Астане қаласындағы Ципрокс Инфузияға Арналған Ерітінді 200 Мг 100 Мл | оЦука Фармасьютикал Индия Прайвет Лимитед

Емді бастар алдында ципрофлоксацинге төзімділік туралы қолда бар ақпаратқа ерекше назар аудару керек. Бактерияға қарсы дәрілерді талапқа сай пайдалану туралы ресми нұсқаулықтар ескерілу керек.

Ципрокс дәрілік препараты келесі инфекцияларды емдеу үшін көрсетілген

Ересектер

• Грамтеріс бактериялардан туындаған төменгі тыныс жолдарының инфекцияларында

- өкпенің обструкциялық созылмалы ауруының өршуінде (өкпенің обструкциялық созылмалы ауруының өршуінде Ципрокс, әдетте, осы инфекцияларды емдеуге ұсынылатын бактерияға қарсы басқа дәрілерді пайдалану мақсатқа сай емес болып саналған жағдайда ғана қолданылу керек)

- муковисцидоздағы бронхөкпе инфекцияларында немесе бронхоэктазда

- пневмонияда

• Ортаңғы құлақтың созылмалы іріңді отитінде

• Созылмалы синуситтің өршуінде, әсіресе егер грамтеріс бактериялардан туындаған болса

• Несеп шығару жолдарының инфекцияларында

- жедел пиелонефритте

- асқынған пиелонефритте

- бактериялық простатитте

Жыныс жолдарының инфекцияларында

- эпидидимоорхит, Neisseria gonorrhoeae сезімталдығынан туындаған жағдайларды қоса

- кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары, Neisseria gonorrhoeae түріне сезімталдық салдарынан болатын жағдайларды қоса

• Асқазан-ішек жолының инфекцияларында

• Интраабдоминальді инфекцияларда

• Грамтеріс бактериялар туғызған тері және жұмсақ тіндердің инфекцияларында

• Қатерлі сыртқы отитте

• Сүйектер мен буындардың инфекцияларында

• Сібір ойық жарасының өкпедегі түрінде (жанасудан кейінгі профилактикасы және қосалқы емі үшін)

Ципрофлоксацинді бактериялық инфекциямен байланысты деп жорамалданатын нейтропения мен қызба бар пациенттерді емдеу үшін пайдалануға болады.

Балалар мен жасөспірімдерге баламалы емдеу әдістері болмаған жағдайда

• Муковисцидоз бар пациенттерде Pseudomonas aeruginosa туғызған бронх-өкпе инфекцияларында

• Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және жедел пиелонефритте

• Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі (жанасудан кейінгі профилактикасы және қосалқы емі үшін)

Ципрофлоксацинді, қажет деп саналған жағдайда, балалар мен жасөспірімдердегі ауыр инфекцияларды емдеу үшін де пайдалануға болады.

Емдеуді балалар мен жасөспірімдердегі муковисцидозды және/немесе ауыр инфекцияларды емдеуде тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс.

- ципрофлоксацинге және хинолондар тобына жататын бактерияға қарсы препараттарға немесе қосымша заттардың кез кезгеніне аса жоғары сезімталдық

- тизанидинмен, теофиллинмен бір мезгілде қолдану

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Фторхинолондық антибиотиктер пайдаланылмауы тиіс:

- ауыр емес және бактерияға қарсы емдеусіз жақсаруы мүмкін инфекцияларды (мысалы, ауызжұтқыншақ инфекцияларын) емдегенде

- бактериялық емес инфекцияларды, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдеуде;

- саяхатшылар диареясын немесе төменгі несеп шығару жолдарының қайталанатын инфекцияларын (қуықтан тыс таралмайтын инфекциялар) болдырмау үшін;

- орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін, егер әдетте ұсынылатын, бактерияға қарсы басқа дәрілерді пайдалану мүмкін болмаса.

Фторхинолондық антибиотиктерді, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде, жүйелі кортикостероидтармен ем қабылдап жүрген пациенттерде; ағзалар трансплантациясынан кейінгі пациенттерде ерекше сақтықпен пайдалану керек. Осы пациенттерде фторхинолондық және хинолондық антибиотиктермен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін сіңір зақымдануының қаупі жоғары.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа дәрілік препараттардың ципрофлоксацинге әсері

QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар

Басқа фторхинолондар сияқты, ципрофлоксацинді, QT аралығын ұзартатыны белгілі дәрілік заттарды (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс препараттары, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Пробенецид

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйректік секрециясын бөгейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге енгізу қан сарысуындағы ципрофлоксацин концентрациясын жоғарылатады.

Ципрофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері

Тизанидин

Тизанидинді ципрофлоксацинмен бірге енгізуге болмайды. Ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдағанда сарысуда тизанидин концентрациясының артқаны байқалды (Cmax 7 есе артуы, 4-тен 21 есеге дейінгі диапазонда, AUC ұлғаюы: 10 есе, диапазоны: 6-дан 24 есеге дейін). Сарысуда тизанидин концентрациясының жоғарылауы гипотензиялық және тыныштандыратын әсерінің күшеюімен астасады.

Метотрексат

Метотрексаттың бүйректік түтікшелі тасымалдануын ципрофлоксацинді бір мезгілде енгізу арқылы тежеуге болады, бұл қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің артуына алып келуі және метотрексатпен байланысты уытты реакциялардың қаупін артыруы ықтимал. Қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Теофиллин

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде енгізу сарысуда теофиллин концентрациясының қолайсыз артуын туындатуы мүмкін. Бұл теофиллин туғызған жағымсыз әсерлерге алып келуі мүмкін, олар сирек жағдайда өмірге қауіпті болуы немесе өлімге ұшыратуы мүмкін. Біріктіру кезінде сарысудағы теофиллин концентрациясын тексеру және теофиллинді қажеттілігіне қарай дозалау керек.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацин мен кофеин немесе пентоксифиллинді (oxpentifylline) бір мезгілде енгізгенде, қан сарысуында осы ксантин туындыларының концентрациялары жоғарылағаны туралы хабарланды.

Фенитоин

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде енгізу сарысудағы фенитоин деңгейінің артуына немесе азаюына алып келуі мүмкін, демек дәрілік зат деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Циклоспорин

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде енгізген уақытта сарысуда креатинин концентрациясының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан осы пациенттерде сарысудағы креатинин концентрациясын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

К дәруменінің антагонистері

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде енгізу оның антикоагулянттық әсерлерін күшейтуі мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, пациенттің жас шамасы мен жалпы жай-күйіне қарай ауытқып отыруы мүмкін, демек ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) артуына үлесін бағалау қиын. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенрокумон немесе флюиндион) бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ХҚҚ жүйелі түрде бақылау керек.

Дулоксетин

Дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіштерімен бір мезгілде пайдалану дулоксетиннің AUC және Cmax артуына алып келуі мүмкін. Ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Ропинирол

Ропиниролды CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану ропиниролдың Cmax және AUC мәндерінің, тиісінше, 60% және 84%-ға артуына алып келеді. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлеріне мониторинг жүргізу және қажеттілігіне қарай дозаны түзету ұсынылады.

Лидокаин

Дәрілік заттар құрамындағы лидокаинді CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22%-ға азайтады. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы болса да, бір мезгілде енгізілгенде жағымсыз әсерлермен байланысты болуы мүмкін ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі туындауы мүмкін.

Клозапин

Клозапинмен 250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы қатарлас енгізуден кейін сарысуда клозапин мен N-десметилклозапин концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау және клозапин дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Силденафил

Силденафилдің Сmах және AUC, 500 мг ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылданған 50 мг пероральді дозасынан кейін шамамен екі есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацинді силденафилмен бір мезгілде тағайындағанда, қауіптері мен артықшылықтарын есепке ала отырып сақтық таныту керек.

Агомелатин

Флувоксамин, CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіші ретінде, агомелатин метаболизмін елеулі тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP1А2 орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Золпидем

Ципрофлоксацинді бірге енгізу қандағы золпидем деңгейін арттыруы мүмкін, бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Құрамында хинолон немесе фторхинолон бар препараттарды пайдаланғанда бұрын күрделі жағымсыз реакцияларды бастан өткерген пациенттерде ципрофлоксацинді пайдаланбау керек. Осындай пациенттерді ципрофлоксацинмен емдеуді тек баламалы емдеу нұсқалары болмағанда және пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана бастау керек.

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендермен аралас инфекциялар

Ципрофлоксацин монотерапиясы ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекцияларда ципрофлоксацинді бактерияға қарсы басқа тиісті агенттермен бірге енгізу керек.

Стрептококк инфекциялары (Streptococcus pneumonia қоса)

Ципрофлоксацин, жеткіліксіз тиімділігіне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Жыныс жолдарының инфекциялары

Эпидидимоорхит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторхинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae тудыруы мүмкін. Егер ципрофлоксацинге Neisseria gonorrhoeae төзімділігін жоққа шығаруға болмаса, эпидидимоорхит пен жамбастың қабыну аурулары кезінде ципрофлоксацинді сай келетін басқа бактерияға қарсы препараттармен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде қолданылуы ғана қарастырылу керек. Егер 3 күн емдеуден кейін клиникалық жақсаруға қол жеткізілмесе, ем қайта қаралу керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Фторхинолондарға несеп шығару жолдары инфекцияларын туғызатын ең көп таралған патоген – Escherichia coli төзімділігі өзгеріп отырады. Ішек таяқшасының фторхинолондарға төзімділігінің жергілікті таралуына көңіл бөлуге кеңес беріледі.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі құрсақішілік инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы шектеулі деректер бар.

Саяхатшылар диареясы

Емдеу үшін ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесінше патогендердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпарат ескерілуі тиіс.

Сүйектер мен буындардың инфекциялары

Ципрофлоксацинді микробиологиялық сезімталдық нәтижелеріне қарай микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде пайдалану керек.

Сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі

Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты ұлттық және/немесе халықаралық келісілген құжаттарға сүйенуі тиіс.

Муковисцидоз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

Клиникалық деректерде 5-17 жас аралығындағы балалар мен жасөспірімдер қамтылды. 1-ден 5 жасқа дейінгі балаларды емдеу тәжірибесі тым шектеулі.

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмайтын жағдайларда қарастырылу керек және микробиологиялық деректер нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Ресми нұсқауға сәйкес немесе басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмағанда, қаупі мен пайдасын мұқият бағалаудан кейінгі немесе дәстүрлі емнен бас тартудан кейінгі және микробиологиялық деректер ципрофлоксацин пайдаланылуын растауы мүмкін болған кездегі басқа ауыр инфекциялар. Ципрофлоксацинді жоғарыда аталғандарынан ерекшеленетін ауыр инфекцияларда пайдаланудың шектеулі клиникалық қолдану тәжірибесі бар. Сондықтан, осы инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеу кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Аса жоғары сезімталдық

Аса жоғары сезімталдық және анафилаксия мен анафилактоидтық реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар бір реттік дозаны қабылдаудан кейін туындауы және өмірге қатер төндіруі мүмкін. Егер осындай реакция болса, ципрофлоксацинді қолдануды тоқтату керек және тиісті ем жүргізу қажет.

Ұзаққа созылатын, мүгедектікке ұшырататын және қайтымсыз болуы ықтимал жағымсыз реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде, олардың жасына және бұрын болған қауіп факторларына қарамастан, әртүрлі, кейде организмнің көптеген жүйелеріне ықпал ететін (тірек-қимыл аппараты, жүйке жүйесі, психиатриялық бұзылыстар), ұзаққа созылатын (бірнеше ай немесе жыл бойы жалғасатын), өтпелі және қайтымсыз болуы ықтимал күрделі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдарында ципрофлоксацинді қолдануды дереу тоқтатқан дұрыс, ал пациенттерге өз дәрігерімен кеңесуді ұсыну керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Ципрофлоксацин, әдетте, сырқатнамасында хинолондармен емдеуге байланысты сіңір бұзылыстары бар пациенттерде пайдаланылмауы тиіс. Дегенмен, өте сирек жағдайларда, патогенді микроорганизмді микробиологиялық бағалаудан және қауіп/пайда теңгерімін бағалаудан кейін ципрофлоксацинді осы пациенттерге кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе, стандартты емнен бас тарту жағдайында немесе микробиологиялық деректер ципрофлоксацинді пайдалануды ақтауы мүмкін болғанда тағайындауға болады.

Тендиниттер мен сіңірлердің (әсіресе, ахилл сіңірінің), кейде екіжақты үзілуі ципрофлоксацин қолданылғанда тіпті емдеудің алғашқы 48 сағаты ішінде туындауы мүмкін. Сіңірлердің қабынуы мен үзілуі ципрофлоксацинмен емді тоқтатқаннан кейін тіпті бірнеше ай өткен соң да туындауы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтармен емделген пациенттерде тендинопатия қаупі артуы мүмкін. Ципрофлоксацинді кортикостероидтармен бір мезгілде пайдаланбау керек.

Тендиниттің кез келген белгілері (мысалы, ауырсынумен ісіну, қабыну) жағдайларында ципрофлоксацинмен емдеуді тоқтату керек. Зақымданған қол-аяқтың тыныштық күйінде болуын қадағалау қажет. Егер тендинопатия белгілері пайда болса, кортикостероидтар пайдаланылмауы тиіс.

Миастения

Ципрофлоксацинді миастениясы бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылу керек, өйткені симптомдары өршуі мүмкін.

Аневризма және қолқаның ажырауы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін, әсіресе, егде жастағы адамдарда аневризманың және қолқа ажырауының, сондай-ақ қолқа және митральді клапан регургитациясының жоғарылау қаупі хабарланды.  Фторхинолондар қабылдау кезінде аневризма және қолқаның қатпарлануы, кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған), сонымен қатар жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі болған жағдайлар тіркелді.

Демек, аневризмаға немесе жүрек клапандарының туа біткен ақауына қатысты күрделі отбасылық анамнезі бар пациенттерде, анамнезінде аневризма және/немесе қолқа ажырауы немесе жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ аневризма және қолқа қатпарлануы кезіндегі басқа қауіп факторлары немесе екі жағдайда да бейімдейтін жай-күйлері болғанда, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, ревматоидтық артрит сияқты дәнекер тіндер тарапынан бұзылулары), сонымен қатар аневризма мен қолқа ажырауында (мысалы, Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит) фторхинолондарды пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

Аневризма және қолқа ажырауының, сондай-ақ үзілу қаупі жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде де жоғары болуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге шұғыл көмек алу үшін дәрігерге дереу қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда шұғыл медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.

Көрудің бұзылулары

Егер көру нашарлап кетсе немесе көзге қандай-да бір әсер сезілсе, дереу офтальмолог-дәрігерге қаралу керек.

Жарыққа сезімталдық

Ципрофлоксацин фотосезімталдық реакцияларын тудырады. Ципрофлоксацинді қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде тікелей түсетін немесе қарқынды күн сәулесі әсерінен, немесе ультракүлгін сәулелерден сақтануы керек.

Құрысулар

Ципрофлоксациннің, басқа да хинолондар сияқты, құрысуларды тудыратыны немесе құрысу шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделмеді. Ципрофлоксацинді құрысуларға бейім болуы мүмкін орталық жүйке жүйесінің бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Құрысулар туындаған жағдайда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек.

Шеткері невропатия

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде парестезия, гипестезия, дизестезияға немесе әлсіздікке алып келетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары хабарланды. Ципрофлоксацинмен емдеуден өтетін пациенттерге, егер ауырсыну, ашыту, шаншу, ұйып қалу немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары дамыса, ықтималдығы зор қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмау үшін емдеуді жалғастырар алдында өз дәрігерін хабарландыруға кеңес беру керек.

Психиатриялық реакциялар

Психиатриялық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз өзін-өзі өлтіруге әрекеттенумен немесе жүзеге асқан өзін-өзі өлтірумен аяқталатын суицидтік ойларға ұласуы мүмкін. Осындай жағдайлар туындаған жағдайда ципрофлоксацин тоқтатылуы керек.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде пайдаланғанда сақ болу керек, мысалы:

- туа біткен QT аралығының ұзаруы синдромы

- QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды қатарлас қолдану (мысалы, аритмияға қарсы I және III класс дәрілері, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер)

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагниезия)

- жүрек тарапынан аурулар (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер мен әйелдер QT аралығын ұзартатын препараттарға өте сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан аталған қауымдарда, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланғанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Гипогликемия/гипергликемия

Барлық хинолондар жағдайындағы сияқты, әдетте, пероральді гипогликемиялық дәрімен (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинмен қатар емделіп жүрген диабет бар егде жастағы пациенттерде әрі гипогликемияны, әрі гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары хабарланды. Гипогликемиялық кома жағдайлары мәлімделмеді. Диабетке шалдыққан пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Асқазан-ішек жүйесі

Емдеу кезінде немесе одан кейін (оның ішінде, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) ауыр және тұрақты диареяның пайда болуы шұғыл емдеуді талап ететін антибиотикпен байланысты (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіп төндіретін) колитті көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті емді бастау керек. Бұл жағдайда перистальтикаға қарсы препараттар қарсы көрсетілімді.

Несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацинді пайдаланумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жақсы гидратациялануы тиіс және несептің шектен тыс сілтілі болуынан сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылулары

Ципрофлоксацин организмнен елеулі дәрежеде бүйрек жолы арқылы өзгеріссіз шығарылатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан препараттың жағымсыз реакцияларының артуын болдырмас үшін дозасын түзету қажет.

Гепатобилиарлық жүйе

Ципрофлоксацин қабылдау кезінде бауыр некрозы және өмірге қатерлі бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір белгілері мен симптомдары жағдайында (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақ қуысының нәзіктігі сияқты) емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа жеткіліксіздігі

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде ципрофлоксацинге гемолиздік реакциялар туралы хабарланды. Бұл пациенттерде, егер ықтималды пайдасы мүмкін болатын қауіптен артық болмаса, ципрофлоксацин қабылдамау керек. Бұл жағдайда гемолиздің туындау ықтималдығын қадағалау керек.

Резистенттілік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін ципрофлоксацинге төзімділік танытатын бактериялар клиникалық тұрғыдан айқын суперинфекциямен немесе онсыз бөлінуі мүмкін. Ұзақ уақыт емдеу кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдегенде ципрофлоксацинге резистентті бактерияларды таңдау белгілі бір қауіп туындатуы мүмкін.

P450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1A2-ні тежейді және осылайша бір мезгілде енгізілген, осы ферментпен метаболизденетін заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысудағы жоғары концентрациясына түрткі болуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бірге енгізу қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге артық дозаланудың клиникалық белгілерін мұқият қадағалау керек және сарысудағы концентрацияларын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацинді метотрексатпен қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Зертханалық тестілермен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігі ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерде бактериологиялық тестінің жалған теріс нәтижелерін беруі мүмкін.

Инъекция орнындағы реакция

Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілгенде жергілікті венаішілік реакциялар туралы хабарланды. Егер инфузия уақыты 30 минутқа созылса немесе одан аз болса, бұл реакциялар жиірек болады. Олар инфузия аяқталған соң тез басылатын жергілікті тері реакциялары түрінде көрініс беруі мүмкін. Егер реакциялар қайталанбаса немесе нашарламаса, келесі жолы вена ішіне енгізу қарсы көрсетілімді емес.

Натрий

Препарат құрамында 900,0 мг натрий хлориді, 30,0 мг натрий гидроксиді бар.

Натрийді тұтыну денсаулыққа байланысты қиындық туғызуы мүмкін пациенттерде (іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, бүйрек жеткіліксіздігі, нефроздық синдром және т.б. бар пациенттер) абайлап қолдану керек. Натрийдің қосымша жүктемесін ескеру қажет.

Педиатрияда қолдану

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерге пайдалану ресми нұсқаулықтарға сай болуы тиіс. Ципрофлоксацинмен емдеуді тек, балалар мен жасөспірімдерде муковисцидоз және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс.

Ципрофлоксацин ақсаңдауды, шеміршек зақымдануын, шеміршек эрозиясын тудыруы мүмкін, сирек жағдайларда буындар артропатиясын тудырады. 1-17 жас аралығындағыларда ципрофлоксацин препаратын қабылдаумен байланысты деп болжанған буын ауруларының жиілігі 7,2% құрағаны анықталды. Кейіннен жыл бойы қадағалағанда препаратты қабылдаумен байланысты буын ауруларының жиілігі 9,0% құрады. Балаларға емді тағайындар алдында пайда/қауіп арақатынасын бағалауды жүргізу қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерге қолдану жөніндегі қолда бар деректер ципрофлоксациннің мутогендік немесе фето/неонатальді уыттылығының жоқ екенін көрсетіп отыр. Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивтік уыттылығына қатысты тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпеді. Хинолондарды қолданудың әсеріне ұшыраған ювенильді және пренатальді жануарларда жетілмеген шеміршекке әсері байқалды, сондықтан препараттың ұрықта буын шеміршегінің зақымдануын тудыруы мүмкін екенін жоққа шығаруға болмайды. Ципрофлоксацинді жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.

Ципрофлоксацин емшек сүтімен шығарылады. Шеміршектер мен буындардың ықтимал зақымдануы қаупіне орай, бала емізу кезінде ципрофлоксацинді пайдалануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацинді қолдану кезінде реакциялар шапшаңдығына ықпал етуі мүмкін қолайсыз жағымсыз неврологиялық әсерлер көрініс беруі мүмкін. Сол себепті, көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақтық таныту қажет.

Фторхинолондық антибиотиктер пайдаланылмауы тиіс:

- ауыр емес және бактерияға қарсы емдеусіз жақсаруы мүмкін инфекцияларды (мысалы, ауызжұтқыншақ инфекцияларын) емдегенде

- бактериялық емес инфекцияларды, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдеуде;

- саяхатшылар диареясын немесе төменгі несеп шығару жолдарының қайталанатын инфекцияларын (қуықтан тыс таралмайтын инфекциялар) болдырмау үшін;

- орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін, егер әдетте ұсынылатын, бактерияға қарсы басқа дәрілерді пайдалану мүмкін болмаса.

Фторхинолондық антибиотиктерді, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде, жүйелі кортикостероидтармен ем қабылдап жүрген пациенттерде; ағзалар трансплантациясынан кейінгі пациенттерде ерекше сақтықпен пайдалану керек. Осы пациенттерде фторхинолондық және хинолондық антибиотиктермен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін сіңір зақымдануының қаупі жоғары.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа дәрілік препараттардың ципрофлоксацинге әсері

QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар

Басқа фторхинолондар сияқты, ципрофлоксацинді, QT аралығын ұзартатыны белгілі дәрілік заттарды (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс препараттары, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Пробенецид

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйректік секрециясын бөгейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге енгізу қан сарысуындағы ципрофлоксацин концентрациясын жоғарылатады.

Ципрофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері

Тизанидин

Тизанидинді ципрофлоксацинмен бірге енгізуге болмайды. Ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдағанда сарысуда тизанидин концентрациясының артқаны байқалды (Cmax 7 есе артуы, 4-тен 21 есеге дейінгі диапазонда, AUC ұлғаюы: 10 есе, диапазоны: 6-дан 24 есеге дейін). Сарысуда тизанидин концентрациясының жоғарылауы гипотензиялық және тыныштандыратын әсерінің күшеюімен астасады.

Метотрексат

Метотрексаттың бүйректік түтікшелі тасымалдануын ципрофлоксацинді бір мезгілде енгізу арқылы тежеуге болады, бұл қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің артуына алып келуі және метотрексатпен байланысты уытты реакциялардың қаупін артыруы ықтимал. Қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Теофиллин

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде енгізу сарысуда теофиллин концентрациясының қолайсыз артуын туындатуы мүмкін. Бұл теофиллин туғызған жағымсыз әсерлерге алып келуі мүмкін, олар сирек жағдайда өмірге қауіпті болуы немесе өлімге ұшыратуы мүмкін. Біріктіру кезінде сарысудағы теофиллин концентрациясын тексеру және теофиллинді қажеттілігіне қарай дозалау керек.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацин мен кофеин немесе пентоксифиллинді (oxpentifylline) бір мезгілде енгізгенде, қан сарысуында осы ксантин туындыларының концентрациялары жоғарылағаны туралы хабарланды.

Фенитоин

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде енгізу сарысудағы фенитоин деңгейінің артуына немесе азаюына алып келуі мүмкін, демек дәрілік зат деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Циклоспорин

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде енгізген уақытта сарысуда креатинин концентрациясының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан осы пациенттерде сарысудағы креатинин концентрациясын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

К дәруменінің антагонистері

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде енгізу оның антикоагулянттық әсерлерін күшейтуі мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, пациенттің жас шамасы мен жалпы жай-күйіне қарай ауытқып отыруы мүмкін, демек ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) артуына үлесін бағалау қиын. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенрокумон немесе флюиндион) бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ХҚҚ жүйелі түрде бақылау керек.

Дулоксетин

Дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіштерімен бір мезгілде пайдалану дулоксетиннің AUC және Cmax артуына алып келуі мүмкін. Ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Ропинирол

Ропиниролды CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану ропиниролдың Cmax және AUC мәндерінің, тиісінше, 60% және 84%-ға артуына алып келеді. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлеріне мониторинг жүргізу және қажеттілігіне қарай дозаны түзету ұсынылады.

Лидокаин

Дәрілік заттар құрамындағы лидокаинді CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22%-ға азайтады. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы болса да, бір мезгілде енгізілгенде жағымсыз әсерлермен байланысты болуы мүмкін ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі туындауы мүмкін.

Клозапин

Клозапинмен 250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы қатарлас енгізуден кейін сарысуда клозапин мен N-десметилклозапин концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау және клозапин дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Силденафил

Силденафилдің Сmах және AUC, 500 мг ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылданған 50 мг пероральді дозасынан кейін шамамен екі есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацинді силденафилмен бір мезгілде тағайындағанда, қауіптері мен артықшылықтарын есепке ала отырып сақтық таныту керек.

Агомелатин

Флувоксамин, CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіші ретінде, агомелатин метаболизмін елеулі тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP1А2 орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Золпидем

Ципрофлоксацинді бірге енгізу қандағы золпидем деңгейін арттыруы мүмкін, бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Құрамында хинолон немесе фторхинолон бар препараттарды пайдаланғанда бұрын күрделі жағымсыз реакцияларды бастан өткерген пациенттерде ципрофлоксацинді пайдаланбау керек. Осындай пациенттерді ципрофлоксацинмен емдеуді тек баламалы емдеу нұсқалары болмағанда және пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана бастау керек.

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендермен аралас инфекциялар

Ципрофлоксацин монотерапиясы ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекцияларда ципрофлоксацинді бактерияға қарсы басқа тиісті агенттермен бірге енгізу керек.

Стрептококк инфекциялары (Streptococcus pneumonia қоса)

Ципрофлоксацин, жеткіліксіз тиімділігіне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Жыныс жолдарының инфекциялары

Эпидидимоорхит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторхинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae тудыруы мүмкін. Егер ципрофлоксацинге Neisseria gonorrhoeae төзімділігін жоққа шығаруға болмаса, эпидидимоорхит пен жамбастың қабыну аурулары кезінде ципрофлоксацинді сай келетін басқа бактерияға қарсы препараттармен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде қолданылуы ғана қарастырылу керек. Егер 3 күн емдеуден кейін клиникалық жақсаруға қол жеткізілмесе, ем қайта қаралу керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Фторхинолондарға несеп шығару жолдары инфекцияларын туғызатын ең көп таралған патоген – Escherichia coli төзімділігі өзгеріп отырады. Ішек таяқшасының фторхинолондарға төзімділігінің жергілікті таралуына көңіл бөлуге кеңес беріледі.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі құрсақішілік инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы шектеулі деректер бар.

Саяхатшылар диареясы

Емдеу үшін ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесінше патогендердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпарат ескерілуі тиіс.

Сүйектер мен буындардың инфекциялары

Ципрофлоксацинді микробиологиялық сезімталдық нәтижелеріне қарай микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде пайдалану керек.

Сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі

Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты ұлттық және/немесе халықаралық келісілген құжаттарға сүйенуі тиіс.

Муковисцидоз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

Клиникалық деректерде 5-17 жас аралығындағы балалар мен жасөспірімдер қамтылды. 1-ден 5 жасқа дейінгі балаларды емдеу тәжірибесі тым шектеулі.

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмайтын жағдайларда қарастырылу керек және микробиологиялық деректер нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Ресми нұсқауға сәйкес немесе басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмағанда, қаупі мен пайдасын мұқият бағалаудан кейінгі немесе дәстүрлі емнен бас тартудан кейінгі және микробиологиялық деректер ципрофлоксацин пайдаланылуын растауы мүмкін болған кездегі басқа ауыр инфекциялар. Ципрофлоксацинді жоғарыда аталғандарынан ерекшеленетін ауыр инфекцияларда пайдаланудың шектеулі клиникалық қолдану тәжірибесі бар. Сондықтан, осы инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеу кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Аса жоғары сезімталдық

Аса жоғары сезімталдық және анафилаксия мен анафилактоидтық реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар бір реттік дозаны қабылдаудан кейін туындауы және өмірге қатер төндіруі мүмкін. Егер осындай реакция болса, ципрофлоксацинді қолдануды тоқтату керек және тиісті ем жүргізу қажет.

Ұзаққа созылатын, мүгедектікке ұшырататын және қайтымсыз болуы ықтимал жағымсыз реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде, олардың жасына және бұрын болған қауіп факторларына қарамастан, әртүрлі, кейде организмнің көптеген жүйелеріне ықпал ететін (тірек-қимыл аппараты, жүйке жүйесі, психиатриялық бұзылыстар), ұзаққа созылатын (бірнеше ай немесе жыл бойы жалғасатын), өтпелі және қайтымсыз болуы ықтимал күрделі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдарында ципрофлоксацинді қолдануды дереу тоқтатқан дұрыс, ал пациенттерге өз дәрігерімен кеңесуді ұсыну керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Ципрофлоксацин, әдетте, сырқатнамасында хинолондармен емдеуге байланысты сіңір бұзылыстары бар пациенттерде пайдаланылмауы тиіс. Дегенмен, өте сирек жағдайларда, патогенді микроорганизмді микробиологиялық бағалаудан және қауіп/пайда теңгерімін бағалаудан кейін ципрофлоксацинді осы пациенттерге кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе, стандартты емнен бас тарту жағдайында немесе микробиологиялық деректер ципрофлоксацинді пайдалануды ақтауы мүмкін болғанда тағайындауға болады.

Тендиниттер мен сіңірлердің (әсіресе, ахилл сіңірінің), кейде екіжақты үзілуі ципрофлоксацин қолданылғанда тіпті емдеудің алғашқы 48 сағаты ішінде туындауы мүмкін. Сіңірлердің қабынуы мен үзілуі ципрофлоксацинмен емді тоқтатқаннан кейін тіпті бірнеше ай өткен соң да туындауы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтармен емделген пациенттерде тендинопатия қаупі артуы мүмкін. Ципрофлоксацинді кортикостероидтармен бір мезгілде пайдаланбау керек.

Тендиниттің кез келген белгілері (мысалы, ауырсынумен ісіну, қабыну) жағдайларында ципрофлоксацинмен емдеуді тоқтату керек. Зақымданған қол-аяқтың тыныштық күйінде болуын қадағалау қажет. Егер тендинопатия белгілері пайда болса, кортикостероидтар пайдаланылмауы тиіс.

Миастения

Ципрофлоксацинді миастениясы бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылу керек, өйткені симптомдары өршуі мүмкін.

Аневризма және қолқаның ажырауы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін, әсіресе, егде жастағы адамдарда аневризманың және қолқа ажырауының, сондай-ақ қолқа және митральді клапан регургитациясының жоғарылау қаупі хабарланды.  Фторхинолондар қабылдау кезінде аневризма және қолқаның қатпарлануы, кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған), сонымен қатар жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі болған жағдайлар тіркелді.

Демек, аневризмаға немесе жүрек клапандарының туа біткен ақауына қатысты күрделі отбасылық анамнезі бар пациенттерде, анамнезінде аневризма және/немесе қолқа ажырауы немесе жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ аневризма және қолқа қатпарлануы кезіндегі басқа қауіп факторлары немесе екі жағдайда да бейімдейтін жай-күйлері болғанда, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, ревматоидтық артрит сияқты дәнекер тіндер тарапынан бұзылулары), сонымен қатар аневризма мен қолқа ажырауында (мысалы, Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит) фторхинолондарды пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

Аневризма және қолқа ажырауының, сондай-ақ үзілу қаупі жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде де жоғары болуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге шұғыл көмек алу үшін дәрігерге дереу қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда шұғыл медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.

Көрудің бұзылулары

Егер көру нашарлап кетсе немесе көзге қандай-да бір әсер сезілсе, дереу офтальмолог-дәрігерге қаралу керек.

Жарыққа сезімталдық

Ципрофлоксацин фотосезімталдық реакцияларын тудырады. Ципрофлоксацинді қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде тікелей түсетін немесе қарқынды күн сәулесі әсерінен, немесе ультракүлгін сәулелерден сақтануы керек.

Құрысулар

Ципрофлоксациннің, басқа да хинолондар сияқты, құрысуларды тудыратыны немесе құрысу шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделмеді. Ципрофлоксацинді құрысуларға бейім болуы мүмкін орталық жүйке жүйесінің бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Құрысулар туындаған жағдайда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек.

Шеткері невропатия

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде парестезия, гипестезия, дизестезияға немесе әлсіздікке алып келетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары хабарланды. Ципрофлоксацинмен емдеуден өтетін пациенттерге, егер ауырсыну, ашыту, шаншу, ұйып қалу немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары дамыса, ықтималдығы зор қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмау үшін емдеуді жалғастырар алдында өз дәрігерін хабарландыруға кеңес беру керек.

Психиатриялық реакциялар

Психиатриялық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз өзін-өзі өлтіруге әрекеттенумен немесе жүзеге асқан өзін-өзі өлтірумен аяқталатын суицидтік ойларға ұласуы мүмкін. Осындай жағдайлар туындаған жағдайда ципрофлоксацин тоқтатылуы керек.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде пайдаланғанда сақ болу керек, мысалы:

- туа біткен QT аралығының ұзаруы синдромы

- QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды қатарлас қолдану (мысалы, аритмияға қарсы I және III класс дәрілері, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер)

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагниезия)

- жүрек тарапынан аурулар (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер мен әйелдер QT аралығын ұзартатын препараттарға өте сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан аталған қауымдарда, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланғанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Гипогликемия/гипергликемия

Барлық хинолондар жағдайындағы сияқты, әдетте, пероральді гипогликемиялық дәрімен (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинмен қатар емделіп жүрген диабет бар егде жастағы пациенттерде әрі гипогликемияны, әрі гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары хабарланды. Гипогликемиялық кома жағдайлары мәлімделмеді. Диабетке шалдыққан пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Асқазан-ішек жүйесі

Емдеу кезінде немесе одан кейін (оның ішінде, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) ауыр және тұрақты диареяның пайда болуы шұғыл емдеуді талап ететін антибиотикпен байланысты (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіп төндіретін) колитті көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті емді бастау керек. Бұл жағдайда перистальтикаға қарсы препараттар қарсы көрсетілімді.

Несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацинді пайдаланумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жақсы гидратациялануы тиіс және несептің шектен тыс сілтілі болуынан сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылулары

Ципрофлоксацин организмнен елеулі дәрежеде бүйрек жолы арқылы өзгеріссіз шығарылатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан препараттың жағымсыз реакцияларының артуын болдырмас үшін дозасын түзету қажет.

Гепатобилиарлық жүйе

Ципрофлоксацин қабылдау кезінде бауыр некрозы және өмірге қатерлі бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір белгілері мен симптомдары жағдайында (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақ қуысының нәзіктігі сияқты) емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа жеткіліксіздігі

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде ципрофлоксацинге гемолиздік реакциялар туралы хабарланды. Бұл пациенттерде, егер ықтималды пайдасы мүмкін болатын қауіптен артық болмаса, ципрофлоксацин қабылдамау керек. Бұл жағдайда гемолиздің туындау ықтималдығын қадағалау керек.

Резистенттілік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін ципрофлоксацинге төзімділік танытатын бактериялар клиникалық тұрғыдан айқын суперинфекциямен немесе онсыз бөлінуі мүмкін. Ұзақ уақыт емдеу кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдегенде ципрофлоксацинге резистентті бактерияларды таңдау белгілі бір қауіп туындатуы мүмкін.

P450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1A2-ні тежейді және осылайша бір мезгілде енгізілген, осы ферментпен метаболизденетін заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысудағы жоғары концентрациясына түрткі болуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бірге енгізу қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге артық дозаланудың клиникалық белгілерін мұқият қадағалау керек және сарысудағы концентрацияларын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацинді метотрексатпен қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Зертханалық тестілермен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігі ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерде бактериологиялық тестінің жалған теріс нәтижелерін беруі мүмкін.

Инъекция орнындағы реакция

Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілгенде жергілікті венаішілік реакциялар туралы хабарланды. Егер инфузия уақыты 30 минутқа созылса немесе одан аз болса, бұл реакциялар жиірек болады. Олар инфузия аяқталған соң тез басылатын жергілікті тері реакциялары түрінде көрініс беруі мүмкін. Егер реакциялар қайталанбаса немесе нашарламаса, келесі жолы вена ішіне енгізу қарсы көрсетілімді емес.

Натрий

Препарат құрамында 900,0 мг натрий хлориді, 30,0 мг натрий гидроксиді бар.

Натрийді тұтыну денсаулыққа байланысты қиындық туғызуы мүмкін пациенттерде (іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, бүйрек жеткіліксіздігі, нефроздық синдром және т.б. бар пациенттер) абайлап қолдану керек. Натрийдің қосымша жүктемесін ескеру қажет.

Педиатрияда қолдану

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерге пайдалану ресми нұсқаулықтарға сай болуы тиіс. Ципрофлоксацинмен емдеуді тек, балалар мен жасөспірімдерде муковисцидоз және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс.

Ципрофлоксацин ақсаңдауды, шеміршек зақымдануын, шеміршек эрозиясын тудыруы мүмкін, сирек жағдайларда буындар артропатиясын тудырады. 1-17 жас аралығындағыларда ципрофлоксацин препаратын қабылдаумен байланысты деп болжанған буын ауруларының жиілігі 7,2% құрағаны анықталды. Кейіннен жыл бойы қадағалағанда препаратты қабылдаумен байланысты буын ауруларының жиілігі 9,0% құрады. Балаларға емді тағайындар алдында пайда/қауіп арақатынасын бағалауды жүргізу қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерге қолдану жөніндегі қолда бар деректер ципрофлоксациннің мутогендік немесе фето/неонатальді уыттылығының жоқ екенін көрсетіп отыр. Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивтік уыттылығына қатысты тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпеді. Хинолондарды қолданудың әсеріне ұшыраған ювенильді және пренатальді жануарларда жетілмеген шеміршекке әсері байқалды, сондықтан препараттың ұрықта буын шеміршегінің зақымдануын тудыруы мүмкін екенін жоққа шығаруға болмайды. Ципрофлоксацинді жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.

Ципрофлоксацин емшек сүтімен шығарылады. Шеміршектер мен буындардың ықтимал зақымдануы қаупіне орай, бала емізу кезінде ципрофлоксацинді пайдалануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацинді қолдану кезінде реакциялар шапшаңдығына ықпал етуі мүмкін қолайсыз жағымсыз неврологиялық әсерлер көрініс беруі мүмкін. Сол себепті, көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақтық таныту қажет.

Басқа дәрілік препараттардың ципрофлоксацинге әсері

QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар

Басқа фторхинолондар сияқты, ципрофлоксацинді, QT аралығын ұзартатыны белгілі дәрілік заттарды (мысалы, аритмияға қарсы IA және III класс препараттары, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Пробенецид

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйректік секрециясын бөгейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге енгізу қан сарысуындағы ципрофлоксацин концентрациясын жоғарылатады.

Ципрофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері

Тизанидин

Тизанидинді ципрофлоксацинмен бірге енгізуге болмайды. Ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдағанда сарысуда тизанидин концентрациясының артқаны байқалды (Cmax 7 есе артуы, 4-тен 21 есеге дейінгі диапазонда, AUC ұлғаюы: 10 есе, диапазоны: 6-дан 24 есеге дейін). Сарысуда тизанидин концентрациясының жоғарылауы гипотензиялық және тыныштандыратын әсерінің күшеюімен астасады.

Метотрексат

Метотрексаттың бүйректік түтікшелі тасымалдануын ципрофлоксацинді бір мезгілде енгізу арқылы тежеуге болады, бұл қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің артуына алып келуі және метотрексатпен байланысты уытты реакциялардың қаупін артыруы ықтимал. Қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Теофиллин

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде енгізу сарысуда теофиллин концентрациясының қолайсыз артуын туындатуы мүмкін. Бұл теофиллин туғызған жағымсыз әсерлерге алып келуі мүмкін, олар сирек жағдайда өмірге қауіпті болуы немесе өлімге ұшыратуы мүмкін. Біріктіру кезінде сарысудағы теофиллин концентрациясын тексеру және теофиллинді қажеттілігіне қарай дозалау керек.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацин мен кофеин немесе пентоксифиллинді (oxpentifylline) бір мезгілде енгізгенде, қан сарысуында осы ксантин туындыларының концентрациялары жоғарылағаны туралы хабарланды.

Фенитоин

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде енгізу сарысудағы фенитоин деңгейінің артуына немесе азаюына алып келуі мүмкін, демек дәрілік зат деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Циклоспорин

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттарды бір мезгілде енгізген уақытта сарысуда креатинин концентрациясының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан осы пациенттерде сарысудағы креатинин концентрациясын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

К дәруменінің антагонистері

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде енгізу оның антикоагулянттық әсерлерін күшейтуі мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, пациенттің жас шамасы мен жалпы жай-күйіне қарай ауытқып отыруы мүмкін, демек ципрофлоксациннің ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) артуына үлесін бағалау қиын. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенрокумон немесе флюиндион) бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ХҚҚ жүйелі түрде бақылау керек.

Дулоксетин

Дулоксетинді флувоксамин сияқты CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіштерімен бір мезгілде пайдалану дулоксетиннің AUC және Cmax артуына алып келуі мүмкін. Ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Ропинирол

Ропиниролды CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану ропиниролдың Cmax және AUC мәндерінің, тиісінше, 60% және 84%-ға артуына алып келеді. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлеріне мониторинг жүргізу және қажеттілігіне қарай дозаны түзету ұсынылады.

Лидокаин

Дәрілік заттар құрамындағы лидокаинді CYP1A2 изоферментінің орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен бір мезгілде пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22%-ға азайтады. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы болса да, бір мезгілде енгізілгенде жағымсыз әсерлермен байланысты болуы мүмкін ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі туындауы мүмкін.

Клозапин

Клозапинмен 250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы қатарлас енгізуден кейін сарысуда клозапин мен N-десметилклозапин концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен бірге енгізу кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау және клозапин дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Силденафил

Силденафилдің Сmах және AUC, 500 мг ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылданған 50 мг пероральді дозасынан кейін шамамен екі есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацинді силденафилмен бір мезгілде тағайындағанда, қауіптері мен артықшылықтарын есепке ала отырып сақтық таныту керек.

Агомелатин

Флувоксамин, CYP1А2 изоферментінің күшті тежегіші ретінде, агомелатин метаболизмін елеулі тежейді, бұл агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP1А2 орташа тежегіші, ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесуі мүмкіндігі туралы клиникалық деректердің жоқтығына қарамастан, бір мезгілде енгізгенде осындай әсерлерін күтуге болады.

Золпидем

Ципрофлоксацинді бірге енгізу қандағы золпидем деңгейін арттыруы мүмкін, бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Құрамында хинолон немесе фторхинолон бар препараттарды пайдаланғанда бұрын күрделі жағымсыз реакцияларды бастан өткерген пациенттерде ципрофлоксацинді пайдаланбау керек. Осындай пациенттерді ципрофлоксацинмен емдеуді тек баламалы емдеу нұсқалары болмағанда және пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана бастау керек.

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендермен аралас инфекциялар

Ципрофлоксацин монотерапиясы ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекцияларда ципрофлоксацинді бактерияға қарсы басқа тиісті агенттермен бірге енгізу керек.

Стрептококк инфекциялары (Streptococcus pneumonia қоса)

Ципрофлоксацин, жеткіліксіз тиімділігіне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Жыныс жолдарының инфекциялары

Эпидидимоорхит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторхинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae тудыруы мүмкін. Егер ципрофлоксацинге Neisseria gonorrhoeae төзімділігін жоққа шығаруға болмаса, эпидидимоорхит пен жамбастың қабыну аурулары кезінде ципрофлоксацинді сай келетін басқа бактерияға қарсы препараттармен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде қолданылуы ғана қарастырылу керек. Егер 3 күн емдеуден кейін клиникалық жақсаруға қол жеткізілмесе, ем қайта қаралу керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Фторхинолондарға несеп шығару жолдары инфекцияларын туғызатын ең көп таралған патоген – Escherichia coli төзімділігі өзгеріп отырады. Ішек таяқшасының фторхинолондарға төзімділігінің жергілікті таралуына көңіл бөлуге кеңес беріледі.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі құрсақішілік инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы шектеулі деректер бар.

Саяхатшылар диареясы

Емдеу үшін ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесінше патогендердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпарат ескерілуі тиіс.

Сүйектер мен буындардың инфекциялары

Ципрофлоксацинді микробиологиялық сезімталдық нәтижелеріне қарай микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде пайдалану керек.

Сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі

Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты ұлттық және/немесе халықаралық келісілген құжаттарға сүйенуі тиіс.

Муковисцидоз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

Клиникалық деректерде 5-17 жас аралығындағы балалар мен жасөспірімдер қамтылды. 1-ден 5 жасқа дейінгі балаларды емдеу тәжірибесі тым шектеулі.

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмайтын жағдайларда қарастырылу керек және микробиологиялық деректер нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Ресми нұсқауға сәйкес немесе басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмағанда, қаупі мен пайдасын мұқият бағалаудан кейінгі немесе дәстүрлі емнен бас тартудан кейінгі және микробиологиялық деректер ципрофлоксацин пайдаланылуын растауы мүмкін болған кездегі басқа ауыр инфекциялар. Ципрофлоксацинді жоғарыда аталғандарынан ерекшеленетін ауыр инфекцияларда пайдаланудың шектеулі клиникалық қолдану тәжірибесі бар. Сондықтан, осы инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеу кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Аса жоғары сезімталдық

Аса жоғары сезімталдық және анафилаксия мен анафилактоидтық реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар бір реттік дозаны қабылдаудан кейін туындауы және өмірге қатер төндіруі мүмкін. Егер осындай реакция болса, ципрофлоксацинді қолдануды тоқтату керек және тиісті ем жүргізу қажет.

Ұзаққа созылатын, мүгедектікке ұшырататын және қайтымсыз болуы ықтимал жағымсыз реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде, олардың жасына және бұрын болған қауіп факторларына қарамастан, әртүрлі, кейде организмнің көптеген жүйелеріне ықпал ететін (тірек-қимыл аппараты, жүйке жүйесі, психиатриялық бұзылыстар), ұзаққа созылатын (бірнеше ай немесе жыл бойы жалғасатын), өтпелі және қайтымсыз болуы ықтимал күрделі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдарында ципрофлоксацинді қолдануды дереу тоқтатқан дұрыс, ал пациенттерге өз дәрігерімен кеңесуді ұсыну керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Ципрофлоксацин, әдетте, сырқатнамасында хинолондармен емдеуге байланысты сіңір бұзылыстары бар пациенттерде пайдаланылмауы тиіс. Дегенмен, өте сирек жағдайларда, патогенді микроорганизмді микробиологиялық бағалаудан және қауіп/пайда теңгерімін бағалаудан кейін ципрофлоксацинді осы пациенттерге кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе, стандартты емнен бас тарту жағдайында немесе микробиологиялық деректер ципрофлоксацинді пайдалануды ақтауы мүмкін болғанда тағайындауға болады.

Тендиниттер мен сіңірлердің (әсіресе, ахилл сіңірінің), кейде екіжақты үзілуі ципрофлоксацин қолданылғанда тіпті емдеудің алғашқы 48 сағаты ішінде туындауы мүмкін. Сіңірлердің қабынуы мен үзілуі ципрофлоксацинмен емді тоқтатқаннан кейін тіпті бірнеше ай өткен соң да туындауы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтармен емделген пациенттерде тендинопатия қаупі артуы мүмкін. Ципрофлоксацинді кортикостероидтармен бір мезгілде пайдаланбау керек.

Тендиниттің кез келген белгілері (мысалы, ауырсынумен ісіну, қабыну) жағдайларында ципрофлоксацинмен емдеуді тоқтату керек. Зақымданған қол-аяқтың тыныштық күйінде болуын қадағалау қажет. Егер тендинопатия белгілері пайда болса, кортикостероидтар пайдаланылмауы тиіс.

Миастения

Ципрофлоксацинді миастениясы бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылу керек, өйткені симптомдары өршуі мүмкін.

Аневризма және қолқаның ажырауы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін, әсіресе, егде жастағы адамдарда аневризманың және қолқа ажырауының, сондай-ақ қолқа және митральді клапан регургитациясының жоғарылау қаупі хабарланды.  Фторхинолондар қабылдау кезінде аневризма және қолқаның қатпарлануы, кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған), сонымен қатар жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі болған жағдайлар тіркелді.

Демек, аневризмаға немесе жүрек клапандарының туа біткен ақауына қатысты күрделі отбасылық анамнезі бар пациенттерде, анамнезінде аневризма және/немесе қолқа ажырауы немесе жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ аневризма және қолқа қатпарлануы кезіндегі басқа қауіп факторлары немесе екі жағдайда да бейімдейтін жай-күйлері болғанда, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, ревматоидтық артрит сияқты дәнекер тіндер тарапынан бұзылулары), сонымен қатар аневризма мен қолқа ажырауында (мысалы, Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит) фторхинолондарды пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

Аневризма және қолқа ажырауының, сондай-ақ үзілу қаупі жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде де жоғары болуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге шұғыл көмек алу үшін дәрігерге дереу қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда шұғыл медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.

Көрудің бұзылулары

Егер көру нашарлап кетсе немесе көзге қандай-да бір әсер сезілсе, дереу офтальмолог-дәрігерге қаралу керек.

Жарыққа сезімталдық

Ципрофлоксацин фотосезімталдық реакцияларын тудырады. Ципрофлоксацинді қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде тікелей түсетін немесе қарқынды күн сәулесі әсерінен, немесе ультракүлгін сәулелерден сақтануы керек.

Құрысулар

Ципрофлоксациннің, басқа да хинолондар сияқты, құрысуларды тудыратыны немесе құрысу шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделмеді. Ципрофлоксацинді құрысуларға бейім болуы мүмкін орталық жүйке жүйесінің бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Құрысулар туындаған жағдайда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек.

Шеткері невропатия

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде парестезия, гипестезия, дизестезияға немесе әлсіздікке алып келетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары хабарланды. Ципрофлоксацинмен емдеуден өтетін пациенттерге, егер ауырсыну, ашыту, шаншу, ұйып қалу немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары дамыса, ықтималдығы зор қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмау үшін емдеуді жалғастырар алдында өз дәрігерін хабарландыруға кеңес беру керек.

Психиатриялық реакциялар

Психиатриялық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз өзін-өзі өлтіруге әрекеттенумен немесе жүзеге асқан өзін-өзі өлтірумен аяқталатын суицидтік ойларға ұласуы мүмкін. Осындай жағдайлар туындаған жағдайда ципрофлоксацин тоқтатылуы керек.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде пайдаланғанда сақ болу керек, мысалы:

- туа біткен QT аралығының ұзаруы синдромы

- QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды қатарлас қолдану (мысалы, аритмияға қарсы I және III класс дәрілері, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер)

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагниезия)

- жүрек тарапынан аурулар (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер мен әйелдер QT аралығын ұзартатын препараттарға өте сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан аталған қауымдарда, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланғанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Гипогликемия/гипергликемия

Барлық хинолондар жағдайындағы сияқты, әдетте, пероральді гипогликемиялық дәрімен (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинмен қатар емделіп жүрген диабет бар егде жастағы пациенттерде әрі гипогликемияны, әрі гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары хабарланды. Гипогликемиялық кома жағдайлары мәлімделмеді. Диабетке шалдыққан пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Асқазан-ішек жүйесі

Емдеу кезінде немесе одан кейін (оның ішінде, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) ауыр және тұрақты диареяның пайда болуы шұғыл емдеуді талап ететін антибиотикпен байланысты (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіп төндіретін) колитті көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті емді бастау керек. Бұл жағдайда перистальтикаға қарсы препараттар қарсы көрсетілімді.

Несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацинді пайдаланумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жақсы гидратациялануы тиіс және несептің шектен тыс сілтілі болуынан сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылулары

Ципрофлоксацин организмнен елеулі дәрежеде бүйрек жолы арқылы өзгеріссіз шығарылатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан препараттың жағымсыз реакцияларының артуын болдырмас үшін дозасын түзету қажет.

Гепатобилиарлық жүйе

Ципрофлоксацин қабылдау кезінде бауыр некрозы және өмірге қатерлі бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір белгілері мен симптомдары жағдайында (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақ қуысының нәзіктігі сияқты) емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа жеткіліксіздігі

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде ципрофлоксацинге гемолиздік реакциялар туралы хабарланды. Бұл пациенттерде, егер ықтималды пайдасы мүмкін болатын қауіптен артық болмаса, ципрофлоксацин қабылдамау керек. Бұл жағдайда гемолиздің туындау ықтималдығын қадағалау керек.

Резистенттілік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін ципрофлоксацинге төзімділік танытатын бактериялар клиникалық тұрғыдан айқын суперинфекциямен немесе онсыз бөлінуі мүмкін. Ұзақ уақыт емдеу кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдегенде ципрофлоксацинге резистентті бактерияларды таңдау белгілі бір қауіп туындатуы мүмкін.

P450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1A2-ні тежейді және осылайша бір мезгілде енгізілген, осы ферментпен метаболизденетін заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысудағы жоғары концентрациясына түрткі болуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бірге енгізу қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге артық дозаланудың клиникалық белгілерін мұқият қадағалау керек және сарысудағы концентрацияларын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацинді метотрексатпен қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Зертханалық тестілермен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігі ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерде бактериологиялық тестінің жалған теріс нәтижелерін беруі мүмкін.

Инъекция орнындағы реакция

Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілгенде жергілікті венаішілік реакциялар туралы хабарланды. Егер инфузия уақыты 30 минутқа созылса немесе одан аз болса, бұл реакциялар жиірек болады. Олар инфузия аяқталған соң тез басылатын жергілікті тері реакциялары түрінде көрініс беруі мүмкін. Егер реакциялар қайталанбаса немесе нашарламаса, келесі жолы вена ішіне енгізу қарсы көрсетілімді емес.

Натрий

Препарат құрамында 900,0 мг натрий хлориді, 30,0 мг натрий гидроксиді бар.

Натрийді тұтыну денсаулыққа байланысты қиындық туғызуы мүмкін пациенттерде (іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, бүйрек жеткіліксіздігі, нефроздық синдром және т.б. бар пациенттер) абайлап қолдану керек. Натрийдің қосымша жүктемесін ескеру қажет.

Педиатрияда қолдану

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерге пайдалану ресми нұсқаулықтарға сай болуы тиіс. Ципрофлоксацинмен емдеуді тек, балалар мен жасөспірімдерде муковисцидоз және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс.

Ципрофлоксацин ақсаңдауды, шеміршек зақымдануын, шеміршек эрозиясын тудыруы мүмкін, сирек жағдайларда буындар артропатиясын тудырады. 1-17 жас аралығындағыларда ципрофлоксацин препаратын қабылдаумен байланысты деп болжанған буын ауруларының жиілігі 7,2% құрағаны анықталды. Кейіннен жыл бойы қадағалағанда препаратты қабылдаумен байланысты буын ауруларының жиілігі 9,0% құрады. Балаларға емді тағайындар алдында пайда/қауіп арақатынасын бағалауды жүргізу қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерге қолдану жөніндегі қолда бар деректер ципрофлоксациннің мутогендік немесе фето/неонатальді уыттылығының жоқ екенін көрсетіп отыр. Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивтік уыттылығына қатысты тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпеді. Хинолондарды қолданудың әсеріне ұшыраған ювенильді және пренатальді жануарларда жетілмеген шеміршекке әсері байқалды, сондықтан препараттың ұрықта буын шеміршегінің зақымдануын тудыруы мүмкін екенін жоққа шығаруға болмайды. Ципрофлоксацинді жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.

Ципрофлоксацин емшек сүтімен шығарылады. Шеміршектер мен буындардың ықтимал зақымдануы қаупіне орай, бала емізу кезінде ципрофлоксацинді пайдалануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацинді қолдану кезінде реакциялар шапшаңдығына ықпал етуі мүмкін қолайсыз жағымсыз неврологиялық әсерлер көрініс беруі мүмкін. Сол себепті, көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақтық таныту қажет.

Құрамында хинолон немесе фторхинолон бар препараттарды пайдаланғанда бұрын күрделі жағымсыз реакцияларды бастан өткерген пациенттерде ципрофлоксацинді пайдаланбау керек. Осындай пациенттерді ципрофлоксацинмен емдеуді тек баламалы емдеу нұсқалары болмағанда және пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана бастау керек.

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендермен аралас инфекциялар

Ципрофлоксацин монотерапиясы ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекцияларда ципрофлоксацинді бактерияға қарсы басқа тиісті агенттермен бірге енгізу керек.

Стрептококк инфекциялары (Streptococcus pneumonia қоса)

Ципрофлоксацин, жеткіліксіз тиімділігіне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Жыныс жолдарының инфекциялары

Эпидидимоорхит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторхинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae тудыруы мүмкін. Егер ципрофлоксацинге Neisseria gonorrhoeae төзімділігін жоққа шығаруға болмаса, эпидидимоорхит пен жамбастың қабыну аурулары кезінде ципрофлоксацинді сай келетін басқа бактерияға қарсы препараттармен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде қолданылуы ғана қарастырылу керек. Егер 3 күн емдеуден кейін клиникалық жақсаруға қол жеткізілмесе, ем қайта қаралу керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциялары

Фторхинолондарға несеп шығару жолдары инфекцияларын туғызатын ең көп таралған патоген – Escherichia coli төзімділігі өзгеріп отырады. Ішек таяқшасының фторхинолондарға төзімділігінің жергілікті таралуына көңіл бөлуге кеңес беріледі.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі құрсақішілік инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы шектеулі деректер бар.

Саяхатшылар диареясы

Емдеу үшін ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі сәйкесінше патогендердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпарат ескерілуі тиіс.

Сүйектер мен буындардың инфекциялары

Ципрофлоксацинді микробиологиялық сезімталдық нәтижелеріне қарай микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде пайдалану керек.

Сібір ойық жарасының ингаляциялық түрі

Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты ұлттық және/немесе халықаралық келісілген құжаттарға сүйенуі тиіс.

Муковисцидоз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

Клиникалық деректерде 5-17 жас аралығындағы балалар мен жасөспірімдер қамтылды. 1-ден 5 жасқа дейінгі балаларды емдеу тәжірибесі тым шектеулі.

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары және пиелонефрит
Несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацинмен емдеу басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмайтын жағдайларда қарастырылу керек және микробиологиялық деректер нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Ресми нұсқауға сәйкес немесе басқа емдеу әдістерін пайдалануға болмағанда, қаупі мен пайдасын мұқият бағалаудан кейінгі немесе дәстүрлі емнен бас тартудан кейінгі және микробиологиялық деректер ципрофлоксацин пайдаланылуын растауы мүмкін болған кездегі басқа ауыр инфекциялар. Ципрофлоксацинді жоғарыда аталғандарынан ерекшеленетін ауыр инфекцияларда пайдаланудың шектеулі клиникалық қолдану тәжірибесі бар. Сондықтан, осы инфекцияларға шалдыққан пациенттерді емдеу кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Аса жоғары сезімталдық

Аса жоғары сезімталдық және анафилаксия мен анафилактоидтық реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар бір реттік дозаны қабылдаудан кейін туындауы және өмірге қатер төндіруі мүмкін. Егер осындай реакция болса, ципрофлоксацинді қолдануды тоқтату керек және тиісті ем жүргізу қажет.

Ұзаққа созылатын, мүгедектікке ұшырататын және қайтымсыз болуы ықтимал жағымсыз реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде, олардың жасына және бұрын болған қауіп факторларына қарамастан, әртүрлі, кейде организмнің көптеген жүйелеріне ықпал ететін (тірек-қимыл аппараты, жүйке жүйесі, психиатриялық бұзылыстар), ұзаққа созылатын (бірнеше ай немесе жыл бойы жалғасатын), өтпелі және қайтымсыз болуы ықтимал күрделі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдарында ципрофлоксацинді қолдануды дереу тоқтатқан дұрыс, ал пациенттерге өз дәрігерімен кеңесуді ұсыну керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Ципрофлоксацин, әдетте, сырқатнамасында хинолондармен емдеуге байланысты сіңір бұзылыстары бар пациенттерде пайдаланылмауы тиіс. Дегенмен, өте сирек жағдайларда, патогенді микроорганизмді микробиологиялық бағалаудан және қауіп/пайда теңгерімін бағалаудан кейін ципрофлоксацинді осы пациенттерге кейбір ауыр инфекцияларды емдеу үшін, әсіресе, стандартты емнен бас тарту жағдайында немесе микробиологиялық деректер ципрофлоксацинді пайдалануды ақтауы мүмкін болғанда тағайындауға болады.

Тендиниттер мен сіңірлердің (әсіресе, ахилл сіңірінің), кейде екіжақты үзілуі ципрофлоксацин қолданылғанда тіпті емдеудің алғашқы 48 сағаты ішінде туындауы мүмкін. Сіңірлердің қабынуы мен үзілуі ципрофлоксацинмен емді тоқтатқаннан кейін тіпті бірнеше ай өткен соң да туындауы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде немесе бір мезгілде кортикостероидтармен емделген пациенттерде тендинопатия қаупі артуы мүмкін. Ципрофлоксацинді кортикостероидтармен бір мезгілде пайдаланбау керек.

Тендиниттің кез келген белгілері (мысалы, ауырсынумен ісіну, қабыну) жағдайларында ципрофлоксацинмен емдеуді тоқтату керек. Зақымданған қол-аяқтың тыныштық күйінде болуын қадағалау қажет. Егер тендинопатия белгілері пайда болса, кортикостероидтар пайдаланылмауы тиіс.

Миастения

Ципрофлоксацинді миастениясы бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылу керек, өйткені симптомдары өршуі мүмкін.

Аневризма және қолқаның ажырауы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін, әсіресе, егде жастағы адамдарда аневризманың және қолқа ажырауының, сондай-ақ қолқа және митральді клапан регургитациясының жоғарылау қаупі хабарланды.  Фторхинолондар қабылдау кезінде аневризма және қолқаның қатпарлануы, кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған), сонымен қатар жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі болған жағдайлар тіркелді.

Демек, аневризмаға немесе жүрек клапандарының туа біткен ақауына қатысты күрделі отбасылық анамнезі бар пациенттерде, анамнезінде аневризма және/немесе қолқа ажырауы немесе жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ аневризма және қолқа қатпарлануы кезіндегі басқа қауіп факторлары немесе екі жағдайда да бейімдейтін жай-күйлері болғанда, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, ревматоидтық артрит сияқты дәнекер тіндер тарапынан бұзылулары), сонымен қатар аневризма мен қолқа ажырауында (мысалы, Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит) фторхинолондарды пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

Аневризма және қолқа ажырауының, сондай-ақ үзілу қаупі жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде де жоғары болуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге шұғыл көмек алу үшін дәрігерге дереу қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда шұғыл медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.

Көрудің бұзылулары

Егер көру нашарлап кетсе немесе көзге қандай-да бір әсер сезілсе, дереу офтальмолог-дәрігерге қаралу керек.

Жарыққа сезімталдық

Ципрофлоксацин фотосезімталдық реакцияларын тудырады. Ципрофлоксацинді қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде тікелей түсетін немесе қарқынды күн сәулесі әсерінен, немесе ультракүлгін сәулелерден сақтануы керек.

Құрысулар

Ципрофлоксациннің, басқа да хинолондар сияқты, құрысуларды тудыратыны немесе құрысу шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделмеді. Ципрофлоксацинді құрысуларға бейім болуы мүмкін орталық жүйке жүйесінің бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Құрысулар туындаған жағдайда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек.

Шеткері невропатия

Хинолондар мен фторхинолондар қабылдайтын пациенттерде парестезия, гипестезия, дизестезияға немесе әлсіздікке алып келетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полиневропатия жағдайлары хабарланды. Ципрофлоксацинмен емдеуден өтетін пациенттерге, егер ауырсыну, ашыту, шаншу, ұйып қалу немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары дамыса, ықтималдығы зор қайтымсыз жай-күй дамуын болдырмау үшін емдеуді жалғастырар алдында өз дәрігерін хабарландыруға кеңес беру керек.

Психиатриялық реакциялар

Психиатриялық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз өзін-өзі өлтіруге әрекеттенумен немесе жүзеге асқан өзін-өзі өлтірумен аяқталатын суицидтік ойларға ұласуы мүмкін. Осындай жағдайлар туындаған жағдайда ципрофлоксацин тоқтатылуы керек.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды QT аралығын ұзартатын белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде пайдаланғанда сақ болу керек, мысалы:

- туа біткен QT аралығының ұзаруы синдромы

- QT аралығын ұзартатыны белгілі препараттарды қатарлас қолдану (мысалы, аритмияға қарсы I және III класс дәрілері, трициклдық антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілер)

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагниезия)

- жүрек тарапынан аурулар (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

Егде жастағы пациенттер мен әйелдер QT аралығын ұзартатын препараттарға өте сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан аталған қауымдарда, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланғанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Гипогликемия/гипергликемия

Барлық хинолондар жағдайындағы сияқты, әдетте, пероральді гипогликемиялық дәрімен (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинмен қатар емделіп жүрген диабет бар егде жастағы пациенттерде әрі гипогликемияны, әрі гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза деңгейінің бұзылулары хабарланды. Гипогликемиялық кома жағдайлары мәлімделмеді. Диабетке шалдыққан пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Асқазан-ішек жүйесі

Емдеу кезінде немесе одан кейін (оның ішінде, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) ауыр және тұрақты диареяның пайда болуы шұғыл емдеуді талап ететін антибиотикпен байланысты (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіп төндіретін) колитті көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті емді бастау керек. Бұл жағдайда перистальтикаға қарсы препараттар қарсы көрсетілімді.

Несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацинді пайдаланумен байланысты кристаллурия туралы хабарланды. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жақсы гидратациялануы тиіс және несептің шектен тыс сілтілі болуынан сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылулары

Ципрофлоксацин организмнен елеулі дәрежеде бүйрек жолы арқылы өзгеріссіз шығарылатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде ципрофлоксациннің жинақталуы салдарынан препараттың жағымсыз реакцияларының артуын болдырмас үшін дозасын түзету қажет.

Гепатобилиарлық жүйе

Ципрофлоксацин қабылдау кезінде бауыр некрозы және өмірге қатерлі бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір белгілері мен симптомдары жағдайында (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақ қуысының нәзіктігі сияқты) емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа жеткіліксіздігі

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде ципрофлоксацинге гемолиздік реакциялар туралы хабарланды. Бұл пациенттерде, егер ықтималды пайдасы мүмкін болатын қауіптен артық болмаса, ципрофлоксацин қабылдамау керек. Бұл жағдайда гемолиздің туындау ықтималдығын қадағалау керек.

Резистенттілік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін ципрофлоксацинге төзімділік танытатын бактериялар клиникалық тұрғыдан айқын суперинфекциямен немесе онсыз бөлінуі мүмкін. Ұзақ уақыт емдеу кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдегенде ципрофлоксацинге резистентті бактерияларды таңдау белгілі бір қауіп туындатуы мүмкін.

P450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1A2-ні тежейді және осылайша бір мезгілде енгізілген, осы ферментпен метаболизденетін заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин, агомелатин) сарысудағы жоғары концентрациясына түрткі болуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бірге енгізу қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге артық дозаланудың клиникалық белгілерін мұқият қадағалау керек және сарысудағы концентрацияларын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацинді метотрексатпен қатарлас пайдалану ұсынылмайды.

Зертханалық тестілермен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксациннің Mycobacterium tuberculosis қарсы in vitro белсенділігі ципрофлоксацин қабылдайтын пациенттерде бактериологиялық тестінің жалған теріс нәтижелерін беруі мүмкін.

Инъекция орнындағы реакция

Ципрофлоксацин вена ішіне енгізілгенде жергілікті венаішілік реакциялар туралы хабарланды. Егер инфузия уақыты 30 минутқа созылса немесе одан аз болса, бұл реакциялар жиірек болады. Олар инфузия аяқталған соң тез басылатын жергілікті тері реакциялары түрінде көрініс беруі мүмкін. Егер реакциялар қайталанбаса немесе нашарламаса, келесі жолы вена ішіне енгізу қарсы көрсетілімді емес.

Натрий

Препарат құрамында 900,0 мг натрий хлориді, 30,0 мг натрий гидроксиді бар.

Натрийді тұтыну денсаулыққа байланысты қиындық туғызуы мүмкін пациенттерде (іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, бүйрек жеткіліксіздігі, нефроздық синдром және т.б. бар пациенттер) абайлап қолдану керек. Натрийдің қосымша жүктемесін ескеру қажет.

Педиатрияда қолдану

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерге пайдалану ресми нұсқаулықтарға сай болуы тиіс. Ципрофлоксацинмен емдеуді тек, балалар мен жасөспірімдерде муковисцидоз және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс.

Ципрофлоксацин ақсаңдауды, шеміршек зақымдануын, шеміршек эрозиясын тудыруы мүмкін, сирек жағдайларда буындар артропатиясын тудырады. 1-17 жас аралығындағыларда ципрофлоксацин препаратын қабылдаумен байланысты деп болжанған буын ауруларының жиілігі 7,2% құрағаны анықталды. Кейіннен жыл бойы қадағалағанда препаратты қабылдаумен байланысты буын ауруларының жиілігі 9,0% құрады. Балаларға емді тағайындар алдында пайда/қауіп арақатынасын бағалауды жүргізу қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерге қолдану жөніндегі қолда бар деректер ципрофлоксациннің мутогендік немесе фето/неонатальді уыттылығының жоқ екенін көрсетіп отыр. Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивтік уыттылығына қатысты тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпеді. Хинолондарды қолданудың әсеріне ұшыраған ювенильді және пренатальді жануарларда жетілмеген шеміршекке әсері байқалды, сондықтан препараттың ұрықта буын шеміршегінің зақымдануын тудыруы мүмкін екенін жоққа шығаруға болмайды. Ципрофлоксацинді жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.

Ципрофлоксацин емшек сүтімен шығарылады. Шеміршектер мен буындардың ықтимал зақымдануы қаупіне орай, бала емізу кезінде ципрофлоксацинді пайдалануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацинді қолдану кезінде реакциялар шапшаңдығына ықпал етуі мүмкін қолайсыз жағымсыз неврологиялық әсерлер көрініс беруі мүмкін. Сол себепті, көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақтық таныту қажет.

Дозалау режимі

Дозасы көрсетіліміне, инфекцияның ауырлық дәрежесіне және орналасқан орнына, қоздырғышының ципрофлоксацинге сезімталдығына, пациенттің бүйрек функциясына, ал балалар мен жасөспірімдерде - дене салмағына қарай белгіленеді.

Емдеу ұзақтығы аурудың ауырлығы мен клиникалық және бактериологиялық статусына тәуелді.

Белгілі бір бактериялар (мысалы, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter немесе Staphylococci) туғызған инфекцияларды емдеу ципрофлоксациннің жоғарырақ дозаларын және бактерияға қарсы басқа қолайлы агенттермен бірге енгізуді талап етуі мүмкін.

Кейбір инфекцияларды (мысалы, кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары, құрсақішілік инфекциялар, нейтропения бар пациенттердегі инфекциялар және сүйектер мен буындар инфекциялары) емдеу қоздырғышына байланысты, бактерияға қарсы басқа сәйкесінше препарттармен бірге енгізуді талап етуі мүмкін.

Ересектер

12 г артық дозалануы уыттылықтың жеңіл симптомдарына алып келетіні хабарланды. 16 г жедел артық дозалануы, хабарланғанындай, бүйректің жедел жеткіліксіздігін тудырады.

Симптомдары: бас айналуы, тремор, бас ауыруы, шаршау, құрысулар, елестеулер, сананың шатасуы, іш аумағындағы жайсыздық, бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі, сондай-ақ кристаллурия және гематурия. Реверсиялық бүйрек уыттылығы туралы хабарланды.

Емі: әдеттегі шұғыл шаралардан, мысалы, асқазанды босатып, артынан белсендірілген көмірді қабылдаудан тыс, несептегі рН қоса, бүйрек функциясын бақылап отыру және егер қажет болса, кристаллурияны болдырмау үшін қышқылдандыру ұсынылады. Пациенттер жақсы гидратацияланған болуы тиіс. Құрамында кальций немесе магний бар антацидтер теориялық тұрғыдан, артық дозаланулар кезінде ципрофлоксациннің сіңірілуін азайта алады.

Ципрофлоксациннің аздаған мөлшері ғана (<10%) гемодиализ немесе перитонеальді диализ арқылы шығарылады.

Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық емді қолдану керек. QT аралығының ұзаруы мүмкіндігіне байланысты ЭКГ мониторингі жүргізілуі тиіс.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай-да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге жүгініңіз.

100 мл препараттан бір рет пайдаланылатын, инфузияға арналған арнайы қалпақшамен тығындалған полиэтилен құтыға құйылады.

Құтыға өздігінен желімденетін қағаз заттаңба жапсырылады.

Әр құты полиэтилен пакетке салынады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салады.

Жарықтан қорғалған жерде, 30оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 30оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!