Актобе қаласындағы Моксикум Таблеткалары 400 Мг №7 | Уорлд Медицин Илач Сан.ве Тидж

Моксикум 18 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттерде моксифлоксацинге сезімтал бактериялардан туындаған келесі бактериялық инфекцияларды емдеу үшін қолданады.

Моксифлоксацинді тек, егер, әдетте, аталған инфекциялардың бастапқы емі үшін ұсынылатын бактерияға қарсы дәрілерді пайдалану талапқа сай келмейді деп саналған, немесе егер олардың әсеріне қол жеткізілмеген жағдайларда қолдану керек.

- жедел бактериялық синуситте

- өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының өршуі, соның ішінде бронхитте.

Моксифлоксацинді келесі көрсетілімдер бойынша, егер осы инфекцияларды бастапқы емдеу үшін ұсынылатын бактерияға қарсы препараттарды қолдану тиімсіз деп саналса немесе олардың әсеріне қол жеткізілмеген жағдайларда қолдану керек:

- ауруханадан тыс пневмонияда, ауыр жағдайларынан басқасында

- кіші жамбас ағзаларының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа (яғни, сальпингит пен эндометритті қоса, әйелдердің жыныс жолдарының жоғарғы бөліктерінің инфекцияларында), тубоовариальді немесе жамбастың абсцесімен астаспаған қабыну ауруларында.

Моксикум препараты кіші жамбас ағзаларының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа қабыну ауруларының монотерапиясы үшін ұсынылмайды, ол моксифлоксацин-резистентті Neisseria gonorrhoeae микроорганизмдері бар инфекция жоққа шығарылуы мүмкін жағдайлардан басқасында, Neisseria gonorrhoeae моксифлоксацинге резистенттілігінің жоғарылығына байланысты, бактерияға қарсы басқа дәрімен (мысалы, цефалоспоринмен) бірге қолданылуы тиіс.

Сондай-ақ, препаратты келесі көрсетілімдер жағдайында венаішілік моксифлоксацинмен бастапқы емдеу кезінде жақсару байқалған пациенттердегі емдеу курсын аяқтау үшін қолдануға болады:

- ауруханадан тыс пневмонияда

- тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында.

Моксикум, үлбірлі қабықпен қапталған 400 мг таблеткалары тері мен теріасты құрылымдарының кез келген инфекцияларының старттық емі үшін немесе ауруханадан тыс пневмониялардың ауыр ағымды жағдайларында ұсынылмайды.

Бактерияға қарсы препараттарды тиісінше қолдану жөніндегі ресми нұсқаулықтарды ескеру керек.

- моксифлоксацинге, басқа хинолондарға немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- анамнезінде хинолондарды қолданумен байланысты сіңірлердің аурулары/зақымданулары бар пациенттер

- жүктілік және бала емізу

- балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдер.

Дәрінің қауіпсіздігі мақсатында моксифлоксацин келесі пациенттерге қарсы көрсетілімде:

- QT аралығының туа біткен немесе жүре пайда болғандығы құжат түрінде расталған ұзаруы бар;

- әсіресе, түзетілмеген гипокалиемия кезіндегі электролит теңгерімінің бұзылулары бар;

- клиникалық тұрғыдан елеулі брадикардиясы бар;

- клиникалық тұрғыдан елеулі, сол жақ қарыншаның лықсыту фракциясының төмендеуімен жүретін жүрек жеткіліксіздігі бар;

- анамнезінде симптоматикалық аритмиясы бар.

Моксифлоксацинді QT аралығын ұзартатын басқа препараттармен бір мезгілде қолданбау керек.

Клиникалық мәліметтердің шектеулілігіне байланысты, моксифлоксацинді бауыр функциясының бұзылуы бар (Чайлд-Пью шкаласы бойынша С класы) пациенттерге де және трансаминазалар деңгейлерінің қалыптың жоғарғы шегінен бес еседен артық жоғарылауы бар пациенттерге де қолдануға болмайды.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер

Егер бүйрек функциясының бұзылуы бар, егде жастағы пациенттер сұйықтық тұтынылуының жеткілікті деңгейін ұстап тұруға қабілетсіз болса, оларға моксифлоксацинді сақтықпен қолдану керек, өйткені сусыздану бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупін арттыруы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері

Моксифлоксациннің QT аралығы ұзаруына және QTc аралығын ұзартуға қабілетті басқа дәрілік заттардың аддитивтік әсер етуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Бұл «пируэт» типті тахикардияны қоса, қарыншалық аритмиялардың даму қаупін арттыруы мүмкін. Соның салдары ретінде, моксифлоксацинді төменде атап келтірілген дәрілік заттардың кез келгенімен қабылдау қарсы көрсетілімді:

- аритмияға қарсы IA класты препараттар (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

- аритмияға қарсы III класты препараттар (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

- психозға қарсы препараттар (мысалы, фенотиазиндер, пимозид, сертиндол, галоперидол, сультоприд);

- трициклдық антидепрессанттар;

- микробқа қарсы кейбір препараттар (саквинавир, спарфлоксацин, вена ішіне енгізуге арналған эритромицин, пентамидин, безгекке қарсы препараттар, әсіресе галофантрин);

- кейбір антигистаминдік препараттар (терфенадин, астемизол, мизоластин);

- басқа да (цизаприд, вена ішіне енгізуге арналған винкамин, бепридил, дифеманил).

Моксифлоксацин қандағы калий деңгейін төмендетуі мүмкін препараттарды (мысалы, ілмектік және тиазидтік диуретиктер, кортикостероидтар, амфотерицин В, іш жүргізгіштер (жоғары дозалары)) немесе клиникалық тұрғыдан елеулі брадикардияны емдеуге арналған препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде, сондай-ақ, клизманы пайдаланатын пациенттерде сақтықпен қолданылуы тиіс.

Құрамында еківалентті немесе үшвалентті катиондар бар препараттарды (мысалы, құрамында магний немесе алюминий бар антацидтерді, таблеткалар түріндегі диданозинді, сукральфатты және құрамында темір немесе мырыш бар препараттарды) қолданулар мен моксифлоксацинді қолдану арасында 6 айға жуық аралықты сақтау керек.

Белсендірілген көмірді моксифлоксациннің 400 мг пероральді дозасымен бір мезгілде қабылдау препараттың сіңірілуінің айқын түрде орын алмауына және препараттың жүйелі жетімділігінің 80%-дан астам төмендеуіне алып келген. Осы себепті, аталған препараттарды бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды (артық дозаланған жағдайлардан басқасында).

Дигоксинмен қолданғанда сақтық шараларын қадағалау талап етілмейді.

Глибенкламид пен моксифлоксациннің бірігуі теориялық тұрғыдан, елеусіз және қысқамерзімді гипергликемияға алып келуі мүмкін. Дегенмен, глибенкламид үшін байқалған фармакокинетикалық өзгерістер фармакодинамикалық параметрлерінің (қандағы глюкоза деңгейі, инсулин деңгейі) өзгерістеріне алып келмеген. Сондықтан, моксифлоксацин мен глибенкламид арасында клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер байқалмаған.

Халықаралық қалыптасқан қатынастар (ХҚҚ) өзгерістері

Бактерияға қарсы препараттарды, әсіресе фторхинолондарды, макролидтерді, тетрациклиндерді, ко-тримоксазолды және кейбір цефалоспориндерді қабылдаған пациенттерде пероральді антикоагулянттар белсенділігінің жоғарылаған жағдайлары көп болғаны хабарланды. Инфекциялық-қабыну жағдайлары, пациенттің жас шамасы және жалпы денсаулық жағдайы қауіп факторлары болып табылады. Осы жағдайларға байланысты, ХҚҚ бұзылуының себебі – инфекциядан немесе емдеуден туындағандығын бағалау қиын. Сақтық шарасы ХҚҚ жиірек бақылау болып табылады. Қажет болған жағдайда, пероральді антикоагулянттардың дозасын тиісінше түзету керек.

Тамақпен өзара әрекеттесуі

Моксифлоксацин сүт өнімдерін қоса, тамақпен клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттестікке түспейді.

Арнайы ескертулер

Анамнезінде хинолондар немесе фторхинолондары бар препараттарды қабылдаумен байланысты жағымсыз реакциялар дамыған пациенттерде моксифлоксацинді қолданбаған жөн. Пациенттерді моксифлоксацинмен емдеуді баламалы емдеу әдісі болмаған кезде және пайда мен қауіптің арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін бастау керек. Моксифлоксацинмен емдеудің, әсіресе, ауырлық дәрежесі төмен инфекциялар кезіндегі пайдасын, ескертулер және сақтық шаралары бөлімінде берілген ақпаратты ескере отырып анықтау керек.

QTc аралығының ұзаруы және QTc аралығының ұзаруымен байланысты болуы ықтимал клиникалық жағдайлар

Моксифлоксацин кейбір пациенттерде электрокардиограммадағы (ЭКГ) QTc аралығын ұзартатыны анықталған. Клиникалық зерттеуде алынған ЭКГ мәліметтерін талдау кезінде, моксифлоксацинді қолданғанда QTc аралығының 6 мсек ± 26 мсек құрайтын, яғни, бастапқы мәндерімен салыстырғанда 1,4% ұзаруы байқалған. Ерлермен салыстырғанда, әйелдерде бастапқы QTc аралығы ұзынырақ болатындықтан, олар QTc аралығын ұзартатын препараттарға сезімталырақ болуы мүмкін. Егде жастағы пациенттер де препараттың QT аралығы ұзаруына қатысты әсерлеріне сезімталырақ болуы мүмкін.

Моксифлоксацинді қолданып жүрген пациенттерде калий деңгейлерін төмендетуге қабілетті дәрілік заттарды пайдаланғанда сақтық таныту қажет.

Моксифлоксацинді миокардтың жедел ишемиясы немесе QT аралығының ұзаруы сияқты аритмияға ізашар жағдайлары бар пациенттерде (әсіресе, әйелдер мен егде жастағы пациенттерде) сақтықпен қолдану керек, өйткені бұл қарыншалық аритмиялардың («пируэт» типті тахикардияны қоса) және жүректің тоқтап қалуының туындау қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. QT аралығының ұзару дәрежесі препараттың концентрациялары артқан сайын жоғарылай түсуі мүмкін. Осы себепті, ұсынылған дозасын арттырмау керек.

Егер моксифлоксацинмен емдеу кезінде жүрек аритмиясының белгілері туындаса, препаратты қабылдауды тоқтату және ЭКГ жасау керек.

Аса жоғары сезімталдық/аллергиялық реакциялар

Моксифлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланғанда, алғаш қолданғаннан кейін аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар байқалған. Анафилаксиялық реакциялар, тіпті алғаш қолданудан кейін де, өмірге қауіп төндіретін шокқа дейін үдеуі мүмкін. Аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакцияларының клиникалық көріністері туындаған жағдайда, моксифлоксацинді тоқтату және сәйкесінше емді (мысалы, шокты емдеуді) бастау керек.

Бауыр тарапынан ауыр бұзылулар

Моксифлоксацинді қолданғанда, бауыр жеткіліксіздігіне (өлімге соқтырған жағдайларын қоса) алып келуі ықтимал фульминантты гепатит жағдайлары байқалған. Сарғаюмен байланысты жылдам өрбитін астения, несептің күңгірттенуі, қан кетулерге немесе бауыр энцефалопатиясына бейімділік сияқты бауырдың фульминантты ауруының белгілері мен симптомдары туындаған жағдайда, пациенттерге емделуді жалғастырар алдында емдеуші дәрігерімен кеңесуді ұсыну қажет.

Бауыр дисфункциясының белгілері туындаған жағдайда, бауыр функциясына тестілер/зерттеулер жүргізу керек.

Терінің ауыр жағымсыз реакциялары

Моксифлоксацинді қолдану кезінде терінің ауыр жағымсыз реакциялары (TCR), соның ішінде уытты эпидермальды некролиз (TEN, сонымен қатар Лайелл синдромы деп аталатын), Стивенс-Джонсон синдромы (SJS) және өмірге қауіпті немесе өлімге әкелуі мүмкін жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) туралы мәліметтер түсті. Препаратты тағайындау кезінде науқастарға терінің ауыр реакцияларының белгілері мен симптомдары туралы хабарлау және олардың жағдайын мұқият бақылау қажет. Егер мұндай реакцияларға тән белгілер мен симптомдар пайда болса, моксифлоксацин қабылдауды тез арада тоқтатып, балама емдеуді қарастырған жөн. Моксифлоксацин қолданумен байланысты пациентте SJS, TEN немесе AGEP сияқты ауыр реакция туындаған жағдайда пациент болашақта моцифлоксацинмен емдеуді жалғастыра алмайды.

Құрысуларға бейім пациенттер

Хинолондардың құрысуларға түрткі болатыны белгілі. Оларды ОЖЖ тарапынан бұзылулары бар пациенттерде немесе құрысулардың туындауына бейімдеуге немесе құрысу шегін төмендетуге қабілетті басқа қауіп факторлары бар пациенттерде сақтықпен қолдану қажет. Құрысулар туындаған жағдайда, моксифлоксацинмен емдеуді тоқтату және тиісінше шараларды қолдану керек.

Ұзаққа созылатын, мүгедектікке әкелетін және әлеуетті қайтымсыз елеулі жағымсыз дәрілік реакциялар

Пациенттердің жасына және қауіп факторларына қарамастан, хинолондар мен фторхинолондарды қолданған емделушілерде әртүрлі, кейде бірнеше адам ағзасының жүйелеріне (қаңқа-бұлшықет, жүйке, психикалық жүйелер және сезім мүшелері) әсер ететін өте сирек ұзаққа созылатын (бірнеше ай немесе жыл ішінде), мүгедектікке әкелетін және әлеуетті қайтымсыз елеулі жағымсыз дәрілік реакциялардың болғаны туралы хабарланған. Кез келген маңызды жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері мен симптомдары пайда болған кезде дереу моксифлоксацин қабылдауды тоқтату және дәрігерге жүгіну керек.

Шеткері нейропатия

Моксифлоксацинді қоса, хинолондарды қабылдап жүрген пациенттерде парестезияға, гипестезияға, дизестезияға немесе әлсіздікке алып келетін сенсорлық немесе сенсомоторлық полинейропатия жағдайлары туралы хабарланған. Моксифлоксацинмен емделіп жүрген пациенттерге, қайтымсыз жағдайдың дамуының алдын алу мақсатында, емдеуді жалғастырар алдында емдеуші дәрігерге ауыру, ашыту, шаншу, ұю немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары туралы айтуға кеңес беру қажет.

Психикалық реакциялар

Психикалық реакциялар, тіпті, моксифлоксацинді қоса, хинолондарды алғаш қолданғаннан кейін де туындауы мүмкін. Депрессия немесе психоздық реакциялар сирек жағдайларда суицидтік ойлар мен өз-өзіне зақым келтретін мінез-құлыққа, мысалы, суицид әрекеттеріне дейін үдеген. Пациентте ондай реакциялар туындаған жағдайда, моксифлоксацинді қабылдауды тоқтату және тиісінше шараларды қолдану керек. Психикалық ауруға шалдыққан пациенттерде немесе анамнезінде психикалық ауру болған пациенттерде.

Колитті қоса, антибиотикпен астасқан диарея

Моксифлоксацинді қоса, әсер ету ауқымы кең антибиотиктерді қолданғанда, антибиотикпен астасқан диарея (ААД) және жалғанжарғақшалы колит пен Clostridium difficile-мен астасқан диареяны қоса, антибиотикпен астасқан колит (ААК), байқалған, және әлсіз диареядан өлімге соқтыратын колитке дейінгі әр түрлі ауырлық дәрежесінде болуы мүмкін. Сондықтан, моксифлоксацинді қолдану кезінде немесе қолданғаннан кейін туындаған ауыр диареясы бар пациенттерде аталған диагноздың мүмкіндігін қарастыру маңызды. ААД немесе ААК күдіктенген немесе расталған жағдайда, моксифлоксацинді қоса, бактерияға қарсы дәрілермен ағымдағы емді тоқтату, және тез арада сәйкесінше емдеу шараларын қолдану керек. Бұдан өзге, инфекцияның берілу қаупін азайту үшін, оны бақылауға алудың сәйкесінше шараларын қолдану керек. Ауыр диареясы бар пациенттерге перистальтиканы бәсеңдететін препараттарды қолдануға болмайды.

Гравис миастениясы бар пациенттер

Моксифлоксацинді гравис миастениясы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, өйткені моксифлоксацин аталған аурудың симптомдарын өршітуі мүмкін.

Сіңірдің қабынуы, сіңірдің үзілуі

Моксифлоксацинді қоса, хинолондармен емдеу кезінде сіңірдің (әсіресе, Ахилл сіңірінің) қабынуы мен кейде екіжақты үзілуі, тіпті, емдеу басталғаннан кейін 48 сағат ішінде және емдеу аяқталғаннан кейін бірнеше ай өткен соң да туындауы мүмкін. Тендинит пен сіңірдің үзілуінің даму қаупі егде жастағы пациенттерде және кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жоғарылай түседі. Кортикостероидтар мен фторхинолондарды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Тендиниттің алғашқы белгілері пайда болған кезде (мысалы, ауырсынатын ісіну, қабыну) левофлоксацинді қабылдауды тоқтатып, баламалы емдеуді қарастыру керек. Зардап шеккен аяқ-қолды тиісті түрде емдеу керек (мысалы, аяқтың иммобилизациясы). Тендинопатияның белгілері пайда болған кезде кортикостероидтарды қолдануға болмайды.

Аорта аневризмасы және аорта қатпарлануы, жүрек қақпақшасының регургитациясы/ жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондар қабылдағаннан кейін, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризма дамуының және аорта қатпарлануының және митралдық қақпақшаның регургитациясының даму қаупі жоғары екені хабарланды.

Фторхинолондарды қабылдаған пациенттерде аневризманың дамуы және аорта қатпалануы, кейде үзілумен асқынған (өліммен аяқталған жағдайларды қоса), регургитация/жүрек қақпақшасының жеткіліксіздігі туралы хабарламалар алынды.

Фторхинолондарды пайда/қауіп ара қатынасын мұқият бағалағаннан және анамнезінде аневризмасы немесе туа біткен жүрек қақпақшасының ақауы бар не аневризма және/немесе аорта қатпарлануы немесе жүрек қақпақшасының ауруы бар пациенттерде терапияның басқа болжамды нұсқаларын қарастырғаннан кейін ғана қолдану керек, сондай-ақ қауіптің басқа факторлары немесе дамуына бейімдейтін жай-күйі бар пациенттерде:

- сонымен бірге аневризма және аорта қатпарлануы және жүрек қақпақшасының регургитациясы/жеткіліксіздігі (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертония, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тінінің патологиясы) немесе

- аорта аневризмасы және қатпарлануы (мысалы, Такаясу артериті немесе алып жасушалы артерит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамырлы аурулар) немесе

- жүрек қақпақшасының регургитациясы/жеткіліксіздігі (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде аневризманың және аорта қатпарлануының дамуы және оның ажырау қаупі жоғарылауы мүмкін.

Кенеттен іш, кеуде немесе арқа ауырған жағдайда, пациенттер дереу жедел жәрдем бөлімінің дәрігеріне жүгінуі керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш рет жүрек соғысының жиілігі күшейгенде, сондай-ақ іш қуысының немесе аяқ-қолдардың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгіну ұсынылады.

Бүйрек функциясының бұзылыстары бар пациенттер

Егер бүйрек функциясының бұзылуы бар, егде жастағы пациенттер сұйықтық тұтынылуының жеткілікті деңгейін ұстап тұруға қабілетсіз болса, оларға моксифлоксацинді сақтықпен қолдану керек, өйткені сусыздану бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупін арттыруы мүмкін.

Көрудің бұзылулары

Көру бұзылған немесе көз тарапынан кез келген әсерлер туындаған жағдайда, тез арада дәрігерге қаралу керек.

Дисгликемия

Барлық хинолондар үшін жағдайдағы сияқты, гипергликемияны да, гипогликемияны да қоса алғанда, қандағы глюкоза деңгейлерінің бұзылулары туралы хабарланған. Моксифлоксацинді қолданып жүрген пациенттерде, дисгликемия көбінесе диабеті бар, пероральді гипогликемиялық препаратпен (мысалы, сульфонилмочевина препаратымен) немесе инсулинмен бір мезгілде ем қабылдаған егде жастағы пациенттерде туындаған. Диабеті бар пациенттерге қандағы глюкоза деңгейлерін бақылау ұсынылады.

Фотосезімталдық реакцияларының профилактикасы

Хинолондарды қолданғанда фотосезімталдық реакциялары байқалады. Алайда, зерттеулер, моксифлоксацин үшін фотосезімталдықтың туындау қаупі төмен екендігін көрсетті. Дегенмен, пациенттерге моксифлоксацинмен емделу кезінде УК-сәуледен немесе ұзақ уақыт және/немесе күн сәулесінің күшті әсерінен қорғануға кеңес беру қажет.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттер

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар немесе ол отбасылық анамнезінде болған пациенттер хинолондармен емдеу кезінде гемолиздік реакциялардың дамуына бейім болып табылады. Сондықтан, ондай пациенттерде моксифлоксацинді қолданғанда сақтық таныту керек.

Кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруы бар пациенттер

Кіші жамбас ағзаларының асқынған қабыну ауруы (мысалы, тубоовариальді немес жамбастың абсцесімен байланысты) бар, вена ішіне енгізу арқылы емдеу қажет деп есептелетін пациенттерге, Моксикум препаратының таблеткаларын қабылдау ұсынылмайды.

Жамбас ағзаларының қабыну ауруы фторхинолондарға төзімді Neisseria gonorrhoeae микроорганизмдерінен туындауы мүмкін. Сондықтан, ондай жағдайларда, егер гонококтардың моксифлоксацинге төзімділігін жоққа шығару мүмкін болмаса, моксифлоксацинмен эмпирикалық ем басқа қолайлы антибиотикті (мысалы, цефалоспоринді) қолданумен бір мезгілде жүргізілуі тиіс. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару байқалмаса, емдеу қайта қарастырылуы тиіс.

Қосымша заттар

Препараттың құрамында үлбірлі қабықпен қапталған бір таблеткасында 1 ммольден аз натрий бар, яғни іс жүзінде «натрийсіз» деуге болады.

Педиатрияда қолдану

Моксифлоксацинді балалар мен <18-ден төмен жастағы жасөспірімдерде қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік кезінде қауіпсіз қолданылғаны туралы мәліметтер шектеулі. Жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Моксифлоксацин емшек сүтімен бөлініп шығады. Емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Моксифлоксацин ОЖЖ тарапынан реакциялардың бұзылуына (мысалы, бас айналуына, жедел, өтпелі көрмей қалуға) немесе қысқамерзімді жедел естен тануға (талып құлауға) алып келуі мүмкін. Осыған байланысты, автокөлік немесе механизмдерді басқарудың алдында моксифлоксацинге реакцияны қадағалау қажет.

Дозалану режимі

Ересектер

Моксикум препаратының ұсынылатын дозасы күніне 1 рет 400 мг (1 таблетканы) құрайды.

Енгізу жолы мен әдісі

Препаратты ішке қабылдайды.

Қабылдау жиілігі мен уақыты

Таблетканы тұтастай, жеткілікті мөлшердегі сұйықтықпен ішіп жұту керек. Ас ішуге байланыссыз қабылдауға болады.

Емдеу ұзақтығы

Ұсынылатын қолданылу ұзақтығы:

- өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының өршуі, соның ішінде бронхитте – 5-10 күн;

- ауруханадан тыс пневмонияда – 10 күн;

- жедел бактериялық синуситте – 7 күн;

- кіші жамбас ағзаларының ауырлық дәрежесі жеңіл немесе орташа қабыну ауруында – 14 күнді құрайды.

Сатылы емдеу (вена ішіне қолданып, артынан ішу арқылы қолдану)

Венаішілік және пероральді емдеудің ұсынылатын жалпы ұзақтығы ауруханадан тыс пневмония кезінде 7-14 күнді және тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары кезінде 7-21 күнді құрайды.

Әрбір көрсетілім үшін ұсынылған дозасы (тәулігіне 1 рет 400 мг) мен емдеу ұзақтығын арттырмау керек.

Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар

Байқаусызда артық дозаланған жағдайда, айрықша қарсы тұру шаралар қолдану қажет емес. Артық дозалану жағдайында симптоматикалық ем жүргізу керек. QT аралығы ұзаруы мүмкіндігіне байланысты, ЭКГ бақылауы жүргізілуі керек. Белсендірілген көмір мен 400 мг дозадағы моксифлоксацинді бір мезгілде ішке қабылдағанда, препараттың жүйелі жетімділігі 80%-дан артыққа төмендейді. Сіңірілуінің бастапқы сатыларында белсендірілген көмірді қолдану, ішу арқылы артық дозаланған жағдайда моксифлоксациннің жүйелі әсерінің шамадан тыс жоғарылауын болдырмау үшін пайдалы болуы мүмкін.

Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігермен немесе фармацевпен кеңесіңіз.

7 таблеткадан ПВХ/ПЭ/ПВДХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

Пішінді 1 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.

Сақтау мерзімі

Сақтау мерзімі 5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С -ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С -ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С -ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.