Астане қаласындағы Таллитон Таблеткалары 6,25 Мг №28 | Эгис ОАО

- артериялық гипертензияда

Артериялық гипертензияны монотерапия ретінде немесе біріктірілген ем құрамында емдеу.

- жүрек функциясының клиникалық айқын білінетін созылмалы жеткіліксіздігінде (NYHA II-IV) біріктірілген ем құрамында:  қарсы көрсетілімдері жоқ  пациенттерде шығу тегі ишемиялық немесе ишемиялық емес болуына байланыссыз жүрек функциясының тұрақты жеңіл, орташа немесе ауыр созылмалы жеткіліксіздігінде, жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінің стандартты емімен біріктіріп (жүрек гликозидтерімен немесе онсыз АӨФ тежегіштері, диуретиктер) емдеу үшін. Жүрек функциясы жеткіліксіздігін стандартты емдеуге арналған препараттармен біріктіру аурудың үдеуін баяулатады және, осылайша, ауыруды да (жүрек-қантамыр ауруларына байланысты ауруханаға жатқызуды азайтады, және пациенттің өмір сапасын жақсартады), өлімді де азайтады.

- созылмалы тұрақты стенокардияда

Созылмалы тұрақты стенокардияны ұзақ емдеу.

- миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясының бұзылуында

Солжақ қарынша функциясының бұзылуымен қатар жүретін миокард инфарктісін (солжақ қарыншаның лықсыту фракциясы < 40% немесе қарынша қабырғасының қозғалу индексі ≤ 1,3) бастан өткерген пациенттерді АӨФ тежегіштерімен немесе басқа дәрілік заттармен біріктіріп емдеу үшін.

- белсенді затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- тыныс жолдарының созылмалы обструкциялық аурулары

- бауыр функциясының елеулі бұзылуы

- анамнезіндегі бронх түйілуі немесе бронх демікпесі (басқа да β-адреноблокаторларды қолданған кездегідей)

2 және 3-дәрежелі атриовентрикулярлық блокада (электрокардиостимуляторы бар пациенттерді қоспағанда)

- синус түйінінің әлсіздік синдромы (соның ішінде синоурикулярлық блокада)

- айқын брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі минутына 50 соққыдан аз)

- кардиогенді шок

айқын артериялық гипотензия (систолалық АҚ 85 мм сын.бағ. төмен)

- метаболизмдік ацидоз

- феохромоцитома (жай-күйі -адренорецепторлардың жеткілікті блокадасымен тұрақтандырылған пациенттерді қоспағанда)

- оң инотропты дәрілерді және/немесе диуретиктерді вена ішіне енгізуді талап ететін жүрек функциясының тұрақсыз декомпенсацияланған жеткіліксіздігі; өкпелік жүрек

- верапамил және дилтиазем типтес кальций өзекшелерінің блокаторларын бір мезгілде вена ішіне енгізу

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (оның қауіпсіздігі мен тиімділігі жөніндегі деректердің жеткіліксіздігіне байланысты)

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер

Карведилолдың басқа дәрілік заттардың фармакокинетикасына әсері

Карведилол Р-гликопротеиннің  субстраты және сонымен бірге тежегіші болып табылады. Осылайша Р-гликопротеин көмегімен тасымалданатын дәрілік заттың  биожетімділігі  карведилолмен біріктіргенде жоғарылауы мүмкін. Одан басқа Р-гликопротеиннің индукторы немесе тежегіші   карведилолдың  биожетімділігін өзгертуі мүмкін.

Дигоксин

Дені сау адамдарда, сондай-ақ жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде дигоксиннің плазмадағы  концентрациясы дигоксинді  карведилолмен біріктіргенде  20%-ға  жоғарылауы мүмкін. Әйелдермен салыстырғанда еркектерде әсері едәуір айқынырақ білінді. Дигоксиннің деңгейін  ұдайы бақылау  емнің басында ұсынылады,  дозаны жоғарылатқанда және  Таллитон препаратын қабылдауды тоқтатқанда. Карведилол соңғысын вена ішіне енгізген кезде дигоксин деңгейіне әсер еткен жоқ.

Циклоспорин

Циклоспорин  қабылдаған пациенттерде бүйрек немесе жүрек трансплантациясынан кейін екі зерттеу жүргізілген. Таллитон препаратымен емді бастағаннан кейін  циклоспориннің плазмадағы концентрациясының  шамамен 10-20% жоғарылауы байқалған. Циклоспориннің дозасы шамамен 30% пациенттерде емдік  диапазонда демеу үшін төмендетілген. Басқа пациенттерде дозаны төмендету қажет болған жоқ. Орташа   циклоспориннің дозасын шамамен  20% төмендету керек болды. Бұл өзара әрекеттесу механизмі белгісіз, алайда карведилолдың ішектегі гликопротеин Р белсенділігін басуы осы өзара әрекеттесуде маңызды рөл атқаруы мүмкін. Дозаны нақтылау қажеттігінің айқын жекелей ауытқушылығына байланысты карведилолды қабылдауды бастағаннан кейін  циклоспорин  концентрациясын мұқият қадағалау керек және қажет болғанда   циклоспориннің дозасын нақтылау керек. Циклоспоринді вена ішіне қолданғанда карведилолмен өзара әрекеттесуі  күтілмейді.

Басқа дәрілік заттардың карведилолдың фармакокинеткасына әсері

CYP2D6 және  CYP2C9 цитохромдарының тежегіштері, сондай-ақ индукторлары секілді  карведилолдың метаболизмін қан  плазмасында  R- және S-карведилол концентрациясының жоғарылауына немесе төмендеуіне әкеліп, жүйелік және жүйе алдылық  стереоселекциялы модифицикациялауы мүмкін. Пациенттерде немесе дені сау адамдарда байқалған кейбір мысалдар төменде келтірілген, дегенмен бұл тізімді толық деп санауға болмайды.

Рифампицин және циметидин

12 дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеуде, рифампицин плазмадағы карведилолдың деңгейін шамамен  60%-ға төмендетті, мүмкін, Р-гликопротеин индукциясы нәтижесінде, ол карведилолдың ішектегі сіңуінің азаюына және дене жүктемесі кезінде оның антигипертензиялық  әсерінің нашарлауына  әкелді. β-адренорецепторлар блокадасының тиімділігін  карведилолды  рифампицинмен бірге қабылдаған пациенттерде мұқият бақылау талап етіледі.

Циметидин AUC мәнін 30% арттырады, бірақ Cmax мәнін өзгертпейді. Аралас функциясы бар (тиісінше рифампицин және циметидин) индукторлармен және оксидаза тежегіштерімен ем алатын пациенттерге бұл препараттарды сақтықпен тағайындау керек, өйткені қан плазмасындағы карведилол деңгейін рифампицин төмендетуі мүмкін, ал циметидин - арттыруы мүмкін. Алайда, циметидиннің қан плазмасындағы карведилол деңгейіне шамалы әсерін ескерсе, мұндай өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығының ықтималдығы өте аз.

Амиодарон

Амиодарон мен дезэтил-амиодаронның  R- және S-карведилолдың тотығуын тежейтіні көрсетілді. R- және S-карведилолдың  ең төмен  концентрациясы  карведилолды   монотерапия ретінде қабылдаған пациенттермен салыстырғанда, карведилолды  амиодаронмен бірге қабылдаған жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде 2,2 есе жоғарылады. Амиодаронның  S-карведилолға осындай әсері, бәлкім, CYP2С9 цитохромының күшті тежегіші болып табылатын  оның  метаболиті дезэтил-амиодаронмен  байланысты болуы мүмкін. Осылайша, қан плазмасында S-карведилол концентрациясының жоғарылауына байланысты бета-адренергиялық блокаданың жоғарылау қаупі артуы мүмкін.  

Флуоксетин және пароксетин

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар 10 пациентте жүргізілген  зерттеулерде,  карведилолды  флуоксетинмен (CYP2D6 тежегішімен) біріктіріп қолдану плацебо тобымен салыстырғанда энантиомер R(+) AUC мәні деңгейінің  77 %  жоғарылауымен және S (-) энантиомер концентрациясының статистикалық тұрғыда елеусіз 35 % жоғарылауымен карведилол метаболизмінің  стереоселекциялы ингибициясын туындатты. Сонымен қатар,  жағымсыз әсерлер, артериялық қысым және жүректің жиырылу жиілігі тұрғысынан топтар арасында  айырмашылықтар анықталған жоқ.

CYP2D6 цитохромының күшті тежегіші болып табылатын пароксетиннің бір реттік пероральді дозасының, карведилолдың  фармакокинетикасына  әсері  12 еріктінің қатысуымен зерттелді. AUC R- және  S-карведилолдың айтарлықтай жоғарылауына қарамастан, дені сау адамдарда  ешқандай клиникалық әсері байқалған жоқ.

Грейпфрут шырыны

300 мл грейпфрут шырынын бір рет қолдануды сумен салыстырғанда карведилол AUC мәнін 1,2 есе арттырғаны көрсетілген. Бұл әсердің клиникалық маңыздылығы белгісіз болғанына қарамастан, пациенттерге кем дегенде дозаның тұрақтылығы мен пациенттің реакциясы анықталғанға дейін карведило мен грейпрут шырынын бірге қолданудан аулақ болу ұсынылады.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері

Инсулин және диабетке қарсы пероральді препараттар

β-адреноблокаторлар инсулиннің немесе  диабетке қарсы пероральді дәрілердің  гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін.  Карведилол гипогликемия белгілерін  бәсеңдетуі немесе бүркемелеуі мүмкін (әсіресе тахикардияны). Осыған байланысты  инсулин немесе диабетке қарсы пероральді препараттарды қабылдайтын пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін үнемі бақылау ұсынылады.

Катехоламиндер деңгейін төмендететін дәрілер

β-адреноблокаторлар және катехоламиндер деңгейін төмендететін дәрілер (мысалы, резерпин немесе моноаминоксидаза тежегіштері) қабылдайтын пациенттер, мұқият бақылауды қажет етеді, өйткені оларда  артериялық гипотензия және/немесе айқын брадикардия пайда болуы мүмкін.  

Дигоксин

Карведилолды жүрек гликозидтерімен бір мезгілде қабылдау  жүрекше-қарыншалық өткізгіштікті баяулатуы мүмкін.

Дигидропиридиндік емес типтегі  (верапамил, дилтиазем) кальций өзекшелерінің блокаторы және аритмияға қарсы басқа да препараттар (амиодарон)

Карведилолмен  бір мезгілде қолданғанда жүрекше-қарыншалық өткізгіштіктің бұзылу қаупінің жоғарылауы мүмкін. Карведилолмен емдеу аясында верапамил және дилтиазем типтес  кальций өзекшелерінің блокаторын вена ішіне енгізуге болмайды.

Карведилолды және дилтиаземді бірге қолданған кезде жүрек өткізгіштігі бұзылуының (гемодинамикалық бұзылулармен сирек қатар жүретін) жекелеген жағдайлары тіркелген. Сондықтан, басқа да β-блокаторларды қолданған жағдайдағыдай, карведилолды пероральді кальций өзекшелерінің дигидропиридиндік емес типтегі блокаторларымен (верапамилмен немее дилтиаземмен), амиодаронмен немесе аритмияға қарсы басқа да дәрілік заттармен бірге қолдану кезінде артериялық қысымды, жүрек ырғағының жиілігін және ЭКГ қадағалау керек.  Бұл препараттарды карведилолмен бір мезгілде вена ішіне енгізуге болмайды.

Клонидин

β-адреноблокаторларды  клонидинмен бір мезгілде қолданғанда  соңғысы  олардың антигипертензиялық және брадикардиялық әсерін күшейтуі мүмкін.  β-адреноблокатор мен  клонидинді қабылдауды тоқтату қажет болғанда  алдымен біртіндеп β-адреноблокаторды тоқтату керек. Осыдан кейін бірнеше күннен соң  клонидинді қабылдауды дозасын біртіндеп төмендету жолымен тоқтатуға болады.

Гипотензиялық дәрілер

β-бөгейтін белсенділігі бар басқа препараттар секілді, карведилол гипотензиялық әсері бар (мысалы, -1 рецепторлардың антагонистері) немесе  гипотензияны жағымсыз әсерлер бейінінде иеленген басқа қатар қабылданатын дәрілік заттардың әсерін күшейтуі мүмкін.

Анестетиктер

Наркоз кезінде карведилолдың теріс инотропты әсері мен жалпы анестезияда қолданылатын дәрілер синергизмінің мүмкіндігіне байланысты, организмнің физиологиялық функциясына мониторинг жүргізу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер препараттар (ҚҚСП)

Осындай дәрілерді β-адреноблокаторлармен біріктіру артериялық қысымның жоғарылауына әкелуі және оның реттелуін нашарлатуы мүмкін.

Бета-адреномиметик бронходилататорлар

Селективті емес  β-адреноблокаторлар β-агонистер типіндегі бронходилататорлардың  бронхты кеңейтетін әсеріне қарсы тұрады, сондықтан ондай пациенттерді мұқият бақылау қажет.

Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде Таллитон препаратының дозасын іріктеу кезеңінде жүрек функциясының жеткіліксіздігі симптомдарының күшеюі немесе сұйықтың іркілуі мүмкін. Ондай симптомдар пайда болғанда диуретиктердің дозасын жоғарылату керек, ал Таллитон препаратының дозасын пациенттің клиникалық жай-күйі тұрақтанғанға дейін жоғарылатуға болмайды. Кейбір жағдайларда дозаны төмендету немесе Таллитон препаратын қабылдауды уақытша тоқтату қажет болуы мүмкін. Бұл дозаны бұдан әрі қарай дұрыс іріктеуге кедергі келтірмейді.

Артериялық гипертензиясы бар, жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігін емдеу үшін  оймақгүл препараттарын қолданудағы пациенттерде, Таллитонды сақтықпен қолдану керек, өйткені оймақгүл және карведилол жүрекше-қарыншалық өткізгіштікті баяулатуы мүмкін.

Миокардтың жедел инфарктісінен кейін солжақ қарынша функциясының бұзылуы

Карведилолмен емді бастар алдында  пациент гемодинамикалық тұрақты және АӨФ тежегіштерін кем дегенде 48 сағат ішінде қабылдауы керек, ал соңғы 24 сағатта АКФ тежегіштерінің  дозасы тұрақтыландырылуы керек.

Қант диабеті

Басқа -адреноблокаторлар сияқты карведилол қант диабеті бар пациенттерде жедел гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі немесе гликемиялық бақылауды нашарлатуы мүмкін. Осыған сәйкес қант диабеті бар пациенттерде Таллитон препаратымен емнің басында және дозасын жоғарылатқанда айрықша назар аудару және қандағы глюкозаның мөлшерін жиірек тексеріп отыру талап етіледі. Басқа β-адреноблокаторларды қолданудағы секілді, Таллитон препаратымен емдеу аясында  латентті диабет  клиникалық айқындалуы немесе  осыған дейін болған  клиникалық айқын диабеттің ағымы нашарлауы мүмкін. Қант диабеті және жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде кейбір жағдайларда карведилол гликемиялық бақылауды нашарлатуы мүмкін.

Жүрек функциясының іркілістік жеткіліксіздігі кезіндегі бүйрек функциясы

Таллитон препаратымен емдеу аясында  төмен артериялық қысыммен (систолалық артериялық қысым 100 мм сын.бағ. төмен) жүректің ишемиялық ауруымен, қантамырларының диффузиялы зақымдануымен және/немесе бүйрек функциясының бұрын болған бұзылуларымен байқалатын жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігінде бүйрек функциясының қайтымды төмендеуі мүмкін. Осы жоғарыда аталған қауіп факторлары бар пациенттерде Таллитон препаратының дозасын жоғарылатқанда бүйрек функциясын бақылау керек. Егер бүйрек функциясының бәсеңдеуі байқалса, онда Таллитон препаратының дозасын азайту немесе емдеуді тоқтату керек.

Жанаспалы линзалар

Жанаспалы линзаларды пайдаланатын пациенттерге, Таллитон препаратын қолданғанда көзжастың өндірілуі азаятынын ескерту керек.

Шеткері қантамырлардың аурулары

Препаратты шеткері артериялардың зақымдануы бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек, өйткені таза бета-блокаторлар артериялық жеткіліксіздік симптомдарын туындатуы немесе күшейтуі мүмкін. Карведилолдың сондай-ақ альфа-бөгегіш қасиеттері де бар, олар бұл әсерге қарсы әсер етуі мүмкін.

Рейно феномені

Шеткері қанайналымы бұзылуы  (мысалы,  Рейно феномені) болғанда Таллитонды  симптомдарының күшеюі мүмкін болғандықтан сақтықпен қолдану керек.

Тиротоксикоз

Басқа да  адреноблокаторлар секілді, Таллитон тиреотоксикоз симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Брадикардия

Егер пациентте брадикардия (жүректің жиырылу жиілігі минутына 55 соғудан төмен) байқалса препарат дозасын  азайту керек

Аса жоғары сезімталдық

-адреноблокаторларды анамнезінде аса жоғары сезімталдығы бар немесе десенсибилизациялаушы ем қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек,  өйткені -адреноблокаторлар аллергендерге сезімталдықты арттырып, анафилаксиялық реакцияларды күшейтуі мүмкін.

Тері тарапынан ауыр реакциялар

Өте сирек жағдайларда   карведилолмен емдеу аясында  уытты эпидермалық некролиз (УЭН) және  Стивенс-Джонсон синдромы (СДС) секілді  тері тарапынан ауыр  реакциялар дамуы туралы хабарланды.

Карведилолды препаратты қабылдаумен байланысты болуы мүмкін тері тарапынан ауыр  реакциялар болған пациенттерде қабылдауды мүлдем тоқтату керек.

Псориаз

Карведилолды псориазы немесе отбасылық анамнезі бар пациенттерге қолдану қауіп пен пайда арақатынасын бағалауды қажет етеді, өйткені карведилол ауруды күшейтуі ықтимал.

Феохромоцитома

Кез келген -адреноблокаторларды анықталған феохромоцитомасы бар пациенттерде қолдануды  -адренорецепторлардың сәйкес емдік блокадасына дейін бастауға болмайды. - сондай-ақ -бөгейтін қасиеті бар карведилолды   феохромоцитомада қолдану тәжірибесі болмағандықтан   феохромоцитомаға күдік болғанда оны сақтықпен қолдану керек.

Принцметал стенокардиясы

Принцметалл стенокардиясы бар пациенттерде іріктеп әсер етпейтін -адреноблокаторлар кеуде тұсының ауыруын туғызуы мүмкін. Карведилолдың 1-адреноблокаторлық тиімділігі бұл әсердің алдын алатын болса да, карведилолды Принцметал стенокардиясы кезінде қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан препаратты сақтықпен тағайындау керек.

Өкпенің созылмалы обструкциялық аурулары

Пероральді немесе демікпеге қарсы ингаляциялық препараттарды қабылдамайтын өкпенің созылмалы обструкциялық аурулары (оның ішінде бронх түйілу синдромы) бар пациенттерде карведилолды қолдану қауіп пен пайда арақатынасын бағалауды талап етеді.

Бронх түйілуіне бейім  пациенттерде тыныс алу жолдары кедергісінің артуы нәтижесінде тыныстық жеткіліксіздік дамуы мүмкін. Қабылдаудың басында және карведилолдың дозасын жоғарылатқанда ондай пациенттердің жағдайын айрықша бақылау, ал бронх түйілуі дамығанда карведилолдың дозасын төмендету керек.

Басқа препараттармен өзара әрекеттесуі

Карведилолдың басқа препараттармен (дигоксинмен, циклоспоринмен, рифампицинмен, орталықтық  анестезияға арналған дәрілермен, аритмияға қарсы препараттармен) маңызды фармакокинетикалық және  фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгілі.

Кальций өзекшелерінің блокаторларымен бірге қолдану

Верапамил және дилтиазем типтес пероральді кальций өзекшелерінің блокаторларын, сондай-ақ басқа да  аритмияға қарсы дәрілерді бірге қолдану ЭКГ және артериялық қысымды мұқият бақылауды қажет етеді.

Анестезия

Жалпы анестезия арқылы жүргізілетін хирургиялық араласымдарда карведилолдың және жалпы анестезия үшін қолданылатын дәрілердің теріс инотроптық әсерлерінің синергизмі мүмкін болғандықтан сақтық таныту керек.

Клонидин

Карведилолмен және клонидинмен біріктірілген емді тоқтату қажет болғанда әуелі карведилол қабылдауды біртіндеп тоқтату, ал бірнеше күннен кейін клонидин енгізуді тоқтату керек.

Карведилолды тоқтату симптомдары

Карведилолды қолдануды, әсіресе жүректің ишемиялық ауруымен ауыратын пациенттерде кенеттен тоқтатпаған жөн. Қайтарым әсерін болдырмау мақсатында препаратты біртіндеп, бір-екі апта бойы тоқтату керек.

Педиатрияда қолдану

Карведилолдың тиімділігі мен қауіпсіздігі балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде анықталмаған.

Егде жастағы пациенттер

Клиникалық зерттеу нәтижелері артериялық гипертензиясы бар егде жастағы пациенттерде жағымсыз реакциялар спектрі жасырақ пациенттердегі осындайдан өзгеше емес екенін көрсетті. Жүректің ишемиялық ауруы бар егде жастағы пациенттердің басқа бір клиникалық зерттеуінде бұл пациенттердегі жағымсыз реакциялардың жасырақ пациенттердегі байқалған реакциялардан айырмашылығы жоқтығы көрсетілген. Осылайша, егде жастағы пациенттерде препараттың дозасын өзгерту қажет емес (4.2-бөлімді қараңыз).

Бүйрек жеткіліксіздігі

Карведилолды ұзақ уақыт қолданғанда бүйрек қан ағымының автореттелуі және шумақтық сүзіліс жылдамдығы өзгермейді. Ауырлығы орташа дәрежедегі бүйрек функциясының бұзылуында және ауыр бүйрек жеткіліксіздігінде карведилол дозасын өзгерту қажет емес (4.2-бөлімді қараңыз)

Бауыр жеткіліксіздігі

Карведилол бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге қарсы көрсетілімде (4.3-бөлімді қараңыз).

Сахароза: препарат құрамында сахароза бар. Бұл препаратты тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығында, глюкоза/галактоза мальабсорбциясында немесе сахароза/изомальтоза тапшылығында тағайындауға болмайды.

Лактоза: препарат құрамында лактоза бар. Бұл препаратты сирек тұқым қуалайтын галактозаға төзімділіктің бұзылулары, тұқым қуалайтын саамалық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактозалық мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге тағайындауға болмайды.

Басқа заттар

Таллитон препаратының 12.5 мг әр таблеткасының құрамында  сары «Күн батар түстес» (Е 110) бояғышы бар,  ол аллергиялық  реакция  туындатуы мүмкін.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Карведилолды зерттеу репродукциялық уыттылықты анықтады. Адамдағы әлеуетті қаупі белгісіз.

Жүкті әйелдерде карведилолды қолдану туралы деректер шектеулі. Карведилолды жүктілік кезінде қабылдауға болмайды, күтілетін пайдасы ықтимал қаупінен асып кететін жағдайларды қоспағанда.

Бета-адреноблокаторлар плаценталық қанағымды төмендетеді, бұл шарананың жатырішілік өліміне, түсік тастауға немесе мезгілінен бұрын босануға әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, шаранада немесе жаңа туған нәрестеде жағымсыз реакциялар дамуы мүмкін (әсіресе гипогликемия және брадикардия). Жаңа туған нәрестелер босанудан кейінгі кезеңде жүрек-өкпелік асқынулардың жоғары даму қаупіне ұшырауы мүмкін.

Лактация

Эксперименттік зерттеулер карведилол мен оның метаболиттері емшек сүтіне бөлінетінін көрсетті. Әйелдің емшек сүтіне карведилолдың бөлінуі туралы ақпарат жоқ. Басқа бета-адреноблокаторлар, әсіресе липофильді молекулалар, адамның емшек сүтіне бөлінеді, бірақ әртүрлі дәрежеде. Сондықтан карведилолды қабылдау кезінде емшек емізу ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Карведилолдың көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуі зерттелген жоқ. Карведилолға жеке реакциялардың әртүрлі болуына (бас айналу, шаршағыштық) байланысты көлік құралдарын басқару мен механизмдермен жұмыс істеу нашарлатуы мүмкін. Бас айналу немесе басқа симптомдар дамыған жағдайда Таллитон қабылдайтын пациенттерге автокөлікті басқаруға және механизмдермен жұмыс істеуге болмайды. Бұл симптомдар әдетте емдеу курсының басында немесе дозаны өзгерткенде, сондай-ақ  алкогольді қабылдауға байланысты жиі пайда болады.

Дозалау режимі

Артериялық гипертензия

Ересектер

Ұсынылатын бастапқы доза - алғашқы 2 күн бойы тәулігіне бір рет 12,5 мг. Егер пациенттер осы дозаны жақсы көтеретін болса, онда оны жоғарылатуға болады. Демеуші доза: тәулігіне бір рет 25 мг.  Бұл доза көптеген пациенттер үшін жеткілікті. Әсері қанағаттанарлық  болмаған жағдайда, бірақ кемінде емдеудің 14-күнінен ерте емес, дозаны тәулігіне бір рет ең жоғарғы деңгейі – 50 мг дейін жоғарылатуға болады (немесе тәулігіне екі рет 25 мг). Тәуліктік доза 50 мг аспауы керек.

Егде жастағы пациенттер

Ұсынылатын бастапқы доза 12,5 мг құрайды. Бұл дозаны ұзақ уақыт қолдану кейбір пациенттерде артериялық қысымды бақылауға мүмкіндік береді. Әсері қанағаттанарлықсыз болған кезде дозаны 2 апталық аралықтан күніне бір рет 50 мг ең жоғары дозаға дейін немесе күніне екі рет 25 мг-ден арттыруға болады.

Созылмалы тұрақты стенокардия

Ересектер

Ұсынылатын бастапқы доза - алғашқы екі күн бойы тәулігіне екі рет 12,5 мг. Демеуші доза - тәулігіне екі рет 25 мг-ден. Қажет болғанда,  дозаны 14-күндік аралықпен тәулігіне екі рет 100 мг ең жоғары тәуліктік дозаға дейін  жоғарылатады.

Егде жастағы пациенттер

Ұсынылатын ең жоғары тәуліктік доза екі қабылдауға 50 мг-ге тең.

Жүрек функциясының клиникалық айқын білінетін  созылмалы жеткіліксіздігі (NYHA II-IV):

Ересектер

Таллитон препаратымен емнің басында, сондай-ақ дозаны таңдау және дозаны жоғарылату, кардиологтың мұқият қадағалауымен, емдеу мекемесінде жүргізілуі керек.

Таллитон препаратының дозасын пациенттің тұрақты клиникалық жағдайында ғана таңдауға болады. Доза  әрбір пациент үшін жекелей тағайындалады.

Дигоксиннің, диуретиктердің және АӨФ тежегіштерінің дозаларын Таллитон препаратын қабылдауды бастағанға дейін тұрақтыландыру керек.

Ұсынылатын бастапқы доза - 14 күн бойы тәулігіне екі рет 3,125 мг-ден (немесе таңертең және кешке 6,25 мг 1/2 таблетка). Егер жақсы көтере алса және клиникалық қажеттілік болса дозаны екі аптадан кем емес аралықтан кейін, тәулігіне екі рет 6,25 мг-ге дейін арттыруға болады, содан кейін тәулігіне екі рет 12,5 мг-ге дейін, ары қарай тәулігіне екі рет 25 мг-ге дейін. Дозаны пациенттер көтере алатын ең жоғары  деңгейге дейін жоғарылату керек. Пациенттер олармен ең ең жоғары көтерімді және демеуші дозаны қабылдауы керек.

Ең аз тиімді доза тәулігіне 2 рет 6,25 мг-ды құрайды.

Ең жоғары ұсынылатын доза:

- тәулігіне екі рет 25 мг-ден жүрек функциясының ауыр созылмалы жеткіліксіздігі бар барлық пациенттер үшін және дене салмағы 85 кг аз, жүрек функциясының жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін.

- тәулігіне екі рет 50 мг-ден  дене салмағы 85 кг-ден жоғары, жүрек функциясының жеңіл және орташа созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін.

Дозаны әрбір жоғарылатар алдында  пациенттерді жүрек функциясының жеткіліксіздігі симптомдарының күшеюі мен  вазодилатация белгілерін (гипотензия, бас айналуы) анықтау мақсатында  тексеру керек.

Жүрек функциясының жеткіліксіздігі немесе сұйықтың іркілуі  симптомдары қайтымды жоғарылауы мүмкін. Ондай жағдайларда  диуретиктердің дозасын арттыру ұсынылады. Кейбір жағдайларда Таллитон препаратының дозасын төмендетуге немесе оны қабылдауды уақытша тоқтатуға қажеттілік пайда болуы мүмкін.

Препаратты қабылдауды  бір  аптадан артық уақытқа тоқтату  қажет болғанда оны қабылдауды  тәулігіне 2 рет ең төменгі бастапқы ұсынылатын  дозадан қайта бастау,  ал содан кейін  дозаларды титрлеудің жоғарыда көрсетілген тәртібіне сәйкес анықтау керек.  Препаратты қабылдауды  2 аптадан артық уақытқа тоқтату  қажет болғанда оны қабылдауды  ең төменгі бастапқы ұсынылатын  дозадан, яғни  тәулігіне екі рет  3,125 мг Таллитон препаратынан қайта бастау керек, ал содан кейін дозаны титрлеудің жоғарыда көрсетілген тәртібіне сәйкес анықтау керек.

Вазодилатация симптомдары дамуы  мүмкін болған кезде (гипотензия, жылы  аяқ-қолдар) алдымен  диуретиктердің дозасын төмендету керек. Егер осы симптомдар сақталса, ал пациент  АӨФ тежегіштерін қабылдаса,  АӨФ тежегіштің дозасын төмендету керек. Қажет болса, осыдан кейін  Таллитон препаратының дозасын төмендетуге болады.

Ондай жағдайларда  Таллитон препаратының дозасын  жүрек функциясы жеткіліксіздігінің  нашарлау симптомдары немесе вазодилатация тұрақтанғанша  жоғарылатуға болмайды.

Миокард инфарктісінен кейінгі солжақ қарынша функциясының бұзылуы

Ересектер

Таллитон препаратының тұрақты дозасын дәрігердің қатаң бақылауымен әркімге жеке таңдау қажет. Препаратты стационарда немесе амбулаторияда, гемодинамика көрсеткіштері тұрақты және сұйықтық іркілісі жоқ болған кезде тағайындайды.

Карведилолмен емдеуді бастар алдында: гемодинамикалық тұрақты пациенттерге әуелі, кем дегенде, 48 сағат бойы АӨФ тежегіштерін тағайындау керек. Соңғы 24 сағат емдеу барысында АӨФ тежегіштерінің дозасы тұрақты болуы тиіс. Осыдан кейін карведилолмен емді миокард инфарктісінен кейінгі  3 - 21 күндері бастауға болады.

Карведилолдың ұсынылатын бастапқы дозасы: солжақ қарынша функциясының бұзылуымен білінетін миокард инфарктісін бастан өткерген пациенттерде ұсынылатын бастапқы доза – 6,25 мг. Препараттың алғашқы дозасын қабылдағаннан кейінгі үш сағаттың ішінде пациенттің жай-күйіне бақылау жүргізеді (4.4 бөлімін қараңыз).

Карведилолдың кейінгі дозалары: егер пациент Таллитон препаратының алғашқы дозасын жақсы көтерсе (көтере алмаушылықтың клиникалық белгілерінсіз тамыр соғысының жиілігі 50/мин астам, систолалық артериялық қысымы > 80 мм сын.бағ.), онда дозаны 3-10 күн бойы тәулігіне екі рет  6.25 мг дейін тағы да арттыруға болады.

Егер пациент тәулігіне екі рет  6.25 мг бастапқы дозаны көтере алмаса  (әсіресе брадикардия (˂ 50/мин), систолалық артериялық қысымы ˂ 80 мм сын.бағ. немесе сұйықтық іркілісі), онда дозаны 3-10 күн бойы тәулігіне екі рет  3.125 мг дейін төмендету керек. Ал егер пациент емдеуді жақсы көтерсе, онда 3-10 күннен кейін дозаны күніне екі рет  6.25 мг дейін тағы да арттыруға болады.

Дозаны әрі қарай арттыру:егер пациент тәулігіне 6.25 мг дозаны жақсы көтерсе, онда әр 3-10 күн сайын дозаны тәулігіне екі рет  12.5 мг дейін және  тәулігіне екі рет  25 мг дейін арттыруға болады. Дозаны пациент көтере алатын ең жоғарғы дозаға дейін арттыру керек.

Ұсынылатын ең жоғары доза - пациенттің дене салмағына қарамастан тәулігіне екі рет 25 мг.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Доза ересектерге арналған дозаларға сәйкес келеді.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану

Бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің әртүрлі дәрежесі бар, оның ішінде бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны таңдаудың қажеттілігі жоқ.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану

Карведилол ауыр бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді. Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл дәрежесі немесе орташа бұзылғанда препарат дозасын төмендетуге қажеттілік туындауы мүмкін.

Балалар

Карведилолды оның қауіпсіздігі мен тиімділігі туралы деректердің жеткіліксіздігіне байланысты 18 жасқа дейінгі балаларға тағайындауға болмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қабылдауға арналған.

Препаратты қатаң түрде дәрігердің тағайындауы бойынша қолдану керек!

Таблеткаларды шайнамай судың көп мөлшерімен ішіп қабылдау керек. Жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде таблеткаларды аспен қабылдау керек.

Шығу симптомдарының қаупінің көрсеткіші

Карведилолмен емдеу ұзақ уақытты талап етеді.

Басқа бета-адреноблокаторларды қолданғандағыдай, карведилолмен емдеуді кенеттен тоқтатуға болмайды. Тоқтату дозаларды апта сайын төмендете отырып, біртіндеп жүргізілуі тиіс.

Бұл әсіресе стенокардиямен ауыратын пациенттер үшін өте маңызды.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: кейіннен болатын жүрек функциясының жеткіліксіздігімен, кардиогендік шокпен, асистолиямен  байқалатын айқын артериялық гипотензия, брадикардия, тыныс алудың бұзылуы, бронх түйілуі, құсу, естен тану және жайылған құрысу ұстамалары болуы мүмкін.

Емі:

Артық дозаланғаннан кейінгі алғашқы бірнеше сағат ішінде асқазанды шаю және құстырту пайдалы болуы мүмкін.

Жалпы сипаттағы шаралармен қатар, негізгі физиологиялық  параметрлерді мониторингілеу және демеуші емді, қажет болғанда - қарқынды ем бөлімшесінде жүргізу керек. Келесі шараларды қолдануға болады:

Пациент аяғын жоғары көтерген күйде шалқасынан жатуы тиіс.

Айқын брадикардияда: атропинді 0,5-2 мг-ден вена ішіне. 

Жүрек қантамыр  қызметін демеу үшін: глюкагонды 1-10 мг-ден вена ішіне сорғалатып, содан кейін сағатына 2-5 мг-ден баяу инфузия түрінде.

Симпатомиметиктер (добутамин, изопреналин, орципреналин немесе адреналин) әртүрлі дозаларда, дене салмағына және емдік тиімділігіне байланысты. Оң инотропты әсері бар препараттарды енгізу қажет болғанда, фосфодиэстераза тежегіштерін, мысалы, милринонды тағайындайды.

Емге төзімді брадикардия жасанды ырғақ жүргізушісін орнатуды қажет етеді.

Ауыр гипотензия кезінде вена ішіне сұйықтық енгізуге болады.

Шеткері  вазодилатация (аяқ-қол жылы болғанда артериялық қысымның төмендеуі) басым болғанда қанайналым параметрлерін ұдайы мониторингілеумен  норадреналин қабылдау керек.

Бронх түйілуін басу үшін вена ішіне 2-симпатомиметиктер  (аэрозоль түрінде немесе вена ішіне) немесе аминофиллин тағайындалады.

Құрысулар дамығанда диазепам немесе клоназепамды баяу енгізу ұсынылады. 

Шок симптомдары басым болған ауыр интоксикация кезінде антидоттармен емдеуді пациенттің жай-күйі тұрақтанғанға дейін жалғастыру керек, өйткені карведилолдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруын және оның терең компартменттерден қайта таралуын күтуге болады.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі кеңестер

Егер Сізде осы препаратты пайдалану туралы қосымша сұрақтарыңыз туындаса, дәрігеріңізге қаралыңыз.

Симптомдары: кейіннен болатын жүрек функциясының жеткіліксіздігімен, кардиогендік шокпен, асистолиямен  байқалатын айқын артериялық гипотензия, брадикардия, тыныс алудың бұзылуы, бронх түйілуі, құсу, естен тану және жайылған құрысу ұстамалары болуы мүмкін.

Емі:

Артық дозаланғаннан кейінгі алғашқы бірнеше сағат ішінде асқазанды шаю және құстырту пайдалы болуы мүмкін.

Жалпы сипаттағы шаралармен қатар, негізгі физиологиялық  параметрлерді мониторингілеу және демеуші емді, қажет болғанда - қарқынды ем бөлімшесінде жүргізу керек. Келесі шараларды қолдануға болады:

Пациент аяғын жоғары көтерген күйде шалқасынан жатуы тиіс.

Айқын брадикардияда: атропинді 0,5-2 мг-ден вена ішіне. 

Жүрек қантамыр  қызметін демеу үшін: глюкагонды 1-10 мг-ден вена ішіне сорғалатып, содан кейін сағатына 2-5 мг-ден баяу инфузия түрінде.

Симпатомиметиктер (добутамин, изопреналин, орципреналин немесе адреналин) әртүрлі дозаларда, дене салмағына және емдік тиімділігіне байланысты. Оң инотропты әсері бар препараттарды енгізу қажет болғанда, фосфодиэстераза тежегіштерін, мысалы, милринонды тағайындайды.

Емге төзімді брадикардия жасанды ырғақ жүргізушісін орнатуды қажет етеді.

Ауыр гипотензия кезінде вена ішіне сұйықтық енгізуге болады.

Шеткері  вазодилатация (аяқ-қол жылы болғанда артериялық қысымның төмендеуі) басым болғанда қанайналым параметрлерін ұдайы мониторингілеумен  норадреналин қабылдау керек.

Бронх түйілуін басу үшін вена ішіне 2-симпатомиметиктер  (аэрозоль түрінде немесе вена ішіне) немесе аминофиллин тағайындалады.

Құрысулар дамығанда диазепам немесе клоназепамды баяу енгізу ұсынылады. 

Шок симптомдары басым болған ауыр интоксикация кезінде антидоттармен емдеуді пациенттің жай-күйі тұрақтанғанға дейін жалғастыру керек, өйткені карведилолдың жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруын және оның терең компартменттерден қайта таралуын күтуге болады.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі кеңестер

Егер Сізде осы препаратты пайдалану туралы қосымша сұрақтарыңыз туындаса, дәрігеріңізге қаралыңыз.

Біріктірілген «соld» (полиамид/алюминий фольга / ПВХ/ / алюминий фольга) үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 (6,25 мг дозасы үшін) және 14 (12,5мг және 25 мг дозасы үшін) таблеткадан.

1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамадан (12,5 мг және 25 мг дозасы үшін)  және  2 немесе 4 пішінді ұяшықты қаптамадан (6,25 мг дозасы үшін) медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қаптамаға салынған.  

25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.