3А4 ферменттерімен метаболизденетін басқа құрамдас бөліктерінің плазмалық концентрациясының жоғарылау қаупі де бар. Сондықтан аталған препараттарды абайлап біріктіру керек, ал пациенттер дәрігердің мұқият қадағалауында болуы тиіс. Флуконазолдың ферменттерді тежеу әсері, оның жартылай шығарылу кезеңінің ұзаққа созылуына орай, осы препаратпен емдеуді тоқтатудан кейін 4-5 күн бойы жалғасады.

Алфентанил: дені сау адамдарда флуконазол (400 мг) мен вена ішіне алфентанилді (20 мкг/кг) бір мезгілде қолдану барысында алфентанил АUС10 мәні 2 есе артады, бұл СYР3А4 изоферментінің тежелуінен болуы мүмкін. Алфентанил дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилин әсерін күшейтеді. Қатарлас емдеуді бастар алдында және одан кейін бір апта өткен соң 5-нортриптилин және/немесе S-амитриптилин концентрациясын өлшеуге болады. Қажет болса, амитриптилин немесе нортриптилин дозасын түзету керек.

Амфотерицин В: иммунитеті қалыпты инфекция жұқтырған тышқандарда және иммунитеті әлсіреп кеткен инфекция жұқтырған тышқандарда флуконазол мен В амфотерицинін бір мезгілде қолдану келесі нәтижелерді: C. аlbicans туғызған жүйелі инфекциялар кезінде әлсіз аддитивті зеңге қарсы әсерін, Cryptococcus neoformans туғызған бассүйекішілік инфекция кезінде өзара әрекеттесудің болмауын, Aspergillus fumigatus туғызған жүйелі инфекция кезіндегі екі препараттың антагонизмін көрсетеді. Осы зерттеулер нәтижелерінің клиникалық маңызы белгісіз.

Антикоагулянттар: тіркеуден кейін қолдану барысында, зеңге қарсы басқа азол препараттарымен болған жағдайлардағы сияқты, флуконазолды варфаринмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде проторомбин уақытының ұзаруымен қатар жүрген қан кетулер (қанталаулар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) тіркелді. Флуконазолмен және варфаринмен қатарлас емделу кезінде протромбин уақыты 2 есе ұзарады, бұл СYР2С9 изоферменті арқылы варфарин метаболизмінің тежелісінен болуы мүмкін. Кумарин немесе индандион антикоагулянттарын флуконазолмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытын бақылап отыру керек. Антикоагулянт дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Бензодиазепиндер (қысқа әсерлі) (мысалы, мидазолам, триазолам): флуконазол мидазоламды пероральді қабылдаудан кейін мидазолам концентрациясының елеулі жоғарылауына және психомоторлық әсерлерге әкеледі. Флуконазол Santo 200 мг және мидазолам 7,5 мг бір мезгілде пероральді қабылдау, мидазолам AUC мәнінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына әкелді. Күнделікті 200 мг флуконазолды 0,25 мг триазоламмен біріктірілімде пероральді қабылдау триазолам AUC мәнінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе ұзаруына әкелді. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерінің күшеюі және ұзаққа созылуы байқалды. Егер флуконазол қабылдап жүрген пациенттерге бензодиазепинмен қатарлас емделу қажет болған жағдайда бензодиазепин дозасын азайту және пациенттерге тиісті қадағалау жүргізу керек.

Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуында соңғысының концентрациясын 30% жоғарылатады. Карбамазепин уыттылығының даму қаупі бар. Концентрация немесе әсер көрсеткіштеріне қарай карбамазепин дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кейбір кальций өзекшелерінің антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелі әсерін едәуір арттыруы мүмкін. Жағымсыз әсерлеріне жиі мониторинг өткізу ұсынылады.

Целекоксиб: флуконазолмен (тәулігіне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) қатарлас ем кезінде целекоксиб Cmax және AUC, тиісінше, 68% және 134% артады. Флуконазолмен біріктірілімде целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолдың біріктірілген емі қан сарысуында билирубин және креатинин деңгейлерінің жоғарылауына әкеледі. Билирубин мен сарысулық креатинин мөлшерінің көбею қаупінің артуын ескеріп, біріктірілімді пайдалануға болады.

Фентанил: фентанил мен флуконазолдың өзара әрекеттесуінен болуы мүмкін өліммен аяқталған бір жағдай тіркелді. Бұдан бөлек, дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеу флуконазолдың фентанил элиминациясын едәуір кідіртуін көрсетті. Фентанилдің жоғарылаған концентрациялары тыныс алу жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Тыныс тарылуы мүмкін қауіп тұрғысынан пациенттерді мұқият қадағалап отыру керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Гидроксиметилглутарил - кофермент A-редуктаза (ГМГ-КоА-редуктаза) тежегіштері: флуконазол аторвастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 арқылы немесе флувастатин сияқты CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындалғанда миопатия және қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Қатарлас ем қажет болса, пациент миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуы тұрғысынан дәрігерде қадағалануы тиіс, сондай-ақ организмдегі креатинкиназа деңгейі бақыланып отыруы тиіс. Егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе егер миопатия немесе рабдомиолиз диагностикаланса немесе дамуы күмән тудырса, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.

Ибрутиниб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмада ибрутиниб концентрацияларын арттырады және уыттану қаупін арттыруы мүмкін. Егер препараттарды біріктірілімде қолданбауға болмайтын болса, тежегішті қолдану кезеңінде ибрутиниб дозасын тәулігіне бір рет 280 мг (2 капсула) дейін азайту және мұқият клиникалық мониторингті қамтамасыз ету қажет.

Ивакафтор: муковисцидоз кезінде жарғақша арқылы өткізгіштіктің реттеуші генінің стимуляторы (CFTR) – ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін 1,9 есе арттырды. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер үшін ивакафтор дозасын тәулігіне бір рет 150 мг дейін төмендету ұсынылады.

Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері қан плазмасында олапариб концентрациясын арттырады; бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер осы препараттарды біріктірмеуге болмайтын болса, олапариб дозасын тәулігіне екі рет 200 мг дейін шектеу керек.

Иммунодепрессанттар (циклоспорин, еверолимус, сиролимус және такролимус)

Циклоспорин: флуконазол циклоспорин концентрациясын және AUC мәнін едәуір жоғарылатады. Флуконазол (тәулігіне 200 мг дозада) мен циклоспоринді (2.7 мг/кг/тәулік дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспорин AUC мәнінің 1,8 есе артуы байқалды. Препараттардың осы біріктірілімін циклоспорин дозасын оның концентрациясына қарай азайтумен пайдалануға болады.

Эверолимус: in vitro және in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол CYP3А4 ферментінің тежелісіне орай қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыруы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол CYP3A4 және P-гликопротеин арқылы сиролимус метаболизмін тежеу жолымен, жорамалды түрде, плазмалық сиролимус концентрациясын арттырады. Бұл біріктірілімді, әсеріне және концентрация көрсеткіштеріне қарай, сиролимус дозасын түзету кезінде пайдалануға болады.

Такролимус: флуконазол пероральді қолданылғанда ішекте СYР3А4 ферментінің тежелісі салдарынан такролимус метаболизмінің тежелуі себепті қан сарысуында такролимус концентрациясын 5 есеге дейін жоғарылата алады. Такролимус вена ішіне қолданылғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістері байқалмады. Такролимус деңгейлерінің жоғарылауы нефроуыттылығының дамуына әкелді. Пероральді қолданылатын такролимус дозасын оның концентрациясына қарай азайту керек.

Лозартан: флуконазол лозартанмен емделу кезінде жүретін ангиотензин II рецепторлары антагонизмінің басым бөлігіне жауап беретін лозартан мен оның белсенді метаболитінің (Е-3174) метаболизмін тежейді. Пациенттерде артериялық қысымды тұрақты бақылап отыру керек.

Метадон: флуконазол қан сарысуында метадон концентрациясын арттыра алады. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флуконазолмен бір мезгілде тағайындалғанда, флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда, флурбипрофен Сmax және AUC мәндері 23% және 81% артады. Осыған ұқсас, флуконазол ибупрофен рацемиялық қоспасымен (400 мг) бір мезгілде тағайындалғанда, соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда, фармакологиялық белсенді изомер (S-(+)-ибупрофен) Сmax және AUC 15% және 82% артады.

Арнаулы зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, флуконазолдың CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі әсерін арттыруы мүмкін екені белгілі. ҚҚСП-мен байланысты жағымсыз әсеріне және уыттылығына жиі мониторинг өткізу ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин: флуконазол бауырда фенитоин метаболизмін тежейді. Бір мезгілде 200 мг флуконазолды ішке және 250 мг фенитоинді вена ішіне көп рет қолдану фенитоин AUC24 75% және Сmin 128% мәндерінің артуына әкелді. Фенитоин уыттылығы көріністерінен сақтану үшін бір мезгілде қолданғанда қан сарысуында фенитоин концентрациясының деңгейлері тексерілуі тиіс.

Преднизон: преднизонмен ем қабылдаған бауыр трансплантациясынан кейінгі пациентте флуконазолмен үш айлық емді тоқтатудан кейін бүйрек үсті бездері қыртысының жедел жеткіліксіздігі дамыған жағдай тіркелді. Флуконазолды тоқтату CYP3A4 ферменті белсенділігінің жоғарылауына әкеліп, бұл өз кезегінде преднизон метаболизмінің күшеюін туындатады деп болжанады. Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ уақыт ем алып жүрген пациенттерде флуконазолды тоқтатудан кейін бүйрек үсті бездерінің қыртысы жеткіліксіздігінің дамуын қадаағалау керек.

Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуында рифабутин АUС шамасының 80% дейін артуына алып келеді. Флуконазол мен рифабутин бір мезгілде тағайындалған пациенттерде увеит дамыған жағдайлар хабарланды. Рифабутин мен флуконазолды бір мезгілде алып жүрген пациенттердің жай-күйін рифабутин уыттылығының көрініс беру симптомдары тұрғысынан мұқият бақылау қажет.

Саквинавир: флуконазол CYP3A4 ферментінің қатысуымен бауырдағы саквинавир метаболизмінің тежелуі, сондай-ақ P-гликопротеин тежелісіне орай, саквинавир AUC және Cmax мәндерін, тиісінше, шамамен 50% және 55% арттырады. Саквинавир/ритонавирмен өзара әрекеттесуі зерттелмеді, әрі өте айқын болуы мүмкін. Саквинавир дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол пероральді сульфонилмочевина препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, тольбутамид) бір мезгілде қабылдағанда қан сарысуынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасын жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.

Теофиллин: плацебо-бақыланатын өзара әрекеттесу зерттеуінде 14 күн бойы 200 мг флуконазол қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18% төмендеуіне әкеледі. Теофиллиннің артық дозалану симптомдарын дер мезгілінде анықтау мақсатында флуконазол мен теофиллинді жоғары дозаларда қабылдап жүрген пациенттерді немесе теофиллиннің уытты әсер ету қаупі жоғарылаған пациенттерді мұқият қадағалау қажет; олар пайда болғанда емді тиісті үлгіде өзгерту керек.

Тофацитиниб: тофацитиниб экспозициясы CYP3A4 орташа тежелісіне және CYP2C19 күшті тежелісіне (мысалы, флуконазол) әкелетін дәрілік препараттармен бір мезгілде тағайындағанда ұлғаяды. Осылайша, аталған препараттармен біріктіріп тағайындағанда тофацитиниб дозасын күніне бір рет 5 мг дейін азайту ұсынылады.

Қабіршөп алкалоиды: тиісті зерттеулер жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол қабіршөп алкалоидының (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін арттыруы және СYР3А4 тежеу әсерінің зор ықтималдығымен нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін екені белгілі.

А дәрумені: транс-ретиной қышқылымен (А дәруменінің қышқыл түрі) және флуконазолмен біріктірілген емнен өтетін пациенттегі бір клиникалық жағдай сипаттамасында флуконазол қабылдауды тоқтатудан кейін басылған идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түріндегі ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлер дамуы тіркелді. Бұл біріктірілімді пайдалануға болады, бірақ пациенттерді ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлерді анықтау мақсатында қадағалау керек.

Вориконазол: (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазол (1-ші күні әр 12 сағат сайын 400 мг, одан кейін 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді флуконазолды бір мезгілде қолдану (1-ші күні 400 мг, одан кейін 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг) вориконазол концентрациясы мен АUС мәнінің, тиісінше, орта есеппен 57% (90% СА: 20%, 107%) және 79% (90% СА: 4%, 128%) жоғарылауына әкелді. Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Флуконазолдан кейін бірден вориконазолды қолданған жағдайда вориконазол қолданумен байланысты жағымсыз құбылыстарға мониторинг өткізу ұсынылады.

Зидовудин: Флуконазол пероральді қабылданғанда зидовудин клиренсінің шамамен 45% төмендеуінен зидовудин Сmax пен AUC мәндерін 84% және 74% арттырады. Флуконазолмен біріктірілген ем кезінде зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі шамамен 128% ұзарады. Осы біріктірілімді қабылдайтын пациенттер зидовудин қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында қадағалануы тиіс. Зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Азитромицин: Бір реттік 800 мг флуконазол пероральді дозасының фармакокинетикасына бір реттік 1200 мг азитромицин пероральді дозасының әсерін, сондай-ақ азитромицин фармакокинетикасына флуконазол әсерін анықтау мақсатында дені сау 18 пациентке ашық рандомизацияланған үш тарапты айқаспалы зерттеу жүргізілді.

Пероральді контрацептивтер: біріктірілген пероральді контрацептивті флуконазолдың көп реттік дозаларымен бірге қабылдаудың фармакокинетикалық екі зерттеуі жүргізілді. Флуконазол 50 мг дозасының гормондар деңгейіне ешқандай елеулі әсері білінбеді, ал 200 мг тәуліктік дозасында этинилэстрадиол мен левоноргестрел АUС (концентрация- уақыт қиссығы астындағы ауданы) 40% және 24% ұлғайды. Осылайша, жоғарыда көрсетілген Флуконазол Santo дозаларында көп рет қолдану біріктірілген пероральді ұрықтануға қарсы препараттар тиімділігіне ықпалын тигізбейді.

Флуконазол Santo препаратын тамақпен және сусындармен қабылдау

Препаратты ас ішумен де, онсыз да қабылдауға болады.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілік немесе лактация кезінде

Егер Сіз жүкті болсаңыз немесе бала емізіп жүрсеңіз, жүкті болуыңыз мүмкін деп ойласаңыз немесе жүкті болуды жоспарлап жүрсеңіз, осы препаратты қабылдар алдында дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз. Флуконазол Santo препаратын, оны дәрігер тағайындаған жағдайлардан басқа, жүктілік кезінде қабылдауға болмайды. Жүктіліктің бірінші триместрінде қабылданған Флуконазол түсік тастау қаупін арттыруы мүмкін. Жүктіліктің бірінші триместрінде жоғары емес дозаларда қабылданған Флуконазол балада сүйектер және/немесе бұлшықеттер ақауларының даму қаупін мардымсыз арттыруы мүмкін.

Сіз Флуконазол Santo препаратының 150 мг дейінгі бір жиынтық дозасын қабылдаудан кейін бала емізуді жалғастыра аласыз.

Егер Сіз Флуконазол Santo препаратының бірнеше дозасын қабылдасаңыз, бала емізуге болмайды.

Флуконазол Santo құрамында лактоза (сүт қанты) және натрий (тұз) бар

Осы препараттың құрамында аздаған лактоза мөлшері (сүт қанты) бар. Егер Сізге өзіңіздің дәрігеріңіз Сіздің кейбір қант түрлеріне жақпаушылығыңыз бар екенін айтса, осы препаратты қолданар алдында онымен кеңесіңіз.

Флуконазол Santo препаратының бір капсуласында 1 ммоль мөлшерінен аз натрий (23 мг) бар, яғни препарат құрамында мүлде «натрий жоқ».

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Автокөлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу кезінде кейбір жағдайларда бас айналу немесе құрысу ұстамаларының дамуы мүмкін екенін ескеру керек. Симптомдар толық басылғанша автокөлік құралдарын басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек.

Егер Сіз төменде атап көрсетілген препараттардың қандай да бірін қабылдап жүрсеңіз, таяуда қабылдасаңыз немесе қабылдауыңыз мүмкін болса, өз дәрігеріңізге немесе фармацевтке мәлімдеңіз.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді:

Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдаған пациенттерде жүрек тарапынан жағымсыз құбылыстар жағдайлары, оның ішінде көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия жағдайлары тіркелді. Тәулігіне бір рет 200 мг флуконазол мен күніне төрт рет 20 мг цизапридті бір мезгілде қолдану қан плазмасында цизаприд деңгейлерінің елеулі жоғарылауына және QTс аралығының ұзаруыҚосымша заттар әкелді. Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Терфенадин: QTс аралығының ұзаруынан туындаған күрделі жүрек аритмиясы анықталған соң зеңге қарсы азол препараттарын терфенадинмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде осы препараттардың өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілді. Бір зерттеуде флуконазол тәулігіне 200 мг дозада қолданылғанда QTс аралығының ұзаруы байқалмады. Флуконазол тәулігіне 400 және одан көп (800 мг) дозаларда қабылданған басқа зерттеу флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан көп дозаларда қабылдаудың терфенадинді қатарлас қолданғанда оның плазмалық деңгейлерінің едәуір жоғарылауына әкелгенін көрсетті. Флуконазолды 400 мг және одан көп дозаларда және терфенадинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозаларда және терфенадинді бір мезгілде қолдануды дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.

Астемизол: флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Астемизолдың жоғарылаған плазмалық концентрациялары QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Пимозид: in vitro немесе in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Пимозидтің жоғарылаған плазмалық концентрациялары QТ аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Хинидин: in vitro немесе in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Хинидин қолданылғанда QТ аралығының ұзару жағдайлары және көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның сирек жағдайлары байқалды. Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Эритромицин: эритромицин мен флуконазолды бір мезгілде қолдану ықтималды кардиоуыттылық (QТ аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия), ал оның салдарынан, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады. Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:

Галофантрин: флуконазол СYР3А4 изоферментін тежеу әсеріне орай, галофантриннің плазмалық концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ықтималды кардиоуыттылық (QТ аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия), ал оның салдарынан, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады. Препараттардың осы біріктірілімінен сақтану керек.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақ болуды талап етеді

Амиодарон: флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану QТ аралығының ұзаруына әкелуі мүмкін. Флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болса, әсіресе, флуконазолды жоғары дозаларда (800 мг) қолданғанда сақ болу керек.

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақ болуды және олардың дозасын түзетуді талап етеді:

Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазол AUC мәнінің 25% төмендеуіне және жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкеледі. Рифампицинді бірге қабылдайтын пациенттерге флуконазол дозасын арттыру керек. Өзара әрекеттесу зерттеулері флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен бірге немесе кейіннен сүйек кемігін ауыстырып салу кезінде организмді түгел сәулелендіруден кейін пероральді қабылдау флуконазол сіңірілуінің клиникалық мәнді нашарлауына әкелмейді.

Гидрохлоротиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесу зерттеулерінің барысында флуконазол қабылдаған дені сау еріктілерде гидрохлоротиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қабылдау плазмада флуконазол концентрациясының  40% жоғарылауын туындатты. Осы орайда диуретиктерді бір мезгілде қолдану кезінде флуконазол қабылдау режимін өзгерту қажет емес.

Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері

Флуконазол – Р-450 цитохромының CYP2C9 және СYР3А4 изоферменттерінің орташа тежегіші. Флуконазол, сонымен қатар, СYР2С19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Төменде көрсетілген анықталған/құжатталған өзара әрекеттесуден тыс, флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын және СYР2С9, СYР2С19 және СYР3А4 ферменттерімен метаболизденетін басқа құрамдас бөліктерінің плазмалық концентрациясының жоғарылау қаупі де бар. Сондықтан аталған препараттарды абайлап біріктіру керек, ал пациенттер дәрігердің мұқият қадағалауында болуы тиіс. Флуконазолдың ферменттерді тежеу әсері, оның жартылай шығарылу кезеңінің ұзаққа созылуына орай, осы препаратпен емдеуді тоқтатудан кейін 4-5 күн бойы жалғасады.

Алфентанил: дені сау адамдарда флуконазол (400 мг) мен вена ішіне алфентанилді (20 мкг/кг) бір мезгілде қолдану барысында алфентанил АUС10 мәні 2 есе артады, бұл СYР3А4 изоферментінің тежелуінен болуы мүмкін. Алфентанил дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилин әсерін күшейтеді. Қатарлас емдеуді бастар алдында және одан кейін бір апта өткен соң 5-нортриптилин және/немесе S-амитриптилин концентрациясын өлшеуге болады. Қажет болса, амитриптилин немесе нортриптилин дозасын түзету керек.

Амфотерицин В: иммунитеті қалыпты инфекция жұқтырған тышқандарда және иммунитеті әлсіреп кеткен инфекция жұқтырған тышқандарда флуконазол мен В амфотерицинін бір мезгілде қолдану келесі нәтижелерді: C. аlbicans туғызған жүйелі инфекциялар кезінде әлсіз аддитивті зеңге қарсы әсерін, Cryptococcus neoformans туғызған бассүйекішілік инфекция кезінде өзара әрекеттесудің болмауын, Aspergillus fumigatus туғызған жүйелі инфекция кезіндегі екі препараттың антагонизмін көрсетеді. Осы зерттеулер нәтижелерінің клиникалық маңызы белгісіз.

Антикоагулянттар: тіркеуден кейін қолдану барысында, зеңге қарсы басқа азол препараттарымен болған жағдайлардағы сияқты, флуконазолды варфаринмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде проторомбин уақытының ұзаруымен қатар жүрген қан кетулер (қанталаулар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) тіркелді. Флуконазолмен және варфаринмен қатарлас емделу кезінде протромбин уақыты 2 есе ұзарады, бұл СYР2С9 изоферменті арқылы варфарин метаболизмінің тежелісінен болуы мүмкін. Кумарин немесе индандион антикоагулянттарын флуконазолмен біріктірілімде қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытын бақылап отыру керек. Антикоагулянт дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Бензодиазепиндер (қысқа әсерлі) (мысалы, мидазолам, триазолам): флуконазол мидазоламды пероральді қабылдаудан кейін мидазолам концентрациясының елеулі жоғарылауына және психомоторлық әсерлерге әкеледі. Флуконазол Santo 200 мг және мидазолам 7,5 мг бір мезгілде пероральді қабылдау, мидазолам AUC мәнінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына әкелді. Күнделікті 200 мг флуконазолды 0,25 мг триазоламмен біріктірілімде пероральді қабылдау триазолам AUC мәнінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе ұзаруына әкелді. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерінің күшеюі және ұзаққа созылуы байқалды. Егер флуконазол қабылдап жүрген пациенттерге бензодиазепинмен қатарлас емделу қажет болған жағдайда бензодиазепин дозасын азайту және пациенттерге тиісті қадағалау жүргізу керек.

Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуында соңғысының концентрациясын 30% жоғарылатады. Карбамазепин уыттылығының даму қаупі бар. Концентрация немесе әсер көрсеткіштеріне қарай карбамазепин дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кейбір кальций өзекшелерінің антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелі әсерін едәуір арттыруы мүмкін. Жағымсыз әсерлеріне жиі мониторинг өткізу ұсынылады.

Целекоксиб: флуконазолмен (тәулігіне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) қатарлас ем кезінде целекоксиб Cmax және AUC, тиісінше, 68% және 134% артады. Флуконазолмен біріктірілімде целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолдың біріктірілген емі қан сарысуында билирубин және креатинин деңгейлерінің жоғарылауына әкеледі. Билирубин мен сарысулық креатинин мөлшерінің көбею қаупінің артуын ескеріп, біріктірілімді пайдалануға болады.

Фентанил: фентанил мен флуконазолдың өзара әрекеттесуінен болуы мүмкін өліммен аяқталған бір жағдай тіркелді. Бұдан бөлек, дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеу флуконазолдың фентанил элиминациясын едәуір кідіртуін көрсетті. Фентанилдің жоғарылаған концентрациялары тыныс алу жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Тыныс тарылуы мүмкін қауіп тұрғысынан пациенттерді мұқият қадағалап отыру керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Гидроксиметилглутарил - кофермент A-редуктаза (ГМГ-КоА-редуктаза) тежегіштері: флуконазол аторвастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 арқылы немесе флувастатин сияқты CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындалғанда миопатия және қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Қатарлас ем қажет болса, пациент миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуы тұрғысынан дәрігерде қадағалануы тиіс, сондай-ақ организмдегі креатинкиназа деңгейі бақыланып отыруы тиіс. Егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе егер миопатия немесе рабдомиолиз диагностикаланса немесе дамуы күмән тудырса, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.

Ибрутиниб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмада ибрутиниб концентрацияларын арттырады және уыттану қаупін арттыруы мүмкін. Егер препараттарды біріктірілімде қолданбауға болмайтын болса, тежегішті қолдану кезеңінде ибрутиниб дозасын тәулігіне бір рет 280 мг (2 капсула) дейін азайту және мұқият клиникалық мониторингті қамтамасыз ету қажет.

Ивакафтор: муковисцидоз кезінде жарғақша арқылы өткізгіштіктің реттеуші генінің стимуляторы (CFTR) – ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін 1,9 есе арттырды. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер үшін ивакафтор дозасын тәулігіне бір рет 150 мг дейін төмендету ұсынылады.

Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері қан плазмасында олапариб концентрациясын арттырады; бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер осы препараттарды біріктірмеуге болмайтын болса, олапариб дозасын тәулігіне екі рет 200 мг дейін шектеу керек.

Иммунодепрессанттар (циклоспорин, еверолимус, сиролимус және такролимус)

Циклоспорин: флуконазол циклоспорин концентрациясын және AUC мәнін едәуір жоғарылатады. Флуконазол (тәулігіне 200 мг дозада) мен циклоспоринді (2.7 мг/кг/тәулік дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспорин AUC мәнінің 1,8 есе артуы байқалды. Препараттардың осы біріктірілімін циклоспорин дозасын оның концентрациясына қарай азайтумен пайдалануға болады.

Эверолимус: in vitro және in vivo зерттеулерінің жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол CYP3А4 ферментінің тежелісіне орай қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыруы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол CYP3A4 және P-гликопротеин арқылы сиролимус метаболизмін тежеу жолымен, жорамалды түрде, плазмалық сиролимус концентрациясын арттырады. Бұл біріктірілімді, әсеріне және концентрация көрсеткіштеріне қарай, сиролимус дозасын түзету кезінде пайдалануға болады.

Такролимус: флуконазол пероральді қолданылғанда ішекте СYР3А4 ферментінің тежелісі салдарынан такролимус метаболизмінің тежелуі себепті қан сарысуында такролимус концентрациясын 5 есеге дейін жоғарылата алады. Такролимус вена ішіне қолданылғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістері байқалмады. Такролимус деңгейлерінің жоғарылауы нефроуыттылығының дамуына әкелді. Пероральді қолданылатын такролимус дозасын оның концентрациясына қарай азайту керек.

Лозартан: флуконазол лозартанмен емделу кезінде жүретін ангиотензин II рецепторлары антагонизмінің басым бөлігіне жауап беретін лозартан мен оның белсенді метаболитінің (Е-3174) метаболизмін тежейді. Пациенттерде артериялық қысымды тұрақты бақылап отыру керек.

Метадон: флуконазол қан сарысуында метадон концентрациясын арттыра алады. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флуконазолмен бір мезгілде тағайындалғанда, флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда, флурбипрофен Сmax және AUC мәндері 23% және 81% артады. Осыған ұқсас, флуконазол ибупрофен рацемиялық қоспасымен (400 мг) бір мезгілде тағайындалғанда, соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда, фармакологиялық белсенді изомер (S-(+)-ибупрофен) Сmax және AUC 15% және 82% артады.

Арнаулы зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, флуконазолдың CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі әсерін арттыруы мүмкін екені белгілі. ҚҚСП-мен байланысты жағымсыз әсеріне және уыттылығына жиі мониторинг өткізу ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин: флуконазол бауырда фенитоин метаболизмін тежейді. Бір мезгілде 200 мг флуконазолды ішке және 250 мг фенитоинді вена ішіне көп рет қолдану фенитоин AUC24 75% және Сmin 128% мәндерінің артуына әкелді. Фенитоин уыттылығы көріністерінен сақтану үшін бір мезгілде қолданғанда қан сарысуында фенитоин концентрациясының деңгейлері тексерілуі тиіс.

Преднизон: преднизонмен ем қабылдаған бауыр трансплантациясынан кейінгі пациентте флуконазолмен үш айлық емді тоқтатудан кейін бүйрек үсті бездері қыртысының жедел жеткіліксіздігі дамыған жағдай тіркелді. Флуконазолды тоқтату CYP3A4 ферменті белсенділігінің жоғарылауына әкеліп, бұл өз кезегінде преднизон метаболизмінің күшеюін туындатады деп болжанады. Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ уақыт ем алып жүрген пациенттерде флуконазолды тоқтатудан кейін бүйрек үсті бездерінің қыртысы жеткіліксіздігінің дамуын қадаағалау керек.

Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуында рифабутин АUС шамасының 80% дейін артуына алып келеді. Флуконазол мен рифабутин бір мезгілде тағайындалған пациенттерде увеит дамыған жағдайлар хабарланды. Рифабутин мен флуконазолды бір мезгілде алып жүрген пациенттердің жай-күйін рифабутин уыттылығының көрініс беру симптомдары тұрғысынан мұқият бақылау қажет.

Саквинавир: флуконазол CYP3A4 ферментінің қатысуымен бауырдағы саквинавир метаболизмінің тежелуі, сондай-ақ P-гликопротеин тежелісіне орай, саквинавир AUC және Cmax мәндерін, тиісінше, шамамен 50% және 55% арттырады. Саквинавир/ритонавирмен өзара әрекеттесуі зерттелмеді, әрі өте айқын болуы мүмкін. Саквинавир дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол пероральді сульфонилмочевина препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, тольбутамид) бір мезгілде қабылдағанда қан сарысуынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасын жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.

Теофиллин: плацебо-бақыланатын өзара әрекеттесу зерттеуінде 14 күн бойы 200 мг флуконазол қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18% төмендеуіне әкеледі. Теофиллиннің артық дозалану симптомдарын дер мезгілінде анықтау мақсатында флуконазол мен теофиллинді жоғары дозаларда қабылдап жүрген пациенттерді немесе теофиллиннің уытты әсер ету қаупі жоғарылаған пациенттерді мұқият қадағалау қажет; олар пайда болғанда емді тиісті үлгіде өзгерту керек.

Тофацитиниб: тофацитиниб экспозициясы CYP3A4 орташа тежелісіне және CYP2C19 күшті тежелісіне (мысалы, флуконазол) әкелетін дәрілік препараттармен бір мезгілде тағайындағанда ұлғаяды. Осылайша, аталған препараттармен біріктіріп тағайындағанда тофацитиниб дозасын күніне бір рет 5 мг дейін азайту ұсынылады.

Қабіршөп алкалоиды: тиісті зерттеулер жүргізілмеуіне қарамастан, флуконазол қабіршөп алкалоидының (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін арттыруы және СYР3А4 тежеу әсерінің зор ықтималдығымен нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін екені белгілі.

А дәрумені: транс-ретиной қышқылымен (А дәруменінің қышқыл түрі) және флуконазолмен біріктірілген емнен өтетін пациенттегі бір клиникалық жағдай сипаттамасында флуконазол қабылдауды тоқтатудан кейін басылған идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түріндегі ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлер дамуы тіркелді. Бұл біріктірілімді пайдалануға болады, бірақ пациенттерді ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлерді анықтау мақсатында қадағалау керек.

Вориконазол: (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазол (1-ші күні әр 12 сағат сайын 400 мг, одан кейін 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді флуконазолды бір мезгілде қолдану (1-ші күні 400 мг, одан кейін 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг) вориконазол концентрациясы мен АUС мәнінің, тиісінше, орта есеппен 57% (90% СА: 20%, 107%) және 79% (90% СА: 4%, 128%) жоғарылауына әкелді. Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Флуконазолдан кейін бірден вориконазолды қолданған жағдайда вориконазол қолданумен байланысты жағымсыз құбылыстарға мониторинг өткізу ұсынылады.

Зидовудин: Флуконазол пероральді қабылданғанда зидовудин клиренсінің шамамен 45% төмендеуінен зидовудин Сmax пен AUC мәндерін 84% және 74% арттырады. Флуконазолмен біріктірілген ем кезінде зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі шамамен 128% ұзарады. Осы біріктірілімді қабылдайтын пациенттер зидовудин қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында қадағалануы тиіс. Зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Азитромицин: Бір реттік 800 мг флуконазол пероральді дозасының фармакокинетикасына бір реттік 1200 мг азитромицин пероральді дозасының әсерін, сондай-ақ азитромицин фармакокинетикасына флуконазол әсерін анықтау мақсатында дені сау 18 пациентке ашық рандомизацияланған үш тарапты айқаспалы зерттеу жүргізілді.

Пероральді контрацептивтер: біріктірілген пероральді контрацептивті флуконазолдың көп реттік дозаларымен бірге қабылдаудың фармакокинетикалық екі зерттеуі жүргізілді. Флуконазол 50 мг дозасының гормондар деңгейіне ешқандай елеулі әсері білінбеді, ал 200 мг тәуліктік дозасында этинилэстрадиол мен левоноргестрел АUС (концентрация- уақыт қиссығы астындағы ауданы) 40% және 24% ұлғайды. Осылайша, жоғарыда көрсетілген Флуконазол Santo дозаларында көп рет қолдану біріктірілген пероральді ұрықтануға қарсы препараттар тиімділігіне ықпалын тигізбейді.

Флуконазол Santo препаратын тамақпен және сусындармен қабылдау

Препаратты ас ішумен де, онсыз да қабылдауға болады.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілік немесе лактация кезінде

Егер Сіз жүкті болсаңыз немесе бала емізіп жүрсеңіз, жүкті болуыңыз мүмкін деп ойласаңыз немесе жүкті болуды жоспарлап жүрсеңіз, осы препаратты қабылдар алдында дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз. Флуконазол Santo препаратын, оны дәрігер тағайындаған жағдайлардан басқа, жүктілік кезінде қабылдауға болмайды. Жүктіліктің бірінші триместрінде қабылданған Флуконазол түсік тастау қаупін арттыруы мүмкін. Жүктіліктің бірінші триместрінде жоғары емес дозаларда қабылданған Флуконазол балада сүйектер және/немесе бұлшықеттер ақауларының даму қаупін мардымсыз арттыруы мүмкін.

Сіз Флуконазол Santo препаратының 150 мг дейінгі бір жиынтық дозасын қабылдаудан кейін бала емізуді жалғастыра аласыз.

Егер Сіз Флуконазол Santo препаратының бірнеше дозасын қабылдасаңыз, бала емізуге болмайды.

Флуконазол Santo құрамында лактоза (сүт қанты) және натрий (тұз) бар

Осы препараттың құрамында аздаған лактоза мөлшері (сүт қанты) бар. Егер Сізге өзіңіздің дәрігеріңіз Сіздің кейбір қант түрлеріне жақпаушылығыңыз бар екенін айтса, осы препаратты қолданар алдында онымен кеңесіңіз.

Флуконазол Santo препаратының бір капсуласында 1 ммоль мөлшерінен аз натрий (23 мг) бар, яғни препарат құрамында мүлде «натрий жоқ».

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Автокөлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу кезінде кейбір жағдайларда бас айналу немесе құрысу ұстамаларының дамуы мүмкін екенін ескеру керек. Симптомдар толық басылғанша автокөлік құралдарын басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Егер Сіз жүкті болсаңыз немесе бала емізіп жүрсеңіз, жүкті болуыңыз мүмкін деп ойласаңыз немесе жүкті болуды жоспарлап жүрсеңіз, осы препаратты қабылдар алдында дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз. Флуконазол Santo препаратын, оны дәрігер тағайындаған жағдайлардан басқа, жүктілік кезінде қабылдауға болмайды. Жүктіліктің бірінші триместрінде қабылданған Флуконазол түсік тастау қаупін арттыруы мүмкін. Жүктіліктің бірінші триместрінде жоғары емес дозаларда қабылданған Флуконазол балада сүйектер және/немесе бұлшықеттер ақауларының даму қаупін мардымсыз арттыруы мүмкін.

Сіз Флуконазол Santo препаратының 150 мг дейінгі бір жиынтық дозасын қабылдаудан кейін бала емізуді жалғастыра аласыз.

Егер Сіз Флуконазол Santo препаратының бірнеше дозасын қабылдасаңыз, бала емізуге болмайды.

Флуконазол Santo құрамында лактоза (сүт қанты) және натрий (тұз) бар

Осы препараттың құрамында аздаған лактоза мөлшері (сүт қанты) бар. Егер Сізге өзіңіздің дәрігеріңіз Сіздің кейбір қант түрлеріне жақпаушылығыңыз бар екенін айтса, осы препаратты қолданар алдында онымен кеңесіңіз.

Флуконазол Santo препаратының бір капсуласында 1 ммоль мөлшерінен аз натрий (23 мг) бар, яғни препарат құрамында мүлде «натрий жоқ».

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Автокөлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу кезінде кейбір жағдайларда бас айналу немесе құрысу ұстамаларының дамуы мүмкін екенін ескеру керек. Симптомдар толық басылғанша автокөлік құралдарын басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден бас тарту керек.

Препаратты үнемі тура дәрігер ұсынған үлгіде қабылдаңыз. Егер Сізде күмән бар болса, емдеуші дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесу керек.

Дозалау режимі

Әртүрлі инфекцияларды емдеу үшін ұсынылатын осы препараттың дозалары төменде көрсетілген.

Ересектер