Уральске қаласындағы Амитриптилин Таблеткалары 25 Мг №50 | ЧАО «Технолог»

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – амитриптилин гидрохлориді (амитриптилинге шаққанда) 25 мг;

қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, гипромеллоза, магний стеараты, коллоидты кремнийдің қостотығы, полиэтиленгликоль 6000, титанның қостотығы (Е 171), тальк, полисорбат 80, кармоизин (Е 122).

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Қабықпен қапталған, ашық қызғылттан қызғылт түске дейін, дөңгелек пішінді, жоғарғы және төменгі беткейі дөңес таблеткалар. Үлкейткіш астындағы сынығында бір тұтас қабатпен қоршалған ядро көрінеді.

Амитриптилин мына жағдайларда қолданылады:

- ересектерде үлкен депрессиялық бұзылыстарды емдеуде

- ересектердегі невропатиялық ауырсынуды емдеу

- ересектердегі созылмалы бас ауыруын профилактикалық емдеу

- ересектерде бас сақинасын профилактикалық емдеу.

амитриптилинге, трициклді антидепрессанттарға немесе препараттың кез келген қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық

жақында өткерген миокард инфарктісі, жүрек блокадасының немесе жүрек ырғағы бұзылуының кез келген дәрежесі, коронарлық қан айналымының жеткіліксіздігі

МАО тежегіштерімен (моноаминоксидаза тежегіштерімен) қатар емдеу. Амитриптилинді және МАО тежегіштерін бір мезгілде қолдану серотонинді синдромды (ажитация, сананың шатасуы, тремор, миоклонус және гипертермияны қамтитын симптомдардың үйлесуі) тудыруы мүмкін. Амитриптилинмен емдеу МАО селективті емес тежегіштерімен емдеуді тоқтатқаннан кейін 14 күннен кейін және қайтымды моклобемидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін кем дегенде 1 күннен кейін басталуы мүмкін; МАО тежегіштерімен емдеуді амитриптилинмен емдеуді тоқтатқаннан кейін 14 күннен кейін бастауға болады.

бауырдың ауыр аурулары

порфирия

тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза ферменті тапшылығы және глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

18 жасқа дейінгі балалық және жасөспірімдік кезең.

Амитриптилинді анамнезінде эпилепсиясы бар пациенттерге, сондай-ақ бауыр функциясы бұзылған немесе феохромоцитомасы бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Қант диабеті бар пациенттерде қандағы қант концентрациясы өзгеруі мүмкін.

Шизофренияның депрессиялық компонентін емдеу үшін қолданған кезде амитриптилин психоздық симптомдарды нашарлатуы мүмкін.

Жоғары дозаларды қолданған кезде жүрек аритмиясы және ауыр гипотензия пайда болуының ықтималдығы жоғары. Бұл құбылыстар қалыпты дозаны қабылдайтын, жүрек ауруына шалдыққан пациенттерде де туындауы мүмкін.

QT аралығының ұзару синдромы

Постмаркетингтік кезеңде QT аралығының ұзару синдромы және аритмия жағдайларының болғаны туралы хабарланды. Айқын брадикардиясы, декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге немесе QT аралығын ұзартатын препараттарды қатар қабылдайтын пациенттерге сақ болу керек. Электролиттік теңгерімнің бұзылуы (гипокалиемия, гиперкалиемия, гипомагнезиемия) проаритмогендік қауіпті жоғарылататыны белгілі.

Үш/төртциклді антидепрессанттармен емдеу кезінде қабылданатын анестетиктер аритмия мен гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін. Мүмкін болса, операция жүргізуден бірнеше күн бұрын осы дәрілік препаратты қабылдауды тоқтату керек. Егер шұғыл операция қажет болса, анестезиологқа пациенттің осындай ем алатыны туралы хабарлау қажет.

Гипертиреозы бар немесе тироидты препараттар қабылдайтын пациенттер аритмияның даму қаупіне байланысты аса сақ болу керек.

Егде жастағы пациенттер ортостаздық гипотензияға анағұрлым бейім.

Бұл дәрілік препаратты құрысу синдромы, несеп шығарудың іркілуі, қуықасты безінің гипертрофиясы, гипертиреоз, параноидальді симптоматикамен және үдемелі бауыр немесе жүрек-қантамыр аурулары, пилоростеноз және ішектің салданып бітелуі бар пациенттер сақтықпен қабылдауы қажет.

Көз камерасының тереңдігі аз мен бұрышы тар болуының сирек жағдайы бар пациенттерде қарашық дилатациясы салдарынан жедел глаукома ұстамаларына түрткі болуы мүмкін.

Суицид/суицидтік ойлар немесе клиникалық жағдайдың нашарлауы

 Депрессия суицидтік ойлардың, өзіне зақым келтіру мен суицидке ұмтылыс (суицидтік әрекеттер және білінулері) пайда болу қаупінің жоғарылауымен байланысты. Қауіп тұрақты ремиссия басталғанға дейін болады. Жақсару емнің алғашқы аптасы немесе одан көбірек апта ішінде байқалмауы мүмкін, сондықтан пациенттер жақсару белгілері пайда болғанға дейін дәрігердің бақылауында болуы тиіс. Жалпы клиникалық тәжірибеге сәйкес, суицид қаупі қалпына келу кезеңінің алғашқы сатысында ұлғаяды.

Анамнезінде суицидке әрекет жасаған, немесе емдеуді бастағанға дейін суицидтік ойлар ықтималдығы жоғары дәрежеде болған пациенттер емделу кезінде мұқият қадағалануы тиіс, өйткені оларда суицидтік ойлардың немесе суицидтік әрекеттердің пайда болу қаупі жоғары. Психикалық бұзылулары бар ересек пациенттерде плацебо-бақыланатын антидепрессанттарды клиникалық зерттеудің мета-анализі плацебомен салыстырғанда, антидепрессанттармен өзіне-өзі қол жұмсау қаупінің 25 жастан кіші пациенттерде артқанын көрсетті.

Дәрілік емдеуді жүргізу атап айтқанда, жоғары қауіп тобындағы пациенттердің, әсіресе емдеудің басында және дозасы өзгергеннен кейін жіті дәрігерлік бақылаумен қатар жүруі тиіс. Пациенттер (және пациенттерді күтуді жүзеге асыратын тұлғалар) жағдайды бақылау қажеттілігі туралы, клиникалық жағдайдың қандай да бір нашарлауын, суицидтік мінез-құлықтың немесе ойдың пайда болуын және мінез-құлқындағы әдеттен тыс өзгерістерді анықтау үшін жағдайды бақылау қажеттілігі туралы және осындай симптомдар анықталған жағдайда дәрігерге дереу қаралу қажеттігі туралы ескертілуі тиіс.

Маниакальді-депрессивті синдромы бар пациенттерде амитриптилинмен емдеу маниакальді фазаға әкелуі мүмкін. Маниакальді симптомдар пайда болған кезде амитриптилинді тоқтату керек.

Басқа психотроптық заттар сияқты препарат инсулин мен глюкозаға реакцияны өзгерте алады, бұл қант диабетімен ауыратын науқастарда диабетке қарсы емді түзетуді қажет етеді; сонымен қатар, депрессиялық ауру пациенттің организміндегі глюкоза теңгерімінің өзгеруімен білінуі мүмкін.

Антихолинергиялық немесе нейролептикалық дәрілік заттармен бір мезгілде тағайындағанда, әсіресе ыстық ауа райында, трициклді антидепрессанттарды қолдану аясында гиперпирексия жағдайлары туралы хабарланған.

Ұзақ емдеуден кейін емдеуді кенеттен тоқтату бас ауыруы, әлсіздік, ұйқысыздық және тітіркену түрінде тоқтату симптомдарын тудыруы мүмкін.

Серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер қабылдайтын пациенттерде амитриптилинді қабылдау кезінде сақ болу керек.

Балалар

Қауіпсіздік бойынша балалар мен жасөспірімдердің өсу, жетілу және когнитивті және мінез-құлық дамуына қатысты ұзақ мерзімді деректер жоқ.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Амитриптилиннің басқа дәрілік препараттарға әсер ету мүмкіндігі

Анальгетиктер: нефопаммен антихолинергиялық жағымсыз әсерлердің жоғарылауы; морфинмен анальгезияның жоғарылауы. Трамадолмен трициклді препараттарды қолдану кезінде ОЖЖ уыттануының жоғары қаупі.

Миорелаксанттар: трициклдық антидепрессанттар баклофеннің бұлшықеттерді босаңсытатын әсерін күшейтеді.

Нитраттар: сублингвальді нитраттардың әсерінің төм ендеуі (ауыз құрғауынан).

Қолдануға болмайтын біріктірілімдер

МАО тежегіштері (селективті емес, сондай-ақ селективті A (моклобемид) және B (селегилин) – «серотонинді синдром» қаупі).

Ұсынылмаған біріктірілімдер

Симпатомиметикалық дәрілер: Амитриптилинді адреналин, изопреналин, норадреналин, фенилэфрин, фенилпропаноламин және эфедрин (мысалы, жергілікті және жалпы әсер ететін анестетиктердегі және мұрын деконгестандардағы) сияқты симпатомиметикалық агенттермен бір мезгілде тағайындамаған жөн.

Нейрондардың адренергиялық блокаторлары: трициклді антидепрессанттар гуанетидин, бетанидин, резерпин, клонидин және метилдофа сияқты орталықтан әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілердің гипертонияға қарсы әсеріне қарама-қайшы әрекет етуі мүмкін. Трициклды антидепрессанттармен емдеу кезінде барлық гипертензияға қарсы емді қайта қарау ұсынылады. Клонидинді тоқтатқанда гипертония қаупі артады.

Антихолинергиялық дәрілер: трициклды антидепрессанттар бұл препараттардың көзге, орталық жүйке жүйесіне, ішекке және қуыққа әсерін күшейтуі мүмкін; ішектің салданып бітелуі, гиперпирексияның және т. б. пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты оларды біріктіріп қолданудан аулақ болу керек.

QT аралығын ұзартатын препараттар: оның ішінде хинидин, антигистаминді астемизол және терфенадин, кейбір нейролептиктер (атап айтқанда, пимозид және сертиндол), цизаприд, галофантрин және соталол сияқты аритмияға қарсы препараттар трициклді антидепрессанттарды қолдану кезінде қарыншалық аритмиялардың туындау ықтималдығын арттыруы мүмкін.

QT аралығына аддитивті әсердің пайда болу мүмкіндігіне және күрделі кардиоваскулярлық әсердің жоғары қаупіне байланысты амитриптилинді және метадонды бір мезгілде қолданған кезде сақ болыңыз.Сондай-ақ, гипокалиемияны тудыратын амитриптилин мен диуретиктерді (мысалы, фуросемид) бірге қолданғанда сақ болу ұсынылады.

Тиоридазин: тиоридазин метаболизмінің басылуына, демек, жүректің жағымсыз әсерлері жоғары қаупіне байланысты амитриптилинді және тиоридазинді (CYP2D6 субстраты) бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Трамадол: трамадол (CYP2D6 субстраты) және амитриптилин сияқты трициклді антидепрессанттарды бірге қолдану құрысу ұстамалары мен серотонинді синдромның пайда болу қаупін арттырады. Сонымен қатар, мұндай біріктірілім белсенді метаболитке трамадол метаболизмін бәсеңдетеді, осылайша, апиындық уытты әсерін тудыратын трамадолдың концентрациясын арттырады.

Зеңге қарсы препараттар: флуконазол және тербинафин сияқты препараттар сарысудағы трициклді антидепрессанттардың концентрациясын және қатар жүретін уыттылықты арттырады. Естен тану және пируэтті қарыншалық тахикардия (torsade de pointes) бақыланды.

Сақтықпен пайдаланылуы қажет біріктірілімдер

ОЖЖ депрессанттары: амитриптилин алкогольдің, барбитураттардың және басқа ОЖЖ депрессанттарының седативті әсерін күшейтуі мүмкін.

Басқа дәрілік препараттардың амитриптилинге әсер ету қабілеті

Трициклді антидепрессанттар (ТЦА), амитриптилинді қоса, бірінші кезекте полиморфты саналатын CYP2D6 және P450 цитохромының CYP2C19 изоферменттерімен метаболизденеді. Амитриптилиннің метаболизміне қатысатын басқа изозимдер CYP3A4, CYP1A2 және CYP2C9 болып табылады.

CYP2D6 тежегіштері: CYP2D6 изоферменті әртүрлі дәрілік заттармен, мысалы, нейролептиктермен, серотонинді кері қармайтын тежегіштермен, бета-блокаторлармен және аритмияға қарсы препараттармен тежелуі мүмкін. CYP2D6 күшті тежегіштеріне бупропион, флуоксетин, пароксетин және хинидин жатады. Бұл препараттар ТЦА метаболизмін айтарлықтай төмендетуі және плазмадағы концентрацияны айтарлықтай арттыруы мүмкін. ТЦА басқа, CYP2D6 күшті тежегіші екені белгілі препаратпен бірге енгізген кезде плазмадағы ТЦА концентрациясының деңгейін бақылау керек. Амитриптилиннің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилинді дулоксетинмен, орташа CYP2D6 тежегішімен бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

P450 цитохромының басқа тежегіштері: циметидин, метилфенидат және кальций өзекшелерінің блокаторлары (мысалы, дилтиазем және верапамил) плазмадағы трициклді антидепрессанттардың деңгейін және қатар жүретін уыттылығын арттыруы мүмкін. Флуконазол (CYP2C9 тежегіштері) және тербинафин (CYP2D6 тежегіштері) сияқты зеңге қарсы дәрілер қан сарысуында амитриптилин мен нортриптилин деңгейлерін арттыратыны анықталды.

CYP3A4 және CYP1A2 изоферменттері амитриптилинді аз дәрежеде метаболиздейді. Алайда флувоксаминнің (CYP1A2 күшті тежегіші) плазмадағы амитриптилин концентрациясын арттыратыны анықталды және мұндай біріктірілімді болдырмаған жөн. Клиникалық маңызды өзара әрекеттесуді амитриптилинді және кетоконазол, итраконазол және ритонавир сияқты CYP3A4 күшті тежегіштерін бірге қолданғанда күтуге болады.

Трициклді антидепрессанттар және нейролептиктер бір-бірінің метаболизміне өзара кедергі келтіреді; бұл құрысу шегінің төмендеуіне және ұстамаға әкелуі мүмкін. Бұл препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

P450 цитохром индукторлары: пероральді контрацептивтер, рифампицин, фенитоин, барбитураттар, карбамазепин және кәдімгі шайқурай трициклді антидепрессанттардың метаболизмін арттыруы және плазмадағы трициклді антидепрессанттар деңгейінің төмендеуіне және антидепрессанттар әсерінің азаюына әкелуі мүмкін. Бос плазмадағы амитриптилиннің концентрациясы және нортриптилиннің концентрациясы этанол болған кезде артқан.

Натрий вальпроаты мен вальпромидті қолдану қан плазмасындағы амитриптилин концентрациясының жоғарылауына әсер етуі мүмкін. Сондықтан клиникалық бақылау ұсынылады.

Арнайы сақтандырулар

Қосымша заттар

Амитриптилин дәрілік препаратының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қолдануға болмайды.

Препарат құрамында кармоизин бояғышы (E 122) бар, сондықтан Амитриптилин таблеткаларын балалар тәжірибесінде қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде амитриптилиннің әсеріне қатысты шектеулі клиникалық деректер ғана қолжетімді. Клиникаға дейінгі зерттеулер репродуктивті уыттылықты көрсетті. Амитриптилин, егер абсолютті қажеттілік болмаса, жүктілік кезінде ұсынылмайды және қауіп/пайда арақатынасын мұқият қарағаннан кейін ғана болады. Ұзақ уақыт пайдалану кезінде және жүктіліктің соңғы аптасында тағайындалғаннан кейін жаңа туған нәрестелерде абстиненция симптомдары болуы мүмкін. Бұл ашушаңдық, гипертония, тремор, жүйесіз тыныс алу, дұрыс іше алмау және қатты жылау және ықтимал антихолинергиялық симптомдарды (несеп шығару кідірісі, іш қату) қамтуы мүмкін.

Лактация

Амитриптилин және оның метаболиттері емшек сүтіне өтеді (анасы қабылдаған дозаның 0,6-1,0%). Емшектегі балаға төнетін қаупін де жоққа шығаруға болмайды.Анасы үшін емдеудің пайдасы мен бала үшін емшек емізудің пайдасын ескере отырып, емшек емізуді тоқтату немесе емді тоқтату/тоқтата тұру туралы шешім қабылдануы тиіс.

Фертильділігі

Амитриптилиннің адамның ұрпақ өрбіту функциясына әсері туралы деректер жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Амитриптилин седативті препарат болып табылады. Психотроптық препараттар тағайындалған пациенттерде жалпы зейін қою және ойды жинақтаудың белгілі бір бұзылулары бақылануы мүмкін. Оларға көлік құралын немесе механизмдерді басқару қабілетіне қатысты ескерту жасалуы керек.

Бұл жағымсыз құбылыстар бір мезгілде алкоголь қабылдағанда күшеюі мүмкін.

Амитриптилиннің басқа дәрілік препараттарға әсер ету мүмкіндігі

Анальгетиктер: нефопаммен антихолинергиялық жағымсыз әсерлердің жоғарылауы; морфинмен анальгезияның жоғарылауы. Трамадолмен трициклді препараттарды қолдану кезінде ОЖЖ уыттануының жоғары қаупі.

Миорелаксанттар: трициклдық антидепрессанттар баклофеннің бұлшықеттерді босаңсытатын әсерін күшейтеді.

Нитраттар: сублингвальді нитраттардың әсерінің төм ендеуі (ауыз құрғауынан).

Қолдануға болмайтын біріктірілімдер

МАО тежегіштері (селективті емес, сондай-ақ селективті A (моклобемид) және B (селегилин) – «серотонинді синдром» қаупі).

Ұсынылмаған біріктірілімдер

Симпатомиметикалық дәрілер: Амитриптилинді адреналин, изопреналин, норадреналин, фенилэфрин, фенилпропаноламин және эфедрин (мысалы, жергілікті және жалпы әсер ететін анестетиктердегі және мұрын деконгестандардағы) сияқты симпатомиметикалық агенттермен бір мезгілде тағайындамаған жөн.

Нейрондардың адренергиялық блокаторлары: трициклді антидепрессанттар гуанетидин, бетанидин, резерпин, клонидин және метилдофа сияқты орталықтан әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілердің гипертонияға қарсы әсеріне қарама-қайшы әрекет етуі мүмкін. Трициклды антидепрессанттармен емдеу кезінде барлық гипертензияға қарсы емді қайта қарау ұсынылады. Клонидинді тоқтатқанда гипертония қаупі артады.

Антихолинергиялық дәрілер: трициклды антидепрессанттар бұл препараттардың көзге, орталық жүйке жүйесіне, ішекке және қуыққа әсерін күшейтуі мүмкін; ішектің салданып бітелуі, гиперпирексияның және т. б. пайда болу қаупінің жоғарылауына байланысты оларды біріктіріп қолданудан аулақ болу керек.

QT аралығын ұзартатын препараттар: оның ішінде хинидин, антигистаминді астемизол және терфенадин, кейбір нейролептиктер (атап айтқанда, пимозид және сертиндол), цизаприд, галофантрин және соталол сияқты аритмияға қарсы препараттар трициклді антидепрессанттарды қолдану кезінде қарыншалық аритмиялардың туындау ықтималдығын арттыруы мүмкін.

QT аралығына аддитивті әсердің пайда болу мүмкіндігіне және күрделі кардиоваскулярлық әсердің жоғары қаупіне байланысты амитриптилинді және метадонды бір мезгілде қолданған кезде сақ болыңыз.Сондай-ақ, гипокалиемияны тудыратын амитриптилин мен диуретиктерді (мысалы, фуросемид) бірге қолданғанда сақ болу ұсынылады.

Тиоридазин: тиоридазин метаболизмінің басылуына, демек, жүректің жағымсыз әсерлері жоғары қаупіне байланысты амитриптилинді және тиоридазинді (CYP2D6 субстраты) бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Трамадол: трамадол (CYP2D6 субстраты) және амитриптилин сияқты трициклді антидепрессанттарды бірге қолдану құрысу ұстамалары мен серотонинді синдромның пайда болу қаупін арттырады. Сонымен қатар, мұндай біріктірілім белсенді метаболитке трамадол метаболизмін бәсеңдетеді, осылайша, апиындық уытты әсерін тудыратын трамадолдың концентрациясын арттырады.

Зеңге қарсы препараттар: флуконазол және тербинафин сияқты препараттар сарысудағы трициклді антидепрессанттардың концентрациясын және қатар жүретін уыттылықты арттырады. Естен тану және пируэтті қарыншалық тахикардия (torsade de pointes) бақыланды.

Сақтықпен пайдаланылуы қажет біріктірілімдер

ОЖЖ депрессанттары: амитриптилин алкогольдің, барбитураттардың және басқа ОЖЖ депрессанттарының седативті әсерін күшейтуі мүмкін.

Басқа дәрілік препараттардың амитриптилинге әсер ету қабілеті

Трициклді антидепрессанттар (ТЦА), амитриптилинді қоса, бірінші кезекте полиморфты саналатын CYP2D6 және P450 цитохромының CYP2C19 изоферменттерімен метаболизденеді. Амитриптилиннің метаболизміне қатысатын басқа изозимдер CYP3A4, CYP1A2 және CYP2C9 болып табылады.

CYP2D6 тежегіштері: CYP2D6 изоферменті әртүрлі дәрілік заттармен, мысалы, нейролептиктермен, серотонинді кері қармайтын тежегіштермен, бета-блокаторлармен және аритмияға қарсы препараттармен тежелуі мүмкін. CYP2D6 күшті тежегіштеріне бупропион, флуоксетин, пароксетин және хинидин жатады. Бұл препараттар ТЦА метаболизмін айтарлықтай төмендетуі және плазмадағы концентрацияны айтарлықтай арттыруы мүмкін. ТЦА басқа, CYP2D6 күшті тежегіші екені белгілі препаратпен бірге енгізген кезде плазмадағы ТЦА концентрациясының деңгейін бақылау керек. Амитриптилиннің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Амитриптилинді дулоксетинмен, орташа CYP2D6 тежегішімен бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

P450 цитохромының басқа тежегіштері: циметидин, метилфенидат және кальций өзекшелерінің блокаторлары (мысалы, дилтиазем және верапамил) плазмадағы трициклді антидепрессанттардың деңгейін және қатар жүретін уыттылығын арттыруы мүмкін. Флуконазол (CYP2C9 тежегіштері) және тербинафин (CYP2D6 тежегіштері) сияқты зеңге қарсы дәрілер қан сарысуында амитриптилин мен нортриптилин деңгейлерін арттыратыны анықталды.

CYP3A4 және CYP1A2 изоферменттері амитриптилинді аз дәрежеде метаболиздейді. Алайда флувоксаминнің (CYP1A2 күшті тежегіші) плазмадағы амитриптилин концентрациясын арттыратыны анықталды және мұндай біріктірілімді болдырмаған жөн. Клиникалық маңызды өзара әрекеттесуді амитриптилинді және кетоконазол, итраконазол және ритонавир сияқты CYP3A4 күшті тежегіштерін бірге қолданғанда күтуге болады.

Трициклді антидепрессанттар және нейролептиктер бір-бірінің метаболизміне өзара кедергі келтіреді; бұл құрысу шегінің төмендеуіне және ұстамаға әкелуі мүмкін. Бұл препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

P450 цитохром индукторлары: пероральді контрацептивтер, рифампицин, фенитоин, барбитураттар, карбамазепин және кәдімгі шайқурай трициклді антидепрессанттардың метаболизмін арттыруы және плазмадағы трициклді антидепрессанттар деңгейінің төмендеуіне және антидепрессанттар әсерінің азаюына әкелуі мүмкін. Бос плазмадағы амитриптилиннің концентрациясы және нортриптилиннің концентрациясы этанол болған кезде артқан.

Натрий вальпроаты мен вальпромидті қолдану қан плазмасындағы амитриптилин концентрациясының жоғарылауына әсер етуі мүмкін. Сондықтан клиникалық бақылау ұсынылады.

Арнайы сақтандырулар

Қосымша заттар

Амитриптилин дәрілік препаратының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қолдануға болмайды.

Препарат құрамында кармоизин бояғышы (E 122) бар, сондықтан Амитриптилин таблеткаларын балалар тәжірибесінде қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде амитриптилиннің әсеріне қатысты шектеулі клиникалық деректер ғана қолжетімді. Клиникаға дейінгі зерттеулер репродуктивті уыттылықты көрсетті. Амитриптилин, егер абсолютті қажеттілік болмаса, жүктілік кезінде ұсынылмайды және қауіп/пайда арақатынасын мұқият қарағаннан кейін ғана болады. Ұзақ уақыт пайдалану кезінде және жүктіліктің соңғы аптасында тағайындалғаннан кейін жаңа туған нәрестелерде абстиненция симптомдары болуы мүмкін. Бұл ашушаңдық, гипертония, тремор, жүйесіз тыныс алу, дұрыс іше алмау және қатты жылау және ықтимал антихолинергиялық симптомдарды (несеп шығару кідірісі, іш қату) қамтуы мүмкін.

Лактация

Амитриптилин және оның метаболиттері емшек сүтіне өтеді (анасы қабылдаған дозаның 0,6-1,0%). Емшектегі балаға төнетін қаупін де жоққа шығаруға болмайды.Анасы үшін емдеудің пайдасы мен бала үшін емшек емізудің пайдасын ескере отырып, емшек емізуді тоқтату немесе емді тоқтату/тоқтата тұру туралы шешім қабылдануы тиіс.

Фертильділігі

Амитриптилиннің адамның ұрпақ өрбіту функциясына әсері туралы деректер жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Амитриптилин седативті препарат болып табылады. Психотроптық препараттар тағайындалған пациенттерде жалпы зейін қою және ойды жинақтаудың белгілі бір бұзылулары бақылануы мүмкін. Оларға көлік құралын немесе механизмдерді басқару қабілетіне қатысты ескерту жасалуы керек.

Бұл жағымсыз құбылыстар бір мезгілде алкоголь қабылдағанда күшеюі мүмкін.

Қосымша заттар

Амитриптилин дәрілік препаратының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге бұл препаратты қолдануға болмайды.

Препарат құрамында кармоизин бояғышы (E 122) бар, сондықтан Амитриптилин таблеткаларын балалар тәжірибесінде қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде амитриптилиннің әсеріне қатысты шектеулі клиникалық деректер ғана қолжетімді. Клиникаға дейінгі зерттеулер репродуктивті уыттылықты көрсетті. Амитриптилин, егер абсолютті қажеттілік болмаса, жүктілік кезінде ұсынылмайды және қауіп/пайда арақатынасын мұқият қарағаннан кейін ғана болады. Ұзақ уақыт пайдалану кезінде және жүктіліктің соңғы аптасында тағайындалғаннан кейін жаңа туған нәрестелерде абстиненция симптомдары болуы мүмкін. Бұл ашушаңдық, гипертония, тремор, жүйесіз тыныс алу, дұрыс іше алмау және қатты жылау және ықтимал антихолинергиялық симптомдарды (несеп шығару кідірісі, іш қату) қамтуы мүмкін.

Лактация

Амитриптилин және оның метаболиттері емшек сүтіне өтеді (анасы қабылдаған дозаның 0,6-1,0%). Емшектегі балаға төнетін қаупін де жоққа шығаруға болмайды.Анасы үшін емдеудің пайдасы мен бала үшін емшек емізудің пайдасын ескере отырып, емшек емізуді тоқтату немесе емді тоқтату/тоқтата тұру туралы шешім қабылдануы тиіс.

Фертильділігі

Амитриптилиннің адамның ұрпақ өрбіту функциясына әсері туралы деректер жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Амитриптилин седативті препарат болып табылады. Психотроптық препараттар тағайындалған пациенттерде жалпы зейін қою және ойды жинақтаудың белгілі бір бұзылулары бақылануы мүмкін. Оларға көлік құралын немесе механизмдерді басқару қабілетіне қатысты ескерту жасалуы керек.

Бұл жағымсыз құбылыстар бір мезгілде алкоголь қабылдағанда күшеюі мүмкін.

Дозалау режимі

Депрессиялық үлкен бұзылыстар

Емдеуді емге клиникалық жауапты және жақпаушылықтың кез келген белгілерін мұқият бақылай отырып, препараттың төмен дозасынан бастау және оны біртіндеп арттыру қажет.

Ересектер

Бастапқы тәуліктік доза күніне 2 рет 25 мг (тәулігіне 50 мг) құрайды. Қажет болса, дозаны біртіндеп күнара 25 мг-ға тәулігіне екі қабылдауға бөлінген 150 мг-ға дейін ұлғайтуға болады.

Демеуші доза ең төмен тиімді доза болып табылады.

65 жастан асқан егде жастағы пациенттер және жүрек-қан тамырлары аурулары бар пациенттер

Бастапқы тәуліктік доза 10-25 мг құрайды.

Тәуліктік доза пациенттің емге жеке жауабына және препарат жағымдылығына байланысты екі қабылдауға бөлінген 100-150 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін.

100 мг жоғары тәуліктік дозаны сақтықпен қолдану керек.

Демеуші доза ең төмен тиімді доза болып табылады.

Балалар

Амитриптилинді 18 жастан кіші балалар мен жасөспірімдерге қолдануға болмайды, өйткені олар үшін ұзақ мерзімді қауіпсіздігі және тиімділігі анықталмаған.

Емдеу ұзақтығы

Депрессияға қарсы әсері әдетте 2-4 аптадан кейін білінеді. Антидепрессанттармен емдеу симптоматикалық болып табылады және сондықтан жеткілікті түрде ұзақ болуы, қайталануын болдырмау үшін әдетте сауыққаннан кейін 6 айға дейін жалғасуы тиіс.

Невропатиялық ауыру, созылмалы бас ауыруының профилактикалық емі және бас сақинасының профилактикалық емі

Пациенттерге көтерімді жағымсыз дәрілік реакциялары бар ауыруды қажетті дәрежеде бәсеңдететін дозаны жекелей таңдау қажет. Әдетте ең төменгі тиімді доза симптомдарды емдеуге жеткілікті қысқа уақыт аралығында қолданылуы тиіс.

Ересектер

Ұсынылған тәуліктік доза 25-75 мг құрайды және кешкі уақытта қабылданады. 100 мг асатын дозалар сақтықпен қолданылуы тиіс.

Ұсынылған бастапқы доза 10-25 мг тең және кешке қабылданады.

Доза, егер ол жағымды болса, әрбір 3-7 күн сайын 10 мг-ден 25 мг дейін арттырылуы мүмкін.

Тәуліктік дозаны бір рет немесе екі қабылдауға бөліп қолдануға болады. 75 мг тең дозаны бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды.

Ауыруды бәсеңдететін әсері препаратты әдетте 2-4 апта қолданғаннан кейін білінеді.

65 жастан асқан егде жастағы пациенттер және жүрек-қан тамырлары аурулары бар пациенттер

Ұсынылған бастапқы доза 10-25 мг құрайды және кешкі уақытта қабылданады. 75 мг асатын дозалар сақтықпен қолданылуы тиіс.

Әдетте емдеуді ересектерге арналған ең аз дозадан бастау ұсынылады. Жеке реакцияға және жағымдылығына байланысты дозаны арттыруға болады.

Балалар

Амитриптилинді 18 жастан кіші балалар мен жасөспірімдерге қолдануға болмайды, өйткені олар үшін ұзақ мерзімді қауіпсіздігі және тиімділігі анықталмаған.

Емдеу ұзақтығы

Невропатиялық ауыру

Емдеу симптоматикалық болып табылады және сондықтан қажетті уақыт бойы созылуы керек. Көптеген пациенттерге емдеу бірнеше жыл бойы қажет болуы мүмкін. Емдеуді жалғастыру пациентке дұрыс екенін растау үшін үнемі қайта бағалап отыру ұсынылады.

Созылмалы бас ауыруының профилактикалық емі және ересектерде бас сақинасын профилактикалық емдеу

Емдеу қажетті уақыт бойы жалғасуы тиіс. Емдеуді жалғастыру пациент үшін дұрыс екенін растау мақсатында үнемі қайта бағалап отыру ұсынылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бұл препаратты бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге әдеттегі дозаларда қабылдауға болады.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Дозаны сақтықпен таңдау және мүмкіндігінше қан сарысуындағы амитриптилиннің деңгейін анықтау ұсынылады.

P450 цитохромы CYP2D6 тежегіштері

Пациенттің жеке реакциясына байланысты, егер CYP2D6 күшті тежегіші (мысалы, бупропион, хинидин, флуоксетин, пароксетин) амитриптилинмен емдеуге қосылатын болса, амитриптилиннің төмендеу дозасын қарастыру керек.

CYP2D6 немесе CYP2C19 белгілі баяу метаболизаторлары

Мұндай пациенттерде плазмада амитриптилиннің және оның белсенді метаболиті – нортриптилиннің жоғары концентрациясы болуы мүмкін. Ұсынылған бастапқы дозаны 50%-ға төмендету ұсынылады.

Енгізу әдісі және жолы

Амитриптилин ішке қолданылады. Таблеткаларды сумен ішіп жұту қажет.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары

Антихолинергиялық симптомдар: мидриаз, тахикардия, несептің іркілуі, шырышты қабықтың құрғауы, ішек жиырылуының төмендеуі, құрысулар, қызба, ОЖЖ функциясының күрт бәсеңдеуі, комаға дейін үдемелі сананың бұзылуы, тыныс алу жеткіліксіздігі. Гиперрефлексия табанды бүгу рефлекстерімен бірге жүруі мүмкін. Қатты тоңу пайда болуы мүмкін.

Жүрек тарапынан симптомдар: аритмия (қарыншалық тахиаритмия, пируэтті тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы). ЭКГ ұзақ PR аралығын демонстрирует длительный интервал PR, QRS кешені кеңеюін, QT аралығының ұзаруын, T- толқынның тегістелуін немесе инверсиясын, ST сегментінің депрессиясын және жүрек тоқтағанға дейін үдемелі жүрек бөгелуінің түрлі дәрежесін көрсетеді. Жедел артық дозаланудан кейінгі айқын уыттылықпен QRS кешенінің кеңеюінің өзара байланыстылығы әдетте жоғары болады. Жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипотония, кардиогендік шок. Метаболизмдік ацидоз, гипокалиемия, гипонатриемия.

Постмаркетингтік зерттеулер мен әдебиеттерде амитриптилиннің артық дозалануы кезіндегі Бругада синдромын және Бругада ЭКГ моделін бүркемелеуінің жағдайлары туралы мәліметтер бар.

Ересектерде препаратты 750 мг және одан көп ішке қабылдау ауыр уыттылыққа әкелуі мүмкін. Алкогольді және басқа психотроптық дәрілерді бір мезгілде қолдану артық дозалану кезіндегі әсерлерді күшейтеді. Артық дозаланудың жауаптары бір-бірінен ерекшеленуі мүмкін. Қалпына келтіру кезінде сананың шатасуы, психомоторлы қозу, елестеулер және атаксия пайда болуы мүмкін.

Емі

1. Қажет болса, ауруханаға (қарқынды емдеу бөлімшесі) жатқызу керек. Емдеу симптоматикалық және демеуші түрінде болады.

2. Егер қажет болса, тыныс алу жолдарының өткізгіштігін, тыныс алу және қан айналымын бағалау және қамтамасыз ету. Венаға енгізу жолын қамтамасыз ету. Тіпті күрделі емес жағдайларда да пациенттің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу.

3. Клиникалық белгілерін зерттеу; мочевина мен электролиттер деңгейін анықтау – калий деңгейінің төмендеуін және несептің шығуын бақылау. Артериялыққангаздарынтексеру-ацидозғатексеру. Электрокардиограмма жасау (QRS тексеру> 0,16 секунд).

4. Аралас артық дозаланғанда бензодиазепиннің уыттылығын жою үшін флумазенилді қолдануға болмайды.

5. Егер өлімге әкелу ықтималдығы бар артық дозалану бір сағат ішінде болған жағдайда ғана, асқазанды жуу қарастырылу керек.

6. Препаратты ішке қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде 50 г белсендірілген көмірді қолдану.

7. Қажет болса, интубациялау арқылы тыныс алу жолдарының өткізгіштігін демеу керек. Жасанды тыныс алу аппаратын қосу тыныс алудың болжамды тоқтап қалуын болдырмау үшін ұсынылады. Жүрек функциясына 3-5 күн бойы үздіксіз ЭКГ-мониторинг жүргізу. Келесі симптомдардың кез келгені туындаған кезде әрбір нақты жағдайда емдеу шараларын қабылдау керек:

- QRS алшақ аралықтары, жүрек жеткіліксіздігі және қарыншалық аритмиялар

- қан айналымының бұзылуы

- гипотония

- гипертермия

- құрысулар

- метаболизмдік ацидоз.

8. Мазасыздық пен құрысуды диазепаммен емдеуге болады.

9. Мазасыздық пен құрысуды диазепаммен емдеуге болады.Уыттылық белгілері бар пациенттер кемінде 12 сағат бойы бақылануы тиіс.

10. Пациент біраз уақыт естен тану жағдайында болса, рабдомиолизге мониторинг жүргізу қажет.

11. Артық дозалану көбіне әдейі болатындықтан пациенттерді қалпына келтіру кезеңінде басқа тәсілдермен өзіне-өзі қол жұмсауға тырысуы мүмкін. Осы класс препараттарымен әдейі немесе кездейсоқ дозаланғанда өлім жағдайы тіркелді.

Тоқтату симптомы қаупінің болуына көрсетілім

Емді тоқтатқан кезде препаратты бірнеше апта ішінде біртіндеп тоқтату керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі ұсыныстар

Осы препаратты қолдану туралы қандай да бір қосымша сұрақтар туындаса, емдеуші дәрігеріңізбен кеңесіңіз.

Симптомдары

Антихолинергиялық симптомдар: мидриаз, тахикардия, несептің іркілуі, шырышты қабықтың құрғауы, ішек жиырылуының төмендеуі, құрысулар, қызба, ОЖЖ функциясының күрт бәсеңдеуі, комаға дейін үдемелі сананың бұзылуы, тыныс алу жеткіліксіздігі. Гиперрефлексия табанды бүгу рефлекстерімен бірге жүруі мүмкін. Қатты тоңу пайда болуы мүмкін.

Жүрек тарапынан симптомдар: аритмия (қарыншалық тахиаритмия, пируэтті тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы). ЭКГ ұзақ PR аралығын демонстрирует длительный интервал PR, QRS кешені кеңеюін, QT аралығының ұзаруын, T- толқынның тегістелуін немесе инверсиясын, ST сегментінің депрессиясын және жүрек тоқтағанға дейін үдемелі жүрек бөгелуінің түрлі дәрежесін көрсетеді. Жедел артық дозаланудан кейінгі айқын уыттылықпен QRS кешенінің кеңеюінің өзара байланыстылығы әдетте жоғары болады. Жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипотония, кардиогендік шок. Метаболизмдік ацидоз, гипокалиемия, гипонатриемия.

Постмаркетингтік зерттеулер мен әдебиеттерде амитриптилиннің артық дозалануы кезіндегі Бругада синдромын және Бругада ЭКГ моделін бүркемелеуінің жағдайлары туралы мәліметтер бар.

Ересектерде препаратты 750 мг және одан көп ішке қабылдау ауыр уыттылыққа әкелуі мүмкін. Алкогольді және басқа психотроптық дәрілерді бір мезгілде қолдану артық дозалану кезіндегі әсерлерді күшейтеді. Артық дозаланудың жауаптары бір-бірінен ерекшеленуі мүмкін. Қалпына келтіру кезінде сананың шатасуы, психомоторлы қозу, елестеулер және атаксия пайда болуы мүмкін.

Емі

1. Қажет болса, ауруханаға (қарқынды емдеу бөлімшесі) жатқызу керек. Емдеу симптоматикалық және демеуші түрінде болады.

2. Егер қажет болса, тыныс алу жолдарының өткізгіштігін, тыныс алу және қан айналымын бағалау және қамтамасыз ету. Венаға енгізу жолын қамтамасыз ету. Тіпті күрделі емес жағдайларда да пациенттің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізу.

3. Клиникалық белгілерін зерттеу; мочевина мен электролиттер деңгейін анықтау – калий деңгейінің төмендеуін және несептің шығуын бақылау. Артериялыққангаздарынтексеру-ацидозғатексеру. Электрокардиограмма жасау (QRS тексеру> 0,16 секунд).

4. Аралас артық дозаланғанда бензодиазепиннің уыттылығын жою үшін флумазенилді қолдануға болмайды.

5. Егер өлімге әкелу ықтималдығы бар артық дозалану бір сағат ішінде болған жағдайда ғана, асқазанды жуу қарастырылу керек.

6. Препаратты ішке қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде 50 г белсендірілген көмірді қолдану.

7. Қажет болса, интубациялау арқылы тыныс алу жолдарының өткізгіштігін демеу керек. Жасанды тыныс алу аппаратын қосу тыныс алудың болжамды тоқтап қалуын болдырмау үшін ұсынылады. Жүрек функциясына 3-5 күн бойы үздіксіз ЭКГ-мониторинг жүргізу. Келесі симптомдардың кез келгені туындаған кезде әрбір нақты жағдайда емдеу шараларын қабылдау керек:

- QRS алшақ аралықтары, жүрек жеткіліксіздігі және қарыншалық аритмиялар

- қан айналымының бұзылуы

- гипотония

- гипертермия

- құрысулар

- метаболизмдік ацидоз.

8. Мазасыздық пен құрысуды диазепаммен емдеуге болады.

9. Мазасыздық пен құрысуды диазепаммен емдеуге болады.Уыттылық белгілері бар пациенттер кемінде 12 сағат бойы бақылануы тиіс.

10. Пациент біраз уақыт естен тану жағдайында болса, рабдомиолизге мониторинг жүргізу қажет.

11. Артық дозалану көбіне әдейі болатындықтан пациенттерді қалпына келтіру кезеңінде басқа тәсілдермен өзіне-өзі қол жұмсауға тырысуы мүмкін. Осы класс препараттарымен әдейі немесе кездейсоқ дозаланғанда өлім жағдайы тіркелді.

Тоқтату симптомы қаупінің болуына көрсетілім

Емді тоқтатқан кезде препаратты бірнеше апта ішінде біртіндеп тоқтату керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі ұсыныстар

Осы препаратты қолдану туралы қандай да бір қосымша сұрақтар туындаса, емдеуші дәрігеріңізбен кеңесіңіз.

Амитриптилин басқа трициклді антидепрессанттар сияқты жағымсыз әсерлер туындатуы мүмкін. Төменде көрсетілген кейбір жағымсыз әсерлердің, мысалы, бас ауыруы, тремор, зейін қоюдың бұзылуы, іштің қатуы және либидо төмендеуі депрессия белгілері болуы да мүмкін және әдетте депрессиялық жағдайы жақсарған кезде бәсеңдейді.

Өте жиі

- озбырлық

- қатты ұйқышылдық, тремор, бас айналу, бас ауыру, ұйқышылдық, сөйлеудің бұзылуы (дизартрия)

- аккомодацияның бұзылуы

- жүрек қағуының күшеюі, тахикардия

- ауыздың құрғауы, іш қатуы, жүрек айнуы

- мұрынның бітелуі

- гипергидроз

- дене салмағының артуы

Жиі

- сананың шатасуы, либидо төмендеуі, қозу

- зейін қою бұзылысы, дисгевзия, парестезия, атаксия

- мидриаз

- атриовентрикулярлық блокада, Гис тармағы шоғырының бөгелісі

- несеп шығарудың бұзылуы

- қажу, шөлдеуді сезіну

- эректильді дисфункция

- ЭКГ өзгерістері, ЭКГ QT аралығының ұзаруы, ЭКГ QRS кешенің алшақтануы, гипонатриемия

Жиі емес

- гипомания, мания, мазасыздық, ұйқысыздық, түнгі шым-шытырық түстер

- құрысулар

- құлақтағы шуыл

- коллапс, үдемелі жүрек жеткіліксіздігі

- гипертензия

- диарея, құсу, тілдің ісінуі

- бауыр жеткіліксіздігі (мысалы, бауырдың холестаздық ауруы)

- бөрту, есекжем, беттің ісінуі

- несептің іркілуі

- галакторея

- көзішілік қысымның жоғарылауы

Сирек

- агранулоцитоз, эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопенияны қоса, сүйек кемігінің қызметі бәсеңдеуі

- тәбеттің төмендеуі

- делирий (егде жастағы пациенттерде), елестеулер, суицидтік ойлар және мінез-құлық*

- аритмиялар

- ортостатикалық гипотензия

- сілекей бездері гипертрофиясы, ішектің салданып бітелуі

- сарғаю

- алопеция, фотосезімталдық реакциясы

- пирексия

- дене салмағының төмендеуі, бауыр сынамаларының қалыптан ауытқуы, қандағы сілтілік фосфатазаның жоғарылауы, трансаминазалардың белсенділігінің жоғарылауы

Өте сирек

- акатизия, полинейропатия

- жедел глаукома

- кардиомиопатия, «пируэт» типті қарыншалық тахикардия

- өкпе альвеоласы және сәйкесінше тіндердің аллергиялық қабынуы (альвеолит, Леффлер синдромы)

Белгісіз

- қандағы қант деңгейінің жоғарылауы немесе төмендеуі, анорексия

- паранойя

- экстрапирамидалық бұзылыстар

- көздің құрғауы

- сезімталдығы аса жоғары миокардит

- гипертермия

- асқазан жайсыздануы, стоматит

- гепатит

- гинекомастия

- прурит

* – Суицидтік ойлардың немесе мінез-құлықтың жағдайлары туралы емдеу кезінде немесе амитриптилинмен емдеу аяқталғаннан кейін дереу хабарланған. 50 және одан жоғары жастағы пациенттерде негізінен жүргізілетін эпидемиологиялық зерттеулер, серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштерін және трициклді антидепрессанттар қабылдайтын пациенттерде сүйек сынуының жоғары қаупін көрсетеді. Бұл қауіптің дамуының механизмі белгісіз.

Тоқтату синдромы

Трициклді антидепрессанттарды тоқтатумен байланысты симптомдарға, әсіресе ұзақ уақыт қабылдағаннан кейін, жүрек айнуы сияқты асқазан-ішек бұзылыстары; мысалы, дімкәстік, қалтырау, бас ауруы және қатты терлеу; ашушаңдық, мазасыздық, үрейлену және қозу; ұйқының бұзылуы (ұйқысыздық және анық түстер көру); паркинсонизм немесе акатизия; гипомания немесе мания (трициклді антидепрессанттармен ұзақ емдеуді тоқтатқаннан кейін 2-7 күн ішінде сирек кездесетін жағдайлар туралы хабарланған); жүрек соғысы аритмиясы сияқты жалпы соматикалық симптомдар қатысты. Бұл симптомдар тәуелділікті көрсетпейді.

Жүктіліктің соңғы триместрінде аналары трициклді антидепрессанттарды қабылдаған жаңа туған нәрестелерде тоқтату симптомдары, тыныс алу бәсеңдеуі және қозу сияқты жағымсыз реакциялар туралы хабарланды.

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольга негізінде рулон орамасы материалынан жасалған пішінді ұяшықты қаптамадағы 10 таблеткадан.

5 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшада.

Түпнұсқалық қаптамасында 25 0С- ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында 25 0С- ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!