Уральске қаласындағы Бипрол Таблеткалары 2,5 Мг №30 | Хемофарм АД Сербия

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – бисопролол фумараты, 2,5 мг,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лудипресс ЛЦЕ (лактоза моногидраты – 94,7-98,3 %, повидон 3-4 %), жүгері крахмалы, коллоидты кремнийдің қостотығы (аэросил), кросповидон, магний стеараты,

қабық құрамы: титанның қостотығы (Е 171), макрогол (полиэтиленгликоль 4000), гипромеллоза (гидроксипропилметилцеллюлоза), тальк.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, бір жағында сызығы бар ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар. Көлденең қимада ақ немесе ақ дерлік түсті ядро.

Дәрілік препарат ересектерде қолдануға көрсетілген.

ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштеріне, диуретиктерге және, қажет болса, жүрек гликозидтеріне қосымша, сол жақ қарыншаның систолалық функция төмендеуімен жүректің тұрақты созылмалы жеткіліксіздігін емдеуде

бисопрололға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

вена ішіне оң инотропты әсері бар дәрілік заттар енгізуді талап ететін жүректің жедел жеткіліксіздігі немесе декомпенсация сатысындағы жүректің созылмалы жеткіліксіздігі

кардиогенді шок

II және III дәрежедегі атриовентрикулярлы блокада (электрокардиостимуляторсыз)

синустық түйіннің әлсіздік синдромы

синоатриальді блокада

симптоматикалық брадикардия

симптоматикалық гипотензия

бронх демікпесінің немесе созылмалы обструкциялық өкпе ауруының ауыр түрлері

шеткері артериялар окклюзиялық ауруының ауыр түрлері немесе Рейно синдромының ауыр түрлері

емделмеген феохромоцитома

метаболизмдік ацидоз

тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП) – лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

емшек емізу кезеңі

18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Тұрақты созылмалы жүрек жеткіліксіздігін бисопрололмен емдеу титрлеудің арнайы фазасын жүргізуден (дозаны біртіндеп арттырудан) басталуы тиіс.

Бисопрололмен емдеуді, әсіресе жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) бар пациенттерде кенеттен тоқтатуға болмайды, өйткені бұл жүрек ауруы ағымының уақытша нашарлауына әкелуі мүмкін.

Бисопрололмен емдеудің бастапқы кезеңдерінде және препаратпен емдеуді тоқтатқан кезде пациенттер тұрақты мониторингті қажет етеді.

Қазіргі уақытта жүрек жеткіліксіздігі және мынадай қатарлас аурулары / күйлері бар пациенттерде бисопрололды қолдану тәжірибесі жеткіліксіз:

инсулинге тәуелді қант диабеті (І типі)

бүйрек функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы

бауыр функциясының ауыр дәрежелі бұзылуы

рестриктивті кардиомиопатия

туа біткен жүрек ақауы

жүрек клапанының гемодинамикалық елеулі зақымдануы

соңғы 3 айдың ішінде миокард инфарктісі

Бисопрололды мынадай жағдайларда сақтықпен қолдану керек:

бронх түйілуі (бронх демікпесі, тыныс алу жолының обструктивті аурулары)

қандағы глюкоза концентрациясының елеулі ауытқулары бар қант диабеті; гипогликемия симптомдары бүркемеленуі мүмкін

қатаң диета

десенсибилизациялаушы ем жүргізу. Басқа бета-адреноблокаторлар сияқты, бисопролол аллергендерге сезімталдықты және анафилаксиялық реакциялардың ауырлығын арттыруы мүмкін. Эпинефринмен (адреналинмен) ем әрқашан күтілетін емдік әсер бермейді

І дәрежелі атриовентрикулярлы (AV) блокада

Принцметал стенокардиясы; коронарлық түйілу жағдайлары байқалған. Жоғары бета1-селективтілікке қарамастан, Принцметал стенокардиясы бар пациенттерде бисопрололды қабылдаған кезде стенокардия ұстамаларын толық жоққа шығаруға болмайды

шеткері артериялардың облитерациялаушы аурулары; симптомдардың, әсіресе емнің басында үдеуі пайда болуы мүмкін

жалпы анестезия

Жалпы анестезия алатын пациенттерде бета-адреноблокаторлар индукция және интубация кезеңінде, сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде аритмия және миокард ишемиясы жағдайларының санын азайтады. Қазіргі уақытта периоперациялық кезеңде бета-адреноблокаторлармен емді тоқтатпау ұсынылады. Анестезиолог бета-адреноблокаторлармен ем туралы білуі тиіс, себебі бұл басқа дәрілік заттармен әлеуетті өзара әрекеттесуге, брадиаритмияның пайда болуына, рефлекторлық тахикардияның әлсіреуіне және қан жоғалтуды өтеудің рефлекторлық қабілетінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Егер хирургиялық араласудан бұрын бисопрололмен емді тоқтату қажет болса, оны біртіндеп жасап, жалпы анестезияны жүргізгенге дейін шамамен 48 сағат бұрын аяқтау керек.

Бисопрололдың верапамил немесе дилтиазем типті кальций антагонистерімен, І класты аритмияға қарсы препараттармен және орталық әсер ететін гипертензияға қарсы дәрілермен біріктірілімі әдетте ұсынылмайды.

Кардиоселективті (бета1) бета-адреноблокаторлар селективті емес бета - адреноблокаторлармен салыстырғанда өкпе функциясына азырақ әсер етуі мүмкін екендігіне қарамастан, оларды басқа бета-адреноблокаторларды қолдану сияқты, тыныс алу жолдарының обструктивті аурулары бар пациенттерге, егер бұл үшін нақты клиникалық қажеттілік болмаса, аулақ болу керек. Қажет болған жағдайда бисопрололды мұндай пациенттерде сақтықпен қолдану керек. Тыныс алу жолдарының созылмалы обструктивті аурулары бар пациенттерде бисопрололмен емдеуді мүмкін болатын ең төмен дозадан бастаған жөн, бұл ретте пациенттерді жаңа симптомдардың (мысалы, ентігу, физикалық жүктеменің жақпаушылығы, жөтел) пайда болу мәніне мұқият бақылау керек. Бронх демікпесінде немесе өкпенің басқа созылмалы обструктивті ауруларында бронходилатациялаушы дәрілерді бір уақытта қолдану көрсетілген. Бронх демікпесі бар пациенттерде тыныс алу жолдарының резистенттілігінің жоғарылауы мүмкін, бұл бета2-адреномиметиктердің анағұрлым жоғары дозасын қажет етуі мүмкін.

Псориазы бар пациенттерге, оның ішінде анамнезінде, пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана бета-адреноблокаторларды (мысалы, бисопролол) тағайындау керек.

Бүйрек үсті безінің ісігі (феохромоцитома) бар пациенттерде бисопролол альфа-адреноблокаторларды қолдану аясында ғана тағайындалуы мүмкін. Бисопрололмен емдеу кезінде қалқанша безінің гиперфункциясының симптомдары (гипертиреоз) бүркемеленуі мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ұсынылмайтын біріктірілімдер

Верапамил типті және, аз дәрежеде, дилтиазем типті кальций антагонистері жиырылу қабілетіне және атриовентрикулярлы өткізгіштікке теріс әсер көрсетеді. Бета-адреноблокаторлар қабылдайтын пациенттерге вена ішіне верапамил енгізу айқын гипотензияға және атриовентрикулярлы блокадаға әкелуі мүмкін.

Аритмияға қарсы I класс дәрілері (мысалы, хинидин, дизопирамид; лидокаин, фенитоин; флекаинид, пропафенон): атриовентрикулярлы өткізгіш уақытына әсері күшеюі және теріс инотропты әсері артуы мүмкін.

Гипертензияға қарсы орталықтық әсер ететін препараттар (мысалы, клонидин, метилдопа, моксонидин, рилменидин): орталықтық әсер ететін гипертензияға қарсы препараттармен бір мезгілде қолдану орталық симпатикалық тонусты шамадан тыс төмендетуі мүмкін және, осылайша, жүректің жиырылу жиілігінің және жүрек лықсытуының төмендеуіне, сондай-ақ вазодилатацияға әкелуі мүмкін. Әсіресе, бета-адреноблокаторларды тоқтатар алдында күрт тоқтату «қайта оралған» гипертензия қаупін арттыра алады.

Сақтықпен қолданылатын біріктірілімдер

Дигидропиридин типті кальций антагонистері (мысалы, фелодипин және амлодипин): бір мезгілде қолдану гипотензия қаупін арттыруы мүмкін, сонымен қатар жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарыншалардың сорғы функциясының әрі қарай нашарлау қаупінің артуын жоққа шығаруға болмайды.

Аритмияға қарсы ІІІ класс препараттары (мысалы, амиодарон): атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытына әсері күшеюі мүмкін.

Жергілікті бета-блокаторлар (мысалы, глаукоманы емдеуге арналған көзге тамызатын дәрілер) бисопрололдың жүйелі әсерін күшейтуі мүмкін.

Парасимпатомиметиктер: бір мезгілде қолдану атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытын және брадикардия қаупін арттыруы мүмкін.

Инсулин және диабетке қарсы ішуге арналған дәрілер: гипогликемиялық әсерінің күшеюі. Бета-адренорецепторлар блокадасы гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Анестетиктер: рефлекторлы тахикардияның әлсіреуі және гипотензия қаупінің артуы.

Дигиталис гликозидтері: атриовентрикулярлы өткізгіштік уақытының ұзаруы, жүректің жиырылу жиілігінің төмендеуі.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД) бисопрололдың гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.

Бета-адреномиметиктер (мысалы, изопреналин, добутамин): бисопрололмен біріктіру екі дәрінің де әсерін төмендетуі мүмкін.

Әрі бета-, әрі альфа-адренорецепторларды белсендіретін симпатомиметиктер (мысалы, норэпинефрин, эпинефрин): бисопрололмен біріктіргенде осы дәрілердің вазоконстрикторлы әсерлері көрініс беріп, артериялық қысымның көтерілуіне және мезгіл-мезгіл ақсаңдаудың өршуіне әкелуі мүмкін. Осындай өзара әрекеттесу іріктелмеген бета-адреноблокаторларға көбірек қатысты. Гипертензияға қарсы препараттармен, сондай-ақ артериялық қысымды төмендету қабілеті бар препараттармен (мысалы, үш циклді антидепрессанттар, барбитураттар, фенотиазиндер) бір мезгілде қолдану гипотензия қаупін арттыруы мүмкін.

Негізделуі тиіс біріктірілімдер

Мефлохин: брадикардия қаупін арттырады.

Моноаминооксидаза тежегіштері (МАО-В тежегіштерінен басқа) бета-адреноблокаторлардың гипотензиялық әсері, сондай-ақ гипертониялық дағдарыс қаупі күшейеді.

Арнайы сақтандырулар

Бисопрололды қолдану допинг-бақылау кезінде оң нәтижелерге әкелуі мүмкін. Бипрол препаратын допинг-агент ретінде пайдалану денсаулыққа қауіп төндіруі мүмкін.

Педиатрияда қолданылуы

Деректердің жеткіліксіздігіне байланысты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Бипрол препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Бисопрололдың кейбір фармакологиялық әсерлері жүктілікке және/немесе шарана мен жаңа туған нәрестеге теріс ықпалын тигізуі мүмкін. Бета-адреноблокаторлар әдетте плацентарлық перфузияны төмендетеді, бұл шарана өсуінің баяулауына, шарананың жатыр ішінде өліп қалуына, түсік тастауға немесе мерзімінен бұрын босануларға әкелуі мүмкін. Шаранада және жаңа туған нәрестеде гипогликемия, брадикардия сияқты патологиялық реакциялар туындауы мүмкін. Егер бета-адреноблокатормен емдеу қажет болса, оның бета1-адренорецепторлардың селективті блокаторы болғаны жөн.

Бисопрололды, ана үшін пайдасы шарана және/немесе сәбидегі жағымсыз әсерлердің даму қаупінен артық болатын жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Бисопрололмен емдеу қажет деп қарастырылған жағдайда плацента мен жатырдағы қан ағымын бақылауға алып, сонымен қатар шарананың өсуі мен дамуын қадағалап, ал жүктілікке және/немесе шаранаға қатысты жағымсыз құбылыстар білінген жағдайда баламалы емдеу әдістерін қолдану керек. Босанудан соң жаңа туған нәрестені мұқият тексеру керек; гипогликемия және брадикардия симптомдары әдетте тіршіліктің алғашқы 3 күні ішінде білінеді.

Лактация

Бисопрололдың емшек сүтіне бөлінуі жөнінде деректер жоқ, сондықтан Бипрол препаратын бала емізу кезеңінде қабылдау ұсынылмайды. Препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болса, емшекпен қоректендіруді тоқтату керек.

Лактоза

Бипрол препаратының құрамында лактоза болғандықтан, оны тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП) – лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы кезінде тағайындауға болмайды.

Препараттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емделу кезеңінде көлік құралдарын басқарғанда және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар шапшаңдығын талап ететін басқа қызмет түрлерін орындағанда сақ болу керек. Әркімдегі жеке реакциялар салдарынан, көлік құралдарын басқару және техникалық күрделі механизмдермен жұмыс істеу қабілеті бұзылуы мүмкін. Бұған емдеудің басында, дозаны өзгертуден соң, сондай-ақ алкогольді ішімдіктерді бір мезгілде тұтынған жағдайда ерекше көңіл бөлу керек.

Бисопрололды қолдану допинг-бақылау кезінде оң нәтижелерге әкелуі мүмкін. Бипрол препаратын допинг-агент ретінде пайдалану денсаулыққа қауіп төндіруі мүмкін.

Педиатрияда қолданылуы

Деректердің жеткіліксіздігіне байланысты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде Бипрол препаратын қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Бисопрололдың кейбір фармакологиялық әсерлері жүктілікке және/немесе шарана мен жаңа туған нәрестеге теріс ықпалын тигізуі мүмкін. Бета-адреноблокаторлар әдетте плацентарлық перфузияны төмендетеді, бұл шарана өсуінің баяулауына, шарананың жатыр ішінде өліп қалуына, түсік тастауға немесе мерзімінен бұрын босануларға әкелуі мүмкін. Шаранада және жаңа туған нәрестеде гипогликемия, брадикардия сияқты патологиялық реакциялар туындауы мүмкін. Егер бета-адреноблокатормен емдеу қажет болса, оның бета1-адренорецепторлардың селективті блокаторы болғаны жөн.

Бисопрололды, ана үшін пайдасы шарана және/немесе сәбидегі жағымсыз әсерлердің даму қаупінен артық болатын жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде қолдануға болмайды. Бисопрололмен емдеу қажет деп қарастырылған жағдайда плацента мен жатырдағы қан ағымын бақылауға алып, сонымен қатар шарананың өсуі мен дамуын қадағалап, ал жүктілікке және/немесе шаранаға қатысты жағымсыз құбылыстар білінген жағдайда баламалы емдеу әдістерін қолдану керек. Босанудан соң жаңа туған нәрестені мұқият тексеру керек; гипогликемия және брадикардия симптомдары әдетте тіршіліктің алғашқы 3 күні ішінде білінеді.

Лактация

Бисопрололдың емшек сүтіне бөлінуі жөнінде деректер жоқ, сондықтан Бипрол препаратын бала емізу кезеңінде қабылдау ұсынылмайды. Препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болса, емшекпен қоректендіруді тоқтату керек.

Лактоза

Бипрол препаратының құрамында лактоза болғандықтан, оны тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП) – лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы кезінде тағайындауға болмайды.

Препараттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Емделу кезеңінде көлік құралдарын басқарғанда және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар шапшаңдығын талап ететін басқа қызмет түрлерін орындағанда сақ болу керек. Әркімдегі жеке реакциялар салдарынан, көлік құралдарын басқару және техникалық күрделі механизмдермен жұмыс істеу қабілеті бұзылуы мүмкін. Бұған емдеудің басында, дозаны өзгертуден соң, сондай-ақ алкогольді ішімдіктерді бір мезгілде тұтынған жағдайда ерекше көңіл бөлу керек.

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігін (СЖЖ) емдеудің стандартты сызбасына ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ) немесе басқа вазодилататорларды (АӨФ тежегіштерінің жақпаушылығы жағдайында), бета-адреноблокаторларды, диуретиктерді және қажет болған жағдайда жүрек гликозидтерін қолдануды қамтиды.

Бипрол препаратымен емдеуді бастаудың алғышарттары алты апта ішіндегі өршу белгілерінсіз жүректің тұрақты созылмалы жеткіліксіздігі; СЖЖ стандартты ем препараттарының ұтымды дозаларымен емдеу; алдыңғы екі аптада СЖЖ стандартты емінде өзгерістер болмауы болып табылады.

Емдеуші дәрігердің СЖЖ емдеу тәжірибесі болуы ұсынылады.

Титрлеу фазасы кезінде немесе одан кейін жүрек жеткіліксіздігі ағымының уақытша нашарлауы, артериялық гипотензия және брадикардия пайда болуы мүмкін.

Дозалау режимі

Титрлеу фазасы

Бипрол препаратымен емдеуді бастау міндетті түрде титрлеудің арнайы фазасын (дозаны таңдауды) және тұрақты дәрігерлік бақылауды жүргізуді қажет етеді.

Емдеуді төменде ұсынылған сызбаға сәйкес дозаны біртіндеп арттырудан бастаған жөн:

1 апта бойы тәулігіне бір рет 1,25 мг (2,5 мг-ден ½ таблетка). Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

Келесі аптада тәулігіне бір рет 2,5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

Келесі аптада тәулігіне бір рет 3,75 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

Келесі 4 апта ішінде тәулігіне бір рет 5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

Келесі 4 апта ішінде тәулігіне бір рет 7,5 мг. Егер бұл дозаның жағымдылығы жақсы болса, дозаны арттыруға болады

Демеуші доза ретінде тәулігіне бір рет 10 мг.

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі кезінде Бипрол препаратының ең жоғары ұсынылатын дозасы күніне бір рет 10 мг құрайды.

Титрлеу фазасы кезінде жүрек жиырылу жиілігін, артериялық қысымды және препаратты қолданудың бірінші күнінен бастап дамуы мүмкін созылмалы жүрек жеткіліксіздігі ағымының өршу белгілерін тұрақты бақылау қажет.

1,25 мг (2,5 мг-ден ½ таблетка) бастапқы дозаны қабылдағаннан кейін пациентті 4 сағат бойы бақылау керек (жүрек жиырылу жиілігін, артериялық қысымды, өткізгіштіктің бұзылуын, жүрек жеткіліксіздігі ағымының нашарлау белгілерін бақылау); қажет болған жағдайда препаратты тоқтатады.

Емдеуді түзету

Дозаны әр арттыру алдыңғы дозаның жағымдылығы жақсы және пациент жай-күйі тұрақты болғанда ғана атқарылуы тиіс. Күмәнді жақпаушылықта және артериялық қысымның шектен тыс төмендеуінде дозаны 4 аптада 1 рет арттырады; бұл орайда мақсатты дозаға 24-ші аптада жетуге болады. Егер мақсатты дозасына жету мүмкіндігі болмаса, пациент ең жоғары жағымды дозаны қабылдауы тиіс. Егер пациент препараттың ең жоғары ұсынылған дозасын нашар көтерсе, дозаны біртіндеп төмендетуге болады.

Титрлеу кезеңінде немесе демеуші емде жүрек жеткіліксіздігі ағымының уақытша нашарлауын, артериялық гипотензия немесе брадикардияны байқауға болады. Осы жағдайларда алдымен қатарлас ем препараттарының (диуретик және/немесе АӨФ тежегіші) дозаларын түзету ұсынылады; осы шара тиімсіз болған жағдайда Бипрол препаратының дозасын уақытша азайту, өте баяу титрлеу немесе оны тоқтату қажет болуы мүмкін. Бипрол препаратының емін жаңғырту және/немесе дозаны титрлеу пациенттің жай-күйін тұрақтандырудан кейін ғана қарастырылу керек.

Бипрол препаратын (кез келген бета-адреноблокатор сияқты) қабылдауды күрт тоқтатуға жол беруге болмайды, өйткені ЖСЖ декомпенсация белгілерімен көрініс беретін «тоқтату» синдромы дамуы мүмкін. Сондықтан Бипрол препаратын тоқтатуды және дозасын азайтуды дәрігердің қадағалауымен, пациенттің жеке реакцияларын ескерумен біртіндеп жүргізген жөн.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Бипрол препаратын 18 жасқа дейінгі балаларда қолдану деректерінің жеткіліксіздігіне байланысты ұсынылмайды.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзету қажет емес.

Бауыр және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі және бауырдың немесе бүйректің бұзылуы бар пациенттерде фармакокинетикалық зерттеулер жоқ. Осыған байланысты пациенттердің осы топтарындағы дозаны арттыру қосымша сақтықпен жүзеге асырылуы тиіс.

Енгізу әдісі және жолы

Аздаған сұйықтық мөлшерімен ішке қабылдау. Таблеткаларды шайнауға немесе ұнтақтап үгуге болмайды.

Қолдану уақытын көрсетумен қолдану жиілігі

Препаратты тәулігіне бір рет таңертең (таңғы асқа дейін, таңғы ас ішу кезінде немесе одан кейін) қабылдайды.

Емдеу ұзақтығы

Бипрол препараты әдетте ұзақ мерзімді ем үшін тағайындалады, оның ұзақтығын дәрігер анықтайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары

Артық дозаланғанда (мысалы, 7,5 мг орнына 15 мг тәуліктік доза) III дәрежелі атриовентрикулярлық блокаданың, брадикардияның және бас айналудың дамуы туралы хабарланды. Әдетте, бета-адреноблокаторлардың артық дозалануының жиі кездесетін симптомдары брадикардия, артериялық гипотензия, бронх түйілуі, жедел жүрек жеткіліксіздігі және гипогликемия болып табылады. Брадикардия және/немесе гипотензия дамуымен артериялық гипертензиясы және/немесе ЖИА бар пациенттерде бисопрололмен артық дозаланудың бірнеше жағдайлары (ең көбі 2000 мг) хабарланды; барлық пациенттер сауықты.

Бисопрололдың жоғары бір реттік дозаларына жеке сезімталдық үлкен таралуды көрсетеді. Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер аса сезімтал болуы ықтимал. Сондықтан жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны титрлеудің ұсынылған сызбасына сәйкес дозаны біртіндеп арттыру маңызды.

Емі

Артық дозаланған жағдайда, ең алдымен, препаратты қабылдауды тоқтатып, демеуші және симптоматикалық емді бастау қажет. Шектеулі деректер бисопрололдың диализ кезінде елеусіз шығарылатынын көрсетеді. Күтілетін фармакологиялық әсерлерге және басқа бета-адреноблокаторларға арналған ұсыныстарға сүйене отырып, қажет болған жағдайда келесі жалпы шараларды қабылдау керек:

Айқын брадикардияда: вена ішіне атропин енгізу. Егер әсері жеткіліксіз болса, изопреналин немесе оң хронотропты әсері бар басқа дәріні енгізуге болады. Кейде жасанды ырғақ жетекшісін уақытша орнату қажет болуы мүмкін.

Артериялық қысымның айқын төмендеуінде: плазманы алмастыратын ерітінділер мен вазопрессорлық препараттарды вена ішіне енгізу, глюкагонды вена ішіне енгізу сондай-ақ оң әсер етуі мүмкін.

ІІ және ІІІ дәрежелі атриовентрикулярлы блокадада: пациенттер тұрақты бақылауда болуы және инфузия түрінде изопреналинмен емделуі тиіс. Қажет болған жағдайда – жасанды ырғақ жетекшісін орнату.

Жүрек жеткіліксіздігі симптомдарының жедел өршуінде: вена ішіне диуретиктер, оң инотропты әсер ететін препараттар, сондай-ақ вазодилататорлар енгізу.

Бронх түйілуінде: бета2-адреномиметиктер және/немесе аминофиллин сияқты бронходилататорларды тағайындау.

Гипогликемияда: глюкозаны (декстрозаны) вена ішіне енгізу.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар

Кезекті дозаны қабылдауды жіберіп алған кезде, есіңізге түсе сала, Бипрол препаратының әдеттегі дозасын қабылдаңыз. Содан кейін әдеттегі уақытта келесі дозаны қабылдаңыз. Жіберіп алған дозаны өтеу үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз.

Тоқтату симптомдарының болу қаупіне нұсқау

Бипрол препаратын қабылдауды кенеттен тоқтатуға жол бермеу керек (кез келген бета-адреноблокатор сияқты), өйткені СЖЖ декомпенсациясының белгілерімен байқалатын «тоқтату» синдромының дамуы мүмкін. Сондықтан Бипрол препаратының дозасын тоқтатуды және азайтуды пациенттің жеке реакцияларын ескере отырып, дәрігердің бақылауымен біртіндеп жүргізу керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер Cізде осы препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар пайда болса, дәрігердің немесе мейірбикенің кеңесіне жүгініңіз.

Симптомдары

Артық дозаланғанда (мысалы, 7,5 мг орнына 15 мг тәуліктік доза) III дәрежелі атриовентрикулярлық блокаданың, брадикардияның және бас айналудың дамуы туралы хабарланды. Әдетте, бета-адреноблокаторлардың артық дозалануының жиі кездесетін симптомдары брадикардия, артериялық гипотензия, бронх түйілуі, жедел жүрек жеткіліксіздігі және гипогликемия болып табылады. Брадикардия және/немесе гипотензия дамуымен артериялық гипертензиясы және/немесе ЖИА бар пациенттерде бисопрололмен артық дозаланудың бірнеше жағдайлары (ең көбі 2000 мг) хабарланды; барлық пациенттер сауықты.

Бисопрололдың жоғары бір реттік дозаларына жеке сезімталдық үлкен таралуды көрсетеді. Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер аса сезімтал болуы ықтимал. Сондықтан жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны титрлеудің ұсынылған сызбасына сәйкес дозаны біртіндеп арттыру маңызды.

Емі

Артық дозаланған жағдайда, ең алдымен, препаратты қабылдауды тоқтатып, демеуші және симптоматикалық емді бастау қажет. Шектеулі деректер бисопрололдың диализ кезінде елеусіз шығарылатынын көрсетеді. Күтілетін фармакологиялық әсерлерге және басқа бета-адреноблокаторларға арналған ұсыныстарға сүйене отырып, қажет болған жағдайда келесі жалпы шараларды қабылдау керек:

Айқын брадикардияда: вена ішіне атропин енгізу. Егер әсері жеткіліксіз болса, изопреналин немесе оң хронотропты әсері бар басқа дәріні енгізуге болады. Кейде жасанды ырғақ жетекшісін уақытша орнату қажет болуы мүмкін.

Артериялық қысымның айқын төмендеуінде: плазманы алмастыратын ерітінділер мен вазопрессорлық препараттарды вена ішіне енгізу, глюкагонды вена ішіне енгізу сондай-ақ оң әсер етуі мүмкін.

ІІ және ІІІ дәрежелі атриовентрикулярлы блокадада: пациенттер тұрақты бақылауда болуы және инфузия түрінде изопреналинмен емделуі тиіс. Қажет болған жағдайда – жасанды ырғақ жетекшісін орнату.

Жүрек жеткіліксіздігі симптомдарының жедел өршуінде: вена ішіне диуретиктер, оң инотропты әсер ететін препараттар, сондай-ақ вазодилататорлар енгізу.

Бронх түйілуінде: бета2-адреномиметиктер және/немесе аминофиллин сияқты бронходилататорларды тағайындау.

Гипогликемияда: глюкозаны (декстрозаны) вена ішіне енгізу.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар

Кезекті дозаны қабылдауды жіберіп алған кезде, есіңізге түсе сала, Бипрол препаратының әдеттегі дозасын қабылдаңыз. Содан кейін әдеттегі уақытта келесі дозаны қабылдаңыз. Жіберіп алған дозаны өтеу үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз.

Тоқтату симптомдарының болу қаупіне нұсқау

Бипрол препаратын қабылдауды кенеттен тоқтатуға жол бермеу керек (кез келген бета-адреноблокатор сияқты), өйткені СЖЖ декомпенсациясының белгілерімен байқалатын «тоқтату» синдромының дамуы мүмкін. Сондықтан Бипрол препаратының дозасын тоқтатуды және азайтуды пациенттің жеке реакцияларын ескере отырып, дәрігердің бақылауымен біртіндеп жүргізу керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер Cізде осы препаратты қолдану бойынша қосымша сұрақтар пайда болса, дәрігердің немесе мейірбикенің кеңесіне жүгініңіз.

Поливинилхлорид үлбірінен және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салады.

Пішінді 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!