Актау қаласындағы Дигоксин Ампуласы 0,25 Мг/мл 1 Мл №10 | «Фармацевтическая компания «Здоровье»

іркілісті жүрек жеткіліксіздігінде, жүрекшелердің жыпылықтауы мен дірілдеуінде (жүректің жиырылу жиілігін реттеу үшін), суправентрикулярлық пароксизмальді тахикардияда

Препаратты келесі жағдайларда қолдануға болмайды:

Қарыншалық фибрилляция.

Әсер етуші затқа (байқалатын реакцияларға түсініксіз бөртпе, ауыздың, еріннің немесе тамақтың ісінуі немесе тыныс алудың қиындауы жатады) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық. Оймақгүлдің басқа препараттарына  аса жоғары сезімталдық реакциясы дигоксинге қарсы көрсетілім болып табылады.

Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары

Қосымша AV-жолы (Вольф-Паркинсон-Уайт синдромы) бар пациенттерде қарыншалар фибрилляциясы

Жүрекше фибрилляцияны дамытатын Вольф-Паркинсон-Уайт синдромы бар пациенттерде қарыншалар фибрилляцияның даму қаупі жоғары. Бұл пациенттерді дигоксинмен емдеу қосымша жолдарға қарағанда атриовентрикулярлық түйінде өткізгіштіктің баяулауына әкеледі және осылайша қарыншалар фибрилляциясына әкелетін жеделдетілген қарыншалық реакция қаупі артады.

Синустық брадикардия және синоатриальды блокада

Дигоксин ауыр синустық брадикардияны немесе синоатриальды блокаданы тудыруы мүмкін, әсіресе синустық түйін ауруы бар пациенттерде, сондай-ақ бұрын толық емес АV-блокадасы бар пациенттерде айқын немесе толық жүрек блокадасын тудыруы мүмкін. Дигоксинмен емделмес бұрын кардиостимуляторды орнатуды қарастырған жөн.

Дигоксиннің уыттылығы

Дигоксин уыттылығының белгілері мен симптомдары анорексия, жүрек айну, құсу, көру қабілетінің өзгерістері және және жүрек аритмиялары [бірінші дәрежелі, екінші дәрежелі (Венкебах бойынша) немесе үшінші дәрежелі (жүректің тоқтап қалуын қоса) жүрек блокадасы) жатады; блокадасы бар жүрекше тахикардия; AV-диссоциациясы; жеделдетілген атриовентрикулярлық (түйіндік) ырғақ; қарыншалардың унифокальды немесе мультиформалы мерзімінен бұрын жиырылуы (әсіресе бигеминия немесе тригимения); қарыншалық тахикардия және қарыншалық фибрилляция]. Уыттылық әдетте дигоксиннің 2 нг/мл-ден жоғары деңгейімен байланысты, дегенмен симптомдар төменгі деңгейде де пайда болуы мүмкін. Дене салмағының төмендігі, егде жастағы немесе бүйрек функциясының бұзылуы, гипокалиемия, гиперкальциемия немесе гипомагнемия дигоксиннің уыттылығына бейім болуы мүмкін. Дигоксин терапиясының белгілері немесе симптомдары бар пациенттерде сарысудағы дигоксин деңгейін өлшеу керек және қажет болған жағдайда дозаны тоқтату немесе түзету қажет (сондай-ақ "Жағымсыз реакциялардың сипаттамасы" және "Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар" тармақтарын қараңыз). Сарысулық электролиттер мен бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл бағалау керек.

Нәрестелер мен балалардағы дигоксин уыттылығының ең ерте және жиі кездесетін көрінісі жүрек аритмиясының, соның ішінде синустық брадикардияның, пайда болуы болып табылады. Балаларда дигоксинді пайдалану кез-келген аритмияны туындатуы мүмкін. Ең жиі кездесетіні өткізгіштік бұзылулар немесе суправентрикулярлық тахиаритмия болып табылады, мысалы, жүрекше тахикардиясы (блокадамен немесе онсыз) және атриовентрикулярлық (түйіндік) тахикардия. Қарыншалық аритмия сирек кездеседі. Синустық брадикардия дигоксиннің жақындап келе жатқан интоксикациясының белгісі болуы мүмкін, әсіресе балаларда, тіпті бірінші дәрежелі жүрек блокадасы болмаса да. Дигоксин қабылдаған балада дамитын кез-келген аритмиялар немесе жүрек өткізгіштігінің өзгеруі бастапқыда дигоксинмен уланудың салдары болып табылады деп болжауы керек.

Жүрек жеткіліксіздігі бар ересек пациенттерде дигоксиннің уыттылығымен кейбір жалпы симптомдар бар екенін ескере отырып, дигоксиннің уыттылығын жүрек жеткіліксіздігінен ажырату қиын болуы мүмкін. Олардың этиологиясын дұрыс анықтамау енгізуді іс жүзінде тоқтата тұру қажет болған кезде дәрігердің дигоксин дозасын енгізуді жалғастыруына немесе арттыруына әкелуі мүмкін. Осы белгілер мен симптомдардың этиологиясы түсініксіз болған кезде сарысудағы дигоксин деңгейін өлшеу керек.

Электрлік кардиоверсия кезінде қарыншалық аритмия қаупі

Қарыншалық аритмия индукциясын болдырмау үшін жерекшелер фибрилляцияда электрлік кардиоверсияға дейін 1-2 күн бұрын дигоксин дозасын азайту немесе қолдануды тоқтату қажет болуы мүмкін, бірақ дәрігерлер дозаны төмендету немесе дигоксинді тоқтату жағдайында қарыншалық реакцияның жоғарылау әсерін ескеруі керек. Егер оймақгүлдің уыттылығына күдік болса, жоспарланған кардиоверсияны кейінге қалдыру керек. Егер кардиоверсияны кейінге қалдыру мүмкін болмаса, қарыншалық аритмияны болдырмау үшін энергияның мүмкіндігінше ең төменгі деңгейін таңдау керек.

Жедел миокард инфарктісі бар пациенттерде ишемия қаупі

Дигоксинді жедел миокард инфарктісі бар пациенттерде қолдану ұсынылмайды, өйткені дигоксин миокардтың оттегіге деген қажеттілігін арттырып, ишемияға әкелуі мүмкін.

Миокардиті бар пациенттердегі вазоконстрикция

Дигоксин вазоконстрикцияны тездете алады және қабынуға қарсы цитокиндердің түзілуіне ықпал етеді; сондықтан миокардиті бар пациенттерде пайдаланудан аулақ болу керек.

Сол жақ қарыншаның систолалық функциясы сақталған пациенттерде жүрек лықсуының төмендеуі

Сол жақ қарыншаның сақталған лықсыту фракциясымен жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дигоксинді пайдаланған кезде жүрек лықсуының төмендеуі байқалуы мүмкін. Мұндай бұзылыстарға рестриктивтік кардиомиопатия, конструктивті перикардит, жүректің амилоидты ауруы және жедел өкпе жүрегі жатады.

Идиопатиялық гипертрофиялық субаорталық стенозы бар пациенттерде дигоксиннің инотропты әсеріне байланысты ағып кету кедергісінің нашарлауы мүмкін. Жүректің амилоидты ауруы бар пациенттер дигоксиннің жасушадан тыс амилоидты фибриллалармен байланысының жоғарылауына байланысты терапевтік деңгейде дигоксиннің уыттылығына сезімтал болуы мүмкін.

Әдетте, жүрекшелер фибрилляциясы бар пациенттердің қосалқы тобында қарыншалық жиырылу жиілігін бақылау үшін пайдалануына қарамастан, мұндай пациенттерде дигоксинді қолданудан аулақ болу керек.

Гипокальциемиясы бар пациенттерде тиімділіктің төмендеуі

Гипокальциемия дигоксиннің адамға әсерін жоққа шығаруы мүмкін; осылайша, қан сарысуындағы кальций деңгейі қалыпты деңгейге жеткенше дигоксин тиімсіз болуы мүмкін. Осы өзара әрекеттесулер дигоксиннің кальцийге ұқсас жүректің жиырылғыштығы мен қозғыштығына әсер етуімен байланысты.

Қалқанша безінің аурулары мен гиперметаболизмдік жағдайлардағы өзгерген реакция

Гипотиреоз дигоксинге деген қажеттілікті төмендетуі мүмкін.

Гиперметаболизмдік немесе гипердинамикалық жағдайлардан туындайтын жүрек жеткіліксіздігі және/немесе жүрекше аритмиялары (мысалы, гипертиреоз, гипоксия немесе артериовенозды шунт) негізгі ауруды жою арқылы жақсы емделеді. Гиперметаболизмдік жағдайларға байланысты жүрекше аритмиялары дигоксинмен емдеуге әсіресе төзімді. Жүрек ауруы бар пациенттер, тиаминнің негізгі тапшылығын бір мезгілде емделмесе, бери-бери салдарынан дигоксинге жеткілікті түрде жауап бермеуі мүмкін.

Қосымша заттар

Препараттың құрамында 1 ммольден (23 мг) аз натрий дозасы бар, яғни іс жүзінде натрийден бос.

Препараттың құрамында 1 мл дозаға 311 мг этанол бар. Алкоголизммен ауыратын пациенттер үшін зиянды. Жүкті әйелдер мен бала емізетін әйелдер, балалар мен бауыр аурулары бар және эпилепсиямен ауыратын пациенттерде қолданған кезде абай болу керек.

Гипокалиемияны тудыратын дәрілер дигоксинге сезімталдықты арттыруы мүмкін (кейбір диуретиктер, литий тұздары, глюкокортикостероидтар).

Қан сарысуындағы дигоксин концентрациясы мына препараттарды бір мезгілде қолданғанда артуы мүмкін: амиодарон, празозин, пропафенон, хинидин, спиронолактон, тетрациклин, эритромицин, гентамицин, индометацин, хинин, триметоприм, итраконазол, альпразолам, верапамил, фелодипин, нифедипин.

Қан сарысуындағы дигоксин концентрациясы антацидтер, каолин-пектин, кейбір іш жүргізетін препараттар, холестирамин, сульфасалазин, неомицин, рифампицин, кейбір цитостатиктер, пеницилламин, метоклопрамид, адреналин, сальбутамол сияқты препараттарды бір мезгілде қолданғанда төмендеуі мүмкін.

Адреномиметик дәрілер. Эфедрин гидрохлоридін, адреналин гидрохлоридін немесе норадреналин гидротартратын, сондай-ақ селективті β-адреномиметиктік дәрілерді жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолдану жүрек аритмиясын туындатуы мүмкін.

Аминазин және басқа фенотиазин туындылары. Жүрек гликозидтерінің әсері азаяды.

Антихолинэстеразалық препараттар. Антихолинэстеразалық препараттарды жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қолданғанда брадикардия күшейеді. Қажет болса оны атропин сульфатын енгізе отырып басуға немесе әлсіретуге болады.

Глюкокортикостероидтар. Глюкокортикостероидтармен ұзақ уақыт емдеудің нәтижесінде гипокалиемия туындаса, жүрек гликозидтерінің жағымсыз әсерлері артуы мүмкін.

Диуретиктік дәрілер. Диуретиктік дәрілерді (гипокалиемия мен гипомагниемияны тудырады, бірақ қандағы  кальций иондарының концентрациясын арттырады) жүрек гликозидтерімен үйлестіргенде соңғысының әсері күшейеді. Оларды бір мезгілде қолданғанда оңтайлы дозасын ұстану керек. Мезгіл-мезгіл гипокалиемия мен  аритмияны басатын калий жинақтаушы диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен) тағайындауға болады. Алайда бұл кезде гипонатриемия дамуы мүмкін.

Калий препараттары. Калий препараттарының әсерінен жүрек гликозидтерінің жағымсыз әсерлері азаяды.

Кальций препараттары. Жүрек гликозидтерімен емдеуде кальций препараттарымен парентеральді қолдану қауіпті, өйткені кардиоуытты әсерлері (аритмия) күшейеді.

Этилендиаминтетрасірке динатрий тұзының қышқылдары. Жүрек гликозидтерінің тиімділігі мен уыттылығының төмендегені байқалады.

Кортикотропин препараттары. Жүрек гликозидтерінің әсері кортикотропиннің әсерінен күшеюі мүмкін.

Ксантин туындылары. Кофеин немесе теофиллин препараттары кейде жүрек аритмиясының дамуын туғызады.

Натрий аденозинтрифосфаты. Натрий аденозинтрифосфатын жүрек гликозидтерімен бір мезгілде тағайындамау керек.

Белсендірілген көмір. Асқорыту жолында сіңуінің азаюына байланысты, жүрек  гликозидтерінің әсері жиі әлсірейді.

Эргокальциферол. Эргокальциферол туғызған гипервитаминоз кезінде, жүрек гликозидтерінің гиперкальциемияның дамуынан болатын әсерлері күшеюі мүмкін.

Есірткілік анальгетиктер. Фентанил мен жүрек гликозидтерінің біріктірілімі артериялық гипотензияны туғызуы мүмкін.

Напроксен. Дені сау адамдарда гликозидтердің напроксенмен үйлестірілуі психологиялық тестілеу нәтижелеріне әсер етпейді.

Парацетамол. Бұл өзара әрекеттесуінің клиникалық маңыздылығы жеткіліксіз зерттелген, бірақ парацетамолдың әсерінен жүрек  гликозидтерінің бүйрекпен шығарылуының азайғаны туралы мәлімет бар.

Дигоксинді анаболикалық стероидтармен, тиамин хлоридімен, рибофлавинмен, пиридоксинмен, фолий қышқылымен, метилурацилмен, метионинмен, унитиолмен, фосфаденмен, инозинмен енгізгенде оның оң инотропты әсері күшейеді.

Арнайы ескертулер

Гериатрия

Дигоксинді қолданудың клиникалық тәжірибесінің көп бөлігі егде жастағы адамдарға қатысты. Бұл тәжірибе егде жастағылар мен жас пациенттердің реакциялары немесе жағымсыз әсерлері арасындағы ешқандай айырмашылықты анықтаған жоқ. Дегенмен, бұл препарат маңызды деңгейде бүйрек арқылы шығарылатыны белгілі, және бүйрек қызметі бұзылған пациенттерде бұл препаратқа уытты реакциялардың қаупі жоғары болуы мүмкін.

Егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясының төмендеуі ықтимал болғандықтан, бүйрек функциясына негізделетін дозаны таңдағанда абай болу керек, және бүйрек қызметін бақылау пайдалы болуы мүмкін.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Дигоксин клиренсі ең алдымен, креатинин клиренсі көрсететін бүйрек функциясымен байланысты болуы мүмкін. 3 және 5-кестелерде креатинин клиренсіне негізделген дигоксиннің тәуліктік демеуші дозасына қойылатын әдеттегі талаптар келтірілген.

Дигоксин негізінен бүйрек арқылы шығарылады; сондықтан бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге дигоксиннің әдеттегіден аз, демеуші дозалары қажет. Жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге қарағанда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде сарысудағы бастапқы немесе жаңа тепе-теңдік концентрацияға жету үшін ұзағырақ уақыт кезеңі қажет. Егер дигоксин дозасын төмендету үшін тиісті шаралар қабылданбаса, мұндай пациенттерде уыттылық қаупі жоғары және мұндай пациенттердегі уытты әсерлер бүйрек қызметі қалыпты пациенттерге қарағанда ұзаққа созылады.

Бауыр жеткіліксіздігі

Жедел гепатитпен ауыратын пациенттерде плазмадағы дигоксин концентрациясы әдетте дені сау адамдар тобындағы бейіндер ауқымында болады.

Педиатрияда қолданылуы

Препаратты кез келген жастағы балаларға, оның ішінде шала жаңа туған нәрестелерге  де қолдануға болады («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Қауіптер жинақтамасы

Жағдайлар туралы жарияланған ретроспективті клиникалық зерттеулер мен есептерге негізделген жүкті әйелдерде дигоксинді бірнеше онжылдықтар бойы қолдану тәжірибесі, препаратпен байланысты туа біткен ауыр ақаулар, түсік тастау немесе ана мен ұрық үшін қолайсыз нәтижелер қаупін анықтаған жоқ. Жүктілік кезіндегі жүрек жеткіліксіздігі және жүрекшелердің фибрилляциясы сияқты ананың емделмеген негізгі жай-күйлері ана мен ұрыққа қауіп төндіреді (Клиникалық ойлар қараңыз). Дигоксинмен жануарлардың репродукциясына зерттеулер жүргізілген жоқ.

Көрсетілген популяция үшін ауыр туа біткен ақаулар мен түсік тастаудың болжамды фондық қаупі белгісіз. Барлық жүктілік жағдайында туа біткен ақаулардың, түсік тастаудың немесе басқа жағымсыз нәтижелердің фондық қаупі бар. АҚШ-тың жалпы популяциясында клиникалық расталған жүктілікте ауыр туа біткен ақаулар мен түсік тастаудың болжамды фондық қаупі сәйкесінше 2-4% және 15-20% құрайды.

Клиникалық ойлар

Анасы және/немесе эмбрион/шарана үшін аурумен байланысты қауіп

Жүрек жеткіліксіздігі бар жүкті әйелдерде мерзімінен бұрын босану қаупі жоғарылайды. Жүрек ауруының клиникалық жіктелуі жүктілік кезінде нашарлап, ананың немесе шарананың өліміне әкелуі мүмкін.

Жүрекшелер фибрилляциясы бар жүкті әйелдерде салмағы аз нәресте туу қаупі жоғарылайды. Жыпылықтайтын аритмия жүктілік кезінде нашарлауы мүмкін және ананың немесе шарананың өліміне әкелуі мүмкін.

Фетальді/неонатальді жағымсыз реакциялар

Дигоксин плацента арқылы өтіп, қағанақ сұйықтығында кездесетіні көрсетілген. Дигоксиннің уыттылығының белгілері мен симптомдары, соның ішінде құсу және жүрек аритмиясының бұзылуы үшін жаңа туған нәрестелерді бақылау керек («Жағымсыз реакциялардың сипаттамасы» бөлімін қараңыз).

Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде дозаны түзету

Препаратқа деген қажеттілік жүктілік кезінде артып, босанғаннан кейінгі кезеңде төмендеуі мүмкін. Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде қан сарысуындағы дигоксин деңгейін бақылау керек («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Босану және босандыру

Босану және босандыру кезінде аритмия қаупі артуы мүмкін. Босану және босандыру кезінде пациенттерді үнемі бақылап отыру керек.

Лактация

Қауіптер жинақтамасы

Емшек сүтінен алынған дигоксин дозасы неонатальді демеуші дозаның 4% құрайды, бұл клиникалық тұрғыдан маңызды емес. Дигоксиннің емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерге әсері немесе сүт өндіруге әсері туралы деректер жоқ.

Деректер

Емшек сүтімен қоректенетін 13 нәрестедегі лактацияның екі зерттеуінің деректеріне сүйене отырып, емшек сүтіндегі дигоксин концентрациясы емізетін аналарда тәулігіне бір рет 0,25 мг дигоксин дозасынан кейін 0,4-тен 1 нг/мл-ге дейін болды. Осылайша, нәрестелер күнделікті алатын дигоксин мөлшері тәулігіне 0,03-тен 0,16 мкг/кг-ге дейінгі аралықта бағаланады. Бұл нәрестелер үшін дигоксиннің салыстырмалы дозасы анасының дене салмағына қарай түзетілген дозаның 1-ден 7% - на дейін және жаңа туған нәрестелер үшін демеуші дозаның шамамен 0,2-ден 4% - на дейінді құрайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Деректер жоқ

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Қауіптер жинақтамасы

Жағдайлар туралы жарияланған ретроспективті клиникалық зерттеулер мен есептерге негізделген жүкті әйелдерде дигоксинді бірнеше онжылдықтар бойы қолдану тәжірибесі, препаратпен байланысты туа біткен ауыр ақаулар, түсік тастау немесе ана мен ұрық үшін қолайсыз нәтижелер қаупін анықтаған жоқ. Жүктілік кезіндегі жүрек жеткіліксіздігі және жүрекшелердің фибрилляциясы сияқты ананың емделмеген негізгі жай-күйлері ана мен ұрыққа қауіп төндіреді (Клиникалық ойлар қараңыз). Дигоксинмен жануарлардың репродукциясына зерттеулер жүргізілген жоқ.

Көрсетілген популяция үшін ауыр туа біткен ақаулар мен түсік тастаудың болжамды фондық қаупі белгісіз. Барлық жүктілік жағдайында туа біткен ақаулардың, түсік тастаудың немесе басқа жағымсыз нәтижелердің фондық қаупі бар. АҚШ-тың жалпы популяциясында клиникалық расталған жүктілікте ауыр туа біткен ақаулар мен түсік тастаудың болжамды фондық қаупі сәйкесінше 2-4% және 15-20% құрайды.

Клиникалық ойлар

Анасы және/немесе эмбрион/шарана үшін аурумен байланысты қауіп

Жүрек жеткіліксіздігі бар жүкті әйелдерде мерзімінен бұрын босану қаупі жоғарылайды. Жүрек ауруының клиникалық жіктелуі жүктілік кезінде нашарлап, ананың немесе шарананың өліміне әкелуі мүмкін.

Жүрекшелер фибрилляциясы бар жүкті әйелдерде салмағы аз нәресте туу қаупі жоғарылайды. Жыпылықтайтын аритмия жүктілік кезінде нашарлауы мүмкін және ананың немесе шарананың өліміне әкелуі мүмкін.

Фетальді/неонатальді жағымсыз реакциялар

Дигоксин плацента арқылы өтіп, қағанақ сұйықтығында кездесетіні көрсетілген. Дигоксиннің уыттылығының белгілері мен симптомдары, соның ішінде құсу және жүрек аритмиясының бұзылуы үшін жаңа туған нәрестелерді бақылау керек («Жағымсыз реакциялардың сипаттамасы» бөлімін қараңыз).

Жүктілік кезінде және босанғаннан кейінгі кезеңде дозаны түзету

Босану және босандыру

Босану және босандыру кезінде аритмия қаупі артуы мүмкін. Босану және босандыру кезінде пациенттерді үнемі бақылап отыру керек.

Лактация

Қауіптер жинақтамасы

Емшек сүтінен алынған дигоксин дозасы неонатальді демеуші дозаның 4% құрайды, бұл клиникалық тұрғыдан маңызды емес. Дигоксиннің емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерге әсері немесе сүт өндіруге әсері туралы деректер жоқ.

Деректер

Емшек сүтімен қоректенетін 13 нәрестедегі лактацияның екі зерттеуінің деректеріне сүйене отырып, емшек сүтіндегі дигоксин концентрациясы емізетін аналарда тәулігіне бір рет 0,25 мг дигоксин дозасынан кейін 0,4-тен 1 нг/мл-ге дейін болды. Осылайша, нәрестелер күнделікті алатын дигоксин мөлшері тәулігіне 0,03-тен 0,16 мкг/кг-ге дейінгі аралықта бағаланады. Бұл нәрестелер үшін дигоксиннің салыстырмалы дозасы анасының дене салмағына қарай түзетілген дозаның 1-ден 7% - на дейін және жаңа туған нәрестелер үшін демеуші дозаның шамамен 0,2-ден 4% - на дейінді құрайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Деректер жоқ

1 мл препараттан шыныдан жасалған ампулаларға құяды.

10 ампуладан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі нұсқаулықпен және скарификатормен немесе кесетін керамикалық дискімен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.

10 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден немесе поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады. 10 ампуласы бар 1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және скарификатормен немесе кесетін керамикалық дискімен бірге  картоннан жасалған қорапшаға салынады.

5 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден немесе поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады. 5 ампуласы бар 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және скарификатормен немесе кесетін керамикалық дискімен бірге  картоннан жасалған қорапшаға салынады.

Ампулада сындыру сақинасы немесе сындыру нүктесі болған жағдайда қорапшаға скарификатор немесе кесетін керамикалық диск салынбайды.

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

4 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!