Таразе қаласындағы Жүзім Плюс №30 Таблетка | Зентива к.с.

- артериялық қысымы лозартанмен немесе гидрохлортиазидпен монотерапиямен бақыланбайтын пациенттерде эссенциалды артериялық гипертензияны емдеуде.

- препараттың белсенді және қосымша компоненттеріне аса жоғары сезімталдық.

- басқа препараттарға – сульфонамидтер туындыларына аса жоғары сезімталдық

- емге төзімді гипокалиемия, гиперкальциемия

- рефрактерлі гипонатриемия

- бауыр функциясының ауыр бұзылулары, холестаз, өт шығару жолдарының обструкциялары

- симптоматикалық гиперурикемия / подагра

- бүйрек функциясының ауыр бұзылулары (креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден төмен)

- анурия

- жүктіліктің 2-ші және 3-ші триместрі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

- қант диабетіне немесе бүйрек жеткіліксіздігіне (ШСЖ <60 мл/мин/1,73 м2) шалдыққан пациенттерге құрамында алискирен бар препараттармен біріктірілімде қолдану

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Лозартан

Ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)

Анамнезінде Квинке ісінуі (бет, ерін, тамақ және/немесе тіл ісінуі) бар пациенттерді бақылау талап етіледі

Гипотензия және айналымдағы қан көлемінің азаюы.

АҚК азаюы және/немесе гипонатриемиясы бар пациенттерде ас тұзын қолдануды шектейтін, диарея немесе құсу болатын, диуретиктермен қабылданатын емге байланысты әсіресе бірінші доза қабылдағаннан кейін гипотензия симптомдары білінуі мүмкін. Лозап Плюс қабылдар алдында бұндай жай-күйді түзету керек.

Электролиттік теңгерімнің бұзылуы

Электролиттік теңгерімнің бұзылуы, диабеті бар немесе онсыз болатын, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде өте жиі құбылыс екендігін ескерген жөн. Калийдің плазмалық концентрациясын және креатинин клиренсін әсіресе, жүрек жеткіліксіздігі бар және креатинин клиренсі минутына 30 және 50 мл арасында болатын пациенттерде мұқият қадағалауы керек.

Калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын және құрамында калий бар тұздың орнын алмастырғыштарын Лозап Плюспен бір уақытта қолдануға болмайды.

Бауыр функциясының бұзылыстары

Бауыр циррозы бар пациенттерде лозартанның плазмалық концентрацияларының едәуір жоғарылағанын көрсететін фармакокинетикалық мәліметтер негізінде, анамнезінде бауыр функциясының жеңіл және орташа бұзылуы бар пациенттер үшін Лозап Плюсті сақтықпен тағайындау керек. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр пациенттерге қатысты емдік тәжірибе жоқ. Демек, Лозап Плюсті бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге қолданбаған жөн.

Бүйрек функциясының бұзылыстары

Бүйрек жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының бұзылуы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) (әсіресе бүйрек функциясы РААЖ жағдайына тәуелді пациенттерде, мысалы, ауыр жүрек жеткіліксіздігі немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер) бәсеңдеуі салдарынан туындауы мүмкін. Лозартан, басқа препараттар сияқты, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер етеді, бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде қан сарысуындағы мочевина мен креатинин мөлшерінің артуы туралы хабарланды. Бүйрек функциясының бұзылуындағы бұл өзгерістер препарат қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтымды болуы мүмкін. Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде лозартан сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Бүйрек трансплантациясы

Бүйрегі трансплантацияланған пациенттерге қатысты деректер жоқ.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттер негізінен РААЖ тежелуінің негізінде әсер ететін, гипертензияға қарсы дәрілік препараттарға реакция бермейді. Демек, Лозап Плюсті қолдану ұсынылмайды.

Жүректің ишемиялық ауруы және цереброваскулярлық ауруы

Гипертензияға қарсы басқа препараттар сияқты, жүректің ишемиялық ауруы және цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерде артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультқа әкелуі мүмкін.

Жүрек жеткіліксіздігі

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде бүйрек функциясының бұзылуы болған немесе болмаған кезде РААЖ-ға әсер ететін басқа да препараттардағыдай, ауыр артериялық гипотензия және бүйрек функциясының бұзылуы (көбінесе-жедел) қаупі бар.

Аортальді және митральді клапандардың стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия

Қантамырларды кеңейтетін басқа дәрілерді қолданғандағыдай, аортальді стенозы немесе митральды клапанның стенозы бар пациенттерді, сондай-ақ обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар пациенттерді емдеуде ерекше сақтық таныту қажет.

Этностық айырмашылықтар

Басқа да ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерінің, лозартан және басқа да ангиотензин антагонистері сияқты, афро-американдық нәсілдерде, афро-американдық емес нәсілдерге қарағанда, артериялық қысымды төмендетудегі тиімділігі аз, бұл артериялық гипертензиясы бар афро-американдық нәсілдерде рениннің төмен деңгейде кездесуінің көптігінен болуы мүмкін.

Жүктілік кезінде қолдану

Жүктілік кезінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін (АРА II) қолдануға болмайды. Егер АРА II қабылдау жүктілікті жоспарлаған пациенттерге қажет болса, қауіпсіздік бейіні анықталған баламалы гипотензиялық препараттармен емге көшуі керек. AРА II емделу уақытында жүктілік диагностикаланған жағдайда емдеуді дереу тоқтату керек және балама емге көшу керек.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

Ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қабылдау гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттыратынына дәлелдер бар. Сондықтан осы дәрілік препараттардың біріктірілімімен РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер қосарлы блокада абсолютті қажет деп саналса, онда мұндай емді бүйрек функцияларына, электролиттердің құрамына және артериялық қысымға жиі мұқият мониторинг жүргізетін мамандардың бақылауымен жүргізу қажет.

Ангиотензин-өзгертуші ферменттің тежегіштері (АӨФТ) мен ангиотензин II рецепторларының блокаторлары (АРБ) диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бірге пайдаланылмауы тиіс.

Гидрохлоротиазид

Гипотензия және су-тұз теңгерімсіздігі

Гипертензияға қарсы кез келген емдегі сияқты, кейбір пациенттерде симптоматикалық гипотензия пайда болуы мүмкін. Пациенттер су немесе электролиттік теңгерімсіздіктің клиникалық белгілерінің, мысалы, қатарлас жүретін диарея немесе құсу кезінде дамуы мүмкін гиповолемия, гипонатриемия, гипохлоремиялық алкалоз, гипомагниемия немесе гипокалиемия симптомдарының болу белгілеріне бақылануы тиіс. Диуретиктер қабылдап жүрген әрбір пациент тиісті уақыт аралықтарынан кейін, қан сарысуындағы электролиттер концентрациясына жүйелі мониторинг жүргізуді керек етеді. Гипонатриемия ыстық ауа райында ісінетін пациенттерде туындауы мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлері

Тиазидтермен емдеу глюкозаға төзімділіктің төмендеуіне әкеп соғуы мүмкін, демек, инсулинді қоса есептегенде, диабетке қарсы дәрілердің дозасын реттеу қажет болады. Жасырын диабет манифестациясы болуы мүмкін.

Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі мүмкін, осылайша сарысудағы кальций мөлшерінің алма-кезек және аздап жоғарылауын туындатады. Елеулі гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреоздың белгісі болуы мүмкін. Қалқанша маңы безі функциясына тест жасар алдында тиазидті қабылдау тоқтатылуы тиіс.

Тиазидтік диуретиктер қан сарысуында холестерин мен триглицеридтер деңгейін жоғарылатуы мүмкін.

Кейбір пациенттерде тиазидтермен емделу гиперурикемия және/немесе подаграға әкеп соғуы мүмкін. Лозартан урикемияны азайтатын болғандықтан, гидрохлоротиазидтің лозартанмен біріктірілімі диуретиктермен индукцияланған гиперурикемияны азайтады.

Меланомалы емес тері обыры

Данияның онкологиялық аурулар ұлттық тізілімінің деректеріне негізделген екі эпидемиологиялық зерттеу барысында гидрохлоротиазидтің (ГХТЗ) кумулятивті дозасын арттырған кезде меланомалы емес тері обырының [базальді-жасушалы обыр (БЖО) және жалпақ жасушалы обыр (ЖЖО)] даму қаупінің жоғарылауы анықталды. МЕТО даму механизмі ГХТЗ фотосенсибилизациялаушы әсері бола алады.

ГХТЗ қабылдайтын пациенттерді МЕТО даму қаупі туралы, сондай-ақ жаңа зақымдануларды анықтау үшін теріні үнемі тексеріп отыру және терінің кез келген күдікті зақымданулары туралы дереу хабарлау қажет. Пациенттерді күн сәулесі мен ультракүлгін сәулеленудің астында болу уақытын шектеу секілді алдын алу шараларының қажеттілігі туралы, сондай-ақ егер олар осындай әсерге ұшыраса, тері обырының даму қаупін барынша азайту үшін оларға тиісті қорғау құралдарын пайдалану қажет екендігі туралы хабардар ету қажет. Терінің күдікті зақымдануларын дереу зерттеу қажет, қажет болған жағдайда, гистологиялық материалды зерттеуге биопсия жүргізіледі. ГХТЗ қолданудың орындылығын анамнезінде МЕТО бар пациенттерді емдеу кезінде де қайта қарау керек.

Бауырдың зақымдануы

Тиазидті диуретиктерді бауыр функциясының бұзылуы бар немесе бауырдың үдемелі аурулары бар пациенттерді емдеуде сақтықпен пайдалану қажет, олар бауырішілік холестазды тудыруы мүмкін, тіпті су мен электролит теңгерімінің шамалы өзгеруі бауыр комасының дамуына әкелуі мүмкін.

Лозап Плюсті бауырдың ауыр зақымдануы бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Хориодальді жалқық, жедел миопия және жедел салдарлы жабық бұрышты глаукома

Сульфонамид немесе сульфонамид туындылары идиосинкразиялық реакцияны тудыруы мүмкін, ол көру өрісінің жоғалуымен, өтпелі миопиямен және жедел жабық бұрышты глаукомамен және/немесе жедел миопиямен хориоидальді жалқыққа әкеледі. Симптомдар көру жітілігінің күрт төмендеуін немесе көздің ауырсынуын қамтиды және әдетте ем басталғаннан кейін бірнеше сағаттан немесе аптадан соң дамиды. Емделмеген жедел жабық бұрышты глаукома көру қабілетінің қайтымсыз жоғалуына әкелуі мүмкін. Ең алдымен, препаратты қабылдауды мүмкіндігінше тезірек тоқтату қажет. Бақыланбайтын көзішілік қысым кезінде жедел медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін. Жедел жабық бұрышты глаукоманың даму қаупі факторларына анамнезінде сульфонамидтерге немесе пенициллинге аллергияның болуы жатады.

Жедел респираторлық уыттылық

Гидрохлоротиазид қабылдағаннан кейін жедел респираторлық дистресс-синдромды (ЖРДС) қоса, жедел респираторлық уыттылықтың өте сирек ауыр жағдайлары туралы хабарланды. Өкпе ісінуі әдетте гидрохлортиазидті қабылдағаннан кейін бірнеше минут немесе сағат ішінде дамиды. Басында симптомдарға ентігу, қызба, өкпенің нашарлауы және гипотензия жатады. ЖРДС күдік туған жағдайда Лозап Плюс препаратын тоқтатып, тиісті ем тағайындау керек. Гидрохлортиазид қабылдағаннан кейін бұрын ЖРДС болған пациенттерге гидрохлоротиазидті тағайындамаған жөн.

Әртүрлі

Тиазидпен ем қабылдап жүрген пациенттерде анамнезінде аллергия немесе бронх демікпесі болған немесе болмаған жағдайда да аса жоғары сезімталдық реакциялары туындауы мүмкін. Тиазидті енгізгеннен кейін жүйелі қызыл жегі пайда болғаны немесе оның асқыну жағдайлары болғаны белгілі.

Қосымша заттар

Препарат құрамында аллергиялық реакцияларды туындата алатын Ponceau 4R бояғышы бар.

Бұл препарат құрамында бір таблеткада 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, сондықтан оны « құрамында натрий жоқ» деп атауға болады.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Лозартан

Рифампицин және флуконазолды бірге қолданғанда белсенді метаболиттің концентрациясы төмендеуінің жағдайлары сипатталған. Бұндай өзара әрекеттесулердің клиникалық деректерін бағалау жүргізілмеген.

Ангиотензин II немесе оның әсерін бөгейтін препараттармен емдегенде калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен, амилорид), калий тағам қоспаларын, немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Бұл препараттарды бірге қолдану ұсынылмайды. Натрий шығарылуына әсер ететін басқа да препараттармен емдегендегі сияқты бұл препарат литий шығарылуын баяулатуы мүмкін. Сондықтан литий тұздарын және АРА II бір мезгілде тағайындауда қан сарысуындағы литий тұздарының деңгейін мұқият бақылау керек.

АРА II және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСД) (мысалы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштерін, қабынуға қарсы әсері үшін қолданылатын дозаларда ацетилсалицил қышқылын) және селективті емес ҚҚСД бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері азайғаны анықталды. АРА II немесе диуретиктерді және ҚҚСД бір мезгілде қолданғанда, оның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі және қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауы, әсіресе бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы бар пациенттерде бүйрек функциясының нашарлауының жоғары қаупінің себебі болуы мүмкін. Біріктірілген емді, әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен тағайындау керек. Пациенттерде талапқа сай гидратацияны қамтамасыз ету керек және біріктірілген емді бастағаннан кейін және мезгіл-мезгіл ем барысында бүйрек функциясын бақылау керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар, ҚҚСД ем алатын кейбір пациенттерде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қолдану, оның ішінде ЦОГ-2 селективті тежегіштері бүйрек функциясының бұзылуын күшейтуі мүмкін. Бұл әсерлер әдетте қайтымды сипатта болады.

Клиникалық зерттеулер нәтижелері АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II немесе алискирен рецепторларының блокаторларымен біріктірілген емді қолдана отырып, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ-ға әсер ететін препаратпен монотерапиямен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының нашарлауы (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың даму жиілігінің жоғарылауымен байланысты екенін көрсетті. Трициклді антидепрессанттар, психозға қарсы препараттар, баклофен, амифостин сияқты гипотензияны туындататын препараттармен бір мезгілде қолдану артериялық гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін.

Гидрохлоротиазид

Төмендегі дәрілік заттар тиазидті диуретиктермен бір мезгілде қабылданғанда өзара әрекеттесуі мүмкін:

Алкоголь, барбитураттар, есірткілік заттар немесе антидепрессанттар – қолданыстағы ортостаздық гипотензияны күшейтуі мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (пероральді немесе инсулин) – диабетке қарсы препараттардың дозасын реттеу қажеттігі туындауы мүмкін. Тиазидтармен ем глюкозаға толеранттылығына әсер етуі мүмкін. Метформин сақтықпен пайдаланылуы тиіс, өйткені гилрохлортиазидтан туындайтын болжамды функционалдық бүйрек жеткіліксіздігімен байланысты лактацидоз қаупі туындайды

Гипертензияға қарсы басқа дәрілер – гипертензияға қарсы қосымша әсер беруі мүмкін.

Холестирамин мен колестипол шайырлары -ион алмасу шайырының қатысуымен гидрохлоротиазид сіңірілуінің әлсіреуі. Холестираминнің немесе колестиполдың бір реттік дозасы гидрохлоротиазидті байланыстыруға және соның нәтижесінде асқазан-ішек жолында сіңуін тиісінше 85%-ға және 43%-ға азайтуға қабілетті.

Кортикостероидтар, АКТГ, әсіресе гипокалиемия электролиттер тапшылығын жоғарылатады.

Прессорлық аминдер (мысалы, адреналин) – прессорлық аминдердің әсері төмендеуі мүмкін, алайда оларды ауыстыру талап етілетін дәрежеде емес.

Деполяризацияламайтын бұлшықеттік релаксанттар (мысалы, тубокурарин) – миорелаксанттарға сезімталдығының потенциалды жоғарылауы.

Литий. Диуретикалық препараттар литийдің бүйрек клиренсін төмендетеді, бұл литиймен уыттану қаупін арттырады. Бұл препараттарды қатар қолдануға болмайды.

Подаграны емдеуге арналған препараттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол) подаграға қарсы препараттардың дозасын түзету талап етіледі, өйткені гидрохлоротиазид қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін жоғарылатуы мүмкін. Пробенецид немесе сульфинпиразонның дозасын арттыру талап етілуі мүмкін. Тиазидтермен бірге қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциялары туындау жиілігін арттыруы мүмкін.

Антихолинергиялық препараттар (атропин, биперидин) АІЖ моторикасын төмендету және асқазанның босатылу жылдамдығы есебінен тиазидті диуретиктердің биожетімділігін жоғарылатады.

Цитоуытты препараттар (циклофосфамид, метотрексат): тиазидті диуретиктер цитоуытты препараттарды бүйрек арқылы шығарылуын төмендетуі және олардың миелосупрессивтік әсерін күшейтуі мүмкін.

Салицилаттардың жоғары дозаларын қолданған жағдайда гидрохлоротиазид олардың ОЖЖ уытты әсерін күшейтуі мүмкін.

Гидрохлортиазид және метилдопаны бір мезгілде қабылдаған пациенттерде гемолиздік анемия дамуының жеке дара жағдайлары сипатталған.

Циклоспоринмен қатарлас ем гиперурикемия қаупін және подагра асқыну қаупін жоғарылатуы мүмкін.

Дигиталисті гликозидтер: тиазидті диуретиктерден туындаған гипокалиемия немесе гипомагниемия дигиталис препараттарымен индукцияланған аритмия дамуына ықпал етуі мүмкін.

Сарысудағы калий деңгейінің өзгерістері тиімділігіне әсер ететін дәрілік препараттар: лозартан/гидрохлоротиазидты калий деңгейінің өзгерістері тиімділігіне әсер ететін дәрілік препараттармен (мысалы, дигиталис гликозидтері және аритмияға қарсы препараттар) бір мезгілде тағайындағанда қан сарысуындағы калий деңгейіне ұдайы бақылау және ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Бұл шараларды сондай-ақ «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны (оның ішінде аритмияға қарсы) туындатуы мүмкін төмендегі препараттармен бір мезгілде қолданғанда жүргізу ұсынылады, өйткені гипокалиемия пируэтті тахикардияның (қарыншалық тахикардияның) дамуына бейімдейтін фактор болып табылады:

- IА класының антиаритмиялық дәрілері (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

- III класының антиаритмиялық дәрілері (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

- психозға қарсы препараттар (тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол);

- басқалары (бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин в/і, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, винкамицин в/і).

Кальций тұздары: тиазидті диуретиктер шығарылуын азайту салдарынан сарысудағы кальций концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Егер кальций қоспалары тағайындалуы тиіс болса, кейін кальций дозасын түзей отырып, сарысудағы кальций деңгейін үнемі бақылау керек.

Зертханалық көрсеткіштерге әсері.

Тиазидтер кальцийдің метаболизміне әсер етуі салдарынан, паратиреоидты бездер функциясына жүргізілген талдаулар нәтижесіне ықпалын тигізуі мүмкін.

Карбамазепин: симптоматикалық гипонатриемия даму қаупі бар. Клиникалық және зертханалық мониторинг жүргізу қажет.

Құрамында йоды бар контрастылы заттар: диуретиктерді қолданудан туындаған дегидратация жағдайында, әсіресе йод препараттарының жоғары дозаларын қабылдағанда жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Оларды енгізуді бастар алдында пациенттерге регидратация жүргізу керек.

Амфотерицин В (парентеральді енгізуге арналған), кортикостероидты гормондар, АКТГ, стимуляциялаушы іш жүргізетіндер немесе глицирризин (қызыл мия құрамындағы): гидрохлоротиазид электролиттер теңгерімсіздігі күшеюін, әсіресе гипокалемияны туындатуы мүмкін.

Арнайы ескертулер

Жүктілік және лактация кезінде

Ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторлары

БРАІІ жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды. БРАІІ жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдануға болмайды.

Қазіргі уақытта жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін тератогендік әсердің даму қаупіне қатысты сенімді эпидемиологиялық деректер жоқ, алайда қауіптің елеусіз жоғарылауын жоққа шығаруға болмайды. Қазіргі уақытта бақыланатын көздерден алынған ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторларын қолдануға байланысты қауіптерге қатысты эпидемиологиялық деректер жоқ, осы кластағы препараттарды қолдану ұқсас қауіптермен байланысты болуы мүмкін. БРАII қолданып емді жалғастыру қажет деп саналатын жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлаған пациенттер жүктілік кезінде пайдалану қауіпсіздігі расталған препараттармен гипертензияға қарсы баламалы емге көшіру керек. Жүктілік расталған кезде ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен емдеуді дереу тоқтату және қажет болғанда баламалы емді бастау керек.

Қолда бар деректер бойынша жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде БРАІІ қабылдау фетоуыттылықты (бүйрек функциясының нашарлауы, олигогидрамнион, бас сүйегі сүйектерінің сүйектенуінің баяулауы) және жаңа туған нәрестелерге уытты әсер етеді (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия).

Жүктіліктің екінші триместрінен бастап БРАІІ қабылдаған жағдайда бүйрек пен бассүйегіне ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.

Аналары БРАІІ қабылдаған сәбилерге гипотензияны анықтау мақсатында мұқият мониторинг қажет.

Гидрохлоротиазид

Жүктілік кезінде, әсіресе бірінші триместрде гидрохлоротиазидті қолдану тәжірибесі шектеулі. Жануарларды зерттеу нәтижелері жеткіліксіз. Гидрохлоротиазид плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Гидрохлоротиазидтің әсер ету механизмі туралы деректерге сәйкес оны жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдану фетоплацентарлы қан ағысын бұзуы және шарана мен жаңа туған нәрестеге әсер етуі мүмкін, сарғаюдың, электролиттік теңгерімнің бұзылуын және тромбоцитопенияны тудырады.

Гидрохлоротиазидті гестациялық ісінулерді, гестациялық гипертензияны немесе преэклампсияны емдеу үшін пайдалануға болмайды, өйткені плазма көлемінің төмендеу және ауру барысына жағымды әсер етпей, плацентарлы гипоперфузияның жеткіліксіздігі қаупі бар.

Гидрохлоротиазидті, басқа дәрілерді пайдалану мүмкін болмайтын сирек жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдерде эссенциальді гипертензияны емдеу үшін қолданбаған жөн.

Бала емізу

Ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторлары

Себебі қазіргі уақытта бала емізу кезеңінде Лозап Плюс қолдануға қатысты деректер жоқ. Лозап Плюс бала емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды және бала емізу кезеңінде, әсіресе жаңа туған және шала туған балаларды тамақтандыру кезінде қауіпсіздік бейіні расталған баламалы препараттарды пайдалану ұсынылады.

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазид адам сүтімен аз мөлшерде бөлінеді. Жоғары дозадағы тиазидті диуретиктер қарқынды диурезді тудырады және сүттің пайда болуына кедергі келтіруі мүмкін. Лозап Плюс бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды. Егер Лозап Плюс бала емізу кезінде пайдаланылса, мүмкіндігінше төмен дозаларды пайдалану қажет.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етуге зерттеулер жүргізілген жоқ. Алайда көлікті басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу кезінде гипертензияға қарсы препараттарды қабылдау кезінде бас айналу немесе ұйқышылдық, әсіресе емнің басында немесе дозаны арттырған кезде мезгіл-мезгіл пайда болуы мүмкін екенін ескеру қажет.

Лозартан

Рифампицин және флуконазолды бірге қолданғанда белсенді метаболиттің концентрациясы төмендеуінің жағдайлары сипатталған. Бұндай өзара әрекеттесулердің клиникалық деректерін бағалау жүргізілмеген.

Ангиотензин II немесе оның әсерін бөгейтін препараттармен емдегенде калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен, амилорид), калий тағам қоспаларын, немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Бұл препараттарды бірге қолдану ұсынылмайды. Натрий шығарылуына әсер ететін басқа да препараттармен емдегендегі сияқты бұл препарат литий шығарылуын баяулатуы мүмкін. Сондықтан литий тұздарын және АРА II бір мезгілде тағайындауда қан сарысуындағы литий тұздарының деңгейін мұқият бақылау керек.

АРА II және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерді (ҚҚСД) (мысалы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштерін, қабынуға қарсы әсері үшін қолданылатын дозаларда ацетилсалицил қышқылын) және селективті емес ҚҚСД бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері азайғаны анықталды. АРА II немесе диуретиктерді және ҚҚСД бір мезгілде қолданғанда, оның ішінде жедел бүйрек жеткіліксіздігі және қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауы, әсіресе бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы бар пациенттерде бүйрек функциясының нашарлауының жоғары қаупінің себебі болуы мүмкін. Біріктірілген емді, әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен тағайындау керек. Пациенттерде талапқа сай гидратацияны қамтамасыз ету керек және біріктірілген емді бастағаннан кейін және мезгіл-мезгіл ем барысында бүйрек функциясын бақылау керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар, ҚҚСД ем алатын кейбір пациенттерде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қолдану, оның ішінде ЦОГ-2 селективті тежегіштері бүйрек функциясының бұзылуын күшейтуі мүмкін. Бұл әсерлер әдетте қайтымды сипатта болады.

Клиникалық зерттеулер нәтижелері АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II немесе алискирен рецепторларының блокаторларымен біріктірілген емді қолдана отырып, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ-ға әсер ететін препаратпен монотерапиямен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының нашарлауы (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың даму жиілігінің жоғарылауымен байланысты екенін көрсетті. Трициклді антидепрессанттар, психозға қарсы препараттар, баклофен, амифостин сияқты гипотензияны туындататын препараттармен бір мезгілде қолдану артериялық гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін.

Гидрохлоротиазид

Төмендегі дәрілік заттар тиазидті диуретиктермен бір мезгілде қабылданғанда өзара әрекеттесуі мүмкін:

Алкоголь, барбитураттар, есірткілік заттар немесе антидепрессанттар – қолданыстағы ортостаздық гипотензияны күшейтуі мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (пероральді немесе инсулин) – диабетке қарсы препараттардың дозасын реттеу қажеттігі туындауы мүмкін. Тиазидтармен ем глюкозаға толеранттылығына әсер етуі мүмкін. Метформин сақтықпен пайдаланылуы тиіс, өйткені гилрохлортиазидтан туындайтын болжамды функционалдық бүйрек жеткіліксіздігімен байланысты лактацидоз қаупі туындайды

Гипертензияға қарсы басқа дәрілер – гипертензияға қарсы қосымша әсер беруі мүмкін.

Холестирамин мен колестипол шайырлары -ион алмасу шайырының қатысуымен гидрохлоротиазид сіңірілуінің әлсіреуі. Холестираминнің немесе колестиполдың бір реттік дозасы гидрохлоротиазидті байланыстыруға және соның нәтижесінде асқазан-ішек жолында сіңуін тиісінше 85%-ға және 43%-ға азайтуға қабілетті.

Кортикостероидтар, АКТГ, әсіресе гипокалиемия электролиттер тапшылығын жоғарылатады.

Прессорлық аминдер (мысалы, адреналин) – прессорлық аминдердің әсері төмендеуі мүмкін, алайда оларды ауыстыру талап етілетін дәрежеде емес.

Деполяризацияламайтын бұлшықеттік релаксанттар (мысалы, тубокурарин) – миорелаксанттарға сезімталдығының потенциалды жоғарылауы.

Литий. Диуретикалық препараттар литийдің бүйрек клиренсін төмендетеді, бұл литиймен уыттану қаупін арттырады. Бұл препараттарды қатар қолдануға болмайды.

Подаграны емдеуге арналған препараттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол) подаграға қарсы препараттардың дозасын түзету талап етіледі, өйткені гидрохлоротиазид қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін жоғарылатуы мүмкін. Пробенецид немесе сульфинпиразонның дозасын арттыру талап етілуі мүмкін. Тиазидтермен бірге қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциялары туындау жиілігін арттыруы мүмкін.

Антихолинергиялық препараттар (атропин, биперидин) АІЖ моторикасын төмендету және асқазанның босатылу жылдамдығы есебінен тиазидті диуретиктердің биожетімділігін жоғарылатады.

Цитоуытты препараттар (циклофосфамид, метотрексат): тиазидті диуретиктер цитоуытты препараттарды бүйрек арқылы шығарылуын төмендетуі және олардың миелосупрессивтік әсерін күшейтуі мүмкін.

Салицилаттардың жоғары дозаларын қолданған жағдайда гидрохлоротиазид олардың ОЖЖ уытты әсерін күшейтуі мүмкін.

Гидрохлортиазид және метилдопаны бір мезгілде қабылдаған пациенттерде гемолиздік анемия дамуының жеке дара жағдайлары сипатталған.

Циклоспоринмен қатарлас ем гиперурикемия қаупін және подагра асқыну қаупін жоғарылатуы мүмкін.

Дигиталисті гликозидтер: тиазидті диуретиктерден туындаған гипокалиемия немесе гипомагниемия дигиталис препараттарымен индукцияланған аритмия дамуына ықпал етуі мүмкін.

Сарысудағы калий деңгейінің өзгерістері тиімділігіне әсер ететін дәрілік препараттар: лозартан/гидрохлоротиазидты калий деңгейінің өзгерістері тиімділігіне әсер ететін дәрілік препараттармен (мысалы, дигиталис гликозидтері және аритмияға қарсы препараттар) бір мезгілде тағайындағанда қан сарысуындағы калий деңгейіне ұдайы бақылау және ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Бұл шараларды сондай-ақ «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны (оның ішінде аритмияға қарсы) туындатуы мүмкін төмендегі препараттармен бір мезгілде қолданғанда жүргізу ұсынылады, өйткені гипокалиемия пируэтті тахикардияның (қарыншалық тахикардияның) дамуына бейімдейтін фактор болып табылады:

- IА класының антиаритмиялық дәрілері (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

- III класының антиаритмиялық дәрілері (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

- психозға қарсы препараттар (тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол);

- басқалары (бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин в/і, галофантрин, мизоластин, пентамидин, терфенадин, винкамицин в/і).

Кальций тұздары: тиазидті диуретиктер шығарылуын азайту салдарынан сарысудағы кальций концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Егер кальций қоспалары тағайындалуы тиіс болса, кейін кальций дозасын түзей отырып, сарысудағы кальций деңгейін үнемі бақылау керек.

Зертханалық көрсеткіштерге әсері.

Тиазидтер кальцийдің метаболизміне әсер етуі салдарынан, паратиреоидты бездер функциясына жүргізілген талдаулар нәтижесіне ықпалын тигізуі мүмкін.

Карбамазепин: симптоматикалық гипонатриемия даму қаупі бар. Клиникалық және зертханалық мониторинг жүргізу қажет.

Құрамында йоды бар контрастылы заттар: диуретиктерді қолданудан туындаған дегидратация жағдайында, әсіресе йод препараттарының жоғары дозаларын қабылдағанда жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Оларды енгізуді бастар алдында пациенттерге регидратация жүргізу керек.

Амфотерицин В (парентеральді енгізуге арналған), кортикостероидты гормондар, АКТГ, стимуляциялаушы іш жүргізетіндер немесе глицирризин (қызыл мия құрамындағы): гидрохлоротиазид электролиттер теңгерімсіздігі күшеюін, әсіресе гипокалемияны туындатуы мүмкін.

Арнайы ескертулер

Жүктілік және лактация кезінде

Ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторлары

БРАІІ жүктіліктің бірінші триместрінде қолдану ұсынылмайды. БРАІІ жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдануға болмайды.

Қазіргі уақытта жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін тератогендік әсердің даму қаупіне қатысты сенімді эпидемиологиялық деректер жоқ, алайда қауіптің елеусіз жоғарылауын жоққа шығаруға болмайды. Қазіргі уақытта бақыланатын көздерден алынған ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторларын қолдануға байланысты қауіптерге қатысты эпидемиологиялық деректер жоқ, осы кластағы препараттарды қолдану ұқсас қауіптермен байланысты болуы мүмкін. БРАII қолданып емді жалғастыру қажет деп саналатын жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлаған пациенттер жүктілік кезінде пайдалану қауіпсіздігі расталған препараттармен гипертензияға қарсы баламалы емге көшіру керек. Жүктілік расталған кезде ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен емдеуді дереу тоқтату және қажет болғанда баламалы емді бастау керек.

Қолда бар деректер бойынша жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде БРАІІ қабылдау фетоуыттылықты (бүйрек функциясының нашарлауы, олигогидрамнион, бас сүйегі сүйектерінің сүйектенуінің баяулауы) және жаңа туған нәрестелерге уытты әсер етеді (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия).

Жүктіліктің екінші триместрінен бастап БРАІІ қабылдаған жағдайда бүйрек пен бассүйегіне ультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.

Аналары БРАІІ қабылдаған сәбилерге гипотензияны анықтау мақсатында мұқият мониторинг қажет.

Гидрохлоротиазид

Жүктілік кезінде, әсіресе бірінші триместрде гидрохлоротиазидті қолдану тәжірибесі шектеулі. Жануарларды зерттеу нәтижелері жеткіліксіз. Гидрохлоротиазид плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Гидрохлоротиазидтің әсер ету механизмі туралы деректерге сәйкес оны жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдану фетоплацентарлы қан ағысын бұзуы және шарана мен жаңа туған нәрестеге әсер етуі мүмкін, сарғаюдың, электролиттік теңгерімнің бұзылуын және тромбоцитопенияны тудырады.

Гидрохлоротиазидті гестациялық ісінулерді, гестациялық гипертензияны немесе преэклампсияны емдеу үшін пайдалануға болмайды, өйткені плазма көлемінің төмендеу және ауру барысына жағымды әсер етпей, плацентарлы гипоперфузияның жеткіліксіздігі қаупі бар.

Гидрохлоротиазидті, басқа дәрілерді пайдалану мүмкін болмайтын сирек жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдерде эссенциальді гипертензияны емдеу үшін қолданбаған жөн.

Бала емізу

Ангиотензин II (БРАІІ) рецепторларының блокаторлары

Себебі қазіргі уақытта бала емізу кезеңінде Лозап Плюс қолдануға қатысты деректер жоқ. Лозап Плюс бала емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды және бала емізу кезеңінде, әсіресе жаңа туған және шала туған балаларды тамақтандыру кезінде қауіпсіздік бейіні расталған баламалы препараттарды пайдалану ұсынылады.

Гидрохлоротиазид

Гидрохлоротиазид адам сүтімен аз мөлшерде бөлінеді. Жоғары дозадағы тиазидті диуретиктер қарқынды диурезді тудырады және сүттің пайда болуына кедергі келтіруі мүмкін. Лозап Плюс бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды. Егер Лозап Плюс бала емізу кезінде пайдаланылса, мүмкіндігінше төмен дозаларды пайдалану қажет.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлікті басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етуге зерттеулер жүргізілген жоқ. Алайда көлікті басқару немесе механизмдермен жұмыс істеу кезінде гипертензияға қарсы препараттарды қабылдау кезінде бас айналу немесе ұйқышылдық, әсіресе емнің басында немесе дозаны арттырған кезде мезгіл-мезгіл пайда болуы мүмкін екенін ескеру қажет.

15 таблеткадан поливинилхлоридті/поливинилдихлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

2 және 6 пішінді қаптамадан медициналық қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

30 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

30 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

30 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!