Таразе қаласындағы Золопент Таблеткалары 40 Мг №30 | ООО Кусум Фарм

Ересектер мен 12 жастан асқан балалар:

рефлюкс-эзофагит

Ересектер:

асқазан мен он екі елі ішектің H. pylori астасқан ойықжарасы бар пациенттерде Helicobacter pylori (H. pylori) эрадикациясы белгілі бір антибиотиктермен біріктірілімде;

он екі елі ішектің ойықжарасы;

асқазан ойықжарасы;

Золлингер-Эллисон синдромы және басқа гиперсекреторлық патологиялық жағдайлар.

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

әсер етуші затқа және бензимидазол туындыларына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге, әсіресе ұзақ емделгенде бауыр ферменттерінің деңгейін жүйелі бақылау қажет. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда препаратпен емді тоқтату қажет.

Біріктірілген ем. Біріктірілген ем кезінде тиісті дәрілік заттарды қолдану жөніндегі нұсқауларды орындау қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері. Пантопразолды қолдануға симптоматикалық жауап асқазанның қатерлі жаңа түзілімдерінің симптомдарын бүркемелеуі және олардың диагностикасын кейінге шегеруі мүмкін. Үрейлі симптомдар (мысалы, дене салмағының елеулі азаюы, мезгіл-мезгіл құсу, дисфагия, қан құсу, анемия, мелена жағдайында) болғанда, сондай-ақ асқазан ойықжарасы болған немесе оған күдіктенгенде қатерлі процестің бар-жоғын анықтау керек.

Егер талапқа сай ем кезінде симптомдар сақталса, қосымша тексеру жүргізу қажет.

АИТВ протеаза тежегіштері. Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, атазанавир) бірге қолдану ұсынылмайды, олардың биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуінен сіңуі асқазанішілік рН байланысты.

В12 дәруменінің сіңірілуі. Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емді талап ететін басқа гиперсекреторлық патологиялық жағдайлары бар пациенттерде пантопразол гипо- және ахлоргидрия туындауымен байланысты тұз қышқылының өндірілуін бөгейтін барлық препараттар сияқты В12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Мұны пациенттерде дене салмағы төмендеген жағдайда немесе ұзақ емдегенде В12 дәрумені сіңірілуінің төмендеу қаупі факторы болғанда немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескеру керек.

Ұзақ емдеу. Ұзақ, әсіресе 1 жылдан астам емдегенде пациенттер дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.

Бактериялар туындатқан асқазан-ішек жолының инфекциялары. Препаратпен емдеу Salmonella және Campylobacter немесе С. Difficile сияқты бактериялар туындатқан асқазан-ішек инфекцияларының туындау қаупін аздаған дәрежеде арттыруы мүмкін.

Гипомагниемия. Кемінде үш ай бойы, ал көптеген жағдайда бір жыл бойы пантопразол сияқты ППТ қолданған пациенттерде ауыр гипомагниемия жағдайлары байқалды. Шаршау, тетания, делирий, құрысу, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері білінбей туындауы мүмкін және оларды өткізіп алуға болады. Көптеген жағдайларда пациенттердің жай-күйі магниймен орын басу емінен және ППТ емді тоқтатқаннан кейін жақсарады. Ұзақ емделуді жоспарлап жүрген немесе дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкін препараттармен (мысалы, диуретиктермен) біріктірілімде ППТ қабылдайтын пациенттерге протонды помпа тежегіштерімен емді бастар алдында және ем барысында мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отыру ұсынылады.

Сүйектің сынуы. ППТ, әсіресе үлкен дозаларда және ұзақ уақыт (1 жылдан астам) емдеу барысында қолданғанда көбінесе, егде жастағы немесе бұрыннан басқа да қауіп факторлары бар пациенттерде ортан жіліктің, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупін біршама дәрежеде арттыруы мүмкін. Зерттеу деректері ППТ сынудың жалпы қаупін 10-40% арттыруы ықтимал екенін болжауға мүмкіндік береді. Олардың кейбіреулері басқа қауіп факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес ем және D дәрумені мен кальцийдің талапқа сай мөлшерін қабылдауы тиіс.

Терінің күрделі жағымсыз реакциялары. Пантопразолды қолданғанда өмірге қауіпті немесе өліммен аяқталуы мүмкін терінің күрделі жағымсыз реакцияларын, оның ішінде мультиформалы эритеманы, Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермалық некролизді (TEN, Лайелл синдромын), эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік рекциялар туындағаны туралы хабарланды. Бұл реакциялардың пайда болу жиілігі белгісіз (4.8 бөлімін қараңыз). Пантопразолды тағайындау кезінде пациенттерді осы тері реакцияларының белгілері мен симптомары туралы және олардың пайда болуын мұқият бақылау қажеттілігі туралы хабардар ету керек. Осы белгілер мен симптомдар пайда болған жағдайда пантопразолды қолдануды дереу тоқтатып және балама ем тағайындау мүмкіндігін қарастырған жөн.

Жеделге жуық терілік қызыл жегі. ППТ қолдануды жеделге жуық терілік қызыл жегі дамуының өте сирек жағдайларымен байланыстырады. Егер зақымдану, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын аумақтарда туындаса, артралгиямен қатар жүрсе пациент пантопразол қолдануды тоқтату қажеттігін қарастыру үшін дереу дәрігерге жүгінуі керек. ППТ алдыңғы емделу уақытында пациенттерде жеделге жуық терілік қызыл жегінің туындауы оның даму қаупін басқа ППТ қолдану кезінде жоғарылатуы мүмкін.

Зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпалы.

Хромогранин А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндік ісіктерге диагностика жасағанда зерттеу нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Мұндай әсерге жол бермеу үшін пантопразолмен емдеуді CgA деңгейін бағалағанға дейін кемінде 5 күн бұрын уақытша тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін қалыпты мәндер диапазонына оралмаса ППТ емді тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайта өлшеу жүргізу керек.

Қосымша заттар. Бұл дәрілік препараттың құрамында натрийдің кемінде 1 ммоль (23 мг)/дозасы бар, яғни іс жүзінде натрийсіз дерлік.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Сіңірілуі рН тәуелді дәрілік заттар.

Асқазан қышқылы секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол биологиялық жетімділігі асқазанның pH көрсеткішіне тәуелді басқа дәрілік препараттардың, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір азольді фунгицидтердің және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттардың сіңірілуін төмендетуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері.

Атазанавир мен сіңірілуі рН тәуелді АИТВ қарсы басқа дәрілермен, протонды помпа тежегіштерімен бірге қабылдау АИТВ қарсы бұл препараттардың биологиялық жетімділігінің елеулі төмендеуіне әкелуі және осы дәрілердің тиімділігіне ықпал етуі мүмкін. Осылайша, протонды помпа тежегіштерін атазанавирмен бірге қабылдау ұсынылмайды.

АИТВ протеаза тежегіштерін ППТ-мен бірге қолданудан аулақ болу мүмкін болмаған жағдайда, мұқият клиникалық мониторинг (мысалы, вирустық жүктеме) ұсынылады. Пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы керек. АИТВ протеаза тежегіштерінің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Кумариндік антикоагулянттар (фенпрокумон және варфарин).

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қолдану варфарин, фенпрокумон немесе ХҚИ (халықаралық қалыптасқан индекс) фармакокинетикасына әсер етпеді. Алайда, ППТ және варфаринді немесе фенпрокумонды бірге қолданған пациенттерде ХҚИ жоғарылағаны және протромбин уақытының ұзарғаны хабарланды. ХҚИ жоғарылауы және протромбин уақытының ұзаруы патологиялық қан кетудің дамуына және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Мұндай бірге қолдану жағдайында ХҚИ мен протромбин уақытына мониторинг жүргізу қажет.

Метотрексат.

Метотрексаттың жоғары дозаларын (мысалы, 300 мг) және ППТ бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде қандағы метотрексат деңгейін жоғарылататыны анықталды. Метотрексаттың жоғары дозаларын қабылдайтын пациенттерге, мысалы, обыры бар немесе псориазбен ауыратын науқастарға пантопразолмен емдеуді уақытша тоқтату ұсынылады.

Басқа өзара әрекеттесулер.

Пантопразол елеулі дәрежеде бауырда Р450 цитохромы ферменттері жүйесі арқылы метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы - CYP2С19 және басқа метаболизмдік жолдардың көмегімен метилсіздену, соның ішінде CYP3А4 ферментімен тотығу. Пантопразол мен осы жолдардың көмегімен метаболизденетін дәрілік заттар (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин, құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер) арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер болатыны туралы деректер жоқ.

Пантопразолдың осы ферменттік жүйе арқылы метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы туралы бірқатар зерттеулердің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2С9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2Е1 (мысалы, этанол) көмегімен метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне әсер етпейтінін, дигоксиннің сіңуімен астасатын р-гликопротеинге әсер етпейтінін көрсетеді.

Бір уақытта тағайындалатын антацидтермен өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың бір мезгілде тағайындалған белгілі бір антибиотиктермен (мысалы, кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) өзара әрекеттесуін зерделеу бойынша зерттеулер жүргізілді. Бұл препараттар арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

CYP2C19 ферментін тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік заттар.

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. Пантопразолмен жоғары дозаларда ұзақ ем қабылдап жүрген пациенттер үшін және бауыр функциясы бұзылған пациенттер үшін препараттың дозасын төмендету қажеттігін қарастыру қажет. Рифампицин және шілтерлі шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 әсер ететін ферменттердің индукторлары осы ферменттік жүйелер арқылы метаболизденетін ППТ плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

әсер етуші затқа және бензимидазол туындыларына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге, әсіресе ұзақ емделгенде бауыр ферменттерінің деңгейін жүйелі бақылау қажет. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда препаратпен емді тоқтату қажет.

Біріктірілген ем. Біріктірілген ем кезінде тиісті дәрілік заттарды қолдану жөніндегі нұсқауларды орындау қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері. Пантопразолды қолдануға симптоматикалық жауап асқазанның қатерлі жаңа түзілімдерінің симптомдарын бүркемелеуі және олардың диагностикасын кейінге шегеруі мүмкін. Үрейлі симптомдар (мысалы, дене салмағының елеулі азаюы, мезгіл-мезгіл құсу, дисфагия, қан құсу, анемия, мелена жағдайында) болғанда, сондай-ақ асқазан ойықжарасы болған немесе оған күдіктенгенде қатерлі процестің бар-жоғын анықтау керек.

Егер талапқа сай ем кезінде симптомдар сақталса, қосымша тексеру жүргізу қажет.

АИТВ протеаза тежегіштері. Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, атазанавир) бірге қолдану ұсынылмайды, олардың биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуінен сіңуі асқазанішілік рН байланысты.

В12 дәруменінің сіңірілуі. Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емді талап ететін басқа гиперсекреторлық патологиялық жағдайлары бар пациенттерде пантопразол гипо- және ахлоргидрия туындауымен байланысты тұз қышқылының өндірілуін бөгейтін барлық препараттар сияқты В12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Мұны пациенттерде дене салмағы төмендеген жағдайда немесе ұзақ емдегенде В12 дәрумені сіңірілуінің төмендеу қаупі факторы болғанда немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескеру керек.

Ұзақ емдеу. Ұзақ, әсіресе 1 жылдан астам емдегенде пациенттер дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.

Бактериялар туындатқан асқазан-ішек жолының инфекциялары. Препаратпен емдеу Salmonella және Campylobacter немесе С. Difficile сияқты бактериялар туындатқан асқазан-ішек инфекцияларының туындау қаупін аздаған дәрежеде арттыруы мүмкін.

Гипомагниемия. Кемінде үш ай бойы, ал көптеген жағдайда бір жыл бойы пантопразол сияқты ППТ қолданған пациенттерде ауыр гипомагниемия жағдайлары байқалды. Шаршау, тетания, делирий, құрысу, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері білінбей туындауы мүмкін және оларды өткізіп алуға болады. Көптеген жағдайларда пациенттердің жай-күйі магниймен орын басу емінен және ППТ емді тоқтатқаннан кейін жақсарады. Ұзақ емделуді жоспарлап жүрген немесе дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкін препараттармен (мысалы, диуретиктермен) біріктірілімде ППТ қабылдайтын пациенттерге протонды помпа тежегіштерімен емді бастар алдында және ем барысында мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отыру ұсынылады.

Сүйектің сынуы. ППТ, әсіресе үлкен дозаларда және ұзақ уақыт (1 жылдан астам) емдеу барысында қолданғанда көбінесе, егде жастағы немесе бұрыннан басқа да қауіп факторлары бар пациенттерде ортан жіліктің, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупін біршама дәрежеде арттыруы мүмкін. Зерттеу деректері ППТ сынудың жалпы қаупін 10-40% арттыруы ықтимал екенін болжауға мүмкіндік береді. Олардың кейбіреулері басқа қауіп факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес ем және D дәрумені мен кальцийдің талапқа сай мөлшерін қабылдауы тиіс.

Терінің күрделі жағымсыз реакциялары. Пантопразолды қолданғанда өмірге қауіпті немесе өліммен аяқталуы мүмкін терінің күрделі жағымсыз реакцияларын, оның ішінде мультиформалы эритеманы, Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермалық некролизді (TEN, Лайелл синдромын), эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік рекциялар туындағаны туралы хабарланды. Бұл реакциялардың пайда болу жиілігі белгісіз (4.8 бөлімін қараңыз). Пантопразолды тағайындау кезінде пациенттерді осы тері реакцияларының белгілері мен симптомары туралы және олардың пайда болуын мұқият бақылау қажеттілігі туралы хабардар ету керек. Осы белгілер мен симптомдар пайда болған жағдайда пантопразолды қолдануды дереу тоқтатып және балама ем тағайындау мүмкіндігін қарастырған жөн.

Жеделге жуық терілік қызыл жегі. ППТ қолдануды жеделге жуық терілік қызыл жегі дамуының өте сирек жағдайларымен байланыстырады. Егер зақымдану, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын аумақтарда туындаса, артралгиямен қатар жүрсе пациент пантопразол қолдануды тоқтату қажеттігін қарастыру үшін дереу дәрігерге жүгінуі керек. ППТ алдыңғы емделу уақытында пациенттерде жеделге жуық терілік қызыл жегінің туындауы оның даму қаупін басқа ППТ қолдану кезінде жоғарылатуы мүмкін.

Зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпалы.

Хромогранин А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндік ісіктерге диагностика жасағанда зерттеу нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Мұндай әсерге жол бермеу үшін пантопразолмен емдеуді CgA деңгейін бағалағанға дейін кемінде 5 күн бұрын уақытша тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін қалыпты мәндер диапазонына оралмаса ППТ емді тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайта өлшеу жүргізу керек.

Қосымша заттар. Бұл дәрілік препараттың құрамында натрийдің кемінде 1 ммоль (23 мг)/дозасы бар, яғни іс жүзінде натрийсіз дерлік.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Сіңірілуі рН тәуелді дәрілік заттар.

Асқазан қышқылы секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол биологиялық жетімділігі асқазанның pH көрсеткішіне тәуелді басқа дәрілік препараттардың, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір азольді фунгицидтердің және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттардың сіңірілуін төмендетуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері.

Атазанавир мен сіңірілуі рН тәуелді АИТВ қарсы басқа дәрілермен, протонды помпа тежегіштерімен бірге қабылдау АИТВ қарсы бұл препараттардың биологиялық жетімділігінің елеулі төмендеуіне әкелуі және осы дәрілердің тиімділігіне ықпал етуі мүмкін. Осылайша, протонды помпа тежегіштерін атазанавирмен бірге қабылдау ұсынылмайды.

АИТВ протеаза тежегіштерін ППТ-мен бірге қолданудан аулақ болу мүмкін болмаған жағдайда, мұқият клиникалық мониторинг (мысалы, вирустық жүктеме) ұсынылады. Пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы керек. АИТВ протеаза тежегіштерінің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Кумариндік антикоагулянттар (фенпрокумон және варфарин).

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қолдану варфарин, фенпрокумон немесе ХҚИ (халықаралық қалыптасқан индекс) фармакокинетикасына әсер етпеді. Алайда, ППТ және варфаринді немесе фенпрокумонды бірге қолданған пациенттерде ХҚИ жоғарылағаны және протромбин уақытының ұзарғаны хабарланды. ХҚИ жоғарылауы және протромбин уақытының ұзаруы патологиялық қан кетудің дамуына және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Мұндай бірге қолдану жағдайында ХҚИ мен протромбин уақытына мониторинг жүргізу қажет.

Метотрексат.

Метотрексаттың жоғары дозаларын (мысалы, 300 мг) және ППТ бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде қандағы метотрексат деңгейін жоғарылататыны анықталды. Метотрексаттың жоғары дозаларын қабылдайтын пациенттерге, мысалы, обыры бар немесе псориазбен ауыратын науқастарға пантопразолмен емдеуді уақытша тоқтату ұсынылады.

Басқа өзара әрекеттесулер.

Пантопразол елеулі дәрежеде бауырда Р450 цитохромы ферменттері жүйесі арқылы метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы - CYP2С19 және басқа метаболизмдік жолдардың көмегімен метилсіздену, соның ішінде CYP3А4 ферментімен тотығу. Пантопразол мен осы жолдардың көмегімен метаболизденетін дәрілік заттар (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин, құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер) арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер болатыны туралы деректер жоқ.

Пантопразолдың осы ферменттік жүйе арқылы метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы туралы бірқатар зерттеулердің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2С9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2Е1 (мысалы, этанол) көмегімен метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне әсер етпейтінін, дигоксиннің сіңуімен астасатын р-гликопротеинге әсер етпейтінін көрсетеді.

Бір уақытта тағайындалатын антацидтермен өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың бір мезгілде тағайындалған белгілі бір антибиотиктермен (мысалы, кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) өзара әрекеттесуін зерделеу бойынша зерттеулер жүргізілді. Бұл препараттар арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

CYP2C19 ферментін тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік заттар.

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. Пантопразолмен жоғары дозаларда ұзақ ем қабылдап жүрген пациенттер үшін және бауыр функциясы бұзылған пациенттер үшін препараттың дозасын төмендету қажеттігін қарастыру қажет. Рифампицин және шілтерлі шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 әсер ететін ферменттердің индукторлары осы ферменттік жүйелер арқылы метаболизденетін ППТ плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерге, әсіресе ұзақ емделгенде бауыр ферменттерінің деңгейін жүйелі бақылау қажет. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда препаратпен емді тоқтату қажет.

Біріктірілген ем. Біріктірілген ем кезінде тиісті дәрілік заттарды қолдану жөніндегі нұсқауларды орындау қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері. Пантопразолды қолдануға симптоматикалық жауап асқазанның қатерлі жаңа түзілімдерінің симптомдарын бүркемелеуі және олардың диагностикасын кейінге шегеруі мүмкін. Үрейлі симптомдар (мысалы, дене салмағының елеулі азаюы, мезгіл-мезгіл құсу, дисфагия, қан құсу, анемия, мелена жағдайында) болғанда, сондай-ақ асқазан ойықжарасы болған немесе оған күдіктенгенде қатерлі процестің бар-жоғын анықтау керек.

Егер талапқа сай ем кезінде симптомдар сақталса, қосымша тексеру жүргізу қажет.

АИТВ протеаза тежегіштері. Пантопразолды АИТВ протеаза тежегіштерімен (мысалы, атазанавир) бірге қолдану ұсынылмайды, олардың биожетімділігінің айтарлықтай төмендеуінен сіңуі асқазанішілік рН байланысты.

В12 дәруменінің сіңірілуі. Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емді талап ететін басқа гиперсекреторлық патологиялық жағдайлары бар пациенттерде пантопразол гипо- және ахлоргидрия туындауымен байланысты тұз қышқылының өндірілуін бөгейтін барлық препараттар сияқты В12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Мұны пациенттерде дене салмағы төмендеген жағдайда немесе ұзақ емдегенде В12 дәрумені сіңірілуінің төмендеу қаупі факторы болғанда немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескеру керек.

Ұзақ емдеу. Ұзақ, әсіресе 1 жылдан астам емдегенде пациенттер дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.

Бактериялар туындатқан асқазан-ішек жолының инфекциялары. Препаратпен емдеу Salmonella және Campylobacter немесе С. Difficile сияқты бактериялар туындатқан асқазан-ішек инфекцияларының туындау қаупін аздаған дәрежеде арттыруы мүмкін.

Гипомагниемия. Кемінде үш ай бойы, ал көптеген жағдайда бір жыл бойы пантопразол сияқты ППТ қолданған пациенттерде ауыр гипомагниемия жағдайлары байқалды. Шаршау, тетания, делирий, құрысу, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері білінбей туындауы мүмкін және оларды өткізіп алуға болады. Көптеген жағдайларда пациенттердің жай-күйі магниймен орын басу емінен және ППТ емді тоқтатқаннан кейін жақсарады. Ұзақ емделуді жоспарлап жүрген немесе дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкін препараттармен (мысалы, диуретиктермен) біріктірілімде ППТ қабылдайтын пациенттерге протонды помпа тежегіштерімен емді бастар алдында және ем барысында мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отыру ұсынылады.

Сүйектің сынуы. ППТ, әсіресе үлкен дозаларда және ұзақ уақыт (1 жылдан астам) емдеу барысында қолданғанда көбінесе, егде жастағы немесе бұрыннан басқа да қауіп факторлары бар пациенттерде ортан жіліктің, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупін біршама дәрежеде арттыруы мүмкін. Зерттеу деректері ППТ сынудың жалпы қаупін 10-40% арттыруы ықтимал екенін болжауға мүмкіндік береді. Олардың кейбіреулері басқа қауіп факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес ем және D дәрумені мен кальцийдің талапқа сай мөлшерін қабылдауы тиіс.

Терінің күрделі жағымсыз реакциялары. Пантопразолды қолданғанда өмірге қауіпті немесе өліммен аяқталуы мүмкін терінің күрделі жағымсыз реакцияларын, оның ішінде мультиформалы эритеманы, Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермалық некролизді (TEN, Лайелл синдромын), эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік рекциялар туындағаны туралы хабарланды. Бұл реакциялардың пайда болу жиілігі белгісіз (4.8 бөлімін қараңыз). Пантопразолды тағайындау кезінде пациенттерді осы тері реакцияларының белгілері мен симптомары туралы және олардың пайда болуын мұқият бақылау қажеттілігі туралы хабардар ету керек. Осы белгілер мен симптомдар пайда болған жағдайда пантопразолды қолдануды дереу тоқтатып және балама ем тағайындау мүмкіндігін қарастырған жөн.

Жеделге жуық терілік қызыл жегі. ППТ қолдануды жеделге жуық терілік қызыл жегі дамуының өте сирек жағдайларымен байланыстырады. Егер зақымдану, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын аумақтарда туындаса, артралгиямен қатар жүрсе пациент пантопразол қолдануды тоқтату қажеттігін қарастыру үшін дереу дәрігерге жүгінуі керек. ППТ алдыңғы емделу уақытында пациенттерде жеделге жуық терілік қызыл жегінің туындауы оның даму қаупін басқа ППТ қолдану кезінде жоғарылатуы мүмкін.

Зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпалы.

Хромогранин А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндік ісіктерге диагностика жасағанда зерттеу нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Мұндай әсерге жол бермеу үшін пантопразолмен емдеуді CgA деңгейін бағалағанға дейін кемінде 5 күн бұрын уақытша тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін қалыпты мәндер диапазонына оралмаса ППТ емді тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайта өлшеу жүргізу керек.

Қосымша заттар. Бұл дәрілік препараттың құрамында натрийдің кемінде 1 ммоль (23 мг)/дозасы бар, яғни іс жүзінде натрийсіз дерлік.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Сіңірілуі рН тәуелді дәрілік заттар.

Асқазан қышқылы секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол биологиялық жетімділігі асқазанның pH көрсеткішіне тәуелді басқа дәрілік препараттардың, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір азольді фунгицидтердің және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттардың сіңірілуін төмендетуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері.

Атазанавир мен сіңірілуі рН тәуелді АИТВ қарсы басқа дәрілермен, протонды помпа тежегіштерімен бірге қабылдау АИТВ қарсы бұл препараттардың биологиялық жетімділігінің елеулі төмендеуіне әкелуі және осы дәрілердің тиімділігіне ықпал етуі мүмкін. Осылайша, протонды помпа тежегіштерін атазанавирмен бірге қабылдау ұсынылмайды.

АИТВ протеаза тежегіштерін ППТ-мен бірге қолданудан аулақ болу мүмкін болмаған жағдайда, мұқият клиникалық мониторинг (мысалы, вирустық жүктеме) ұсынылады. Пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы керек. АИТВ протеаза тежегіштерінің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Кумариндік антикоагулянттар (фенпрокумон және варфарин).

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қолдану варфарин, фенпрокумон немесе ХҚИ (халықаралық қалыптасқан индекс) фармакокинетикасына әсер етпеді. Алайда, ППТ және варфаринді немесе фенпрокумонды бірге қолданған пациенттерде ХҚИ жоғарылағаны және протромбин уақытының ұзарғаны хабарланды. ХҚИ жоғарылауы және протромбин уақытының ұзаруы патологиялық қан кетудің дамуына және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Мұндай бірге қолдану жағдайында ХҚИ мен протромбин уақытына мониторинг жүргізу қажет.

Метотрексат.

Метотрексаттың жоғары дозаларын (мысалы, 300 мг) және ППТ бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде қандағы метотрексат деңгейін жоғарылататыны анықталды. Метотрексаттың жоғары дозаларын қабылдайтын пациенттерге, мысалы, обыры бар немесе псориазбен ауыратын науқастарға пантопразолмен емдеуді уақытша тоқтату ұсынылады.

Басқа өзара әрекеттесулер.

Пантопразол елеулі дәрежеде бауырда Р450 цитохромы ферменттері жүйесі арқылы метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы - CYP2С19 және басқа метаболизмдік жолдардың көмегімен метилсіздену, соның ішінде CYP3А4 ферментімен тотығу. Пантопразол мен осы жолдардың көмегімен метаболизденетін дәрілік заттар (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин, құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер) арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер болатыны туралы деректер жоқ.

Пантопразолдың осы ферменттік жүйе арқылы метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы туралы бірқатар зерттеулердің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2С9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2Е1 (мысалы, этанол) көмегімен метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне әсер етпейтінін, дигоксиннің сіңуімен астасатын р-гликопротеинге әсер етпейтінін көрсетеді.

Бір уақытта тағайындалатын антацидтермен өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың бір мезгілде тағайындалған белгілі бір антибиотиктермен (мысалы, кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) өзара әрекеттесуін зерделеу бойынша зерттеулер жүргізілді. Бұл препараттар арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

CYP2C19 ферментін тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік заттар.

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. Пантопразолмен жоғары дозаларда ұзақ ем қабылдап жүрген пациенттер үшін және бауыр функциясы бұзылған пациенттер үшін препараттың дозасын төмендету қажеттігін қарастыру қажет. Рифампицин және шілтерлі шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 әсер ететін ферменттердің индукторлары осы ферменттік жүйелер арқылы метаболизденетін ППТ плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Сіңірілуі рН тәуелді дәрілік заттар.

Асқазан қышқылы секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол биологиялық жетімділігі асқазанның pH көрсеткішіне тәуелді басқа дәрілік препараттардың, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір азольді фунгицидтердің және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттардың сіңірілуін төмендетуі мүмкін.

АИТВ протеаза тежегіштері.

Атазанавир мен сіңірілуі рН тәуелді АИТВ қарсы басқа дәрілермен, протонды помпа тежегіштерімен бірге қабылдау АИТВ қарсы бұл препараттардың биологиялық жетімділігінің елеулі төмендеуіне әкелуі және осы дәрілердің тиімділігіне ықпал етуі мүмкін. Осылайша, протонды помпа тежегіштерін атазанавирмен бірге қабылдау ұсынылмайды.

АИТВ протеаза тежегіштерін ППТ-мен бірге қолданудан аулақ болу мүмкін болмаған жағдайда, мұқият клиникалық мониторинг (мысалы, вирустық жүктеме) ұсынылады. Пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы керек. АИТВ протеаза тежегіштерінің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Кумариндік антикоагулянттар (фенпрокумон және варфарин).

Пантопразолды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қолдану варфарин, фенпрокумон немесе ХҚИ (халықаралық қалыптасқан индекс) фармакокинетикасына әсер етпеді. Алайда, ППТ және варфаринді немесе фенпрокумонды бірге қолданған пациенттерде ХҚИ жоғарылағаны және протромбин уақытының ұзарғаны хабарланды. ХҚИ жоғарылауы және протромбин уақытының ұзаруы патологиялық қан кетудің дамуына және тіпті өлімге әкелуі мүмкін. Мұндай бірге қолдану жағдайында ХҚИ мен протромбин уақытына мониторинг жүргізу қажет.

Метотрексат.

Метотрексаттың жоғары дозаларын (мысалы, 300 мг) және ППТ бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде қандағы метотрексат деңгейін жоғарылататыны анықталды. Метотрексаттың жоғары дозаларын қабылдайтын пациенттерге, мысалы, обыры бар немесе псориазбен ауыратын науқастарға пантопразолмен емдеуді уақытша тоқтату ұсынылады.

Басқа өзара әрекеттесулер.

Пантопразол елеулі дәрежеде бауырда Р450 цитохромы ферменттері жүйесі арқылы метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы - CYP2С19 және басқа метаболизмдік жолдардың көмегімен метилсіздену, соның ішінде CYP3А4 ферментімен тотығу. Пантопразол мен осы жолдардың көмегімен метаболизденетін дәрілік заттар (карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин, құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер) арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер болатыны туралы деректер жоқ.

Пантопразолдың осы ферменттік жүйе арқылы метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.

Өзара әрекеттесулерінің ықтималдығы туралы бірқатар зерттеулердің нәтижелері пантопразолдың CYP1A2 (мысалы, кофеин, теофиллин), CYP2С9 (мысалы, пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (мысалы, метопролол), CYP2Е1 (мысалы, этанол) көмегімен метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне әсер етпейтінін, дигоксиннің сіңуімен астасатын р-гликопротеинге әсер етпейтінін көрсетеді.

Бір уақытта тағайындалатын антацидтермен өзара әрекеттесуі анықталмады.

Пантопразолдың бір мезгілде тағайындалған белгілі бір антибиотиктермен (мысалы, кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) өзара әрекеттесуін зерделеу бойынша зерттеулер жүргізілді. Бұл препараттар арасында клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ.

CYP2C19 ферментін тежейтін немесе индукциялайтын дәрілік заттар.

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіштері пантопразолдың жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. Пантопразолмен жоғары дозаларда ұзақ ем қабылдап жүрген пациенттер үшін және бауыр функциясы бұзылған пациенттер үшін препараттың дозасын төмендету қажеттігін қарастыру қажет. Рифампицин және шілтерлі шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 әсер ететін ферменттердің индукторлары осы ферменттік жүйелер арқылы метаболизденетін ППТ плазмалық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік. Жүкті әйелдердің пантопрозолды қолдануы бойынша қолда бар деректер (жүктіліктің нәтижелері туралы шамамен 300-1000 хабарлама) препараттың эмбриондық немесе фето-неонаталдық уыттылығының жоқтығын көрсетеді. Жануарларға жүргізілген зерттеулердің барысында ұрпақ өрбітуге уыттылығы байқалған. Сақтандыру шарасы ретінде жүкті әйелдердің пантопрозолды қолдануынан аулақ болу керек.

Бала емізу кезеңі. Жануарларға жүргізілген зерттеулер пантопразолдың емшек сүтіне бөлініп шығатынын көрсетті. Пантопразолдың адамның емшек сүтіне экскрециясы туралы деректер жеткіліксіз, дегенмен ондай экскреция туралы хабарланған. Жаңа туған нәрестелер/еметін балалар үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Баланы емізуді тоқтату немесе пантопразолмен емдеуді тоқтату/емдеуден тартыну туралы шешімді баланы емізуден бала үшін пайданы және пантопразолмен емдеуден әйел үшін пайданы ескере отырып қолдану қажет.

Фертильділік. Пантопразол жануарларға жүргізілген зерттеулерде фертильділікті бұзған жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Пантопразол автокөлікті немесе басқа механизмдерді басқару кезінде реакция жылдамдығына әсер етпейді немесе өте елеусіз әсер етеді. Бас айналу және көру бұзылыстары сияқты жағымсыз реакциялардың ықтимал дамуын ескеру қажет. Мұндай жағдайларда автокөлікті басқаруға немесе механизмдермен жұмыс істеуге болмайды.

Дозалау режимі

Ересектер мен 12 жастан асқан балалар.

Рефлюкс-эзофагитті емдеу.

Ұсынылатын дозасы тәулігіне ЗОЛОПЕНТ® 40 мг 1 таблеткасын құрайды. Жекелеген жағдайларда, әсіресе рефлюкс-эзофагитті емдеуге арналған басқа препараттарды қолданудан әсер болмағанда дозаны екі еселеуге (тәулігіне ЗОЛОПЕНТ®40 мг 2 таблеткасы) болады.

Рефлюкс-эзофагитті емдеу, әдетте, 4 аптаға созылады. Егер бұл жеткіліксіз болса сауығуды келесі 4 аптада күтуге болады.

Ересектер.

H. pylori эрадикациясы, екі антибиотикпен біріктірілімде

Асқазан және он екі елі ішек ойықжарасы бар H. pylori қатысты нәтижесі оң ересек пациенттерде микроорганизмнің эрадикациясына біріктірілген емнің көмегімен жету қажет. Бактериялық резистенттілікке қатысты жергілікті деректерді және тиісті бактерияға қарсы препараттарды қолдануға және тағайындауға қатысты ұлттық нұсқауларды ескеру керек. H. pylori эрадикациясы үшін микроорганизмдердің сезімталдығына байланысты ересектерде мынадай емдік біріктірілімдер тағайындалуы мүмкін:

а) ЗОЛОПЕНТ® препаратының 1 таблеткасы тәулігіне 2 рет 40 мг + тәулігіне 2 рет 1000 мг амоксициллин + 500 мг кларитромицин тәулігіне 2 рет;

б) ЗОЛОПЕНТ® препаратының 1 таблеткасы 40 мг тәулігіне 2 рет + 400-500 мг метронидазол (немесе 500 мг тинидазол) тәулігіне 2 рет + 250-500 мг кларитромицин тәулігіне 2 рет;

в) ЗОЛОПЕНТ® препаратының 1 таблеткасы 40 мг тәулігіне 2 рет + 1000 мг амоксициллин тәулігіне 2 рет + 400-500 мг метронидазол (немесе 500 мг тинидазол) тәулігіне 2 рет.

H. pylori эрадикациясы үшін біріктірілген емді қолданғанда ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратының екінші таблеткасын кешке тамақ ішер алдында 1 сағат бұрын қабылдау керек. Емдеу мерзімі 7 күнді құрайды және жалпы емдеу ұзақтығы екі аптадан аспайтын тағы 7 күнге созуға болады.

Егер ойықжараның жазылуын қамтамасыз ету үшін әрі қарай пантопразолмен емдеу көрсетілсе асқазан және он екі елі ішек ойықжарасы кезіндегі дозаларға қатысты нұсқауларды қарастыру керек.

Егер біріктірілген ем көрсетілмесе, мысалы, H. рylori қатысты нәтижесі теріс пациенттерде монотерапия үшін ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратын төмендегі дозаларда қолданады.

Асқазан ойықжарасын емдеу.

ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратының тәулігіне 1 таблеткасы. Жекелеген жағдайларда, әсіресе басқа препараттарды қолданудан әсер болмағанда дозаны екі еселеуге (ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратының тәулігіне 2 таблеткасы) болады.

Асқазан ойықжарасын емдеу, әдетте 4 аптаға созылады. Егер бұл жеткіліксіз болса, ойықжараның жазылуын келесі 4 аптада күтуге болады.

Он екі елі ішек ойықжарасын емдеу.

ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратының тәулігіне 1 таблеткасы. Жекелеген жағдайларда, әсіресе басқа препараттарды қолданудан әсер болмағанда дозаны екі еселеуге (ЗОЛОПЕНТ® 40 мг препаратының тәулігіне 2 таблеткасы) болады.

Он екі елі ішек ойықжарасын емдеу үшін, әдетте, 2 апта қажет. Егер бұл жеткіліксіз болса, ойықжараның жазылуын келесі 2 аптада күтуге болады.

Золлингер-Эллисон синдромын және басқа да гиперсекреторлық патологиялық жағдайларды емдеу.

Золлингер-Эллисон синдромын және басқа да гиперсекреторлық патологиялық жағдайларды емдеу үшін бастапқы доза 80 мг (40 мг-ден ЗОЛОПЕНТ® препаратының 2 таблеткасы) құрайды. Қажет болғанда асқазан сөлінің қышқылдық көрсеткіштеріне байланысты арттыра немесе азайта отырып, осыдан кейін дозаны титрлеуге болады. Тәулігіне 80 мг асатын дозаны екі қабылдауға бөлу қажет. Дозаны уақытша пантопразолдың 160 мг жоғары арттыруға болады, бірақ қолдану ұзақтығы қышқылдықты талапқа сай бақылау үшін қажетті кезеңмен ғана шектелуі тиіс.

Золлингер-Эллисон синдромын және басқа патологиялық жағдайларды емдеу ұзақтығы шектелмеген және клиникалық қажеттілікке байланысты.

Пациенттердің ерекше топтары.

Балалар.

ЗОЛОПЕНТ® 40 мг 12 жастан асқан балаларға рефлюкс-эзофагитті емдеу үшін көрсетілген. Препаратты 12 жасқа дейінгі балаларға қолдану ұсынылмайды, себебі пантопрозолдың осы жас санаты үшін қауіпсіздігі мен тиімділігіне қатысты деректер шектеулі.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер. Бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге тәуліктік дозадан 20 мг аспауы тиіс (ЗОЛОПЕНТ® 20 мг препаратының 1 таблеткасы). Бауыр функциясы орташа және ауыр дәрежелі бұзылған пациенттерге ЗОЛОПЕНТ® препаратын H. pylori эрадикациясы үшін біріктірілген емде қолданбаған жөн, өйткені қазіргі уақытта пациенттердің бұл санаты үшін мұндай қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер үшін дозаны түзету керек емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге ЗОЛОПЕНТ® препаратын H. pylori эрадикациясы үшін біріктірілген емде қолданбаған жөн, өйткені қазіргі уақытта пациенттердің бұл санаты үшін мұндай қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.

Егде жастағы пациенттер үшін дозаны түзету керек емес.

Енгізу әдісі мен жолы

ЗОЛОПЕНТ®, ішекте еритін, қабықпен қапталған таблеткаларды астан 1 сағат бұрын шайнамай немесе ұсақтамай тұтастай қабылдап, сумен ішу керек.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Артық дозалану симптомдары белгісіз.

240 мг-ге дейінгі дозаларды вена ішіне енгізгенде 2 минут бойы жақсы көтерімді болды. Пантопразол ақуыздармен экстенсивті байланысатындықтан, ол диализ арқылы оңай шығарылуы мүмкін препараттарға жатпайды.

Уыттанудың клиникалық белгілері болатын артық дозалану жағдайында симптоматикалық және демеуші ем қолданылады. Спецификалық емге қатысты нұсқаулар жоқ.  

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Егер препараттың келесі дозасы қабылданбаған болса, ертесі күні келесі ұсынылған дозаны әдеттегі уақытында қабылдаңыз. Препараттың қос дозасын бір күнде қабылдауға болмайды.

Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігердің немесе фармацевттің кеңесіне жүгініңіз.

Артық дозалану симптомдары белгісіз.

240 мг-ге дейінгі дозаларды вена ішіне енгізгенде 2 минут бойы жақсы көтерімді болды. Пантопразол ақуыздармен экстенсивті байланысатындықтан, ол диализ арқылы оңай шығарылуы мүмкін препараттарға жатпайды.

Уыттанудың клиникалық белгілері болатын артық дозалану жағдайында симптоматикалық және демеуші ем қолданылады. Спецификалық емге қатысты нұсқаулар жоқ.  

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Егер препараттың келесі дозасы қабылданбаған болса, ертесі күні келесі ұсынылған дозаны әдеттегі уақытында қабылдаңыз. Препараттың қос дозасын бір күнде қабылдауға болмайды.

Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігердің немесе фармацевттің кеңесіне жүгініңіз.

14 таблеткадан алюминий форматурадан және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

10 таблеткадан алюминий форматурадан және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Түпнұсқалық қаптамасында 25 ºC-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.