Құрамы

Бір суппозиторийдің құрамында

белсенді зат - 100 мг индометацин

қосымша заттар: цетил спирті, қатты май

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ немесе сарғыш реңді ақ түсті, цилиндрлі конус пішінді суппозиторийлер. Қимасында ауа мен кеуекті өзектің және шұңғыма тәрізді ойығының болуына жол беріледі.

Қолдану көрсеткіштері

Индометацин мыналарды емдеуге қолданылады

ревматоидты артриттің, остеоартриттің, шорбуынданған спондилиттің белсенді түрлерін, тірек-қимыл аппаратының жедел ауруларын, жамбас буынының дегенеративтік ауруларын, люмбагоны және жедел подагралық артритті;

ортопедиялық емшаралардан кейінгі қабыну, ауыру және ісінулерді;

алғашқы дисменореяның ауыруын және қатар жүретін симптомдарын.

Индометацин суппозиторийлерін түнгі қатты ауыруда және таңертеңгі сіресіп қалу кезінде қолдануға болады. Ұйықтар алдында бір суппозиторийді қолдану көбінесе енгізуден кейін ауыруды және сіресуді 13-16 сағат бойы жеңілдетеді.

Қарсы көрсеткіштер

индометацинге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

асқазанның және он екі елі ішектің өршу фазасындағы немесе анамнездегі ойық жаралы ауруы

анамнездегі қайталанған асқазан-ішек аурулары

мұрын полиптері ангионевроздық ісінумен астасқан, индометацинге немесе препараттың басқа ингредиенттеріне аса жоғары сезімталдық байқалған, ацетилсалицил қышқылымен және басқа қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен емдеудің нәтижесінде демікпе ұстамалары, есекжем немесе ринит туындаған пациенттерге

проктит немесе анамнездегі ректальді қан кету

жүктіліктің III триместрі және емшек емізу

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Индометацин әйелдерде овуляцияға қайтымды тежегіш әсерін тигізуі мүмкін. Индометацинді қолдану әйелдегі фертильділікке теріс әсер етуі мүмкін және жүкті болғысы келетін әйелдерге ұсынылмайды. Ұрықтанудағы қиындықтарға ұшыраған немесе бедеулікке қатысты тексеруден өтіп жүрген әйелдерде индометацинді қолдануды тоқтату мәселесін қарастыру керек.

Кейде бас айналуымен және естен тану алдындағы жай-күймен қатар жүретін бас ауыруы, әдетте, емдеудің бас кезінде туындауы мүмкін. Емді төмен дозадан бастап және оны бірте-бірте арттырып, әдетте бас ауыруының туындау жиілігін барынша азайтуға болады. Бұл симптомдар көбінесе емді жалғастырған кезде немесе дозаны азайтқанда жойылады, бірақ, егер дозаны азайтуға қарамастан бас ауыруы жалғаса берсе, индометацинді тоқтату керек. Пациенттерге оларда бас айналуы туындауы мүмкін екенін, және мұндай жағдайда олар автокөлікті басқармауы немесе сергектікті қажет ететін қауіптілігі зор әрекет түрлерімен шұғылданбауы қажет екенін ескерту керек.

Индометацинді анамнезінде бронх демікпесі бар пациенттерде және психикалық бұзылыстары, эпилепсиясы немесе паркинсонизмі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, өйткені индометацин аталған аурулардың өршуіне немесе ағымы нашарлауына әкелуі мүмкін.

Индометацинді қолданған кезде өңештің, асқазанның, он екі елі ішектің, жіңішке немесе жуан ішектің тесілуі мен қан кетулерін қоса, бірлі-жарым немесе көптеген ойық жараланулар туралы хабарланған. Өліммен аяқталу туралы кейбір жағдайларда хабарланды. Ішектің ойық жаралануы стенозбен және бітелумен сирек астасқан.

ҚҚСП анамнезінде асқазан-ішек аурулары бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Тоқ ішектің зақымданулары (дивертикулдар, карцинома және т.б.) бар болған кезде ойық жараның және тесілудің айқын белгілерінсіз асқазан-ішектен қан кетулер орын алды. Сирек жағдайларда ойық жаралы колиті бар пациенттерде іштің ауыруы күшеюі немесе ойық жаралы колит пен регионарлық илеиттің дамуы туралы хабарланды.

Индометацинді қабылдаған кейбір пациенттерде сұйықтық іркілуі және шеткері ісінулер байқалды. Сондықтан индометацинді жүрек жеткіліксіздігі, артериялық гипертензиясы немесе сұйықтық іркілісіне бейімдейтін басқа да жай-күйлері бар пациентерге сақтықпен қолдану керек.

Суппозиторийлерді индометацинмен қолданған кезде кейде тенезмалар және тік ішектің шырышты қабығының тітіркенуі туралы хабарланды.

Индометацин инфекцияның белгілері мен симптомдарын бүркемелеуі мүмкін. Индометацинді инфекциясы бар, бірақ ол бақыланатын пациентерге сақтықпен қолдану керек.

Ревматоидты артриті бар пациентерде көз тарапынан өзгерістер болуы мүмкін, олар аурумен де, емдеумен де байланысты болуы мүмкін. Сондықтан созылмалы ревматоидты ауру кезінде мезгіл-мезгіл офтальмологиялық тексеру жүргізіп отыру ұсынылады. Көз тарапынан өзгерістер анықталған кезде емдеуді тоқтату керек.

Пациенттерге шеткері қан (анемия), бауыр функциясы және асқазан-ішек жолы тарапынан кез келген жағымсыз әсерлерді ерте анықтау үшін мезгіл-мезгіл тексеру жүргізу керек.

Индометацин тромбоциттер агрегациясын тежеуі мүмкін. Бұл әсер әдетте индометацинді тоқтатқаннан кейін 24 сағаттың ішінде жоғалады. Дені сау ересектерде қан кету уақыты ұзарады (бірақ қалып шегінде). Гемостаздың бұзылулары бар пациенттерде бұл әсердің күшеюі мүмкін болғандықтан, индометацинді қан ұюының бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қолданған кездегідей, индометацинді ұзақ уақыт қолданатын пациенттерде гематуриямен, протеинуриямен және кейде нефроздық синдроммен жедел интерстициальді нефрит туралы хабарланды.

Бүйрек простагландиндері бүйрек перфузиясын демеп тұруда маңызды рөл ойнайтын, бүйректің қан ағымы төмендеген пациенттерде ҚҚСП тағайындау бүйректің айқын декомпенсациясына түрткі болуы мүмкін. Осы реакция дамуының аздаған қаупі бар пациенттер - бұлар бүйрек немесе бауыр дисфункциясы, қант диабеті бар, егде жастағы, жасушадан тыс көлемнің сарқылу, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, сепсисі бар немесе кез келген нефроуытты препаратты бір мезгілде қолданатын пациенттер. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды сақтықпен тағайындау керек, ал бүйрек қоры төмендеген болуы мүмкін кез келген пациентте бүйрек функциясын бақылау керек. Қабынуға қарсы стероидты емес емді қолдануды тоқтату әдетте емдеуге дейінгі бастапқы жағдайға дейін қалпына келумен қатар жүреді.

Тіпті бүйрек жеткіліксіздігі жоқ кейбір пациенттерде гиперкалиемияны қоса, плазмадағы калий концентрациясының жоғарылауы туралы хабарланған. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде бұл реакциялар гипоренинемиялық гипоальдостеронизм жағдайымен түсіндіріледі .

Индометацин көбінесе бүйрекпен шығарылатындықтан, бүйрек функциясы айқын бұзылған пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу керек; препараттың шамадан тыс жинақталуына жол бермеу үшін, ең төменгі тиімді дозаны қолданған жөн.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ацетилсалицил қышқылы: индометацинді ацетилсалицил қышқылымен және басқа салицилаттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Бақыланатын клиникалық зерттеулер емдік әсерінің күшеюін анықтаған жоқ, және бір зерттеу асқазан-ішек жолы тарапынан жағымсыз әсерлердің жиілігі айтарлықтай ұлғайғанын көрсетті. Дені сау еріктілердегі зерттеу 3,6 г аспиринді индометацинмен ұзақ уақыт қолдану индометациннің қандағы деңгейін шамамен 20 %-ға төмендеткенін көрсетті.

Дифлунизал: дифлунизалды индометацинмен бір мезгілде қолдану индометациннің плазмадағы концентрациясын үш есе жоғарылата отырып, бір мезгілде бүйрек клиренсін төмендетеді. Асқазан-ішектен фатальді қан кетулердің дамуы мүмкін. Препараттардың мұндай біріктірілімін пайдалануға болмайды.

Басқа ҚҚСП: индометацинді басқа ҚҚСП бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, себебі тиімділігінің жоғарылауы аз немесе болмайды, сонымен қатар асқазан-ішекке уыттылығы жоғарылауы ықтимал.

Aнтикоагулянттар: клиникалық зерттеулер индометациннің антикоагулянттардан туындаған гипопротромбинемияға ықпал етпейтінін көрсетсе де, антикоагулянттарды қабылдайтын пациенттерде протромбин уақытын мұқият бақылау қажет.

Пробенецид: пробенецидті бір мезгілде қолдану индометациннің қан плазмасындағы деңгейін арттыруы мүмкін.

Meтотрексат: индометацинді метотрексатпен бір мезгілде қолданғанда сақтық таныту керек. Индометацин метотрексаттың өзекшелік секрециясын төмендететіні және уыттылығын күшейтетіні хабарланды.

Циклоспорин: ҚҚСП мен циклоспоринді бір мезгілде қолдану циклоспориннің уыттылығының ұлғаюымен астасты, бүйрек простациклині синтезінің азаюы есебінен болуы мүмкін. Циклоспорин қабылдайтын пациенттерге ҚҚСП сақтықпен тағайындау және бүйрек функциясына мұқият бақылау жүргізу керек.

Литий: индометацин күніне үш рет 50 мг дозада психикалық бұзылыстары бар пациенттерде және плазмадағы литий концентрациялары тұрақты дені сау адамдарда плазмадағы литий концентрациясының клиникалық маңызды жоғарылауын және литийдің бүйректік клиренсінің төмендеуін туғызды. Бұл әсер простагландиндер синтезінің тежелуімен түсіндіріледі. Соның салдары ретінде, индометацин мен литийді бір мезгілде қолданған кезде литийден уыттану белгілерін анықтау үшін пациентті мұқият бақылау керек. Бұдан басқа, біріктіріп емдеудің бас кезінде қандағы литий концентрациясына мониторинг жиілігін арттырған жөн.

Диуретиктер: кейбір пациенттерде индометацинді қолдану ілмектік, калий сақтағыш және тиазидті диуретиктердің диурездік және гипертензияға қарсы әсерлерін төмендетуі мүмкін. Осылайша, индометацинді және диуретиктерді бір мезгілде қолданған кезде диуретиктерден қалаған әсерге қол жеткізілгенін анықтау үшін пациентті мұқият бақылау қажет.

Индометацин қан плазмасындағы рениннің базалық белсенділігін (ПРБ), сол сияқты фуросемидтен немесе тұз деңгейінің төмендеуінен немесе көлемнен туындаған жоғары ПРБ төмендетеді. Бұл факторларды артериялық гипертензиясы бар пациенттерде ПРБ бағалаған кезде ескеру керек. Индометацинмен демеуші емнің сызбасына триамтеренді қосу төрт дені сау еріктінің екеуінде бүйректің қайтымды жедел жеткіліксіздігінің дамуына әкелгені хабарланды. Индометацин мен триамтеренді бірге тағайындауға болмайды

Индометацин және калий сақтағыш диуретиктер жеке-жеке алғанда плазмадағы калий деңгейінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін. Осы препараттарды бір мезгілде қолданған кезде индометацин мен калий сақтағыш диуретиктердің калий кинетикасына және бүйрек функциясына әлеуетті әсерлерін ескеру керек.

Диуретиктердің жоғарыда аталған әсерлерінің көпшілігі, жоқ дегенде ішінара, индометациннің простагландиндер синтезін тежеуін қамтитын механизмдермен түсіндіріледі.

Жүрек гликозидтері/дигоксин: дигоксинмен бір мезгілде тағайындалған индометацин дигоксиннің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатуы және дигоксиннің жартылай шығарылу кезеңін ұлғайтуы мүмкін. Сондықтан, индометацин мен дигоксин бір мезгілде тағайындалған кезде плазмадағы дигоксин концентрациясына мұқият мониторинг жасау ұсынылады.

Гипертензияға қарсы препараттар: индометацинді және кейбір гипертензияға қарсы препараттарды бір мезгілде қолдану индометациннің простагландиндер синтезін басуы есебінен гипотензивтік әсерді күрт әлсіретуі мүмкін. Сондықтан, келесі гипертензияға қарсы дәрілердің кез келгенін қабылдайтын пациенттерде индометацинді ем сызбасына қосу туралы мәселені қарастырған кезде сақтық таныту ұсынылады: α және β-адреноблокаторлар, АӨФ тежегіштері, диуретиктер, гидралазин немесе лозартан (ангиотензин II рецепторларының антагонисі).

Фенилпропаноламин: фенилпропаноламинді бөлек, және фенилпропаноламинді индометацинмен бірге пероральді қабылдаумен байланысты, сирек гипертензиялық криздер туралы хабарланды. Бұл аддитивті әсер ішінара индометациннің простагландиндер синтезін тежеуінен туындауы ықтимал. Индометацин мен фенилпропаноламинді бір мезгілде қолданған кезде сақтық таныту керек.

Кортикостероидтар: кортикостероидтармен бірге қолданған кезде ҚҚСП қабылдаумен байланысты асқазан-ішектен қан кетулер мен ойық жараланудың қаупі жоғарылайды.

Мифепристон: мифепристонды қолданғаннан кейін 8-12 күннің ішінде ҚҚСП және ацетилсалицил қышқылын қолданудан аулақ болу керек.

Хинолондар: анамнезде құрысулар туралы мәліметтер бар немесе жоқ кезде 4-хинолондар пациенттерде құрысуларды туғызуы мүмкін екені туралы хабарламалар болды. ҚҚСП-мен бірге қолдану да құрысулардың дамуын туғызуы мүмкін.

Ванкомицин: жабылмаған артериялық түтікке қатысты ем қабылдаған шала туған нәрестелердегі зерттеулер индометацин мен ванкомицинді бір мезгілде қолданудың аддитивті нефроуыттылық әсерлері болуы мүмкін екенін көрсетті. Осылайша, индометацин мен ванкомицинді бір мезгілде немесе бірінен соң бірін қолданған кезде сақтық таныту ұсынылады, өйткені индометацин ванкомицинмен байланысты уыттылық қаупін арттыруы мүмкін. Мүмкіндігінше ванкомицин деңгейін бақылаңыз және ванкомициннің дозасын және/немесе дозалау аралығын тиісті түрде түзетіңіз.

Арнайы сақтандырулар

Егде жастағы пациенттер

Индометацинді егде жастағы пациенттерге ерекше сақтықпен тағайындаған жөн, өйткені олар жағымсыз реакциялардың дамуына анағұрлым бейім болады.

Педиатрияда қолдану

Балалар мен жасөспірімдерде қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталған жоқ.

Индометацин ректальді суппозиторийлерінің құрамында қосымша зат ретінде цетил спирті бар, ол терінің жергілікті реакцияларын туғызуы мүмкін (мысалы, жанаспалы дерматит).

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Простагландиндер синтезінің тежелуі жүкіліктің ағымына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына қолайсыз ықпал етуі мүмкін.

Эпидемиологиялық зерттеулердің деректері простагландиндер синтезінің тежегіштерін жүктіліктің ерте мерзімдерінде қабылдағаннан кейін түсік тастаудың, жүрек ақауларының және гастрошизистің қаупі жоғары екенін көрсетеді. Жүрек-қантамырлық ақаулардың дамуының абсолюттік қаупі 1 %-дан шамамен 1,5 %-ға дейін ұлғайды. Қауіп дозаның артуына және емнің ұзақтығына қарай жоғарылайды деп саналады.

Жануарларда простагландиндер синтезінің тежегіштерін енгізу имплантацияға дейінгі және кейінгі шығындардың ұлғаюына және эмбрио/фетальді өлімге әкеліп соқты. Сонымен қатар, органогенез кезеңінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдаған жануарларда дамудағы әртүрлі ақаулардың, оның ішінде жүрек-қантамырлық ақаулар жағдайларының жоғарылағаны туралы хабарланды.

Индометацинді жүктіліктің I және II триместрі кезінде, абсолюттік қажеттілік жағдайларын қоспағанда, тағайындамаған жөн. Егер индометацинді жүкті болғысы келіп жүрген әйел немесе жүктіліктің I және II триместрі кезінде қолданса, дозасы ең төмені болуға және емдеу ұзақтығы мүмкіндігінше қысқа болуға тиіс.

Жүктіліктің III триместрі кезінде барлық простагландиндер синтезінің тежегіштері шарананы мыналарға ұшыратуы мүмкін:

жүрек-өкпелік уыттылыққа (артериялық түтіктің мезгілінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен)

бүйрек дисфункциясына, ол олигогидрамнионмен бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін

жүктіліктің соңында ана мен шарананы:

қан кету уақытының ықтимал ұзаруына, антиагрегация әсеріне, ол тіпті өте төмен дозаларда да дамуы мүмкін

босанудың кідіруіне немесе ұзақа созылуына әкелетін, жатырдың жиырылуының бәсеңдеуі.

Демек, индометацинді жүктіліктің үшінші триместрі кезінде қолдануға болмайды.

Жануарлардағы зерттеулерде ұрпақ өрбітуге уыттылығын анықталған.

Бала емізу

Индометацинді емшек емізу кезеңінде қолдануға болмайды. Индометацин емшек сүтіне енеді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолдану аясында бас айналу, ұйқышылдық, көру өткірлігінің бұзылуы немесе бас ауыруы бар пациенттерге көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқармау керек.

Арнайы нұсқаулар

Егде жастағы пациенттер

Индометацинді егде жастағы пациенттерге ерекше сақтықпен тағайындаған жөн, өйткені олар жағымсыз реакциялардың дамуына анағұрлым бейім болады.

Педиатрияда қолдану

Балалар мен жасөспірімдерде қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталған жоқ.

Индометацин ректальді суппозиторийлерінің құрамында қосымша зат ретінде цетил спирті бар, ол терінің жергілікті реакцияларын туғызуы мүмкін (мысалы, жанаспалы дерматит).

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Простагландиндер синтезінің тежелуі жүкіліктің ағымына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына қолайсыз ықпал етуі мүмкін.

Эпидемиологиялық зерттеулердің деректері простагландиндер синтезінің тежегіштерін жүктіліктің ерте мерзімдерінде қабылдағаннан кейін түсік тастаудың, жүрек ақауларының және гастрошизистің қаупі жоғары екенін көрсетеді. Жүрек-қантамырлық ақаулардың дамуының абсолюттік қаупі 1 %-дан шамамен 1,5 %-ға дейін ұлғайды. Қауіп дозаның артуына және емнің ұзақтығына қарай жоғарылайды деп саналады.

Жануарларда простагландиндер синтезінің тежегіштерін енгізу имплантацияға дейінгі және кейінгі шығындардың ұлғаюына және эмбрио/фетальді өлімге әкеліп соқты. Сонымен қатар, органогенез кезеңінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдаған жануарларда дамудағы әртүрлі ақаулардың, оның ішінде жүрек-қантамырлық ақаулар жағдайларының жоғарылағаны туралы хабарланды.

Индометацинді жүктіліктің I және II триместрі кезінде, абсолюттік қажеттілік жағдайларын қоспағанда, тағайындамаған жөн. Егер индометацинді жүкті болғысы келіп жүрген әйел немесе жүктіліктің I және II триместрі кезінде қолданса, дозасы ең төмені болуға және емдеу ұзақтығы мүмкіндігінше қысқа болуға тиіс.

Жүктіліктің III триместрі кезінде барлық простагландиндер синтезінің тежегіштері шарананы мыналарға ұшыратуы мүмкін:

жүрек-өкпелік уыттылыққа (артериялық түтіктің мезгілінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен)

бүйрек дисфункциясына, ол олигогидрамнионмен бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін

жүктіліктің соңында ана мен шарананы:

қан кету уақытының ықтимал ұзаруына, антиагрегация әсеріне, ол тіпті өте төмен дозаларда да дамуы мүмкін

босанудың кідіруіне немесе ұзақа созылуына әкелетін, жатырдың жиырылуының бәсеңдеуі.

Демек, индометацинді жүктіліктің үшінші триместрі кезінде қолдануға болмайды.

Жануарлардағы зерттеулерде ұрпақ өрбітуге уыттылығын анықталған.

Бала емізу

Индометацинді емшек емізу кезеңінде қолдануға болмайды. Индометацин емшек сүтіне енеді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолдану аясында бас айналу, ұйқышылдық, көру өткірлігінің бұзылуы немесе бас ауыруы бар пациенттерге көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдерді басқармау керек.

Қолдану бойынша ұсыныстар

Дозалау режимі

Индометациннің дозасын пациенттің жеке қажеттіліктеріне қарай мұқият таңдап алу керек.

Мүмкін болған уақыт кезеңі ішінде ең аз тиімді дозалары ұсынылады.

Ересектер

Күніне 1-2 рет 1 суппозиторийден. Бір суппозиторийді кешке ұйықтар алдында қолдану керек. Қажет болса екінші суппозиторийді таңертең қолдану керек.

Енгізу әдісі және жолы

Ректальді. Суппозиторий қабығынан шығарылады және артқы өтіске енгізіледі.

Емдеу ұзақтығы

Мүмкін болған уақыт кезеңі ішінде ең аз тиімді дозалары ұсынылады

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Индометацинмен артық дозаланған кезде мынадай симптомдар байқалуы мүмкін: жүрек айнуы, құсу, бастың қатты ауыруы, бас айналуы, сананың шатасуы, бағдарсыздық, летаргия. Парестезиялар, ұю және құрысулар туралы хабарламалар бар.

Емі: симптоматикалық және демеуші ем. Егер препаратты пероральді қабылдау жақында болса, асқазанды мүмкіндігінше тезірек босату керек және электролиттік теңгерімнің ауыр бұзылуларын түзету қажет болуы мүмкін.

Егер өздігінен құсу болмаса, науқаста ипекакуана шәрбатымен құсық шақыру керек. Егер пациент құсық шақыра алмаса, асқазанды шаю керек. Асқазанды босатқаннан кейін 25 г немесе 50 г белсендірілген көмірді беруге болады. Пациенттің жағдайына байланысты мұқият медициналық бақылау және күтім қажет болуы мүмкін. Пациентті бірнеше күн бойы бақылау керек, өйткені индометациннен туындаған жағымсыз реакциялар ретінде асқазан-ішектің ойық жарасы және қан кету туралы хабарланған. Антацидтерді қолдану пайдалы болуы мүмкін.

Индометациннің плазмадан шығарылуы плазмадан жартылай шығарылудың 2,6-дан 11,2 сағатқа дейінгі екі фазалы кезеңі болып табылады.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Қабылданбай қалған дозаның орнын толтыру үшін екі есе дозаны қабылдамаңыз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінен кеңес алуға жүгіну бойынша ұсынымдар

Дәрілік препаратты қолданар алдында кеңес алу үшін дәрігерге немесе фармацевтке жүгініңіз.

Дәрілік препарат стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Өте жиі

жүрек айнуы, анорексия, құсу, эпигастральді бұзылыс, іштің ауыруы, іш қату және диарея;

Жиі

бас ауыруы, бас айналуы, естен тану алдындағы жай-күй, депрессия, вертиго және қажу (дімкәстік пен сылбырлықты қоса).

Жиі емес

сананың шатасуы, үрейлену, естен тану, ұйқышылдық, құрысулар, кома, шеткері нейропатия, бұлшықет әлсіздігі, бұлшықеттердің еріксіз қозғалыстары, ұйқысыздық, елестеулер, өзің өзі танымау сияқты психикалық бұзылыстар.

стоматит, гастрит, метеоризм, тоқ ішектен қан кету (жасырын немесе дивертикулдан) және тоқ ішектің бұрыннан бар зақымдануларының перфорациясы (дивертикулдар, карцинома), өңештің, асқазанның, он екі елі ішектің, жуан және жіңішке ішектің ойық жаралануы (дара немесе көптеген), өліммен аяқталуы мүмкін перфорация мен қан кетуді қоса; ойық жараның айқын белгілерінсіз асқазан-ішек жолынан қан кету; анамнезінде ойық жаралы колиті бар пациенттерде іштің ауыруының күшеюі.

ісінулер, артериялық гипертензия, тахикардия, кеуденің ауыруы, аритмия, жүрек соғуы, артериялық гипотензия, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы және гематурия.

қышыну, есекжем, ангионевроздық ісіну, васкулит, түйінді эритема, тері бөртпесі және фотосенсибилизация, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, уытты эпидермалық некролиз, шаштың түсуі, артериялық қысымның тез төмендеуі, шок жағдайын еске түсіретін анафилаксия, жедел респираторлық дистресс, соның ішінде кенеттен ентігу, бронх демікпесі және өкпе ісінуі. Бронх демікпесінен немесе аллергиялық аурулардан зардап шегетін немесе анамнезінде бар пациенттерде бронх түйілуі мүмкін.

лейкопенияны, петехияны және экхимоздарды, пурпураны, апластикалық және гемолиздік анемияны, агранулоцитозды, сүйек кемігінің бәсеңдеуін, диссеминацияланған тамырішілік ұюды және әсіресе тромбоцитопенияны қоса, қан дискразиялары. Кейбір пациенттерде айқын немесе жасырын асқазан-ішектік қан кетуге қатысты салдарлы болатын анемия дамуы мүмкін болғандықтан, қан талдауын мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады.

анық көрмеу, диплопия, орбитальді және периорбитальды ауыру. Ұзақ уақыт индометацин қабылдаған ревматоидты артриті бар пациенттерде мөлдір қабықтағы шөгінділер және торқабықтың, соның ішінде макуладағы бұзылулар туралы хабарланды, бірақ мұндай өзгерістер индометацин қабылдамаған ревматоидты артриті бар пациенттерде де байқалуы мүмкін.

Сирек

парестезиялар, дизартрия эпилепсияның және паркинсонизмнің өршуі

мұрыннан қан кету.

ішек стриктуралары мен ішектің ойық жаралануының стенозға және бітелуге ұласуы, ойық жаралы стоматит. Суппозиторийлерді қолданған кезде кейде тенезмалар және тік ішектің шырышты қабығының тітіркенуі туралы хабарланды.

гепатит және сарғаю

тиннитус, естудің бұзылуы (кереңдік).

протеинурия, нефроздық синдром, интерстициальді нефрит және бүйректің жедел жеткіліксіздігі

қан кернеу және терлеу

қынаптық қан кетулер, сүт бездерінің өзгерістері (ұлғаюы, ауырсынуы, гинекомастия).

гипергликемия және глюкозурия, гиперкалиемия

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес)

Артық дозалану