Алматы қаласындағы Бофен Суспензиясы 100 Мг / 5 Мл 100 Мл | Борщаговский ХФЗ

1 мл препараттың құрамында

белсенді зат – ибупрофен (100% құрғақ затқа шаққанда) 20 мг,

қосымша заттар: натрий бензоаты (Е 211), глицерин, сұйық мальтит, натрий сахарині, натрий цитраты, лимон қышқылы моногидраты, натрий хлориді, полисорбат 80, ксантан шайыры, апельсин хош иістендіргіші, тазартылған су.

Сыртқы түрінің сипаттамасы

Ақ немесе ақ дерлік түсті апельсинге тән иісі бар суспензия.

- 3 айдан (дене салмағы кемінде 5 кг) 12 жасқа дейінгі балаларға, иммунизациядан кейінгі қызбаны, жедел респираторлық вирустық инфекцияларды, тұмауды қоса алғанда, шығу тегі әртүрлі қызбаны симптоматикалық емдеу

- бас ауруы, тіс ауруы, тамақ ауруы, тіс шықан кезде, тісті жұлғаннан кейін, байламдар созылғанда және ауырсынудың басқа түрлері, соның ішінде қабынбалы генезді ауырсынулар.

- ибупрофенге немесе препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық

- ацетилсалицил қышқылына немесе басқа да стероидты емес қабынуға қарсы препараттарға жоғары сезімталдық

-басқа ҚҚСД-мен, оның ішінде циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерімен бір мезгілде қолдану

- асқазанның ойықжара ауруы/белсенді түрде қан кету немесе анамнезінде қайталану (ойықжара ауруының немесе қан кетудің екі және одан да көп айқын көріністері)

- ибупрофен, ацетилсалицил қышқылы (аспирин) немесе басқа ҚҚСД қолданғаннан кейін бұрын байқалған аса жоғары сезімталдық реакциялары (мысалы, демікпе, ринит, ангионевроздық ісіну немесе есекжем)

- қан өндірілудің немесе қанның ұюының бұзылуы

- цереброваскулярлық немесе басқа қан кетулер

- алдыңғы ҚҚСД емімен байланысты анамнезіндегі асқазан-ішектен қан кетулер/тесілулер

- бауыр, бүйрек функциясының ауыр бұзылуы; жүрек функциясының жеткіліксіздігі;

есту қабілетінің төмендеуі

- фруктозаның тұқым қуалайтын жақпаушылығы

- жүктіліктің III триместрі

- 3 айға дейінгі балалар

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек!

Жағымсыз реакциялар қаупін азайту үшін ауру симптомдарын жою үшін қажетті ең аз мерзім ішінде ең аз тиімді дозаны қолдану керек.

Бофен қызба және ауырсыну сияқты инфекциялардың белгілерін жасыруы мүмкін. Сондықтан Бофен инфекцияның тиісті емін кешіктіруі, бұл асқыну қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Бұл бактериялардан туындаған пневмонияда және желшешекке байланысты бактериялық тері инфекцияларында байқалды. Егер сіз бұл дәріні инфекция кезінде қабылдасаңыз және инфекция симптомдары сақталса немесе нашарласа, дереу дәрігерге қаралыңыз. Терінің ауыр жұқпалы зақымдануы және жұмсақ тіндердің тарапынан асқынулар болуы мүмкін болғандықтан, желшешек кезінде ибупрофенді қолданудан аулақ болу ұсынылады.

ҚҚСД, оның ішінде ибупрофенді қолдану бронхоспазмды, демікпе ұстамаларын, бронх демікпесімен, тыныс алу жолдарының созылмалы обструктивті ауруларымен, аллергиялық аурулармен ауыратын немесе осы аурулардың тарихы бар пациенттерде мұрынның шырышты қабығының ісінуін тудыруы мүмкін. Жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары, оның ішінде анафилаксиялық шок сирек байқалды. Жоғары сезімталдық реакцияларының алғашқы белгілерінде Бофен препаратын қолдануды тоқтату керек.

Эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермальді некролизді қоса алғанда, ҚҚСД қолдану кезінде кейбір өліммен аяқталатын күрделі тері реакциялары туралы өте сирек хабарланған. Көп жағдайда бұл реакциялар пациенттерде емдеудің алғашқы айында пайда болды. Бофенді қабылдауды тері бөртпесінің алғашқы көріністерінде, шырышты қабықтардың зақымдануында немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілерінде тоқтату қажет.

Ибупрофенді, әсіресе жоғары дозаларда (тәулігіне 2400 мг) қолдану, сондай-ақ ұзақ емдеу артериялық тромбоздық асқынулар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) қаупінің шамалы жоғарылауына әкелуі мүмкін. Жүрек-қантамыр асқынуларының айқын қауіп факторлары бар пациенттерге (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) ҚҚСД ұзақ емдеуді мұқият ойластырғаннан кейін ғана тағайындау керек.

Асқазан-ішектен қан кету, тесілу, ойықжара қаупі анамнезінде ойықжарасы бар пациенттерде, әсіресе, егер ол қан кетумен немесе тесілумен асқынған болса және егде жастағы пациенттерде ҚҚСД дозалары ұлғайған кезде артады. Бұл пациенттер емдеуді ең төменгі дозалардан бастауы тиіс. Гастроуыттылық немесе қан кету қаупін жоғарылататын, мысалы, пероральді кортикостероидтар немесе антикоагулянттар (мысалы, варфарин) немесе антитромбоциттік дәрілер (мысалы, аспирин) сияқты қатарлас препараттарды қабылдайтын пациенттерді емдеуде сақ болу керек. Осы пациенттер үшін, сондай-ақ асқазан-ішек жолдары үшін қауіпті арттыруы мүмкін ацетилсалицил қышқылының (аспирин) немесе басқа дәрілік заттардың төмен дозаларын қатар қолдануды қажет ететін пациенттер үшін ұзақ емдеу кезінде дәрігердің мизопростолмен немесе протон помпасының тежегіштерімен біріктірілген ем тағайындауын қарастыру керек. Анамнезінде асқазан-ішек бұзылулары бар пациенттерге, ең алдымен егде жастағы пациенттерге асқазан-ішек жолы тарапынан кез келген ерекше симптомдар туралы (негізінен қан кету), әсіресе емнің басында асқазан-ішектен қан кету туралы хабарлау керек. Ибупрофен қабылдаған пациенттерде асқазан-ішектен қан кету немесе ойықжара кезінде емдеуді дереу тоқтату керек.

Ибупрофен, басқа ҚҚСД сияқты, тромбоциттердің агрегациясына әсер етуі және сау адамдарда қан кету уақытын ұзартуы мүмкін.

Ибупрофенді сусызданудың едәуір дәрежесі бар пациенттерге абайлап қолдану керек, өйткені бүйрек функциясының бұзылу және бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупі бар.

ҚҚСД қабылдау нефроуыттылыққа, простагландиндер синтезінің дозаға тәуелді төмендеуіне әкелуі және бүйрек қанайналымының бұзылуына байланысты бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің дамуына түрткі болуы мүмкін. Мұндай пациенттерде бүйрек функциясын бақылау керек. ҚҚСД емін тоқтатқаннан кейін бүйрек функциясы әдетте қалпына келеді.

Ұсынылған дозадан асырмау керек.

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Ибупрофенді басқа ҚҚСД сияқты келесілермен біріктірілімде қолдануға болмайды:

аспирин: бұл аспиринді (тәулігіне 75 мг-ден аспайтын доза) дәрігер тағайындаған жағдайларды қоспағанда, жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупін арттыруы мүмкін.

Сульфонилмочевина және фенитоин препараттарымен: әсердің күшеюі мүмкін.

Антикоагулянттармен: ҚҚСД варфарин сияқты антикоагулянттардың емдік әсерін арттыруы мүмкін.

Литиймен: осы препараттардың бүйрек экскрециясының төмендеуіне байланысты олардың қан плазмасындағы деңгейінің жоғарылауы мүмкін.

Метотрексатпен: метотрексаттың өзекшелік секрециясының төмендеуі мүмкін, осылайша оның қандағы концентрациясы мен гематоуыттылығы артады.

Циклоспорин: нефроуыттылық қаупінің жоғарылауы.

Антигипертензивті препараттармен (АӨФ тежегіштері және ангиотензин II антагонистері) және диуретиктермен: олардың әсерінің әлсіреуі мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, сусызданумен немесе бүйрек функциясы әлсіреген егде пациенттерде) АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II антагонистін және циклооксигеназаны тежейтін препараттарды бір мезгілде қолдану, әдетте қайтымды сипатқа ие болуы мүмкін жедел бүйрек функциясының жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына алып келуі мүмкін. Сондықтан мұндай біріктірілімдерді, әсіресе егде жастағы пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Ұзақ емдеу қажет болған жағдайда пациентке адекватты гидратация жүргізу және біріктірілген емнің басында, сондай-ақ кейіннен белгілі бір кезеңділікпен бүйрек функциясына мониторинг жүргізу туралы мәселені қарастыру керек. Диуретиктер ҚҚСД нефроуытты әсер ету қаупін арттыруы мүмкін.

Кортикостероидтармен (оның ішінде глюкокортикоидтармен): жағымсыз реакциялардың, әсіресе асқазан-ішек ойықжаралары мен қан кетулердің пайда болу қаупін арттыруы мүмкін.

Жүрек гликозидтерімен (соның ішінде дигоксинмен): жүрек функциясының жеткіліксіздігін шиеленістіруі, шумақшалық сүзілу жылдамдығын төмендетуі және қан плазмасындағы гликозидтер деңгейін арттыруы мүмкін.

Антитромбоцитарлық дәрілер және серотониннің селективті тежегіштері: асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін.

Кальциневрин тежегіштері (циклоспорин, такролимус): ҚҚСД бүйрек простагландиндеріне әсер ету арқылы осы препараттардың нефроуыттылығын арттырады.

Мифепристон: мифепристонды қолданғаннан кейін 8-12 күн ішінде ҚҚСД қабылдауға болмайды, бұл мифепристонның әсер ету нәтижеснің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Зидовудин: зидовудинмен және ибупрофенмен қатар емдеуді қолданатын АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде гемартроздар және гематомалар қаупінің жоғарылауы.

Хинолон антибиотиктерімен: құрысулар пайда болу қаупінің артуы мүмкін.

Пробенецид, сульфинпиразон: ибупрофенмен бір мезгілде қолдану соңғысының организмнен шығарылуын кешіктіруі мүмкін.

Аминогликозидтер: ҚҚСД аминогликозидтердің шығарылуын азайтуы мүмкін.

Холестирамин: бір мезгілде тағайындағанда асқазан-ішек жолында ибупрофеннің сіңірілуі төмендеуі мүмкін. Клиникалық маңыздылығы белгісіз.

Антидепрессанттармен, клопидогрелмен, прасугрелмен, гепаринмен, пентоксифиллинмен, дәрілік шөптердің сығындыларымен (мысалы, Гинкго билоба): ҚҚСД-мен, оның ішінде ибупрофенмен қолданғанда қан кету қаупінің артуы мүмкін.

CYP2C9 тежегіштерімен: фармакокинетикалық өзара әрекеттесу мүмкіндігі: ибупрофеннің (CYP2C9 субстраты) әсер ету (экспозиция) уақытының ұлғаюы. Ибупрофен дозасының азаюын, әсіресе ибупрофеннің жоғары дозалары кезінде күшті CYP2C9 тежегіштерімен (вориконазол, флуконазол сияқты) бір мезгілде қолданғанда ескеру керек.

Алискирен, α-адреноблокаторлар, β-адреноблокаторлар, кальций өзекшелерінің блокаторлары, клонидин, метилдопа, нитраттар: ҚҚСД олардың гипотензиялық әсеріне қарсы әсер етеді.

Арнайы сақтандырулар

Келесі адамдарға ибупрофенді қолдану кезінде сақтық қажет:

жүйелі қызыл жегі және дәнекер тінінің басқа диффузды аурулары болса аса жоғары сезімталдық реакцияларының көрінісі ретінде асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауына байланысты. Асептикалық менингит осы созылмалы аурулары жоқ пациенттерде де байқалды;

аса жоғары сезімталдық реакцияларының пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты ауыр аллергологиялық анамнезбен;

бауыр дисфункциясымен - бауыр функциясының бұзылуы кезіндегі артериялық қысымның жоғарылауы және/немесе жүрек функциясының жеткіліксіздігі өршуі және/немесе организмде сұйықтықтың іркілуі дамуы мүмкін.

Анамнезінде артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек функциясы жеткіліксіздігінің шамалы немесе орташа дәрежесі бар пациенттерге ұзақ емдеуді сақтықпен бастау керек (дәрігердің кеңесі қажет), өйткені ибупрофенмен емдеу кезінде басқа ҚҚСД сияқты сұйықтықтың іркілу, артериялық гипертензия және ісіну жағдайлары туралы хабарланған.

Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі, жүректің тұрақты ишемиялық ауруы, перифериялық артерия аурулары және/немесе цереброваскулярлық патологиясы бар пациенттерге ибупрофен пайда/қауіп арақатынасын мұқият талдағаннан кейін ғана тағайындалады.

Педиатрияда қолдану

Препаратты 3 айдан (дене салмағы кемінде 5 кг) 12 жасқа дейінгі балаларға «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінде көрсетілген дозаларда қолдану керек. 7 жасқа дейінгі балаларға препаратты тек дәрігердің қадағалауымен қолдану керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

ҚҚСД, оның ішінде ибупрофенді қолдану кезінде простагландиндер синтезінің бәсеңдеуі жүктіліктің барысына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулердің деректері жүктіліктің ерте мерзімдерінде простагландиндер синтезі тежегіштерін қолданған кезде түсік тастау, жүрек-тамыр жүйесі дамуының туа біткен ақаулары және гастрошизис қаупінің жоғарылағанын көрсетеді. Жүрек-қантамыр жүйесі ауытқуларының абсолютті қаупі 1%-дан 1,5%-ға дейін артады. Қауіп дозаның жоғарылауымен және терапияның ұзақтығымен артады деп саналады. Препаратты жүктіліктің I және II триместрінде немесе босану кезінде қолдану ана үшін күтілетін пайда шарана үшін ықтимал қауіптен едәуір асып кеткен жағдайда ғана мүмкін болады.

Жүктіліктің III триместрінде простагландиндер синтезінің кез келген тежегіштерін қолданғанда шаранаға келесідей әсер етуі мүмкін:

- жүрек-өкпе уыттылығы (шарананың артериялық түтігінің мерзімінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен);

- олигогидроамниоздың дамуымен бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін бүйрек функциясының бұзылуы.

Сондай-ақ, жүктіліктің соңында ибупрофенді қолдану келесілерді тудыруы мүмкін:

- қан кету уақытының ұзаруы, тіпті өте төмен дозаларда, ана мен балада қан кету қаупінің жоғарылауымен туындауы мүмкін агрегацияға қарсы әсері;

- жатырдың жиырылу функциясының бәсеңдеуі, бұл босану ұзақтығының кешеуілдеуіне немесе ұлғаюына әкелуі мүмкін.

Осылайша, ибупрофенді жүктіліктің III триместрінде қолдануға болмайды.

Шектеулі зерттеулердің нәтижелері бойынша ибупрофеннің аз мөлшері емшек сүтіне енетіні анықталды. Препаратты бала емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты тек 12 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болады.

Препаратты қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек!

Жағымсыз реакциялар қаупін азайту үшін ауру симптомдарын жою үшін қажетті ең аз мерзім ішінде ең аз тиімді дозаны қолдану керек.

Бофен қызба және ауырсыну сияқты инфекциялардың белгілерін жасыруы мүмкін. Сондықтан Бофен инфекцияның тиісті емін кешіктіруі, бұл асқыну қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Бұл бактериялардан туындаған пневмонияда және желшешекке байланысты бактериялық тері инфекцияларында байқалды. Егер сіз бұл дәріні инфекция кезінде қабылдасаңыз және инфекция симптомдары сақталса немесе нашарласа, дереу дәрігерге қаралыңыз. Терінің ауыр жұқпалы зақымдануы және жұмсақ тіндердің тарапынан асқынулар болуы мүмкін болғандықтан, желшешек кезінде ибупрофенді қолданудан аулақ болу ұсынылады.

ҚҚСД, оның ішінде ибупрофенді қолдану бронхоспазмды, демікпе ұстамаларын, бронх демікпесімен, тыныс алу жолдарының созылмалы обструктивті ауруларымен, аллергиялық аурулармен ауыратын немесе осы аурулардың тарихы бар пациенттерде мұрынның шырышты қабығының ісінуін тудыруы мүмкін. Жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары, оның ішінде анафилаксиялық шок сирек байқалды. Жоғары сезімталдық реакцияларының алғашқы белгілерінде Бофен препаратын қолдануды тоқтату керек.

Эксфолиативті дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермальді некролизді қоса алғанда, ҚҚСД қолдану кезінде кейбір өліммен аяқталатын күрделі тері реакциялары туралы өте сирек хабарланған. Көп жағдайда бұл реакциялар пациенттерде емдеудің алғашқы айында пайда болды. Бофенді қабылдауды тері бөртпесінің алғашқы көріністерінде, шырышты қабықтардың зақымдануында немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілерінде тоқтату қажет.

Ибупрофенді, әсіресе жоғары дозаларда (тәулігіне 2400 мг) қолдану, сондай-ақ ұзақ емдеу артериялық тромбоздық асқынулар (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) қаупінің шамалы жоғарылауына әкелуі мүмкін. Жүрек-қантамыр асқынуларының айқын қауіп факторлары бар пациенттерге (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) ҚҚСД ұзақ емдеуді мұқият ойластырғаннан кейін ғана тағайындау керек.

Асқазан-ішектен қан кету, тесілу, ойықжара қаупі анамнезінде ойықжарасы бар пациенттерде, әсіресе, егер ол қан кетумен немесе тесілумен асқынған болса және егде жастағы пациенттерде ҚҚСД дозалары ұлғайған кезде артады. Бұл пациенттер емдеуді ең төменгі дозалардан бастауы тиіс. Гастроуыттылық немесе қан кету қаупін жоғарылататын, мысалы, пероральді кортикостероидтар немесе антикоагулянттар (мысалы, варфарин) немесе антитромбоциттік дәрілер (мысалы, аспирин) сияқты қатарлас препараттарды қабылдайтын пациенттерді емдеуде сақ болу керек. Осы пациенттер үшін, сондай-ақ асқазан-ішек жолдары үшін қауіпті арттыруы мүмкін ацетилсалицил қышқылының (аспирин) немесе басқа дәрілік заттардың төмен дозаларын қатар қолдануды қажет ететін пациенттер үшін ұзақ емдеу кезінде дәрігердің мизопростолмен немесе протон помпасының тежегіштерімен біріктірілген ем тағайындауын қарастыру керек. Анамнезінде асқазан-ішек бұзылулары бар пациенттерге, ең алдымен егде жастағы пациенттерге асқазан-ішек жолы тарапынан кез келген ерекше симптомдар туралы (негізінен қан кету), әсіресе емнің басында асқазан-ішектен қан кету туралы хабарлау керек. Ибупрофен қабылдаған пациенттерде асқазан-ішектен қан кету немесе ойықжара кезінде емдеуді дереу тоқтату керек.

Ибупрофен, басқа ҚҚСД сияқты, тромбоциттердің агрегациясына әсер етуі және сау адамдарда қан кету уақытын ұзартуы мүмкін.

Ибупрофенді сусызданудың едәуір дәрежесі бар пациенттерге абайлап қолдану керек, өйткені бүйрек функциясының бұзылу және бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің даму қаупі бар.

ҚҚСД қабылдау нефроуыттылыққа, простагландиндер синтезінің дозаға тәуелді төмендеуіне әкелуі және бүйрек қанайналымының бұзылуына байланысты бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің дамуына түрткі болуы мүмкін. Мұндай пациенттерде бүйрек функциясын бақылау керек. ҚҚСД емін тоқтатқаннан кейін бүйрек функциясы әдетте қалпына келеді.

Ұсынылған дозадан асырмау керек.

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Ибупрофенді басқа ҚҚСД сияқты келесілермен біріктірілімде қолдануға болмайды:

аспирин: бұл аспиринді (тәулігіне 75 мг-ден аспайтын доза) дәрігер тағайындаған жағдайларды қоспағанда, жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупін арттыруы мүмкін.

Сульфонилмочевина және фенитоин препараттарымен: әсердің күшеюі мүмкін.

Антикоагулянттармен: ҚҚСД варфарин сияқты антикоагулянттардың емдік әсерін арттыруы мүмкін.

Литиймен: осы препараттардың бүйрек экскрециясының төмендеуіне байланысты олардың қан плазмасындағы деңгейінің жоғарылауы мүмкін.

Метотрексатпен: метотрексаттың өзекшелік секрециясының төмендеуі мүмкін, осылайша оның қандағы концентрациясы мен гематоуыттылығы артады.

Циклоспорин: нефроуыттылық қаупінің жоғарылауы.

Антигипертензивті препараттармен (АӨФ тежегіштері және ангиотензин II антагонистері) және диуретиктермен: олардың әсерінің әлсіреуі мүмкін. Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, сусызданумен немесе бүйрек функциясы әлсіреген егде пациенттерде) АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II антагонистін және циклооксигеназаны тежейтін препараттарды бір мезгілде қолдану, әдетте қайтымды сипатқа ие болуы мүмкін жедел бүйрек функциясының жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына алып келуі мүмкін. Сондықтан мұндай біріктірілімдерді, әсіресе егде жастағы пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Ұзақ емдеу қажет болған жағдайда пациентке адекватты гидратация жүргізу және біріктірілген емнің басында, сондай-ақ кейіннен белгілі бір кезеңділікпен бүйрек функциясына мониторинг жүргізу туралы мәселені қарастыру керек. Диуретиктер ҚҚСД нефроуытты әсер ету қаупін арттыруы мүмкін.

Кортикостероидтармен (оның ішінде глюкокортикоидтармен): жағымсыз реакциялардың, әсіресе асқазан-ішек ойықжаралары мен қан кетулердің пайда болу қаупін арттыруы мүмкін.

Жүрек гликозидтерімен (соның ішінде дигоксинмен): жүрек функциясының жеткіліксіздігін шиеленістіруі, шумақшалық сүзілу жылдамдығын төмендетуі және қан плазмасындағы гликозидтер деңгейін арттыруы мүмкін.

Антитромбоцитарлық дәрілер және серотониннің селективті тежегіштері: асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін.

Кальциневрин тежегіштері (циклоспорин, такролимус): ҚҚСД бүйрек простагландиндеріне әсер ету арқылы осы препараттардың нефроуыттылығын арттырады.

Мифепристон: мифепристонды қолданғаннан кейін 8-12 күн ішінде ҚҚСД қабылдауға болмайды, бұл мифепристонның әсер ету нәтижеснің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Зидовудин: зидовудинмен және ибупрофенмен қатар емдеуді қолданатын АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде гемартроздар және гематомалар қаупінің жоғарылауы.

Хинолон антибиотиктерімен: құрысулар пайда болу қаупінің артуы мүмкін.

Пробенецид, сульфинпиразон: ибупрофенмен бір мезгілде қолдану соңғысының организмнен шығарылуын кешіктіруі мүмкін.

Аминогликозидтер: ҚҚСД аминогликозидтердің шығарылуын азайтуы мүмкін.

Холестирамин: бір мезгілде тағайындағанда асқазан-ішек жолында ибупрофеннің сіңірілуі төмендеуі мүмкін. Клиникалық маңыздылығы белгісіз.

Антидепрессанттармен, клопидогрелмен, прасугрелмен, гепаринмен, пентоксифиллинмен, дәрілік шөптердің сығындыларымен (мысалы, Гинкго билоба): ҚҚСД-мен, оның ішінде ибупрофенмен қолданғанда қан кету қаупінің артуы мүмкін.

CYP2C9 тежегіштерімен: фармакокинетикалық өзара әрекеттесу мүмкіндігі: ибупрофеннің (CYP2C9 субстраты) әсер ету (экспозиция) уақытының ұлғаюы. Ибупрофен дозасының азаюын, әсіресе ибупрофеннің жоғары дозалары кезінде күшті CYP2C9 тежегіштерімен (вориконазол, флуконазол сияқты) бір мезгілде қолданғанда ескеру керек.

Алискирен, α-адреноблокаторлар, β-адреноблокаторлар, кальций өзекшелерінің блокаторлары, клонидин, метилдопа, нитраттар: ҚҚСД олардың гипотензиялық әсеріне қарсы әсер етеді.

Арнайы сақтандырулар

Келесі адамдарға ибупрофенді қолдану кезінде сақтық қажет:

жүйелі қызыл жегі және дәнекер тінінің басқа диффузды аурулары болса аса жоғары сезімталдық реакцияларының көрінісі ретінде асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауына байланысты. Асептикалық менингит осы созылмалы аурулары жоқ пациенттерде де байқалды;

аса жоғары сезімталдық реакцияларының пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты ауыр аллергологиялық анамнезбен;

бауыр дисфункциясымен - бауыр функциясының бұзылуы кезіндегі артериялық қысымның жоғарылауы және/немесе жүрек функциясының жеткіліксіздігі өршуі және/немесе организмде сұйықтықтың іркілуі дамуы мүмкін.

Анамнезінде артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек функциясы жеткіліксіздігінің шамалы немесе орташа дәрежесі бар пациенттерге ұзақ емдеуді сақтықпен бастау керек (дәрігердің кеңесі қажет), өйткені ибупрофенмен емдеу кезінде басқа ҚҚСД сияқты сұйықтықтың іркілу, артериялық гипертензия және ісіну жағдайлары туралы хабарланған.

Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі, жүректің тұрақты ишемиялық ауруы, перифериялық артерия аурулары және/немесе цереброваскулярлық патологиясы бар пациенттерге ибупрофен пайда/қауіп арақатынасын мұқият талдағаннан кейін ғана тағайындалады.

Педиатрияда қолдану

Препаратты 3 айдан (дене салмағы кемінде 5 кг) 12 жасқа дейінгі балаларға «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінде көрсетілген дозаларда қолдану керек. 7 жасқа дейінгі балаларға препаратты тек дәрігердің қадағалауымен қолдану керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

ҚҚСД, оның ішінде ибупрофенді қолдану кезінде простагландиндер синтезінің бәсеңдеуі жүктіліктің барысына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулердің деректері жүктіліктің ерте мерзімдерінде простагландиндер синтезі тежегіштерін қолданған кезде түсік тастау, жүрек-тамыр жүйесі дамуының туа біткен ақаулары және гастрошизис қаупінің жоғарылағанын көрсетеді. Жүрек-қантамыр жүйесі ауытқуларының абсолютті қаупі 1%-дан 1,5%-ға дейін артады. Қауіп дозаның жоғарылауымен және терапияның ұзақтығымен артады деп саналады. Препаратты жүктіліктің I және II триместрінде немесе босану кезінде қолдану ана үшін күтілетін пайда шарана үшін ықтимал қауіптен едәуір асып кеткен жағдайда ғана мүмкін болады.

Жүктіліктің III триместрінде простагландиндер синтезінің кез келген тежегіштерін қолданғанда шаранаға келесідей әсер етуі мүмкін:

- жүрек-өкпе уыттылығы (шарананың артериялық түтігінің мерзімінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен);

- олигогидроамниоздың дамуымен бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін бүйрек функциясының бұзылуы.

Сондай-ақ, жүктіліктің соңында ибупрофенді қолдану келесілерді тудыруы мүмкін:

- қан кету уақытының ұзаруы, тіпті өте төмен дозаларда, ана мен балада қан кету қаупінің жоғарылауымен туындауы мүмкін агрегацияға қарсы әсері;

- жатырдың жиырылу функциясының бәсеңдеуі, бұл босану ұзақтығының кешеуілдеуіне немесе ұлғаюына әкелуі мүмкін.

Осылайша, ибупрофенді жүктіліктің III триместрінде қолдануға болмайды.

Шектеулі зерттеулердің нәтижелері бойынша ибупрофеннің аз мөлшері емшек сүтіне енетіні анықталды. Препаратты бала емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты тек 12 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болады.

Келесі адамдарға ибупрофенді қолдану кезінде сақтық қажет:

жүйелі қызыл жегі және дәнекер тінінің басқа диффузды аурулары болса аса жоғары сезімталдық реакцияларының көрінісі ретінде асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауына байланысты. Асептикалық менингит осы созылмалы аурулары жоқ пациенттерде де байқалды;

аса жоғары сезімталдық реакцияларының пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты ауыр аллергологиялық анамнезбен;

бауыр дисфункциясымен - бауыр функциясының бұзылуы кезіндегі артериялық қысымның жоғарылауы және/немесе жүрек функциясының жеткіліксіздігі өршуі және/немесе организмде сұйықтықтың іркілуі дамуы мүмкін.

Анамнезінде артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек функциясы жеткіліксіздігінің шамалы немесе орташа дәрежесі бар пациенттерге ұзақ емдеуді сақтықпен бастау керек (дәрігердің кеңесі қажет), өйткені ибупрофенмен емдеу кезінде басқа ҚҚСД сияқты сұйықтықтың іркілу, артериялық гипертензия және ісіну жағдайлары туралы хабарланған.

Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі, жүректің тұрақты ишемиялық ауруы, перифериялық артерия аурулары және/немесе цереброваскулярлық патологиясы бар пациенттерге ибупрофен пайда/қауіп арақатынасын мұқият талдағаннан кейін ғана тағайындалады.

Педиатрияда қолдану

Препаратты 3 айдан (дене салмағы кемінде 5 кг) 12 жасқа дейінгі балаларға «Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімінде көрсетілген дозаларда қолдану керек. 7 жасқа дейінгі балаларға препаратты тек дәрігердің қадағалауымен қолдану керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

ҚҚСД, оның ішінде ибупрофенді қолдану кезінде простагландиндер синтезінің бәсеңдеуі жүктіліктің барысына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулердің деректері жүктіліктің ерте мерзімдерінде простагландиндер синтезі тежегіштерін қолданған кезде түсік тастау, жүрек-тамыр жүйесі дамуының туа біткен ақаулары және гастрошизис қаупінің жоғарылағанын көрсетеді. Жүрек-қантамыр жүйесі ауытқуларының абсолютті қаупі 1%-дан 1,5%-ға дейін артады. Қауіп дозаның жоғарылауымен және терапияның ұзақтығымен артады деп саналады. Препаратты жүктіліктің I және II триместрінде немесе босану кезінде қолдану ана үшін күтілетін пайда шарана үшін ықтимал қауіптен едәуір асып кеткен жағдайда ғана мүмкін болады.

Жүктіліктің III триместрінде простагландиндер синтезінің кез келген тежегіштерін қолданғанда шаранаға келесідей әсер етуі мүмкін:

- жүрек-өкпе уыттылығы (шарананың артериялық түтігінің мерзімінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен);

- олигогидроамниоздың дамуымен бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін бүйрек функциясының бұзылуы.

Сондай-ақ, жүктіліктің соңында ибупрофенді қолдану келесілерді тудыруы мүмкін:

- қан кету уақытының ұзаруы, тіпті өте төмен дозаларда, ана мен балада қан кету қаупінің жоғарылауымен туындауы мүмкін агрегацияға қарсы әсері;

- жатырдың жиырылу функциясының бәсеңдеуі, бұл босану ұзақтығының кешеуілдеуіне немесе ұлғаюына әкелуі мүмкін.

Осылайша, ибупрофенді жүктіліктің III триместрінде қолдануға болмайды.

Шектеулі зерттеулердің нәтижелері бойынша ибупрофеннің аз мөлшері емшек сүтіне енетіні анықталды. Препаратты бала емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты тек 12 жасқа дейінгі балаларға қолдануға болады.

Дозалау режимі

Ең төмен тиімді доза симптомдарды жеңілдету үшін қажетті ең қысқа уақыт кезеңі ішінде пайдаланылуы тиіс. Егер сізде инфекция болса, симптомдар (мысалы, қызба және ауырсыну) сақталса немесе нашарласа, дереу дәрігерге қаралыңыз («Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары» бөлімін қараңыз).

Доза баланың жасына және дене салмағына байланысты. Тәуліктік доза баланың дене салмағына 20-30 мг/кг құрайды. Бір реттік доза дене салмағына 5-10 мг/кг болуы керек.

Ең жоғары тәуліктік доза дене салмағының 30 мг/кг аспауы тиіс.

Қызба және ауырсыну кезінде қолдану керек:

3 айдан 6 айға дейінгі балаларға – әр 8 сағат сайын 2,5 мл суспензиядан (50 мг), бірақ тәулігіне 3 реттен артық емес, тәуліктік доза 7,5 мл (150 мг) құрайды;

6 айдан 12 айға дейін – әр 6-8 сағат сайын 2,5 мл суспензиядан (50 мг), бірақ тәулігіне 4 реттен артық емес, тәуліктік доза 10 мл (200 мг) құрайды;

1 жастан 3 жасқа дейін – әрбір 8 сағат сайын 5 мл суспензиядан (100 мг), бірақ тәулігіне 3 реттен артық емес, тәуліктік доза 15 мл (300 мг) құрайды;

4 жастан 6 жасқа дейін – әр 8 сағат сайын 7,5 мл суспензиядан (150 мг), бірақ тәулігіне 3 реттен артық емес, тәуліктік доза – 22,5 мл (450 мг) артық емес;

7 жастан 9 жасқа дейін – 10 мл суспензиядан (200 мг) тәулігіне 3 рет (тәулігіне 600 мг);

10 жастан 12 жасқа дейін – 15 мл суспензиядан (300 мг) тәулігіне 3 рет (тәулігіне 900 мг).

Иммунизациядан кейінгі қызба кезінде келесілерді қолдану керек:

3-6 айлық балаларға – 2,5 мл (50 мг), қажет болған жағдайда – 6 сағаттан кейін тағы 2,5 мл (50 мг), бірақ 24 сағат ішінде 5 мл (100 мг) артық емес.

3-тен 6 айға дейінгі балалар үшін – егер ауру басталғаннан бастап 24 сағат ішінде препаратты қабылдағаннан кейін симптомдар күшейсе немесе сақталса, дереу дәрігерге қаралу керек.

6 айдан асқан балалар үшін – емдеу ұзақтығы аурудың ағымына байланысты және әдетте 3 тәулікті құрайды, егер қызба 3 тәулік ішінде кетпесе немесе симптомдар нашарласа, дәрігерге қаралу керек.

Енгізу әдісі мен жолы

Қысқа мерзімді пероральді қолдану үшін. Әр қолданар алдында суспензияны шайқау керек.

Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі

Әр 8 сағат сайын, бірақ күніне 3 реттен көп емес.

Емдеу ұзақтығы

Симптомдарды жеңілдету үшін ең қысқа уақыт ішінде.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Балаларға дене салмағынан 400 мг/кг артық қолдану уыттану симптомдарының пайда болуын туындатуы мүмкін. Артық дозаланғанда жартылай шығарылу кезеңі 1,5-3 сағатты құрайды.

Симптомдары: қабылданған препараттың мөлшеріне және қабылдағаннан кейін өткен уақытқа байланысты, бірақ жеке реакцияларды жоққа шығаруға болмайды. Көп жағдайда – іштің ауыруы, жүрек айну, құсу, іш өту. Сондай-ақ, құлақ шулау, әлсіздік, ұйқышылдық, бас ауруы және асқазан-ішектен қан кетуі мүмкін.

Неғұрлым ауыр улану кезінде бас айналу, мәңгіру, тыныс алудың тежелуі/апноэ, цианоз, ентігу, нистагмус, көру қабілетінің бұзылуы, кейде қозу, құрысулар, дезориентация, есін жоғалту, кома сияқты нейроуыттылық симптомдары байқалады.

Ауыр улану кезінде – елеулі артериялық гипотензия,брадикардия/тахикардия, жүрекше фибрилляциясы, гиперкалиемия, метаболизмдік ацидоз, протромбин уақытының ұзаруы, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі, бауырдың зақымдануы мүмкін. Бронх демікпесі бар науқастарда демікпе симптомдарының күшеюі мүмкін.

Емі: симптоматикалық және демеуші болуы тиіс, сондай-ақ тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз етуді қамтуы тиіс. Асқазанды шаю ұсынылады (қабылдағаннан кейін 1 сағат ішінде), белсендірілген көмір, сілтілі сусын, күшейтілген диурез. Бұлшықеттің жиі немесе ұзақ спазмында емдеуді диазепам немесе лоразепам енгізумен жүргізу керек. Бронх демікпесінде бронходилататорларды қолдану керек. Пациенттің жағдайын тұрақтандыру үшін жүрек қызметінің көрсеткіштері мен өмірдің негізгі көрсеткіштерін бақылау қажет. Гемодиализ тиімсіз.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар

Егер сіз препараттың дозасын қабылдауды ұмытып кетсеңіз, осы дозаны толығымен өткізіп жіберіп, келесі дозаны әдеттегі уақытта қабылдаңыз. Қабылданбаған дозаны толтыру үшін қос дозаны қабылдамаңыз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне консультацияға жүгіну бойынша ұсынымдар

Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

Балаларға дене салмағынан 400 мг/кг артық қолдану уыттану симптомдарының пайда болуын туындатуы мүмкін. Артық дозаланғанда жартылай шығарылу кезеңі 1,5-3 сағатты құрайды.

Симптомдары: қабылданған препараттың мөлшеріне және қабылдағаннан кейін өткен уақытқа байланысты, бірақ жеке реакцияларды жоққа шығаруға болмайды. Көп жағдайда – іштің ауыруы, жүрек айну, құсу, іш өту. Сондай-ақ, құлақ шулау, әлсіздік, ұйқышылдық, бас ауруы және асқазан-ішектен қан кетуі мүмкін.

Неғұрлым ауыр улану кезінде бас айналу, мәңгіру, тыныс алудың тежелуі/апноэ, цианоз, ентігу, нистагмус, көру қабілетінің бұзылуы, кейде қозу, құрысулар, дезориентация, есін жоғалту, кома сияқты нейроуыттылық симптомдары байқалады.

Ауыр улану кезінде – елеулі артериялық гипотензия,брадикардия/тахикардия, жүрекше фибрилляциясы, гиперкалиемия, метаболизмдік ацидоз, протромбин уақытының ұзаруы, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі, бауырдың зақымдануы мүмкін. Бронх демікпесі бар науқастарда демікпе симптомдарының күшеюі мүмкін.

Емі: симптоматикалық және демеуші болуы тиіс, сондай-ақ тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз етуді қамтуы тиіс. Асқазанды шаю ұсынылады (қабылдағаннан кейін 1 сағат ішінде), белсендірілген көмір, сілтілі сусын, күшейтілген диурез. Бұлшықеттің жиі немесе ұзақ спазмында емдеуді диазепам немесе лоразепам енгізумен жүргізу керек. Бронх демікпесінде бронходилататорларды қолдану керек. Пациенттің жағдайын тұрақтандыру үшін жүрек қызметінің көрсеткіштері мен өмірдің негізгі көрсеткіштерін бақылау қажет. Гемодиализ тиімсіз.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар

Егер сіз препараттың дозасын қабылдауды ұмытып кетсеңіз, осы дозаны толығымен өткізіп жіберіп, келесі дозаны әдеттегі уақытта қабылдаңыз. Қабылданбаған дозаны толтыру үшін қос дозаны қабылдамаңыз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне консультацияға жүгіну бойынша ұсынымдар

Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

Жағымсыз реакциялар симптомдарды бақылау үшін қажетті ең қысқа мерзім ішінде ең төмен тиімді дозаны пайдалана отырып, барынша азайтылуы мүмкін.

Жиі емес (1/1000-нан 1/100-ге дейін)

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, оның ішінде әртүрлі тері бөртпелері( оның ішінде макулопапулезді), есекжем және қышыну

- жүрек айнуы, эпигастрийдегі жайсыздық немесе ауырсыну сезімі, диспепсия

Сирек( 1/10000-нан 1/1000-ға дейін)

- құсу, метеоризм, диарея, іш қату, тәбеттің өзгеруі (оның ішінде анорексия), ауыздың құрғауы, қыжыл, глоссит, эзофагит, гастрит, дуоденит

- бас ауруы, бас айналу, ұйқысыздық, ұйқышылдық, эмоциялық құбылмалылық, тітіркенгіштік, ашушаңдық, үрей, дімкәстік, шаршау

- құлақ шулау

Өте сирек (> 1/10 000)

- беттің, тілдің, көмейдің ісінуін, ентігумен Квинке ісінуін, тахикардияны, артериялық гипотензияны, анафилактикалық шокты қоса алғанда, анафилактоидты/анафилактикалық реакциялар

- бронх демікпесі, бронх демікпесі симптомдарының өршуі, бронхоспазм

- эксфолиативті және буллезді дерматит (Стивенс-Джонсон синдромын, полиморфты эритеманы және уытты эпидермальді некролизді қоса алғанда)

- психомоторлық қозу

- есту қабілетінің бұзылуы, есту қабілетінің жоғалуы, вертиго

- конъюнктивит, көздің шырышты қабығының құрғауы

– шүйде бұлшықеттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу, қызба, бағдарсыздану бар асептикалық менингит – әдетте аутоиммунды аурулары бар пациенттерде (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тінінің диффузды аурулары сияқты)

- асқазан-ішек жолының эрозиялық-ойықжаралы зақымданулары( оның ішінде ойықжаралы стоматит, асқазан ойықжарасы), тесілулер немесе асқазан-ішектен қан кетулер (оның ішінде тікішектен қан кету), мелена, гематемез, кейде өліммен аяқталатын, ойықжаралы колиттің өршуі және Крон ауруы

- бауыр функциясының бұзылуы, әсіресе ұзақ уақыт қолданғанда, гепатит, сарғаю, гепато-ренальді синдром, гепатонекроз, бауыр функциясының жеткіліксіздігі түрінде

- панкреатит

- цистит, дизурия, гиперкалиемия, гиперурикемия, азотемия дамуымен, креатинин клиренсінің төмендеуімен бүйрек функциясының бұзылуы мүмкін, олигурия/полиурия, ісіну, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі (әсіресе бүйрек функциясының елеулі бұзылулары бар пациенттерде), тубулярлық некроз, папиллярлық некроз (әсіресе қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауымен ассоциацияланған ұзақ қолданғанда), әртүрлі формадағы уытты нефропатия, оның ішінде интерстициальді нефрит, гломерулонефрит, нефриттік синдром, нефроздық синдром, гематурия, протеинурия

- қан түзудің бұзылуы (анемия, оның ішінде гемолиздік, аплазиялық анемия, гематокрит пен гемоглобин деңгейінің төмендеуі, лейкопения, пурпурамен/онсыз тромбоцитопения, пурпура, панцитопения, нейтропения, агранулоцитоз, эозинофилия), көгеру, тромбоциттердің қайтымды агрегациясы, өкпелік эозинофилия. Алғашқы белгілері: қызба, тамақтың ауыруы, ауыз қуысының шырышты қабығының эрозиясы, тұмауға ұқсас симптомдар, шаршау сезімі, қан кету, оның ішінде мұрыннан, экхимоз, меноррагия. Ибупрофенмен ұзақ емдегенде қан көрінісін бақылау керек.

Жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)

- спецификалық емес аллергиялық реакциялар

- фотосенсибилизация, алопеция, терінің қабыршақтануы, жоғары тершеңдік

- көру жүйкесінің уытты невриті, көрудің анық еместігі, көрудің төмендеуі, скотома, уытты амблиопия, диплопия, түсті қабылдаудың өзгеруі

- депрессия, сананың шатасуы, елестеулер

- құрысулар, парестезиялар, цереброваскулярлық асқынулар, кома

- желшешек ағымы кезінде жұмсақ тіндер тарапынан ауыр тері инфекциялары және асқынулар

- сұйықтықтың іркілуі, ісінулер, артериялық гипотензия/гипертензия, жүрек соғуы, аритмиялар (соның ішінде синустық тахикардия/брадикардия), жүрек функциясының жеткіліксіздігі, әдетте жүрек функциясы бұзылған пациенттерде. Клиникалық зерттеулер мен эпидемиологиялық деректер ибупрофенді, әсіресе жоғары дозаларда (тәулігіне 2400 мг) және ұзақ мерзімді ем кезінде қолдану артериялық тромбоз қаупінің және оның салдарының (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) елеусіз артуымен байланысты болуы мүмкін екенін көрсетеді.

- эндокриндік жүйе мен метаболизмдегі өзгерістер, тыныс алудың бәсеңдеуі, апноэ, кардиогенді емес өкпе ісінуі, пневмония, альвеолит, ринит.

100 мл препараттан полимерлік банкіде немесе алғашқы ашылуы бақыланатын қақпағы бар жиынтықтағы полимерлік құтыда. Банкіге немесе құтыға полиграфиялық баспа тәсілімен дайындалған заттаңба жапсырылады. Банкі немесе құты препаратты медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және дозалау қасығымен бірге картон қорапшаға салынады.

Алғашқы ашылуы бақыланатын қақпағы бар шыны құтыда 100 мл препараттан. Құтыға полиграфиялық баспа тәсілімен дайындалған заттаңба жапсырылады. Құтыны препаратты медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және дозалау қасығымен бірге картон қорапшаға салады.

Сақтау мерзімі

2 жыл.

Құтыны ашқаннан кейін препараттың сақтау мерзімі 25 °С-ден аспайтын температурада 30 тәулік.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл.

Құтыны ашқаннан кейін препараттың сақтау мерзімі 25 °С-ден аспайтын температурада 30 тәулік.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!