Астане қаласындағы Кларигет Таблеткалары 500 Мг №10 | Getz Pharma

Ересектер мен 12 жастан асқан балаларда қолдануға арналған

- жоғарғы тыныс алу жолдары мен ЛОР-ағзалардың инфекцияларында (тонзиллит, фарингит, ортаңғы отит, жедел синуситте)

- төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларында (жедел бронхит, созылмалы бронхиттің асқынуы, бактериялық және атипиялық ауруханадан тыс пневмония)

- асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруы бар пациенттерде Helicobacter pylori эррадикациясы үшін (тек біріктірілген ем құрамында)

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларында (фолликулиттерде және тілмелі қабынуда)

- Mycobacterium avium немесе Mycobacterium intracellulare туғызған кең таралған немесе аймақтық микобактериялық инфекцияларда

- Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum немесе Mycobacterium kansasii тудыратын аймақтық микобактериялық инфекциялар

- АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде кең таралған микобактериялық инфекциялардың Mycobacterium avium complex профилактикасында.

Бактерияға қарсы дәрілерді тиісінше пайдалану жөніндегі ресми нұсқаулықтарды ескеру керек.

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші затқа, макролидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- кларитромицинді және келесі препараттардың қандай-да біреуін: астемизол, цизаприд, пимозид, терфенадин (бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және пируэтті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда (torsade de pointes) жүрек аритмиясына алып келуі мүмкін болғандықтан), эрготамин немесе дигидроэрготамин (бұл эргоуыттылыққа алып келуі мүмкін болғандықтан), ловастатин, симвастатинді (рабдомиолизді қоса, миопатия қаупінің жоғарылауымен байланысты) бір мезгілде қолдану

- кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қолдану (трансаминазалардың едәуір артуына байланысты)

- пероральді қолдануға арналған мидазолам

- тикагрелормен немесе ранолазинмен бір мезгілде қабылдау

- электролиттік бұзылулары бар пациенттер (гипокалиемия немесе гипомагниемия, QT аралығының ұзару қаупіне байланысты)

- бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

- анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе пируэтті қарыншалық тахикардияны (torsade de pointes) қоса, қарыншалық жүрек аритмиясы болған пациенттер

- бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге колхицин мен Р-гликопротеинді немесе CYP3A4 күшті тежегішін бір мезгілде қолдану

- 12 жасқа дейінгі балалар

- жүктілік және лактация кезеңдері

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданған кезде реполяризация фазасының және QT аралығының ұзарғаны анықталды, олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупі болып табылады. Келесі жағдайлар қарыншалық аритмиялардың (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкін болғандықтан, кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- коронарлық артериялардың аурулары, жүректің ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылулары және клиникалық тұрғыдан маңызды брадикардиясы бар пациенттерде;

- QT аралығының ұзарту қаупі анықталған басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда;

- кларитромицинді астемизол, цизаприд, пимозид және терфенадин дәрілік заттарымен бір мезгілде қолдануға болмайды;

- кларитромицинді туа біткен немесе жүре пайда болған QT аралығының ұзаруы бар немесе анамнезінде қарыншалық аритмия болған пациенттерге қолданбау керек.

Жүрек-қантамырлық жағымсыз нәтижелер қаупін бағалау мақсатындағы эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір қадағалау зерттеулерінен кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданумен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек-қантамырдан болатын өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицинді тағайындағанда алынған ақпаратты назарға алу және емнің артықшылықтарын ескеру қажет.

Суперинфекция

Антибиотиктерді ұзақ және қайталап қолдану сезімтал емес бактериялар мен зеңдердің шамадан тыс көбеюін тудыруы мүмкін. Суперинфекция туындаған жағдайда кларитромицинді қолдануды тоқтату және тиісінше емін бастау керек.

Бауырдың және бүйректің жеткіліксіздігі

Бауыр мен бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар адамдарда препаратты сақтықпен қолдану керек.

Бауыр жеткіліксіздігі кезінде бүйрек функциясы сақталған жағдайда препараттың дозасын өзгерту қажет емес, бүйрек функциясы едәуір төмендеген кезде дозалары азайтылуы тиіс.

Бауыр функциясының бұзылуы

Кларитромицинді қолданғанда бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, және гепатоцеллюлярлық және/немесе сарғаюмен немесе онсыз холестаздық гепатитті қоса, бауыр функциясының бұзылуы туралы хабарланған. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр дәрежеге дейін болуы мүмкін, бірақ әдетте қайтымды болып табылады. Кей жағдайларда өліммен аяқталған бауыр жеткіліксіздігі туралы хабарланған, ол негізінен, күрделі негізгі аурулармен және/немесе қатарлас дәрі-дәрмектік еммен астасқан. Анорексия, сарғаю, несеп түсінің күңгірттенуі, қышыну немесе іш ауыруы сияқты гепатит көріністері мен симптомдары туындаған жағдайда, кларитромицинді қабылдауды дереу тоқтату қажет.

Жалған жарғақшалы колит

Макролидтерді қоса, бактерияға қарсы дәрілердің барлығын дерлік қолданғанда жалған жарғақшалы колит туралы хабарланған. Емдеу аясында персистирленетін немесе ауыр диареяның пайда болуы жалған жарғақшалы колиттің дамығанын білдіруі мүмкін және оның ауырлығы жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқып отыруы мүмкін. Бұл жағдайда кларитромицинмен емдеу тоқтатылуы және қажетті емі басталуы тиіс.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея

Кларитромицинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile (CDAD) туындатқан ауырлығы жеңіл дәрежеден өліммен аяқталатын колитке дейін болатын диареяның дамуы жайында хабарланған. Ауырлығы диареяның жеңіл түрінен өліммен аяқталған колитке дейін болуы мүмкін. Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу тоқ ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл C. difficile. штаммдарының шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диареямен ауыратын барлық пациенттерде CDAD қарастырылуы тиіс. Анамнезді мұқият жинау керек, өйткені CDAD бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң да дамитындығы хабарланды. Сондықтан көрсетілімдерге қарамастан кларитромицинмен емдеуді тоқтатуды қарастырған жөн. Микробиологиялық зерттеу жүргізу және тиісті емді бастау керек. Перистальтиканы басатын дәрілерді қабылдаудан аулақ болу керек.

Миастения Гравис

Кларитромицинді қабылдап жүрген пациенттерде миастения Гравис симптомдары күшеюі мүмкін.

Колхицин

Кларитромицин мен колхицинді бірге қолданған кезде, әсіресе егде жастағы пациенттерде, соның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында колхицин уыттылығының дамығаны (оның ішінде өліммен аяқталғаны) туралы хабарланған. Осындай кейбір пациенттердің өлім жағдайлары тіркелген. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Триазолбензодиазепиндер

Кларитромицин мен триазолбензодиазепиндерді, мысалы, триазоламды, мидазоламды бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Сонымен бірге кларитромицин мен басқа макролидтік антибиотиктер арасында, сондай-ақ линкомицинге және клиндомицинге айқаспалы төзімділіктің даму мүмкіндігін ескеру керек. Кларитромицин мен ранитидин висмут цитраты біріктірілімі анамнезінде порфирия болған пациенттерге тағайындалмайды.

Пневмония
Streptococcus pneumoniae макролидтерге резистенттілігі болуы мүмкін болғандықтан, ауруханалық емес пневмонияны емдеу үшін кларитромицинді тағайындағанда сезімталдыққа тест жүргізудің маңызы зор. Ауруханалық пневмония жағдайында кларитромицинді басқа сәйкес антибиотиктермен біріктіріп қолдану керек.

Тері мен жұмсақ тіндердің ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі инфекциялары

Аталған инфекциялар көбінесе Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes микроорганизмдерінен туындаған, олардың әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін. Сондықтан сезімталдыққа тест жүргізудің маңызы зор. Бета-лактамдық антибиотиктерді (мысалы, аллергия) қолдануға болмайтын жағдайларда, алғашқы талдау препараты ретінде басқа антибиотиктер, мысалы, клиндамицин қолданылуы мүмкін. Қазіргі уақытта макролидтер тек тері мен жұмсақ тіндердің кейбір инфекцияларын, мысалы: Corynebacterium minutissimum (эритразма), acne vulgaris туындаған инфекцияларды, тілмелі қабынуды емдеуде; және пенициллиндермен ем қолдануға болмайтын жағдайларда роль атқарады.

Аса жоғары сезімталдық реакциялары

Анафилаксия, терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR), мысалы, жедел жайылған экзантемалық пустулез (AGEP), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен жүретін дәрілік бөртпе (DRESS-синдром) сияқты аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары жағдайында, кларитромицинмен емдеу дереу тоқтатылуы және шұғыл түрде сәйкесінше емі басталуы тиіс.

СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторлары

Кларитромицинді СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторларымен бір мезгілде тағайындағанда сақтықпен қолдану керек. Кларитромицин және басқа макролидтер, сондай-ақ, линкомицин мен клиндамицин арасындағы айқаспалы резистенттілік мүмкіндігіне назар аудару керек.

Резистенттілік

H. pylori инфекциясын емдеу үшін кез келген микробқа қарсы емді, оның ішінде кларитромицинді қолдану микробтық резистенттіліктің дамуына алып келуі мүмкін. Аздаған пациенттерде H. pylori микроорганизмдерінің кларитромицинге резистенттілігі дамуы мүмкін.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/Инсулин

Кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді және/немесе инсулинді біріктіріп қолдану айқын гипогликемияны туындатуы мүмкін. Гипогликемиялық дәрілермен (натеглинид, пиоглитазон, репаглинид және розиглитазон сияқты) бір мезгілде қолданғанда кларитромицин СYP3A энзимін тежеуі мүмкін, бұл гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе, қан кету қаупі жоғары пациенттерде сақтық таныту керек.

Кларитромицинді варфаринмен бірге қолданғанда елеулі қан кетудің туындауының, ХҚҚ (халықаралық қалыптастырылған қатынас) және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің айтарлықтай жоғарылауының қаупі бар. Пациенттер кларитромицин мен пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдап жүрген кезде, ХҚҚ көрсеткіші мен протромбиндік уақытты жиі бақылап отыру керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені статиндер CYP3A4 арқылы қарқынды метаболизденеді және кларитромицинмен бірге емдеу қолдану олардың плазмалық концентрациясын жоғарылатады, ол рабдомиолизді қоса, миопатияның дамуы қаупіне алып келеді. Кларитромицинді осы статиндермен қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз туралы хабарлар алынды.

Кларитромицинді статиндермен тағайындағанда сақтық таныту қажет.

Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолданбауға болмайтын жағдайда, статиндердің тіркелген ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Метаболизмі CYP3A ферментіне тәуелді емес статиндерді (мысалы, флувастатинді) қолдану қарастырылуы мүмкін.

Лактоза

Дәрілік препараттың қосымша заттарының құрамында 133,50 мг және 117 мг мөлшерінде лактоза бар. Осыған байланысты тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды.

Натрий

Қосымша заттардың құрамында бір реттік дозасында 20,00 мг және 30,00 мг мөлшерде натрий кроскармеллозасы бар, сондықтан тұзсыз диета ұстанатын адамдарға тағайындаған кезде сақтық таныту қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Кларигетпен келесі дәрілік препараттарды бірге қолдану қатаң қарсы көрсетілімде, өйткені олардың біріктірілімі өзара әрекеттесудің ауыр салдарларын туындатуы мүмкін.

Цизаприд, пимозид, астемизол, домперидон және терфенадин. Осы препараттарды кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұзаруы және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және екібағытты тахикардияны қоса аритмиялар болуы мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары. Кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану, орталық жүйке жүйесін қоса, қантамырларының тарылуы, аяқ-қолдардың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде білінетін қастауыштардың уытты әсеріне әкеледі.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер). Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені олар айтарлықтай дәрежеде CYP3A4 арқылы метаболизденеді, ал кларитромициннің болуы олардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын туындатады, осының нәтижесінде миопатия және рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинді аталған статиндермен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз туындаған жағдайлар туралы мәліметтер бар. Егер кларитромицинді міндетті түрде қолдану керек болса, қолдану кезінде ловастатинді немесе симвастатинді қабылдауды тоқтатады.

Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Кларитромицин мен статиндерді бір мезгілде қолдану өте қажет болған жағдайда, CYP3A метаболизміне байланысты емес статиндерді, мысалы, флувастатинді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек. Статиннің барынша мүмкін ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Пациенттерде миопатияның белгілері мен симптомдарын байқап отыру керек.

Басқа дәрілік препараттардың кларитромициннің емдік тиімділігіне әсері.

Рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулығын қараңыз) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен кларитромицинді бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Келесі препараттардың қан сарысуында кларитромициннің концентрациясының өзгеруін туындатуы, немесе теориялық тұрғыдан туындатуы мүмкіндігі белгілі. Кларитромициннің дозасын түзету немесе емдеудің басқа нұсқаларын қарастыру қажет болуы мүмкін.

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин: P450 цитохромының метаболизмдік жүйесінің күшті индукторы ретінде, бір мезгілде оның белсенді метаболитінің (14-OH-кларитромицин) концентрациясын жоғарылатып, олар кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін, осылайша оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Кларитромицин мен 14-OH-кларитромициннің әртүрлі бактерияларға микробиологиялық әсерінің айырмашылығы болғандықтан, кларитромицин мен Р450 цитохромы ферменттерінің индукторлары қажетті емдік әсерге қол жеткізуге кедергі етуі мүмкін.

Этравирин: Этравиринді қабылдағанда, кларитромициннің экспозициясы төмендейді, ал оның белсенді метаболиті 14-OH-кларитромициннің концентрациясы жоғарылайды. Өйткені 14-OH-кларитромицин микобактериялық кешенге (MAC) қарсы тиімділігі төмен дәрі болып табылатындықтан, аталған патогенге қатысты препараттың жалпы тиімділігі өзгеруі мүмкін. Осы себепті, MAC емдеу үшін емнің баламалы нұсқаларын қарастыру керек.

Флуконазол: кларитромициннің белсенді метаболиті 14-ОН тепе-тең концентрациясы флюконазолмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай өзгерген жоқ. Кларитромициннің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир: 200 мг ритонавирді әрбір сегіз сағатта және кларитромицинді әрбір 12 сағатта бір мезгілде қолдану кларитромициннің метаболизмінің айтарлықтай төмендеуіне алып келеді. Бұл кезде кларитромициннің Cmax 31%-ға, Cmin 182%-ға жоғарыласа, AUC 77%-ға жоғарылады. 14-OH-кларитромициннің түзілуінің іс жүзінде толық тежелуі байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кең емдік диапазонына байланысты кларитромициннің дозасын азайту қажет етілмейді. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету керек: креатинин клиренсі (КК) 30–60 мл/мин болғанда Кларитромициннің дозасын 50%-ға төмендету, КК < 30 мл/мин болғанда –75%-ға төмендету керек. Кларитромициннің күніне 1 гр асатын дозаларын ритонавирмен бірге қолдануға болмайды. Атазанавир мен саквинавирді қоса, басқа да АИТВ-протеаза тежегіштерімен бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде дозаны осылайша түзету жүргізу керек.

Кларитромициннің басқа дәрілік препараттарға әсері

Пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан)

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (DOAC)

Дабигатран DOAC - Р-гликопротеиннің ағынды тасымалдағышқа арналған субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 арқылы метаболизденеді, сонымен қатар Р-гликопротеиннің субстраты болып табылады. Кларитромицинді осы агенттермен қоса тағайындаған кезде сақтықпен қолданған жөн, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Аритмияға қарсы препараттар. Маркетингтен кейінгі тәжірибеде кларитромицинді хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда екібағытты тахикардияның жағдайлары анықталған.

Кларитромицинді аталған препараттармен бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұзаруын дер кезінде анықтау үшін, ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларигетпен емдеу кезінде аталған препараттардың қан сарысуындағы концентрациясын бақылап отыру керек. Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда гипогликемия жағдайлары туралы да хабарлар бар.

Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қабылдағанда қандағы глюкоза деңгейін қадағалау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

Кларитромицинді және натеглинид пен репаглинид сияқты белгілі гипогликемиялық дәрілерді бір мезгілде қолданғанда CYP3A энзимінің тежелуі байқалуы мүмкін, ол гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесулер

CYP3A ферментінің тежегіші ретінде белгілі кларитромицинді және CYP3A алғашқы метаболизденетін кез келген басқа препаратты бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына алып келуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Дәрілік заттарды – CYP3A субстраттарын қабылдап жүрген пациенттерде, кларитромицинді қолданғанда, әсіресе егер соңғыларының емдік диапазоны тар болса (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті метаболизденсе, сақтық таныту керек. Кларитромицинді бір мезгілде қолданып жүрген пациенттерде CYP3A арқылы метаболизденетін дәрілік заттың дозасын өзгерту және сарысудағы концентрацияларын мониторингілеу қажет болуы мүмкін.

Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар тобы сол бір CYP3A изоферменттерімен метаболизденетіні белгілі: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам мен винбластин, бірақ бұл тізім толық емес. Осындай өзара әрекеттесу механизмі Р450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллинді және вальпроатты қолданғанда байқалған.

Омепразол

Кларитромицинмен бір мезгілде қабылдаған кезде омепразолдың плазмадағы тепе тең концентрациясының жоғарылауы (Cmax, AUC0-24 және t1/2 сәйкесінше 30%, 89% және 34%-ға жоғарылауы) байқалды. Асқазандағы pH көрсеткішінің орташа мәні омепразолды бөлек қабылдағанда 5,2 және омепразолды кларитромицинмен бірге қабылдағанда 5,7 құрады.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Фосфодиэстераза тежегіштерін (силденафил, тадалафил және варденафилді) кларитромицинмен бірге қолданғанда олардың плазмалық концентрациялары жоғарылауы ықтимал, бұл фосфодиэстераза тежегіштерінің дозасын азайтуды талап етуі мүмкін.

Теофиллин, карбамазепин

Кларитромицинмен бірге қабылдағанда теофиллин мен карбамазепиннің айналымдағы концентрациясының аздаған, бірақ статистикалық тұрғыдан маңызды (p≤0,05) жоғарылауы бар.

Толтеродин негізінен Р450 цитохромының 2D6-изоформасы (CYP2D6) арқылы метаболизденеді. Алайда, CYP2D6-сыз пациенттерде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Аталған популяцияда CYP3A бәсеңдеуі толтеродиннің плазмалық концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына алып келеді. Осындай пациенттер үшін толтеродинді кларитромицин сияқты CYP3A тежегіштерімен қолданғанда, оның дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам).

Пероральді мидазолам мен кларитромицинді бірге қабылдауға болмайды.

Мидазоламды кларитромицинмен вена ішіне қолданғанда дозасын дер кезінде түзету үшін, пациенттің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу керек.

Триазолам мен альпразоламды қоса, CYP3A арқылы метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді қолданғандағыдай сақтық шараларын қадағалау керек. Элиминациясы CYP3A-ға тәуелді емес бензодиазепиндер (темазепам, нитразепам, лоразепам) үшін кларитромицинмен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесудің даму ықтималдығы аз.

Кларитромицин мен триазоламды бірге қолданғанда өзара әрекеттесу және орталық жүйке жүйесі тарапынан дәрілік жағымсыз құбылыстардың дамығаны (ұйқышылдық және сананың шатасуы секілді) туралы постмаркетингтік хабарлар бар. ОЖЖ тарапынан фармакологиялық әсерлердің артуы мүмкіндігін ескере отырып, пациентті бақылауға алу керек.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер: кларитромицин мен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бірге қабылдауды сақтықпен тағайындау керек.

Колхицин

Колхицин CYP3A үшін де және сондай-ақ, p-гликопротеиннің эффлюксті тасымалдаушысы үшін субстрат болып табылады. Кларитромицин мен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларитромицин мен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолданған жағдайда, кларитромициннің p-гликопротеин мен CYP3A тежеуі колхицин экспозициясының артуына алып келуі мүмкін. Пациенттерде колхицинмен уыттанудың клиникалық көріністерін қадағалау қажет. Бауыр мен бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге кларитромицинмен бір мезгілде қабылдағанда колхициннің дозасын төмендету қажет. Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге кларитромицин мен колхицинді бірге қабылдауға болмайды.

Дигоксин P-гликопротеиннің (Pgp) субстраты болып саналады. Кларитромициннің Pgp бәсеңдетуге қабілеті бары белгілі. Бір мезгілде қолданғанда, Pgp бәсеңдеуі дигоксиннің экспозициясының жоғарылауына алып келуі мүмкін. Постмаркетингтік бақылауда кларитромицинді дигоксинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің қан сарысуында дигоксин концентрациясының жоғарылауы анықталды. Кейбір пациенттерде дигиталистік уыттылық белгілері, соның ішінде өлімге соқтыруы ықтимал аритмиялар дамыған. Оны кларитромицинмен қолданғанда пациенттердің қан сарысуындағы дигоксин концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин. АИТВ инфекциясын жұқтырған ересек пациенттердің кларитромицин таблеткалары мен зидовудинді бір мезгілде пероральді қабылдауы зидовудиннің тепе-тең концентрациясының төмендеуіне алып келуі мүмкін. Кларитромицин оларды бір мезгілде пероральді қабылдаған жағдайда зидовудиннің сіңірілуіне әсер етеді, оған кларитромицин мен зидовудинді қабылдаулар арасында 4 сағаттық аралықты сақтау жолымен едәуір дәрежеде жол бермеуге болады. АИТВ инфекциясын жұқтырған пациент балаларда кларитромицин суспензиясын зидовудинмен және дидеоксиинозинмен бір мезгілде қабылдаған жағдайда аталған өзара әрекеттесу туындалмайды.

Фенитоин мен вальпроат. Тосыннан келген есептерді нәтижелері бойынша, кларитромицин сияқты CYP3A тежегіштері мен метаболизміне теориялық тұрғыдан CYP3A қатыспайтын препараттар (мысалы, фенитоин және вальпроат) арасында өзара әрекеттесу байқалады. Осындай препараттарды кларитромицинмен бірге тағайындағанда олардың қан сарысуындағы деңгейіне талдау жүргізу ұсынылады. Осы препараттардың сарысудағы концентрациясының жоғарылағаны туралы мәліметтер бар.

Дәрілік препараттармен екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары және тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларитромицин (500 мг күніне екі рет) мен атазанавирді (400 мг күніне бір рет) бірге қолдану кларитромицин экспозициясының екі есе жоғарылауына, 14-OH-кларитромицин экспозициясының 70%-ға төмендеуіне және атазанавирдің AUC 28%-ға жоғарылауына алып келеді. Кларитромицин айтарлықтай емдік ауқымымен сипатталатындықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кларитромициннің дозасын төмендету қажет емес. Бүйрек жеткіліксіздігінің орташа дәрежесі бар (КК 30-дан 60 мл/мин дейін) пациенттер үшін, кларитромициннің дозасы 50%-ға төмендетілуі тиіс. КК минутына 30 мл аз пациенттер үшін кларитромициннің дозасы сәйкесінше дәрілік түрін пайдалану жолымен 75%-ға төмендетілуі тиіс. Протеаза тежегіштерімен бірге қабылдағанда кларитромициннің дозасы күніне 1000 мг-ден аспауы тиіс.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары. Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты кларитромицинді CYP3A4 арқылы метаболизденетін кальций өзекшелері блокаторларымен (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Өзара әрекеттескенде кларитромициннің де, кальций өзекшелері блокаторларының да плазмалық концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинді верапамилмен бірге қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол мен кларитромицин CYP3A субстраттары және тежегіштері болып табылады, соған байланысты кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейлерін жоғарылатуы және керісінше болуы мүмкін. Итраконазолды кларитромицинмен бірге қолданғанда пациенттер күшейген немесе ұзарған фармакологиялық әсерінің көріністері мен симптомдарын анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылауында болуы тиіс.

Саквинавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларитромицин (500 мг күніне екі рет) мен саквинавирді (1200 мг күніне үш рет жұмсақ желатинді қапсулаларда) бір мезгілде қабылдау саквинавирді бөлек қолданумен салыстырғанда, саквинавирдің AUC және Cmax тепе-тең көрсеткіштерінің 177% және 187%-ға жоғарылауын туындатады. Кларитромициннің AUC және Cmax көрсеткіштері кларитромицинді бөлек қабылдаумен салыстырғанда, шамамен 40%-ға жоғарылаған. Аталған дозалары мен дәрілік түрлерін қолданған жағдайда дозаны түзету талап етілмейді. Жұмсақ желатин капсулалардағы саквинавирді қолдану дәрілермен өзара әрекеттесуі жағынан қатты желатин капсулалардағы саквинавирден ерекшелеленуі мүмкін. Саквинавир мен ритонавирді кларитромицинмен біріктіргенде ритонавирдің кларитромицинмен өзара әрекеттесуі болуы мүмкіндігін ескеру керек.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолданылуы

12 жасқа толмаған балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Кларитромициннің жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі деректердің және адамдарға қолдану тәжірибесінің негізінде, шарананың эмбриофетальді дамуына жағымсыз әсер етуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсері бағаланатын кейбір қадағалау зерттеулері жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе бактерияға қарсы басқа препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда, түсік тастау қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сол себепті кларитромицинді жүктілік кезінде пайдасы мен ықтимал қаупінің арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин ананың емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7%-ын алады деп есептелінген. Сондықтан осы санаттағы әйелдерде препаратты пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Кларигеттің көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалы жөнінде деректер жоқ. Алайда автокөлікті және басқа да механизмдерді басқару алдында құрысулар, бас айналуы, вертиго, елестеулер, сананың шатасуы, бағдардан адасу және басқалар сияқты жүйке жүйесі тарапынан болатын жағымсыз әсерлердің дамуы мүмкіндігін ескеру қажет.

- әсер етуші затқа, макролидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- кларитромицинді және келесі препараттардың қандай-да біреуін: астемизол, цизаприд, пимозид, терфенадин (бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және пируэтті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда (torsade de pointes) жүрек аритмиясына алып келуі мүмкін болғандықтан), эрготамин немесе дигидроэрготамин (бұл эргоуыттылыққа алып келуі мүмкін болғандықтан), ловастатин, симвастатинді (рабдомиолизді қоса, миопатия қаупінің жоғарылауымен байланысты) бір мезгілде қолдану

- кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қолдану (трансаминазалардың едәуір артуына байланысты)

- пероральді қолдануға арналған мидазолам

- тикагрелормен немесе ранолазинмен бір мезгілде қабылдау

- электролиттік бұзылулары бар пациенттер (гипокалиемия немесе гипомагниемия, QT аралығының ұзару қаупіне байланысты)

- бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

- анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе пируэтті қарыншалық тахикардияны (torsade de pointes) қоса, қарыншалық жүрек аритмиясы болған пациенттер

- бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге колхицин мен Р-гликопротеинді немесе CYP3A4 күшті тежегішін бір мезгілде қолдану

- 12 жасқа дейінгі балалар

- жүктілік және лактация кезеңдері

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданған кезде реполяризация фазасының және QT аралығының ұзарғаны анықталды, олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупі болып табылады. Келесі жағдайлар қарыншалық аритмиялардың (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкін болғандықтан, кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- коронарлық артериялардың аурулары, жүректің ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылулары және клиникалық тұрғыдан маңызды брадикардиясы бар пациенттерде;

- QT аралығының ұзарту қаупі анықталған басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда;

- кларитромицинді астемизол, цизаприд, пимозид және терфенадин дәрілік заттарымен бір мезгілде қолдануға болмайды;

- кларитромицинді туа біткен немесе жүре пайда болған QT аралығының ұзаруы бар немесе анамнезінде қарыншалық аритмия болған пациенттерге қолданбау керек.

Жүрек-қантамырлық жағымсыз нәтижелер қаупін бағалау мақсатындағы эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір қадағалау зерттеулерінен кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданумен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек-қантамырдан болатын өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицинді тағайындағанда алынған ақпаратты назарға алу және емнің артықшылықтарын ескеру қажет.

Суперинфекция

Антибиотиктерді ұзақ және қайталап қолдану сезімтал емес бактериялар мен зеңдердің шамадан тыс көбеюін тудыруы мүмкін. Суперинфекция туындаған жағдайда кларитромицинді қолдануды тоқтату және тиісінше емін бастау керек.

Бауырдың және бүйректің жеткіліксіздігі

Бауыр мен бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар адамдарда препаратты сақтықпен қолдану керек.

Бауыр жеткіліксіздігі кезінде бүйрек функциясы сақталған жағдайда препараттың дозасын өзгерту қажет емес, бүйрек функциясы едәуір төмендеген кезде дозалары азайтылуы тиіс.

Бауыр функциясының бұзылуы

Кларитромицинді қолданғанда бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, және гепатоцеллюлярлық және/немесе сарғаюмен немесе онсыз холестаздық гепатитті қоса, бауыр функциясының бұзылуы туралы хабарланған. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр дәрежеге дейін болуы мүмкін, бірақ әдетте қайтымды болып табылады. Кей жағдайларда өліммен аяқталған бауыр жеткіліксіздігі туралы хабарланған, ол негізінен, күрделі негізгі аурулармен және/немесе қатарлас дәрі-дәрмектік еммен астасқан. Анорексия, сарғаю, несеп түсінің күңгірттенуі, қышыну немесе іш ауыруы сияқты гепатит көріністері мен симптомдары туындаған жағдайда, кларитромицинді қабылдауды дереу тоқтату қажет.

Жалған жарғақшалы колит

Макролидтерді қоса, бактерияға қарсы дәрілердің барлығын дерлік қолданғанда жалған жарғақшалы колит туралы хабарланған. Емдеу аясында персистирленетін немесе ауыр диареяның пайда болуы жалған жарғақшалы колиттің дамығанын білдіруі мүмкін және оның ауырлығы жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқып отыруы мүмкін. Бұл жағдайда кларитромицинмен емдеу тоқтатылуы және қажетті емі басталуы тиіс.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея

Кларитромицинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile (CDAD) туындатқан ауырлығы жеңіл дәрежеден өліммен аяқталатын колитке дейін болатын диареяның дамуы жайында хабарланған. Ауырлығы диареяның жеңіл түрінен өліммен аяқталған колитке дейін болуы мүмкін. Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу тоқ ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл C. difficile. штаммдарының шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диареямен ауыратын барлық пациенттерде CDAD қарастырылуы тиіс. Анамнезді мұқият жинау керек, өйткені CDAD бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң да дамитындығы хабарланды. Сондықтан көрсетілімдерге қарамастан кларитромицинмен емдеуді тоқтатуды қарастырған жөн. Микробиологиялық зерттеу жүргізу және тиісті емді бастау керек. Перистальтиканы басатын дәрілерді қабылдаудан аулақ болу керек.

Миастения Гравис

Кларитромицинді қабылдап жүрген пациенттерде миастения Гравис симптомдары күшеюі мүмкін.

Колхицин

Кларитромицин мен колхицинді бірге қолданған кезде, әсіресе егде жастағы пациенттерде, соның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында колхицин уыттылығының дамығаны (оның ішінде өліммен аяқталғаны) туралы хабарланған. Осындай кейбір пациенттердің өлім жағдайлары тіркелген. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Триазолбензодиазепиндер

Кларитромицин мен триазолбензодиазепиндерді, мысалы, триазоламды, мидазоламды бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Сонымен бірге кларитромицин мен басқа макролидтік антибиотиктер арасында, сондай-ақ линкомицинге және клиндомицинге айқаспалы төзімділіктің даму мүмкіндігін ескеру керек. Кларитромицин мен ранитидин висмут цитраты біріктірілімі анамнезінде порфирия болған пациенттерге тағайындалмайды.

Пневмония
Streptococcus pneumoniae макролидтерге резистенттілігі болуы мүмкін болғандықтан, ауруханалық емес пневмонияны емдеу үшін кларитромицинді тағайындағанда сезімталдыққа тест жүргізудің маңызы зор. Ауруханалық пневмония жағдайында кларитромицинді басқа сәйкес антибиотиктермен біріктіріп қолдану керек.

Тері мен жұмсақ тіндердің ауырлығы жеңіл және орташа дәрежедегі инфекциялары

Аталған инфекциялар көбінесе Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes микроорганизмдерінен туындаған, олардың әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін. Сондықтан сезімталдыққа тест жүргізудің маңызы зор. Бета-лактамдық антибиотиктерді (мысалы, аллергия) қолдануға болмайтын жағдайларда, алғашқы талдау препараты ретінде басқа антибиотиктер, мысалы, клиндамицин қолданылуы мүмкін. Қазіргі уақытта макролидтер тек тері мен жұмсақ тіндердің кейбір инфекцияларын, мысалы: Corynebacterium minutissimum (эритразма), acne vulgaris туындаған инфекцияларды, тілмелі қабынуды емдеуде; және пенициллиндермен ем қолдануға болмайтын жағдайларда роль атқарады.

Аса жоғары сезімталдық реакциялары

Анафилаксия, терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR), мысалы, жедел жайылған экзантемалық пустулез (AGEP), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен жүретін дәрілік бөртпе (DRESS-синдром) сияқты аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары жағдайында, кларитромицинмен емдеу дереу тоқтатылуы және шұғыл түрде сәйкесінше емі басталуы тиіс.

СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторлары

Кларитромицинді СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторларымен бір мезгілде тағайындағанда сақтықпен қолдану керек. Кларитромицин және басқа макролидтер, сондай-ақ, линкомицин мен клиндамицин арасындағы айқаспалы резистенттілік мүмкіндігіне назар аудару керек.

Резистенттілік

H. pylori инфекциясын емдеу үшін кез келген микробқа қарсы емді, оның ішінде кларитромицинді қолдану микробтық резистенттіліктің дамуына алып келуі мүмкін. Аздаған пациенттерде H. pylori микроорганизмдерінің кларитромицинге резистенттілігі дамуы мүмкін.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер/Инсулин

Кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді және/немесе инсулинді біріктіріп қолдану айқын гипогликемияны туындатуы мүмкін. Гипогликемиялық дәрілермен (натеглинид, пиоглитазон, репаглинид және розиглитазон сияқты) бір мезгілде қолданғанда кларитромицин СYP3A энзимін тежеуі мүмкін, бұл гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе, қан кету қаупі жоғары пациенттерде сақтық таныту керек.

Кларитромицинді варфаринмен бірге қолданғанда елеулі қан кетудің туындауының, ХҚҚ (халықаралық қалыптастырылған қатынас) және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің айтарлықтай жоғарылауының қаупі бар. Пациенттер кларитромицин мен пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдап жүрген кезде, ХҚҚ көрсеткіші мен протромбиндік уақытты жиі бақылап отыру керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен біріктіріп қолдануға болмайды, өйткені статиндер CYP3A4 арқылы қарқынды метаболизденеді және кларитромицинмен бірге емдеу қолдану олардың плазмалық концентрациясын жоғарылатады, ол рабдомиолизді қоса, миопатияның дамуы қаупіне алып келеді. Кларитромицинді осы статиндермен қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз туралы хабарлар алынды.

Кларитромицинді статиндермен тағайындағанда сақтық таныту қажет.

Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолданбауға болмайтын жағдайда, статиндердің тіркелген ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Метаболизмі CYP3A ферментіне тәуелді емес статиндерді (мысалы, флувастатинді) қолдану қарастырылуы мүмкін.

Лактоза

Дәрілік препараттың қосымша заттарының құрамында 133,50 мг және 117 мг мөлшерінде лактоза бар. Осыған байланысты тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды.

Натрий

Қосымша заттардың құрамында бір реттік дозасында 20,00 мг және 30,00 мг мөлшерде натрий кроскармеллозасы бар, сондықтан тұзсыз диета ұстанатын адамдарға тағайындаған кезде сақтық таныту қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Кларигетпен келесі дәрілік препараттарды бірге қолдану қатаң қарсы көрсетілімде, өйткені олардың біріктірілімі өзара әрекеттесудің ауыр салдарларын туындатуы мүмкін.

Цизаприд, пимозид, астемизол, домперидон және терфенадин. Осы препараттарды кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұзаруы және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және екібағытты тахикардияны қоса аритмиялар болуы мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары. Кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану, орталық жүйке жүйесін қоса, қантамырларының тарылуы, аяқ-қолдардың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде білінетін қастауыштардың уытты әсеріне әкеледі.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер). Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені олар айтарлықтай дәрежеде CYP3A4 арқылы метаболизденеді, ал кларитромициннің болуы олардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын туындатады, осының нәтижесінде миопатия және рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинді аталған статиндермен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз туындаған жағдайлар туралы мәліметтер бар. Егер кларитромицинді міндетті түрде қолдану керек болса, қолдану кезінде ловастатинді немесе симвастатинді қабылдауды тоқтатады.

Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Кларитромицин мен статиндерді бір мезгілде қолдану өте қажет болған жағдайда, CYP3A метаболизміне байланысты емес статиндерді, мысалы, флувастатинді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек. Статиннің барынша мүмкін ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Пациенттерде миопатияның белгілері мен симптомдарын байқап отыру керек.

Басқа дәрілік препараттардың кларитромициннің емдік тиімділігіне әсері.

Рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулығын қараңыз) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен кларитромицинді бір мезгілде қолдану рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ увеит қаупінің артуына әкеледі.

Келесі препараттардың қан сарысуында кларитромициннің концентрациясының өзгеруін туындатуы, немесе теориялық тұрғыдан туындатуы мүмкіндігі белгілі. Кларитромициннің дозасын түзету немесе емдеудің басқа нұсқаларын қарастыру қажет болуы мүмкін.

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин: P450 цитохромының метаболизмдік жүйесінің күшті индукторы ретінде, бір мезгілде оның белсенді метаболитінің (14-OH-кларитромицин) концентрациясын жоғарылатып, олар кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін, осылайша оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Кларитромицин мен 14-OH-кларитромициннің әртүрлі бактерияларға микробиологиялық әсерінің айырмашылығы болғандықтан, кларитромицин мен Р450 цитохромы ферменттерінің индукторлары қажетті емдік әсерге қол жеткізуге кедергі етуі мүмкін.

Этравирин: Этравиринді қабылдағанда, кларитромициннің экспозициясы төмендейді, ал оның белсенді метаболиті 14-OH-кларитромициннің концентрациясы жоғарылайды. Өйткені 14-OH-кларитромицин микобактериялық кешенге (MAC) қарсы тиімділігі төмен дәрі болып табылатындықтан, аталған патогенге қатысты препараттың жалпы тиімділігі өзгеруі мүмкін. Осы себепті, MAC емдеу үшін емнің баламалы нұсқаларын қарастыру керек.

Флуконазол: кларитромициннің белсенді метаболиті 14-ОН тепе-тең концентрациясы флюконазолмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай өзгерген жоқ. Кларитромициннің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир: 200 мг ритонавирді әрбір сегіз сағатта және кларитромицинді әрбір 12 сағатта бір мезгілде қолдану кларитромициннің метаболизмінің айтарлықтай төмендеуіне алып келеді. Бұл кезде кларитромициннің Cmax 31%-ға, Cmin 182%-ға жоғарыласа, AUC 77%-ға жоғарылады. 14-OH-кларитромициннің түзілуінің іс жүзінде толық тежелуі байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кең емдік диапазонына байланысты кларитромициннің дозасын азайту қажет етілмейді. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету керек: креатинин клиренсі (КК) 30–60 мл/мин болғанда Кларитромициннің дозасын 50%-ға төмендету, КК < 30 мл/мин болғанда –75%-ға төмендету керек. Кларитромициннің күніне 1 гр асатын дозаларын ритонавирмен бірге қолдануға болмайды. Атазанавир мен саквинавирді қоса, басқа да АИТВ-протеаза тежегіштерімен бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде дозаны осылайша түзету жүргізу керек.

Кларитромициннің басқа дәрілік препараттарға әсері

Пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан)

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (DOAC)

Дабигатран DOAC - Р-гликопротеиннің ағынды тасымалдағышқа арналған субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 арқылы метаболизденеді, сонымен қатар Р-гликопротеиннің субстраты болып табылады. Кларитромицинді осы агенттермен қоса тағайындаған кезде сақтықпен қолданған жөн, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге.

Аритмияға қарсы препараттар. Маркетингтен кейінгі тәжірибеде кларитромицинді хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда екібағытты тахикардияның жағдайлары анықталған.

Кларитромицинді аталған препараттармен бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұзаруын дер кезінде анықтау үшін, ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларигетпен емдеу кезінде аталған препараттардың қан сарысуындағы концентрациясын бақылап отыру керек. Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда гипогликемия жағдайлары туралы да хабарлар бар.

Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қабылдағанда қандағы глюкоза деңгейін қадағалау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

Кларитромицинді және натеглинид пен репаглинид сияқты белгілі гипогликемиялық дәрілерді бір мезгілде қолданғанда CYP3A энзимінің тежелуі байқалуы мүмкін, ол гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесулер

CYP3A ферментінің тежегіші ретінде белгілі кларитромицинді және CYP3A алғашқы метаболизденетін кез келген басқа препаратты бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына алып келуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Дәрілік заттарды – CYP3A субстраттарын қабылдап жүрген пациенттерде, кларитромицинді қолданғанда, әсіресе егер соңғыларының емдік диапазоны тар болса (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті метаболизденсе, сақтық таныту керек. Кларитромицинді бір мезгілде қолданып жүрген пациенттерде CYP3A арқылы метаболизденетін дәрілік заттың дозасын өзгерту және сарысудағы концентрацияларын мониторингілеу қажет болуы мүмкін.

Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар тобы сол бір CYP3A изоферменттерімен метаболизденетіні белгілі: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам мен винбластин, бірақ бұл тізім толық емес. Осындай өзара әрекеттесу механизмі Р450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллинді және вальпроатты қолданғанда байқалған.

Омепразол

Кларитромицинмен бір мезгілде қабылдаған кезде омепразолдың плазмадағы тепе тең концентрациясының жоғарылауы (Cmax, AUC0-24 және t1/2 сәйкесінше 30%, 89% және 34%-ға жоғарылауы) байқалды. Асқазандағы pH көрсеткішінің орташа мәні омепразолды бөлек қабылдағанда 5,2 және омепразолды кларитромицинмен бірге қабылдағанда 5,7 құрады.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Фосфодиэстераза тежегіштерін (силденафил, тадалафил және варденафилді) кларитромицинмен бірге қолданғанда олардың плазмалық концентрациялары жоғарылауы ықтимал, бұл фосфодиэстераза тежегіштерінің дозасын азайтуды талап етуі мүмкін.

Теофиллин, карбамазепин

Кларитромицинмен бірге қабылдағанда теофиллин мен карбамазепиннің айналымдағы концентрациясының аздаған, бірақ статистикалық тұрғыдан маңызды (p≤0,05) жоғарылауы бар.

Толтеродин негізінен Р450 цитохромының 2D6-изоформасы (CYP2D6) арқылы метаболизденеді. Алайда, CYP2D6-сыз пациенттерде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Аталған популяцияда CYP3A бәсеңдеуі толтеродиннің плазмалық концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына алып келеді. Осындай пациенттер үшін толтеродинді кларитромицин сияқты CYP3A тежегіштерімен қолданғанда, оның дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам).

Пероральді мидазолам мен кларитромицинді бірге қабылдауға болмайды.

Мидазоламды кларитромицинмен вена ішіне қолданғанда дозасын дер кезінде түзету үшін, пациенттің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу керек.

Триазолам мен альпразоламды қоса, CYP3A арқылы метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді қолданғандағыдай сақтық шараларын қадағалау керек. Элиминациясы CYP3A-ға тәуелді емес бензодиазепиндер (темазепам, нитразепам, лоразепам) үшін кларитромицинмен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесудің даму ықтималдығы аз.

Кларитромицин мен триазоламды бірге қолданғанда өзара әрекеттесу және орталық жүйке жүйесі тарапынан дәрілік жағымсыз құбылыстардың дамығаны (ұйқышылдық және сананың шатасуы секілді) туралы постмаркетингтік хабарлар бар. ОЖЖ тарапынан фармакологиялық әсерлердің артуы мүмкіндігін ескере отырып, пациентті бақылауға алу керек.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер: кларитромицин мен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бірге қабылдауды сақтықпен тағайындау керек.

Колхицин

Колхицин CYP3A үшін де және сондай-ақ, p-гликопротеиннің эффлюксті тасымалдаушысы үшін субстрат болып табылады. Кларитромицин мен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларитромицин мен басқа макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолданған жағдайда, кларитромициннің p-гликопротеин мен CYP3A тежеуі колхицин экспозициясының артуына алып келуі мүмкін. Пациенттерде колхицинмен уыттанудың клиникалық көріністерін қадағалау қажет. Бауыр мен бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге кларитромицинмен бір мезгілде қабылдағанда колхициннің дозасын төмендету қажет. Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге кларитромицин мен колхицинді бірге қабылдауға болмайды.

Дигоксин P-гликопротеиннің (Pgp) субстраты болып саналады. Кларитромициннің Pgp бәсеңдетуге қабілеті бары белгілі. Бір мезгілде қолданғанда, Pgp бәсеңдеуі дигоксиннің экспозициясының жоғарылауына алып келуі мүмкін. Постмаркетингтік бақылауда кларитромицинді дигоксинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің қан сарысуында дигоксин концентрациясының жоғарылауы анықталды. Кейбір пациенттерде дигиталистік уыттылық белгілері, соның ішінде өлімге соқтыруы ықтимал аритмиялар дамыған. Оны кларитромицинмен қолданғанда пациенттердің қан сарысуындағы дигоксин концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин. АИТВ инфекциясын жұқтырған ересек пациенттердің кларитромицин таблеткалары мен зидовудинді бір мезгілде пероральді қабылдауы зидовудиннің тепе-тең концентрациясының төмендеуіне алып келуі мүмкін. Кларитромицин оларды бір мезгілде пероральді қабылдаған жағдайда зидовудиннің сіңірілуіне әсер етеді, оған кларитромицин мен зидовудинді қабылдаулар арасында 4 сағаттық аралықты сақтау жолымен едәуір дәрежеде жол бермеуге болады. АИТВ инфекциясын жұқтырған пациент балаларда кларитромицин суспензиясын зидовудинмен және дидеоксиинозинмен бір мезгілде қабылдаған жағдайда аталған өзара әрекеттесу туындалмайды.

Фенитоин мен вальпроат. Тосыннан келген есептерді нәтижелері бойынша, кларитромицин сияқты CYP3A тежегіштері мен метаболизміне теориялық тұрғыдан CYP3A қатыспайтын препараттар (мысалы, фенитоин және вальпроат) арасында өзара әрекеттесу байқалады. Осындай препараттарды кларитромицинмен бірге тағайындағанда олардың қан сарысуындағы деңгейіне талдау жүргізу ұсынылады. Осы препараттардың сарысудағы концентрациясының жоғарылағаны туралы мәліметтер бар.

Дәрілік препараттармен екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары және тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларитромицин (500 мг күніне екі рет) мен атазанавирді (400 мг күніне бір рет) бірге қолдану кларитромицин экспозициясының екі есе жоғарылауына, 14-OH-кларитромицин экспозициясының 70%-ға төмендеуіне және атазанавирдің AUC 28%-ға жоғарылауына алып келеді. Кларитромицин айтарлықтай емдік ауқымымен сипатталатындықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде кларитромициннің дозасын төмендету қажет емес. Бүйрек жеткіліксіздігінің орташа дәрежесі бар (КК 30-дан 60 мл/мин дейін) пациенттер үшін, кларитромициннің дозасы 50%-ға төмендетілуі тиіс. КК минутына 30 мл аз пациенттер үшін кларитромициннің дозасы сәйкесінше дәрілік түрін пайдалану жолымен 75%-ға төмендетілуі тиіс. Протеаза тежегіштерімен бірге қабылдағанда кларитромициннің дозасы күніне 1000 мг-ден аспауы тиіс.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары. Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты кларитромицинді CYP3A4 арқылы метаболизденетін кальций өзекшелері блокаторларымен (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Өзара әрекеттескенде кларитромициннің де, кальций өзекшелері блокаторларының да плазмалық концентрациялары жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинді верапамилмен бірге қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол мен кларитромицин CYP3A субстраттары және тежегіштері болып табылады, соған байланысты кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейлерін жоғарылатуы және керісінше болуы мүмкін. Итраконазолды кларитромицинмен бірге қолданғанда пациенттер күшейген немесе ұзарған фармакологиялық әсерінің көріністері мен симптомдарын анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылауында болуы тиіс.

Саквинавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларитромицин (500 мг күніне екі рет) мен саквинавирді (1200 мг күніне үш рет жұмсақ желатинді қапсулаларда) бір мезгілде қабылдау саквинавирді бөлек қолданумен салыстырғанда, саквинавирдің AUC және Cmax тепе-тең көрсеткіштерінің 177% және 187%-ға жоғарылауын туындатады. Кларитромициннің AUC және Cmax көрсеткіштері кларитромицинді бөлек қабылдаумен салыстырғанда, шамамен 40%-ға жоғарылаған. Аталған дозалары мен дәрілік түрлерін қолданған жағдайда дозаны түзету талап етілмейді. Жұмсақ желатин капсулалардағы саквинавирді қолдану дәрілермен өзара әрекеттесуі жағынан қатты желатин капсулалардағы саквинавирден ерекшелеленуі мүмкін. Саквинавир мен ритонавирді кларитромицинмен біріктіргенде ритонавирдің кларитромицинмен өзара әрекеттесуі болуы мүмкіндігін ескеру керек.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолданылуы

12 жасқа толмаған балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Кларитромициннің жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі деректердің және адамдарға қолдану тәжірибесінің негізінде, шарананың эмбриофетальді дамуына жағымсыз әсер етуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсері бағаланатын кейбір қадағалау зерттеулері жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе бактерияға қарсы басқа препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда, түсік тастау қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сол себепті кларитромицинді жүктілік кезінде пайдасы мен ықтимал қаупінің арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин ананың емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7%-ын алады деп есептелінген. Сондықтан осы санаттағы әйелдерде препаратты пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Кларигеттің көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалы жөнінде деректер жоқ. Алайда автокөлікті және басқа да механизмдерді басқару алдында құрысулар, бас айналуы, вертиго, елестеулер, сананың шатасуы, бағдардан адасу және басқалар сияқты жүйке жүйесі тарапынан болатын жағымсыз әсерлердің дамуы мүмкіндігін ескеру қажет.

Педиатрияда қолданылуы

12 жасқа толмаған балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Кларитромициннің жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталмаған. Жануарлардан алынған клиникаға дейінгі деректердің және адамдарға қолдану тәжірибесінің негізінде, шарананың эмбриофетальді дамуына жағымсыз әсер етуі мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Жүктіліктің бірінші және екінші триместрінде кларитромициннің әсері бағаланатын кейбір қадағалау зерттеулері жүргізгенде жүктіліктің кларитромицинді немесе бактерияға қарсы басқа препараттарды қолданбаған жүкті әйелдермен салыстырғанда, түсік тастау қаупінің жоғарылауы туралы хабарлады. Жүктілік кезінде макролидтерді, оның ішінде кларитромицинді қолдана отырып, туа біткен ақаулардың даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық зерттеулер қарама-қайшы нәтижелер береді.

Сол себепті кларитромицинді жүктілік кезінде пайдасы мен ықтимал қаупінің арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Нәрестелерді емізу кезінде кларитромицинді қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған. Кларитромицин ананың емшек сүтімен аз мөлшерде бөлініп шығады. Тек емшек сүтін еметін нәресте анасының салмағына қарай түзетілген кларитромицин дозасының шамамен 1,7%-ын алады деп есептелінген. Сондықтан осы санаттағы әйелдерде препаратты пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаусыз қолдану ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері.

Кларигеттің көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне ықпалы жөнінде деректер жоқ. Алайда автокөлікті және басқа да механизмдерді басқару алдында құрысулар, бас айналуы, вертиго, елестеулер, сананың шатасуы, бағдардан адасу және басқалар сияқты жүйке жүйесі тарапынан болатын жағымсыз әсерлердің дамуы мүмкіндігін ескеру қажет.

Дозалау режимі

Ересектерге және 12 жастан асқан балаларға

Кларигет таблеткаларының ересектерге және 12 жастан асқан балаларға әдетте ұсынылатын дозасы:

- S. pneumoniae мен M. Pneumoniae-дан туындаған пневмония кезінде 7 күннен 14 күнге дейінгі аралықта күніне екі рет (таңертең және кешке) 250 мг-ден

- отит, фарингит және тонзилит кезінде 250 мг-ден күніне екі рет (таңертең және кешке) 10 күн бойы

- жедел гайморит және синусит кезінде 14 күн бойы күніне екі рет (таңертең және кешке) 500 мг-ден

- S.pneumoniae және M.catarrhalis туындаған созылмалы бронхиттің өршуі кезінде 7 күннен 14 күнге дейінгі аралықта күніне екі рет (таңертең және кешке) 250 мг-ден

- H.influenzae туындаған созылмалы бронхиттің өршуі кезінде, дозасын 12 сағаттан кейін, 7 күннен 14 күнге дейінгі аралықта қабылданатын 500 мг-ге дейін арттыруға болады

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялық-қабыну аурулары кезінде 7 күннен 14 күнге дейінгі аралықта күніне екі рет (таңертең және кешке) 250 мг-ден.

АИТВ инфекциясы бар пациенттерде диссеминацияланған микобактериялық кешенді емдеу инфекцияның клиникалық немесе микробиологиялық белгілерінің болуына қарай жалғастырылуы тиіс. Басқа микобактериалық инфекцияларды емдеу дәрігердің қалауынша жүргізілуі тиіс.

Кларигетті бактерияға қарсы басқа дәрілермен біріктіруге болады.

Асқазан мен 12 елі ішектің ойық жара ауруымен астасқан Helicobacter pylori эрадикациясы кезіндегі дозалау режимі

Үштік ем (7 күн)

Тәулігіне 2 рет 500 мг кларитромицин 7 күн бойы протондық сорғы тежегішімен (бекітілген тәуліктік дозасында)* және тәулігіне 2 рет 1000 мг амоксициллинмен бірге.

Үштік ем (7 күн)

Тәулігіне 2 рет 500 мг кларитромицин 7 күн бойы протондық сорғы тежегішімен (бекітілген тәуліктік дозасында)* және күніне екі рет 400 мг метронидазолмен бірге.

Үштік ем (7-10 күн)

Тәулігіне 2 рет 500 мг кларитромицин 7-10 күн бойы тәулігіне 1 рет 20 мг омепразолмен және тәулігіне 2 рет 1000 мг амоксициллинмен бірге.

*Протондық сорғы тежегіштерінің H. pylori эрадикациясы үшін ұсынылған дозасын сәйкесінше ДПЖС-дан қараңыз.

Енгізу әдісі және жолы

Кларигет 250 мг және 500 мг таблеткаларын ішке, шайнамай, аздаған мөлшердегі сумен ішіп қабылдайды.

Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі

Күніне екі рет (таңертең және кешке), 12 сағаттан соң.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу ұзақтығы 14 күннен аспауы тиіс.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: АІЖ функциясының бұзылуы (жүрек айнуы, құсу, диарея, іш ауыруы), бас ауыруы,сананың шатасуы.

Емі: симптоматикалық ем, асқазанды шаю. Гемодиализ бен перитонеальді диализ тиімді емес.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай-да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге жүгініңіз.

Симптомдары: АІЖ функциясының бұзылуы (жүрек айнуы, құсу, диарея, іш ауыруы), бас ауыруы,сананың шатасуы.

Емі: симптоматикалық ем, асқазанды шаю. Гемодиализ бен перитонеальді диализ тиімді емес.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай-да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге жүгініңіз.

250 мг дозасы үшін:

Алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

Пішінді ұяшықты 1 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.

500 мг дозасы үшін:

Алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 немесе 10 таблеткадан.

1 (10 таблетка) немесе 2 (7 таблетка) контурлық қаптама медицинада қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15°C-ден 30°C-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!