Астане қаласындағы №10 Таблетканың Күні Мен Түні | MUP

дене температурасының көтерілуі, ринит құбылыстарымен қатар жүретін ЖРВИ және тұмау симптомдарын жоюда

әсер етуші заттарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- моноаминоксидаза тежегіштерімен бәсекелес емдеу

артериялық гипертензия немесе ишемиялық жүрек ауруы

қант диабеті

жабық бұрышты глаукома

гипертериоз

простата гиперплазиясы

феохромоцитома

препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық

12 жасқа дейінгі балаларға (күндізгі таблеткалар үшін)

16 жасқа дейінгі балаларға (түнгі таблеткалар үшін)

жүктілік және емшек емізу кезеңі

порфирия

Парацетамол:

Парацетамолдың сіңу жылдамдығын метоклопрамид немесе домперидон арттыруы мүмкін, ал сіңуін колестирамин төмендетеді. Варфариннің және басқа кумариндердің антикоагулянттық әсері қан кету қаупі жоғары парацетамолды күнделікті тұрақты ұзақ қолданғанда күшеюі мүмкін; Кездейсоқ дозалар елеулі әсер етпейді.

Дифенгидрамин:

Дифенгидрамин гидрохлориді алкогольдің және орталық жүйке жүйесінің басқа депрессанттарының (мысалы, кодеин, транквилизаторлар, ұйықтайтын дәрілер және ансиолитиктер) және басқа антигистаминдік препараттардың тыныштандыратын әсерін күшейтуі мүмкін.

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОТ) дифенгидраминнің антимускариндік әсерін ұзартуы және күшейтуі мүмкін. Өнімді МАОТ сақтықпен немесе МАОТ қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 апта ішінде пайдалану керек.

Дифенгидраминнің холинолитикалық белсенділігі болғандықтан, кейбір холинолитиктердің әсері (мысалы, атропин және үшциклді антидепрессанттар) күшеюі мүмкін. Бұл тахикардияға, ауыздың құрғауына, көрудің көмескіленуіне, асқазан-ішек бұзылыстарына, несептің іркілуі мен бас ауруына әкелуі мүмкін. Дифенгидрамин P450 CYP2D6 цитохромы изоферментінің тежегіші болып табылады.

Сондықтан негізінен CYP2D6 арқылы метаболизденетін метопролол және венлафаксин сияқты дәрілермен өзара әрекеттесу потенциалы болуы мүмкін.

Фенилэфрин:

МАО тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда фениэфрин әсерінің үдеуі байқалады. Фенотиазиндер, альфа-адреноблокаторлар (фентоламин), фуросемид және басқа да диуретиктер фенилэфриннің вазоконстрикторлық әсерін төмендетеді. Окситоцин, қастауыш алкалоидтары, үшциклді антидепрессанттар, фуразолидон, прокарбазин, селегилин, симпатомиметиктер прессорлық әсерді, ал соңғысы – аритмогенділікті де күшейтеді.

Арнайы ескертулер

Жүктілік немесе лактация кезінде

Бұл өнімді, егер күтілетін пайда шарана үшін потенциалды қауіпті ақтамаса жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Ең төменгі тиімді дозаны және емдеудің ең қысқа ұзақтығын ескеру керек.

Парацетамол

Жүктілік кезінде кез-келген дәріні пайдаланғандай, жүкті әйелдер парацетамолды қабылдағанға дейін дәрігермен кеңесу керек. Құрсақтағы парацетамолдың әсеріне ұшыраған балалардағы жүйке жүйесінің дамуын эпидемиологиялық зерттеу сенімсіз нәтижелер көрсетті. Клиникалық қажеттілік жағдайында емдеудің ең төмен тиімді дозасын және ең қысқа ұзақтығын қолдану мүмкіндігін қарастыру керек.

Дифенгидрамин

Жүкті әйелдердің дифенгидраминді қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ. Жануарларды зерттеу жүктілік кезінде қабылдау үшін жеткіліксіз. Адам үшін потенциалды қаупі белгісіз. Үшінші триместрде тыныштандыратын антигистаминді препараттарды пайдалану жаңа туған нәрестелерде немесе шала туылған нәрестелерде реакция тудыруы мүмкін.

Фенилэфрин гидрохлориді

Моноаминоксидаза тежегіштері (моклобемидті қоса): фенилэфрин және моноаминоксидаза тежегіштері сияқты симпатомиметикалық аминдер арасында гипертензиялық өзара әрекеттесу пайда болады (4.3-бөлімді қараңыз). Симпатомиметикалық аминдер: фенилэфринді басқа симпатомиметикалық аминдермен бір мезгілде қолдану жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін. Бета-блокаторлар және басқа да гипертензияға қарсы дәрілер (дебрисохин, гуанетидин, резерпин және метилдопаны қоса): фенилэфрин бета-блокаторлар мен гипертензияға қарсы дәрілердің тиімділігін төмендетуі мүмкін. Гипертония және басқа жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупі артуы мүмкін. Үшциклді антидепрессанттар (мысалы, амитриптилин): фенилэфринмен жүрек-қантамыр жағымсыз әсерлерінің қаупін арттыруы мүмкін. Дигоксин және жүрек гликозидтері: фенилэфринді бір мезгілде қолдану жүректің тұрақсыз соғуының немесе жүрек ұстамасының қаупін арттыруы мүмкін.

Лактация

Бұл өнімді емізу кезінде дәрігермен кеңесусіз пайдалануға болмайды.

Зерттеулер нәтижесінде емшек емізу немесе емшек еметін нәрестелер үшін қандай да бір қауіп анықталмады. Парацетамол плаценталық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтімен шығарылады.

Дифенгидрамин емшек сүтінде табылды, бірақ оның нәрестелерге әсері белгісіз.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ұйқышылдық, бас айналу, көрудің бұлыңғырлануы, когнитивті және психомоторлық бұзылулар тудыруы мүмкін, бұл пациенттердің көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне күрделі әсер етуі мүмкін. Әсер еткен жағдайда олар машина жүргізбеуі немесе механизмдермен жұмыс істемеуі керек.

Дозалану режимі

Таңғы астан кейін бір ақ күнгдізгі таблетка және түнде бір сары таблетка. Емдеу ұзақтығы - 5 күннен аспайды.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Күндізгі таблеткалар үшін: дәрігермен кеңесуді қоспағанда, 12 жасқа дейінгі балаларға қолдану ұсынылмайды.

Түнгі таблеткалар үшін: дәрігермен кеңесуді қоспағанда, 16 жасқа дейінгі балаларға қолдану ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Сасқалақтаушылығы бар егде жастағы пациенттерге қолдану ұсынылмайды. Тыныштандыратын антигистаминді препараттар егде жастағы адамдарда сананың шатасуын және парадоксальді қозуды туындатуы мүмкін.

Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр немесе бүйрек функциясының орташа және ауыр бұзылулары кезінде сақ болу керек.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау үшін.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Күн мен Түн препаратының артық дозалану жағдайлары тіркелген жоқ. Дәрілік улану басталған кезде әрбір белсенді компонентке тән симптоматиканың дамуы мүмкін.

Парацетамол

Бауырдың зақымдануы 10 г немесе одан да көп парацетамол қабылдаған ересектерде мүмкін. Егер пациентте келесі қауіп факторлары болса, 5 г немесе одан да көп парацетамолды ішке қабылдау бауырдың зақымдалуына әкелуі мүмкін:

- егер пациент карбамазепин, фенобарбитон, фенитоин, примидон, рифампицин, шайқурай (St. Johns Wort) немесе бауыр ферменттерін индукциялайтын басқа препараттар.

- егер пациент ұсынылған мөлшерден тыс алкогольді үнемі тұтынса

- Глутатионның сарқылу ықтималдығы, мысалы, тамақтанудың бұзылысы, муковисцидоз, АИТВ-инфекциясы, ашығу, кахексия.

Симптомдары: алғашқы 24 сағатта бозару, жүрек айну, құсу, анорексия және іштің ауыруы пайда болады. Бауырдың зақымдануы ішке қабылдағаннан кейін 12-48 сағаттан кейін пайда болуы мүмкін, ал бауырдың зақымдану шегі 4-6 күннен кейін пайда болады. Глюкоза алмасуының бұзылуы және метаболизмдік ацидоз мүмкін. Ауыр улану кезінде бауыр жеткіліксіздігі энцефалопатияға, қан құйылуға, гипогликемияға, мидың ісінуіне және өлімге дейін үдеуі мүмкін. Жедел өзекшелік некрозы бар жедел бүйрек жеткіліксіздігі, белдегі қатты айқын ауыру, гематурия және протеинурия бауырдың ауыр зақымдануы болмаса да дами алады. Жүрек аритмиясы және панкреатит туралы хабарланды.

Емі: парацетамолдың артық дозалануын емдеу кезінде жедел емдеу қажет. Елеулі ерте симптомдардың болмауына қарамастан, пациенттерді жедел медициналық көмек алу үшін шұғыл түрде ауруханаға жіберу керек. Симптомдар жүрек айнуымен немесе құсумен шектелуі мүмкін және артық дозаланудың ауырлығын немесе ағзаның зақымдану қаупін көрсетпеуі мүмкін.

Егер препарат 1 сағат ішінде қабылданған болса, белсендірілген көмірмен емдеуді қарастырған жөн. Қан плазмасындағы парацетамол концентрациясын 4 сағаттан кейін немесе ішке қабылдағаннан кейін өлшеу керек (бұрынғы концентрациялар сенімсіз). N-ацетилцистеинмен емдеуді парацетамолды қабылдағаннан кейін 24 сағатқа дейін қолдануға болады, алайда ең жоғары қорғаныс әсеріне қабылдағаннан кейін 8 сағатқа дейін қол жеткізіледі. Осы уақыттан кейін антидоттың тиімділігі күрт төмендейді. Қажет болған жағдайда пациентке белгіленген дозалау кестесіне сәйкес N-ацетилцистеинді вена ішіне енгізу керек. Егер құсу проблема болып табылмаса, ауруханадан тыс жерде метионинді пероральді қабылдау қолайлы балама болуы мүмкін. Препаратты 24 сағат қабылдағаннан кейін күрделі бауыр дисфункциясы бар пациенттерді емдеуді ауыру қарқындылығының сандық шкаласын немесе бауыр бірлігін қолдана отырып талқылау керек.

Дифенгидрамин

Симптомдары: дифенгидраминнің артық дозалануы «жағымсыз реакциялар» бөлімінде көрсетілгендерге ұқсас әсерлерге әкелуі ықтимал. Қосымша симптомдарға мидриаз, қызба, қызару, қозу, тремор, дистониялық реакциялар, елестеулер және QT аралығының ұзаруын қоса, электрокардиограмманың (ЭКГ) өзгеруі кіруі мүмкін. Үлкен артық дозалану рабдомиолиз, құрысулар, сандырақ, уытты психоз, аритмия, кома және жүрек-қантамыр коллапсын туындатуы мүмкін.

Емі: демеуші және нақты симптомдарға бағытталған. Құрысулар және орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) айқын стимуляциясын диазепамды парентеральді енгізумен емдеу керек. Одан әрі емдеу клиникалық көрсеткіштерге сәйкес жүргізілуі тиіс.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігердің немесе фармацевттің кеңесіне жүгініңіз.

Күн мен Түн препаратының артық дозалану жағдайлары тіркелген жоқ. Дәрілік улану басталған кезде әрбір белсенді компонентке тән симптоматиканың дамуы мүмкін.

Парацетамол

Бауырдың зақымдануы 10 г немесе одан да көп парацетамол қабылдаған ересектерде мүмкін. Егер пациентте келесі қауіп факторлары болса, 5 г немесе одан да көп парацетамолды ішке қабылдау бауырдың зақымдалуына әкелуі мүмкін:

- егер пациент карбамазепин, фенобарбитон, фенитоин, примидон, рифампицин, шайқурай (St. Johns Wort) немесе бауыр ферменттерін индукциялайтын басқа препараттар.

- егер пациент ұсынылған мөлшерден тыс алкогольді үнемі тұтынса

- Глутатионның сарқылу ықтималдығы, мысалы, тамақтанудың бұзылысы, муковисцидоз, АИТВ-инфекциясы, ашығу, кахексия.

Симптомдары: алғашқы 24 сағатта бозару, жүрек айну, құсу, анорексия және іштің ауыруы пайда болады. Бауырдың зақымдануы ішке қабылдағаннан кейін 12-48 сағаттан кейін пайда болуы мүмкін, ал бауырдың зақымдану шегі 4-6 күннен кейін пайда болады. Глюкоза алмасуының бұзылуы және метаболизмдік ацидоз мүмкін. Ауыр улану кезінде бауыр жеткіліксіздігі энцефалопатияға, қан құйылуға, гипогликемияға, мидың ісінуіне және өлімге дейін үдеуі мүмкін. Жедел өзекшелік некрозы бар жедел бүйрек жеткіліксіздігі, белдегі қатты айқын ауыру, гематурия және протеинурия бауырдың ауыр зақымдануы болмаса да дами алады. Жүрек аритмиясы және панкреатит туралы хабарланды.

Емі: парацетамолдың артық дозалануын емдеу кезінде жедел емдеу қажет. Елеулі ерте симптомдардың болмауына қарамастан, пациенттерді жедел медициналық көмек алу үшін шұғыл түрде ауруханаға жіберу керек. Симптомдар жүрек айнуымен немесе құсумен шектелуі мүмкін және артық дозаланудың ауырлығын немесе ағзаның зақымдану қаупін көрсетпеуі мүмкін.

Егер препарат 1 сағат ішінде қабылданған болса, белсендірілген көмірмен емдеуді қарастырған жөн. Қан плазмасындағы парацетамол концентрациясын 4 сағаттан кейін немесе ішке қабылдағаннан кейін өлшеу керек (бұрынғы концентрациялар сенімсіз). N-ацетилцистеинмен емдеуді парацетамолды қабылдағаннан кейін 24 сағатқа дейін қолдануға болады, алайда ең жоғары қорғаныс әсеріне қабылдағаннан кейін 8 сағатқа дейін қол жеткізіледі. Осы уақыттан кейін антидоттың тиімділігі күрт төмендейді. Қажет болған жағдайда пациентке белгіленген дозалау кестесіне сәйкес N-ацетилцистеинді вена ішіне енгізу керек. Егер құсу проблема болып табылмаса, ауруханадан тыс жерде метионинді пероральді қабылдау қолайлы балама болуы мүмкін. Препаратты 24 сағат қабылдағаннан кейін күрделі бауыр дисфункциясы бар пациенттерді емдеуді ауыру қарқындылығының сандық шкаласын немесе бауыр бірлігін қолдана отырып талқылау керек.

Дифенгидрамин

Симптомдары: дифенгидраминнің артық дозалануы «жағымсыз реакциялар» бөлімінде көрсетілгендерге ұқсас әсерлерге әкелуі ықтимал. Қосымша симптомдарға мидриаз, қызба, қызару, қозу, тремор, дистониялық реакциялар, елестеулер және QT аралығының ұзаруын қоса, электрокардиограмманың (ЭКГ) өзгеруі кіруі мүмкін. Үлкен артық дозалану рабдомиолиз, құрысулар, сандырақ, уытты психоз, аритмия, кома және жүрек-қантамыр коллапсын туындатуы мүмкін.

Емі: демеуші және нақты симптомдарға бағытталған. Құрысулар және орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) айқын стимуляциясын диазепамды парентеральді енгізумен емдеу керек. Одан әрі емдеу клиникалық көрсеткіштерге сәйкес жүргізілуі тиіс.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігердің немесе фармацевттің кеңесіне жүгініңіз.

Парацетомол

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

тромбоцитопения, агранулоцитоз

анафилаксия, тері бөртпелерін, ангионевроздық ісінуді және Стивенс Джонсон синдромын/уытты эпидермальді некролизді қоса, терінің аса жоғары сезімталдық реакциялары

бронх түйілуі*

бауыр дисфункциясы

* Парацетамолды қабылдаған кезде бронх түйілу жағдайлары болды, бірақ олар аспиринге немесе басқа ҚҚСП сезімтал астматиктерде едәуір ықтимал.

Сары түсті 5 таблетка мен ақ түсті 5 таблетка ПВХ/ПВДХ және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Жарықтан қорғалған жерде 30º С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.