Актобе қаласындағы Кларигет Суспензиясы 125 Мг/5 Мл 50 Мл | Getz Pharma

5 мл препараттың құрамында

белсенді зат – кларитромицин түйіршіктері 454.545 мг

(кларитромицинге баламалы) 125.000 мг

қосымша заттар: сахароза, титанның қостотығы (Е 171), аэросил 200, ксантан шайыры, метилпарагидроксибензоат, трусил ұнтағы (апельсин дәмі бар хош иістендіргіш)

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түстен ақ дерлік түске дейінгі түйіршіктер.

ДП 6 айдан 12 жасқа дейінгі балаларда қолдануға көрсетілген

- жоғарғы тыныс алу жолдары мен ЛОР-мүшелердің инфекциялары (тонзиллит, фарингит, жедел ортаңғы отит, жедел синусит)

- төменгі тыныс алу жолдарының инфекциялары (жедел бронхит, созылмалы бронхиттің асқынуы, бактериялық және атипиялық ауруханадан тыс пневмония)

- тері мен жұмсақ тіндер инфекциялары (фолликулиттер, тері асты шелмайының қабынуы, эризипелоид және тілме қабынуы)

- жедел ортаңғы отит

- Mycobacterium avium немесе Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium kansasi туындаған жайылған немесе оқшауланған микобактериялық инфекциялар және ЖИТС-пен науқастарда олардың профилактикасында.

- кларитромицинге, макролидтерге немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- кларитромицинді және келесі препараттардың қандай да біреуін бір мезгілде қабылдау: астемизол, цизаприд, пимозид, терфенадин (бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және пируэтті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда (torsade de pointes) жүрек аритмиясына әкелуі мүмкін болғандықтан), эрготамин немесе дигидроэрготамин (бұл эргоуыттылыққа әкелуі мүмкін болғандықтан), ловастатин, симвастатин (рабдомиолизді қоса, миопатия қаупінің жоғарылауымен байланысты)

- кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қолдану (трансаминазалардың айқын ұлғаюына байланысты)

- пероральді қолдануға арналған мидазолам

- тикагрелормен немесе ранолазинмен бір мезгілде қабылдау

- электролиттік бұзылулары бар пациенттер (гипокалиемия немесе гипомагниемия, QT аралығының ұзару қаупіне байланысты)

- бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

- тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылық, глюкоза-галактозалық мальабсорбция, сахароза-изомальтазалық жеткіліксіздік

- анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе пируэтті қарыншалық тахикардияны (torsade de pointes) қоса, қарыншалық жүрек аритмиясы бар пациенттер

- бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге колхицин мен Р-гликопротеинді немесе CYP3A4 күшті тежегішін бір мезгілде қолдану

- 6 айға дейінгі жастағы балаларға (суспензия дайындауға арналған түйіршіктер)

- жүктілік және лактация кезеңдері

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Антибиотиктерді ұзақ және қайталап қабылдау сезімтал емес бактериялар мен зеңдердің шамадан тым өсуіне алып келеді. Асқын инфекция пайда болған жағдайда кларитромицинді қабылдауды тоқтатып, тиісті емді бастау керек. Макролидтерді қоса, көптеген бактерияға қарсы препараттарды қабылдағанда орташадан өміріне қауіпті дәрежеге дейін ауытқитын жалғанжарғақшалы колит жағдайлары тіркелген.

Көптеген бактерияға қарсы препараттарды, оның ішінде кларитромицинді қабылдағанда, Clostridium difficile (CDAD) астасқан ауырлығы жеңіл дәрежеден өліммен аяқталатын колитке дейін болатын диарея жағдайлары жайында хабарланған. Бактерияға қарсы препараттарды қабылдау ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, ол өз кезегінде C. difficile өсуінің жоғарылауына әкеледі. Антибиотиктерді қабылдаумен байланысты диареямен зардап шегетін барлық пациенттерде CDAD даму мүмкіндігін ескеру керек. Мұқият медициналық анамнез жинау керек, өйткені бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң CDAD даму жағдайлары тіркелген.

Колхицин

Постмаркетингтік есептерде Кларитромицинмен бірге қабылдаған кезде, әсіресе егде пациенттерде, оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында колхициндік уыттылықтың жайында хабарланған. Кейбір пациенттерде өліммен аяқталған жағдайлар тіркелген. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларигетті триазолам және мидазолам секілді триазолобензодиазепиндермен бір мезгілде вена ішіне сақтықпен тағайындау керек.

Кларигет пен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Емделу кезінде және кейін вестибулярлық және есту функциясын тексеру керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданған кезде реполяризация фазасының және QT аралығының ұзаруы анықталды, олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупіне жатады. Келесі жағдайлар қарыншалық аритмиялардың (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкін болғандықтан кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- коронарлық артериялардың аурулары, жүректің ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы және клиникалық мәнді брадикардиясы бар пациенттерге;

- QT аралығының ұзару қаупі анықталған басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда;

- кларитромицинді Астемизол, Цизаприд, Пимозид және Терфенадин дәрілік заттарымен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді туа біткен немесе жүре пайда болған QT аралығының ұзаруы немесе анамнезінде қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге тағайындамау керек.

Жүрек-қантамырлық жағымсыз оқиғалар қаупін бағалау бойынша эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір қадағалаушы зерттеулерде кларитромицинді қоса, макролидтер қолданумен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек-қантамырдан болатын өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицинді тағайындағанда алынған ақпаратты назарға алу және емнің артықшылығын ескеру қажет.

Пневмония

Streptococcus pneumoniae макролидтерге резистенттілігі болуы мүмкін болғандықтан, кларитромицинді ауруханалық емес пневмонияны емдеу үшін тағайындағанда сезімталдыққа тест жасаудың маңызы зор. Ауруханалық пневмония жағдайында кларитромицинді басқа сәйкес антибиотиктермен біріктірілімде қолдану керек.

Жеңіл және орташа дәрежедегі ауырлықтағы тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары

Аталған инфекциялардың жиірек кездесетін қоздырғыштары әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes болып табылады. Сондықтан сезімталдыққа тексеру жүргізу керек. Бета-лактамды антибиотиктерді қолдануға болмайтын жағдайларда (мысалы, аллергияға байланысты), басқа препараттар қолданылуы мүмкін, мысалы, клиндамицин. Қазіргі уақытта макролидтер тек тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялы зақымдануының кейбір түрін емдеу үшін қолданылады, мысалы, Corynebacterium minutissimum туындаған аурулар, қарапайым безеу және жылжымалы эритемалар, сондай-ақ пенициллиндермен ем алу мүмкін болмаған жағдайларда.

Анафилаксия, Стивенс-Джонсон, синдромы, уытты эпидермальді некролиз немесе эозинофилиямен және жүйелі біліністермен қатар жүретін дәрілік тері реакциясы секілді жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары дамыған жағдайда, кларитромицинмен емді дереу тоқтату және сәйкесінше емді бастау керек.

Кларигетті СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторларымен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Кларитромицин және басқа макролидті препараттар, сондай-ақ линкомицин мен клиндамицин арасында айқаспалы резистенттілік мүмкіндігіне назар аудару керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды. Кларигетті статиндермен бірге сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз дамуы туралы деректер бар. Осындай пациенттерде миопатия белгілері мен симптомдарын байқау керек. Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдануға болмайтын жағдайларда, статиндердің ең төмен мүмкін дозасын тағайындау ұсынылады. Метаболизмі CYP3A тәуелді емес статиндерді мысалы, флувастатинді тағайындауды қарастыру керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер және инсулин

Кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, сульфонилмочевина туындылары), сондай-ақ инсулинді бір мезгілде қолдану айқын гипогликемия туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде қолданғанда сақтық таныту қажет, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Кларитромицинді варфаринмен бір мезгілде қолданғанда елеулі қан кету пайда болуының, ХҚҚ (халықаралық қалыптастырылған қатынас) және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің айтарлықтай жоғарылауының қаупі бар. Пациенттер кларитромицин және пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдау кезінде, ХҚҚ және протромбиндік уақыт көрсеткіштерін жиі тексеріп тұру керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Кларитромицинді қабылдау кезінде бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын және гепатоцеллюлярлық, және сарғаюмен немесе онсыз холестатикалық гепатитті қоса алғанда, бауыр функциясының бұзылуы жағдайлары хабарланған. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр дәрежеге дейін болуы мүмкін және әдетте қайтымды болып келеді. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігі жайында хабарланған, ол көбіне күрделі қатар жүретін аурулармен немесе дәрілік препараттарды қатар қабылдаумен байланысты. Анорексия, сарғаю, несеп түсінің күңгірттенуі, қышыну немесе іштің ауыруы сияқты гепатиттің симптомдары пайда болған кезде, кларитромицин қабылдауды шұғыл түрде тоқтату қажет.

Кларитромициннің көп бөлігі бауыр арқылы шығарылады, сондықтан бауыр функциясының бұзылуымен пациенттерге аталған антибиотикті сақтықпен тағайындау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйректің ауыр және орташа жеткіліксіздігі бар адамдарда препаратты сақтықпен қабылдау керек.

Сахароза

Дәрілік препараттың қосымша заттарының құрамында сахароза бар. Глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды. Препаратты тағайындаудың алдында фруктозаның жағымдылығын анықтау керек; фруктозаның тұқым қуалайтын жағымсыздығы бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Кларигетпен келесі дәрілік препараттарды бірге қолдану қатаң қарсы көрсетілімде, өйткені олардың біріктірілімі өзара әрекеттесудің ауыр салдарларын туындатуы мүмкін.

Цизаприд, пимозид, астемизол және терфенадин

Осы препараттарды Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда қарыншалық тахикардия, қарыншалардың фибрилляциясы және екібағытты тахикардияны қоса, QT аралығының ұзаруына және аритмияларға алып келуі мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану, орталық жүйке жүйесін қоса, қантамырларының тарылуы, аяқ-қолдардың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде білінетін қастауыштардың уытты әсеріне әкеледі.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларигетті ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені олар айтарлықтай дәрежеде CYP3A4 метаболизденеді, ал кларитромициннің болуы олардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын туындатады, осының нәтижесінде миопатия және рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинді аталған статиндермен бір мезгілде қолданған пациенттерде рабдомиолиздің пайда болу жағдайлары туралы деректер бар. Егер Кларигетті міндетті түрде қолдану керек болса, ловастатинді немесе симвастатинді қабылдауды Кларигетті қолдану кезінде тоқтатады.

Кларигетті статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қолдану өте қажет болған жағдайда, CYP3A метаболизміне байланысты емес статиндерді, мысалы, флувастатинді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек. Статиннің барынша мүмкін ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Пациенттерде миопатияның белгілері мен симптомдарын байқап отыру керек. Кларигетті статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек.

Басқа дәрілік препараттардың Кларигеттің емдік тиімділігіне әсері.

CYP3A индукциялайтын препараттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медицинада қолданылуы жөніндегі нұсқаулығын қара) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен Кларигетті бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Басқа дәрілік препараттардың Кларигеттің емдік тиімділігіне әсері

CYP3A индукциялайтын препараттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медициналық қолданылуы жөніндегі нұсқаулығын қара) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен Кларигетті бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Келесі препараттардың қан сарысуында кларитромициннің концентрациясының өзгеруін туындатуы, немесе іс жүзінде туындатуы мүмкіндігі белгілі. Кларигеттің дозасын түзету немесе емдеудің басқа варианттарын қарастыру қажет болуы мүмкін

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

P450 цитохромының метаболикалық жүйесінің күшті индукторы ретінде, бір мезгілде оның белсенді метаболитінің (14-OH-кларитромицина) концентрациясын жоғарылатып олар кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін, осылайша оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Кларитромицин мен 14-OH-кларитромициннің әртүрлі бактерияларға микробиологиялық әсерінің айырмашылығы болғандықтан, Кларигет пен Р450 цитохрома ферменттерінің индукторлары қажетті емдік әсерге қол жеткізуге кедергі етуі мүмкін.

Этравирин

Этравиринді қабылдағанда, Кларигеттің экспозициясы төмендейді, ал оның белсенді метаболиті 14-OH-кларитромициннің концентрациясы жоғарылайды. Өйткені 14-OH-кларитромицин микобактериялық кешенге (MAC) қарсы тиімділігі төмен дәрі болып табылатындықтан, аталған патогенге қатысты препараттың жалпы тиімділігі өзгеруі мүмкін. Осы себепті, MAC емдеу үшін емнің баламалы нұсқаларын қарастыру керек.

Флуконазол

Кларитромициннің белсенді метаболиті 14-ОН тепе тең концентрациясы флюконазолмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай өзгерген жоқ. Кларигеттің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир

200 мг ритонавирді әрбір сегіз сағатта және Кларигетті әрбір 12 сағатта бір мезгілде қолдану, кларитромициннің метаболизмінің айтарлықтай төмендеуіне әкеледі. Бұл кезде кларитромициннің Cmax 31%-ға, Cmin 182%-ға жоғарыласа, AUC 77%-ға жоғарылады. 14-OH-кларитромициннің түзілуінің іс жүзінде толық тежелуі байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кең емдік диапазонына байланысты Кларигеттің дозасын азайту қажет етілмейді. Бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерде дозаны түзету керек: креатинин клиренсі (КК) 30–60 мл/мин болғанда Кларигеттің дозасын 50 %-ға төмендету, КК < 30 мл/мин болғанда –75 %-ға төмендету керек. Кларигеттің күніне 1 гр асатын дозаларын ритонавирмен бірге қолдануға болмайды. Атазанавир мен саквинавирді қоса, басқа да АИВ-протеаза тежегіштерімен («Дәрілік препараттармен екібағытты өзара әрекеттесуі» бөлімін қара) бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуымен пациенттерде дозаны осылайша түзету жүргізу керек.

Кларигеттің басқа дәрілік препараттарға әсері

Кларитромициннің басқа дәрілік препараттарға әсері

Пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан)

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (DOAC)

Дабигатран DOAC - P-qp ағынды тасымалдағышқа арналған субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 арқылы метаболизденеді, сонымен қатар P-qp-ның субстраты болып табылады. Кларитромицинді осы агенттермен қоса тағайындаған кезде сақтықпен қолданған жөн, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Аритмияға қарсы препараттар

Маркетингтен кейінгі тәжірибеде кларитромицинді хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда екібағытты тахикардияның жағдайлары анықталған.

Кларигетті аталған препараттармен бір мезгілде қолданғанда QT интервалының ұзаруын уақытылы анықтау үшін, ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларигетпен емдеу кезінде аталған препараттардың қан сарысуындағы концентрациясын бақылап отыру керек. Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда гипогликемия жағдайлары туралы да хабарлар бар. Кларигет пен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда қандағы глюкоза деңгейін бақылау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

Кларигет натеглинид пен репаглинид секілді белгілі гипогликемиялық дәрілермен бір мезгілде қолданғанда CYP3A энзимінің тежелуі байқалуы мүмкін, ол гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесу

CYP3A ферментінің тежегіші ретінде белгілі Кларигетті және CYP3A алғашқы метаболизденетін кез келген басқа препаратты бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Дәрілік заттар – CYP3A субстраттарын қабылдайтын пациенттерде, Кларигетті қабылдағанда әсіресе егер соңғылар тар емдік диапазон иеленсе (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті метаболизденсе сақтық шараларын сақтау керек.

Кларигетті бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде CYP3A метаболизденетін дәрілік заттардың сарысулық концентрациясын мониторингілеу және дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.

Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар тобы сол бір CYP3A изоферменттерімен метаболизденетіні белгілі: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам мен винбластин, бірақ бұл тізім толық емес. Осындай өзара әрекеттесу механизмі Р450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллин және вальпроатты қолданғанда, байқалған.

Омепразол

Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда омепразолдың плазмадағы (сәйкесінше Cmax, AUC0-24 және t1/2 30%, 89% және 34%-ға жоғарылауы) тепе тең концентрациясының жоғарылауы байқалды. Асқазандағы pH көрсеткішінің орташа мәні омепразолды жеке қабылдағанда 5,2 және омепразолды Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда 5,7 құрады.

Теофиллин, карбамазепин

Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда теофиллин мен карбамазепиннің айналымдағы концентрациясының статистикалық мәнді (p≤0,05) жоғарылайды.

Толтеродин негізінен Р450 цитохромының (CYP2D6) 2D6-изоформасымен метаболизденеді. Әйтсе де CYP2D6-сыз пациенттерде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Аталған популяцияда CYP3A бәсеңдеуі толтеродиннің плазмалық концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына әкеледі. Осындай пациенттер үшін толтеродиннің дозасын төмендету оны Кларигет секілді CYP3A тежегіштерімен қолданғанда қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Пероральді мидазоламды және Кларигетті бір мезгілде қолдануға болмайды. Мидазоламды Кларигетпен венаішілік қолданғанда дозаны уақытылы түзету үшін, пациенттің жағдайын мұқият мониторингілеу керек.

Триазолам мен альпразоламды қоса, CYP3A метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді қолданғандағыдай сақтық шараларын сақтау керек. Элиминациясы CYP3A-ға (темазепам, нитразепам, лоразепам) байланысты емес, бензодиазепиндер үшін Кларигетпен клиникалық мәні бар өзара әрекеттесудің дамуының мүмкіндігі төмен.

Кларигет пен триазоламды бір мезгілде қолданғанда орталық жүйке жүйесі тарапынан дәрілік өзара әрекеттесу мен жағымсыз құбылыстардың дамуы (ұйқышылдық және сананың шатасуы секілді) туралы постмаркетингтік хабарлар бар. ОЖЖ тарапынан фармакологиялық әсерлердің жоғарылау мүмкіндігін ескеріп, пациентті бақылауға алу керек

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер

Кларигет пен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Колхицин CYP3A үшін де және сондай-ақ p-гликопротеиннің эффлюксті тасымалдаушысы үшін субстрат болып табылады. Кларигет пен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде қолданған жағдайда, p-гликопротеин мен CYP3A-ны кларитромицинмен тежелуі колхициннің экспозициясының артуына әкелуі мүмкін. Пациенттерде колхицинмен уыттанудың клиникалық білінуін байқау керек. Бауыр мен бүйрек қалыпты функциясымен пациенттерге Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда колхициннің дозасын төмендету керек. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде бауыр және бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерге қолдануға болмайды.

Дигоксин P-гликопротеиннің (Pgp) субстраты болып саналады. Кларитромициннің Pgp бәсеңдетуге қабілеті бары белгілі. Бір мезгілде қолданғанда, Pgp бәсеңдеуі дигоксиннің экспозициясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Постмаркетингтік бақылауда Кларигетті дигоксинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің қан сарысуында дигоксин концентрациясының жоғарылауы анықталды. Кейбір пациенттерде дигиталисті уыттану белгілері, оның ішінде потенциалды фатальді аритмиялар дамыды. Оны Кларигетпен қолданғанда дигоксиннің пациенттердің қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Ересек АИВ-жұқтырған пациенттермен Кларигет таблеткасын және зидовудинді бір мезгілде пероральді қабылдау зидовудиннің тепе-тең концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларигет оларды бір мезгілде пероральді қабылдаған жағдайда зидовудиннің сіңірілуіне әсер етуі мүмкін, одан Кларигет пен зидовудинді 4-сағаттың қабылдау интервалын сақтау жолымен айтарлықтай дәрежеде аулақ болуға болады. Аталған өзара әрекеттесу зидовудинмен және дидеоксиинозинмен бір мезгілде Кларигет суспензиясын қабылдаған жағдайда АИТВ жұқтырған пациент-балаларда байқалмайды.

Фенитоин мен вальпроат

Өздігінен болатын есептер нәтижесі бойынша, Кларигет секілді CYP3A тежегіштері мен метаболизміне CYP3A іс жүзінде қатыспайтын препараттар (мысалы, фенитоин және вальпроат) арасында өзара әрекеттесу байқалады. Осындай препараттарды Кларигетпен бір мезгілде тағайындағанда олардың қан сарысуындағы деңгейіне талдау жүргізу ұсынылады. Осы препараттардың қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауы туралы деректер бар.

Дәрілік препараттармен екібағыттағы өзара әрекеттесуі

Атазанавир мен кларитромицин CYP3A-ның субстраты және тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағыттағы өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларигет (500 мг күніне екі рет) пен атазанавирді (400 мг күніне бір рет) бір мезгілде қолдану кларитромициннің экспозициясының екі есе жоғарылауына, 14-OH-кларитромициннің экспозициясының 70%-ға төмендеуіне және атазанавирдің AUC 28%-ға жоғарылауына әкеледі. Кларитромицин айтарлықтай емдік тереземен сипатталатындықтан, бүйректің қалыпты функциясымен пациенттерде Кларигеттің дозасын төмендету талап етілмейді. Орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігімен (КК от 30 до 60 мл/мин) пациенттер үшін, Кларигеттің дозасы 50%-ға төмендетілуі керек. КК 30 мл/минуттан төмен пациенттер үшін Кларигеттің дозасы сәйкес дәрілік түрін қолдану жолымен 75%-ға төмендетілуі керек. Протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда Кларигеттің дозасы күніне 1000 мг-ден аспауы керек.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты Кларигетті CYP3A4 метаболизденетін (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) кальций өзекшелерінің блокаторларымен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Өзара әрекеттескенде кларитромициннің де, сондай-ақ кальций өзекшелерінің блокаторларының плазмалық концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинді верапамилмен бірге қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол мен кларитромицин CYP3A-ның субстраттары және тежегіштері болғандықтан, кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейін жоғарылатуы және төмендетуі мүмкін. Итраконазолды Кларигетпен бірге қолданғанда пациенттер күшейтілген немесе ұзартылған фармакологиялық әсердің білінулері мен симптомдарын анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылануында болуы керек.

Саквинавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Жұмсақ желатин капсуладағы саквинавирді қолдану қатты желатин капсуладағы саквинавирден дәрілік өзара әрекеттесуі бойынша ерекшелеленуі мүмкін. Саквинавир мен ритонавирді Кларигетпен біріктіргенде ритонавирдің кларитромицинмен болуы мүмкін өзара әрекеттесуін ескеру керек.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

6 айға дейінгі балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезеңі

Кларитромициннің жүктілік кезінде пайдалану үшін қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі мәліметтерге және адамдарға қолдану тәжірибесіне сүйене отырып, ұрықтың эмбриофетальды дамуына жағымсыз әсер ету мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсерін бағалайтын кейбір бақылаулық зерттеулер жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе басқа антибактериалды препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда түсік түсіру қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сондықтан кларитромицинді жүктілік кезінде пайда мен ықтимал қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин адамның емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7% алады деп есептелінген. Сондықтан препаратты осы санаттағы әйелдерде қолдану пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Қатысты емес, дәрілік препарат 12 жасқа дейінгі балаларда қолданылады. Әсері туралы деректер жоқ.

Антибиотиктерді ұзақ және қайталап қабылдау сезімтал емес бактериялар мен зеңдердің шамадан тым өсуіне алып келеді. Асқын инфекция пайда болған жағдайда кларитромицинді қабылдауды тоқтатып, тиісті емді бастау керек. Макролидтерді қоса, көптеген бактерияға қарсы препараттарды қабылдағанда орташадан өміріне қауіпті дәрежеге дейін ауытқитын жалғанжарғақшалы колит жағдайлары тіркелген.

Көптеген бактерияға қарсы препараттарды, оның ішінде кларитромицинді қабылдағанда, Clostridium difficile (CDAD) астасқан ауырлығы жеңіл дәрежеден өліммен аяқталатын колитке дейін болатын диарея жағдайлары жайында хабарланған. Бактерияға қарсы препараттарды қабылдау ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, ол өз кезегінде C. difficile өсуінің жоғарылауына әкеледі. Антибиотиктерді қабылдаумен байланысты диареямен зардап шегетін барлық пациенттерде CDAD даму мүмкіндігін ескеру керек. Мұқият медициналық анамнез жинау керек, өйткені бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң CDAD даму жағдайлары тіркелген.

Колхицин

Постмаркетингтік есептерде Кларитромицинмен бірге қабылдаған кезде, әсіресе егде пациенттерде, оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында колхициндік уыттылықтың жайында хабарланған. Кейбір пациенттерде өліммен аяқталған жағдайлар тіркелген. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларигетті триазолам және мидазолам секілді триазолобензодиазепиндермен бір мезгілде вена ішіне сақтықпен тағайындау керек.

Кларигет пен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Емделу кезінде және кейін вестибулярлық және есту функциясын тексеру керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданған кезде реполяризация фазасының және QT аралығының ұзаруы анықталды, олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупіне жатады. Келесі жағдайлар қарыншалық аритмиялардың (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкін болғандықтан кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- коронарлық артериялардың аурулары, жүректің ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы және клиникалық мәнді брадикардиясы бар пациенттерге;

- QT аралығының ұзару қаупі анықталған басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда;

- кларитромицинді Астемизол, Цизаприд, Пимозид және Терфенадин дәрілік заттарымен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді туа біткен немесе жүре пайда болған QT аралығының ұзаруы немесе анамнезінде қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге тағайындамау керек.

Жүрек-қантамырлық жағымсыз оқиғалар қаупін бағалау бойынша эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір қадағалаушы зерттеулерде кларитромицинді қоса, макролидтер қолданумен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек-қантамырдан болатын өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицинді тағайындағанда алынған ақпаратты назарға алу және емнің артықшылығын ескеру қажет.

Пневмония

Streptococcus pneumoniae макролидтерге резистенттілігі болуы мүмкін болғандықтан, кларитромицинді ауруханалық емес пневмонияны емдеу үшін тағайындағанда сезімталдыққа тест жасаудың маңызы зор. Ауруханалық пневмония жағдайында кларитромицинді басқа сәйкес антибиотиктермен біріктірілімде қолдану керек.

Жеңіл және орташа дәрежедегі ауырлықтағы тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары

Аталған инфекциялардың жиірек кездесетін қоздырғыштары әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes болып табылады. Сондықтан сезімталдыққа тексеру жүргізу керек. Бета-лактамды антибиотиктерді қолдануға болмайтын жағдайларда (мысалы, аллергияға байланысты), басқа препараттар қолданылуы мүмкін, мысалы, клиндамицин. Қазіргі уақытта макролидтер тек тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялы зақымдануының кейбір түрін емдеу үшін қолданылады, мысалы, Corynebacterium minutissimum туындаған аурулар, қарапайым безеу және жылжымалы эритемалар, сондай-ақ пенициллиндермен ем алу мүмкін болмаған жағдайларда.

Анафилаксия, Стивенс-Джонсон, синдромы, уытты эпидермальді некролиз немесе эозинофилиямен және жүйелі біліністермен қатар жүретін дәрілік тері реакциясы секілді жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары дамыған жағдайда, кларитромицинмен емді дереу тоқтату және сәйкесінше емді бастау керек.

Кларигетті СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторларымен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Кларитромицин және басқа макролидті препараттар, сондай-ақ линкомицин мен клиндамицин арасында айқаспалы резистенттілік мүмкіндігіне назар аудару керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды. Кларигетті статиндермен бірге сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз дамуы туралы деректер бар. Осындай пациенттерде миопатия белгілері мен симптомдарын байқау керек. Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдануға болмайтын жағдайларда, статиндердің ең төмен мүмкін дозасын тағайындау ұсынылады. Метаболизмі CYP3A тәуелді емес статиндерді мысалы, флувастатинді тағайындауды қарастыру керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер және инсулин

Кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, сульфонилмочевина туындылары), сондай-ақ инсулинді бір мезгілде қолдану айқын гипогликемия туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде қолданғанда сақтық таныту қажет, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Кларитромицинді варфаринмен бір мезгілде қолданғанда елеулі қан кету пайда болуының, ХҚҚ (халықаралық қалыптастырылған қатынас) және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің айтарлықтай жоғарылауының қаупі бар. Пациенттер кларитромицин және пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдау кезінде, ХҚҚ және протромбиндік уақыт көрсеткіштерін жиі тексеріп тұру керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Кларитромицинді қабылдау кезінде бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын және гепатоцеллюлярлық, және сарғаюмен немесе онсыз холестатикалық гепатитті қоса алғанда, бауыр функциясының бұзылуы жағдайлары хабарланған. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр дәрежеге дейін болуы мүмкін және әдетте қайтымды болып келеді. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігі жайында хабарланған, ол көбіне күрделі қатар жүретін аурулармен немесе дәрілік препараттарды қатар қабылдаумен байланысты. Анорексия, сарғаю, несеп түсінің күңгірттенуі, қышыну немесе іштің ауыруы сияқты гепатиттің симптомдары пайда болған кезде, кларитромицин қабылдауды шұғыл түрде тоқтату қажет.

Кларитромициннің көп бөлігі бауыр арқылы шығарылады, сондықтан бауыр функциясының бұзылуымен пациенттерге аталған антибиотикті сақтықпен тағайындау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйректің ауыр және орташа жеткіліксіздігі бар адамдарда препаратты сақтықпен қабылдау керек.

Сахароза

Дәрілік препараттың қосымша заттарының құрамында сахароза бар. Глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды. Препаратты тағайындаудың алдында фруктозаның жағымдылығын анықтау керек; фруктозаның тұқым қуалайтын жағымсыздығы бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Кларигетпен келесі дәрілік препараттарды бірге қолдану қатаң қарсы көрсетілімде, өйткені олардың біріктірілімі өзара әрекеттесудің ауыр салдарларын туындатуы мүмкін.

Цизаприд, пимозид, астемизол және терфенадин

Осы препараттарды Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда қарыншалық тахикардия, қарыншалардың фибрилляциясы және екібағытты тахикардияны қоса, QT аралығының ұзаруына және аритмияларға алып келуі мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану, орталық жүйке жүйесін қоса, қантамырларының тарылуы, аяқ-қолдардың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде білінетін қастауыштардың уытты әсеріне әкеледі.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларигетті ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені олар айтарлықтай дәрежеде CYP3A4 метаболизденеді, ал кларитромициннің болуы олардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын туындатады, осының нәтижесінде миопатия және рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинді аталған статиндермен бір мезгілде қолданған пациенттерде рабдомиолиздің пайда болу жағдайлары туралы деректер бар. Егер Кларигетті міндетті түрде қолдану керек болса, ловастатинді немесе симвастатинді қабылдауды Кларигетті қолдану кезінде тоқтатады.

Кларигетті статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қолдану өте қажет болған жағдайда, CYP3A метаболизміне байланысты емес статиндерді, мысалы, флувастатинді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек. Статиннің барынша мүмкін ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Пациенттерде миопатияның белгілері мен симптомдарын байқап отыру керек. Кларигетті статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек.

Басқа дәрілік препараттардың Кларигеттің емдік тиімділігіне әсері.

CYP3A индукциялайтын препараттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медицинада қолданылуы жөніндегі нұсқаулығын қара) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен Кларигетті бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Басқа дәрілік препараттардың Кларигеттің емдік тиімділігіне әсері

CYP3A индукциялайтын препараттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медициналық қолданылуы жөніндегі нұсқаулығын қара) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен Кларигетті бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Келесі препараттардың қан сарысуында кларитромициннің концентрациясының өзгеруін туындатуы, немесе іс жүзінде туындатуы мүмкіндігі белгілі. Кларигеттің дозасын түзету немесе емдеудің басқа варианттарын қарастыру қажет болуы мүмкін

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

P450 цитохромының метаболикалық жүйесінің күшті индукторы ретінде, бір мезгілде оның белсенді метаболитінің (14-OH-кларитромицина) концентрациясын жоғарылатып олар кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін, осылайша оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Кларитромицин мен 14-OH-кларитромициннің әртүрлі бактерияларға микробиологиялық әсерінің айырмашылығы болғандықтан, Кларигет пен Р450 цитохрома ферменттерінің индукторлары қажетті емдік әсерге қол жеткізуге кедергі етуі мүмкін.

Этравирин

Этравиринді қабылдағанда, Кларигеттің экспозициясы төмендейді, ал оның белсенді метаболиті 14-OH-кларитромициннің концентрациясы жоғарылайды. Өйткені 14-OH-кларитромицин микобактериялық кешенге (MAC) қарсы тиімділігі төмен дәрі болып табылатындықтан, аталған патогенге қатысты препараттың жалпы тиімділігі өзгеруі мүмкін. Осы себепті, MAC емдеу үшін емнің баламалы нұсқаларын қарастыру керек.

Флуконазол

Кларитромициннің белсенді метаболиті 14-ОН тепе тең концентрациясы флюконазолмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай өзгерген жоқ. Кларигеттің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир

200 мг ритонавирді әрбір сегіз сағатта және Кларигетті әрбір 12 сағатта бір мезгілде қолдану, кларитромициннің метаболизмінің айтарлықтай төмендеуіне әкеледі. Бұл кезде кларитромициннің Cmax 31%-ға, Cmin 182%-ға жоғарыласа, AUC 77%-ға жоғарылады. 14-OH-кларитромициннің түзілуінің іс жүзінде толық тежелуі байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кең емдік диапазонына байланысты Кларигеттің дозасын азайту қажет етілмейді. Бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерде дозаны түзету керек: креатинин клиренсі (КК) 30–60 мл/мин болғанда Кларигеттің дозасын 50 %-ға төмендету, КК < 30 мл/мин болғанда –75 %-ға төмендету керек. Кларигеттің күніне 1 гр асатын дозаларын ритонавирмен бірге қолдануға болмайды. Атазанавир мен саквинавирді қоса, басқа да АИВ-протеаза тежегіштерімен («Дәрілік препараттармен екібағытты өзара әрекеттесуі» бөлімін қара) бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуымен пациенттерде дозаны осылайша түзету жүргізу керек.

Кларигеттің басқа дәрілік препараттарға әсері

Кларитромициннің басқа дәрілік препараттарға әсері

Пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан)

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (DOAC)

Дабигатран DOAC - P-qp ағынды тасымалдағышқа арналған субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 арқылы метаболизденеді, сонымен қатар P-qp-ның субстраты болып табылады. Кларитромицинді осы агенттермен қоса тағайындаған кезде сақтықпен қолданған жөн, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Аритмияға қарсы препараттар

Маркетингтен кейінгі тәжірибеде кларитромицинді хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда екібағытты тахикардияның жағдайлары анықталған.

Кларигетті аталған препараттармен бір мезгілде қолданғанда QT интервалының ұзаруын уақытылы анықтау үшін, ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларигетпен емдеу кезінде аталған препараттардың қан сарысуындағы концентрациясын бақылап отыру керек. Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда гипогликемия жағдайлары туралы да хабарлар бар. Кларигет пен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда қандағы глюкоза деңгейін бақылау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

Кларигет натеглинид пен репаглинид секілді белгілі гипогликемиялық дәрілермен бір мезгілде қолданғанда CYP3A энзимінің тежелуі байқалуы мүмкін, ол гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесу

CYP3A ферментінің тежегіші ретінде белгілі Кларигетті және CYP3A алғашқы метаболизденетін кез келген басқа препаратты бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Дәрілік заттар – CYP3A субстраттарын қабылдайтын пациенттерде, Кларигетті қабылдағанда әсіресе егер соңғылар тар емдік диапазон иеленсе (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті метаболизденсе сақтық шараларын сақтау керек.

Кларигетті бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде CYP3A метаболизденетін дәрілік заттардың сарысулық концентрациясын мониторингілеу және дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.

Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар тобы сол бір CYP3A изоферменттерімен метаболизденетіні белгілі: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам мен винбластин, бірақ бұл тізім толық емес. Осындай өзара әрекеттесу механизмі Р450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллин және вальпроатты қолданғанда, байқалған.

Омепразол

Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда омепразолдың плазмадағы (сәйкесінше Cmax, AUC0-24 және t1/2 30%, 89% және 34%-ға жоғарылауы) тепе тең концентрациясының жоғарылауы байқалды. Асқазандағы pH көрсеткішінің орташа мәні омепразолды жеке қабылдағанда 5,2 және омепразолды Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда 5,7 құрады.

Теофиллин, карбамазепин

Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда теофиллин мен карбамазепиннің айналымдағы концентрациясының статистикалық мәнді (p≤0,05) жоғарылайды.

Толтеродин негізінен Р450 цитохромының (CYP2D6) 2D6-изоформасымен метаболизденеді. Әйтсе де CYP2D6-сыз пациенттерде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Аталған популяцияда CYP3A бәсеңдеуі толтеродиннің плазмалық концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына әкеледі. Осындай пациенттер үшін толтеродиннің дозасын төмендету оны Кларигет секілді CYP3A тежегіштерімен қолданғанда қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Пероральді мидазоламды және Кларигетті бір мезгілде қолдануға болмайды. Мидазоламды Кларигетпен венаішілік қолданғанда дозаны уақытылы түзету үшін, пациенттің жағдайын мұқият мониторингілеу керек.

Триазолам мен альпразоламды қоса, CYP3A метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді қолданғандағыдай сақтық шараларын сақтау керек. Элиминациясы CYP3A-ға (темазепам, нитразепам, лоразепам) байланысты емес, бензодиазепиндер үшін Кларигетпен клиникалық мәні бар өзара әрекеттесудің дамуының мүмкіндігі төмен.

Кларигет пен триазоламды бір мезгілде қолданғанда орталық жүйке жүйесі тарапынан дәрілік өзара әрекеттесу мен жағымсыз құбылыстардың дамуы (ұйқышылдық және сананың шатасуы секілді) туралы постмаркетингтік хабарлар бар. ОЖЖ тарапынан фармакологиялық әсерлердің жоғарылау мүмкіндігін ескеріп, пациентті бақылауға алу керек

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер

Кларигет пен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Колхицин CYP3A үшін де және сондай-ақ p-гликопротеиннің эффлюксті тасымалдаушысы үшін субстрат болып табылады. Кларигет пен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде қолданған жағдайда, p-гликопротеин мен CYP3A-ны кларитромицинмен тежелуі колхициннің экспозициясының артуына әкелуі мүмкін. Пациенттерде колхицинмен уыттанудың клиникалық білінуін байқау керек. Бауыр мен бүйрек қалыпты функциясымен пациенттерге Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда колхициннің дозасын төмендету керек. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде бауыр және бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерге қолдануға болмайды.

Дигоксин P-гликопротеиннің (Pgp) субстраты болып саналады. Кларитромициннің Pgp бәсеңдетуге қабілеті бары белгілі. Бір мезгілде қолданғанда, Pgp бәсеңдеуі дигоксиннің экспозициясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Постмаркетингтік бақылауда Кларигетті дигоксинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің қан сарысуында дигоксин концентрациясының жоғарылауы анықталды. Кейбір пациенттерде дигиталисті уыттану белгілері, оның ішінде потенциалды фатальді аритмиялар дамыды. Оны Кларигетпен қолданғанда дигоксиннің пациенттердің қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Ересек АИВ-жұқтырған пациенттермен Кларигет таблеткасын және зидовудинді бір мезгілде пероральді қабылдау зидовудиннің тепе-тең концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларигет оларды бір мезгілде пероральді қабылдаған жағдайда зидовудиннің сіңірілуіне әсер етуі мүмкін, одан Кларигет пен зидовудинді 4-сағаттың қабылдау интервалын сақтау жолымен айтарлықтай дәрежеде аулақ болуға болады. Аталған өзара әрекеттесу зидовудинмен және дидеоксиинозинмен бір мезгілде Кларигет суспензиясын қабылдаған жағдайда АИТВ жұқтырған пациент-балаларда байқалмайды.

Фенитоин мен вальпроат

Өздігінен болатын есептер нәтижесі бойынша, Кларигет секілді CYP3A тежегіштері мен метаболизміне CYP3A іс жүзінде қатыспайтын препараттар (мысалы, фенитоин және вальпроат) арасында өзара әрекеттесу байқалады. Осындай препараттарды Кларигетпен бір мезгілде тағайындағанда олардың қан сарысуындағы деңгейіне талдау жүргізу ұсынылады. Осы препараттардың қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауы туралы деректер бар.

Дәрілік препараттармен екібағыттағы өзара әрекеттесуі

Атазанавир мен кларитромицин CYP3A-ның субстраты және тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағыттағы өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларигет (500 мг күніне екі рет) пен атазанавирді (400 мг күніне бір рет) бір мезгілде қолдану кларитромициннің экспозициясының екі есе жоғарылауына, 14-OH-кларитромициннің экспозициясының 70%-ға төмендеуіне және атазанавирдің AUC 28%-ға жоғарылауына әкеледі. Кларитромицин айтарлықтай емдік тереземен сипатталатындықтан, бүйректің қалыпты функциясымен пациенттерде Кларигеттің дозасын төмендету талап етілмейді. Орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігімен (КК от 30 до 60 мл/мин) пациенттер үшін, Кларигеттің дозасы 50%-ға төмендетілуі керек. КК 30 мл/минуттан төмен пациенттер үшін Кларигеттің дозасы сәйкес дәрілік түрін қолдану жолымен 75%-ға төмендетілуі керек. Протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда Кларигеттің дозасы күніне 1000 мг-ден аспауы керек.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты Кларигетті CYP3A4 метаболизденетін (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) кальций өзекшелерінің блокаторларымен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Өзара әрекеттескенде кларитромициннің де, сондай-ақ кальций өзекшелерінің блокаторларының плазмалық концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинді верапамилмен бірге қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол мен кларитромицин CYP3A-ның субстраттары және тежегіштері болғандықтан, кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейін жоғарылатуы және төмендетуі мүмкін. Итраконазолды Кларигетпен бірге қолданғанда пациенттер күшейтілген немесе ұзартылған фармакологиялық әсердің білінулері мен симптомдарын анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылануында болуы керек.

Саквинавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Жұмсақ желатин капсуладағы саквинавирді қолдану қатты желатин капсуладағы саквинавирден дәрілік өзара әрекеттесуі бойынша ерекшелеленуі мүмкін. Саквинавир мен ритонавирді Кларигетпен біріктіргенде ритонавирдің кларитромицинмен болуы мүмкін өзара әрекеттесуін ескеру керек.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

6 айға дейінгі балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезеңі

Кларитромициннің жүктілік кезінде пайдалану үшін қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі мәліметтерге және адамдарға қолдану тәжірибесіне сүйене отырып, ұрықтың эмбриофетальды дамуына жағымсыз әсер ету мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсерін бағалайтын кейбір бақылаулық зерттеулер жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе басқа антибактериалды препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда түсік түсіру қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сондықтан кларитромицинді жүктілік кезінде пайда мен ықтимал қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин адамның емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7% алады деп есептелінген. Сондықтан препаратты осы санаттағы әйелдерде қолдану пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Қатысты емес, дәрілік препарат 12 жасқа дейінгі балаларда қолданылады. Әсері туралы деректер жоқ.

Педиатрияда қолдану

6 айға дейінгі балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезеңі

Кларитромициннің жүктілік кезінде пайдалану үшін қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі мәліметтерге және адамдарға қолдану тәжірибесіне сүйене отырып, ұрықтың эмбриофетальды дамуына жағымсыз әсер ету мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсерін бағалайтын кейбір бақылаулық зерттеулер жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе басқа антибактериалды препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда түсік түсіру қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сондықтан кларитромицинді жүктілік кезінде пайда мен ықтимал қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин адамның емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7% алады деп есептелінген. Сондықтан препаратты осы санаттағы әйелдерде қолдану пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Қатысты емес, дәрілік препарат 12 жасқа дейінгі балаларда қолданылады. Әсері туралы деректер жоқ.

Дозалау режимі

Инфекцияны емдеу үшін 6 айдан 12 жасқа дейінгі балаларға арналған суспензия түріндегі Кларигеттің ұсынылған дозасы тәулігіне 2 рет 7.5 мг/кг-ден құрайды, ең жоғары дозасы – тәулігіне 2 рет 500 мг.

Емдеу ұзақтығы әдетте қоздырғыштың түріне және ауру ағымының ауырлығына байланысты 5–10 күнді құрайды. Суспензияны тамақ қабылдауға байланыссыз қабылдайды (сүтпен қабылдауға болады).

Симптомдары: АІЖ функциясының бұзылуы (жүрек айнуы, құсу, диарея, іштің ауыруы), бас ауыруы, сананың шатасуы.

Емі: симптомдық ем, асқазанды шаю. Гемодиализ және перитонеальді диализ тиімді емес.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану бойынша қандай да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге немесе фармацевтке жүгініңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек болатын шаралар

Жиі

- ұйқысыздық

- бас ауыруы

- дизгевзия (дәм сезу сезімталдылығының бұзылуы), дәм сезудің бұрмалануы

- жүрек айнуы, іштің ауыруы, құсу, диспепсия, диарея

- бауырдың функционалдық тесттерінің қалыпты жағдайдан ауытқуы

- бөртпе, гипергидроз

Жиі емес

- ауыз қуысының кандидозы, гастроэнтерит

- инфекция, қынаптық инфекция

- лейкопения, нейтропения, тромбоцитемия, эозинофилия

- аса жоғары сезімталдық

- анорексия, тәбеттің төмендеуі

- үрей, ашушаңдық

- бас айналуы, ұйқышылдық, тремор

- вертиго, есту қабілетінің нашарлауы, құлақтың шыңылдауы

- QT аралығының ұзаруы, экстрасистолалар, жүрек қағуын сезіну

- мұрыннан қан кету

- гастроэзофагеальді рефлюксті ауру, гастрит, прокталгия, стоматит, глоссит, іштің кебуі, іштің қатуы, ауыздың кеберсуі, кекіру, метеоризм

- холестаз, гепатит, аланинаминотрансфераза аспартатаминотрансфераза гамма-глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы

- қышыну, есекжем, макуло-папулезді бөртпе

- бұлшықеттің түйілуі, миалгия

- дімкәстік, қызба, астения, кеуденің ауыруы, қалтырау, жоғары қажығыштық

- қан сарысуында сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы, қан сарысуында лактатдегидрогеназа деңгейінің жоғарылауы

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- жалған жарғақшалы колит, тілме қабынуы, эритразма

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну

- психоздар, сананың шатасуы, өзін танымау, депрессия, бағдардан адасу, елестеулер, шым-шытырық түс көру

- құрысулар, агевзия (дәм сезінудің жоғалуы), паросмия, аносмия, парестезия

- естімей қалу

- пируэтті қарыншалық тахикардия (torsades de pointes), қарыншалық тахикардия

- қан құйылу

- жедел панкреатит, тіл түсінің өзгеруі, тіс түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі, холестаздық сарғаю, гепатоцеллюлярлы сарғаю

- терінің ауыр реакциясы (мысалы, жедел жалпыланған экзантематозды пустулез (AGEP), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелі біліністермен (DRESS) қатар жүретін дәрілік тері реакциясы секілді жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары , бөртпе, Шенлейн-Генох ауруы

- рабдомиолиз (кейбір рабдомиолиздің пайда болуы жайындағы хабарламаларда кларитромицинді бір мезгілде рабдомиолиздің дамуымен байланысты басқа дәрілік препараттармен бірге қолданған (статиндер, фибраттар, колхицин немесе алопуринол сияқты), миопатия

- бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

- халықаралық қалыптасқан қатынас мәнінің жоғарылауы, протромбиндік уақыттың жоғарылауы, несеп түсінің өзгеруі

Кларитромициннің ішу арқылы қабылданатын түрлерін клиникалық зерттеу барысында да парестезия, артралгия, ангионевроздық ісіну жайында хабарланған.

Негізінен бір мезгілде рифабутин қабылдаған пациенттерде увеит жөнінде өте сирек мәліметтер болған. Бұл жағдайлардың көбісі қайтымды.

Иммундық жүйесі бұзылған пациенттер

Микобактериялық инфекцияны емдеу үшін кларитромициннің жоғары дозасын ұсынылғаннан ұзағырақ қабылдаған ЖИТС-пен науқастарда және иммундық жүйесінің бұзылуы бар басқа да пациенттерде препаратты қолданумен байланысты жағымсыз реакцияларды негізгі немесе қатарлас аурудың симптомдарынан айыру әр кезде мүмкін бола бермейді.

Кларитромицинді 1000 мг тәуліктік дозада қабылдаған ересек науқастарда жиі кездесетін жағымсыз әсерлері жүрек айнуы, құсу, дәм сезудің бұзылуы, іштің ауыруы, диарея, бөртпе, іштің кебуі, бас ауыруы, іш қату, естудің бұзылуы, АЛТ және АСТ деңгейінің жоғарылауы. Жиі емес диспноэ, ұйқысыздық және ауыздың құрғауы байқалды. 2–3% пациенттерде АЛТ және АСТ деңгейінің айтарлықтай жоғарылауы және қанда лейкоциттер мен тромбоциттердің санының айтарлықтай төмендеуі байқалды. Бірнеше пациентте қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы байқалды.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

Препарат пластик құтыларға салынған. 1 құтыдан пластмасса өлшегіш қасықпен және медициналық қолдануы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Дайындалған суспензияны 14 күн ішінде пайдалану керек.

Дайындалған суспензияны 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Дайындалған суспензияны 14 күн ішінде пайдалану керек.

Дайындалған суспензияны 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!