Шымкенте қаласындағы Конарекс Капсулалары 150 Мг №2 | PHARMATHEN S.A.

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат - флуконазол 150 мг,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, желатинделген жүгері крахмалы, коллоидты кремнийдің қостотығы,  магний стеараты,  натрий лаурилсульфаты,

капсула қабығының құрамы: титанның қостотығы Е 171, хинолинді сары  Е 104, күнбатар түстес сары Е 110, желатин.

криптококкты менингит

кокцидиоидомикоз

инвазиялық кандидоз

ауыз қуысының, жұтқыншақтың, өңештің шырышты қабықтарын қоса, шырышты қабықтар кандидозы, кандидуриялар және тері мен шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы

ауыз қуысы гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (тіс протездерін тағумен байланысты)

жергілікті ем қолданылмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы қынаптық кандидоз

жергілікті ем қолданылмайтын кандидозды баланит

дерматомикоздар, оның ішінде табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы (tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris), кебек тәрізді теміреткі (tinea versicolor) және терінің кандидозды инфекциялары, жүйелі емдеу қажет болса

басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз)

қайталанудың даму қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингит қайталануының профилактикасы

Рецидивтің даму қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз қуысының, жұтқыншақтың немесе өңештің шырышты қабығының кандидозының профилактикасы

жиілігін азайту (жылына 4 немесе одан көп көріністер) үшін қынаптық кандидоздың қайталануларының профилактикасы

ұзаққа созылатын нейтропениясы бар пациенттерде (мысалы, химиялық емнен өткен гемотологиялық қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттерде) кандидозды инфекциялардың профилактикасы.

флуконазолға және препараттың басқа компоненттеріне немесе     флуконазолға ұқсас құрылымы бар азолдық заттарға жоғары сезімталдық

Конарексті тәулігіне 400 мг және одан жоғары дозада көп рет қолдану кезінде терфенадинді бір мезгілде қабылдау

QT аралығын ұзартатын және цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон және эритромицин сияқты CYP3A4 ферментінің көмегімен метаболизденетін    препараттармен бір мезгілде қабылдау

Конарекс капсуласының құрамында лактоза болғандықтан, галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

жүктілік және лактация кезеңі

балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (капсула қабығының құрамында балаларда қолдануға тыйым салынған бояғыш бар!).

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Егер сіз Конарекс қабылдағаннан кейін күшті тері бөртпесі немесе терінің қабыршықтануы, қышыну және/немесе ауыз қуысының жаралары пайда болса Конарексті қабылдау алдында дәрігермен сөйлесіңіз.

Флуконазолды қолдану кезінде эозинофилиямен және жүйелі көріністермен (DRESS) дәрілік реакцияны қоса, күрделі тері реакцияларының дамуы туралы хабарланды. Егер сіз осының кез-келгенін байқасаңыз, Конарекс қабылдауды тоқтатыңыз және дереу медициналық көмекке жүгініңіз. Осы күрделі тері реакцияларына байланысты симптомдар жағымсыз реакциялар бөлімінде сипатталған.

Бастың шаш өсетін бөлігінің дерматофитиясы

Препарат тиімділігі жағынан гризеофульвиннен аспайды; емдеудің жалпы табыстылығы 20%-ды құрады, сондықтан Конарексті бастың шаш өсетін бөлігінің дерматофитиясын емдеу үшін қолдануға болмайды.

Криптококкоз

Басқа аймақтардың криптококкозын (мысалы, өкпе және тері криптококкозын) емдеудегі Конарекстің тиімділігі туралы дәлелді деректер жеткіліксіз, сондықтан препаратты дозалау жөнінде нұсқаулар беру мүмкін емес.

Кандидоз

Зерттеулер Candida штамдары инфекцияларының C. albicans-тен басым екенін көрсетті. Олар көбінесе тұрақтылықты (мысалы, C. krusei және C. auris) немесе флуконазолға сезімталдықтың төмендеуін (C. glabrata) көрсетеді. Мұндай инфекциялар флуконазолмен емдеу тиімсіз болғанда альтернативті зеңге қарсы терапияны қажет етуі мүмкін. Дәрігерлерге әр түрлі Candida түрлерінің флуконазолға резистенттіліктің таралуын ескеру ұсынылады.

Терең эндемиялық микоздар

Паракокцидиоидомикоз, тері-лимфа споротрихозы және гистоплазмоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеудегі Конарекстің тиімділігі туралы дәлелді деректер шектеулі, соның салдарынан дозалауға қатысты қандай да бір ұсынымдар беру мүмкін емес.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Конарексті бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі

Кетоконазол бүйрекүсті безі функциясының  жеткіліксіздігін тудыратыны белгілі және бұл флуконазолды қолданғанда сирек болса да байқалуы мүмкін.

Бауыр және өт шығару жолдары функциясының бұзылуы

Конарексті бауыр функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану негізінен қатар жүретін күрделі аурулары бар пациенттерде оның ішінде өліммен аяқталумен, бауырдың уытты өзгерістерімен қатар жүрді. Флуконазолмен байланысты гепатоуыттылық жағдайларында жалпы тәуліктік дозамен, емдеу ұзақтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жасымен қандай да бір айқын өзара байланыс байқалған жоқ. Флуконазолдың гепатоуыттылығы әдетте қайтымды сипатта болды және емдеу тоқтатылғаннан кейін өтті.

Флуконазолмен емдеу кезінде бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінің ауытқулары бар пациенттер бауырдың неғұрлым ауыр зақымдануының алдын алу мақсатында тұрақты бақылауда болуы керек.

Емдеуші дәрігер пациенттерге бауыр үшін ауыр зардаптарға тән симптомдар (астения, анорексия, тұрақты жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы хабарлауы тиіс. Флуконазолды қабылдауды дереу тоқтату керек, ал пациент дәрігерге қаралуы керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдарды, оның ішінде флуконазолды қолданғанда электрокардиограммада QT аралығының ұзару жағдайлары орын алған. Тіркеуден кейінгі бақылау барысында флуконазолды қабылдаған пациенттерде QT аралығы ұзаруының және полиморфты қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары тіркелді. Осы жағдайлардың ішінде көптеген қауіп факторлары бар ауыр сырқатқа шалдыққан пациенттер туралы хабарламалар болды, мысалы, жүректің құрылымдық ауруы, электролиттік бұзылулар және жағдайға әсер етуі мүмкін қатарлас препараттар.

Конарексті осындай ықтимал проаритмиялық жағдайы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. QT аралығын ұзартатыны және P - 450 CYP3A4 цитохромының көмегімен метаболизденетіні белгілі басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин

Галофантрин ұсынылған емдік дозада QT аралығын ұзартады және CYP3A4 субстраты болып табылады. Сондықтан флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Тері реакциялары

Флуконазолмен емдеу кезінде сирек жағдайларда пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамиды. АИТВ инфекцияланған пациенттер көптеген дәрілік препараттарға ауыр тері реакцияларының дамуына көбірек бейім. Флуконазолдың әсеріне жатқызуға болатын беткейлік зең инфекциясынан ем алып жатқан пациенттерде бөртпе пайда болған кезде осы дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату керек. Инвазиялық/жүйелі зеңдік инфекциялары бар пациенттерде бөртпе пайда болған кезде оларды мұқият бақылау және буллездік зақымданулар немесе көп формалы эритема пайда болған кезде флуконазолды тоқтату керек.

Дерматологиялық реакциялар

Флуконазолды қолданғанда эозинофилиямен және жүйелі көріністермен (DRESS) дәрілік реакцияның дамуы туралы хабарланды.

Аса жоғары сезімталдық

Анафилаксиялық реакцияның сирек жағдайлары тіркелді.

Цитохром P450

Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерімен метаболизденетін терапиялық диапазоны тар дәрілік препараттармен бір мезгілде Конарексті қабылдайтын пациенттерді қадағалау керек.

Терфенадин

Флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозада және терфенадинді бір мезгілде қолдануды емдеуші дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.

Егер зеңдік инфекция емдеуге келмесе, альтернативті зеңге қарсы ем қажет болуы мүмкін.

Қосымша заттар

Конарекс капсулаларының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге осы дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдануға болмайды:

Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолданғанда жүрек тарапынан жағымсыз реакциялар, оның ішінде көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардия жағдайлары болуы мүмкін. Флуконазолды тәулігіне 1 рет 200 мг дозада және цизапридті тәулігіне 4 рет 20 мг дозада бір мезгілде қолдану цизапридтің қандағы плазмалық концентрациясының айқын ұлғаюына және QT аралығының ұлғаюына әкеледі. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Терфенадин: азолдық зеңге қарсы дәрілерді және терфенадинді бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұлғаюы нәтижесінде жүрек аритмиясы пайда болуы мүмкін. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада терфенадинмен қолдану QT аралығының ұзаруын тудырмады, бірақ флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг және 800 мг дозада қолданғанда терфенадиннің плазмалық концентрациясының едәуір жоғарылауы байқалды. Терфенадин мен флуконазолды 400 мг және одан көп дозада бір мезгілде қолдануға болмайды. Терфенадин мен флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг аспайтын дозада бір мезгілде қолдануды мұқият бақылаумен жүргізген жөн.

Астемизол: флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Астемизолдың жоғары плазмалық концентрациясы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пимозид: флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Пимозидтің плазмалық концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Хинидин: флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Хинидинді қолдану кезінде QT аралығының ұзару жағдайлары және көп формалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның сирек жағдайлары байқалды. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Эритромицин: флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT ұзартылған аралығы, көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардия) және соның салдарынан жүректің кенеттен  өлуінің әлеуетті қаупін арттырады. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:

Галофантрин: флуконазол CYP3A4 ферментіне тежеуші әсеріне байланысты галофантриннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT ұзартылған аралығы, көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардия) және соның салдары ретінде  жүректің кенеттен өлуінің әлеуетті қаупін арттырады. Бұл біріктірілімнен аулақ болу керек.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақтықты талап етеді:

Амиодарон: флуконазолды амиодаронмен бір мезгілде қолдану QT аралығының ұзаруымен қатар жүрді. Сондықтан флуконазолды амиодаронмен, әсіресе флуконазолдың жоғары дозасында (тәулігіне 800 мг) қолдану қажет болса, сақ болу керек.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақтықты және олардың дозасын түзетуді талап етеді:

Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану AUC мәндерінің 25%-ға төмендеуіне және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің 20%-ға қысқаруына әкеледі. Бір мезгілде рифампицин қабылдайтын пациенттерде флуконазол дозасын арттыру керек.

Флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен бірге пероральді қабылдау немесе сүйек кемігін ауыстырып салу кезінде организмнің толық сәулеленуі флуконазол сіңірілуінің клиникалық мәнді нашарлауына әкелмейді.

Гидрохлортиазид: гидрохлортиазидті флуконазолмен бір мезгілде бірнеше рет қолдану қан плазмасындағы флуконазол концентрациясының 40%-ға артуына әкеледі. Осындай әсер еткенде бір мезгілде диуретиктер алатын пациенттерде флуконазолды қабылдау режимін өзгерту талап етілмейді.

Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері

Флуконазол P-450 цитохромы CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 қалыпты тежегіші болып табылады. Флуконазол сонымен қатар CYP2C19 изоферментін тежейді. Сондай-ақ CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 ферменттерімен метаболизденетін және флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын басқа құрамдастардың плазмалық концентрациясының арту қаупі бар. Сондықтан бұл препараттарды мұқият біріктіру және пациенттер дәрігердің бақылауында болуы керек. Флуконазолдың ферменттерге тежеуші әсері оның жартылай шығарылуының ұзақ кезеңіне байланысты осы препаратпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 4-5 күн бойы жалғасады.

Альфентанил: флуконазолды (400 мг) және альфентанилді (20 мкг/кг вена ішіне) бір мезгілде қолдану алфентанил AUC10 мәнінің 2 есе артуына алып келді, бұл CYP3A4 ферментінің тежелуіне байланысты болуы мүмкін. Алфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилин және (немесе) S-амитриптилин концентрациясын біріктірілген емді бастар алдында және одан кейін бір аптадан соң өлшеуге болады. Қажет болса, амитриптилин немесе нортриптилин дозасын түзету керек.

Амфотерицин В: флуконазол мен В амфотерицинді бір мезгілде қолдану келесі нәтижелерді көрсетеді: C. albicans туындатқан жүйелі инфекциялар кезіндегі зеңге қарсы әлсіз аддитивті әсер, Cryptococcus neoformans туындатқан бассүйекішілік инфекция кезінде ешқандай өзара әрекеттесу, Aspergillus fumigatus туындатқан жүйелі инфекция кезіндегі екі препараттың антагонизмі.

Антикоагулянттар: флуконазолды варфаринмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде протромбин уақытының ұлғаюымен байланысты қан кетулер (гематомалар, мұрыннан қан кетулер, асқазан-ішектен қан кетулер, гематурия және мелена) тіркелді. Флуконазолмен және варфаринмен қатар емдеу кезінде протромбин уақыты, мүмкін, CYP2C9 изоферменті арқылы варфарин метаболизмінің тежелуіне байланысты 2 есе артады. Кумарин қатарындағы антикоагулянттарды немесе индандионды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбиндік уақытты бақылау және қажет болғанда антикоагулянт дозасын түзету керек.

Қысқа әсер ететін бензодиазепиндер (мидазолам, триазолам): мидазолам мен флуконазолды ішке қабылдағаннан кейін мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауы және психомоторлық әсерлердің күшеюі байқалады. Флуконазолды 200 мг дозада және мидазоламды 7,5 мг дозада бір мезгілде қолдану AUC мәнінің ұлғаюына және мидазоламның жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына әкеледі. Флуконазолды 200 мг дозада және триазоламды 0,25 мг дозада бір мезгілде қолдану AUC мәнінің және триазоламның жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе ұлғаюына әкеледі. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазоламның әсерінің күшеюі және ұзаруы байқалады. Флуконазолды бензодиазепиндермен бір мезгілде қолданған жағдайда, қажет болғанда бензодиазепиннің дозасын азайту керек.

Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуындағы соңғысының концентрациясын 30%-ға арттырады. Карбамазепиндік уыттылықтың даму қаупі бар. Карбамазепин дозасын концентрация көрсеткіштеріне немесе әсерге байланысты түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелік әсерін едәуір арттыра алады. Препараттардың жағымсыз реакцияларын жиі бақылау ұсынылады.

Целекоксиб: флуконазолмен (тәулігіне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) қатар емдеу кезінде целекоксибтің Cmax және AUC 68% және 134% ұлғаяды. Флуконазолмен бірге целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолдың біріктірілген терапиясы қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Біріктірілімді қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейінің жоғарылау қаупі пайда болғанға дейін қолдануға болады.

Фентанил: флуконазолды фентанилмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде өліммен аяқталған бір жағдай тіркелді. Сонымен қатар, флуконазол фентанилдің элиминациясын едәуір кешіктіреді. Фентанилдің жоғары концентрациясы тыныс алу жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Пациенттерде тыныс алудың нашарлауының ықтимал қаупіне мұқият бақылау жүргізу керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Гидроксиметилглутарил-кофермент А-редуктаза тежегіштері (ГМГ-КоА-редуктаза): флуконазолды аторвастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 арқылы немесе флувастатин сияқты CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ - КоА-редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындаған кезде миопатия мен қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Біріктірілген ем қажет болған жағдайда пациент миопатия және рабдомиолиз симптомдарының пайда болуын тексеру үшін дәрігердің бақылауында болуы тиіс, сондай-ақ креатинкиназа деңгейіне бақылау жүргізілуі тиіс. ГМГ - КоА - редуктаза тежегіштерін қабылдауды, егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе миопатия немесе рабдомиолиз дамуына диагноз қойылса немесе күдік болса тоқтату керек.

Ибрутиниб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы ибрутиниб концентрациясын арттырады. Егер препараттарды біріктіріп қолдануды болдырмау мүмкін болмаса, тежегішті қолдану кезеңінде ибрутиниб дозасын тәулігіне бір рет 280 мг-ға дейін  азайту қажет. Жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады.

Ивакафтор: муковисцидоз (CFTR) кезінде трансмембраналық өткізгіштік реттегішінің гендік стимуляторы ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін 1,9 есе арттырады. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге ивакафтор дозасын тәулігіне 1 рет 150 мг-ға дейін төмендету ұсынылады.

Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы олапарибтің концентрациясын ұлғайтады; мұндай біріктірілімді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер біріктірілімді болдырмау мүмкін болмаса, олапариб дозасын күніне 2 рет 200 мг дейін шектеу керек.

Иммуносупрессорлар (циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус)

Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясын және AUC мәнін едәуір арттырады. Флуконазолды (тәулігіне 200 мг дозада) және циклоспоринді (тәулігіне 2,7 мг/кг дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспориннің AUC мәнінің 1,8 есе жоғарылауы байқалды. Препараттардың бұл біріктірілімін циклоспориннің дозасын  концентрациясына байланысты төмендету арқылы қолдануға болады.

Эверолимус: флуконазол CYP3A4 ферментінің тежелуіне байланысты қан сарысуындағы эверолимус концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол сиролимустың плазмалық концентрациясын CYP3A4 және Р-гликопротеин арқылы сиролимус метаболизмін бәсеңдету арқылы арттырады. Бұл біріктірілім сиролимус дозасын әсері мен концентрация көрсеткіштеріне байланысты түзету кезінде пайдаланылуы мүмкін.

Такролимус: флуконазол ішекте CYP3A4 ферментінің тежелуі салдарынан такролимус метаболизмінің тежелуі себебінен пероральді қолдану кезінде қан сарысуындағы такролимус концентрациясын 5 есеге дейін арттыруы мүмкін. Такролимусты вена ішіне қолданғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістер байқалған жоқ. Жоғары деңгейлер нефроуыттылықпен байланысты. Пероральді қолданған кезде такролимус дозасын оның концентрациясына байланысты азайту керек.

Лозартан: флуконазол лозартанның белсенді метаболитіне (Е-3174) метаболизмін тежейді, ол лозартанмен емдеу кезінде пайда болатын ангиотензин II рецепторларының антагонизмінің көп бөлігіне жауап береді. Пациенттер артериялық қысымды үнемі бақылап отыруы керек.

Метадон: флуконазол қан сарысуындағы метадон концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда флуконазолмен бір мезгілде тағайындағанда флурбипрофеннің Cmax және AUC 23% және 81% ұлғаяды. Сол сияқты, фармакологиялық белсенді изомердің (S - (+) - ибупрофен) Cmax және AUC флуконазол ибупрофеннің рацемиялық қоспасымен (400 мг) бір уақытта тағайындалған кезде, соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда 15% және 82% артады.

Флуконазол CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП жүйелі әсерін ұлғайтуы мүмкін (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). ҚҚСП байланысты жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин: флуконазол фенитоиннің бауырлық метаболизмін тежейді. Флуконазолды 200 мг дозада және фенитоинді 250 мг дозада вена ішіне бір мезгілде көп рет қолдану фенитоин AUC24 мәндерінің 75%-ға және Cmin 128%-ға артуына алып келді. Бір мезгілде қолданған кезде фенитоиннің уыттылығы көріністерінің алдын алу үшін қан сарысуындағы фенитоин концентрациясының деңгейі тексерілуі тиіс.

Преднизон: Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ емдеудегі пациенттер флуконазол қабылдауды тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігінің дамуына бақылануы тиіс.

Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы рифабутиннің AUC шамасының 80%-ға дейін артуына әкеледі. Флуконазолды рифабутинмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде увеиттің даму жағдайлары тіркелген. Мұндай біріктірілімді қолданған кезде пациенттердің жағдайын рифабутиннің уыттылығы әйгіленімінің симптомдарына мұқият бақылау қажет.

Саквинавир: флуконазол CYP3A4 ферментінің қатысуымен саквинавирдің бауыр метаболизмінің тежелуіне, сондай-ақ Р-гликопротеиннің тежелуіне байланысты ферменттердің қатысуымен саквинавирдің AUC және Cmax мәндерін шамамен 50% және 55% арттырады. Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әрекеттесу зерттелген жоқ және айқын болуы мүмкін. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол сульфонилмочевинаның пероральді препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) бір мезгілде қабылдау кезінде қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасын жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.

Теофиллин: флуконазолды 14 күн бойы 200 мг дозада қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18%-ға төмендеуіне әкеледі. Жоғары дозаларда флуконазол мен теофиллин қабылдайтын пациенттерді немесе теофиллиннің артық дозалану симптомдарын уақтылы анықтау мақсатында теофиллиннің уытты әсер ету қаупі жоғары пациенттерді мұқият бақылау қажет; олар пайда болған кезде емді тиісті түрде өзгерту керек.

Барвинк алкалоидтары: флуконазол барвинк алкалоидының плазмалық деңгейін жоғарылатуы мүмкін (мысалы, винкристин және винбластин) және CYP3A4 тежеуші әсеріне байланысты нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін.

А дәрумені: толығымен транс-ретиноин қышқылымен (А дәруменінің қышқыл формасы) және флуконазолмен біріктірілген терапиядан өткен пациенттің бір клиникалық жағдайының сипаттамасында флуконазолды қабылдауды тоқтатқаннан кейін жоғалып кеткен идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түрінде ОЖЖ тарапынан жанама әсерлерінің дамуы тіркелді. Бұл біріктірілімді қолдануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан  жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупін есте ұстаған жөн.

Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазолды (1 - күні әрбір 12 сағат сайын 400 мг, содан кейін 2,5 күн ішінде әрбір 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді флуконазолды (1-күні 400 мг, содан кейін 4 күн бойы әрбір 24 сағат сайын 200 мг) бір мезгілде қолдану вориконазолдың концентрациясын және AUC орта есеппен сәйкесінше 57% (90% СА: 20%, 107%) және 79% (90% СА: 40%, 128%) артуына әкелді. Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Вориконазолды флуконазолдан кейін тікелей қолданған жағдайда вориконазолды қолданумен байланысты жағымсыз реакциялар мониторингін жүзеге асыру ұсынылады.

Зидовудин: флуконазол зидовудиннің Cmax және AUC 84%-ға және 74%-ға арттырады, бұл зидовудин клиренсінің пероральді қолданған кезде шамамен 45%-ға төмендеуіне байланысты. Зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен біріктірілген емнен кейін шамамен 128%-ға ұзартылады. Осы біріктірілімді қабылдайтын пациенттер зидовудинді қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында бақылануы тиіс. Зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Азитромицин: флуконазол мен азитромицин арасында елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Пероральді контрацептивтер: 50 мг флуконазол дозасының гормондар деңгейіне айтарлықтай әсері байқалмады, ал 200 мг тәуліктік дозада этинилэстрадиол мен левоноргестрелдің AUC (концентрация-уақыт қисығының астындағы аудан) 40% және 24%-ға артты. Осылайша, флуконазолды жоғарыда көрсетілген дозаларда бірнеше рет қолдану біріктірілген пероральді контрацептивтік препараттардың тиімділігіне әсер етпейді.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Егер сіз жүкті болсаңыз, жүкті болуды жоспарласаңыз немесе бала емізіп жүрсеңіз, егер дәрігер сізге бұл туралы айтпаса Конарекс қабылдауға болмайды.

Жүктіліктің бірінші триместрінде қабылданған Флуконазол түсік тастау қаупін арттыруы мүмкін. Жүктіліктің бірінші триместрінде төмен дозаларда қабылданатын Флуконазол туа біткен сүйек және/немесе бұлшықет ақаулары бар баланың туылу қаупін аздап ұлғайтуы мүмкін.

Обсервациялық зерттеулердің нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен түсік түсу қаупінің жоғарылағанын көрсетті.

Кокцидиоидомикозды емдеу үшін үш және одан да көп ай бойы флуконазолды жоғары дозаларда (күніне 400-800 мг) қабылдаған аналардан туылған нәрестелерде (брахицефалияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шамадан тыс ұлғаюын, ортанжіліктің қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) көптеген даму ақауларының жағдайлары сипатталған. Бұл жағдайлардың флуконазолды қабылдаумен себеп-салдарлық байланысы белгісіз.

Конарекс стандартты дозаларда және қысқа мерзімді емдеу үшін, күтілетін пайда қауіптен едәуір асатын жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде пайдаланылмауы тиіс.

Өмірге қауіп төндіретін инфекциялар жағдайларын қоспағанда, жоғары дозада және / немесе ұзақ уақыт қолдану үшін Конарексті жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Лактация кезеңі

Емшек сүтіндегі Конарекстің концентрациясы оның қан плазмасындағы концентрациясынан төмен. Емшек емізуді флуконазолдың 150 мг немесе одан аз стандартты дозасын бір рет қабылдағаннан кейін жалғастыруға болады.

Бірақ флуконазолды бірнеше рет қолданғаннан немесе үлкен дозасын қабылдағаннан кейін емшек емізу ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Конарекстің көлік құралын немесе аса қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуіне зерттеу жүргізілмеді. Пациенттерде Конарексті қабылдау кезінде бас айналу немесе құрысулар пайда болуы мүмкін, сондықтан осы симптомдардың кез келгені пайда болса, автокөлікті басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден аулақ болу керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Емді өсірінділерді егу және басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін бастауға болады. Алайда, осы зерттеулердің нәтижелері белгілі болған кезде инфекцияға қарсы емді тиісті түрде өзгерту қажет.

Зеңге қарсы дәрілерді тиісінше пайдалануға қатысты ресми басшылыққа алынатын қағидаттарды назарға алу қажет.

Конарекстің тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның сипаты мен ауырлығына байланысты.

Флуконазолды қайталап қабылдау қажет болатын инфекцияларда емдеуді белсенді зеңдік инфекцияның клиникалық немесе зертханалық белгілерінің жоғалуына дейін жалғастырған жөн. Емдеу кезеңінің жеткіліксіздігі зеңдік инфекцияның қайталануына әкелуі мүмкін.

Криптококкты менингит

Бірінші күні әдетте 400 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 200-400 мг дозада, ең болмағанда, 6-8 апта жалғастырады, өмірге қатерлі жағдайда тәуліктік дозаны 800 мг дейін арттыруға болады.

Қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингиттің қайталануын болдырмау үшін демеуші ем.

Емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 200 мг тағайындайды.

Кокцидиоидомикоз

Тәулігіне 200-400 мг; емдеу курсы пациенттің жағдайына байланысты 11-24 ай немесе одан да көп; инфекцияның кейбір түрлерін, әсіресе менингит кезінде емдеу үшін препаратты тәулігіне 800 мг дозада қолдану орынды болуы мүмкін.

Инвазиялық кандидоз

Бірінші күні әдетте 800 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 400  мг дозада жалғастырады; кандидемияны емдеу ұзақтығы қан өсіріндісінің алғашқы теріс нәтижелерінен кейін және кандидемияның белгілері мен симптомдары басылған соң 2 аптаға созылады.

Шырышты қабықтардың кандидозы

Ауыз қуысының, жұтқыншақтың шырышты қабықтар кандидозында  бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады; емдеу ұзақтығы 7-21 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін), ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Өңеш кандидозында бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады, емдеу ұзақтығы 14-30 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін); ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Кандидурия кезінде тәулігіне 200-400 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 7- 21 күн күнге созылады; ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозында тәулігіне 50-100 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін созылады, бірақ инфекцияның түрі мен ауырлығына қарай немесе иммундық жүйе функциясының бұзылуында ұзартуға болады.

Ауыз қуысы гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протездерін тағумен байланысты) тәулігіне 50 мг тағайындалады; емдеу курсы 14 күнге созылады.

Рецидивтің даму қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз қуысының, жұтқыншақтың немесе өңештің шырышты қабығының кандидозының профилактикасы

Ауыр иммундық тапшылығы бар пациенттер үшін емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг тағайындалады.

Генитальді кандидоз

Қынап кандидозында (жергілікті ем қолдануға болмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Кандидозды баланитте (жергілікті ем қолдануға болмайтын) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Қынап кандидозының қайталануларының (жылына 4 немесе одан да көп көріністер) жиілігін төмендетуге арналған профилактика:

Әрбір үшінші күні 150 мг (1-, 4- және 7-күн), яғни жалпы пациент үш доза алады, содан кейін аптасына 1 рет 150  мг демеуші емге ауысады; демеуші емге арналған емдеу курсы 6 айға созылады.

Дерматомикоз

Табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы (tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris) және терінің кандидозды инфекцияларында, жүйелі емдеу қажет болғанда аптасына 1 рет 150 мг немесе тәулігіне 1 рет 50 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 2-4 аптаға созылады, бірақ табан дерматофитиясын (tinea pedis) емдеу үшін 6 аптаға дейін қажет болуы мүмкін.

Кебек тәрізді теміреткіде (tinea versicolor) аптасына бір рет 300-400 мг тағайындалады; емдеу курсы 1-3 аптаны немесе күніне 1 рет 50 мг құрайды; емдеу курсы 2-4 аптаны құрайды.

Басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясында (онихомикоз) аптасына бір рет 150 мг тағайындалады; емдеу курсы зақымданған тырнақтың сау тырнақпен толық алмасуына дейін; әдетте бұл процесс 3-6 айға созылады, аяқ башпайлары тырнақтарының зақымдануында 6-12 ай бойы; тырнақтардың  өсу жылдамдығы әркімде өте өзгеше және пациенттің жасына байланысты; созылмалы тырнақ инфекциясы жазылған соң тырнақ пластиналарының деформациясы сақталуы мүмкін.

Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (химиялық емнен өткен гемобластоздары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттер) кандидозды инфекциялардың профилактикасы

Тәулігіне 200-400 мг тағайындайды; емдеуді күтілетін нейтропения басталғанға дейін бірнеше күн бұрын бастаған және нейтропениядан қалпына келгеннен кейін нейтрофилдер саны мм3-ге 1000 жасушадан жоғары көтерілгенге дейін 7 күн бойы жалғастырған жөн

Егде жастағы пациенттер

Дозаны бүйрек функциясын ескере отырып түзету керек; бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің белгілері болмаған жағдайда препарат әдеттегі дозада тағайындалады.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Бір рет қабылдаған кезде дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды көп рет қолдану қажет болған кезде бастапқы доза тиісті көрсеткіш үшін ұсынылатын тәуліктік дозаға байланысты 50-400 мг құрайды. Содан кейін Конарекстің тәуліктік дозасы (көрсетілімге байланысты) келесі кестеге сәйкес анықталады:

Тұрақты диализдегі пациенттерге әрбір сеанстан кейін препаратты ұсынылған дозада 100% қабылдау қажет; диализ болмаған күндері пациенттерге креатинин клиренсінің шамасына байланысты препараттың аз дозасын қабылдау керек.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды қолдану жөніндегі ақпарат жеткіліксіз, бауыр дисфункциясы бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.

Енгізу жолы және тәсілі

Капсулалар ішуге арналған. Капсулаларды бүтіндей жұтады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: елестеулермен және параноидты мінез-құлықпен қатар жүрген препараттың жағымсыз реакцияларының күшеюі.

Емі - симптоматикалық (оның ішінде демеуші шаралар және асқазанды шаю).

Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан күшейтілген диурез препараттың шығарылуын тездетуі мүмкін.

Ұзақтығы 3 сағат гемодиализ сеансы плазмадағы флуконазол деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Препаратты қолдануды дәрігердің қадағалауымен жүзеге асырған жөн.

Егер сіз Конарекс қабылдағаннан кейін күшті тері бөртпесі немесе терінің қабыршықтануы, қышыну және/немесе ауыз қуысының жаралары пайда болса Конарексті қабылдау алдында дәрігермен сөйлесіңіз.

Флуконазолды қолдану кезінде эозинофилиямен және жүйелі көріністермен (DRESS) дәрілік реакцияны қоса, күрделі тері реакцияларының дамуы туралы хабарланды. Егер сіз осының кез-келгенін байқасаңыз, Конарекс қабылдауды тоқтатыңыз және дереу медициналық көмекке жүгініңіз. Осы күрделі тері реакцияларына байланысты симптомдар жағымсыз реакциялар бөлімінде сипатталған.

Бастың шаш өсетін бөлігінің дерматофитиясы

Препарат тиімділігі жағынан гризеофульвиннен аспайды; емдеудің жалпы табыстылығы 20%-ды құрады, сондықтан Конарексті бастың шаш өсетін бөлігінің дерматофитиясын емдеу үшін қолдануға болмайды.

Криптококкоз

Басқа аймақтардың криптококкозын (мысалы, өкпе және тері криптококкозын) емдеудегі Конарекстің тиімділігі туралы дәлелді деректер жеткіліксіз, сондықтан препаратты дозалау жөнінде нұсқаулар беру мүмкін емес.

Кандидоз

Зерттеулер Candida штамдары инфекцияларының C. albicans-тен басым екенін көрсетті. Олар көбінесе тұрақтылықты (мысалы, C. krusei және C. auris) немесе флуконазолға сезімталдықтың төмендеуін (C. glabrata) көрсетеді. Мұндай инфекциялар флуконазолмен емдеу тиімсіз болғанда альтернативті зеңге қарсы терапияны қажет етуі мүмкін. Дәрігерлерге әр түрлі Candida түрлерінің флуконазолға резистенттіліктің таралуын ескеру ұсынылады.

Терең эндемиялық микоздар

Паракокцидиоидомикоз, тері-лимфа споротрихозы және гистоплазмоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеудегі Конарекстің тиімділігі туралы дәлелді деректер шектеулі, соның салдарынан дозалауға қатысты қандай да бір ұсынымдар беру мүмкін емес.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Конарексті бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігі

Кетоконазол бүйрекүсті безі функциясының  жеткіліксіздігін тудыратыны белгілі және бұл флуконазолды қолданғанда сирек болса да байқалуы мүмкін.

Бауыр және өт шығару жолдары функциясының бұзылуы

Конарексті бауыр функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану негізінен қатар жүретін күрделі аурулары бар пациенттерде оның ішінде өліммен аяқталумен, бауырдың уытты өзгерістерімен қатар жүрді. Флуконазолмен байланысты гепатоуыттылық жағдайларында жалпы тәуліктік дозамен, емдеу ұзақтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жасымен қандай да бір айқын өзара байланыс байқалған жоқ. Флуконазолдың гепатоуыттылығы әдетте қайтымды сипатта болды және емдеу тоқтатылғаннан кейін өтті.

Флуконазолмен емдеу кезінде бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінің ауытқулары бар пациенттер бауырдың неғұрлым ауыр зақымдануының алдын алу мақсатында тұрақты бақылауда болуы керек.

Емдеуші дәрігер пациенттерге бауыр үшін ауыр зардаптарға тән симптомдар (астения, анорексия, тұрақты жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы хабарлауы тиіс. Флуконазолды қабылдауды дереу тоқтату керек, ал пациент дәрігерге қаралуы керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдарды, оның ішінде флуконазолды қолданғанда электрокардиограммада QT аралығының ұзару жағдайлары орын алған. Тіркеуден кейінгі бақылау барысында флуконазолды қабылдаған пациенттерде QT аралығы ұзаруының және полиморфты қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары тіркелді. Осы жағдайлардың ішінде көптеген қауіп факторлары бар ауыр сырқатқа шалдыққан пациенттер туралы хабарламалар болды, мысалы, жүректің құрылымдық ауруы, электролиттік бұзылулар және жағдайға әсер етуі мүмкін қатарлас препараттар.

Конарексті осындай ықтимал проаритмиялық жағдайы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. QT аралығын ұзартатыны және P - 450 CYP3A4 цитохромының көмегімен метаболизденетіні белгілі басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин

Галофантрин ұсынылған емдік дозада QT аралығын ұзартады және CYP3A4 субстраты болып табылады. Сондықтан флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Тері реакциялары

Флуконазолмен емдеу кезінде сирек жағдайларда пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамиды. АИТВ инфекцияланған пациенттер көптеген дәрілік препараттарға ауыр тері реакцияларының дамуына көбірек бейім. Флуконазолдың әсеріне жатқызуға болатын беткейлік зең инфекциясынан ем алып жатқан пациенттерде бөртпе пайда болған кезде осы дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату керек. Инвазиялық/жүйелі зеңдік инфекциялары бар пациенттерде бөртпе пайда болған кезде оларды мұқият бақылау және буллездік зақымданулар немесе көп формалы эритема пайда болған кезде флуконазолды тоқтату керек.

Дерматологиялық реакциялар

Флуконазолды қолданғанда эозинофилиямен және жүйелі көріністермен (DRESS) дәрілік реакцияның дамуы туралы хабарланды.

Аса жоғары сезімталдық

Анафилаксиялық реакцияның сирек жағдайлары тіркелді.

Цитохром P450

Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерімен метаболизденетін терапиялық диапазоны тар дәрілік препараттармен бір мезгілде Конарексті қабылдайтын пациенттерді қадағалау керек.

Терфенадин

Флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден аз дозада және терфенадинді бір мезгілде қолдануды емдеуші дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.

Егер зеңдік инфекция емдеуге келмесе, альтернативті зеңге қарсы ем қажет болуы мүмкін.

Қосымша заттар

Конарекс капсулаларының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге осы дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдануға болмайды:

Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолданғанда жүрек тарапынан жағымсыз реакциялар, оның ішінде көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардия жағдайлары болуы мүмкін. Флуконазолды тәулігіне 1 рет 200 мг дозада және цизапридті тәулігіне 4 рет 20 мг дозада бір мезгілде қолдану цизапридтің қандағы плазмалық концентрациясының айқын ұлғаюына және QT аралығының ұлғаюына әкеледі. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Терфенадин: азолдық зеңге қарсы дәрілерді және терфенадинді бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұлғаюы нәтижесінде жүрек аритмиясы пайда болуы мүмкін. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада терфенадинмен қолдану QT аралығының ұзаруын тудырмады, бірақ флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг және 800 мг дозада қолданғанда терфенадиннің плазмалық концентрациясының едәуір жоғарылауы байқалды. Терфенадин мен флуконазолды 400 мг және одан көп дозада бір мезгілде қолдануға болмайды. Терфенадин мен флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг аспайтын дозада бір мезгілде қолдануды мұқият бақылаумен жүргізген жөн.

Астемизол: флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Астемизолдың жоғары плазмалық концентрациясы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пимозид: флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Пимозидтің плазмалық концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Хинидин: флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Хинидинді қолдану кезінде QT аралығының ұзару жағдайлары және көп формалы қарыншалық пароксизмальды тахикардияның сирек жағдайлары байқалды. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Эритромицин: флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT ұзартылған аралығы, көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардия) және соның салдарынан жүректің кенеттен  өлуінің әлеуетті қаупін арттырады. Оларды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:

Галофантрин: флуконазол CYP3A4 ферментіне тежеуші әсеріне байланысты галофантриннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың (QT ұзартылған аралығы, көпформалы қарыншалық пароксизмальды тахикардия) және соның салдары ретінде  жүректің кенеттен өлуінің әлеуетті қаупін арттырады. Бұл біріктірілімнен аулақ болу керек.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақтықты талап етеді:

Амиодарон: флуконазолды амиодаронмен бір мезгілде қолдану QT аралығының ұзаруымен қатар жүрді. Сондықтан флуконазолды амиодаронмен, әсіресе флуконазолдың жоғары дозасында (тәулігіне 800 мг) қолдану қажет болса, сақ болу керек.

Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақтықты және олардың дозасын түзетуді талап етеді:

Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері

Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану AUC мәндерінің 25%-ға төмендеуіне және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің 20%-ға қысқаруына әкеледі. Бір мезгілде рифампицин қабылдайтын пациенттерде флуконазол дозасын арттыру керек.

Флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен бірге пероральді қабылдау немесе сүйек кемігін ауыстырып салу кезінде организмнің толық сәулеленуі флуконазол сіңірілуінің клиникалық мәнді нашарлауына әкелмейді.

Гидрохлортиазид: гидрохлортиазидті флуконазолмен бір мезгілде бірнеше рет қолдану қан плазмасындағы флуконазол концентрациясының 40%-ға артуына әкеледі. Осындай әсер еткенде бір мезгілде диуретиктер алатын пациенттерде флуконазолды қабылдау режимін өзгерту талап етілмейді.

Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері

Флуконазол P-450 цитохромы CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 қалыпты тежегіші болып табылады. Флуконазол сонымен қатар CYP2C19 изоферментін тежейді. Сондай-ақ CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 ферменттерімен метаболизденетін және флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын басқа құрамдастардың плазмалық концентрациясының арту қаупі бар. Сондықтан бұл препараттарды мұқият біріктіру және пациенттер дәрігердің бақылауында болуы керек. Флуконазолдың ферменттерге тежеуші әсері оның жартылай шығарылуының ұзақ кезеңіне байланысты осы препаратпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 4-5 күн бойы жалғасады.

Альфентанил: флуконазолды (400 мг) және альфентанилді (20 мкг/кг вена ішіне) бір мезгілде қолдану алфентанил AUC10 мәнінің 2 есе артуына алып келді, бұл CYP3A4 ферментінің тежелуіне байланысты болуы мүмкін. Алфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилин және (немесе) S-амитриптилин концентрациясын біріктірілген емді бастар алдында және одан кейін бір аптадан соң өлшеуге болады. Қажет болса, амитриптилин немесе нортриптилин дозасын түзету керек.

Амфотерицин В: флуконазол мен В амфотерицинді бір мезгілде қолдану келесі нәтижелерді көрсетеді: C. albicans туындатқан жүйелі инфекциялар кезіндегі зеңге қарсы әлсіз аддитивті әсер, Cryptococcus neoformans туындатқан бассүйекішілік инфекция кезінде ешқандай өзара әрекеттесу, Aspergillus fumigatus туындатқан жүйелі инфекция кезіндегі екі препараттың антагонизмі.

Антикоагулянттар: флуконазолды варфаринмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде протромбин уақытының ұлғаюымен байланысты қан кетулер (гематомалар, мұрыннан қан кетулер, асқазан-ішектен қан кетулер, гематурия және мелена) тіркелді. Флуконазолмен және варфаринмен қатар емдеу кезінде протромбин уақыты, мүмкін, CYP2C9 изоферменті арқылы варфарин метаболизмінің тежелуіне байланысты 2 есе артады. Кумарин қатарындағы антикоагулянттарды немесе индандионды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбиндік уақытты бақылау және қажет болғанда антикоагулянт дозасын түзету керек.

Қысқа әсер ететін бензодиазепиндер (мидазолам, триазолам): мидазолам мен флуконазолды ішке қабылдағаннан кейін мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауы және психомоторлық әсерлердің күшеюі байқалады. Флуконазолды 200 мг дозада және мидазоламды 7,5 мг дозада бір мезгілде қолдану AUC мәнінің ұлғаюына және мидазоламның жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына әкеледі. Флуконазолды 200 мг дозада және триазоламды 0,25 мг дозада бір мезгілде қолдану AUC мәнінің және триазоламның жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе ұлғаюына әкеледі. Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазоламның әсерінің күшеюі және ұзаруы байқалады. Флуконазолды бензодиазепиндермен бір мезгілде қолданған жағдайда, қажет болғанда бензодиазепиннің дозасын азайту керек.

Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуындағы соңғысының концентрациясын 30%-ға арттырады. Карбамазепиндік уыттылықтың даму қаупі бар. Карбамазепин дозасын концентрация көрсеткіштеріне немесе әсерге байланысты түзету қажет болуы мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелік әсерін едәуір арттыра алады. Препараттардың жағымсыз реакцияларын жиі бақылау ұсынылады.

Целекоксиб: флуконазолмен (тәулігіне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) қатар емдеу кезінде целекоксибтің Cmax және AUC 68% және 134% ұлғаяды. Флуконазолмен бірге целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.

Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолдың біріктірілген терапиясы қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Біріктірілімді қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейінің жоғарылау қаупі пайда болғанға дейін қолдануға болады.

Фентанил: флуконазолды фентанилмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде өліммен аяқталған бір жағдай тіркелді. Сонымен қатар, флуконазол фентанилдің элиминациясын едәуір кешіктіреді. Фентанилдің жоғары концентрациясы тыныс алу жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Пациенттерде тыныс алудың нашарлауының ықтимал қаупіне мұқият бақылау жүргізу керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Гидроксиметилглутарил-кофермент А-редуктаза тежегіштері (ГМГ-КоА-редуктаза): флуконазолды аторвастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 арқылы немесе флувастатин сияқты CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ - КоА-редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындаған кезде миопатия мен қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Біріктірілген ем қажет болған жағдайда пациент миопатия және рабдомиолиз симптомдарының пайда болуын тексеру үшін дәрігердің бақылауында болуы тиіс, сондай-ақ креатинкиназа деңгейіне бақылау жүргізілуі тиіс. ГМГ - КоА - редуктаза тежегіштерін қабылдауды, егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе миопатия немесе рабдомиолиз дамуына диагноз қойылса немесе күдік болса тоқтату керек.

Ибрутиниб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы ибрутиниб концентрациясын арттырады. Егер препараттарды біріктіріп қолдануды болдырмау мүмкін болмаса, тежегішті қолдану кезеңінде ибрутиниб дозасын тәулігіне бір рет 280 мг-ға дейін  азайту қажет. Жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады.

Ивакафтор: муковисцидоз (CFTR) кезінде трансмембраналық өткізгіштік реттегішінің гендік стимуляторы ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін 1,9 есе арттырады. Флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге ивакафтор дозасын тәулігіне 1 рет 150 мг-ға дейін төмендету ұсынылады.

Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы олапарибтің концентрациясын ұлғайтады; мұндай біріктірілімді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Егер біріктірілімді болдырмау мүмкін болмаса, олапариб дозасын күніне 2 рет 200 мг дейін шектеу керек.

Иммуносупрессорлар (циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус)

Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясын және AUC мәнін едәуір арттырады. Флуконазолды (тәулігіне 200 мг дозада) және циклоспоринді (тәулігіне 2,7 мг/кг дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспориннің AUC мәнінің 1,8 есе жоғарылауы байқалды. Препараттардың бұл біріктірілімін циклоспориннің дозасын  концентрациясына байланысты төмендету арқылы қолдануға болады.

Эверолимус: флуконазол CYP3A4 ферментінің тежелуіне байланысты қан сарысуындағы эверолимус концентрациясын жоғарылатуы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол сиролимустың плазмалық концентрациясын CYP3A4 және Р-гликопротеин арқылы сиролимус метаболизмін бәсеңдету арқылы арттырады. Бұл біріктірілім сиролимус дозасын әсері мен концентрация көрсеткіштеріне байланысты түзету кезінде пайдаланылуы мүмкін.

Такролимус: флуконазол ішекте CYP3A4 ферментінің тежелуі салдарынан такролимус метаболизмінің тежелуі себебінен пероральді қолдану кезінде қан сарысуындағы такролимус концентрациясын 5 есеге дейін арттыруы мүмкін. Такролимусты вена ішіне қолданғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістер байқалған жоқ. Жоғары деңгейлер нефроуыттылықпен байланысты. Пероральді қолданған кезде такролимус дозасын оның концентрациясына байланысты азайту керек.

Лозартан: флуконазол лозартанның белсенді метаболитіне (Е-3174) метаболизмін тежейді, ол лозартанмен емдеу кезінде пайда болатын ангиотензин II рецепторларының антагонизмінің көп бөлігіне жауап береді. Пациенттер артериялық қысымды үнемі бақылап отыруы керек.

Метадон: флуконазол қан сарысуындағы метадон концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда флуконазолмен бір мезгілде тағайындағанда флурбипрофеннің Cmax және AUC 23% және 81% ұлғаяды. Сол сияқты, фармакологиялық белсенді изомердің (S - (+) - ибупрофен) Cmax және AUC флуконазол ибупрофеннің рацемиялық қоспасымен (400 мг) бір уақытта тағайындалған кезде, соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда 15% және 82% артады.

Флуконазол CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП жүйелі әсерін ұлғайтуы мүмкін (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). ҚҚСП байланысты жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Фенитоин: флуконазол фенитоиннің бауырлық метаболизмін тежейді. Флуконазолды 200 мг дозада және фенитоинді 250 мг дозада вена ішіне бір мезгілде көп рет қолдану фенитоин AUC24 мәндерінің 75%-ға және Cmin 128%-ға артуына алып келді. Бір мезгілде қолданған кезде фенитоиннің уыттылығы көріністерінің алдын алу үшін қан сарысуындағы фенитоин концентрациясының деңгейі тексерілуі тиіс.

Преднизон: Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ емдеудегі пациенттер флуконазол қабылдауды тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігінің дамуына бақылануы тиіс.

Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы рифабутиннің AUC шамасының 80%-ға дейін артуына әкеледі. Флуконазолды рифабутинмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде увеиттің даму жағдайлары тіркелген. Мұндай біріктірілімді қолданған кезде пациенттердің жағдайын рифабутиннің уыттылығы әйгіленімінің симптомдарына мұқият бақылау қажет.

Саквинавир: флуконазол CYP3A4 ферментінің қатысуымен саквинавирдің бауыр метаболизмінің тежелуіне, сондай-ақ Р-гликопротеиннің тежелуіне байланысты ферменттердің қатысуымен саквинавирдің AUC және Cmax мәндерін шамамен 50% және 55% арттырады. Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әрекеттесу зерттелген жоқ және айқын болуы мүмкін. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол сульфонилмочевинаның пероральді препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) бір мезгілде қабылдау кезінде қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасын жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.

Теофиллин: флуконазолды 14 күн бойы 200 мг дозада қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18%-ға төмендеуіне әкеледі. Жоғары дозаларда флуконазол мен теофиллин қабылдайтын пациенттерді немесе теофиллиннің артық дозалану симптомдарын уақтылы анықтау мақсатында теофиллиннің уытты әсер ету қаупі жоғары пациенттерді мұқият бақылау қажет; олар пайда болған кезде емді тиісті түрде өзгерту керек.

Барвинк алкалоидтары: флуконазол барвинк алкалоидының плазмалық деңгейін жоғарылатуы мүмкін (мысалы, винкристин және винбластин) және CYP3A4 тежеуші әсеріне байланысты нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін.

А дәрумені: толығымен транс-ретиноин қышқылымен (А дәруменінің қышқыл формасы) және флуконазолмен біріктірілген терапиядан өткен пациенттің бір клиникалық жағдайының сипаттамасында флуконазолды қабылдауды тоқтатқаннан кейін жоғалып кеткен идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түрінде ОЖЖ тарапынан жанама әсерлерінің дамуы тіркелді. Бұл біріктірілімді қолдануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан  жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупін есте ұстаған жөн.

Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазолды (1 - күні әрбір 12 сағат сайын 400 мг, содан кейін 2,5 күн ішінде әрбір 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді флуконазолды (1-күні 400 мг, содан кейін 4 күн бойы әрбір 24 сағат сайын 200 мг) бір мезгілде қолдану вориконазолдың концентрациясын және AUC орта есеппен сәйкесінше 57% (90% СА: 20%, 107%) және 79% (90% СА: 40%, 128%) артуына әкелді. Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Вориконазолды флуконазолдан кейін тікелей қолданған жағдайда вориконазолды қолданумен байланысты жағымсыз реакциялар мониторингін жүзеге асыру ұсынылады.

Зидовудин: флуконазол зидовудиннің Cmax және AUC 84%-ға және 74%-ға арттырады, бұл зидовудин клиренсінің пероральді қолданған кезде шамамен 45%-ға төмендеуіне байланысты. Зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен біріктірілген емнен кейін шамамен 128%-ға ұзартылады. Осы біріктірілімді қабылдайтын пациенттер зидовудинді қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында бақылануы тиіс. Зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.

Азитромицин: флуконазол мен азитромицин арасында елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Пероральді контрацептивтер: 50 мг флуконазол дозасының гормондар деңгейіне айтарлықтай әсері байқалмады, ал 200 мг тәуліктік дозада этинилэстрадиол мен левоноргестрелдің AUC (концентрация-уақыт қисығының астындағы аудан) 40% және 24%-ға артты. Осылайша, флуконазолды жоғарыда көрсетілген дозаларда бірнеше рет қолдану біріктірілген пероральді контрацептивтік препараттардың тиімділігіне әсер етпейді.

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Егер сіз жүкті болсаңыз, жүкті болуды жоспарласаңыз немесе бала емізіп жүрсеңіз, егер дәрігер сізге бұл туралы айтпаса Конарекс қабылдауға болмайды.

Жүктіліктің бірінші триместрінде қабылданған Флуконазол түсік тастау қаупін арттыруы мүмкін. Жүктіліктің бірінші триместрінде төмен дозаларда қабылданатын Флуконазол туа біткен сүйек және/немесе бұлшықет ақаулары бар баланың туылу қаупін аздап ұлғайтуы мүмкін.

Обсервациялық зерттеулердің нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен түсік түсу қаупінің жоғарылағанын көрсетті.

Кокцидиоидомикозды емдеу үшін үш және одан да көп ай бойы флуконазолды жоғары дозаларда (күніне 400-800 мг) қабылдаған аналардан туылған нәрестелерде (брахицефалияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шамадан тыс ұлғаюын, ортанжіліктің қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) көптеген даму ақауларының жағдайлары сипатталған. Бұл жағдайлардың флуконазолды қабылдаумен себеп-салдарлық байланысы белгісіз.

Конарекс стандартты дозаларда және қысқа мерзімді емдеу үшін, күтілетін пайда қауіптен едәуір асатын жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде пайдаланылмауы тиіс.

Өмірге қауіп төндіретін инфекциялар жағдайларын қоспағанда, жоғары дозада және / немесе ұзақ уақыт қолдану үшін Конарексті жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Лактация кезеңі

Емшек сүтіндегі Конарекстің концентрациясы оның қан плазмасындағы концентрациясынан төмен. Емшек емізуді флуконазолдың 150 мг немесе одан аз стандартты дозасын бір рет қабылдағаннан кейін жалғастыруға болады.

Бірақ флуконазолды бірнеше рет қолданғаннан немесе үлкен дозасын қабылдағаннан кейін емшек емізу ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді  басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Конарекстің көлік құралын немесе аса қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуіне зерттеу жүргізілмеді. Пациенттерде Конарексті қабылдау кезінде бас айналу немесе құрысулар пайда болуы мүмкін, сондықтан осы симптомдардың кез келгені пайда болса, автокөлікті басқарудан және механизмдермен жұмыс істеуден аулақ болу керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Емді өсірінділерді егу және басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін бастауға болады. Алайда, осы зерттеулердің нәтижелері белгілі болған кезде инфекцияға қарсы емді тиісті түрде өзгерту қажет.

Зеңге қарсы дәрілерді тиісінше пайдалануға қатысты ресми басшылыққа алынатын қағидаттарды назарға алу қажет.

Конарекстің тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның сипаты мен ауырлығына байланысты.

Флуконазолды қайталап қабылдау қажет болатын инфекцияларда емдеуді белсенді зеңдік инфекцияның клиникалық немесе зертханалық белгілерінің жоғалуына дейін жалғастырған жөн. Емдеу кезеңінің жеткіліксіздігі зеңдік инфекцияның қайталануына әкелуі мүмкін.

Криптококкты менингит

Бірінші күні әдетте 400 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 200-400 мг дозада, ең болмағанда, 6-8 апта жалғастырады, өмірге қатерлі жағдайда тәуліктік дозаны 800 мг дейін арттыруға болады.

Қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингиттің қайталануын болдырмау үшін демеуші ем.

Емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 200 мг тағайындайды.

Кокцидиоидомикоз

Тәулігіне 200-400 мг; емдеу курсы пациенттің жағдайына байланысты 11-24 ай немесе одан да көп; инфекцияның кейбір түрлерін, әсіресе менингит кезінде емдеу үшін препаратты тәулігіне 800 мг дозада қолдану орынды болуы мүмкін.

Инвазиялық кандидоз

Бірінші күні әдетте 800 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 400  мг дозада жалғастырады; кандидемияны емдеу ұзақтығы қан өсіріндісінің алғашқы теріс нәтижелерінен кейін және кандидемияның белгілері мен симптомдары басылған соң 2 аптаға созылады.

Шырышты қабықтардың кандидозы

Ауыз қуысының, жұтқыншақтың шырышты қабықтар кандидозында  бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады; емдеу ұзақтығы 7-21 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін), ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Өңеш кандидозында бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады, емдеу ұзақтығы 14-30 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін); ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Кандидурия кезінде тәулігіне 200-400 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 7- 21 күн күнге созылады; ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозында тәулігіне 50-100 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін созылады, бірақ инфекцияның түрі мен ауырлығына қарай немесе иммундық жүйе функциясының бұзылуында ұзартуға болады.

Ауыз қуысы гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протездерін тағумен байланысты) тәулігіне 50 мг тағайындалады; емдеу курсы 14 күнге созылады.

Рецидивтің даму қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз қуысының, жұтқыншақтың немесе өңештің шырышты қабығының кандидозының профилактикасы

Ауыр иммундық тапшылығы бар пациенттер үшін емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг тағайындалады.

Генитальді кандидоз

Қынап кандидозында (жергілікті ем қолдануға болмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Кандидозды баланитте (жергілікті ем қолдануға болмайтын) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Қынап кандидозының қайталануларының (жылына 4 немесе одан да көп көріністер) жиілігін төмендетуге арналған профилактика:

Әрбір үшінші күні 150 мг (1-, 4- және 7-күн), яғни жалпы пациент үш доза алады, содан кейін аптасына 1 рет 150  мг демеуші емге ауысады; демеуші емге арналған емдеу курсы 6 айға созылады.

Дерматомикоз

Табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы (tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris) және терінің кандидозды инфекцияларында, жүйелі емдеу қажет болғанда аптасына 1 рет 150 мг немесе тәулігіне 1 рет 50 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 2-4 аптаға созылады, бірақ табан дерматофитиясын (tinea pedis) емдеу үшін 6 аптаға дейін қажет болуы мүмкін.

Кебек тәрізді теміреткіде (tinea versicolor) аптасына бір рет 300-400 мг тағайындалады; емдеу курсы 1-3 аптаны немесе күніне 1 рет 50 мг құрайды; емдеу курсы 2-4 аптаны құрайды.

Басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясында (онихомикоз) аптасына бір рет 150 мг тағайындалады; емдеу курсы зақымданған тырнақтың сау тырнақпен толық алмасуына дейін; әдетте бұл процесс 3-6 айға созылады, аяқ башпайлары тырнақтарының зақымдануында 6-12 ай бойы; тырнақтардың  өсу жылдамдығы әркімде өте өзгеше және пациенттің жасына байланысты; созылмалы тырнақ инфекциясы жазылған соң тырнақ пластиналарының деформациясы сақталуы мүмкін.

Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (химиялық емнен өткен гемобластоздары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттер) кандидозды инфекциялардың профилактикасы

Тәулігіне 200-400 мг тағайындайды; емдеуді күтілетін нейтропения басталғанға дейін бірнеше күн бұрын бастаған және нейтропениядан қалпына келгеннен кейін нейтрофилдер саны мм3-ге 1000 жасушадан жоғары көтерілгенге дейін 7 күн бойы жалғастырған жөн

Егде жастағы пациенттер

Дозаны бүйрек функциясын ескере отырып түзету керек; бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің белгілері болмаған жағдайда препарат әдеттегі дозада тағайындалады.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Бір рет қабылдаған кезде дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды көп рет қолдану қажет болған кезде бастапқы доза тиісті көрсеткіш үшін ұсынылатын тәуліктік дозаға байланысты 50-400 мг құрайды. Содан кейін Конарекстің тәуліктік дозасы (көрсетілімге байланысты) келесі кестеге сәйкес анықталады:

Тұрақты диализдегі пациенттерге әрбір сеанстан кейін препаратты ұсынылған дозада 100% қабылдау қажет; диализ болмаған күндері пациенттерге креатинин клиренсінің шамасына байланысты препараттың аз дозасын қабылдау керек.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды қолдану жөніндегі ақпарат жеткіліксіз, бауыр дисфункциясы бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.

Енгізу жолы және тәсілі

Капсулалар ішуге арналған. Капсулаларды бүтіндей жұтады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: елестеулермен және параноидты мінез-құлықпен қатар жүрген препараттың жағымсыз реакцияларының күшеюі.

Емі - симптоматикалық (оның ішінде демеуші шаралар және асқазанды шаю).

Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан күшейтілген диурез препараттың шығарылуын тездетуі мүмкін.

Ұзақтығы 3 сағат гемодиализ сеансы плазмадағы флуконазол деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Препаратты қолдануды дәрігердің қадағалауымен жүзеге асырған жөн.

Дозалау режимі

Емді өсірінділерді егу және басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін бастауға болады. Алайда, осы зерттеулердің нәтижелері белгілі болған кезде инфекцияға қарсы емді тиісті түрде өзгерту қажет.

Зеңге қарсы дәрілерді тиісінше пайдалануға қатысты ресми басшылыққа алынатын қағидаттарды назарға алу қажет.

Конарекстің тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның сипаты мен ауырлығына байланысты.

Флуконазолды қайталап қабылдау қажет болатын инфекцияларда емдеуді белсенді зеңдік инфекцияның клиникалық немесе зертханалық белгілерінің жоғалуына дейін жалғастырған жөн. Емдеу кезеңінің жеткіліксіздігі зеңдік инфекцияның қайталануына әкелуі мүмкін.

Криптококкты менингит

Бірінші күні әдетте 400 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 200-400 мг дозада, ең болмағанда, 6-8 апта жалғастырады, өмірге қатерлі жағдайда тәуліктік дозаны 800 мг дейін арттыруға болады.

Қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингиттің қайталануын болдырмау үшін демеуші ем.

Емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 200 мг тағайындайды.

Кокцидиоидомикоз

Тәулігіне 200-400 мг; емдеу курсы пациенттің жағдайына байланысты 11-24 ай немесе одан да көп; инфекцияның кейбір түрлерін, әсіресе менингит кезінде емдеу үшін препаратты тәулігіне 800 мг дозада қолдану орынды болуы мүмкін.

Инвазиялық кандидоз

Бірінші күні әдетте 800 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 400  мг дозада жалғастырады; кандидемияны емдеу ұзақтығы қан өсіріндісінің алғашқы теріс нәтижелерінен кейін және кандидемияның белгілері мен симптомдары басылған соң 2 аптаға созылады.

Шырышты қабықтардың кандидозы

Ауыз қуысының, жұтқыншақтың шырышты қабықтар кандидозында  бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады; емдеу ұзақтығы 7-21 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін), ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Өңеш кандидозында бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады, емдеу ұзақтығы 14-30 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін); ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Кандидурия кезінде тәулігіне 200-400 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 7- 21 күн күнге созылады; ауыр иммун тапшылығы бар пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.

Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозында тәулігіне 50-100 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін созылады, бірақ инфекцияның түрі мен ауырлығына қарай немесе иммундық жүйе функциясының бұзылуында ұзартуға болады.

Ауыз қуысы гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протездерін тағумен байланысты) тәулігіне 50 мг тағайындалады; емдеу курсы 14 күнге созылады.

Рецидивтің даму қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз қуысының, жұтқыншақтың немесе өңештің шырышты қабығының кандидозының профилактикасы

Ауыр иммундық тапшылығы бар пациенттер үшін емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг тағайындалады.

Генитальді кандидоз

Қынап кандидозында (жергілікті ем қолдануға болмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Кандидозды баланитте (жергілікті ем қолдануға болмайтын) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.

Қынап кандидозының қайталануларының (жылына 4 немесе одан да көп көріністер) жиілігін төмендетуге арналған профилактика:

Әрбір үшінші күні 150 мг (1-, 4- және 7-күн), яғни жалпы пациент үш доза алады, содан кейін аптасына 1 рет 150  мг демеуші емге ауысады; демеуші емге арналған емдеу курсы 6 айға созылады.

Дерматомикоз

Табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы (tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris) және терінің кандидозды инфекцияларында, жүйелі емдеу қажет болғанда аптасына 1 рет 150 мг немесе тәулігіне 1 рет 50 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 2-4 аптаға созылады, бірақ табан дерматофитиясын (tinea pedis) емдеу үшін 6 аптаға дейін қажет болуы мүмкін.

Кебек тәрізді теміреткіде (tinea versicolor) аптасына бір рет 300-400 мг тағайындалады; емдеу курсы 1-3 аптаны немесе күніне 1 рет 50 мг құрайды; емдеу курсы 2-4 аптаны құрайды.

Басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясында (онихомикоз) аптасына бір рет 150 мг тағайындалады; емдеу курсы зақымданған тырнақтың сау тырнақпен толық алмасуына дейін; әдетте бұл процесс 3-6 айға созылады, аяқ башпайлары тырнақтарының зақымдануында 6-12 ай бойы; тырнақтардың  өсу жылдамдығы әркімде өте өзгеше және пациенттің жасына байланысты; созылмалы тырнақ инфекциясы жазылған соң тырнақ пластиналарының деформациясы сақталуы мүмкін.

Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (химиялық емнен өткен гемобластоздары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттер) кандидозды инфекциялардың профилактикасы

Тәулігіне 200-400 мг тағайындайды; емдеуді күтілетін нейтропения басталғанға дейін бірнеше күн бұрын бастаған және нейтропениядан қалпына келгеннен кейін нейтрофилдер саны мм3-ге 1000 жасушадан жоғары көтерілгенге дейін 7 күн бойы жалғастырған жөн

Егде жастағы пациенттер

Дозаны бүйрек функциясын ескере отырып түзету керек; бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің белгілері болмаған жағдайда препарат әдеттегі дозада тағайындалады.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Бір рет қабылдаған кезде дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды көп рет қолдану қажет болған кезде бастапқы доза тиісті көрсеткіш үшін ұсынылатын тәуліктік дозаға байланысты 50-400 мг құрайды. Содан кейін Конарекстің тәуліктік дозасы (көрсетілімге байланысты) келесі кестеге сәйкес анықталады:

Тұрақты диализдегі пациенттерге әрбір сеанстан кейін препаратты ұсынылған дозада 100% қабылдау қажет; диализ болмаған күндері пациенттерге креатинин клиренсінің шамасына байланысты препараттың аз дозасын қабылдау керек.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды қолдану жөніндегі ақпарат жеткіліксіз, бауыр дисфункциясы бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.

Енгізу жолы және тәсілі

Капсулалар ішуге арналған. Капсулаларды бүтіндей жұтады.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: елестеулермен және параноидты мінез-құлықпен қатар жүрген препараттың жағымсыз реакцияларының күшеюі.

Емі - симптоматикалық (оның ішінде демеуші шаралар және асқазанды шаю).

Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан күшейтілген диурез препараттың шығарылуын тездетуі мүмкін.

Ұзақтығы 3 сағат гемодиализ сеансы плазмадағы флуконазол деңгейін шамамен 50%-ға төмендетеді.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Препаратты қолдануды дәрігердің қадағалауымен жүзеге асырған жөн.

Жиі ( ≥1/100-ден <1/10 дейін)

бас ауыруы

жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, диарея

қандағы аланинаминотрансфераза (АЛТ), аспартатаминотрансфераза (АСТ), сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы

бөртпе

Жиі емес (≥1/1,000-нан ≤1/100 дейін)

анемия

тәбет төмендеуі

ұйқысыздық, ұйқышылдық

құрысулар, бас айналу, парестезия, дәм сезудің бұзылуы

вертиго

іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы

холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы

қышыну, дәрілік бөртпе (тұрақты дәрі-дәрмектік бөртпені қоса), есекжем, қатты терлеу

миалгия

қатты шаршағыштық, дімкәстік, астения, қызба

Сирек ( ≥1/10,000-нан ≤1/1,000 дейін)

агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

анафилаксия

гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия

тремор

көп формалы қарыншалық пароксизмалық тахикардия, QT аралығының ұзаруы

бауыр функциясының жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлы некроз, гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымданулар

уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция (шаштың түсуі)

Жиілігі белгісіз

эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS синдромы) дәрілік реакция

Егер сіз келесі симптомдардың қандай да бірін байқасаңыз, Коранекс қабылдауды тоқтатыңыз және дереу дәрігерге қаралыңыз:

- кеңінен таралған бөртпе, дене температурасының жоғарылауы және лимфа түйіндерінің ұлғаюы (DRESS синдромы немесе дәрілік аса жоғары сезімталдық синдромы)

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындағанда медициналық қызметкерге, фармацевтикалық қызметкерге немесе, дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға болатын жағымсыз реакциялар (әсерлер) жөніндегі ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласу керек

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық және фармацевтикалық бақылау комитеті «Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК

1 капсуладан ПВХ үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

2 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.