Алматы қаласындағы Каптоспес Н Таблетки №20 | Specifar S.A.

- артериялық гипертензия

Дәрілік препаратты қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

препараттың белсенді немесе қосымша компоненттеріне, немесе АӨФ басқа тежегіштеріне, немесе басқа да сульфонамидтерге аса жоғары сезімталдық

мұның алдында АӨФ тежегіштерімен емдеуге байланысты анамнезде ангионевроздық ісінудің болуы

тұқым қуалайтын/идиопатиялық ангионевроздық ісіну

бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясы стенозы азотемияның өршуімен

қолқа арнасының стенозы

артериялық гипотензия

бүйрек трансплантациясынан кейінгі жағдай

бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден аз)

бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі

жүктілік және лактация кезеңі

18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен) бір уақытта қолдану

препараттың белсенді немесе қосымша компоненттеріне, немесе АӨФ басқа тежегіштеріне, немесе басқа да сульфонамидтерге аса жоғары сезімталдық

мұның алдында АӨФ тежегіштерімен емдеуге байланысты анамнезде ангионевроздық ісінудің болуы

тұқым қуалайтын/идиопатиялық ангионевроздық ісіну

бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясы стенозы азотемияның өршуімен

қолқа арнасының стенозы

артериялық гипотензия

бүйрек трансплантациясынан кейінгі жағдай

бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден аз)

бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі

жүктілік және лактация кезеңі

18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен) бір уақытта қолдану

Каптоприл

Гипотензия: артериялық гипертензиясы асқынбаған пациенттерде сирек байқалады.

Симптоматикалық гипотензия айналымдағы қан көлемі және/немесе несеп жүргізетін қарқынды ем салдарынан натрий концентрациясы төмендеген артериялық гипертензиясы бар пациенттерде, тұз шектейтін диетада, диареясы бар, құсатын немесе гемодиализдегі пациенттерде көбірек болуы мүмкін. Препаратты қабылдамас бұрын айналымдағы қан көлемі және/немесе қандағы натрий концентрациясы түзетілуі тиіс; Каптоспес+Н препаратының бастапқы төмендеу дозасын қабылдау жағын қарастыру қажет.

Гипертензияға қарсы басқа препараттарды қолданған кездегідей, Каптоспес+Н қабылдаған кезде жүректің ишемиялық ауруы немесе ишемиялық цереброваскулярлы ауруы бар пациенттерде артериялық қысым шамадан тыс төмендеуі мүмкін, ол миокард инфарктісі немесе инсульт қаупін арттыруы мүмкін. Артериялық гипотензия пайда болған жағдайда пациент шалқасынан жатқызылуы тиіс. Айналымдағы қан көлемін вена ішіне тұзды ерітінділерді енгізу арқылы алмастыру қажет етілуі мүмкін.

Реноваскулярлы гипертензия: АӨФ тежегіштерін бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жұмыс істеп тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерге қолданғанда ауыр артериялық гипотензияның және бүйрек жеткіліксіздігінің пайда болу қаупі жоғарылайды (қан сарысуында мочевина және креатинин концентрациялары артады).

Ангионевроздық ісіну: АӨФ тежегіштерін, каптоприлді қоса есептегенде, қабылдаған пациенттерде беттің, аяқ-қолдың, еріннің, тілдің, дыбыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің пайда болу жағдайлары жөнінде мәлімделген. Ангионевроздық ісіну Каптоспес+Н препаратымен емдеудің кез келген уақытында болуы мүмкін. Мұндай жағдайларда препаратты қабылдау дереу тоқтатылуы, ісінудің клиникалық симптомдары толық жоғалғанша пациенттің жағдайы бақылануы тиіс, қажет болғанда тиісті ем тағайындалуы тиіс. Ісіну тек бетте және ерінде пайда болған жағдайларда бұлар емделусіз-ақ түзетіледі, алайда антигистаминдік препараттар тағайындалуы мүмкін.

Көмейдің ангионевроздық ісінуі фатальді болуы мүмкін. Тілдің, дыбыс саңылауының немесе көмейдің ауаның организмге түсуін қиындататын ісінуінде тиісті ем қажет етіледі, оған тері астына адреналинді 1 : 1000 (0.3 - 0.5 мл) енгізу және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету шаралары жатады.

Анамнезінде бұдан бұрын АӨФ тежегіштерімен ем жүргізумен байланысты емес ангионевроздық ісіну болған пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде оның пайда болу қаупі жоғарылауы мүмкін.

АӨФ тежегіштерін қолдануға байланысты пациенттерде ішектің ангионевроздық ісінуі жағдайлары жөнінде сирек мәлімдемелер бар. Пациенттерде іштің ауыруы (жүректің айнуымен немесе құсумен немесе онсыз) білінді; бірқатар жағдайларда бұған дейін бет ангиоэдемасы болған жоқ және C-1 эстераза белсенділігі қалыпты болды. Ангионевроздық ісіну компьютерлік томография немесе құрсақ қуысын ультрадыбыстық тексеру арқылы, немесе хирургиялық араласым кезінде анықталды; ісіну симптомдары АӨФ тежегішін тоқтатқаннан кейін тоқтады. Ішектің ангионевроздық ісінуі АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде іштің ауыруының дифференциальді диагностикасына қамтылуы тиіс.

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген афроамерикалық пациенттерде ангионевроздық ісінудің пайда болу жиілігінің афроамерикалық еместермен салыстырғанда жоғары болғаны жөнінде мәлімдемелер бар.

Жөтел: АӨФ тежегіштерін тағайындаған кезде өнімсіз тұрақты жөтел пайда болады, ол емді тоқтатқаннан кейін жоғалады.

Бауыр жеткіліксіздігі: АӨФ тежегіштері холестаздық сарғаюды немесе фульминантты гепатоцеллюлярлы некрозға соқтыратын, кейде фатальді жағдаймен аяқталатын гепатитті өте сирек тудырады. Бұл асқынулардың механизмі белгісіз. Сарғаю пайда болатын немесе бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылайтын пациенттер Каптоспес+Н препаратын қабылдауды тоқтатқаны және тиісті ем қабылдағаны жөн.

Гиперкалиемия: кейбір пациенттерде АӨФ тежегіштерін, каптоприлді қоса есептегенде, қолданғанда қан сарысуында калий деңгейінің жоғарылағаны байқалды. Гиперкалиемияның пайда болу қаупі бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті бар пациенттерде жоғарылайды, калий жинақтаушы диуретиктермен, құрамында калий бар қоспалармен немесе тұздың орнын алмастырғыштармен бірге қолданғанда; немесе сарысуда калийді арттыратын басқа да препараттарды (мысалы, гепаринді) қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болады. Жоғарыда аталған дәрілерді қатарластыра қолданғанда қан сарысуындағы калий мөлшерін жүйелі бақылап отыру қажет.

Қолқа және митральді клапандардың стенозы/обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия/кардиогенді шок: АӨФ тежегіштерін сол жақ қарынша клапандарының және сол жақ қарыншадан шығатын жолдың обструкциясы бар пациенттерге абайлап қолданған жөн, сондай-ақ кардиогендік шок және гемодинамикалық елеулі обструкция бар болған жағдайларда қолданбаған жөн.

Нейтропения/агранулоцитоз: АӨФ тежегіштерін, каптоприлді қоса есептегенде, қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия байқалады. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде және басқа да асқындырушы факторлар жоқ болған кезде нейтропенияның пайда болуы сирек. Препаратты аутоиммундық аурулары бар, иммунодепрессанттар, аллопуринол немесе прокаинамид қабылдап жүрген немесе әсіресе бұған дейінгі бүйрек жеткіліксіздігінде осы факторлар жиынтығы бар болған пациенттерге аса сақтықпен қолданған жөн. Кейбір пациенттерде ауыр инфекциялар пайда болуы мүмкін, олар кейбір жағдайларда бактерияларға қарсы қарқынды емге жауап бермейді. Каптоприлді осындай пациенттерге қолданғанда лейкоциттер деңгейін емді бастағанға дейін, содан кейін препаратты қабылдаудың алғашқы 3 айында әрбір 2 апта сайын және кейін мезгіл-мезгіл бақылап отыру керек.

Емделу кезінде барлық пациенттер пайда болған инфекцияның кез келген (мысалы, баспа, қызба сияқты) белгілерін хабарлап отыруы тиіс. Егер нейтропения анықталса (нейтрофилдер 1000/mm3-ден аз) немесе оған күдік бар болса, каптоприл және басқа да қатарластыра жүргізілетін ем тоқтатылуы тиіс. Пациенттерде каптоприлді қабылдауды тоқтатқан кезде көптеген жағдайларда нейтрофилдер мөлшері қалыпты деңгейіне оралады.

Протеинурия: Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде немесе АӨФ тежегіштерінің біршама жоғары дозаларын пайдаланғанда жиі пайда болады.

Каптоприл қабылдаған пациенттердің шамамен 0.7%-да несептегі жалпы ақуыз мөлшерінің 1 г-ден астам болғаны байқалған. Пациенттердің көбісінде бұған дейін бүйрек ауруы болған немесе олар каптоприлдің біршама жоғары дозаларын (күніне 150 мг-ден астам) пайдаланған, немесе екі фактор да орын алған. Пациенттердің шамамен 1/5 бөлігінде нефроздық синдром пайда болған. Бүйрек функциясының, мысалы, қандағы мочевина азоты және креатинин сияқты параметрлері протеинуриясы бар пациенттерде сирек өзгерді.

Бұған дейін бүйрек аурулары бар пациенттерде емдеуге дейін және емдеу барысында мезгіл-мезгіл несептегі ақуыз мөлшері анықталуы тиіс (алғашқы таңертеңгі бөлігі).

Десенситизация кезіндегі анафилактоидтық реакциялар: жәндіктердің уына қарсы десенсибилизацияға ұшыраған, басқа да АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде өмір үшін қауіпті ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар жөнінде сирек мәлімдемелер бар. Бұған АӨФ тежегіштерін қабылдауды уақытша тоқтату арқылы жол берілмейді. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде осындай гипосенсибилизациялайтын емшараларды жүргізген кезде сақ болу қажет.

Гемодиализдегі пациенттердегі анафилактоидтық реакциялар:

Өткізгіштігі жоғары жарғақшалы диализдегі және АӨФ тежегіштерімен қатарластыра ем қабылдаған пациенттерде анафилактоидтық реакциялардың болғаны жөнінде мәлімделді. Мұндай пациенттер үшін басқа типті диализдік жарғақшалы немесе гипертензияға қарсы басқа топтағы дәрілерді қолдану мүмкіндігі қарастырылуы тиіс.

ТТЛП аферезі кезіндегі анафилактоидтық реакциялар: каптоприлді және полиакрил-нитрилді жарғақшалы диализді немесе декстран сульфатының жәрдемімен ТТЛП-аферезді бір мезгілде тағайындағанда өмір үшін қауіпті анафилактоидтық реакциялар (анафилаксиялық шокты қоса есептегенде) пайда болуы мүмкін.

Диализ үшін басқа жарғақшаны пайдалану керек немесе каптоприлді басқа гипертензияға қарсы препараттармен (АӨФ тежегіштерімен емес) уақытша алмастырған жөн.

Хирургиялық араласым/анестезия: ауқымды хирургиялық араласымдарда немесе гипотензивтік әсері бар анестетиктерді қолданған жағдайда пациенттерде артериялық гипотензия болуы мүмкін. Гипотензия айналымдағы қан көлемінің орнын толтыру арқылы жойылуы мүмкін.

Хирургиялық араласым алдында (стоматологияны қоса есептегенде) хирургке/анестезиологқа пациент АӨФ тежегіштерін қолданып жүргенін ескертуі қажет.

Қант диабеті бар пациенттер: қант диабетімен ауыратын, бұрын диабетке қарсы пероральді препараттарды немесе инсулинді, атап айтқанда каптоприлмен емделудің алғашқы айында қабылдаған пациенттерде гликемия деңгейін мұқият бақылау қажет.

Гидрохлоротиазид

Бүйрек жеткіліксіздігі: бүйрек аурулары бар пациенттерде тиазидтер азотемияның пайда болуын тездетуі мүмкін, бүйрек жеткіліксіздігінде препараттың жиналып қалу әсері пайда болуы мүмкін. Егер бүйрек функциясының нашарлауы өршісе және ақуыздық емес азот мөлшерінің жоғарылауымен сипатталса, несеп айдайтын дәрі тоқтатылуы мүмкін, пациенттің емделу жағдайын мұқият қайта қарастыру қажет. Бүйрек жеткіліксіздігі (КК<80 мл/мин) жағдайында Каптоспес+Н препаратының бастапқы дозасы пациенттің КК сәйкес, ал содан кейін пациенттің емге реакциясына байланысты анықталуы тиіс. Мұндай пациенттерде қан сарысуындағы калий және креатинин деңгейін тексеру қажет.

Бауыр жеткіліксіздігі: гидрохлоротиазидті бауыр ауруларында немесе бауыр ауруы өршіген пациенттерде сақтықпен қолданған жөн, өйткені препарат бауырішілік холестазды тудыруы мүмкін, ал су-тұз теңгеріміндегі аздаған өзгерулер бауыр комасының пайда болуын ушықтыруы мүмкін. Гидрохлоротиазидті бауырдың ауыр сырқаттары бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Метаболизмдік және эндокриндік бұзылулар: тиазидтермен емдеу глюкозаның жағымдылығын төмендетуі мүмкін. Диабетке қарсы дәрілердің, соның ішінде инсулиннің дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Тиазидтермен емделу кезінде латентті қант диабеті білінуі мүмкін.

Холестерин мен триглицеридтердің жоғарылауы гидрохлоротиазидпен диуретикалық ем жүргізумен байланысты болуы мүмкін.

Гидрохлоротиазидпен емдеу гиперурикемияны және/немесе кейбір пациенттерде подаграны тудыруы мүмкін.

Электролиттік теңгерімнің бұзылуы: сарысудағы электролиттер деңгейін мезгіл-мезгіл бақылап отырған жөн. Tиазидтер, гидрохлоротиазидті қоса есептегенде, су-тұз теңгерімінің бұзылуын (гипокалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз) тудыруы мүмкін. Пациенттер, су-тұз теңгерімі бұзылуының клиникалық белгілерін (мысалы, ауыз ішінің құрғауы, шөлдеу, әлсіздік, летаргия, ұйқышылдық, мазасыздық, бұлшықет ауыруы немесе құрысулар, бұлшықет әлсіздігі, гипотензия, тахикардия, олигурия, асқазан-ішектің, мысалы, жүректің айнуы немесе құсу сияқты бұзылулары) анықтау мақсатында, бақылауда болуы тиіс.

Гипокалиемия тиазидтік диуретиктерді пайдаланғанда пайда болуы мүмкін, алайда каптоприлмен бірге қолдану гипокалиемия құбылысын азайтады. Гипокалиемия қаупі бауыр циррозы бар, диурезі күшейген пациенттерде, электролиттерді пероральді түрде талапқа сай қабылдамаған пациенттерде және кортикостероидтармен немесе АКТГ қатарластыра ем қабылдаған пациенттерде айрықша жоғары.

Ісінуі бар пациенттерде жылдың жылы кезінде эуволемиялық гипонатриемия пайда болуы мүмкін. Хлордың тапшылығы, жалпы алғанда, орташа және әдетте емдеуді қажет етпейді.

Тиазидтер кальцийдің несеппен бірге шығарылуын азайта алады және қан сарысуында, кальций метаболизмінің белгілі бұзылуын тудырмай, кальций деңгейінің уақытша және аздап жоғарылауына себеп бола алады. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреоздың белгісі болуы мүмкін. Тиазидтерді қабылдау қалқанша маңы безінің қызметін зерттегенге дейін тоқтатылуы тиіс.

Тиазидтер магнийдің ренальді экскрециясын арттырады, ол гипомагниемияға әкеп соғуы мүмкін.

Допингке қарсы тест: гидрохлоротиазид допингке қарсы тестте оң аналитикалық нәтижеге әкелуі мүмкін.

Басқалары: жоғары сезімталдық реакциялары аллергиясы немесе бронх демікпесі, соның ішінде анамнезінде бар пациенттерде болуы мүмкін. Жүйелі жегіге ұқсас эритематоздың белсенділенуі мүмкін екені жөнінде мәлімдемелер бар.

Терінің меланомалық емес обыры: Дат ұлттық онкологиялық аурулар тізілімінің деректеріне негізделген екі эпидемиологиялық зерттеуде гидрохлоротиазидтің жоғары жиынтық дозасын қолданғаннан кейін терінің меланомалық емес обырының (ТМЕО) [базальді жасушалық карцинома (БЖК) және тегіс жасушалық карциноманың (ТЖК)] жоғары даму қаупі анықталған.

Гидрохлоротиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсері ТМЕО ықтимал даму механизмі ретінде бола алады. Гидрохлоротиазидті қабылдайтын пациенттерге ТМЕО даму қаупі туралы, тері беткейлерін жаңа ошақтардың бар болуына ұдайы тексеру қажеттілігі және терідегі кез келген күдікті жаңа түзілімдер туралы хабарламаны беру қажеттігі туралы хабарлау қажет. Тері обырының даму қаупін төмендету үшін пациенттерге күн сәулесінің және УК-сәулелердің әсер етуін шектеу, ал әсер еткен жағдайда тері беткейлерін талапқа сай қорғау сияқты ықтимал профилактикалық шаралар туралы хабарлаған жөн. Неғұрлым қысқа мерзімде биопсиялық материалдың гистологиялық зерттеуін қоса алғанда, тері беткейлерінің күдікті зақымдануын тексеру қажет. Бұрын ТМЭО болған пациенттерде, сондай-ақ гидрохлоротиазидті қолдануды қайта қарастыру қажет болуы мүмкін.

Каптоприл/гидрохлоротиазид біріктірілімі

Жүктілік: АӨФ тежегіштерін жүктілікте қолдануға болмайды. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген және жүкті болуды жоспарлап жүрген пациенттерге жүктілік кезеңінде пайдалану үшін қауіпсіздік бейіні анықталған гипертензияға қарсы баламалы дәрілерді тағайындау қажет. Егер жүктілік анықталса, АӨФ тежегіштерімен емдеу дереу тоқтатылуы тиіс және, егер қажет болса, баламалы ем басталуы тиіс.

Гипокалиемия қаупі: АӨФ тежегіштерін тиазидтік диуретиктермен біріктіру гипокалиемияның пайда болуын жоққа шығармайды. Қан сарысуындағы калий мөлшерін жүйелі бақылап отыру қажет.

Литиймен біріктіру: Каптоспес+Н препаратын, литийдің уыттылығының көтермеленуіне байланысты, литиймен бірге қолдануға болмайды.

Лактоза: препарат тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп-лактаза тапшылығы немесе глюкоза/галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге қолданылмауы тиіс.

Каптоспес+Н препаратын бүйрек функциясының бұзылуы орташа (сарысу креатинині 1,8 мг/100 мл-ден аз немесе КК 30-60 мл/мин) болғанда, коллагеноздарда және басқа да аутоиммундық ауруларда (жүйелі қызыл жегі, склеродермия, түйінді периартериит), егде жастағы (65 жастан асқан) пациенттерге аса сақтықпен тағайындаған жөн. Мұндай жағдайларда АҚ деңгейін және зертханалық көрсеткіштерді аса мұқият бақылау қажет етіледі.

Каптоспес+Н препаратымен емдеуді бастағанда, әсіресе жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипертензияның ауыр түрі бар (соның ішінде шығу тегі бүйректік) және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде АҚ-ның шамадан тыс төмендеуі байқалуы мүмкін.

Артериялық гипертензияны емдеуді «әдеттегі» каптоприлден бастаған жөн.

Каптоспес+Н препаратымен емделер алдында су-тұз теңгеріміне түзету жасау қажет (ерте тағайындалған диуретиктер дозасын азайту, немесе жекелеген жағдайларда, оларды толық тоқтату керек).

Емдеуді бастар алдында бүйрек функциясына бақылау жүргізу қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Каптоприл

Бейтарап эндопептидаза тежегіштері

АӨФ тежегіштерін және рацекадотрилді (энкефалиназа тежегішін) бір уақытта қолданған кезде ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупі туралы хабарланған.

АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил (неприлизин тежегіші) бар дәрілік заттармен бір уақытта қолданған кезде ангионевроздық ісінудің даму қаупі артады, осыған байланысты көрсетілген препараттарды бір уақытта қолдану қарсы көрсетілген.

АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил бар препараттарды тоқтатқаннан кейін кем дегенде 36 сағаттан кейін тағайындаған жөн.

Құрамында сакубитрил бар препараттарды АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге, сондай-ақ АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейін 36 сағат бойы тағайындауға болмайды.

Плазминогеннің тіндік белсендіргіштері

Обсервациялық зерттеулерде, ишемиялық инсульттің тромболиздік емі үшін алтеплазаны қабылдағаннан кейін АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде, ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупі анықталған.

Калий жинақтаушы диуретиктер (триамтерен, амилорид және спиронолактон) немесе калий қоспалары: қан плазмасында калий концентрациясының елеулі ұлғаюына әкеліп соғуы мүмкін.

Диуретиктер (тиазидтер немесе ілмектік диуретиктер): гипотензивтік әсердің айқындылығын күшейтеді.

Гипертензияға қарсы басқа да препараттар: каптоприлді гипертензияға қарсы басқа да препараттармен (бета-адреноблокаторлармен, баяу кальций өзекшелерінің блокаторларымен және басқалармен) бірге қолданғанда сақ болған жөн, өйткені біріктіріп қолданған кезде гипотензивтік әсердің айқындылығы күшейеді. Нитроглицеринді және басқа нитраттарды, немесе басқа да вазодилататорларды абайлап пайдаланған жөн.

Альфа-адреноблокаторлар: альфа-адреноблокаторлармен бірге қолдану каптоприлдің гипертензияға қарсы әсерінің артуына әкеледі және ортостатикалық гипотензия қаупін арттырады.

Жедел миокард инфарктісін емдеу: миокард инфарктісі бар пациенттерде каптоприл ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозаларда), тромболитиктермен, бета-адреноблокаторлармен және/немесе нитраттармен бірге қолданылуы мүмкін.

Трициклдік антидепрессанттар/психозға қарсы дәрілер: АӨФ тежегіштері кейбір трициклдік антидепрессанттардың және психозға қарсы дәрілердің гипотензивтік әсерін өзгертуі мүмкін. Постуральді гипотензия болуы ықтимал.

Аллопуринол, прокаинамид, цитостатиктер немесе иммунодепрессанттар: АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қолдану, әсіресе ұсынылған дозадан артық дозаларда пайдаланғанда, лейкопения қаупінің артуына әкеліп соғуы мүмкін.

Симпатомиметиктер, прессорлы аминдер (мысалы, норадреналин): АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін азайтады, пациенттер дәрігердің мұқият бақылауында болуы тиіс.

Диабетке қарсы препараттар: фармакологиялық зерттеулер көрсеткендей, АӨФ тежегіштері, каптоприлді қоса есептегенде, инсулиннің және диабетке қарсы қабылданатын, мысалы, сульфонилмочевина туындылары сияқты пероральді дәрілердің гипогликемиялық әсерін көтермелеуі мүмкін. Өте сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен бірге қолданғанда диабетке қарсы дәрілердің дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Циметидин, бауырда каптоприлдің метаболизмін баяулата отырып, оның плазмадағы концентрациясын арттырады.

Гидрохлоротиазид

Амфотерицин Б, карбеноксолон, кортикостероидтар және кортикотропин (АКТГ): гидрохлортиазидпен біріктіргенде электролиттік теңгерімнің бұзылуын, әсіресе гипокалиемияны күшейтуі мүмкін.

Кальций тұздары: тиазидтік диуретиктердің қатысуымен қандағы кальций концентрациясы оның организмнен шығарылуының азаюы есебінен жоғарылауы мүмкін.

Жүрек гликозидтері: дигиталис препараттарының уыттылығы гидрохлоротиазид әсерінен болған гипокалиемия аясында жоғарылауы мүмкін.

Холестирамин және колестипол: гидрохлоротиазидтің сіңімділігін кідіртуі немесе төмендетуі мүмкін. Сульфонамидтік диуретиктерді осы препараттарды қабылдаудан, ең кемінде, бір сағат бұрын немесе оларды қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдаған жөн.

Тorsades de pointes тудыратын препараттар: гипокалиемияның пайда болу қаупіне байланысты гидрохлоротиазидті torsades de pointes типті аритмияны тудыратын дәрілік заттармен, мысалы, кейбір аритмияға қарсы және психозға қарсы дәрілермен және басқалармен бірге қолданғанда сақ болған жөн.

Карбамазепин: карбамазепинді және гидрохлоротиазидті бірге қолдану симптоматикалық гипонатриемияның пайда болу қаупімен байланысты. Оларды бірге қолданған кезде қандағы электролиттер мөлшерін бақылау қажет. Мүмкіндігінше, басқа топтағы диуретиктерді пайдалану қажет.

Пероральді антикоагулянттар. Антикоагулянттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін, өйткені гидрохлоротиазид олардың әсерін басуы мүмкін.

Подаграны емдеуге арналған препараттар. Подаграны емдеуге арналған препараттардың дозасын түзету қажет етілуі мүмкін, өйткені гидрохлоротиазид несеп қышқылының концентрациясын арттыруы мүмкін.

Диабетке қарсы препараттар (пероральді және инсулин). Гидрохлоротиазид қандағы глюкоза концентрациясын арттыруы мүмкін, сондықтан диабетке қарсы препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Диазоксид гидрохлоротиазидпен бірге қолданылғанда гипергликемиялық, гиперурикемиялық және гипертензияға қарсы әсерді арттырады. Қандағы глюкоза құрамын және несеп қышқылының концентрациясын бақылау қажет.

Метенамин несепте сілтілік реакцияның жоғарылауына байланысты гидрохлоротиазидтің әсерін төмендетуі мүмкін.

Каптоприл/гидрохлоротиазид біріктірілімі

Литий: АӨФ тежегіштерін литий тұздарымен бір мезгілде қолдану қан плазмасында литий концентрациясының артуына, литийдің бүйректік клиренсінің төмендеуіне және литий препараттарының уыттылық әсерлерінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер: қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД) және АӨФ тежегіштері қан сарысуында калийдің артуына қатысты аддитивтік әсер білдіреді, сол кезде бүйрек функциясын төмендетуі мүмкін. Бұл әсерлер, негізінен, қайтымды. Сирек жағдайларда, әсіресе бүйрек функциясының бұзылу қаупі бар пациенттерде: егде жастағы немесе сусыздану орын алған пациенттерде бүйректің жедел жеткіліксіздігі пайда болуы мүмкін. ҚҚСД ұзақ уақыт бойы қолдану АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін. ҚҚСД қолдану тиазидтік диуретиктердің диуретикалық, натрийуретикалық және гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін.

Антидеполяризациялайтын миорелаксанттар, кіріспе наркозға арналған препараттар және хирургияда қолданылатын жалпы анестетиктер. Осы препараттардың әсері гидрохлоротиазидпен күшеюі мүмкін. Хирургиялық операцияны жасағанға дейін дозаны және су-тұз теңгерімін түзету қажет болуы мүмкін. Каптоспес+Н препаратымен емдеуді хирургиялық операциядан бір апта бұрын тоқтатқан жөн.

Алкоголь, барбитураттар және есірткілік дәрілер ортостатикалық гипотензияны күшейтуі мүмкін.

МАО тежегіштерімен біріктіру гипотензивтік әсердің айқындылығын күшейтеді.

Арнайы сақтандырулар

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емделу кезінде зейін қоюды және психомоторлық реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысуды тоқтата тұрған жөн.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емделу кезінде зейін қоюды және психомоторлық реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысуды тоқтата тұрған жөн.

Дозалану режимі

Дозалар аурудың клиникалық көрінісіне қарай әр адамға жекелей таңдап алынуы тиіс.

Монотерапиядан осы бекітілген біріктіруге ауысу клиникалық тұрғыдан негізделген жағдайда бастапқы дозасы ½ таблетка, тәулігіне 1 рет, таңертең. Әрі қарай қажет болғанда доза тәулігіне 2 таблеткаға дейін арттырылуы, немесе тиімді ең төменгі дозаға дейін төмендетілуі мүмкін. Таблетканы тамақ ішуге байланыссыз қабылдаған жөн. Күтілетін емдік әсер ем басталғаннан кейін 6-8 аптадан соң толық білінеді. Егер дозаны өте тез өзгерту қажет етілмесе, дозаны түзетуді 6 апталық аралықпен жүргізген жөн.

Бүйрек жеткіліксіздігінде, креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден 80 мл-ге дейін болғанда бастапқы доза әдетте тәулігіне бір рет таңертең 25/12.5 мг құрайды.

Су-электролиттік алмасу бұзылған пациенттерде, егде жастағыларда, қант диабетімен ауыратын науқастарда бастапқы доза тәулігіне бір рет 25/12.5 мг құрайды.

Жағымсыз әсерлері жоқ болғанда ем жүргізу уақыты шектеусіз болуы мүмкін. Қолдану ұзақтығын емдеуші дәрігер белгілейді.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: диурездің жоғарылауы; электролиттік теңгерімнің бұзылуы; гипотензияның ауыр түрі; депрессия (кома жағдайын қоса есептегенде); құрысулар; парездер; жүрек ырғағының бұзылуы; брадикардия; бүйрек жеткіліксіздігі.

Емі: асқазанды шаю, 30 минут ішінде сіңіргіш агенттерді және натрий сульфатын қабылдау.

Гипотензияда пациентті, аяғын сәл көтеріп, көлденең жатқызып, дереу натрий хлоридін енгізу керек. Ангиотезин ІІ-мен ем жүргізілуі мүмкін. Брадикардия немесе елеулі вагустық реакция атропин енгізу арқылы емделеді. Кардиостимуляторды пайдалану қарастырылуы мүмкін. Су, электролиттік және қышқыл-негіздік теңгерімдеріне, қандағы глюкозаға ұдайы мониторинг жасау маңызды мәнге ие. Гипокалиемия жағдайында орын алмастыратын ем жүргізу қажет.

Каптоприл организмнен гемодиализ арқылы шығарылуы мүмкін. Гидрохлоротиазидті гемодиализбен жою дәрежесі анықталған жоқ.

Симптомдары: диурездің жоғарылауы; электролиттік теңгерімнің бұзылуы; гипотензияның ауыр түрі; депрессия (кома жағдайын қоса есептегенде); құрысулар; парездер; жүрек ырғағының бұзылуы; брадикардия; бүйрек жеткіліксіздігі.

Емі: асқазанды шаю, 30 минут ішінде сіңіргіш агенттерді және натрий сульфатын қабылдау.

Гипотензияда пациентті, аяғын сәл көтеріп, көлденең жатқызып, дереу натрий хлоридін енгізу керек. Ангиотезин ІІ-мен ем жүргізілуі мүмкін. Брадикардия немесе елеулі вагустық реакция атропин енгізу арқылы емделеді. Кардиостимуляторды пайдалану қарастырылуы мүмкін. Су, электролиттік және қышқыл-негіздік теңгерімдеріне, қандағы глюкозаға ұдайы мониторинг жасау маңызды мәнге ие. Гипокалиемия жағдайында орын алмастыратын ем жүргізу қажет.

Каптоприл организмнен гемодиализ арқылы шығарылуы мүмкін. Гидрохлоротиазидті гемодиализбен жою дәрежесі анықталған жоқ.

Каптоприл

Жиі

- ұйқының бұзылуы

- дәмнің бұзылуы, бас айналу

- тітіркендіргіш өнімсіз құрғақ жөтел

- ауыз ішінің құрғауы, жүректің айнуы, құсу, асқазанның шырышты қабығының тітіркенуі, абдоминальді ауыру, диарея, іш қату

- бөртпелі немесе бөртпесіз қышыну, тері бөртпесі, алопеция

Жиі емес

- тахикардия немесе тахиаритмия, стенокардия, жүректің қағуы

- гипотензия, Рейно синдромы, қан тебу, бозару

- ангионевроздық ісіну

- кеуденің ауыруы, шаршау, дімкәстік

Сирек

- анорексия

- мүлгу, бас ауыру, парестезия

- стоматит/афтоздық ойық жаралар, ішектің ангионевроздық ісінуі

- бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігін қоса есептегенде, полиурия, олигурия, несеп шығару жиілігінің артуы

Өте сирек

- нейтропения/агранулоцитоз, панцитопения, атап айтқанда бүйрек қызметі бұзылған пациенттерде; анемия, апластикалық және гемолитикалық анемияны қоса есептегенде; тромбоцитопения, эозинофилия, лимфаденопатия, аутоиммундық аурулар және/немесе антиядролық антиденелер титрінің жоғарылауы

- гиперкалиемия, гипогликемия

- мазасыздық, депрессия

- цереброваскулярлық бұзылулар, инсультті және естен тануды қоса есептегенде

- көрудің бұлдырауы

- жүректің тоқтап қалуы, кардиогендік шок

- бронхтың түйілуі, ринит, аллергиялық альвеолит/эозинофильді пневмония

- глоссит, пептикалық ойық жара, панкреатит

- бауыр функциясының бұзылуы және холестаз, сары ауруды қоса есептегенде; бауыр ферменттері белсенділігінің және билирубиннің жоғарылауы, гепатит, фульминантты гепатоцеллюлярлы некрозға дейін

- есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, фотосенсибилизация, эритродермия, пемфигоидтық реакциялар, эксфолиативтік дерматит

- миалгия, артралгия

- нефроздық синдром

- белсіздік, гинекомастия

- қызба

- протеинурия, қан сарысуында калийдің жоғарылауы, натрий деңгейінің төмендеуі, қан сарысуында мочевина азотының, креатининнің және билирубиннің жоғарылауы, гемоглобиннің, гематокриттің, лейкоциттер, тромбоциттер мөлшерінің төмендеуі, антиядролық антиденелерге оң тест, ЭШЖ жоғарылауы

Гидрохлоротиазид

- сиалоаденит

- лейкопения, нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия, сүйек кемігі функцциясының тежелуі

- анорексия, гипергликемия, глюкозурия, электролиттік теңгерімнің бұзылуы, гипонатриемияны және гипокалиемияны қоса есептегенде, холестериннің және триглицеридтердің жоғарылауы

- мазасыздық, депрессия, ұйқының бұзылуы

- тәбеттің жоғалуы, парестезия, жеңіл бас айналу

- ксантопсия, көрудің транзиторлы бұлдырауы

- вертиго

- постуральді гипотензия, жүрек аритмиялары

This document was truncated here because it was created in the Evaluation Mode.