Астане қаласындағы Линозид Инфузияға Арналған Ерітінді 2 Мг/мл 300 Мл | Mefar Ilac Sanayii A.S.

- Ауруханалық пневмонияда

- Ауруханадан тыс пневмонияда

Линозид препараты ересектерге, сезімтал грамоң бактериялардан туындағаны белгілі немесе болжамды ауруханадан тыс пневмония мен ауруханалық пневмонияны емдеуге арналған. Линозид препаратының қолайлы ем болып табылатындығы анықталған жағдайда, микробиологиялық зерттеулердің нәтижелерін немесе грамоң бактериялар арасында бактерияға қарсы препараттарға резистенттіліктің таралуы туралы ақпаратты ескеру керек.

Линезолид грамтеріс қоздырғыштардан туындаған инфекцияларға қатысты белсенді емес.

Грамтеріс патогендерге қарсы спецификалық ем.

Егер грамтеріс қоздырғыштың бар екені құжат жүзінде расталса немесе күдік болса, грамтеріс микроорганизмдерге қарсы спецификалық емді бір мезгілде бастау керек.

- Тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында.

Линозид ересектерге, егер микробиологиялық зерттеулерден инфекцияның сезімтал грамоң бактериялардан туындағаны анықталса, тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларын емдеуге арналған.

Линезолид грамтеріс патогендерден туындаған инфекцияларға қатысты белсенді емес. Линезолидті тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары бар, грамтеріс микроорганизмдермен қатарлас инфекция жұқтырғаны белгілі немесе болжамды пациенттерде тек, емнің баламалы нұсқалары болмаған жағдайларда ғана қолдану керек (4.4 бөлімін қараңыз). Мұндай жағдайларда грамтеріс микроорганизмдерге қарсы емді бір мезгілде бастау қажет.

Линезолидті қабылдауды тек стационар жағдайларында және тиісті маманмен, мысалы, микробиологпен немесе инфекциялық аурулар жөніндегі маманмен кеңескеннен кейін ғана бастау керек.

Бактерияға қарсы дәрілерді дұрыс пайдалану жөніндегі ресми нұсқауларды ескеру керек.

- әсер етуші затқа (заттарға) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- препарат моноаминоксидаза А немесе В тежегіштерімен бір мезгілде және қабылдағаннан кейін екі апта бойы (фенелзин, изокарбоксазид, селегилин, моклобемид) қолданылмауы тиіс

- емшек емізу кезеңі

Егер пациентті мұқият бақылау және артериялық қысымды мониторингтеу мүмкін болмаса, Линозидті келесі қатарлас клиникалық жағдайлары бар пациенттерге немесе бір мезгілде мынадай дәрілік препараттармен тағайындауға болмайды:

• бақыланбайтын артериялық гипертензия, феохромоцитома, карциноид, тиреотоксикоз, биполярлық депрессия, шизоаффективтік бұзылыс, қатты бас айналуы және сананың шатасуы.

• келесі дәрілік препараттардың кез келгенімен бір мезгілде қабылдаған кезде: серотонинді кері қармау тежегіштері (4.4-бөлімді қараңыз), үшциклдық антидепрессанттар, серотониннің 5-НТ1-рецепторларының агонистері (триптандар), симпатомиметиктер (адренергиялық бронходилататорларды қоса, псевдоэфедрин, фенилпропаноламин), вазопрессорлар (эпинефрин, норэпинефрин), дофаминергиялық қосылыстар (допамин, добутамин), петидин немесе буспирон.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Миелосупрессия

Линезолидті қабылдайтын кейбір пациенттерде миелосупрессияның (анемияны, лейкопенияны, панцитопенияны және тромбоцитопенияны қоса алғанда) туындағаны туралы хабарланды. Линезолидті тоқтатқаннан кейін белгілі нәтиже болған жағдайларда қанның өзгерген параметрлерінің көрсеткіштері емдеу басталғанға дейін байқалған мәндерге қайтарылды. Осы әсерлердің қауіптері, шамасы, емдеу ұзақтығымен байланысты. Егде жастағы пациенттерде линезолидті қолдану жасырақ адамдармен салыстырғанда қанның патологиялық өзгерістерінің пайда болу қаупінің жоғары болуымен қатар жүруі мүмкін. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде (олар диализ процедурасынан өтетініне қарамастан) тромбоцитопенияның даму жиілігінің жоғарылауы мүмкін. Осылайша, мұндай науқастарда қан формуласын мұқият бақылау қажет: анемиясы, гранулоцитопениясы немесе тромбоцитопениясы бар пациенттер; гемоглобин деңгейін төмендетуге, қанның нысанды элементтерінің санын азайтуға немесе тромбоциттердің санына немесе функционалдық белсенділігіне теріс әсер етуге қабілетті ілеспе препараттар алатын пациенттер; бүйрек жеткіліксіздігінің ауыр түрімен ауыратын пациенттер; линезолидпен емдеу курсы 10-14 күннен асатын пациенттер. Мұндай науқастарды емдеу үшін линезолидті гемоглобин деңгейін, лейкоциттер санын және тромбоциттер санын мұқият бақылаумен бірге қолданған жөн.

Егер линезолидпен емдеу кезінде елеулі миелосупрессия дамыса, емді тоқтату қажет. Емдеуді жалғастыру өте қажет деп танылған жағдайлар ерекше жағдай болып табылады. Мұндай жағдайларда жалпы қан талдауының көрсеткіштеріне мұқият мониторинг жүргізу және емдеудің тиісті стратегияларын енгізу қажет.

Бұдан басқа, қан талдауының бастапқы көрсеткіштеріне қарамастан, линезолидпен емделетін пациенттерде апта сайын жалпы қан талдауының көрсеткіштеріне (гемоглобин деңгейін, тромбоциттер санын, лейкоциттердің жалпы санын және жайылған лейкоциттік формуланы айқындауды қоса алғанда) мониторинг жүргізу ұсынылады. 28 күн ішінде линезолид алған пациенттер тобында препаратты көп рет қолданатын зерттеулерде (емдеудің ең жоғары ұсынылған ұзақтығы) ауыр анемияның туындау жиілігінің жоғарылауы байқалды. Мұндай науқастар қан құюды жиі қажет етті. Қан құю қажеттілігі бар анемия жағдайлары туралы маркетингтен кейінгі кезеңде де хабарланды. Мұндай анемия линезолидті >28 күн ішінде қабылдаған пациенттерде жиі кездеседі. Сондай-ақ, маркетингтен кейінгі кезеңде сидеробласты анемия жағдайлары туралы хабарланды. Емдеудің басталу уақыты белгілі болған жағдайлардың ішінде пациенттердің көпшілігі >28 күн ішінде линезолид алды. Линезолидті тоқтатқаннан кейін пациенттердің көпшілігі анемияны емдеу нәтижесінде немесе тіпті емделусіз толық немесе ішінара қалпына келді.

Катетерлерді пайдаланумен байланысты және грамоң қоздырғыштар туғызған қан ағымы инфекциялары бар пациенттердің қатысуымен клиникалық зерттеудегі өлім-жітімнің сәйкессіздігі.

Катетерлерді пайдаланудан туындаған ауыр тамырішілік инфекциялары бар пациенттердің қатысуымен ашық зерттеу барысында ванкомицин/диклоксацилин/оксациллинмен емдеу топтарымен салыстырғанда (58/363 (16,0%) қарсы 78/363 (21,5%) линезолид қолданған пациенттер тобында өлім-жітімнің өсуі байқалды. Өлім-жітім жиілігіне әсер етудің негізгі факторы бастапқы деңгейдегі грам-оң инфекция жағдайы болды. Тек қана грамоң организмдерден туындаған инфекциялары бар пациенттердегі өлім-жітім жиілігі салыстырмалы болды (сәйкессіздік коэффициенті 0,96, 95% сенімділік аралығы 0,58–1,59), бірақ линезолидпен емдеу тобында қандай да бір басқа қоздырғышы бар немесе бастапқы деңгейде қоздырғыштары жоқ пациенттерде өлім-жітім жиілігі едәуір жоғары болды (p = 0,0162) (сәйкессіздік коэффициенті 2,48, 95% сенімділік аралығы 1,38–4,46). Ең үлкен сәйкессіздік емдеу кезінде және зерттелетін препаратты тоқтатқан сәттен бастап 7 күн ішінде байқалды. Зерттеу барысында линезолидпен емдеу тобында зерттеу барысында грамтеріс инфекциялар дамыған адамдар, сондай-ақ грамтеріс қоздырғыштар мен полимикробтық инфекциялардан туындаған инфекциялардан қайтыс болған пациенттер саны көп болды. Осылайша, грамтеріс қоздырғыштармен астасқан инфекция анықталған немесе күдікті пациенттерде терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында линезолидті емдеудің басқа нұсқалары болмаған кезде ғана қолдану керек. Мұндай жағдайларда грам-теріс инфекцияны қатар емдеуді бастау керек.

Антибиотиктерді қолданумен байланысты диарея және колит.

Линезолидті қоса алғанда, барлық дерлік антибиотиктерді қолданғанда антибиотиктерді қолданумен байланысты диарея мен колиттің, жалған жарғақшалы колит және Clostridium difficile байланысты диареяның туындағаны туралы хабарланды, олардың көріністерінің ауырлығы орташа диареядан өліммен аяқталған колитке дейін ауытқуы мүмкін. Осылайша, бұл диагнозды линезолидті қолдану кезінде немесе одан кейін диарея дамыған науқастарда ескеру қажет. Антибиотиктерді қолданумен байланысты диареяға немесе колитке күдік болғанда немесе осы диагнозды растағанда бактерияға қарсы препараттармен (линезолидті қоса) ағымдағы емдеуді тоқтатып, тиісті емдік іс-шараларды дереу бастау қажет. Мұндай жағдайларда перистальтиканы басатын препараттарды қолдануға болмайды.

Лактоацидоз.

Линезолидті қолданған кезде лактоацидоздың дамуы туралы хабарланды. Линезолидті қолданған кезде қайталанатын жүрек айнуын немесе құсуды, іштің ауыруын, бикарбонаттардың төмен деңгейін немесе гипервентиляцияны қоса алғанда, метаболизмдық ацидоздың симптомдары мен көріністері пайда болатын пациенттер дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Сүт қышқылы ацидозы дамыған жағдайыда линезолидпен әрі қарай емдеудің пайдасы мен ықтимал қауіптерін өлшеу қажет.

Митохондрияның дисфункциясы.

Линезолид ақуыздардың митохондриялық синтезін басады. Осы депрессияның нәтижесінде лактоацидоз, анемия және нейропатия (шеткері және көру жүйкесі) сияқты жағымсыз реакциялар дамуы мүмкін. Бұл құбылыстар препаратты >28 күн бойы қолданғанда жиі кездеседі.

Серотонин синдромы.

Линезолидті және серотонинергиялық препараттарды бір мезгілде қолданумен байланысты серотонин синдромының дамуы туралы кенеттен хабарламалар келіп түсті, соның ішінде серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері (ССРИҚ) сияқты антидепрессанттарды қоса. Осылайша, линезолидті және серотонинергиялық препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды, линезолидті де, онымен бірге серотонинергиялық препараттарды да қолдану өте маңызды болған жағдайларды қоспағанда. Мұндай жағдайларда пациент серотонин синдромының симптомдарын, мысалы, когнитивті функцияның бұзылуы, гиперпирексия, гиперрефлексия және қозғалыс үйлесімділігінің бұзылуы сияқты белгілерді анықтау үшін мұқият бақылауда болуы керек. Мұндай симптомдар пайда болған жағдайда дәрігер қандай да бір препаратты тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Серотонинергиялық препаратты тоқтатқаннан кейін тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін.

Шеткері нейропатия және көру жүйкесінің нейропатиясы.

Шеткері нейропатияның, сондай-ақ көру жүйкесінің нейропатиясының дамуы туралы хабарланды, ол кейде линезолидпен ем қабылдаған пациенттерде көру қабілетінің жоғалуына дейін үдеді. Мұндай хабарламалар, ең алдымен, >28 күн ішінде ем қабылдаған пациенттерге қатысты болды. Барлық пациенттерге көру қабілетінің бұзылуының белгілері туралы, мысалы, көру өткірлігінің өзгеруі, түс ажыратудың өзгеруі, бұлыңғыр көру немесе көру аймағының бір бөлігінің жоғалуы туралы хабарлау қажет. Мұндай жағдайларда, қажеттілігі болса, офтальмологқа жіберіп шұғыл тексеру жүргізу ұсынылады. Егер пациент линезолидті ұсынылған 28 күннен ұзақ қабылдаса, көру қабілетін үнемі бақылау керек. Шеткері нейропатия немесе көру жүйкесінің нейропатиясы дамыған жағдайда линезолидпен әрі қарай емдеудің пайдасын және ықтимал қауіптерді өлшеу қажет. Туберкулез кезінде емдеу үшін бактерияға қарсы препараттармен ем алатын немесе жақында қабылдаған пациенттерде линезолидті қолданғанда нейропатияның даму қаупінің өсуі мүмкін.

Құрысулар.

Линезолидпен ем қабылдаған пациенттерде құрысулар жағдайлары туралы хабарланды. Көп жағдайда олар анамнездегі құрысулар сияқты қауіп факторы туралы хабарлады. Пациенттер бұрын құрысулар болған жағдайда дәрігерге хабарлауы керек.

МАО тежегіштері.

Линезолид қайтымды әсер ететін МАО селективті емес тежегіші болып табылады. Алайда, бактерияға қарсы ем үшін қолданылатын дозаларда ол бәсеңдететін әсер көрсетпейді. Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуін зерттеу және линезолидтің қауіпсіздігін зерттеу барысында негізгі аурулары бар және/немесе МАО-ның бәсеңдеуі салдарынан белгілі бір қауіптер туындайтын препараттармен қатарлас емделген пациенттерде линезолидті қолдану туралы деректердің өте шектеулі саны алынды. Сондықтан, егер пациенттің жағдайын мұқият бақылау және бақылау мүмкін болмаса, мұндай жағдайларда линезолидті қолдану ұсынылмайды.

Тираминмен қаныққан өнімдермен бірге қолдану

Пациенттерге тираминмен байытылған өнімдердің көп мөлшерін тұтынудан аулақ болу ұсынылады.

Суперинфекция.

Клиникалық сынақтар кезінде линезолидтің қалыпты микрофлораға әсері зерттелді. Антибиотиктерді қолдану кейде сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Мысалы, ұсынылған дозаларда линезолид қабылдаған пациенттердің ≈3%-ында клиникалық зерттеулер барысында препаратты қолданумен байланысты кандидоздың пайда болуы байқалды. Емдеу кезінде асқын инфекция пайда болған жағдайда тиісті шаралар қабылдау керек.

Пациенттердің ерекше топтары.

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу үшін линезолидті сақтықпен және күтілетін пайда қауіптен асатын жағдайларда ғана қолданған жөн.

Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу үшін линезолидті күтілетін пайда қауіптен асатын жағдайларда ғана қолдану ұсынылады.

Фертильді функцияның бұзылуы.

Линезолид фертильділікті кері төмендетеді және адам үшін күтілгенге ұқсас деңгейге ұшыраған кезде еркек егеуқұйрықтарының сперматозоидтарының аномальді морфологиясын тудырды. Линезолидтің ерлердің ұрпақ өрбіту функциясына әсер ету мүмкіндігі белгісіз.

Клиникалық зерттеулер.

Линезолидтің қауіпсіздігі мен тиімділігі >28 күн ішінде қолданғанда жеткілікті зерттелмеген. Бақыланатын клиникалық сынақтарға табанның диабеттік зақымдануы, ойылулары немесе ишемиялық зақымданулары, ауыр күйіктері немесе гангренасы бар пациенттер қатысқан жоқ. Тиісінше, мұндай жағдайларды емдеу үшін линезолидті қолдану тәжірибесі шектеулі.

Қосымша заттар.

Линозид препаратының әрбір мл құрамында 50,24 мг (15,072 г/300 мл) декстроза моногидраты бар. Мұны қант диабеті немесе глюкозаға төзімділіктің бұзылуымен сипатталатын басқа жағдайлар бар пациенттерде ескеру қажет. Сондай-ақ, Линозид препаратының әр мл құрамында 0,38 мг (114 мг/300 мл) натрий бар. Бұған натрий мөлшері бақыланатын диетадағы пациенттерде назар аудару қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

МАО тежегіштері.

Линезолид - қайтымды әсер ететін селективті емес МАО тежегіштері. Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуін зерттеулерде және линезолидтің қауіпсіздігін зерттеулерде МАО-ның бәсеңдеуі салдарынан белгілі бір қауіп тудыратын препараттармен ем алатын пациенттерде линезолидті қолдану туралы деректердің өте шектеулі саны алынды. Сондықтан, егер пациенттің жағдайын мұқият бақылау және бақылау мүмкін болмаса, мұндай жағдайларда линезолидті қолдану ұсынылмайды.

Қан қысымының жоғарылауына әкелетін ықтимал өзара әрекеттесулер.

Қалыпты қан қысымы бар сау еріктілерде линезолид жалған эфедрин мен фенилпропаноламид гидрохлоридінен туындаған қан қысымының жоғарылауын арттырады. Линезолид пен жалған эфедринді немесе фенилпропаноламид гидрохлоридін біріктіріп енгізу систолалық АҚ-ның орта есеппен 30-40 мм с.б. өсуіне әкеледі. 11-15 мм с.б. өсіммен салыстырғанда тек линезолидтің әсерінен, 14-18 мм с. б. тек жалған эфедрин немесе фенилпропаноламиннің әсерінен және 8-11 мм с.б. - плацебо қолданған кезде. Артериялық гипертензиясы бар пациенттердің қатысуымен ұқсас зерттеулер жүргізілген жоқ. Линезолидті осы препараттармен біріктірген кезде қажетті нәтиже алу үшін вазопрессорлық әсерін көрсететін препараттардың, оның ішінде дофаминергиялық препараттардың дозаларын мұқият таңдау ұсынылады.

Ықтимал серотонинергиялық өзара әрекеттесу.

Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу барысында дәрілік препараттардың ықтимал өзара әрекеттесуі зерттелді. Қатысушылар линезолидпен біріктіріп немесе онсыз декстрометорфан (4 сағат аралықпен 20 мг 2 доза) алды. Линезолид пен декстрометорфан қабылдаған сау еріктілерде серотонин синдромының көріністері байқалмады (сананың шатасуы, сандырақ, мазасыздық, тремор, беттің патологиялық қызаруы, қатты терлеу, гиперпирексия). Маркетингтен кейінгі пайдалану тәжірибесі: линезолид пен декстрометорфан қабылдаған пациентте серотонин синдромының көріністеріне ұқсас көріністердің пайда болуы туралы 1 хабарлама алынды; бұл көріністер препараттардың екеуін де тоқтатқаннан кейін жоғалып кетті. Линезолид пен серотонинергиялық препараттарды, соның ішінде антидепрессанттарды (ССРИҚ сияқты) клиникалық қолдану кезінде серотонин синдромының даму жағдайлары сипатталған. Осылайша, линезолид пен серотонинергиялық препараттарды қолдануға болмайды. Линезолидпен де, серотонинергиялық дәрілермен де емдеуді қажет ететін пациенттерді жүргізу Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары бөлімінде сипатталған.

Тираминмен қаныққан өнімдермен бірге қолдану.

<100 мг мөлшерінде линезолид пен тирамин алған пациенттерде елеулі вазопрессорлық әсер байқалмады. Бұл тираминнің көп мөлшері бар тағамдар мен сусындарды (атап айтқанда, піскен ірімшіктер, ашытқы экстрактілері, тазартылмаған алкогольді ішімдіктер және соя соусы сияқты соя бұршағынан ашытылған соя өнімдері) артық тұтынудан аулақ болу қажеттілігін көрсетеді.

P450 цитохромы арқылы метаболизденетін препараттар.

Линезолид P450 (CYP 450) цитохромының индукторы болып табылмайды. Сонымен қатар, линезолид адамда клиникалық маңызды СYР изоформаларының белсенділігін тежемейді (мысалы 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1, 3А4). Сондықтан линезолидтің осы негізгі ферменттермен метаболизденетін басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері күтілмейді.

Рифампицин.

Рифампициннің линезолидтің фармакокинетикасына әсері он алты сау ер еріктілерде зерттелді, олар күніне екі рет 600 мг линезолидті 2,5 күн ішінде рифампицинмен 600 мг күніне бір рет 8 күн бойы және онсыз алды. Рифампин мен линезолидті бір мезгілде қолдану линезолидтің Cmax-ін 21% - ға [90% ДИ, 15, 27] төмендетуге және линезолидтің AUC-ін 32% - ға [90% ДИ, 27, 37] төмендетуге әкелді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ. Осы өзара әрекеттесудің механизмі толық зерттелмеген және бауыр ферменттерінің индукциясымен байланысты болуы мүмкін.

Варфарин

Варфаринмен тұрақты күйдегі қосымша ем кезінде линезолид орташа ең жоғары ХҚҚ 10%-ға төмендеуі және ХҚҚ AUC 5%-ға төмендеуі байқалды. Варфарин мен линезолид қабылдаған пациенттер туралы деректер осы нәтижелердің ықтимал клиникалық маңыздылығын бағалау үшін жеткіліксіз.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Жүкті әйелдерде Линозид препаратын қолдануға қатысты тиісті деректер жоқ. Жануарларды зерттеу нәтижелері ұрпақ өрбіту уыттылықтың болуын көрсетті. Адам үшін ықтимал қауіп бар. Линозидті жүктілік кезінде тек анасы үшін болжамды пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда ғана қолдануға болады.

Лактация кезеңі

Жануарларды зерттеу нәтижелері линезолид пен оның метаболиттері емшек сүтіне ене алатындығын көрсетті. Препаратпен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Фертильділік

Жануарларды зерттеуде линезолид фертильділігінің төмендеуіне әкелді.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне  әсер ету ерекшеліктері

Емдеу кезеңінде автокөлік жүргізгенде немесе жоғары зейін шоғырландыру мен  психомоторлық реакциялардың жылдамдығын қажет ететін басқа қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылданғанда сақтық таныту қажет.

Миелосупрессия

Линезолидті қабылдайтын кейбір пациенттерде миелосупрессияның (анемияны, лейкопенияны, панцитопенияны және тромбоцитопенияны қоса алғанда) туындағаны туралы хабарланды. Линезолидті тоқтатқаннан кейін белгілі нәтиже болған жағдайларда қанның өзгерген параметрлерінің көрсеткіштері емдеу басталғанға дейін байқалған мәндерге қайтарылды. Осы әсерлердің қауіптері, шамасы, емдеу ұзақтығымен байланысты. Егде жастағы пациенттерде линезолидті қолдану жасырақ адамдармен салыстырғанда қанның патологиялық өзгерістерінің пайда болу қаупінің жоғары болуымен қатар жүруі мүмкін. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде (олар диализ процедурасынан өтетініне қарамастан) тромбоцитопенияның даму жиілігінің жоғарылауы мүмкін. Осылайша, мұндай науқастарда қан формуласын мұқият бақылау қажет: анемиясы, гранулоцитопениясы немесе тромбоцитопениясы бар пациенттер; гемоглобин деңгейін төмендетуге, қанның нысанды элементтерінің санын азайтуға немесе тромбоциттердің санына немесе функционалдық белсенділігіне теріс әсер етуге қабілетті ілеспе препараттар алатын пациенттер; бүйрек жеткіліксіздігінің ауыр түрімен ауыратын пациенттер; линезолидпен емдеу курсы 10-14 күннен асатын пациенттер. Мұндай науқастарды емдеу үшін линезолидті гемоглобин деңгейін, лейкоциттер санын және тромбоциттер санын мұқият бақылаумен бірге қолданған жөн.

Егер линезолидпен емдеу кезінде елеулі миелосупрессия дамыса, емді тоқтату қажет. Емдеуді жалғастыру өте қажет деп танылған жағдайлар ерекше жағдай болып табылады. Мұндай жағдайларда жалпы қан талдауының көрсеткіштеріне мұқият мониторинг жүргізу және емдеудің тиісті стратегияларын енгізу қажет.

Бұдан басқа, қан талдауының бастапқы көрсеткіштеріне қарамастан, линезолидпен емделетін пациенттерде апта сайын жалпы қан талдауының көрсеткіштеріне (гемоглобин деңгейін, тромбоциттер санын, лейкоциттердің жалпы санын және жайылған лейкоциттік формуланы айқындауды қоса алғанда) мониторинг жүргізу ұсынылады. 28 күн ішінде линезолид алған пациенттер тобында препаратты көп рет қолданатын зерттеулерде (емдеудің ең жоғары ұсынылған ұзақтығы) ауыр анемияның туындау жиілігінің жоғарылауы байқалды. Мұндай науқастар қан құюды жиі қажет етті. Қан құю қажеттілігі бар анемия жағдайлары туралы маркетингтен кейінгі кезеңде де хабарланды. Мұндай анемия линезолидті >28 күн ішінде қабылдаған пациенттерде жиі кездеседі. Сондай-ақ, маркетингтен кейінгі кезеңде сидеробласты анемия жағдайлары туралы хабарланды. Емдеудің басталу уақыты белгілі болған жағдайлардың ішінде пациенттердің көпшілігі >28 күн ішінде линезолид алды. Линезолидті тоқтатқаннан кейін пациенттердің көпшілігі анемияны емдеу нәтижесінде немесе тіпті емделусіз толық немесе ішінара қалпына келді.

Катетерлерді пайдаланумен байланысты және грамоң қоздырғыштар туғызған қан ағымы инфекциялары бар пациенттердің қатысуымен клиникалық зерттеудегі өлім-жітімнің сәйкессіздігі.

Катетерлерді пайдаланудан туындаған ауыр тамырішілік инфекциялары бар пациенттердің қатысуымен ашық зерттеу барысында ванкомицин/диклоксацилин/оксациллинмен емдеу топтарымен салыстырғанда (58/363 (16,0%) қарсы 78/363 (21,5%) линезолид қолданған пациенттер тобында өлім-жітімнің өсуі байқалды. Өлім-жітім жиілігіне әсер етудің негізгі факторы бастапқы деңгейдегі грам-оң инфекция жағдайы болды. Тек қана грамоң организмдерден туындаған инфекциялары бар пациенттердегі өлім-жітім жиілігі салыстырмалы болды (сәйкессіздік коэффициенті 0,96, 95% сенімділік аралығы 0,58–1,59), бірақ линезолидпен емдеу тобында қандай да бір басқа қоздырғышы бар немесе бастапқы деңгейде қоздырғыштары жоқ пациенттерде өлім-жітім жиілігі едәуір жоғары болды (p = 0,0162) (сәйкессіздік коэффициенті 2,48, 95% сенімділік аралығы 1,38–4,46). Ең үлкен сәйкессіздік емдеу кезінде және зерттелетін препаратты тоқтатқан сәттен бастап 7 күн ішінде байқалды. Зерттеу барысында линезолидпен емдеу тобында зерттеу барысында грамтеріс инфекциялар дамыған адамдар, сондай-ақ грамтеріс қоздырғыштар мен полимикробтық инфекциялардан туындаған инфекциялардан қайтыс болған пациенттер саны көп болды. Осылайша, грамтеріс қоздырғыштармен астасқан инфекция анықталған немесе күдікті пациенттерде терінің және жұмсақ тіндердің асқынған инфекцияларында линезолидті емдеудің басқа нұсқалары болмаған кезде ғана қолдану керек. Мұндай жағдайларда грам-теріс инфекцияны қатар емдеуді бастау керек.

Антибиотиктерді қолданумен байланысты диарея және колит.

Линезолидті қоса алғанда, барлық дерлік антибиотиктерді қолданғанда антибиотиктерді қолданумен байланысты диарея мен колиттің, жалған жарғақшалы колит және Clostridium difficile байланысты диареяның туындағаны туралы хабарланды, олардың көріністерінің ауырлығы орташа диареядан өліммен аяқталған колитке дейін ауытқуы мүмкін. Осылайша, бұл диагнозды линезолидті қолдану кезінде немесе одан кейін диарея дамыған науқастарда ескеру қажет. Антибиотиктерді қолданумен байланысты диареяға немесе колитке күдік болғанда немесе осы диагнозды растағанда бактерияға қарсы препараттармен (линезолидті қоса) ағымдағы емдеуді тоқтатып, тиісті емдік іс-шараларды дереу бастау қажет. Мұндай жағдайларда перистальтиканы басатын препараттарды қолдануға болмайды.

Лактоацидоз.

Линезолидті қолданған кезде лактоацидоздың дамуы туралы хабарланды. Линезолидті қолданған кезде қайталанатын жүрек айнуын немесе құсуды, іштің ауыруын, бикарбонаттардың төмен деңгейін немесе гипервентиляцияны қоса алғанда, метаболизмдық ацидоздың симптомдары мен көріністері пайда болатын пациенттер дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Сүт қышқылы ацидозы дамыған жағдайыда линезолидпен әрі қарай емдеудің пайдасы мен ықтимал қауіптерін өлшеу қажет.

Митохондрияның дисфункциясы.

Линезолид ақуыздардың митохондриялық синтезін басады. Осы депрессияның нәтижесінде лактоацидоз, анемия және нейропатия (шеткері және көру жүйкесі) сияқты жағымсыз реакциялар дамуы мүмкін. Бұл құбылыстар препаратты >28 күн бойы қолданғанда жиі кездеседі.

Серотонин синдромы.

Линезолидті және серотонинергиялық препараттарды бір мезгілде қолданумен байланысты серотонин синдромының дамуы туралы кенеттен хабарламалар келіп түсті, соның ішінде серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері (ССРИҚ) сияқты антидепрессанттарды қоса. Осылайша, линезолидті және серотонинергиялық препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды, линезолидті де, онымен бірге серотонинергиялық препараттарды да қолдану өте маңызды болған жағдайларды қоспағанда. Мұндай жағдайларда пациент серотонин синдромының симптомдарын, мысалы, когнитивті функцияның бұзылуы, гиперпирексия, гиперрефлексия және қозғалыс үйлесімділігінің бұзылуы сияқты белгілерді анықтау үшін мұқият бақылауда болуы керек. Мұндай симптомдар пайда болған жағдайда дәрігер қандай да бір препаратты тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс. Серотонинергиялық препаратты тоқтатқаннан кейін тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін.

Шеткері нейропатия және көру жүйкесінің нейропатиясы.

Шеткері нейропатияның, сондай-ақ көру жүйкесінің нейропатиясының дамуы туралы хабарланды, ол кейде линезолидпен ем қабылдаған пациенттерде көру қабілетінің жоғалуына дейін үдеді. Мұндай хабарламалар, ең алдымен, >28 күн ішінде ем қабылдаған пациенттерге қатысты болды. Барлық пациенттерге көру қабілетінің бұзылуының белгілері туралы, мысалы, көру өткірлігінің өзгеруі, түс ажыратудың өзгеруі, бұлыңғыр көру немесе көру аймағының бір бөлігінің жоғалуы туралы хабарлау қажет. Мұндай жағдайларда, қажеттілігі болса, офтальмологқа жіберіп шұғыл тексеру жүргізу ұсынылады. Егер пациент линезолидті ұсынылған 28 күннен ұзақ қабылдаса, көру қабілетін үнемі бақылау керек. Шеткері нейропатия немесе көру жүйкесінің нейропатиясы дамыған жағдайда линезолидпен әрі қарай емдеудің пайдасын және ықтимал қауіптерді өлшеу қажет. Туберкулез кезінде емдеу үшін бактерияға қарсы препараттармен ем алатын немесе жақында қабылдаған пациенттерде линезолидті қолданғанда нейропатияның даму қаупінің өсуі мүмкін.

Құрысулар.

Линезолидпен ем қабылдаған пациенттерде құрысулар жағдайлары туралы хабарланды. Көп жағдайда олар анамнездегі құрысулар сияқты қауіп факторы туралы хабарлады. Пациенттер бұрын құрысулар болған жағдайда дәрігерге хабарлауы керек.

МАО тежегіштері.

Линезолид қайтымды әсер ететін МАО селективті емес тежегіші болып табылады. Алайда, бактерияға қарсы ем үшін қолданылатын дозаларда ол бәсеңдететін әсер көрсетпейді. Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуін зерттеу және линезолидтің қауіпсіздігін зерттеу барысында негізгі аурулары бар және/немесе МАО-ның бәсеңдеуі салдарынан белгілі бір қауіптер туындайтын препараттармен қатарлас емделген пациенттерде линезолидті қолдану туралы деректердің өте шектеулі саны алынды. Сондықтан, егер пациенттің жағдайын мұқият бақылау және бақылау мүмкін болмаса, мұндай жағдайларда линезолидті қолдану ұсынылмайды.

Тираминмен қаныққан өнімдермен бірге қолдану

Пациенттерге тираминмен байытылған өнімдердің көп мөлшерін тұтынудан аулақ болу ұсынылады.

Суперинфекция.

Клиникалық сынақтар кезінде линезолидтің қалыпты микрофлораға әсері зерттелді. Антибиотиктерді қолдану кейде сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Мысалы, ұсынылған дозаларда линезолид қабылдаған пациенттердің ≈3%-ында клиникалық зерттеулер барысында препаратты қолданумен байланысты кандидоздың пайда болуы байқалды. Емдеу кезінде асқын инфекция пайда болған жағдайда тиісті шаралар қабылдау керек.

Пациенттердің ерекше топтары.

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу үшін линезолидті сақтықпен және күтілетін пайда қауіптен асатын жағдайларда ғана қолданған жөн.

Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу үшін линезолидті күтілетін пайда қауіптен асатын жағдайларда ғана қолдану ұсынылады.

Фертильді функцияның бұзылуы.

Линезолид фертильділікті кері төмендетеді және адам үшін күтілгенге ұқсас деңгейге ұшыраған кезде еркек егеуқұйрықтарының сперматозоидтарының аномальді морфологиясын тудырды. Линезолидтің ерлердің ұрпақ өрбіту функциясына әсер ету мүмкіндігі белгісіз.

Клиникалық зерттеулер.

Линезолидтің қауіпсіздігі мен тиімділігі >28 күн ішінде қолданғанда жеткілікті зерттелмеген. Бақыланатын клиникалық сынақтарға табанның диабеттік зақымдануы, ойылулары немесе ишемиялық зақымданулары, ауыр күйіктері немесе гангренасы бар пациенттер қатысқан жоқ. Тиісінше, мұндай жағдайларды емдеу үшін линезолидті қолдану тәжірибесі шектеулі.

Қосымша заттар.

Линозид препаратының әрбір мл құрамында 50,24 мг (15,072 г/300 мл) декстроза моногидраты бар. Мұны қант диабеті немесе глюкозаға төзімділіктің бұзылуымен сипатталатын басқа жағдайлар бар пациенттерде ескеру қажет. Сондай-ақ, Линозид препаратының әр мл құрамында 0,38 мг (114 мг/300 мл) натрий бар. Бұған натрий мөлшері бақыланатын диетадағы пациенттерде назар аудару қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

МАО тежегіштері.

Линезолид - қайтымды әсер ететін селективті емес МАО тежегіштері. Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуін зерттеулерде және линезолидтің қауіпсіздігін зерттеулерде МАО-ның бәсеңдеуі салдарынан белгілі бір қауіп тудыратын препараттармен ем алатын пациенттерде линезолидті қолдану туралы деректердің өте шектеулі саны алынды. Сондықтан, егер пациенттің жағдайын мұқият бақылау және бақылау мүмкін болмаса, мұндай жағдайларда линезолидті қолдану ұсынылмайды.

Қан қысымының жоғарылауына әкелетін ықтимал өзара әрекеттесулер.

Қалыпты қан қысымы бар сау еріктілерде линезолид жалған эфедрин мен фенилпропаноламид гидрохлоридінен туындаған қан қысымының жоғарылауын арттырады. Линезолид пен жалған эфедринді немесе фенилпропаноламид гидрохлоридін біріктіріп енгізу систолалық АҚ-ның орта есеппен 30-40 мм с.б. өсуіне әкеледі. 11-15 мм с.б. өсіммен салыстырғанда тек линезолидтің әсерінен, 14-18 мм с. б. тек жалған эфедрин немесе фенилпропаноламиннің әсерінен және 8-11 мм с.б. - плацебо қолданған кезде. Артериялық гипертензиясы бар пациенттердің қатысуымен ұқсас зерттеулер жүргізілген жоқ. Линезолидті осы препараттармен біріктірген кезде қажетті нәтиже алу үшін вазопрессорлық әсерін көрсететін препараттардың, оның ішінде дофаминергиялық препараттардың дозаларын мұқият таңдау ұсынылады.

Ықтимал серотонинергиялық өзара әрекеттесу.

Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу барысында дәрілік препараттардың ықтимал өзара әрекеттесуі зерттелді. Қатысушылар линезолидпен біріктіріп немесе онсыз декстрометорфан (4 сағат аралықпен 20 мг 2 доза) алды. Линезолид пен декстрометорфан қабылдаған сау еріктілерде серотонин синдромының көріністері байқалмады (сананың шатасуы, сандырақ, мазасыздық, тремор, беттің патологиялық қызаруы, қатты терлеу, гиперпирексия). Маркетингтен кейінгі пайдалану тәжірибесі: линезолид пен декстрометорфан қабылдаған пациентте серотонин синдромының көріністеріне ұқсас көріністердің пайда болуы туралы 1 хабарлама алынды; бұл көріністер препараттардың екеуін де тоқтатқаннан кейін жоғалып кетті. Линезолид пен серотонинергиялық препараттарды, соның ішінде антидепрессанттарды (ССРИҚ сияқты) клиникалық қолдану кезінде серотонин синдромының даму жағдайлары сипатталған. Осылайша, линезолид пен серотонинергиялық препараттарды қолдануға болмайды. Линезолидпен де, серотонинергиялық дәрілермен де емдеуді қажет ететін пациенттерді жүргізу Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары бөлімінде сипатталған.

Тираминмен қаныққан өнімдермен бірге қолдану.

<100 мг мөлшерінде линезолид пен тирамин алған пациенттерде елеулі вазопрессорлық әсер байқалмады. Бұл тираминнің көп мөлшері бар тағамдар мен сусындарды (атап айтқанда, піскен ірімшіктер, ашытқы экстрактілері, тазартылмаған алкогольді ішімдіктер және соя соусы сияқты соя бұршағынан ашытылған соя өнімдері) артық тұтынудан аулақ болу қажеттілігін көрсетеді.

P450 цитохромы арқылы метаболизденетін препараттар.

Линезолид P450 (CYP 450) цитохромының индукторы болып табылмайды. Сонымен қатар, линезолид адамда клиникалық маңызды СYР изоформаларының белсенділігін тежемейді (мысалы 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1, 3А4). Сондықтан линезолидтің осы негізгі ферменттермен метаболизденетін басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері күтілмейді.

Рифампицин.

Рифампициннің линезолидтің фармакокинетикасына әсері он алты сау ер еріктілерде зерттелді, олар күніне екі рет 600 мг линезолидті 2,5 күн ішінде рифампицинмен 600 мг күніне бір рет 8 күн бойы және онсыз алды. Рифампин мен линезолидті бір мезгілде қолдану линезолидтің Cmax-ін 21% - ға [90% ДИ, 15, 27] төмендетуге және линезолидтің AUC-ін 32% - ға [90% ДИ, 27, 37] төмендетуге әкелді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ. Осы өзара әрекеттесудің механизмі толық зерттелмеген және бауыр ферменттерінің индукциясымен байланысты болуы мүмкін.

Варфарин

Варфаринмен тұрақты күйдегі қосымша ем кезінде линезолид орташа ең жоғары ХҚҚ 10%-ға төмендеуі және ХҚҚ AUC 5%-ға төмендеуі байқалды. Варфарин мен линезолид қабылдаған пациенттер туралы деректер осы нәтижелердің ықтимал клиникалық маңыздылығын бағалау үшін жеткіліксіз.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Жүкті әйелдерде Линозид препаратын қолдануға қатысты тиісті деректер жоқ. Жануарларды зерттеу нәтижелері ұрпақ өрбіту уыттылықтың болуын көрсетті. Адам үшін ықтимал қауіп бар. Линозидті жүктілік кезінде тек анасы үшін болжамды пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда ғана қолдануға болады.

Лактация кезеңі

Жануарларды зерттеу нәтижелері линезолид пен оның метаболиттері емшек сүтіне ене алатындығын көрсетті. Препаратпен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Фертильділік

Жануарларды зерттеуде линезолид фертильділігінің төмендеуіне әкелді.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне  әсер ету ерекшеліктері

Емдеу кезеңінде автокөлік жүргізгенде немесе жоғары зейін шоғырландыру мен  психомоторлық реакциялардың жылдамдығын қажет ететін басқа қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылданғанда сақтық таныту қажет.

МАО тежегіштері.

Линезолид - қайтымды әсер ететін селективті емес МАО тежегіштері. Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуін зерттеулерде және линезолидтің қауіпсіздігін зерттеулерде МАО-ның бәсеңдеуі салдарынан белгілі бір қауіп тудыратын препараттармен ем алатын пациенттерде линезолидті қолдану туралы деректердің өте шектеулі саны алынды. Сондықтан, егер пациенттің жағдайын мұқият бақылау және бақылау мүмкін болмаса, мұндай жағдайларда линезолидті қолдану ұсынылмайды.

Қан қысымының жоғарылауына әкелетін ықтимал өзара әрекеттесулер.

Қалыпты қан қысымы бар сау еріктілерде линезолид жалған эфедрин мен фенилпропаноламид гидрохлоридінен туындаған қан қысымының жоғарылауын арттырады. Линезолид пен жалған эфедринді немесе фенилпропаноламид гидрохлоридін біріктіріп енгізу систолалық АҚ-ның орта есеппен 30-40 мм с.б. өсуіне әкеледі. 11-15 мм с.б. өсіммен салыстырғанда тек линезолидтің әсерінен, 14-18 мм с. б. тек жалған эфедрин немесе фенилпропаноламиннің әсерінен және 8-11 мм с.б. - плацебо қолданған кезде. Артериялық гипертензиясы бар пациенттердің қатысуымен ұқсас зерттеулер жүргізілген жоқ. Линезолидті осы препараттармен біріктірген кезде қажетті нәтиже алу үшін вазопрессорлық әсерін көрсететін препараттардың, оның ішінде дофаминергиялық препараттардың дозаларын мұқият таңдау ұсынылады.

Ықтимал серотонинергиялық өзара әрекеттесу.

Дені сау еріктілердің қатысуымен зерттеу барысында дәрілік препараттардың ықтимал өзара әрекеттесуі зерттелді. Қатысушылар линезолидпен біріктіріп немесе онсыз декстрометорфан (4 сағат аралықпен 20 мг 2 доза) алды. Линезолид пен декстрометорфан қабылдаған сау еріктілерде серотонин синдромының көріністері байқалмады (сананың шатасуы, сандырақ, мазасыздық, тремор, беттің патологиялық қызаруы, қатты терлеу, гиперпирексия). Маркетингтен кейінгі пайдалану тәжірибесі: линезолид пен декстрометорфан қабылдаған пациентте серотонин синдромының көріністеріне ұқсас көріністердің пайда болуы туралы 1 хабарлама алынды; бұл көріністер препараттардың екеуін де тоқтатқаннан кейін жоғалып кетті. Линезолид пен серотонинергиялық препараттарды, соның ішінде антидепрессанттарды (ССРИҚ сияқты) клиникалық қолдану кезінде серотонин синдромының даму жағдайлары сипатталған. Осылайша, линезолид пен серотонинергиялық препараттарды қолдануға болмайды. Линезолидпен де, серотонинергиялық дәрілермен де емдеуді қажет ететін пациенттерді жүргізу Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары бөлімінде сипатталған.

Тираминмен қаныққан өнімдермен бірге қолдану.

<100 мг мөлшерінде линезолид пен тирамин алған пациенттерде елеулі вазопрессорлық әсер байқалмады. Бұл тираминнің көп мөлшері бар тағамдар мен сусындарды (атап айтқанда, піскен ірімшіктер, ашытқы экстрактілері, тазартылмаған алкогольді ішімдіктер және соя соусы сияқты соя бұршағынан ашытылған соя өнімдері) артық тұтынудан аулақ болу қажеттілігін көрсетеді.

P450 цитохромы арқылы метаболизденетін препараттар.

Линезолид P450 (CYP 450) цитохромының индукторы болып табылмайды. Сонымен қатар, линезолид адамда клиникалық маңызды СYР изоформаларының белсенділігін тежемейді (мысалы 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1, 3А4). Сондықтан линезолидтің осы негізгі ферменттермен метаболизденетін басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері күтілмейді.

Рифампицин.

Рифампициннің линезолидтің фармакокинетикасына әсері он алты сау ер еріктілерде зерттелді, олар күніне екі рет 600 мг линезолидті 2,5 күн ішінде рифампицинмен 600 мг күніне бір рет 8 күн бойы және онсыз алды. Рифампин мен линезолидті бір мезгілде қолдану линезолидтің Cmax-ін 21% - ға [90% ДИ, 15, 27] төмендетуге және линезолидтің AUC-ін 32% - ға [90% ДИ, 27, 37] төмендетуге әкелді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ. Осы өзара әрекеттесудің механизмі толық зерттелмеген және бауыр ферменттерінің индукциясымен байланысты болуы мүмкін.

Варфарин

Варфаринмен тұрақты күйдегі қосымша ем кезінде линезолид орташа ең жоғары ХҚҚ 10%-ға төмендеуі және ХҚҚ AUC 5%-ға төмендеуі байқалды. Варфарин мен линезолид қабылдаған пациенттер туралы деректер осы нәтижелердің ықтимал клиникалық маңыздылығын бағалау үшін жеткіліксіз.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Жүкті әйелдерде Линозид препаратын қолдануға қатысты тиісті деректер жоқ. Жануарларды зерттеу нәтижелері ұрпақ өрбіту уыттылықтың болуын көрсетті. Адам үшін ықтимал қауіп бар. Линозидті жүктілік кезінде тек анасы үшін болжамды пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін жағдайларда ғана қолдануға болады.

Лактация кезеңі

Жануарларды зерттеу нәтижелері линезолид пен оның метаболиттері емшек сүтіне ене алатындығын көрсетті. Препаратпен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Фертильділік

Жануарларды зерттеуде линезолид фертильділігінің төмендеуіне әкелді.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне  әсер ету ерекшеліктері

Емдеу кезеңінде автокөлік жүргізгенде немесе жоғары зейін шоғырландыру мен  психомоторлық реакциялардың жылдамдығын қажет ететін басқа қауіптілігі зор қызмет түрлерімен шұғылданғанда сақтық таныту қажет.

Дозалау режимі

Емдеуді линезолидтің инфузиялық ерітіндісінен немесе қабықшамен қапталған таблеткалардан бастауға болады.

Емнің басында препараты в/і тағайындаған пациенттерді кейіннен ішке қабылдау үшін кез келген дәрілік түрге ауыстыруға болады. Бұл жағдайда дозаны таңдау қажет емес, өйткені ішке қабылдаған кезде биожетімділік шамамен 100% құрайды.

Ересектерге арналған ұсынылатын доза және емдеу ұзақтығы:

Дозалау режимі мен емдеу ұзақтығы қоздырғышқа, инфекцияның орналасуы мен ауырлығына, сондай-ақ клиникалық тиімділігіне байланысты. Емдеу ұзақтығы бойынша келесі ұсынымдар клиникалық сынақтарда қолданылатын ұсынымдарға сәйкес келеді. Инфекцияның кейбір түрлері үшін қысқа емдеу режимі қолданылуы мүмкін, бірақ олар клиникалық зерттеулерде бағаланбаған. Емдеудің максималды ұзақтығы 28 күн құрайды. 28 күннен астам уақыт бойы қолданылатын линезолидтің қауіпсіздігі мен тиімділігі жеткіліксіз зерттелген (4.4-бөлімді қараңыз). Ілеспе бактериемиясы бар инфекциялар кезінде ұсынылған дозаны немесе емдеу ұзақтығын арттыру талап етілмейді.

Инфузиялық ерітінді мен таблеткаларды мөлшерлеу бойынша ұсыныстар бірдей және келесідей:

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Балалар мен жасөспірімдердегі (<18 жас) линезолидтің қауіпсіздігі мен тиімділігі жеткіліксіз зерттелген. Қол жетімді деректер 4.8, 5.1 және 5.2 бөлімдерінде сипатталған, бірақ дозалау бойынша ұсыныстар берілмейді.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Дозаны түзету қажет емес. Алайда, тек шектеулі клиникалық тәжірибе бар және мұндай пациенттерге линезолидті күтілетін пайда теориялық қауіптен асқан кезде ғана қолдану ұсынылады. Инфузиялық ерітіндіні 30-дан 120 минутқа дейін енгізу керек

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл / мин):

Дозаны түзету қажет емес. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде линезолидтің екі негізгі метаболиттерінің неғұрлым жоғары экспозициясының (10 есеге дейін) клиникалық мәні белгісіз болғандықтан, линезолидті осы пациенттерде ерекше сақтықпен және күтілетін емдік пайдасы теориялық пайдадан асқан кезде ғана қолдану керек.

Линезолид дозасының шамамен 30%-ы гемодиализдің 3 сағат ішінде шығарылады. Сондықтан, осындай ем қабылдайтын пациенттерге диализден кейін линезолид тағайындау керек. Линезолидтің бастапқы метаболиттері гемодиализ кезінде белгілі бір дәрежеде алып тасталады, бірақ бұл метаболиттердің концентрациясы диализден кейін бүйрек функциясы қалыпты немесе бүйрек функциясының жеңіл немесе орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерге қарағанда әлі де жоғары.

Линезолидті бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар диализді пациенттерде және күтілетін пайда теориялық қауіптен асқан кезде ғана аса сақтықпен қолдану керек. Қазіргі уақытта үздіксіз амбулаториялық перитонеальді диализ (CAPD) немесе бүйрек жеткіліксіздігі (гемодиализден басқа) бойынша басқа ем алатын пациенттерге линезолидті қолдану тәжірибесі жоқ.

Қолдану тәсілі

Линозид вена ішіне тамшылатып қолданылады. Препараттың венаішілік инфузиясы 30-120 минут ішінде жүргізіледі. Инфузияға арналған ерітіндіге басқа препараттарды қосуға тыйым салынады. Егер Линозид препаратының инфузиясы басқа дәрілік заттармен бір мезгілде тағайындалса, онда әр препарат ұсынылған дозалау режимі мен енгізу тәсіліне сәйкес бөлек-бөлек енгізілуі тиіс.

Линозид фармацевтикалық тұрғыдан келесі препараттармен үйлесімсіз: амфотерицин В, хлорпромазин гидрохлориді, диазепам, пентамидин изотионаты, фенитоин натрий, эритромицин лактобионаты, триметопримсульфаметоксазол, цефтриаксон.

Инфузияға арналған ерітінділермен үйлесімді: 5% декстроза ерітіндісі, 0,9% натрий хлоридінің ерітіндісі, инъекцияға арналған Рингер лактат ерітіндісі.

Препараттың дозасын инфекцияның орналасу мен ағымының ауырлығына, сондай-ақ микроорганизмдердің сезімталдығына, пациенттің жалпы жағдайына байланысты жекелей таңдайды.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Спецификалық антидоты белгісіз.

Линезолидтің артық дозалану жағдайлары туралы хабарланған жоқ.

Қажет болған жағдайда демеуші ем, оның ішінде шумақтық сүзілу жылдамдығын тиісті деңгейде ұстап тұруды қамтамасыз ететін ем жүргізген жөн. Енгізілген линезолид дозасының шамамен 30% гемодиализдің үш сағаттық сеансы ішінде организмнен шығарылады; перитонеальді диализ немесе гемоперфузия жүргізу кезінде дәрілік затты организмнен шығару туралы деректер жоқ. Гемодиализ арқылы организмнен белгілі бір дәрежеде линезолидтің екі негізгі метаболиті шығарылады.

Линезолидті тәулігіне 3000 мг/кг дозада енгізген егеуқұйрықтарда белсенділіктің төмендеуі және атаксия сияқты уыттылық белгілері байқалды; линезолидті тәулігіне 2000 мг/кг дозада енгізген иттерде уыттылық белгілері құсу мен тремор қамтыды.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінен кеңес алуға  бару жөнінде нұсқаулар

Препаратты қолданар алдында дәрігермен міндетті кеңесіңіз.

300 мл препараттан ішінен силиконданған, тефлон жабынды резеңке тығыны және біріктірілген Flip off типті алюминий қалпақшасы бар түссіз шыны құтыға құяды. Құтыға заттаңба жапсырылады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынады.

25° С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Инфузияға арналған ерітіндіні құтысын ашқаннан кейін бірден пайдалану керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

5 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

25° С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Инфузияға арналған ерітіндіні құтысын ашқаннан кейін бірден пайдалану керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!