Алматы қаласындағы Дексаметазон-Аджио Ампулалары 4 Мг/мл 1 Мл №25 | «Аджио Фармацевтикалз Лтд»

Бір ампуланың ішінде

белсенді зат - дексаметазон натрий фосфаты, 4.000 мг дексаметазон фосфатына баламалы

қосымша заттар: метилгидроксибензоат, пропилгидроксибензоат, динатрий эдетаты, натрий метабисульфиті, натрий цитраты, натрий гидроксиді (пеллеттер), инъекцияға арналған су

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Түссізден бозғылт-сары түске дейінгі мөлдір ерітінді.

- генезі әртүрлі шок

- ми ісінуі (ми ісіктері, бассүйек-ми жарақаты, нейрохирургиялық операциялар, миға қан құйылу, менингиттер, энцефалиттер, сәулемен зақымданулар кезінде)

- бронх демікпесі, демікпелік статус, ауыр аллергиялық реакциялар (Квинке ісінуі, бронх түйілуі, дерматоз, дәрілік заттарға жедел анафилаксиялық реакция, сарысу мен антибиотиктер енгізу), пирогенді реакциялар

- жедел гемолиздік анемиялар, тромбоцитопения, жедел лимфобластты лейкоз, агранулоцитоз, ауыр инфекциялық аурулар (антибиотиктермен біріктірілімде);

- бүйрек үсті бездері қыртысының жедел жеткіліксіздігі

- балалардағы жедел стеноздаушы ларинготрахеит

- иық-жауырын периартриті, эпикондилит, бурсит, тендовагинит, остеохондроз, этиологиясы әртүрлі артриттер, остеоартроз

- ревматизм аурулары, коллагеноздар

Дексаметазон фосфаты, 4 мг/мл, инъекцияға арналған ерітіндісі парентеральді енгізу өмірлік қажеттілік болып табылатын жедел және шұғыл жай-күйлерде пайдаланылады. Препарат тіршілік көрсетілімдері бойынша қысқа мерзімді қолдануға арналған.

- әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- жедел вирустық, бактериялық немесе жүйелі зеңді инфекциялар (егер тиісті ем қолданылмаса)

- Кушинг синдромы

- тірі вакцинамен вакцинация

- қан ұюының ауыр бұзылулары бар пациенттерге бұлшықет ішіне енгізу қарсы көрсетілімді

- бактериемия, жүйелі зеңді инфекциялар кезінде, буындары орнықсыз, қолдану орнындағы инфекциялары бар пациенттерде, оның ішінде соз немесе туберкулез салдарынан болған сепсистік артрит кезінде жергілікті енгізу қарсы көрсетілімді.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Кортикоидтармен парентеральді емдеу кезінде аса жоғары сезімталдық реакцияларын сирек байқауға болады, сондықтан аллергиялық реакциялар болуы мүмкін екенін ескеріп, дексаметазонмен емдеуді бастар алдында (әсіресе, анамнезінде қандай да бір басқа дәрілік заттарға аллергиялық реакциялар бар пациенттерде) тиісті шаралар қабылдау қажет.

Гипертрофиялық кардиомиопатия

Шала туған нәрестелерде, дексаметазон қолдануды қоса, кортикостероидтарды жүйелі қолданудан кейін гипертрофиялық кардиомиопатия туралы хабарланды. Емдеуді тоқтатудан кейін мәлімделген жағдайлардың көпшілігінде ол қайтымды жай-күйлер болды. Жүйелі қолдануға арналған дексаметазонды алған шала туған нәрестелерде жүрек функциясына және құрылымына диагностикалық бағалау мен мониторинг өткізу керек.

Дексаметазонмен ұзақ уақыт емделетін пациенттерде емдеуді тоқтатқанда тоқтату синдромын (сондай-ақ бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің көрінетін белгілерінсіз) байқауға (дене температурасының көтерілуі, тұмаурату, конъюнктива қызаруы, бас ауыру, бас айналу, ұйқышылдық немесе ашушаңдық, бұлшықеттер мен буындардың ауыруы, құсу, дене салмағының азаюы, әлсіздік, жиі – конвульсиялар) болады. Сондықтан дексаметазон дозасын біртіндеп азайту керек. Емдеуді күрт тоқтатудың өлімге соқтыратын зардаптары болуы мүмкін.

Егер пациент емдеу кезеңі бойына ауыр стресс жағдайында болса (жарақат, операция немесе ауыр ауру салдарынан), дексаметазон дозасын арттыру қажет, ал егер бұл емді тоқтату кезінде орын алса, гидрокортизон немесе кортизонды қолдану керек.

Ұзақ уақыт бойы дексаметазон енгізілген және емді тоқтатудан кейін ауыр стрессс сезінген пациенттерге дексаметазон қолдануды қалпына келтіру керек, өйткені ол тудырған бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігі емді тоқтатудан кейін бірнеше ай бойы созылуы мүмкін.

Дексаметазонмен немесе табиғи глюкокортикоидтармен емдеу ағымдағы немесе жаңа инфекция симптомдарын, сондай-ақ ішек тесілу симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Дексаметазон жүйелі зеңді инфекция, жасырын амебиаз және өкпе туберкулезін өршітуі мүмкін.

Өкпе туберкулезінің белсенді түрі бар пациенттер дексаметазонды (туберкулезге қарсы препараттармен бірге) тек жедел ағымды немесе диссеминацияланған өкпе туберкулезінде ғана қабылдауы тиіс. Өкпе туберкулезінің белсенді емес түрі бар, дексаметазонмен емделіп жүрген пациенттер немесе туберкулинге жауап берген пациенттер профилактикалық химиялық дәрілерді қабылдауы тиіс.

Остеопороз, артериялық гипертензия, жүрек жеткіліксіздігі, туберкулез, глаукома, бауыр немесе бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті, белсенді пептидті ойық жара, таяудағы ішек анастомозы, ойық жаралы колит және эпилепсия бар науқастарға сақтық шаралары және медициналық бақылау ұсынылады. Миокард инфарктісінен кейінгі алғашқы апталарда пациенттерге, тромбоэмболия, ауыр миастения, гипотиреоз, психоз немесе психоневроз бар пациенттерге, сондай-ақ егде жастағы пациенттерге ерекше күтім қажет болады.

Емдеу кезінде қант диабетінің өршуін немесе жасырын фазадан қант диабетінің клиникалық көріністеріне ұласуды байқауға болады.

Ұзақ емдеу кезінде қан сарысуында калий деңгейін бақылап отыру керек.

Дексаметазонмен емдеу кезінде тірі вакцинамен вакцинация жасау қарсы көрсетілімді. Белсенділігі жойылған вирустық немесе бактериялық вакцинамен вакцинация жасау антиденелердің күтілетін синтезіне әкелмейді және күтілетін қорғағыш әсері болмайды. Дексаметазон фосфаты, әдетте, вакцинациядан 8 апта бұрын тағайындалмайды және вакцинациядан кейін 2 апта өтпей тұрып қолдану басталмайды.

Ұзақ уақыт бойы дексаметазонның жоғары дозаларымен емделетін және ешқашан қызылшамен ауырмаған пациенттер инфекция жұқтырған тұлғалармен қарым-қатынас жасамауы тиіс; кездейсоқ байланыс болғанда иммуноглобулинмен профилактикалық емдеу ұсынылады.

Операциядан кейін немесе сүйек сынуынан соң сауығып кеткен пациенттерге сақ болуға кеңес беріледі, өйткені дексаметазон жаралардың жазылуын және сүйек тінінің түзілуін баяулатуы мүмкін.

Бауыр циррозы немесе гипотиреоз бар науқастарда глюкокортикоидтар әсері күшейеді.

Ауыр психикалық реакциялар кортикостероидтарды жүйелі қолданумен қатар жүруі мүмкін. Әдетте, симптомдар емдеу басталуынан кейін бірнеше күн немесе апта өткен соң пайда болады. Осы симптомдардың даму қаупі жоғары дозаларды қолданғанда артады. Реакциялардың көпшілігі дозаны азайту немесе препаратты тоқтату кезінде басылады. Психикалық күй өзгерістерін, әсіресе, депрессиялық көңіл-күйді, суицидтік ойлар мен ниеттерді қадағалау және уақытында анықтау керек. Аффектілі бұзылыстар бар немесе анамнезінде болған пациенттерде, сондай-ақ жақын туыстарында кортикостероидтарды ерекше сақтықпен қолдану керек. Барынша қысқа кезең ішінде ең төмен тиімді дозаларын қолдану немесе таңертең препараттың қажетті күндік дозасын 1 рет қолдану арқылы жағымсыз әсерлердің туындауына жол бермеуге болады.

Дексаметазонды буын ішінде қолдану жүйелі әсерлерге әкелуі мүмкін.

Жиі қолдану шеміршек зақымдануын немесе сүйек некрозын тудыруы мүмкін.

Буын ішіне енгізер алдында синовиальді сұйықтықты буыннан алып шығып, оны зерттеу (инфекция бар-жоғын тексеру) керек. Инфекция түскен буындарға кортикоидтарды енгізбеу керек. Егер инъекциядан кейін буын инфекциясы дамыса, антибиотиктермен тиісті емді бастау керек.

Пациенттер қабыну емделген сәтке дейін зақымданған буындарға физикалық жүк түсіріп алмау керегінен хабарлану керек.

Препаратты орнықсыз буындарға енгізбеу керек.

Кортикоидтар аллергиялық тері тестілерінің нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.

Қосымша заттар

Препарат құрамында баяу типті аллергиялық реакциялар мен бронх түйілуін тудыруы мүмкін метилгидроксибензоат және пропилгидроксибензоат бар.

Препарат құрамында натрий бар (құрамында 2.0 мг натрий метабисульфиті, 10.0 мг натрий цитраты, натрий гидроксиді (pH түзету үшін), тұзсыз диета ұстанатын тұлғаларға тағайындағанда сақ болу қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Дексаметазон мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қатар қолдану асқазан-ішектен қан кету және ойық жаралардың түзілу қаупін арттырады.

Егер бір мезгілде рифампицин, рифамбутин, карбамазепин, фенобарбитон, фенитоин (дифенилгидантоин), примидон, эфедрин немесе аминоглутетимид қабылдаса, дексаметазон тиімділігі азаяды, сондықтан осындай біріктірілімдерде дексаметазон дозасын арттыру керек.

Дексаметазон мен жоғарыда көрсетілген барлық дәрілік заттар арасындағы өзара әрекеттесу дексаметазонды бәсеңдету тестісін бұрмалауы мүмкін. Оны тест нәтижелерін бағалау кезінде ескеру қажет.

Дексаметазон миастения кезінде қолданылатын антихолинэстеразалық дәрілердің емдік әсерін азайтады.

Дексаметазон және кетоконазол, антибиотиктер-макролидтер сияқты CYP3A4 ферменттік белсенділігін тежейтін препараттарды бірге қолдану қан сарысуы мен плазмасында дексаметазон концентрациясының жоғарылауын тудыруы мүмкін. Дексаметазон CYP3A4 орташа индукторы болып табылады. Индинавир, эритромицин сияқты CYP3A4 арқылы метаболизденетін препараттармен бірге қолдану олардың қан сарысуындағы концентрациялар төмендеуін туындататын клиренсін арттыруы мүмкін.

Кетоконазол бүйрек үсті бездерінің глюкокортикоидтарды синтездеуін бәсеңдетуі мүмкін, осылайша дексаметазон концентрациясының төмендеуі салдарынан бүйрекүсті безінің жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.

Дексаметазон қант диабетін, артериялық гипертензияны емдеуге арналған препараттардың, кумариндік антикоагулянттардың, празиквантел және натрийуретиктердің емдік әсерін азайтады (сондықтан осы дәрілік заттар дозасын арттыру керек); ол гепарин, альбендазол және калийуретиктер белсенділігін арттырады (қажеттілік жағдайында осы препараттар дозасын азайту керек).

Дексаметазон кумариндік антикоагулянттардың әсерін өзгертуі мүмкін, сондықтан препараттардың осы біріктірілімін қолданғанда протромбин уақытын жиірек тексеру керек.

Дексаметазон және басқа глюкокортикоидтардың немесе β2-адренорецепторлар агонистерінің жоғары дозаларын қатар қолдану гипокалиемия қаупін арттырады. Гипокалиемия бар пациенттерде жүрек гликозидтері көп дәрежеде ырғақ бұзылуына ықпал етеді және уыттылығы зор болады.

Антацидтер асқазанда дексаметазон сіңуін азайтады. Ас ішумен және алкогольмен бір мезгілде қабылдау кезіндегі дексаметазон әсері зерттелмеген, алайда дәрілерді құрамында натрий мөлшері жоғары тамақ ішумен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Шылым шегу дексаметазон фармакокинетикасына ықпал етпейді.

Глюкокортикоидтар салицилаттың бүйректік клиренсін күшейтеді, сондықтан кейде қан сарысуында салицилаттардың емдік концентрацияларын алу қиын. Кортикостероид дозасын біртіндеп төмендететін пациенттерге сақ болу керек, өйткені осы орайда қан сарысуында салицилат концентрациясының жоғарылауын және уыттануды байқауға болады.

Егер пероральді контрацептивтер қатар қолданылса, глюкокортикоидтардың жартылай шығарылу кезеңі ұзаруы мүмкін, бұл олардың биологиялық әсерін күшейтеді және жағымсыз әсерлер қаупін арттыруы мүмкін.

Босану кезінде ритодрин мен дексаметазонды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені бұл өкпе ісінуіне әкелуі мүмкін. Осындай жай-күй дамуы салдарынан босанған әйел өлімімен аяқталған оқиға хабарланды.

Дексаметазон мен талидомидті бір мезгілде қолдану уытты эпидермалық некролизді тудыруы мүмкін.

Емдік артықшылықтары бар өзара әрекеттесу түрлері: дексаметазон мен метоклопрамид, дифенгидрамид, прохлорперазин немесе 5-НТ3 рецепторларының антагонистерін (серотонин немесе 5-гидрокситриптамин рецепторлары, 3 тип, ондансетрон немесе гранисетрон сияқты) қатар қолдану цисплатин, циклофосфамид, метотрексат, фторурацилмен химиялық ем тудырған жүрек айну және құсу профилактикасы үшін тиімді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балаларға туғаннан бастап, тек аса қажет болған жағдайда ғана қолдану керек. Дексаметазонмен емдеу кезінде балалардың өсуі мен дамуын мұқият қадағалау қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Шаранаға және жаңа туған нәрестеге зиянды әсерін жоққа шығаруға болмайды. Дәрілік зат сәбидің құрсақішілік дамуын бәсеңдетеді. Дексаметазонды жүкті әйелдерге, тек ана үшін күтілетін пайдасы шаранаға төнуі ықтимал қауіптен асып түсетін бірлі-жарым шұғыл жағдайларда ғана тағайындауға болады. Преэклампсия кезінде ерекше сақ болуға кеңес беріледі. Жүктілік кезінде глюкокортикоидтармен емдеу жөніндегі жалпы ұынымдарға сәйкес, негізгі ауруды бақылау үшін ең жоғары әсер етуші доза пайдаланылуы тиіс.

Зерттеулер кешірек мерзімінен бұрын босану қаупі бар әйелдерге, дексаметазонды қоса, кортикостероидтарды қысқа мерзімді пренатальді қолданудан кейін неонатальді гипогликемия қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Жүктілік кезінде глюкокортикоидтар тағайындалған аналардан туған балаларда бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің бар-жоғын мұқият тексеру керек.

Глюкокортикоидтар плацента арқылы өтіп, шаранада жоғары концентрацияларына жетеді. Дексаметазонның, мысалы, преднизонға қарағанда, плацентада метаболиздену белсенділігі аз, осыған орай, шарананың қан сарысуынан дексаметазонның жоғары концентрацияларын байқауға болады. Кейбір деректер бойынша, тіпті глюкокортикоидтардың фармакологиялық дозалары да плацента жеткіліксіздігі, олигогидрамнион, шарананың баяу дамуы немесе оның жатырішілік өлімі, шаранада лейкоциттер (нейтрофилдер) санының артуы және бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігінің қаупін арттыруы мүмкін. Глюкокортикостероидтардың тератогенді әсерін растайтын ешқандай дәлелдер жоқ.

Жүктілік кезінде глюкокортикостероидтарды қабылдаған әйелдерге босану кезінде глюкокортикостероидтардың қосымша дозаларын қолдануға кеңес беріледі. Босанудың ұзаққа созылуы немесе кесарь тілігін жоспарлау жағдайында әр 8 сағат сайын 100 мг гидрокортизонды вена ішіне енгізу ұсынылады.

Емшек сүтінде глюкокортикоидтардың аздаған мөлшері табылады, сондықтан дексаметазонмен емделіп жүрген аналарға, әсіресе, оны физиологиялық нормалардан (1 мг жуық) артық қабылдағанда бала емізуге кеңес берілмейді. Бұл сәби өсуінің баяулауына және эндогенді кортикостероидтар секрециясының азаюына алып келуі мүмкін.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Сезімтал науқастарда препаратты қолдану кезінде жағымсыз реакциялар (бас айналу, сананың шатасуы және т.б.) туындауы мүмкін екенін ескеріп, препаратты қолдану кезеңінде автокөлік басқарудан және зейін қоюды талап ететін басқа жұмыстарды орындаудан бас тарту керек.

Кортикоидтармен парентеральді емдеу кезінде аса жоғары сезімталдық реакцияларын сирек байқауға болады, сондықтан аллергиялық реакциялар болуы мүмкін екенін ескеріп, дексаметазонмен емдеуді бастар алдында (әсіресе, анамнезінде қандай да бір басқа дәрілік заттарға аллергиялық реакциялар бар пациенттерде) тиісті шаралар қабылдау қажет.

Гипертрофиялық кардиомиопатия

Шала туған нәрестелерде, дексаметазон қолдануды қоса, кортикостероидтарды жүйелі қолданудан кейін гипертрофиялық кардиомиопатия туралы хабарланды. Емдеуді тоқтатудан кейін мәлімделген жағдайлардың көпшілігінде ол қайтымды жай-күйлер болды. Жүйелі қолдануға арналған дексаметазонды алған шала туған нәрестелерде жүрек функциясына және құрылымына диагностикалық бағалау мен мониторинг өткізу керек.

Дексаметазонмен ұзақ уақыт емделетін пациенттерде емдеуді тоқтатқанда тоқтату синдромын (сондай-ақ бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің көрінетін белгілерінсіз) байқауға (дене температурасының көтерілуі, тұмаурату, конъюнктива қызаруы, бас ауыру, бас айналу, ұйқышылдық немесе ашушаңдық, бұлшықеттер мен буындардың ауыруы, құсу, дене салмағының азаюы, әлсіздік, жиі – конвульсиялар) болады. Сондықтан дексаметазон дозасын біртіндеп азайту керек. Емдеуді күрт тоқтатудың өлімге соқтыратын зардаптары болуы мүмкін.

Егер пациент емдеу кезеңі бойына ауыр стресс жағдайында болса (жарақат, операция немесе ауыр ауру салдарынан), дексаметазон дозасын арттыру қажет, ал егер бұл емді тоқтату кезінде орын алса, гидрокортизон немесе кортизонды қолдану керек.

Ұзақ уақыт бойы дексаметазон енгізілген және емді тоқтатудан кейін ауыр стрессс сезінген пациенттерге дексаметазон қолдануды қалпына келтіру керек, өйткені ол тудырған бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігі емді тоқтатудан кейін бірнеше ай бойы созылуы мүмкін.

Дексаметазонмен немесе табиғи глюкокортикоидтармен емдеу ағымдағы немесе жаңа инфекция симптомдарын, сондай-ақ ішек тесілу симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Дексаметазон жүйелі зеңді инфекция, жасырын амебиаз және өкпе туберкулезін өршітуі мүмкін.

Өкпе туберкулезінің белсенді түрі бар пациенттер дексаметазонды (туберкулезге қарсы препараттармен бірге) тек жедел ағымды немесе диссеминацияланған өкпе туберкулезінде ғана қабылдауы тиіс. Өкпе туберкулезінің белсенді емес түрі бар, дексаметазонмен емделіп жүрген пациенттер немесе туберкулинге жауап берген пациенттер профилактикалық химиялық дәрілерді қабылдауы тиіс.

Остеопороз, артериялық гипертензия, жүрек жеткіліксіздігі, туберкулез, глаукома, бауыр немесе бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті, белсенді пептидті ойық жара, таяудағы ішек анастомозы, ойық жаралы колит және эпилепсия бар науқастарға сақтық шаралары және медициналық бақылау ұсынылады. Миокард инфарктісінен кейінгі алғашқы апталарда пациенттерге, тромбоэмболия, ауыр миастения, гипотиреоз, психоз немесе психоневроз бар пациенттерге, сондай-ақ егде жастағы пациенттерге ерекше күтім қажет болады.

Емдеу кезінде қант диабетінің өршуін немесе жасырын фазадан қант диабетінің клиникалық көріністеріне ұласуды байқауға болады.

Ұзақ емдеу кезінде қан сарысуында калий деңгейін бақылап отыру керек.

Дексаметазонмен емдеу кезінде тірі вакцинамен вакцинация жасау қарсы көрсетілімді. Белсенділігі жойылған вирустық немесе бактериялық вакцинамен вакцинация жасау антиденелердің күтілетін синтезіне әкелмейді және күтілетін қорғағыш әсері болмайды. Дексаметазон фосфаты, әдетте, вакцинациядан 8 апта бұрын тағайындалмайды және вакцинациядан кейін 2 апта өтпей тұрып қолдану басталмайды.

Ұзақ уақыт бойы дексаметазонның жоғары дозаларымен емделетін және ешқашан қызылшамен ауырмаған пациенттер инфекция жұқтырған тұлғалармен қарым-қатынас жасамауы тиіс; кездейсоқ байланыс болғанда иммуноглобулинмен профилактикалық емдеу ұсынылады.

Операциядан кейін немесе сүйек сынуынан соң сауығып кеткен пациенттерге сақ болуға кеңес беріледі, өйткені дексаметазон жаралардың жазылуын және сүйек тінінің түзілуін баяулатуы мүмкін.

Бауыр циррозы немесе гипотиреоз бар науқастарда глюкокортикоидтар әсері күшейеді.

Ауыр психикалық реакциялар кортикостероидтарды жүйелі қолданумен қатар жүруі мүмкін. Әдетте, симптомдар емдеу басталуынан кейін бірнеше күн немесе апта өткен соң пайда болады. Осы симптомдардың даму қаупі жоғары дозаларды қолданғанда артады. Реакциялардың көпшілігі дозаны азайту немесе препаратты тоқтату кезінде басылады. Психикалық күй өзгерістерін, әсіресе, депрессиялық көңіл-күйді, суицидтік ойлар мен ниеттерді қадағалау және уақытында анықтау керек. Аффектілі бұзылыстар бар немесе анамнезінде болған пациенттерде, сондай-ақ жақын туыстарында кортикостероидтарды ерекше сақтықпен қолдану керек. Барынша қысқа кезең ішінде ең төмен тиімді дозаларын қолдану немесе таңертең препараттың қажетті күндік дозасын 1 рет қолдану арқылы жағымсыз әсерлердің туындауына жол бермеуге болады.

Дексаметазонды буын ішінде қолдану жүйелі әсерлерге әкелуі мүмкін.

Жиі қолдану шеміршек зақымдануын немесе сүйек некрозын тудыруы мүмкін.

Буын ішіне енгізер алдында синовиальді сұйықтықты буыннан алып шығып, оны зерттеу (инфекция бар-жоғын тексеру) керек. Инфекция түскен буындарға кортикоидтарды енгізбеу керек. Егер инъекциядан кейін буын инфекциясы дамыса, антибиотиктермен тиісті емді бастау керек.

Пациенттер қабыну емделген сәтке дейін зақымданған буындарға физикалық жүк түсіріп алмау керегінен хабарлану керек.

Препаратты орнықсыз буындарға енгізбеу керек.

Кортикоидтар аллергиялық тері тестілерінің нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.

Қосымша заттар

Препарат құрамында баяу типті аллергиялық реакциялар мен бронх түйілуін тудыруы мүмкін метилгидроксибензоат және пропилгидроксибензоат бар.

Препарат құрамында натрий бар (құрамында 2.0 мг натрий метабисульфиті, 10.0 мг натрий цитраты, натрий гидроксиді (pH түзету үшін), тұзсыз диета ұстанатын тұлғаларға тағайындағанда сақ болу қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Дексаметазон мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қатар қолдану асқазан-ішектен қан кету және ойық жаралардың түзілу қаупін арттырады.

Егер бір мезгілде рифампицин, рифамбутин, карбамазепин, фенобарбитон, фенитоин (дифенилгидантоин), примидон, эфедрин немесе аминоглутетимид қабылдаса, дексаметазон тиімділігі азаяды, сондықтан осындай біріктірілімдерде дексаметазон дозасын арттыру керек.

Дексаметазон мен жоғарыда көрсетілген барлық дәрілік заттар арасындағы өзара әрекеттесу дексаметазонды бәсеңдету тестісін бұрмалауы мүмкін. Оны тест нәтижелерін бағалау кезінде ескеру қажет.

Дексаметазон миастения кезінде қолданылатын антихолинэстеразалық дәрілердің емдік әсерін азайтады.

Дексаметазон және кетоконазол, антибиотиктер-макролидтер сияқты CYP3A4 ферменттік белсенділігін тежейтін препараттарды бірге қолдану қан сарысуы мен плазмасында дексаметазон концентрациясының жоғарылауын тудыруы мүмкін. Дексаметазон CYP3A4 орташа индукторы болып табылады. Индинавир, эритромицин сияқты CYP3A4 арқылы метаболизденетін препараттармен бірге қолдану олардың қан сарысуындағы концентрациялар төмендеуін туындататын клиренсін арттыруы мүмкін.

Кетоконазол бүйрек үсті бездерінің глюкокортикоидтарды синтездеуін бәсеңдетуі мүмкін, осылайша дексаметазон концентрациясының төмендеуі салдарынан бүйрекүсті безінің жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.

Дексаметазон қант диабетін, артериялық гипертензияны емдеуге арналған препараттардың, кумариндік антикоагулянттардың, празиквантел және натрийуретиктердің емдік әсерін азайтады (сондықтан осы дәрілік заттар дозасын арттыру керек); ол гепарин, альбендазол және калийуретиктер белсенділігін арттырады (қажеттілік жағдайында осы препараттар дозасын азайту керек).

Дексаметазон кумариндік антикоагулянттардың әсерін өзгертуі мүмкін, сондықтан препараттардың осы біріктірілімін қолданғанда протромбин уақытын жиірек тексеру керек.

Дексаметазон және басқа глюкокортикоидтардың немесе β2-адренорецепторлар агонистерінің жоғары дозаларын қатар қолдану гипокалиемия қаупін арттырады. Гипокалиемия бар пациенттерде жүрек гликозидтері көп дәрежеде ырғақ бұзылуына ықпал етеді және уыттылығы зор болады.

Антацидтер асқазанда дексаметазон сіңуін азайтады. Ас ішумен және алкогольмен бір мезгілде қабылдау кезіндегі дексаметазон әсері зерттелмеген, алайда дәрілерді құрамында натрий мөлшері жоғары тамақ ішумен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Шылым шегу дексаметазон фармакокинетикасына ықпал етпейді.

Глюкокортикоидтар салицилаттың бүйректік клиренсін күшейтеді, сондықтан кейде қан сарысуында салицилаттардың емдік концентрацияларын алу қиын. Кортикостероид дозасын біртіндеп төмендететін пациенттерге сақ болу керек, өйткені осы орайда қан сарысуында салицилат концентрациясының жоғарылауын және уыттануды байқауға болады.

Егер пероральді контрацептивтер қатар қолданылса, глюкокортикоидтардың жартылай шығарылу кезеңі ұзаруы мүмкін, бұл олардың биологиялық әсерін күшейтеді және жағымсыз әсерлер қаупін арттыруы мүмкін.

Босану кезінде ритодрин мен дексаметазонды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені бұл өкпе ісінуіне әкелуі мүмкін. Осындай жай-күй дамуы салдарынан босанған әйел өлімімен аяқталған оқиға хабарланды.

Дексаметазон мен талидомидті бір мезгілде қолдану уытты эпидермалық некролизді тудыруы мүмкін.

Емдік артықшылықтары бар өзара әрекеттесу түрлері: дексаметазон мен метоклопрамид, дифенгидрамид, прохлорперазин немесе 5-НТ3 рецепторларының антагонистерін (серотонин немесе 5-гидрокситриптамин рецепторлары, 3 тип, ондансетрон немесе гранисетрон сияқты) қатар қолдану цисплатин, циклофосфамид, метотрексат, фторурацилмен химиялық ем тудырған жүрек айну және құсу профилактикасы үшін тиімді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балаларға туғаннан бастап, тек аса қажет болған жағдайда ғана қолдану керек. Дексаметазонмен емдеу кезінде балалардың өсуі мен дамуын мұқият қадағалау қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Шаранаға және жаңа туған нәрестеге зиянды әсерін жоққа шығаруға болмайды. Дәрілік зат сәбидің құрсақішілік дамуын бәсеңдетеді. Дексаметазонды жүкті әйелдерге, тек ана үшін күтілетін пайдасы шаранаға төнуі ықтимал қауіптен асып түсетін бірлі-жарым шұғыл жағдайларда ғана тағайындауға болады. Преэклампсия кезінде ерекше сақ болуға кеңес беріледі. Жүктілік кезінде глюкокортикоидтармен емдеу жөніндегі жалпы ұынымдарға сәйкес, негізгі ауруды бақылау үшін ең жоғары әсер етуші доза пайдаланылуы тиіс.

Зерттеулер кешірек мерзімінен бұрын босану қаупі бар әйелдерге, дексаметазонды қоса, кортикостероидтарды қысқа мерзімді пренатальді қолданудан кейін неонатальді гипогликемия қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Жүктілік кезінде глюкокортикоидтар тағайындалған аналардан туған балаларда бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің бар-жоғын мұқият тексеру керек.

Глюкокортикоидтар плацента арқылы өтіп, шаранада жоғары концентрацияларына жетеді. Дексаметазонның, мысалы, преднизонға қарағанда, плацентада метаболиздену белсенділігі аз, осыған орай, шарананың қан сарысуынан дексаметазонның жоғары концентрацияларын байқауға болады. Кейбір деректер бойынша, тіпті глюкокортикоидтардың фармакологиялық дозалары да плацента жеткіліксіздігі, олигогидрамнион, шарананың баяу дамуы немесе оның жатырішілік өлімі, шаранада лейкоциттер (нейтрофилдер) санының артуы және бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігінің қаупін арттыруы мүмкін. Глюкокортикостероидтардың тератогенді әсерін растайтын ешқандай дәлелдер жоқ.

Жүктілік кезінде глюкокортикостероидтарды қабылдаған әйелдерге босану кезінде глюкокортикостероидтардың қосымша дозаларын қолдануға кеңес беріледі. Босанудың ұзаққа созылуы немесе кесарь тілігін жоспарлау жағдайында әр 8 сағат сайын 100 мг гидрокортизонды вена ішіне енгізу ұсынылады.

Емшек сүтінде глюкокортикоидтардың аздаған мөлшері табылады, сондықтан дексаметазонмен емделіп жүрген аналарға, әсіресе, оны физиологиялық нормалардан (1 мг жуық) артық қабылдағанда бала емізуге кеңес берілмейді. Бұл сәби өсуінің баяулауына және эндогенді кортикостероидтар секрециясының азаюына алып келуі мүмкін.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Сезімтал науқастарда препаратты қолдану кезінде жағымсыз реакциялар (бас айналу, сананың шатасуы және т.б.) туындауы мүмкін екенін ескеріп, препаратты қолдану кезеңінде автокөлік басқарудан және зейін қоюды талап ететін басқа жұмыстарды орындаудан бас тарту керек.

Дексаметазон мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қатар қолдану асқазан-ішектен қан кету және ойық жаралардың түзілу қаупін арттырады.

Егер бір мезгілде рифампицин, рифамбутин, карбамазепин, фенобарбитон, фенитоин (дифенилгидантоин), примидон, эфедрин немесе аминоглутетимид қабылдаса, дексаметазон тиімділігі азаяды, сондықтан осындай біріктірілімдерде дексаметазон дозасын арттыру керек.

Дексаметазон мен жоғарыда көрсетілген барлық дәрілік заттар арасындағы өзара әрекеттесу дексаметазонды бәсеңдету тестісін бұрмалауы мүмкін. Оны тест нәтижелерін бағалау кезінде ескеру қажет.

Дексаметазон миастения кезінде қолданылатын антихолинэстеразалық дәрілердің емдік әсерін азайтады.

Дексаметазон және кетоконазол, антибиотиктер-макролидтер сияқты CYP3A4 ферменттік белсенділігін тежейтін препараттарды бірге қолдану қан сарысуы мен плазмасында дексаметазон концентрациясының жоғарылауын тудыруы мүмкін. Дексаметазон CYP3A4 орташа индукторы болып табылады. Индинавир, эритромицин сияқты CYP3A4 арқылы метаболизденетін препараттармен бірге қолдану олардың қан сарысуындағы концентрациялар төмендеуін туындататын клиренсін арттыруы мүмкін.

Кетоконазол бүйрек үсті бездерінің глюкокортикоидтарды синтездеуін бәсеңдетуі мүмкін, осылайша дексаметазон концентрациясының төмендеуі салдарынан бүйрекүсті безінің жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.

Дексаметазон қант диабетін, артериялық гипертензияны емдеуге арналған препараттардың, кумариндік антикоагулянттардың, празиквантел және натрийуретиктердің емдік әсерін азайтады (сондықтан осы дәрілік заттар дозасын арттыру керек); ол гепарин, альбендазол және калийуретиктер белсенділігін арттырады (қажеттілік жағдайында осы препараттар дозасын азайту керек).

Дексаметазон кумариндік антикоагулянттардың әсерін өзгертуі мүмкін, сондықтан препараттардың осы біріктірілімін қолданғанда протромбин уақытын жиірек тексеру керек.

Дексаметазон және басқа глюкокортикоидтардың немесе β2-адренорецепторлар агонистерінің жоғары дозаларын қатар қолдану гипокалиемия қаупін арттырады. Гипокалиемия бар пациенттерде жүрек гликозидтері көп дәрежеде ырғақ бұзылуына ықпал етеді және уыттылығы зор болады.

Антацидтер асқазанда дексаметазон сіңуін азайтады. Ас ішумен және алкогольмен бір мезгілде қабылдау кезіндегі дексаметазон әсері зерттелмеген, алайда дәрілерді құрамында натрий мөлшері жоғары тамақ ішумен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Шылым шегу дексаметазон фармакокинетикасына ықпал етпейді.

Глюкокортикоидтар салицилаттың бүйректік клиренсін күшейтеді, сондықтан кейде қан сарысуында салицилаттардың емдік концентрацияларын алу қиын. Кортикостероид дозасын біртіндеп төмендететін пациенттерге сақ болу керек, өйткені осы орайда қан сарысуында салицилат концентрациясының жоғарылауын және уыттануды байқауға болады.

Егер пероральді контрацептивтер қатар қолданылса, глюкокортикоидтардың жартылай шығарылу кезеңі ұзаруы мүмкін, бұл олардың биологиялық әсерін күшейтеді және жағымсыз әсерлер қаупін арттыруы мүмкін.

Босану кезінде ритодрин мен дексаметазонды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді, өйткені бұл өкпе ісінуіне әкелуі мүмкін. Осындай жай-күй дамуы салдарынан босанған әйел өлімімен аяқталған оқиға хабарланды.

Дексаметазон мен талидомидті бір мезгілде қолдану уытты эпидермалық некролизді тудыруы мүмкін.

Емдік артықшылықтары бар өзара әрекеттесу түрлері: дексаметазон мен метоклопрамид, дифенгидрамид, прохлорперазин немесе 5-НТ3 рецепторларының антагонистерін (серотонин немесе 5-гидрокситриптамин рецепторлары, 3 тип, ондансетрон немесе гранисетрон сияқты) қатар қолдану цисплатин, циклофосфамид, метотрексат, фторурацилмен химиялық ем тудырған жүрек айну және құсу профилактикасы үшін тиімді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балаларға туғаннан бастап, тек аса қажет болған жағдайда ғана қолдану керек. Дексаметазонмен емдеу кезінде балалардың өсуі мен дамуын мұқият қадағалау қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Шаранаға және жаңа туған нәрестеге зиянды әсерін жоққа шығаруға болмайды. Дәрілік зат сәбидің құрсақішілік дамуын бәсеңдетеді. Дексаметазонды жүкті әйелдерге, тек ана үшін күтілетін пайдасы шаранаға төнуі ықтимал қауіптен асып түсетін бірлі-жарым шұғыл жағдайларда ғана тағайындауға болады. Преэклампсия кезінде ерекше сақ болуға кеңес беріледі. Жүктілік кезінде глюкокортикоидтармен емдеу жөніндегі жалпы ұынымдарға сәйкес, негізгі ауруды бақылау үшін ең жоғары әсер етуші доза пайдаланылуы тиіс.

Зерттеулер кешірек мерзімінен бұрын босану қаупі бар әйелдерге, дексаметазонды қоса, кортикостероидтарды қысқа мерзімді пренатальді қолданудан кейін неонатальді гипогликемия қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Жүктілік кезінде глюкокортикоидтар тағайындалған аналардан туған балаларда бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің бар-жоғын мұқият тексеру керек.

Глюкокортикоидтар плацента арқылы өтіп, шаранада жоғары концентрацияларына жетеді. Дексаметазонның, мысалы, преднизонға қарағанда, плацентада метаболиздену белсенділігі аз, осыған орай, шарананың қан сарысуынан дексаметазонның жоғары концентрацияларын байқауға болады. Кейбір деректер бойынша, тіпті глюкокортикоидтардың фармакологиялық дозалары да плацента жеткіліксіздігі, олигогидрамнион, шарананың баяу дамуы немесе оның жатырішілік өлімі, шаранада лейкоциттер (нейтрофилдер) санының артуы және бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігінің қаупін арттыруы мүмкін. Глюкокортикостероидтардың тератогенді әсерін растайтын ешқандай дәлелдер жоқ.

Жүктілік кезінде глюкокортикостероидтарды қабылдаған әйелдерге босану кезінде глюкокортикостероидтардың қосымша дозаларын қолдануға кеңес беріледі. Босанудың ұзаққа созылуы немесе кесарь тілігін жоспарлау жағдайында әр 8 сағат сайын 100 мг гидрокортизонды вена ішіне енгізу ұсынылады.

Емшек сүтінде глюкокортикоидтардың аздаған мөлшері табылады, сондықтан дексаметазонмен емделіп жүрген аналарға, әсіресе, оны физиологиялық нормалардан (1 мг жуық) артық қабылдағанда бала емізуге кеңес берілмейді. Бұл сәби өсуінің баяулауына және эндогенді кортикостероидтар секрециясының азаюына алып келуі мүмкін.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Сезімтал науқастарда препаратты қолдану кезінде жағымсыз реакциялар (бас айналу, сананың шатасуы және т.б.) туындауы мүмкін екенін ескеріп, препаратты қолдану кезеңінде автокөлік басқарудан және зейін қоюды талап ететін басқа жұмыстарды орындаудан бас тарту керек.

Педиатрияда қолдану

Балаларға туғаннан бастап, тек аса қажет болған жағдайда ғана қолдану керек. Дексаметазонмен емдеу кезінде балалардың өсуі мен дамуын мұқият қадағалау қажет.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Шаранаға және жаңа туған нәрестеге зиянды әсерін жоққа шығаруға болмайды. Дәрілік зат сәбидің құрсақішілік дамуын бәсеңдетеді. Дексаметазонды жүкті әйелдерге, тек ана үшін күтілетін пайдасы шаранаға төнуі ықтимал қауіптен асып түсетін бірлі-жарым шұғыл жағдайларда ғана тағайындауға болады. Преэклампсия кезінде ерекше сақ болуға кеңес беріледі. Жүктілік кезінде глюкокортикоидтармен емдеу жөніндегі жалпы ұынымдарға сәйкес, негізгі ауруды бақылау үшін ең жоғары әсер етуші доза пайдаланылуы тиіс.

Зерттеулер кешірек мерзімінен бұрын босану қаупі бар әйелдерге, дексаметазонды қоса, кортикостероидтарды қысқа мерзімді пренатальді қолданудан кейін неонатальді гипогликемия қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Жүктілік кезінде глюкокортикоидтар тағайындалған аналардан туған балаларда бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігінің бар-жоғын мұқият тексеру керек.

Глюкокортикоидтар плацента арқылы өтіп, шаранада жоғары концентрацияларына жетеді. Дексаметазонның, мысалы, преднизонға қарағанда, плацентада метаболиздену белсенділігі аз, осыған орай, шарананың қан сарысуынан дексаметазонның жоғары концентрацияларын байқауға болады. Кейбір деректер бойынша, тіпті глюкокортикоидтардың фармакологиялық дозалары да плацента жеткіліксіздігі, олигогидрамнион, шарананың баяу дамуы немесе оның жатырішілік өлімі, шаранада лейкоциттер (нейтрофилдер) санының артуы және бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігінің қаупін арттыруы мүмкін. Глюкокортикостероидтардың тератогенді әсерін растайтын ешқандай дәлелдер жоқ.

Жүктілік кезінде глюкокортикостероидтарды қабылдаған әйелдерге босану кезінде глюкокортикостероидтардың қосымша дозаларын қолдануға кеңес беріледі. Босанудың ұзаққа созылуы немесе кесарь тілігін жоспарлау жағдайында әр 8 сағат сайын 100 мг гидрокортизонды вена ішіне енгізу ұсынылады.

Емшек сүтінде глюкокортикоидтардың аздаған мөлшері табылады, сондықтан дексаметазонмен емделіп жүрген аналарға, әсіресе, оны физиологиялық нормалардан (1 мг жуық) артық қабылдағанда бала емізуге кеңес берілмейді. Бұл сәби өсуінің баяулауына және эндогенді кортикостероидтар секрециясының азаюына алып келуі мүмкін.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Сезімтал науқастарда препаратты қолдану кезінде жағымсыз реакциялар (бас айналу, сананың шатасуы және т.б.) туындауы мүмкін екенін ескеріп, препаратты қолдану кезеңінде автокөлік басқарудан және зейін қоюды талап ететін басқа жұмыстарды орындаудан бас тарту керек.

Дозалау режимі

Ересектер мен балаларда туғаннан бастап қолданылады.

Дозасын нақты пациенттің ауруына, көзделген емдеу кезеңіне, кортикоидтар жағымдылығына және организм реакциясына сәйкес әркімге жеке белгілеу керек.

Вена ішіне және бұлшықет ішіне енгізу

Ұсынылған бастапқы доза диагнозға байланысты тәулігіне 0,5-тен 9 мг дейін өзгереді. Ауырлығы аздау жағдайларда 0,5 мг-ден төмен дозалау жеткілікті болуы мүмкін, ал ауыр ауруларда тәулігіне 9 мг-ден жоғары дозалау қажет болуы мүмкін.

Дексаметазон фосфатының бастапқы дозаларын клиникалық реакция пайда болуына дейін қолдану керек, ал одан кейін дозаны барынша төмен клиникалық тиімдісіне дейін біртіндеп азайту керек. Егер жоғары дозалар бірнеше күннен асатын кезең ішінде тағайындалса, одан кейін дозаны келесі бірнеше күн ішінде немесе одан да ұзағырақ кезең бойына біртіндеп азайту керек.

Егер тиісті уақыт кезеңі өткенде қанағаттанарлық клиникалық реакция білінбесе, дексаметазон инъекциясын тоқтату және пациентке басқа ем тағайындау керек.

Дозалаудың түзетілуін талап етуі мүмкін симптомдарды: ремиссияның немесе ауру өршуінің нәтижесіндегі клиникалық жай-күй өзгерістерін, препаратқа жеке реакцияны, стресс әсерін (мысалы, хирургиялық араласу, инфекция, жарақат) мұқият қадағалау керек. Стресс кезінде дозалауды уақытша арттыру қажеттілігі туындауы мүмкін.

Егер бірнеше күн емделуден кейін препаратты енгізуді тоқтату қажет болса, тоқтатуды біртіндеп жүргізу керек.

Шок

Дексаметазон фосфаты инъекциясын дозалау:

– дене салмағына 3 мг/кг 24 сағат ішінде тұрақты венаішілік инфузия жолымен бастапқы венаішілік 20 мг инъекциядан кейін;

– дене салмағына 2-6 мг/кг бір реттік венаішілік инъекция түрінде;

– бастапқы доза – 40 мг, одан кейін әзірге шок симптомдары байқалып тұрғанда әр 4-6 сағат сайын қайталанатын венаішілік инъекциялар;

– бастапқы доза – 40 мг, одан кейін әзірге шок симптомдары байқалып тұрғанда әр 2-6 сағат сайын қайталанатын венаішілік инъекциялар;

– дене салмағына 1 мг/кг бір реттік венаішілік инъекция түрінде.

Жоғары дозалы кортикостероидты емді қолдану тек пациенттің жай-күйі тұрақтанғанша созылады, әдетте, 48-72 сағаттан аспайды.

Ми ісінуі

Дексаметазон фосфатын, әдетте, вена ішіне бастапқы 10 мг дозада тағайындау керек, одан кейін – симптомдар басылғанша бұлшықет ішіне әр 6 сағат сайын 4 мг-ден.

Емдеуге реакцияны 12-24 сағат бойы қадағалау керек, дозалауды 2-4 тәулік емдеуден кейін төмендетуге болады, препаратты 5-7 тәулік ішінде біртіндеп тоқтату қажет. Мидың қайталамалы немесе операция жасалмайтын ісіктері бар пациенттерге паллиативті қолдану үшін тәулігіне 2-3 рет 2 мг дозадағы демеуші ем тиімді болуы мүмкін.

Ауыр аллергиялық аурулар

Өздігінен басылатын жедел аллергиялық аурулар немесе созылмалы аллергиялық аурулардың ауыр асқынулары кезінде Дексаметазон фосфатын бірінші күні 1 немесе 2 мл (4 немесе 8 мг) бұлшықет ішіне тағайындау; екінші күннен бастап препараттың пероральді түрлерімен емдеуді жалғастыру керек.

Жергілікті енгізу

Буын ішіне енгізуді, зақымданған жерге немесе жұмсақ тіндерге енгізуді, әдетте, зақымдану бір немесе екі буынмен (бөліктермен) шектелген жағдайларда қолдану керек. Инъекцияны дозалау және жиілігі енгізу шарттары мен орындарына байланысты. Әдеттегі дозасы – 0,2-6 мг. Қолдану жиілігі, әдетте, 3-5 тәулікте бір енгізуден бастап, 2-3 аптада бір енгізуге дейін ауытқиды. Буын ішіне жиі енгізу буын шеміршегін зақымдауы мүмкін.

Кортикостероидтардың буынішілік инъекциясы жергілікті әсерлеріне қосымша жүйелі әсерлерге алып келуі мүмкін.

Кортикостероидтарды инфекция түскен буындарға буын ішіне енгізбеу керек.

Кортикостероидтарды орнықсыз буындарға енгізуге болмайды.

Әдеттегі бір реттік дозалардың кейбіреуі төменде келтірілген:

Дексаметазон фосфаты, әсіресе, буын ішіне енгізу және жұмсақ тіндерге енгізу үшін ұзақ уақыт әсер ететін, аз еритін стероидтардың біреуімен біріктіріп қолдану үшін ұсынылады.

Балалар

Орын басу емінде ұсынылатын дозасы үш инъекция үшін кг дене салмағына тәулігіне 0,02 мг немесе дене беткейі ауданына тәулігіне 0,67 мг/м2.

Басқа көрсетілімдердің бәрінде бастапқы дозалар диапазоны 3-4 инъекция үшін 0,02-0,3 мг/кг/тәулік (дене беткейі ауданына 0,6-9 мг/м2 /тәулік) құрайды.

Салыстыру мақсатында төменде түрлі кортикостероидтар үшін мг мөлшеріне баламалы дозалар келтірілген:

Осындай дозалау арақатынастары тек осы препараттарды пероральді немесе вена ішіне қолдануға қатысты. Бұл препараттар немесе олардың туындылары бұлшықет ішіне немесе буын ішіне енгізілгенде олардың салыстырмалы қасиеттері едәуір өзгеруі мүмкін.

Енгізу әдісі және жолы

Вена ішіне (инъекция немесе инфузия түрінде), бұлшықет ішіне немесе жергілікті – буынішілік инъекция немесе инъекция арқылы терідегі зақымдану орнына немесе жұмсақ тіндер инфильтратына енгізу керек.

Венаішілік инфузияға арналған еріткіш ретінде 0,9% натрий хлориді ерітіндісін немесе 5% глюкоза ерітіндісін қолдану керек.

Вена ішіне енгізуге арналған немесе препаратты әріқарай ерітуге арналған ерітінділер емізулі балаларға, әсіресе, шала туған нәрестелерге қолданса, құрамында консерванттар болмауы тиіс.

Препаратты инфузияға арналған еріткішпен араластырғанда стерильді қауіпсіздік шараларын қадағалау керек. Инфузияға арналған ерітінділер құрамында, әдетте, консерванттар болмайтындықтан, қоспаларды 24 сағат ішінде пайдалану керек.

Парентеральді енгізуге арналған препараттарды әр жолы енгізер алдында ерітінді мен контейнердің жарамдылығын анықтау үшін бөгде бөлшектердің және түс өзгерісінің бар-жоғын қарап тексеру керек.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: жедел артық дозалану жөнінде немесе жедел артық дозалану салдарынан өліммен аяқталу туралы хабарламалар өте сирек келіп түсті.

Артық дозалануы, әдетте, шамадан тыс дозаларын қолданудан кейін бірнеше аптадан соң көптеген жағымсыз әсерлерді, бәрінен бұрын, Кушинг синдромын туындатуы мүмкін.

Емдеу: арнайы антидоты жоқ. Емі демеуші және симптоматикалық болуы тиіс. Гемодиализ дексаметазон фосфатын организмнен жеделдетіп шығарудың тиімді әдісі болып табылмайды.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге хабарласыңыз.

Симптомдары: жедел артық дозалану жөнінде немесе жедел артық дозалану салдарынан өліммен аяқталу туралы хабарламалар өте сирек келіп түсті.

Артық дозалануы, әдетте, шамадан тыс дозаларын қолданудан кейін бірнеше аптадан соң көптеген жағымсыз әсерлерді, бәрінен бұрын, Кушинг синдромын туындатуы мүмкін.

Емдеу: арнайы антидоты жоқ. Емі демеуші және симптоматикалық болуы тиіс. Гемодиализ дексаметазон фосфатын организмнен жеделдетіп шығарудың тиімді әдісі болып табылмайды.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге хабарласыңыз.

Жағымсыз құбылыстар жиілігін белгілеу келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥1/10); жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін); жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін); сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін); өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).

Жиілігі белгісіз

- тромбоэмболия жағдайлары, моноциттер және/немесе лимфоциттер санының азаюы, лейкоцитоз, эозинофилия (басқа глюкокортикоидтарды қолдану кезіндегідей), тромбоцитопения және тромбоцитопениялық емес пурпура

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, бөртпе, аллергиялық дерматит, есекжем, ангионевроздық ісіну, бронх түйілуі және анафилаксиялық реакциялар, иммундық жауаптың азаюы және инфекцияларға сезімталдықтың артуы

- политопты қарыншалық экстрасистолия, пароксизмалық брадикардия, жүрек жеткіліксіздігі, жүректің тоқтап қалуы, таяуда миокард инфарктісін өткерген пациенттерде жүректің жарылуы, шала туған нәрестелердегі гипертрофиялық кардиомиопатия

- артериялық гипертензия, гипертониялық энцефалопатия

- емдеуден кейін көру жүйкесі дискісінің ісінуі және бассүйекішілік қысым көтерілуі (жалған ісік) пайда болуы мүмкін. Бас айналу (вертиго), құрысулар және бас ауыру, ұйқының бұзылуы, сананың шатасуы, күйгелектік, мазасыздық сияқты неврологиялық жағымсыз әсерлерді де байқауға болады

- көбіне жиі эйфория тәрізді көрініс беретін тұлғалық және мінез-құлық өзгерісі, мынадай жағымсыз әсерлер жөнінде де хабарланды: ұйқысыздық, ашушаңдық, гиперкинезия, депрессия және психоздар, сондай-ақ маниакальді-депрессиялық психоз, делирий, бағдардан жаңылу, елестеулер, паранойя, көңіл-күй құбылуы, өзін-өзі өлтіру туралы ойлар, шизофрения ағымының нашарлауы, амнезия, эпилепсия ағымының нашарлауы

- бүйрек үсті бездері функциясының бәсеңдеуі және атрофиясы (стресс реакциясының азаюы), Кушинг синдромы, балалар мен жасөспірімдерде өсудің баяулауы, етеккір оралымының бұзылулары, аменорея, гирсутизм, жасырын диабеттің клиникалық белсенді түрге ұласуы, көмірсуларға төзімділік азаюы, тәбет артуы және дене салмағының қосылуы, гипертриглицеридемия, семіздік, диабетпен науқастарда инсулин немесе диабетке қарсы пероральді дәрілер қажеттілігінің артуы, ақуыздар катаболизмі салдарынан болатын теріс азоттық теңгерім, гипокалиемиялық алкалоз, организмде натрий мен су іркілісі, көп калий жоғалту, гипокальциемия

- эзофагит, диспепсия, жүрек айну, құсу, ықылықтау, асқазан мен он екі елі ішектің пептидті ойық жаралары, сондай-ақ асқазан-ішек жолында ойық жаралы тесілулер мен қан кетулер болуы мүмкін (қан аралас құсу, мелена), панкреатит және өт қалтасының әрі ішектің тесілуі (әсіресе, ішектің созылмалы қабынуы бар пациенттерде)

- бұлшықет әлсіздігі, стероидты миопатия (бұлшықет әлсіздігі бұлшықет катаболизміне себеп болады), бұлшықет атрофиясы, остеопороз (кальцийдің көп шығарылуы) және омыртқаның компрессиялық сынулары, түтікшелі сүйектердің сынуы, асептикалық остеонекроз (өте жиі – жамбас және иық сүйектері басының асептикалық некрозы), сіңірлердің үзілуі (әсіресе, кейбір хинолондарды қатар қолданғанда), буын шеміршегінің зақымдануы және сүйектер некрозы (буынішілік инфекция салдарынан), эпифиздік өсу аймақтарының мерзімінен бұрын жабылуы

- жарақаттардың баяу жазылуы, қышыну, терінің жұқаруы және сезімталдығының артуы, жолақтар, петехиялар және көгерулер, акне, телеангиоэктазия, эритема, қатты терлеп кету, тері тестілеріне бәсеңдету реакциясы

- көзішілік қысымның көтерілуі, глаукома, катаракта немесе экзофтальм, мөлдір қабық жұқаруы, көздің бактериялық, зеңді немесе вирустық инфекцияларының өршуі

- оппортунистік инфекциялар дамуы, белсенді емес туберкулез қайталануы

- импотенция

- ісіну, терінің гипер- немесе гипопигментациясы, терінің немесе тері асты қабатының атрофиясы, стерильді абсцесс және терінің қызаруы, вена ішіне енгізу кезінде немесе жоғары дозаларын енгізгенде шаттың ашытуын және шымылдатуын транзиторлы сезіну

- бұлшықет ішіне енгізгенде – енгізген жердің ісінуін, ашытуын, ұйып қалуын, ауырсынуды, парестезиялар мен инфекцияларды қоса, енгізу орнындағы өзгерістер, сирек қоршаған тіндер некрозы, инъекция орнында тыртықтар түзілуі, бұлшықет ішіне енгізу кезіндегі тері және тері асты шелмайының атрофиясы (әсіресе, дельта тәрізді бұлшықетке енгізу қауіпті)

Вена ішіне енгізгенде – аритмиялар, бетке қан тебу, құрысулар. Интракраниальді енгізгенде – мұрыннан қан кетулер. Буын ішіне енгізгенде – буын ауыруының күшеюі.

- дексаметазонмен ұзақ уақыт емделген пациенттерде дозаны тез төмендету кезінде тоқтату синдромын және бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігі жағдайларын, артериялық гипотензия немесе өліммен аяқталуды байқауға болады.

Кейбір жағдайларда тоқтату синдромының белгілері пациент емделген аурудың нашарлауының немесе қайталануының белгілеріне ұқсас болуы мүмкін. Егер ауыр жағымсыз реакциялар орын алса, емдеуді тоқтату қажет.

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

«Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

.

1 мл препараттан янтарь түсті шыны ампулаларға құйылады.

5 ампуладан қырлы тұғырға салады.

1 тұғырдан картон қорапшаға салынады.

5 қорапшадан немесе 5 тұғырдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынады.

Жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!