Уральске қаласындағы Орадро Суспензиясы 125 Мг/5 Мл 70 Мл | World Medicine Ilac San. ve Tic. A.S.

- фарингит, синусит сияқты жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекцияларында;

- бронхит, пневмония сияқты төменгі тыныс алу жолдарының инфекцияларында;

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары (фолликулит, целлюлит (теріасты шелінің қабынуы), тілме қабынуы);

- жедел ортаңғы отитте

Препаратты пайдаланған кезде бактерияға қарсы дәрілерді тиісінше қолдану жөніндегі ресми нұсқаулықтарды назарға алған жөн.

- белсенді затқа және макролидтер тобынан басқа антибиотиктерге немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану:

• қастауыш алкалоидтары (мысалы, эрготамин немесе дигидроэрготамин) - кларитромицинмен біріктіріп қолданғанда эргоуыттылық дамуы мүмкін;

• пероральді қолдануға арналған мидазолам;

• астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин - кларитромицинмен біріктіріп қолданған кезде QT аралығының ұзаруы байқалуы мүмкін, сондай-ақ қарыншалық тахикардияны, қарыншалық фибрилляцияны және "пируэт" типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиялары туындауы мүмкін;

• тикагрелор немесе ранолазин;

• CYP3A4 (ловастатин немесе симвастатин) қатысуымен қарқынды метаболизденетін 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент А редуктаза тежегіштері (ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)) - кларитромицинмен біріктіріп қолданғанда миопатияның, оның ішінде рабдомиолиздің даму қаупі артады;

• колхицин;

• ломитапид;

- QT аралығының ұзаруы (туа біткен немесе құжатпен расталған QT аралығының ұзаруының жүре пайда болған түрлері) немесе анамнезінде "пируэт" типті қарыншалық тахикардияны қоса, қарыншалық аритмиялар;

- электролиттік бұзылулар (QT аралығының ұзару қаупіне байланысты гипокалиемия немесе гипомагниемия);

- бүйрек функциясының қатар жүретін бұзылулары бар ауыр бауыр жеткіліксіздігі.

Қолданған кездегі қажетті сақтық шаралары

Препаратты жүкті әйелдерге, әсіресе жүктіліктің I триместрінде пайда мен қауіп арақатынасын мұқият бағалап алмай тағайындауға болмайды.

Препаратты бүйрек функциясының орташа айқын немесе ауыр бұзылулары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Кларитромицин негізінен бауырда метаболизденетіндіктен, бауыр функциясы бұзылған пациенттерде препаратты қолданғанда сақ болу керек.

Кларитромицинді қолдану кезінде бауыр ферменттерінің жоғары деңгейін, гепатоцеллюлярлық және/немесе сарғаюмен немесе онсыз холестаздық гепатитті қоса, бауыр функциясының бұзылуы туралы хабарланды. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр болуы мүмкін, бірақ, әдетте, олар қайтымды сипатқа ие; жекелеген жағдайларда өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігінің дамуы туралы хабарланды. Кейбір пациенттерде бауыр ауруы болған немесе гепатоуытты дәрілік заттармен емделген болуы мүмкін. Анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе іш тұсының ауыруы сияқты бауыр ауруының белгілері мен симптомдары пайда болған кезде пациенттерге препаратпен емдеуді тоқтатып, емдеуші дәрігерге қаралу керектігін хабарлау керек.

Макролидтерді қоса, іс жүзінде барлық бактерияға қарсы препараттарды қолданған кезде ауырлық дәрежесі құбылуы мүмкін (жеңіл түрден өмірге қауіп төндіретін жағдайға дейін) жалған жарғақшалы колиттің туындау жағдайлары туралы хабарланды. Кларитромицинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы препараттарды қолданғанда Clostridium difficile (CDAD) туындатқан диареяның туындау жағдайлары туралы хабарланды, оның көріністерінің ауырлығы диареяның жеңіл түрінен өліммен аяқталған колитке дейін өзгеруі мүмкін. Бактерияға қарсы дәрілермен емдеу аясында ішек микрофлорасы өзгереді, бұл Clostridium difficile штаммдарының шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диареяны өршітетін барлық пациенттерде бұл Clostridium difficile туындаған деп болжау керек. Мұндай пациенттерде анамнезді мұқият жинау керек, өйткені Clostridium difficile туындаған диарея бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан кейін де дамуы мүмкін. Мұндай жағдайларда емдік көрсетілімдерге қарамастан кларитромицинмен емдеуді тоқтату қажет. Микробиологиялық зерттеу жүргізіп, тиісті емдеуді бастау керек. Ішек перистальтикасын төмендететін препараттарды қолданудан аулақ болу керек.

Кларитромицин мен колхицинді бірге қолданғанда, әсіресе егде жастағы пациенттерде, оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде колхицин уыттылығының даму жағдайлары (оның ішінде өліммен аяқталуы) хабарланды. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді және триазолам және мидазолам сияқты триазолобензодиазепиндерді (вена ішіне енгізу немесе ауыз қуысының шырышты қабығына жағу) бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Кардиоваскулярлық қауіптер (жүрек-қантамыр асқынулары)

Кларитромицинді қоса, макролидтермен ем қабылдаған пациенттерде жүректің реполяризация фазасының ұзаруы және соның салдарынан QT аралығының ұзаруы байқалды, бұл "пируэт" типті жүрек аритмиясы мен қарыншалық тахикардияның даму қаупімен байланысты (4.8-бөлімді қараңыз). QT аралығының ұзаруы және қарыншалық аритмиялардың (оның ішінде "пируэт" типті қарыншалық тахикардияның) даму қаупінің артуына байланысты кларитромицинді мынадай дәрілік заттардың: астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин қандай да біреуімен ем қабылдайтын пациенттерде гипокалиемиясы бар пациенттерде және анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе қарыншалық аритмиясы бар пациенттерде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- жүректің ишемиялық ауруы, ауыр жүрек жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы немесе клиникалық маңызды брадикардиясы бар пациенттерде;

- кларитромицинді бірге қолдануға болмайтындарды қоспағанда, бір мезгілде QT аралығының ұзаруын тудыратын дәрілік заттармен ем қабылдайтын пациенттерде.

Пневмония

Streptococcus pneumoniae-де ауруханадан тыс пневмонияны емдеу үшін кларитромицинді қолдану кезінде макролидтерге төзімділіктің дамуына байланысты микроорганизмнің бактерияға қарсы заттарға сезімталдығын анықтау бойынша зерттеулер жүргізу керек. Ауруханаішілік пневмонияны емдеу жағдайында кларитромицинді басқа тиісті антибиотиктермен біріктіріп қолданған жөн.

Жеңіл және орташа ауырлық дәрежесіндегі тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары

Көбінесе жеңіл және орташа ауырлықтағы тері мен жұмсақ тіндер инфекцияларының қоздырғыштары Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes болып табылады, олардың әрқайсысы макролидтерге төзімді болуы мүмкін, сондықтан мұндай жағдайларда микроорганизмнің бактерияға қарсы агенттерге сезімталдығын анықтау бойынша зерттеулер жүргізу керек. Β-лактамдық антибиотиктерді қолдану мүмкін болмаған жағдайларда (мысалы, аллергия), бірінші қатардағы препараттар ретінде басқа антибиотиктер, мысалы, клиндамицин қолданылуы мүмкін. Қазіргі уақытта макролидтерді терінің және жұмсақ тіндердің кейбір инфекцияларын, мысалы, Corynebacterium minutissimum, акне, тілме қабынуы және пенициллиндер тобынан дәрі-дәрмектерді қолдану мүмкіндігі болмаған жағдайда емдеу үшін ғана қолдану керек деп саналады.

Анафилаксия, ауыр тері реакциялары (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз және эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция) сияқты аса жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары дамыған кезде кларитромицинмен емдеуді дереу тоқтатып, тиісті емді шұғыл бастау қажет.

Кларитромицинді CYP3A4 индукторлары болып табылатын дәрілік заттармен біріктіріп қолданған кезде сақ болу керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды; кларитромицинді басқа статиндермен бірге пайдаланған кезде сақ болу керек және миопатияның белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатында пациенттерге мониторинг жүргізу керек. Кларитромицин мен статиндерді біріктіріп қолданғанда рабдомиолиздің дамуы туралы хабарланды.

Кларитромицин мен статиндерді бірге қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда статиндерді ең аз ұсынылған дозаларда пайдалану ұсынылады, сондай-ақ бұл ретте метаболизмінде CYP3A (мысалы, флувастатин) қатыспайтын статиндерді пайдалану туралы мәселені қарау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер / инсулин

Кларитромицинді және сульфонилмочевина туындылары және/немесе инсулин сияқты пероральді гипогликемиялық дәрілерді бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай айқын гипогликемия дамуы мүмкін. Мұндай біріктіруді пациенттерде пайдаланған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді дабигатран, ривароксабан және апиксабан сияқты тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде тағайындағанда, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерге сақтық таныту керек.

Кларитромицин мен варфаринді бірге қолданған кезде халықаралық қалыпқа келтірілген қатынас (ХҚҚ) және протромбин уақыты (ПУ) көрсеткіштерінің едәуір жоғарылауы және ауыр қан кетудің даму қаупі бар. Кларитромицинді пероральді антикоагулянттармен біріктіріп қолданғанда пациенттерде ХҚҚ және ПУ көрсеткіштерін жиі бақылау керек.

Басқа антибиотиктердегідей, кларитромицинді ұзақ уақыт қолданған кезде сезімтал емес бактериялар мен зеңдік инфекциялар қоздырғыштарының шамадан тыс өсуі байқалуы мүмкін. Суперинфекция дамыған кезде тиісті ем жүргізу керек.

Микроорганизмдердегі кларитромицинге және басқа макролидтерге, сондай-ақ линкомицин мен клиндамицинге айқаспалы резистенттілік қаупін назарға алған жөн.

Қосымша заттар

Препарат құрамында сахароза бар, сондықтан оны фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігімен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерде қолдануға болмайды.

Препарат құрамында 5 мл дайын суспензияда 1 ммоль-ден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде "құрамында натрий жоқ".

Препарат құрамында 5 мл дайын суспензияда 1 ммоль-ден аз калий (39 мг) бар, яғни іс жүзінде "құрамында калий жоқ".

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ауыр жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты кларитромицинмен бірге қолдануға болмайтын дәрілік заттар

Астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид және терфенадин

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда цизапридтің қандағы концентрациясы жоғарылайды, соның нәтижесінде QT аралығының ұзаруы байқалуы мүмкін, сондай-ақ қарыншалық тахикардияны, қарыншалар фибрилляциясын және "пируэт"типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиялары туындауы мүмкін. Осындай өзгерістер пимозидті кларитромицинмен бірге пайдаланған кезде тіркелді.

Макролидтер терфенадиннің метаболизміне әсер етеді, бұл ретте соңғысының қандағы концентрациясы жоғарылайды, кейбір жағдайларда бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардия, қарыншалық фибрилляция және "пируэт" типті қарыншалық тахикардия сияқты жүрек аритмиясының дамуына байланысты.

Кларитромицин мен терфенадинді біріктіріп қолданған кезде қан сарысуындағы терфенадиннің қышқыл метаболиті концентрациясының 2-3 есе жоғарылауы және QT аралығының ұзаруы байқалды, бұл ретте қандай да бір елеулі клиникалық әсерлер тіркелген жоқ. Осыған ұқсас өзгерістер астемизолды басқа макролидтермен бірге пайдаланған кезде де байқалды.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицинді эрготаминмен немесе дигидроэрготаминмен бірге қолданғанда, орталық жүйке жүйесін (ОЖЖ) қоса, аяқ-қолдардың және организмнің басқа да тіндерінің вазоспазмы мен ишемиясы сияқты жедел эрготизм белгілерінің даму жағдайлары хабарланды. Кларитромицин мен қастауыш алкалоидтарын бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пероральді қолдануға арналған мидазолам

Пероральді қолдануға арналған мидазоламды және кларитромицинді таблеткалар түрінде (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін "концентрация-уақыт" (AUC) қисығы астындағы аудан мәнінің 7 есе ұлғаюы байқалды. Кларитромицин мен мидазоламды бір мезгілде пероральді қолдануға болмайды.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені бұл статиндердің метаболизмінде CYP3A4 елеулі дәрежеде қатысады және кларитромицинмен бірге пайдаланған кезде олардың қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылайды, соның нәтижесінде миопатияның, оның ішінде рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинмен және жоғарыда аталған статиндермен біріктірілген ем қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз жағдайлары туралы хабарланды. Кларитромицинді қолдану қажет болған жағдайларда дәрілік затпен емдеу кезінде ловастатин мен симвастатинді қабылдауды тоқтату қажет.

Кларитромицинді басқа статиндермен біріктіріп қолданған кезде сақ болу керек және миопатияның белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатында пациенттерге мониторинг жүргізу керек. Кларитромицин мен статиндерді бірге қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда статиндерді ең аз ұсынылған дозаларда пайдалану ұсынылады, сондай-ақ метаболизмінде CYP3A (мысалы, флувастатин) қатыспайтын статиндерді пайдалану туралы мәселені қарау керек.

Басқа дәрілік заттардың кларитромицинге әсері

CYP3A индукторлары болып табылатын дәрілік заттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, құрамында шайқурай бар препараттар (Hypericum perforatum)) кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, бұл ретте қан плазмасында кларитромициннің субтерапиялық концентрациясы байқалуы мүмкін, нәтижесінде оның тиімділігі төмендеуі мүмкін. Сондай-ақ қан плазмасындағы CYP3A индукторының концентрациясын мониторингтеу қажеттілігі туындауы мүмкін, себебі ол CYP3A кларитромицинмен тежелуі салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 тежегіштері үшін медициналық қолдану жөніндегі тиісті нұсқаулықтарды қараңыз). Рифабутин мен кларитромицинді бірге қолданған кезде рифабутин концентрациясының жоғарылауы және қан сарысуындағы кларитромицин концентрациясының төмендеуі байқалды, сондай-ақ увеиттің даму қаупі артты.

Төменде атап көрсетілген дәрілік заттар қандағы кларитромицин концентрациясына әсер ететіні белгілі немесе күтіледі; оларды кларитромицинмен бір мезгілде қолданған жағдайда соңғысының дозасын түзету немесе баламалы емдеуге көшу қажеттілігі туындауы мүмкін.

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин сияқты P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің күшті индукторлары кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, соның нәтижесінде қан плазмасындағы кларитромицин концентрациясы төмендеуі мүмкін және осымен бір мезгілде бактерияға қарсы әсері бар кларитромициннің белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромицин концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромициндегі әртүрлі микроорганизмдерге қатысты белсенділік 14-гидроксикларитромициннен өзгеше болғандықтан, кларитромицинді P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің жоғарыда көрсетілген индукторларымен бірге қолданғанда күтілетін емдік әсері байқалмауы мүмкін.

Этравирин

Этравиринмен бір мезгілде қолданғанда қанда кларитромицин концентрациясы төмендеді, ал қандағы оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромицин концентрациясы жоғарылады. 14-гидроксикларитромициннің Mycobacterium avium complex (MAC) қатысты белсенділігі төмен болғандықтан, дәрілік препараттың Mycobacterium avium complex қатысты жалпы белсенділігі өзгеруі мүмкін, сондықтан осындай жағдайларда Mycobacterium avium complex туындатқан инфекцияларды емдеу кезінде баламалы емдеу туралы мәселені қарау керек.

Флуконазол

Флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) біріктіріп пайдалану кезінде қандағы ең төменгі тепе-теңдік концентрациясының орташа мәнінің жоғарылауы және кларитромицин үшін AUC мәні байқалды; оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромициннің тепе-теңдік концентрациясы айтарлықтай өзгерген жоқ. Флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда кларитромицин дозасын түзету талап етілмейді.

Ритонавир

Фармакокинетикалық зерттеуде ритонавир (әр 8 сағат сайын 200 мг) кларитромицин метаболизмін (әр 12 сағат сайын 500 мг) едәуір төмендететіні анықталды. Бұл ретте қанда кларитромициннің ең жоғары және ең төмен концентрациясы мәндерінің жоғарылауы байқалды, кларитромицин үшін AUC мәні артты; сондай-ақ 14-гидроксикларитромициннің белсенді метаболитінің түзілу процесінің іс жүзінде толық тежелуі де байқалды. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде осындай жағдайларда дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дәрілік заттың дозасын былайша түзеткен жөн: Clcr 30-60 мл/мин кезінде кларитромицин дозасын 50% - ға, Clcr 30 мл/мин-ден кем болғанда 75% - ға төмендету керек. Ритонавирмен кларитромицинді тәулігіне 1,0 г артық дозада бір мезгілде қолдануға болмайды.

Атазанавир мен саквинавирді қоса, адамның иммун тапшылығы вирусының (АИТВ) протеазасының басқа тежегіштерімен ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде кларитромицин дозасын дәл осылай түзету керек (төменде "Дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін" қараңыз).

Кларитромициннің басқа дәрілік заттарға әсері

CYP3A-мен байланысты өзара әрекеттесулер

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда (CYP3A тежейді) метаболизмінде CYP3A басым қатысатын дәрілік заттардың қандағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін, соның нәтижесінде олардың әсер ету ұзақтығының артуы немесе олардың емдік әсерлері мен жағымсыз реакцияларының күшеюі байқалуы мүмкін.

Кларитромицинді QT аралығының және қарыншалық тахикардияны, қарыншалық фибрилляцияны және "пируэт" типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиясының ұзару қаупіне байланысты астемизолмен, цизапридпен, домперидонмен, пимозидпен және терфенадинмен (CYP3A субстраттары болып табылатын дәрілік заттар) ем қабылдайтын пациенттерде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді қолдану негізінен CYP3A4 (мысалы, ловастатин және симвастатин), колхицин, тикагрелор және ранолазин метаболизміне қатысатын ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен, пероральді қолдануға арналған мидазолам алкалоидтарымен ем алатын пациенттерде қарсы көрсетілген.

Кларитромицинді CYP3A субстраттары болып табылатын басқа дәрілік заттармен ем қабылдайтын пациенттерде, әсіресе егер олардың емдік ауқымы тар болса (мысалы, карбамазепин) және/немесе CYP3A елеулі дәрежеде метаболизденсе, сақтықпен пайдалану керек. Кларитромицин мен метаболизміне көбінесе CYP3A қатысатын дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде соңғысының дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін және мүмкіндігінше олардың қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек. Мынадай дәрілік препараттар немесе препараттар топтары бірдей CYP3A (тізім толық емес) метаболизденетіні белгілі (немесе болжанады): алпразолам, карбамазепин, цилостазол, циклоспорин, дизопирамид, ибрутиниб, метадон, метилпреднизолон, мидазолам (вена ішіне енгізу), омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан), атипті антипсихотиктер (мысалы, кветиапин), хинидин, рифабутин, силденафил, сиролимус, такролимус, триазолам және винбластин.

Кларитромицин P450 цитохромы жүйесінің басқа изоферменттеріне әсер ету арқылы ұқсас түрде өзара әрекеттесе алатын дәрілік заттарға фенитоин, теофиллин және вальпроат жатады.

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (ППОАК)

ППОАК дабигатран Р-гликопротеиннің (Р-гп) эффлюксті ақуыз-тасымалдаушы субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 метаболизденеді, сонымен қатар P-гп субстраттары болып табылады. Кларитромицинді көрсетілген дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерде сақ болу керек.

Кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қабылдау трансаминазалар деңгейінің айтарлықтай жоғарылау мүмкіндігіне байланысты қарсы көрсетілген.

Аритмияға қарсы дәрілер

Кларитромицинді хинидинмен және дизопирамидпен бірге қолданғанда пациенттерде QT аралығының ұзару мәніне электрокардиограммаға мониторинг жүргізу және қан сарысуындағы хинидин мен дизопирамид деңгейін бақылау керек.

Мұндай біріктірілімді пациенттерде пайдаланған кезде қандағы глюкоза деңгейін бақылау қажет.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер / инсулин

Кейбір гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, натеглинид және репаглинид) кларитромицинмен бірге қолданғанда, соңғы CYP3A тежелуі нәтижесінде гипогликемия дамуы мүмкін. Мұндай біріктіруді пациенттерде пайдаланған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Омепразол

Кларитромицинді (әрбір 8 сағат сайын 500 мг) және омепразолды (тәулігіне 40 мг) бір мезгілде қолданғанда қанда, AUC0-24 ең жоғары концентрация мәндерінің және омепразолдың жартылай шығарылу кезеңінің жоғарылауы байқалды. Асқазандағы рН орташа тәуліктік мәні омепразолмен монотерапия кезінде 5,2 және кларитромициннің омепразолмен біріктірілімін қолданғанда 5,7 болды.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Силденафил, тадалафил және варденафил сияқты фосфодиэстераза тежегіштерінің метаболизмінде кем дегенде ішінара CYP3A қатысады (кларитромицин CYP3A тежеуі мүмкін). Кларитромицинмен бірге қолданғанда жоғарыда аталған фосфодиэстераза тежегіштерінің жүйелік әсері артуы мүмкін. Кларитромицинмен біріктіріп пайдалану кезінде силденафил, тадалафил және варденафил дозасын төмендету туралы мәселені қарау керек.

Теофиллин, карбамазепин

Клиникалық зерттеулердің деректеріне сәйкес кларитромицинмен бірге қолданғанда қанда теофиллин мен карбамазепин концентрациясының орташа айқын, бірақ статистикалық маңызды (р ≤ 0,05) жоғарылауы байқалады. Сондықтан кларитромицинмен біріктірілген пайдалану кезінде теофиллин мен карбамазепин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Толтеродин

Толтеродин метаболизміне негізінен CYP2D6 қатысады; осы изофермент жоқ адамдарда дәрілік заттың метаболизмі процесіне CYP3A қатысады. Адамдардың осы санатында CYP3A тежелуі кезінде қан сарысуындағы толтеродиннің неғұрлым жоғары концентрациясы байқалады. Сондықтан CYP2D6 қатысты "баяу метаболизаторлар" тобына жататын пациенттерде CYP3A тежегіштерін, оның ішінде кларитромицинді бір мезгілде пайдалану аясында толтеродин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, альпразолам, мидазолам, триазолам)

Кларитромицинмен таблетка түрінде (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін AUC мәнінің (вена ішіне енгізу) 2,7 есе ұлғаюы байқалды. Кларитромицинді мидазоламмен біріктіріп қолданғанда, соңғысының дозасын уақтылы түзету мақсатында пациенттердің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн. Мидазоламды ауыз қуысының шырышты қабығына жаққан кезде, ішке қабылдаудан айырмашылығы, дәрілік зат жүйеалды элиминацияға ұшырамауы мүмкін, соның нәтижесінде кларитромицинмен бірге қолданғанда мидазоламды вена ішіне енгізгенде байқалатынға ұқсас өзара әрекеттесу байқалуы мүмкін. Жоғарыда көрсетілген сақтық шараларын, триазол мен алпразолды қоса, CYP3A метаболизміне қатысатын басқа бензодиазепиндермен кларитромицинді біріктіріп пайдалану кезінде сақтаған жөн. Метаболизмінде CYP3A (темазепам, нитразепам, лоразепам) қатыспайтын бензодиазепиндердің кларитромицинмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуіне кіру ықтималдығы аз.

Кларитромицин мен триазоламды бір мезгілде пайдалану кезінде ұйқышылдық және сананың шатасуы сияқты ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың дамуы және дәрілік өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Осы дәрілік заттардың біріктірілімін қолдану кезінде ОЖЖ-ға әсердің күшеюі қаупіне байланысты пациенттердің жай-күйіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Басқа дәрілік өзара әрекеттесулер

Колхицин

Колхицин CYP3A субстраты және Р-гп ақуыз- тасымалдаушы болып табылады. Кларитромицин және басқа макролидтер CYP3A және Р-гп тежегіштері болып табылады. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің Р-гп және/немесе CYP3A тежелуі нәтижесінде колхициннің жүйелік әсері артуы мүмкін.

Дигоксин

Дигоксин P-гп субстраты болып табылады деп есептеледі. Кларитромицин Р-гп тежегіші болып табылады. Кларитромицин мен дигоксинді бірге пайдаланған кезде кларитромицин Р-гп тежелуінің нәтижесінде дигоксиннің жүйелік әсері жоғарылауы мүмкін. Постмаркетингтік кезеңде бір мезгілде кларитромицинмен ем қабылдаған пациенттерде қан сарысуындағы дигоксин концентрациясының жоғарылауы туралы хабарланды. Кейбір пациенттерде дигоксиннің уытты әсерінің, оның ішінде өлімге әкелуі мүмкін аритмияның белгілері байқалған. Кларитромицин мен дигоксинді біріктіріп қолданған кезде соңғысының қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Кларитромицинді таблетка түрінде және зидовудинді бірге пайдаланған кезде АИТВ инфекциясы бар ересек пациенттерде қандағы зидовудиннің тепе-тең концентрациясы төмендеуі мүмкін. Бір мезгілде ішке қабылдаған кезде кларитромицин зидовудиннің сіңу процесіне әсер етуі мүмкін, егер дәрілік заттарды қабылдау арасындағы аралық 4 сағатты құраса, бұған айтарлықтай дәрежеде жол бермеуге болады. Суспензия және зидовудин немесе диданозин түрінде кларитромицин қабылдаған АИТВ-инфекциясы бар балаларда дәрілік өзара әрекеттесу байқалған жоқ. Мұндай өзара әрекеттесу кларитромицинді вена ішіне инфузия түрінде қолданған кезде байқалу ықтималдығы аз.

Фенитоин және вальпроат

Кларитромицинді қоса, CYP3A тежегіштерінің CYP3A метаболизміне қатыспайтын дәрілік заттармен (мысалы, фенитоин және вальпроат) өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Кларитромицинмен бір мезгілде қолданған кезде қан сарысуындағы жоғарыда көрсетілген дәрілік заттардың концентрациясын бақылау ұсынылады, өйткені мұндай жағдайларда олардың жоғарылауы туралы хабарланған.

Дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир

Кларитромицин мен атазанавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Оларды бірге қолданған кезде кларитромициннің жүйелік әсері (тәулігіне 2 рет 500 мг) 2 есе ұлғайды, ал оның метаболиті 14-гидроксикларитромицинінің жүйелік әсері 70% - ға азайды, бұл ретте атазанавир үшін AUC мәні (тәулігіне 1 рет 400 мг) жоғарылады. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде осындай жағдайларда дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Clcr 30-60 мл/мин пациенттерде кларитромицин дозасын 50% - ға, Clcr 30 мл/мин кем пациенттерде 75% - ға төмендету керек. Кларитромицинді протеаза тежегіштерімен тәулігіне 1,0 г артық дозада бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кальций өзекшелері блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты кларитромицинді және метаболизмінде CYP3A4 (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) қатысатын кальций өзекшелері блокаторларын бір мезгілде қолданған кезде сақ болу керек. Мұндай жағдайларда қан плазмасындағы дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде кларитромицин мен кальций өзекшелері блокаторларының концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Бір мезгілде кларитромицинмен және верапамилмен ем қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол

Кларитромицин және итраконазол бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Кларитромицин мен итраконазол бір-бірінің қан плазмасындағы концентрациясын өзара арттыруы мүмкін. Итраконазол мен кларитромицинді біріктіріп қолданған кезде дәрілік заттардың әсер ету ұзақтығының ұлғаю немесе емдік әсерінің күшеюінің белгілері мен симптомдарын анықтау тұрғысынан пациенттердің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізген жөн.

Саквинавир

Кларитромицин және саквинавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Оларды бір мезгілде қолданған кезде монотерапия кезіндегі осындаймен салыстырғанда саквинавир (жұмсақ желатинді капсулалар, тәулігіне 3 рет 1200 мг) және кларитромицин (тәулігіне 2 рет 500 мг) үшін қандағы ең жоғары концентрация мен AUC мәндерінің жоғарылауы байқалды. Кларитромицин мен саквинавирдің дозаларын оларды шектеулі уақыт кезеңі ішінде жоғарыда көрсетілген дозаларда/дәрілік түрлерде бірге қолданған кезде түзету талап етілмейді. Саквинавирді жұмсақ желатинді капсулалар түрінде қолданған кезде дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін зерттеу нәтижелері қатты желатинді капсулалар түрінде саквинавирді қолданған кезде сәйкес келмеуі мүмкін. Саквинавирді жеке пайдаланған кезде дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін зерттеу нәтижелері саквинавир/ритонавир біріктірілімін пайдаланған кезде сәйкес келмеуі мүмкін. Саквинавир/ритонавир біріктірілімін қолданған кезде ритонавирдің кларитромицинге әлеуетті әсерін ескеру керек.

Ауыр жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты кларитромицинмен бірге қолдануға болмайтын дәрілік заттар

Астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид және терфенадин

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда цизапридтің қандағы концентрациясы жоғарылайды, соның нәтижесінде QT аралығының ұзаруы байқалуы мүмкін, сондай-ақ қарыншалық тахикардияны, қарыншалар фибрилляциясын және "пируэт"типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиялары туындауы мүмкін. Осындай өзгерістер пимозидті кларитромицинмен бірге пайдаланған кезде тіркелді.

Макролидтер терфенадиннің метаболизміне әсер етеді, бұл ретте соңғысының қандағы концентрациясы жоғарылайды, кейбір жағдайларда бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардия, қарыншалық фибрилляция және "пируэт" типті қарыншалық тахикардия сияқты жүрек аритмиясының дамуына байланысты.

Кларитромицин мен терфенадинді біріктіріп қолданған кезде қан сарысуындағы терфенадиннің қышқыл метаболиті концентрациясының 2-3 есе жоғарылауы және QT аралығының ұзаруы байқалды, бұл ретте қандай да бір елеулі клиникалық әсерлер тіркелген жоқ. Осыған ұқсас өзгерістер астемизолды басқа макролидтермен бірге пайдаланған кезде де байқалды.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицинді эрготаминмен немесе дигидроэрготаминмен бірге қолданғанда, орталық жүйке жүйесін (ОЖЖ) қоса, аяқ-қолдардың және организмнің басқа да тіндерінің вазоспазмы мен ишемиясы сияқты жедел эрготизм белгілерінің даму жағдайлары хабарланды. Кларитромицин мен қастауыш алкалоидтарын бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пероральді қолдануға арналған мидазолам

Пероральді қолдануға арналған мидазоламды және кларитромицинді таблеткалар түрінде (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін "концентрация-уақыт" (AUC) қисығы астындағы аудан мәнінің 7 есе ұлғаюы байқалды. Кларитромицин мен мидазоламды бір мезгілде пероральді қолдануға болмайды.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер)

Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені бұл статиндердің метаболизмінде CYP3A4 елеулі дәрежеде қатысады және кларитромицинмен бірге пайдаланған кезде олардың қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылайды, соның нәтижесінде миопатияның, оның ішінде рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинмен және жоғарыда аталған статиндермен біріктірілген ем қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз жағдайлары туралы хабарланды. Кларитромицинді қолдану қажет болған жағдайларда дәрілік затпен емдеу кезінде ловастатин мен симвастатинді қабылдауды тоқтату қажет.

Кларитромицинді басқа статиндермен біріктіріп қолданған кезде сақ болу керек және миопатияның белгілері мен симптомдарын анықтау мақсатында пациенттерге мониторинг жүргізу керек. Кларитромицин мен статиндерді бірге қолдану қажеттілігі туындаған жағдайларда статиндерді ең аз ұсынылған дозаларда пайдалану ұсынылады, сондай-ақ метаболизмінде CYP3A (мысалы, флувастатин) қатыспайтын статиндерді пайдалану туралы мәселені қарау керек.

Басқа дәрілік заттардың кларитромицинге әсері

CYP3A индукторлары болып табылатын дәрілік заттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, құрамында шайқурай бар препараттар (Hypericum perforatum)) кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, бұл ретте қан плазмасында кларитромициннің субтерапиялық концентрациясы байқалуы мүмкін, нәтижесінде оның тиімділігі төмендеуі мүмкін. Сондай-ақ қан плазмасындағы CYP3A индукторының концентрациясын мониторингтеу қажеттілігі туындауы мүмкін, себебі ол CYP3A кларитромицинмен тежелуі салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 тежегіштері үшін медициналық қолдану жөніндегі тиісті нұсқаулықтарды қараңыз). Рифабутин мен кларитромицинді бірге қолданған кезде рифабутин концентрациясының жоғарылауы және қан сарысуындағы кларитромицин концентрациясының төмендеуі байқалды, сондай-ақ увеиттің даму қаупі артты.

Төменде атап көрсетілген дәрілік заттар қандағы кларитромицин концентрациясына әсер ететіні белгілі немесе күтіледі; оларды кларитромицинмен бір мезгілде қолданған жағдайда соңғысының дозасын түзету немесе баламалы емдеуге көшу қажеттілігі туындауы мүмкін.

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

Эфавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин сияқты P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің күшті индукторлары кларитромицин метаболизмін күшейтуі мүмкін, соның нәтижесінде қан плазмасындағы кларитромицин концентрациясы төмендеуі мүмкін және осымен бір мезгілде бактерияға қарсы әсері бар кларитромициннің белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромицин концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромициндегі әртүрлі микроорганизмдерге қатысты белсенділік 14-гидроксикларитромициннен өзгеше болғандықтан, кларитромицинді P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерінің жоғарыда көрсетілген индукторларымен бірге қолданғанда күтілетін емдік әсері байқалмауы мүмкін.

Этравирин

Этравиринмен бір мезгілде қолданғанда қанда кларитромицин концентрациясы төмендеді, ал қандағы оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромицин концентрациясы жоғарылады. 14-гидроксикларитромициннің Mycobacterium avium complex (MAC) қатысты белсенділігі төмен болғандықтан, дәрілік препараттың Mycobacterium avium complex қатысты жалпы белсенділігі өзгеруі мүмкін, сондықтан осындай жағдайларда Mycobacterium avium complex туындатқан инфекцияларды емдеу кезінде баламалы емдеу туралы мәселені қарау керек.

Флуконазол

Флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) біріктіріп пайдалану кезінде қандағы ең төменгі тепе-теңдік концентрациясының орташа мәнінің жоғарылауы және кларитромицин үшін AUC мәні байқалды; оның белсенді метаболиті 14-гидроксикларитромициннің тепе-теңдік концентрациясы айтарлықтай өзгерген жоқ. Флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда кларитромицин дозасын түзету талап етілмейді.

Ритонавир

Фармакокинетикалық зерттеуде ритонавир (әр 8 сағат сайын 200 мг) кларитромицин метаболизмін (әр 12 сағат сайын 500 мг) едәуір төмендететіні анықталды. Бұл ретте қанда кларитромициннің ең жоғары және ең төмен концентрациясы мәндерінің жоғарылауы байқалды, кларитромицин үшін AUC мәні артты; сондай-ақ 14-гидроксикларитромициннің белсенді метаболитінің түзілу процесінің іс жүзінде толық тежелуі де байқалды. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде осындай жағдайларда дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дәрілік заттың дозасын былайша түзеткен жөн: Clcr 30-60 мл/мин кезінде кларитромицин дозасын 50% - ға, Clcr 30 мл/мин-ден кем болғанда 75% - ға төмендету керек. Ритонавирмен кларитромицинді тәулігіне 1,0 г артық дозада бір мезгілде қолдануға болмайды.

Атазанавир мен саквинавирді қоса, адамның иммун тапшылығы вирусының (АИТВ) протеазасының басқа тежегіштерімен ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде қолданғанда бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде кларитромицин дозасын дәл осылай түзету керек (төменде "Дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін" қараңыз).

Кларитромициннің басқа дәрілік заттарға әсері

CYP3A-мен байланысты өзара әрекеттесулер

Кларитромицинмен бір мезгілде қолданғанда (CYP3A тежейді) метаболизмінде CYP3A басым қатысатын дәрілік заттардың қандағы концентрациясы жоғарылауы мүмкін, соның нәтижесінде олардың әсер ету ұзақтығының артуы немесе олардың емдік әсерлері мен жағымсыз реакцияларының күшеюі байқалуы мүмкін.

Кларитромицинді QT аралығының және қарыншалық тахикардияны, қарыншалық фибрилляцияны және "пируэт" типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек аритмиясының ұзару қаупіне байланысты астемизолмен, цизапридпен, домперидонмен, пимозидпен және терфенадинмен (CYP3A субстраттары болып табылатын дәрілік заттар) ем қабылдайтын пациенттерде қолдануға болмайды.

Кларитромицинді қолдану негізінен CYP3A4 (мысалы, ловастатин және симвастатин), колхицин, тикагрелор және ранолазин метаболизміне қатысатын ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен, пероральді қолдануға арналған мидазолам алкалоидтарымен ем алатын пациенттерде қарсы көрсетілген.

Кларитромицинді CYP3A субстраттары болып табылатын басқа дәрілік заттармен ем қабылдайтын пациенттерде, әсіресе егер олардың емдік ауқымы тар болса (мысалы, карбамазепин) және/немесе CYP3A елеулі дәрежеде метаболизденсе, сақтықпен пайдалану керек. Кларитромицин мен метаболизміне көбінесе CYP3A қатысатын дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде соңғысының дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін және мүмкіндігінше олардың қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек. Мынадай дәрілік препараттар немесе препараттар топтары бірдей CYP3A (тізім толық емес) метаболизденетіні белгілі (немесе болжанады): алпразолам, карбамазепин, цилостазол, циклоспорин, дизопирамид, ибрутиниб, метадон, метилпреднизолон, мидазолам (вена ішіне енгізу), омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин, ривароксабан, апиксабан), атипті антипсихотиктер (мысалы, кветиапин), хинидин, рифабутин, силденафил, сиролимус, такролимус, триазолам және винбластин.

Кларитромицин P450 цитохромы жүйесінің басқа изоферменттеріне әсер ету арқылы ұқсас түрде өзара әрекеттесе алатын дәрілік заттарға фенитоин, теофиллин және вальпроат жатады.

Тікелей әсер ететін пероральді антикоагулянттар (ППОАК)

ППОАК дабигатран Р-гликопротеиннің (Р-гп) эффлюксті ақуыз-тасымалдаушы субстраты болып табылады. Ривароксабан мен апиксабан CYP3A4 метаболизденеді, сонымен қатар P-гп субстраттары болып табылады. Кларитромицинді көрсетілген дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе қан кету қаупі жоғары пациенттерде сақ болу керек.

Кларитромицинді ломитапидпен бір мезгілде қабылдау трансаминазалар деңгейінің айтарлықтай жоғарылау мүмкіндігіне байланысты қарсы көрсетілген.

Аритмияға қарсы дәрілер

Кларитромицинді хинидинмен және дизопирамидпен бірге қолданғанда пациенттерде QT аралығының ұзару мәніне электрокардиограммаға мониторинг жүргізу және қан сарысуындағы хинидин мен дизопирамид деңгейін бақылау керек.

Мұндай біріктірілімді пациенттерде пайдаланған кезде қандағы глюкоза деңгейін бақылау қажет.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер / инсулин

Кейбір гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, натеглинид және репаглинид) кларитромицинмен бірге қолданғанда, соңғы CYP3A тежелуі нәтижесінде гипогликемия дамуы мүмкін. Мұндай біріктіруді пациенттерде пайдаланған кезде қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Омепразол

Кларитромицинді (әрбір 8 сағат сайын 500 мг) және омепразолды (тәулігіне 40 мг) бір мезгілде қолданғанда қанда, AUC0-24 ең жоғары концентрация мәндерінің және омепразолдың жартылай шығарылу кезеңінің жоғарылауы байқалды. Асқазандағы рН орташа тәуліктік мәні омепразолмен монотерапия кезінде 5,2 және кларитромициннің омепразолмен біріктірілімін қолданғанда 5,7 болды.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Силденафил, тадалафил және варденафил сияқты фосфодиэстераза тежегіштерінің метаболизмінде кем дегенде ішінара CYP3A қатысады (кларитромицин CYP3A тежеуі мүмкін). Кларитромицинмен бірге қолданғанда жоғарыда аталған фосфодиэстераза тежегіштерінің жүйелік әсері артуы мүмкін. Кларитромицинмен біріктіріп пайдалану кезінде силденафил, тадалафил және варденафил дозасын төмендету туралы мәселені қарау керек.

Теофиллин, карбамазепин

Клиникалық зерттеулердің деректеріне сәйкес кларитромицинмен бірге қолданғанда қанда теофиллин мен карбамазепин концентрациясының орташа айқын, бірақ статистикалық маңызды (р ≤ 0,05) жоғарылауы байқалады. Сондықтан кларитромицинмен біріктірілген пайдалану кезінде теофиллин мен карбамазепин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Толтеродин

Толтеродин метаболизміне негізінен CYP2D6 қатысады; осы изофермент жоқ адамдарда дәрілік заттың метаболизмі процесіне CYP3A қатысады. Адамдардың осы санатында CYP3A тежелуі кезінде қан сарысуындағы толтеродиннің неғұрлым жоғары концентрациясы байқалады. Сондықтан CYP2D6 қатысты "баяу метаболизаторлар" тобына жататын пациенттерде CYP3A тежегіштерін, оның ішінде кларитромицинді бір мезгілде пайдалану аясында толтеродин дозасын төмендету қажеттілігі туындауы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, альпразолам, мидазолам, триазолам)

Кларитромицинмен таблетка түрінде (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пайдаланған кезде мидазолам үшін AUC мәнінің (вена ішіне енгізу) 2,7 есе ұлғаюы байқалды. Кларитромицинді мидазоламмен біріктіріп қолданғанда, соңғысының дозасын уақтылы түзету мақсатында пациенттердің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн. Мидазоламды ауыз қуысының шырышты қабығына жаққан кезде, ішке қабылдаудан айырмашылығы, дәрілік зат жүйеалды элиминацияға ұшырамауы мүмкін, соның нәтижесінде кларитромицинмен бірге қолданғанда мидазоламды вена ішіне енгізгенде байқалатынға ұқсас өзара әрекеттесу байқалуы мүмкін. Жоғарыда көрсетілген сақтық шараларын, триазол мен алпразолды қоса, CYP3A метаболизміне қатысатын басқа бензодиазепиндермен кларитромицинді біріктіріп пайдалану кезінде сақтаған жөн. Метаболизмінде CYP3A (темазепам, нитразепам, лоразепам) қатыспайтын бензодиазепиндердің кларитромицинмен клиникалық маңызды өзара әрекеттесуіне кіру ықтималдығы аз.

Кларитромицин мен триазоламды бір мезгілде пайдалану кезінде ұйқышылдық және сананың шатасуы сияқты ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың дамуы және дәрілік өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Осы дәрілік заттардың біріктірілімін қолдану кезінде ОЖЖ-ға әсердің күшеюі қаупіне байланысты пациенттердің жай-күйіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Басқа дәрілік өзара әрекеттесулер

Колхицин

Колхицин CYP3A субстраты және Р-гп ақуыз- тасымалдаушы болып табылады. Кларитромицин және басқа макролидтер CYP3A және Р-гп тежегіштері болып табылады. Кларитромицин мен колхицинді бір мезгілде қолданғанда кларитромициннің Р-гп және/немесе CYP3A тежелуі нәтижесінде колхициннің жүйелік әсері артуы мүмкін.

Дигоксин

Дигоксин P-гп субстраты болып табылады деп есептеледі. Кларитромицин Р-гп тежегіші болып табылады. Кларитромицин мен дигоксинді бірге пайдаланған кезде кларитромицин Р-гп тежелуінің нәтижесінде дигоксиннің жүйелік әсері жоғарылауы мүмкін. Постмаркетингтік кезеңде бір мезгілде кларитромицинмен ем қабылдаған пациенттерде қан сарысуындағы дигоксин концентрациясының жоғарылауы туралы хабарланды. Кейбір пациенттерде дигоксиннің уытты әсерінің, оның ішінде өлімге әкелуі мүмкін аритмияның белгілері байқалған. Кларитромицин мен дигоксинді біріктіріп қолданған кезде соңғысының қан сарысуындағы концентрациясын мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Кларитромицинді таблетка түрінде және зидовудинді бірге пайдаланған кезде АИТВ инфекциясы бар ересек пациенттерде қандағы зидовудиннің тепе-тең концентрациясы төмендеуі мүмкін. Бір мезгілде ішке қабылдаған кезде кларитромицин зидовудиннің сіңу процесіне әсер етуі мүмкін, егер дәрілік заттарды қабылдау арасындағы аралық 4 сағатты құраса, бұған айтарлықтай дәрежеде жол бермеуге болады. Суспензия және зидовудин немесе диданозин түрінде кларитромицин қабылдаған АИТВ-инфекциясы бар балаларда дәрілік өзара әрекеттесу байқалған жоқ. Мұндай өзара әрекеттесу кларитромицинді вена ішіне инфузия түрінде қолданған кезде байқалу ықтималдығы аз.

Фенитоин және вальпроат

Кларитромицинді қоса, CYP3A тежегіштерінің CYP3A метаболизміне қатыспайтын дәрілік заттармен (мысалы, фенитоин және вальпроат) өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Кларитромицинмен бір мезгілде қолданған кезде қан сарысуындағы жоғарыда көрсетілген дәрілік заттардың концентрациясын бақылау ұсынылады, өйткені мұндай жағдайларда олардың жоғарылауы туралы хабарланған.

Дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуі

Атазанавир

Кларитромицин мен атазанавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Оларды бірге қолданған кезде кларитромициннің жүйелік әсері (тәулігіне 2 рет 500 мг) 2 есе ұлғайды, ал оның метаболиті 14-гидроксикларитромицинінің жүйелік әсері 70% - ға азайды, бұл ретте атазанавир үшін AUC мәні (тәулігіне 1 рет 400 мг) жоғарылады. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде осындай жағдайларда дәрілік заттың дозасын төмендету талап етілмейді. Clcr 30-60 мл/мин пациенттерде кларитромицин дозасын 50% - ға, Clcr 30 мл/мин кем пациенттерде 75% - ға төмендету керек. Кларитромицинді протеаза тежегіштерімен тәулігіне 1,0 г артық дозада бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кальций өзекшелері блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты кларитромицинді және метаболизмінде CYP3A4 (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) қатысатын кальций өзекшелері блокаторларын бір мезгілде қолданған кезде сақ болу керек. Мұндай жағдайларда қан плазмасындағы дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде кларитромицин мен кальций өзекшелері блокаторларының концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Бір мезгілде кларитромицинмен және верапамилмен ем қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол

Кларитромицин және итраконазол бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Кларитромицин мен итраконазол бір-бірінің қан плазмасындағы концентрациясын өзара арттыруы мүмкін. Итраконазол мен кларитромицинді біріктіріп қолданған кезде дәрілік заттардың әсер ету ұзақтығының ұлғаю немесе емдік әсерінің күшеюінің белгілері мен симптомдарын анықтау тұрғысынан пациенттердің жай-күйіне мұқият мониторинг жүргізген жөн.

Саквинавир

Кларитромицин және саквинавир бір мезгілде CYP3A субстраттары да, тежегіштері де болып табылады; қазіргі уақытта дәрілік заттардың екі бағытты өзара әрекеттесуін куәландыратын деректер бар. Оларды бір мезгілде қолданған кезде монотерапия кезіндегі осындаймен салыстырғанда саквинавир (жұмсақ желатинді капсулалар, тәулігіне 3 рет 1200 мг) және кларитромицин (тәулігіне 2 рет 500 мг) үшін қандағы ең жоғары концентрация мен AUC мәндерінің жоғарылауы байқалды. Кларитромицин мен саквинавирдің дозаларын оларды шектеулі уақыт кезеңі ішінде жоғарыда көрсетілген дозаларда/дәрілік түрлерде бірге қолданған кезде түзету талап етілмейді. Саквинавирді жұмсақ желатинді капсулалар түрінде қолданған кезде дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін зерттеу нәтижелері қатты желатинді капсулалар түрінде саквинавирді қолданған кезде сәйкес келмеуі мүмкін. Саквинавирді жеке пайдаланған кезде дәрілік заттардың өзара әрекеттесуін зерттеу нәтижелері саквинавир/ритонавир біріктірілімін пайдаланған кезде сәйкес келмеуі мүмкін. Саквинавир/ритонавир біріктірілімін қолданған кезде ритонавирдің кларитромицинге әлеуетті әсерін ескеру керек.

Дозалау режимі

Дозалау режимі пациенттің жасына, дене салмағына, бүйрек функциясына, сондай-ақ инфекцияның ауырлық дәрежесіне байланысты жекелей белгіленеді.

Балаларда ішуге арналған суспензияны дайындауға арналған түйіршіктер түріндегі кларитромициннің ұсынылған тәуліктік дозасы 2 қабылдауға бөлінген 15 мг/кг құрайды; дәрілік заттың ең жоғары дозасы тәулігіне 2 рет 500 мг құрайды.

Төменде дене салмағын ескере отырып, балалардағы дозалау режимі бойынша нұсқаулар келтірілген:

* Дене салмағы 8 кг-нан аз балаларда дозаны дене салмағының кг-на (тәулігіне 2 рет шамамен 7,5 мг/кг) есептеу керек.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек функциясы бұзылған балаларда (креатинин клиренсі (Clcr) 30 мл/мин/1,73 м2 кем) кларитромициннің ұсынылған тәуліктік дозасын 50% - ға (7,5 мг/кг) төмендету керек.

Енгізу әдісі мен жолы

Орадро суспензиясын тамақ ішуге байланыссыз ішке қабылдайды; суспензияны сүтпен қабылдауға болады.

Суспензияны алғашқы қолданар алдында тікелей дайындайды. Дайындау үшін түйіршіктері бар құтыға белгіге дейін біртіндеп су қосады және біртекті суспензия түзілгенге дейін шайқайды. Әрбір қолданар алдында құтыны мұқият шайқау керек.

Дайын суспензияны дозалау үшін қаптамадағы өлшеуіш шприц қолданылады.

Емдеу ұзақтығы

Әдетте, емдеу ұзақтығы пациенттің жағдайының ауырлығына және аурудың қоздырғышына байланысты 5-10 күнді құрайды.

Бүйрек функциясы бұзылған балаларда емдеу ұзақтығы 14 күннен аспауы тиіс.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы тиіс шаралар

Симптомдары

Кларитромицинді көп мөлшерде пероральді қабылдаған кезде асқазан-ішек жолдары тарапынан симптомдар байқалуы мүмкін. Анамнезінде биполярлық бұзылысы бар бір пациентте 8,0 г кларитромицинді ішке қабылдағаннан кейін психикалық статустың өзгеруі, параноидтық мінез-құлық, гипокалиемия және гипоксемия байқалды.

Емі

Кларитромицинді пероральді қабылдағанда артық дозалану жағдайында асқазан-ішек жолынан дәрілік заттың әлі сіңірілмеген бөлігін тез арада шығару және демеуші ем жүргізу қажет. Басқа макролидтер жағдайындағыдай, кларитромицин организмнен едәуір дәрежеде гемодиализ немесе перитонеальді диализ арқылы шығарылады деп күтілмейді.

Сұрақтар туындаған жағдайда дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін жүгіну керек.

ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар

Өте жиі

- инъекция орнында флебит1

Жиі

- ұйқысыздық

- дисгевзия, бас ауыруы

- вазодилатация1

- диарея, құсу, диспепсия, жүрек айнуы, іштің ауыруы

- бауырдың функционалдық көрсеткіштері тарапынан бұзылулар

- бөртпе, гипергидроз

- инъекция орнындағы ауырсыну1, инъекция орнындағы қабыну

Жиі емес

- целлюлит1, кандидоз, гастроэнтерит2, инфекция3, қынаптық инфекция

- лейкопения, нейтропения4, тромбоцитоз3, эозинофилия4

- анафилактоидты реакциялар1, аса жоғары сезімталдық реакциялары

- анорексия, тәбеттің төмендеуі

- үрейлену, күйгелектік3

- сананың жоғалуы1, дискинезия1, бас айналу, ұйқышылдық 5, тремор

- вертиго, есту қабілетінің бұзылуы, құлақтың шуылдауы

- жүректің тоқтап қалуы1, жүрекшелер фибрилляциясы1, электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы, экстрасистолалар1, пальпитация

- бронх демікпесі1, мұрыннан қан кету2, өкпе эмболиясы1

- эзофагит1, гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы2, гастрит, прокталгия2, стоматит, глоссит, іштің кебуі4, іш қату, ауыздың құрғауы, кекіру, метеоризм

- холестаз4, гепатит4, қандағы аланинаминотрансфераза (АЛТ) деңгейінің жоғарылауы, қандағы аспартатаминотрансфераза (АСТ) деңгейінің жоғарылауы, қандағы гамма-глутамилтрансфераза деңгейінің жоғарылауы4

- буллезді дерматит1, қышыну, есекжем, макулопапулезді бөртпе3

- бұлшықеттің түйілуі3, қаңқа-бұлшықеттің сіресуі1, миалгия2

- қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы3, қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы1

- дімкәстік4, дене температурасының жоғарылауы3, астения, кеуде қуысының ауырсынуы4, қалтырау4, қажу4

- қандағы альбумин / глобулин1 арақатынасының өзгеруі, қандағы сілтілі фосфатаза деңгейінің жоғарылауы4, қандағы лактатдегидрогеназа деңгейінің жоғарылауы4

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

- жалған жарғақшалы колит, тілме қабынуы

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну

- психоздық бұзылыс, сананың шатасуы5, деперсонализация, депрессия, бағдардан жаңылу, елестеулер, қалыптан тыс түс көру, мания

- құрысулар, агевзия, паросмия, аносмия, парестезия

- есту қабілетінің жоғалуы

- "пируэт" типті қарыншалық тахикардия, қарыншалық тахикардия, қарыншалар фибрилляциясы

- қан кету

- жедел панкреатит, тілдің түсінің өзгеруі, тістің түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлық сарғаю

- ауыр тері реакциялары (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция), акне

- рабдомиолиз2, 6, миопатия

- бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

- ХҚҚ көрсеткішінің артуы, ПУ көрсеткішінің артуы, несеп түсінің өзгеруі

1 Кларитромицинді инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ түрінде қолданған кезде ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

2 Кларитромицинді баяу босап шығатын таблеткалар түрінде қолданғанда ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

3 Ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған түйіршіктер түрінде кларитромицинді пайдаланған кезде ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

4 Кларитромицинді тез босап шығатын таблеткалар түрінде қолданғанда ғана байқалған жағымсыз реакциялар.

5,6 төмендегіні қараңыз

Жекелеген жағымсыз реакциялар сипаттамасы

Инъекция орнындағы флебит, инъекция орнындағы ауырсыну және инъекция орнындағы қабыну сияқты жағымсыз реакциялар кларитромицинді вена ішіне енгізгенде ғана байқалады (инфузия үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ).

Кейбір жағдайларда кларитромицинді статиндермен, фибраттармен, колхицинмен немесе аллопуринолмен бірге қолданғанда рабдомиолиз туралы хабарланды.

Балалар

Балалардағы жағымсыз реакциялардың ауырлық жиілігі, түрі және дәрежесі ересектердегі осындай реакцияларға ұқсас болады деп күтілуде.

Иммунитет тапшылығы бар пациенттер

Микобактериялық инфекцияларды емдеу ретінде ұзақ уақыт бойы жоғары дозаларда кларитромицин қабылдаған иммун тапшылығы, оның ішінде жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромы (ЖИТС) бар пациенттерде дәрілік затты пайдаланудан туындауы мүмкін жағымсыз реакцияларды АИТВ инфекциясымен немесе қатар жүретін аурулармен байланысты негізгі симптомдардан ажырату қиын болды.

Көбінесе кларитромицинмен 1,0 г және 2,0 г тәуліктік дозада ем қабылдаған ересек пациенттерде жүрек айнуы, құсу, дәм сезудің бұрмалануы, іштің ауыруы, диарея, бөртпе, метеоризм, бас ауыруы, іш қату, есту қабілетінің бұзылуы, қан сарысуындағы АСТ және АЛТ деңгейінің жоғарылауы сияқты жағымсыз реакциялар байқалды. Ентігу, ұйқысыздық және ауыздың құрғап кету жиілігі аз тіркелді. 1,0 г дозада кларитромицин қабылдаған пациенттерде жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі 2,0 г дозада кларитромицин қабылдаған пациенттермен салыстырмалы болды. Кларитромицинді тәуліктік дозада 4,0 г қабылдаған пациенттерде жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі дәрілік затты 1,0 г және 2,0 г дозада қабылдаған пациенттерде 3-4 есе жоғары болды.

Иммунитет тапшылығы бар пациенттерде зертханалық көрсеткіштерді бағалау кезінде қалыпты мәндерден айтарлықтай ерекшеленетін параметрлерге талдау жүргізілді (қалып шегінен едәуір жоғары немесе төмен болды). Осы критерий негізінде 1,0 г немесе 2,0 г тәуліктік дозада кларитромицинмен ем қабылдаған пациенттердің шамамен 2-3% - ында қан сарысуындағы АСТ және АЛТ деңгейі едәуір жоғарылағаны, сондай-ақ қандағы лейкоциттер мен тромбоциттер саны едәуір төмендегені анықталды. Қандағы мочевина азоты деңгейінің жоғарылауы екі топтағы пациенттердің аз пайызында байқалды. Қандағы лейкоциттердің санын қоспағанда, жоғарыда көрсетілген барлық параметрлердің осындай өзгерістері кларитромицинді тәуліктік 4,0 г дозада қабылдаған пациенттерде сәл жоғары жиілікпен тіркелді.

Түйіршіктер сақтандырғыш сақинамен жабдықталған, бұрандалы қорғағыш қақпағы бар сыйымдылығы 100 мл (70 мл дайын суспензия) күңгірт шыныдан жасалған құтыларға салынады.

Адаптері бар өлшеуіш шприцпен жиынтықтағы 1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл.

Қалпына келтірілген суспензия 14 күннен аспайды.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!