Астане қаласындағы Левомицетин Бөтелкесі 1 Г №1 | Киевмедпрепарат ОАО

- іш сүзегінде, H. influenzae туындатқан менингит және левомицетинге сезімтал бактериялар туындатқан басқа да күрделі инфекцияларда.

- левомицетинді пероральді қолдану мүмкін болмаған немесе левомицетиннің пероральді түрлерін қабылдау кезінде жеткеніне қарағанда, қанда левомицетиннің жоғары концентрациясына жетуі қажет болған жағдайларда.

- препаратты жекелей көтере алмаушылық және/немесе анамнезде левомицетинге жағымсыз реакцияның болуы.

- қан түзудің бәсеңдеуі, қан аурулары, жедел порфирия.

- тері аурулары (псориаз, экзема, зеңдік зақымданулар).

- бауыр және/немесе бүйрек функциясының айқын бұзылулары.

-глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы.

- Левомицетинді жедел респираторлық ауруларды, баспаны емдеу мен алдын алу үшін тағайындамаған жөн.

- жүктілік және лактация кезеңі.

- жаңа туған кезең.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Левомицетин қан түзуді тежейтін препараттармен (сульфаниламидтер, пиразолон туындылары, цитостатиктер), сондай-ақ сәулемен емдеумен бірге тағайындалмайды.

P450 цитохромының тежегіші ретінде Левомицетин метаболизмді және элиминацияны баяулатуы, дифениннің, бутамидтің, барбитураттардың, фенитоиннің, тікелей емес антикоагулянттардың (мысалы, варфарин, неодикумарин) қандағы деңгейін арттыруы мүмкін.

Циклосерин левомицетиннің нейроуыттылығын, ристомицин – гематоуыттылығын күшейтеді. Левомицетин пероральді гипогликемиялық препараттардың (толбутамид, хлорпропамид) және оксикумарин туындыларының метаболизмін тежейді, олардың гипогликемиялық және антикоагулянттық қасиеттерін арттырады.

Барбитураттар (фенобарбитал), рифампицин, рифабутин левомицетиннің биотрансформациясын жеделдетеді, препараттың қан сарысуындағы концентрациясын және оның тиімділігін төмендетеді.

Левомицетин құрамында эстроген бар пероральді контрацептивтердің тиімділігін төмендетуі, темір, фолий қышқылы, цианокобаламин препараттарының әсерін әлсіретуі мүмкін.

Левомицетин пенициллиндер мен цефалоспориндердің бактерияға қарсы әсерін төмендетеді. Левомицетин макролидтердің (эритромицин), линкозамидтердің (клиндамицин, линкомицин) әсерін азайтуы мүмкін. Левомицетинді нистатинмен және леворинмен бір мезгілде қолданғанда микробқа қарсы әсердің өзара әлсіреуі байқалады, сондықтан оларды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Парацетамолмен бір мезгілде қолданғанда хлорамфениколдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруы байқалуы мүмкін.

Левомицетинді циклофосфамидпен бір мезгілде қолданғанда соңғысының жартылай шығарылу кезеңі 7,5-тен 11,5 сағатқа дейін ұзартылады.

Левомицетин циклоспорин мен такролимус концентрациясын арттыруы мүмкін, осыған байланысты соңғыларының дозасын түзету қажет.

Алкогольмен үйлесімсіз (бір мезгілде қолданғанда дисульфирам тәрізді реакция дамуы мүмкін: тері жабындысының гиперемиясы, тахикардия, жүрек айнуы, құсу, рефлекторлық жөтел, құрысулар).

Арнайы ескертулер

Левомицетинді дәрігердің нұсқауы бойынша ғана енгізу керек. Левомицетинмен емдеу қан көріністеуін және науқастың бауыры мен бүйрегінің функционалды жағдайын бақылау арқылы жүргізілуі керек. Левомицетиннің бақылаусыз тағайындалуына және оны инфекциялық процестердің жеңіл түрлерінде, әсіресе балалар тәжірибесінде қолдануға жол бермеу керек.

Препарат оған сезімтал қоздырғыштардан туындаған ауыр инфекциялар кезінде, егер уыттылығы анағұрлым аз антибиотиктер тиімсіз немесе қолдануға болмайтын жағдай болғанда ғана тағайындалуы тиіс. Левомицетин клиникалық көрсеткіштер негізінде бактерияға қарсы емнің бастапқы сатысында тағайындалуы мүмкін. Препаратты қабылдауды уақытша тоқтату және осындай сынақтарда оң нәтиже көрсететін уыттылығы аз антибиотикке ауыстыру мақсатында бір мезгілде сезімталдыққа in vitro тестілері жүргізілуі тиіс. Басқа антибиотикпен емес, левомицетинмен емдеуді жалғастыру туралы шешім, егер in vitro зерттеулерінде екеуі де белгілі бір патогенге қарсы тиімді болса, инфекцияның ауырлығына, патогеннің әртүрлі микробқа қарсы препараттарға сезімталдығына, сондай-ақ осы инфекциядағы әртүрлі препараттардың тиімділігіне негізделуі керек.

Левомицетинді тривиальді инфекциялар үшін қолдануға болмайды, себебі қанның ауыр дискразия ықтималдылығы өлімге әкелуі мүмкін.

Сүйек кемігінің бәсеңдеуі және қан аурулары

Қанның елеулі және өлімге әкелетін патологиялық өзгерістері (апластты анемия, гипопластты анемия, тромбоцитопения, гранулоцитопения және сүйек кемігінің бәсеңдеуі) левомицетинмен емдегеннен кейін байқалады. Лейкоздың кейінгі дамуымен левомицетинді енгізумен байланысты апластты анемияның дамуы туралы мәліметтер бар. Қанның патологиялық өзгерістері препаратпен ұзақ мерзімді және қысқа мерзімді емнен кейін де байқалды. Левомицетинді емдеу үшін уыттылығы аз антибиотик қолданылуы мүмкін инфекция жағдайында қолдануға болмайды.

Пациенттің жағдайын бақылау

Препараттың уыттылығына байланысты сарысудағы левомицетин деңгейін, әсіресе егде жастағы адамдарда, бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар науқастарда, левомицетин өзара әрекеттесуі мүмкін басқа дәрілік заттарды қабылдаған пациенттерде бақылау маңызды.

Левомицетинмен емдеу процесінде гематологиялық функцияны мұқият бақылау өте маңызды. Гематологиялық көрсеткіштерді анықтау кезінде қайтымсыз болғанға дейін лейкопения, ретикулоцитопения немесе гранулоцитопения сияқты ерте шеткері гематологиялық өзгерістер анықталуы мүмкін. Бұл көрсеткіштер апластты анемияның алдындағы сүйек кемігінің бәсеңдеуі жағдайында индикаторлық болып табылмайды.

Тиісті зертханалық талдаулар мен клиникалық бақылау жүргізу үшін емдеу кезінде пациенттерді ауруханаға жатқызу қажет.

Бастапқы гематологиялық көрсеткіштерді анықтау және емдеу кезінде шамамен екі күн сайын қайта анықтау қажет. Препаратты қолдануды ретикулоцитопения, лейкопения, тромбоцитопения, анемия немесе левомицетинді енгізумен ықтималды байланысы бар гематологиялық көрсеткіштердің қандай да бір басқа өзгерістері пайда болған кезде тоқтату керек. Тіпті мұндай диагноз сүйек кемігін тежеудің қайтымсыз түрінің кейінгі пайда болу мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Левомицетинмен емдеудің қайталанатын курстарынан аулақ болу керек, емдеу асқынулардың немесе аурудың қайталану қаупінсіз оң нәтиже алу үшін қажет болғаннан ұзаққа созылмауы керек. Сүйек кемігін бәсеңдетуі мүмкін препараттармен қатар жүретін емнен аулақ болу керек.

Бауыр немесе бүйрек жеткіліксіздігі

Қан сарысуындағы левомицетиннің шамадан тыс деңгейі бауыр немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге, оның ішінде сәбидегі метаболизмдік процестердің жеткіліксіз дамуына байланысты стандартты дозаны енгізу нәтижесі болуы мүмкін. Дозалау тиісті түрде түзетілуі тиіс, немесе қан сарысуындағы концентрация тиісті уақыт аралығынан кейін анықталуы жақсырақ («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).

Кішкентай балалардағы сұр синдром

Уытты реакциялар, оның ішінде өлімге әкелетін реакциялар шала туылған балалар мен нәрестелерде байқалды. Осы реакцияларға байланысты белгілер мен симптомдар «сұр синдром» деп аталады. «Сұр синдром» жағдайлары аналары босану кезінде левомицетин алған жаңа туған нәрестелерде тіркелді, көп жағдайда левомицетинмен емдеу өмірдің алғашқы 48 сағатында жүргізілді. «Сұр синдромның» алғашқы симптомдары левомицетиннің жоғары дозаларымен үздіксіз емдеудің 3-4 күнінен кейін пайда болды. Симптомдар келесі ретпен пайда болды: құсумен немесе құсусыз іштің кебуі, үдемелі бозғылт цианоз, вазомоторлы коллапс, көбінесе тұрақты емес тыныс алумен бірге жүреді, осы симптомдар пайда болғаннан кейін бірнеше сағат ішінде орын алған өлім.

Ерте тиісті симптомдармен емді тоқтату көбінесе кейінгі толық қалпына келтірумен процестің қайтымдылығына әкеліп соқты.

Жалпы қағидаттар

Левомицетинді тривиальді инфекцияларды емдеуде немесе арнайы көрсетілмеген жағдайларда, мысалы, суық тию, вирустық тұмау, тамақ инфекциялары немесе бактериялық инфекциялардың алдын-алу үшін қолдануға болмайды.

Суперинфекциялар

Басқа антибиотиктер сияқты левомицетинді пайдалану зеңдерді қоса алғанда, резистентті микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкеп соғуы мүмкін. Егер резистентті қоздырғыштардан туындаған инфекциялық процесс емдеу кезінде байқалса, тиісті шаралар қабылдау керек.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея барлық дерлік бактерияға қарсы агенттерді, соның ішінде левомицетинді қолданғанда байқалады және ауырлығы жеңіл диареядан өлімге әкелетін колитке дейін өзгеруі мүмкін. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу ішектің қалыпты флорасының өзгеруіне және соның салдарынан Clostridium difficile шамадан тыс өсуіне әкеледі. C. difficile Clostridium difficile-мен астасқан диареяның дамуына ықпал ететін А және В токсиндерін өндіреді.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея антибиотиктерді қолданғаннан кейін диарея ауруына шағымданып келген барлық науқастарда күдіктенуі керек. Мұқият анамнез қажет, өйткені Clostridium difficile-мен астасқан диарея кешіктіріліп, бактерияға қарсы агенттерді енгізгеннен кейін екі айдан соң дамуы мүмкін.

Иммунитетке әсері

Левомицетин иммунитеттің дамуына кедергі келтіруі мүмкін, сондықтан препаратты белсенді иммундау кезінде қолдануға болмайды.

Бұрын цитостатикалық немесе сәулемен емдеу курсын өткен пациенттерде ауыр жағымсыз әсерлердің ықтимал дамуын ескере отырып, Левомицетин препаратымен емдеудің ықтимал қауіптері мен күтілетін пайдасын бағалау керек.

Педиатрияда қолдану

«Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімінде көрсетілген дозалау сақталған жағдайда балаларға қолдануға рұқсат етіледі. Сақтықпен және баламалы ем болмаған кезде ғана тағайындайды. Жаңа туылған нәрестелер мен шала туылған нәрестелерде қолдануға болмайды.

Балаларда, әсіресе 3 жасқа дейінгі балаларда дәрілік препарат өмірлік маңызды көрсеткіштер бойынша ғана тағайындалады. Бала неғұрлым жас болса, жинақталу қаупі соғұрлым жоғары болады.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Препаратты жүктілік және лактация кезеңінде қолдану тәжірибесі жоқ. Препаратты қолдану жүктілік кезінде және бала емізу кезінде қарсы көрсетілімді болып табылады.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Жүйке жүйесі тарапынан ықтимал жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты автокөлікті басқаратын немесе басқа механизмдермен жұмыс істейтін адамдарға препаратты сақтықпен қолдану керек.

Әрбір құтының ішінде 72 мг натрий бар. Натрийдің келіп түсуін шектейтін диетаны ұстанатын пациенттер ескеруі тиіс.

Левомицетин қан түзуді тежейтін препараттармен (сульфаниламидтер, пиразолон туындылары, цитостатиктер), сондай-ақ сәулемен емдеумен бірге тағайындалмайды.

P450 цитохромының тежегіші ретінде Левомицетин метаболизмді және элиминацияны баяулатуы, дифениннің, бутамидтің, барбитураттардың, фенитоиннің, тікелей емес антикоагулянттардың (мысалы, варфарин, неодикумарин) қандағы деңгейін арттыруы мүмкін.

Циклосерин левомицетиннің нейроуыттылығын, ристомицин – гематоуыттылығын күшейтеді. Левомицетин пероральді гипогликемиялық препараттардың (толбутамид, хлорпропамид) және оксикумарин туындыларының метаболизмін тежейді, олардың гипогликемиялық және антикоагулянттық қасиеттерін арттырады.

Барбитураттар (фенобарбитал), рифампицин, рифабутин левомицетиннің биотрансформациясын жеделдетеді, препараттың қан сарысуындағы концентрациясын және оның тиімділігін төмендетеді.

Левомицетин құрамында эстроген бар пероральді контрацептивтердің тиімділігін төмендетуі, темір, фолий қышқылы, цианокобаламин препараттарының әсерін әлсіретуі мүмкін.

Левомицетин пенициллиндер мен цефалоспориндердің бактерияға қарсы әсерін төмендетеді. Левомицетин макролидтердің (эритромицин), линкозамидтердің (клиндамицин, линкомицин) әсерін азайтуы мүмкін. Левомицетинді нистатинмен және леворинмен бір мезгілде қолданғанда микробқа қарсы әсердің өзара әлсіреуі байқалады, сондықтан оларды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Парацетамолмен бір мезгілде қолданғанда хлорамфениколдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруы байқалуы мүмкін.

Левомицетинді циклофосфамидпен бір мезгілде қолданғанда соңғысының жартылай шығарылу кезеңі 7,5-тен 11,5 сағатқа дейін ұзартылады.

Левомицетин циклоспорин мен такролимус концентрациясын арттыруы мүмкін, осыған байланысты соңғыларының дозасын түзету қажет.

Алкогольмен үйлесімсіз (бір мезгілде қолданғанда дисульфирам тәрізді реакция дамуы мүмкін: тері жабындысының гиперемиясы, тахикардия, жүрек айнуы, құсу, рефлекторлық жөтел, құрысулар).

Арнайы ескертулер

Левомицетинді дәрігердің нұсқауы бойынша ғана енгізу керек. Левомицетинмен емдеу қан көріністеуін және науқастың бауыры мен бүйрегінің функционалды жағдайын бақылау арқылы жүргізілуі керек. Левомицетиннің бақылаусыз тағайындалуына және оны инфекциялық процестердің жеңіл түрлерінде, әсіресе балалар тәжірибесінде қолдануға жол бермеу керек.

Препарат оған сезімтал қоздырғыштардан туындаған ауыр инфекциялар кезінде, егер уыттылығы анағұрлым аз антибиотиктер тиімсіз немесе қолдануға болмайтын жағдай болғанда ғана тағайындалуы тиіс. Левомицетин клиникалық көрсеткіштер негізінде бактерияға қарсы емнің бастапқы сатысында тағайындалуы мүмкін. Препаратты қабылдауды уақытша тоқтату және осындай сынақтарда оң нәтиже көрсететін уыттылығы аз антибиотикке ауыстыру мақсатында бір мезгілде сезімталдыққа in vitro тестілері жүргізілуі тиіс. Басқа антибиотикпен емес, левомицетинмен емдеуді жалғастыру туралы шешім, егер in vitro зерттеулерінде екеуі де белгілі бір патогенге қарсы тиімді болса, инфекцияның ауырлығына, патогеннің әртүрлі микробқа қарсы препараттарға сезімталдығына, сондай-ақ осы инфекциядағы әртүрлі препараттардың тиімділігіне негізделуі керек.

Левомицетинді тривиальді инфекциялар үшін қолдануға болмайды, себебі қанның ауыр дискразия ықтималдылығы өлімге әкелуі мүмкін.

Сүйек кемігінің бәсеңдеуі және қан аурулары

Қанның елеулі және өлімге әкелетін патологиялық өзгерістері (апластты анемия, гипопластты анемия, тромбоцитопения, гранулоцитопения және сүйек кемігінің бәсеңдеуі) левомицетинмен емдегеннен кейін байқалады. Лейкоздың кейінгі дамуымен левомицетинді енгізумен байланысты апластты анемияның дамуы туралы мәліметтер бар. Қанның патологиялық өзгерістері препаратпен ұзақ мерзімді және қысқа мерзімді емнен кейін де байқалды. Левомицетинді емдеу үшін уыттылығы аз антибиотик қолданылуы мүмкін инфекция жағдайында қолдануға болмайды.

Пациенттің жағдайын бақылау

Препараттың уыттылығына байланысты сарысудағы левомицетин деңгейін, әсіресе егде жастағы адамдарда, бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар науқастарда, левомицетин өзара әрекеттесуі мүмкін басқа дәрілік заттарды қабылдаған пациенттерде бақылау маңызды.

Левомицетинмен емдеу процесінде гематологиялық функцияны мұқият бақылау өте маңызды. Гематологиялық көрсеткіштерді анықтау кезінде қайтымсыз болғанға дейін лейкопения, ретикулоцитопения немесе гранулоцитопения сияқты ерте шеткері гематологиялық өзгерістер анықталуы мүмкін. Бұл көрсеткіштер апластты анемияның алдындағы сүйек кемігінің бәсеңдеуі жағдайында индикаторлық болып табылмайды.

Тиісті зертханалық талдаулар мен клиникалық бақылау жүргізу үшін емдеу кезінде пациенттерді ауруханаға жатқызу қажет.

Бастапқы гематологиялық көрсеткіштерді анықтау және емдеу кезінде шамамен екі күн сайын қайта анықтау қажет. Препаратты қолдануды ретикулоцитопения, лейкопения, тромбоцитопения, анемия немесе левомицетинді енгізумен ықтималды байланысы бар гематологиялық көрсеткіштердің қандай да бір басқа өзгерістері пайда болған кезде тоқтату керек. Тіпті мұндай диагноз сүйек кемігін тежеудің қайтымсыз түрінің кейінгі пайда болу мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Левомицетинмен емдеудің қайталанатын курстарынан аулақ болу керек, емдеу асқынулардың немесе аурудың қайталану қаупінсіз оң нәтиже алу үшін қажет болғаннан ұзаққа созылмауы керек. Сүйек кемігін бәсеңдетуі мүмкін препараттармен қатар жүретін емнен аулақ болу керек.

Бауыр немесе бүйрек жеткіліксіздігі

Қан сарысуындағы левомицетиннің шамадан тыс деңгейі бауыр немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге, оның ішінде сәбидегі метаболизмдік процестердің жеткіліксіз дамуына байланысты стандартты дозаны енгізу нәтижесі болуы мүмкін. Дозалау тиісті түрде түзетілуі тиіс, немесе қан сарысуындағы концентрация тиісті уақыт аралығынан кейін анықталуы жақсырақ («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).

Кішкентай балалардағы сұр синдром

Уытты реакциялар, оның ішінде өлімге әкелетін реакциялар шала туылған балалар мен нәрестелерде байқалды. Осы реакцияларға байланысты белгілер мен симптомдар «сұр синдром» деп аталады. «Сұр синдром» жағдайлары аналары босану кезінде левомицетин алған жаңа туған нәрестелерде тіркелді, көп жағдайда левомицетинмен емдеу өмірдің алғашқы 48 сағатында жүргізілді. «Сұр синдромның» алғашқы симптомдары левомицетиннің жоғары дозаларымен үздіксіз емдеудің 3-4 күнінен кейін пайда болды. Симптомдар келесі ретпен пайда болды: құсумен немесе құсусыз іштің кебуі, үдемелі бозғылт цианоз, вазомоторлы коллапс, көбінесе тұрақты емес тыныс алумен бірге жүреді, осы симптомдар пайда болғаннан кейін бірнеше сағат ішінде орын алған өлім.

Ерте тиісті симптомдармен емді тоқтату көбінесе кейінгі толық қалпына келтірумен процестің қайтымдылығына әкеліп соқты.

Жалпы қағидаттар

Левомицетинді тривиальді инфекцияларды емдеуде немесе арнайы көрсетілмеген жағдайларда, мысалы, суық тию, вирустық тұмау, тамақ инфекциялары немесе бактериялық инфекциялардың алдын-алу үшін қолдануға болмайды.

Суперинфекциялар

Басқа антибиотиктер сияқты левомицетинді пайдалану зеңдерді қоса алғанда, резистентті микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкеп соғуы мүмкін. Егер резистентті қоздырғыштардан туындаған инфекциялық процесс емдеу кезінде байқалса, тиісті шаралар қабылдау керек.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея барлық дерлік бактерияға қарсы агенттерді, соның ішінде левомицетинді қолданғанда байқалады және ауырлығы жеңіл диареядан өлімге әкелетін колитке дейін өзгеруі мүмкін. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу ішектің қалыпты флорасының өзгеруіне және соның салдарынан Clostridium difficile шамадан тыс өсуіне әкеледі. C. difficile Clostridium difficile-мен астасқан диареяның дамуына ықпал ететін А және В токсиндерін өндіреді.

Clostridium difficile-мен астасқан диарея антибиотиктерді қолданғаннан кейін диарея ауруына шағымданып келген барлық науқастарда күдіктенуі керек. Мұқият анамнез қажет, өйткені Clostridium difficile-мен астасқан диарея кешіктіріліп, бактерияға қарсы агенттерді енгізгеннен кейін екі айдан соң дамуы мүмкін.

Иммунитетке әсері

Левомицетин иммунитеттің дамуына кедергі келтіруі мүмкін, сондықтан препаратты белсенді иммундау кезінде қолдануға болмайды.

Бұрын цитостатикалық немесе сәулемен емдеу курсын өткен пациенттерде ауыр жағымсыз әсерлердің ықтимал дамуын ескере отырып, Левомицетин препаратымен емдеудің ықтимал қауіптері мен күтілетін пайдасын бағалау керек.

Педиатрияда қолдану

«Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімінде көрсетілген дозалау сақталған жағдайда балаларға қолдануға рұқсат етіледі. Сақтықпен және баламалы ем болмаған кезде ғана тағайындайды. Жаңа туылған нәрестелер мен шала туылған нәрестелерде қолдануға болмайды.

Балаларда, әсіресе 3 жасқа дейінгі балаларда дәрілік препарат өмірлік маңызды көрсеткіштер бойынша ғана тағайындалады. Бала неғұрлым жас болса, жинақталу қаупі соғұрлым жоғары болады.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Препаратты жүктілік және лактация кезеңінде қолдану тәжірибесі жоқ. Препаратты қолдану жүктілік кезінде және бала емізу кезінде қарсы көрсетілімді болып табылады.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Жүйке жүйесі тарапынан ықтимал жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты автокөлікті басқаратын немесе басқа механизмдермен жұмыс істейтін адамдарға препаратты сақтықпен қолдану керек.

Әрбір құтының ішінде 72 мг натрий бар. Натрийдің келіп түсуін шектейтін диетаны ұстанатын пациенттер ескеруі тиіс.

Препарат резеңке тығынмен тұмшаланып тығындалған және алюминий қалпақшалармен қаусырылған шыны құтыда. Құтыға өздігінен желімделетін заттаңба жапсырылады.

40 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі 5-10 нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған. Қорапқа бандероль-заттаңбаны жабыстырады.

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 °С-ден аспайтын температурада.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!