Уральске қаласындағы Ритуксимаб Бөтелке 10 Мг/ Мл 50 Мл №1 | LLP Karaganda pharmaceutical complex

Бір миллилитр препараттың құрамында

белсенді зат: ритуксимаб – 10.0 мг

қосымша заттар: натрий цитраты дигидраты– 7.35 мг, полисорбат 80 – 0.70 мг, натрий хлориді – 9.00 мг, хлорсутек қышқылы – рН 6.5 дейін, инъекцияға арналған су – 1.0 мл дейін.

Ритуксимаб препараты келесі аурулары бар пациенттерде қолдануға көрсетілген:

Ходжкиндік емес лимфома (ХЕЛ)

Ритуксимаб препараты фолликулярлық лимфоманың III-IV сатыларында бұрын емделмеген пациенттерде химиотерапиямен біріктірілімде емдеу үшін қолдануға көрсетілген.

Ритуксимаб препараты фолликулярлық лимфомада индукциялық емге жауаптан кейін демеуші ем ретінде емдеу үшін қолдануға көрсетілген.

Ритуксимаб препараты фолликулярлық лимфоманың III-IV сатыларында емдеуде химиотерапияға төзімділігі анықталған жағдайда немесе екінші және химиотерапиядан кейін қайталануларда монотерапия ретінде емдеу үшін қолдануға көрсетілген.

Ритуксимаб препараты CD20-оң диффуздық В-ірі жасушалы ходжкиндік емес лимфоманы емдегенде СНОР (циклофосфамид, доксорубицин, винкристин, преднизолон) сызбасы бойынша химиотерапиямен біріктірілімде қолдануға көрсетілген.

Созылмалы лимфолейкоз (СЛЛ)

Ритуксимаб препараты қайталанатын/химиялық тұрақты созылмалы лимфолейкозды емдегенде және бұрын ем қабылдамаған пациенттерде химиотерапиямен біріктірілімде қолдануға көрсетілген.

Бұрын ритуксимабты қоса, моноклональді антиденелермен ем қабылдаған пациенттерде немесе ритуксимабты химиотерапиямен үйлесімде алдыңғы емде сезімталдығы болмаған пациенттерде препараттың тиімділігі және қауіпсіздігі жөнінде шектеулі деректер ғана бар.

Ревматоидты артрит

Ритуксимаб препараты ауыр белсенді ревматоидты артриті бар пациенттерді емдеу үшін метотрексатпен үйлесімде қолдануға көрсетілген. Басқа негізгі ревматизмге қарсы препараттардың жағымсыздығында немесе жауап жеткіліксіз болғанда, ісік некрозы факторының бір немесе бірнеше тежегіштерін қоса.

Ритуксимабты метотрексатпен үйлесімде қолданудың рентгенологиялық зерттеулері бойынша буындар зақымдануының үдеу жылдамдығы азаюына, сондай-ақ дене функциясының жақсаруына әкелетіні көрсетілді.

Полиангиитпен гранулематоз және микроскопиялық полиангиит

Ритуксимаб препараты полиангиитпен ауыр белсенді түрдегі гранулематозы (Вегенер) және микроскопиялық полиангииті бар ересек пациенттерде ремиссияны индукциялау үшін глюкокортикоидтармен үйлесімде қолдануға көрсетілген.

Ритуксимаб полиангиитпен ауыр белсенді түрдегі грануломатозы (Вегенер) және микроскопиялық полиангииті бар 2 жастан асқан балаларда ремиссияны индукциялау үшін глюкокортикоидтармен біріктірілімде қолдануға арналған.

Қарапайым сулы бөртпе (Pemphigus vulgaris)

Ритуксимаб ауырлық дәрежесі орташа немесе ауыр дәрежедегі қарапайым сулы бөртпесі бар пациенттерді емдеу үшін көрсетілген.

Ходжкиндік емес лимфомасы және созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерде қолдануға қарсы көрсетілімдер

- әсер етуші затқа, тышқан ақуыздарына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- жедел, ауыр инфекциялық аурулар;

- айқын иммун тапшылығы бар пациенттер.

Ревматоидты артритпен, полиангиитпен гранулематозы және микроскопиялық полиангииті және қарапайым сулы бөртпесі бар пациенттерде қолдануға қарсы көрсетілімдер

- әсер етуші затқа, тышқан ақуыздарына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- жедел, ауыр инфекциялық аурулар;

- айқын иммунтапшылығы бар пациенттер;

- жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының жіктеуі бойынша IV класс ) немесе ауыр, бақылауға келмейтін жүрек аурулары.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Биологиялық дәрілік заттардың қолданылуын тексеруді жақсарту үшін пациент картасында енгізілген өнімнің тауарлық атауын анық көрсету керек.

Үдемелі көп ошақты лейкоэнцефалопатия (ҮКЛ)

Ритуксимаб емінен кейін өліммен аяқталуы бар ҮКЛ дамуының өте сирек жағдайлары тіркелген. Пациенттерді ҮКЛ дамуын көрсететін неврологиялық симптомдар немесе белгілердің туындауы/өршуі жағдайларын анықтау үшін ұдайы тексеру керек. ҮКЛ дамуына күдік болған жағдайда бұл диагноз жоққа шығарылғанға дейін ем тоқтатыла тұруы тиіс. Дәрігер пациентке тексеру жүргізуі және симптомдардың жүйке жүйесі дисфункциясымен байланысы бар-жоғын анықтауы тиіс және егер байланысы бары расталса, онда бақыланған симптомдардың ҮКЛ туындауы мүмкіндігін бағалау керек. Клиникалық қажеттілік болған жағдайда неврологпен кеңесу керек.

Күмән туындаған жағдайда дұрысы контрастылы күшейткішпен МРТ-зерттеу жүргізу керек, JC вирусының ДНҚ болуына жұлын-ми сұйықтығына талдау және қайталап неврологиялық зерттеулер жасау керек.

Пациенттің өзі де байқамауы мүмкін симптомдарға (мысалы, когнитивтік, неврологиялық немесе психиатриялық білінулер) ерекше назар аударуы тиіс. Пациенттерге өз серіктесіне және күтім жасаушы адамдарына алынатын ем туралы хабарлауды ұсыну керек, өйткені олар пациент өздігінен анықтай алмайтын симптомдардың туындауын байқауы мүмкін.

Пациентте ҮКЛ дамыған жағдайда Ритуксимаб препаратымен емдеуді тоқтату керек және одан әрі жаңғыртпау керек.

Иммун тапшылығы және ҮКЛ бар пациенттерде иммундық жүйе функциясын қалпына келтіруде жай-күйінің тұрақтануы немесе жақсарған жағдайлары анықталды.

Ертерек білінген ҮКЛ немесе Ритуксимаб препаратымен емдеуді ерте мерзімде тоқтата тұру сондай жай-күйінің тұрақтануын немесе нәтижесі жақсаруына әкеле алу мүмкіндігі белгісіз болып қалып отыр.

Ходжкиндік емес лимфома және созылмалы лимфолейкоз

Инфузиялық реакциялар

Ритуксимаб препаратын енгізгенде инфузиялық реакциялардың дамуы цитокиндердің және/немесе басқа медиаторлардың босап шығуымен жүзеге асырылуы мүмкін. Цитокиндердің босап шығуының аса жоғары сезімталдықтың жедел реакцияларынан клиникалық тұрғыдан айырмашылығы болуы мүмкін.

Цитокиндердің босап шығу синдромын, ісіктер лизисінің синдромын, анафилаксиялық реакцияларды және аса жоғары сезімталдық реакцияларын қамтитын осы реакциялар тобы төменде сипатталған.

Вена ішіне қолдануға арналған ритуксимабты тіркеуден кейін қолдану кезеңінде сипатталған, өліммен аяқталатын ауыр инфузиялық реакциялар жөнінде мәлімдемелер бар. Ритуксимабтың вена ішіне алғашқы инфузиясын бастағаннан кейін 30 мин – 2 сағат шегінде реакциялар дамыған. Бұлар үшін өкпе тарапынан біліністер тән болды, кейбір жағдайларда ісіктердің тез лизисі және ісіктер лизисі синдромының біліністері, сондай-ақ артериялық қысымның төмендеуі, қызба, қалтырау, дірілдеу, есекжем, ангионевроздық ісіну және басқа да симптомдар байқалды.

Цитокиндердің босап шығуының айқындық дәрежесі ауыр синдромының бронхтың түйілуімен және гипоксиямен, сондай-ақ қызбамен, қалтыраумен, дірілмен, есекжеммен, ангионевроздық ісінумен жиі қатар жүретін ауыр ентігумен сипатталады. Бұл синдром гиперурикемия, гиперкалиемия, гипокальциемия, гиперфосфатемия, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі, лактатдегидрогеназаның (ЛДГ) жоғары белсенділігі сияқты ісіктердің лизисі синдромының бірнеше біліністерімен қатар жүруі мүмкін, бұдан басқа, оның білінулері тыныс алу жедел жеткіліксіздігіне және өлімге әкелуі мүмкін. Тыныс алу функциясының жедел жеткіліксіздігі интерстициальді инфильтрациямен немесе кеуде қуысының рентгенограммасында көзге көрінетін өкпенің ісінуімен қатар жүруі мүмкін. Синдром алғашқы инфузиядан кейін бір немесе екі сағат ішінде жиі көрініс береді. Өкпе функциясының жеткіліксіздігі анамнезінде бар немесе өкпенің ісікті инфильтрациясы бар пациенттер қауіп тобында болады және ем жоғары сақтықпен жалғастырылуы тиіс.

Цитокиндердің босап шығуының ауыр синдромы дамыған кезде, препараттың инфузиясы дереу тоқтатылуы тиіс, пациенттерге белсенді симптомдық ем көрсетілуі тиіс. Симптоматиканың бастапқыдағы жақсаруы күрт нашарлаумен алмасуы мүмкін, сондықтан пациенттер ісік лизисінің және өкпе инфильтрациясының синдромы толық қайтқанша немесе бұл диагноздар алып тасталғанға дейін мұқият бақылауда болуы тиіс. Белгілер және симптомдар толық жоғалғаннан кейін пациенттерді әрі қарай емдеу сирек жағдайларда цитокиндердің босап шығуының ауыр синдромының қайтадан пайда болуына әкелді.

Ісік жүктемесі жоғары немесе айналымдағы қатерлі жасушалар саны көп (≥25 × 109/л) (мысалы, созылмалы лимфолейкозда) науқастарда цитокиндердің босап шығуының өте ауыр синдромының қаупі аса жоғары болуы мүмкін, ритуксимаб препаратын мұқият бақылай отырып, аса сақтықпен тағайындау керек. Препараттың алғашқы инфузиясын мұндай науқастарға аз жылдамдықпен енгізген немесе препарат дозасын емдеудің алғашқы циклі кезінде және кейінгі циклдердің әрқайсысында, егер ритуксимаб препаратын енгізер алдында айналымдағы қатерлі жасушалар саны >25 × 109/л деңгейінде сақталса, екі күнге бөлген жөн.

Жағымсыз инфузиялық реакциялардың барлық түрлері ритуксимаб қабылдаған барлық пациенттердің 77%-да байқалды (10%-да гипотензиямен және бронхтың түйілуімен қатар жүретін цитокиндердің босап шығу синдромын қоса). Бұл симптомдар, әдеттегідей, ритуксимаб инфузиясын тоқтатқанда және ыстықты түсіретін жән антигистаминдік препараттармен емдегенде, сондай-ақ жекелеген жағдайларда оттегіні, физиологиялық ерітінділерді вена ішіне енгізуде, бронходилататорлармен және глюкокортикоидтармен қайтты.

Пациенттерге ақуыз препараттарын вена ішіне енгізуден кейін анафилаксиялық және басқа да аса жоғары сезімталдық реакциялары тіркелді. Цитокиндердің босап шығу синдромынан айырмашылығы аса жоғары сезімталдықтың нағыз реакциялары, әдеттегідей, инфузияны бастағаннан кейін бірнеше минут ішінде пайда болады. Анафилаксиялық реакциялардың және басқа да аса жоғары сезімталдық реакцияларының дамуының потенциалды мүмкін екендігіне байланысты, ритуксимаб препаратын вена ішіне енгізген кезде оларды басу үшін мына дәрілер болуы қажет: эпинефрин (адреналин), антигистаминдік және глюкокортикостероидты препараттар. Анафилаксияның клиникалық біліністері цитокиндердің босап шығу синдромының біліністерімен ұқсас (жоғарыда сипатталды).

Аса жоғары сезімталдықпен байланысты реакциялар білінуі жөнінде мәлімдеулер, цитокиндердің босап шығуымен байланысты реакциялардың көрініс беруі жөніндегі мәлімдеулерге қарағанда, сирек болды.

Миокард инфарктісі, жүрекшелер фибрилляциясы, өкпенің ісінуі, жедел қайтымды тромбоцитопенияның даму жағдайлары тіркелді. Ритуксимаб препаратымен инфузиядан кемінде 12 сағат бұрын Ритуксимаб препаратын енгізген кезде, гипотензия дамуы мүмкін болғандықтан, гипертензияға қарсы дәрілік заттарды қабылдауға жол бермеген жөн.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ритуксимабты қабылдаған пациенттерде жүрекшелердің жыпылықтауын және дірілдеуін, жүрек функциясының жеткіліксіздігін және миокард инфарктісін қоса, стенокардия, аритмияның пайда болу жағдайлары байқалды. Анамнезінде жүрек аурулары бар және/немесе кардиоуыттық химиотерапия қабылдап жүрген пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс.

Гематологиялық уыттылық

Ритуксимаб препаратымен монотерапия миелосупрессиялық әсер бермесе де, 1,5 × 109/л-ден азы нейтропенияда және/немесе 75 × 109/л-ден аз тромбоцитопенияда препаратты тағайындағанда сақтық таныту қажет, өйткені оны мұндай пациенттерге клиникалық қолдану тәжірибесі шектеулі. Ритуксимаб сүйек кемігінің аутологиялық трансплантациясынан кейін 21 пациентті емдеу үшін және миелоуыттылық құбылыстарының туындауынсыз сүйек кемігі функциясының бұзылуы мүмкін басқа қауіп тобындағы пациенттерде қолданылды. Ритуксимаб препаратымен емдеу барысында нейтрофилдер мен тромбоциттер санын есептеуді қоса, шеткері қанға толық талдауды жүйелі түрде жүргізу қажет.

Инфекциялар

Ритуксимабпен емдеу кезінде пациенттерде күрделі, соның ішінде өліммен аяқталатын инфекциялық аурулар дамуы мүмкін. Ритуксимаб препаратын ауыр белсенді инфекциясы (мысалы, туберкулезі, сепсисі және оппортунистік инфекциялары) бар пациенттерге тағайындамаған жөн.

Дәрігерлер қайталанатын немесе созылмалы инфекциялық аурулары, сондай-ақ күрделі инфекциялардың дамуына бейім өзге де қатар жүретін аурулары бар пациенттерді емдеу үшін Ритуксимаб препаратын пайдаланғанда сақтық танытуы тиіс.

Ритуксимабты қабылдаған пациенттерде В гепатитінің қайта белсенділенуі, соның ішінде өліммен аяқталатын фульминантті гепатит жағдайлары тіркелді. Осы пациенттердің көбісі сондай-ақ цитоуытты химиотерапия қабылдаған. Қайталанатын/рефрактерлі созылмалы лимфолейкозы бар пациенттер популяциясындағы бір зерттеуден алынған қолда бар шектеулі ақпарат ритуксимабпен емдеу В гепатиті инфекциясының нәтижесін де нашарлатуы мүмкін деп болжам жасауға мүмкіндік береді. Ритуксимаб препаратын тағайындар алдында барлық пациенттер В гепатитіне скринингтен өтуі тиіс. Тестілердің ең аз жинағына HbsAg және HbcAb анықтау қамтылуы тиіс; жергілікті нұсқауларға сәйкес тестілер тізімі толықтырылуы мүмкін. Ритуксимаб препаратын белсенді В гепатиті бар пациенттерді емдеу үшін қолданбаған жөн. В гепатитінің кез келген оң серологиялық маркерлері бар пациенттер ритуксимабты қолданар алдында гепатолог дәрігерден кеңес алғаны жөн; осындай пациенттерге қатысты тиісті мониторинг жүргізу және жергілікті стандартқа сәйкес В гепатиті вирусының қайта белсенділенуінің профилактикасы бойынша шаралар қолдану қажет.

Ходжкиндік емес лимфомасы және созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерде ритуксимабты қолданған кезде өте сирек жағдайларда ҮКЛ даму жағдайлары байқалды. Көптеген пациенттер ритуксимабты химиотерапиямен үйлестіріп немесе гемопоэздік дің жасушалардың трансплантациясымен үйлестіріп қабылдады.

Ритуксимабты қолданғаннан кейін энтеровирустық менингоэнцефалит жағдайлары, соның ішінде өліммен аяқталатын жағдайлар хабарланды.

Инфекцияларға жалған теріс серологиялық тестілер қаупіне байланысты, пациенттерде сирек кездесетін инфекциялық ауруды (мысалы, Батыс Ніл вирусы және нейроборрелиоз) болжайтын симптомдар болған жағдайда балама диагностикалық құралдарды қарастырған жөн.

Иммунизация

Ходжкиндік емес лимфомасы және созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерде ритуксимабпен емдеуден кейін тірі вирустық вакциналармен иммунизациялаудың қауіпсіздігі зерттелген жоқ, тірі вирустық вакциналармен вакцинация ұсынылмайды. Бұндай пациенттерге белсенділігі жойылған вакциналармен вакцинация жасалуы ықтимал, бірақ вакцинациядан кейінге жауап әлсіретілуі мүмкін. Қатерлілігі төмен дәрежедегі ходжкиндік емес лимфомасы бар пациенттерде рандомизацияланбаған зерттеулерде сіреспе анатоксинін және КНL-неоантигенін (КНL - фиссурелия моллюскасының гемоцианині) енгізуге жауап беру жиілігінің, ритуксимаб қабылдаған пациенттермен салыстырғанда төмендегені байқалды (сәйкесінше, 81%-ге қарсы 16% және 76%-ға қарсы 4% (бағалау критерийлері – антидене титрінің 2 еседен астамға жоғарылауы). Осы деректер аурудың ұқсастығын ескерсек, созылмалы лимфолейкозы бар пациенттер үшін алынуы мүмкін деп жорамалданады, бірақ осы бағытта клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ. Алайда, антигендер жинағына (Streptococcus pneumoniae, Influenza A, паротит, қызамық, желшешек) антидене титрінің орташа шамасы ритуксимабпен емдеуден кейін емге дейінгі деңгеймен салыстырғанда ең кемінде 6 ай ішінде өзгерген жоқ.

Тері реакциялары

Ритуксимабпен емдегенде бірқатар жағдайларда өліммен аяқталатын уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы) және Стивенс-Джонсон синдромы сияқты ауыр тері реакцияларының даму жағдайлары тіркелді. Осындай реакциялар және олардың Ритуксимаб препаратын қолданумен байланысты екендігіне күмән пайда болған жағдайда емдеуді тоқтатқан және әрі қарай қайта жаңғыртпаған жөн.

Ревматоидты артрит, полиангиитпен гранулематоз, микроскопиялық полиангиит және қарапайым сулы бөртпе

Бұрын метотрексатпен ем қабылдамаған, ревматоидты артриті бар пациенттер

Науқастардың бұл тобында пайда-қаупінің жағымды арақатынасы жөнінде нақты деректердің жоқ болуына байланысты, препаратты бұрын метотрексат қабылдамаған ревматоидты артриті бар пациенттерді емдеу үшін ритуксимаб пайдалану ұсынылмайды.

Инфузиялық реакциялар

Ритуксимаб препаратын енгізгенде инфузиялық реакциялардың дамуы цитокиндердің және/немесе басқа медиаторлардың босап шығуымен шартталуы мүмкін. Тіркеуден кейінгі бақылауда ревматоидты артриті бар науқастарда өліммен аяқталатын ауыр инфузиялық реакциялар тіркелді. Ревматоидты артриті бар пациенттер қатыстырылған клиникалық зерттеулер жағдайында инфузиялық реакциялар көптеген жағдайларда жеңіл немесе орташа дәрежедегі ауырлықта болды. Жиірек бақыланған аллергиялық реакциялар: бас ауыру, қышыну, тамақтың жыбырлау сезімі, ысынулар, бөртпелер, есекжем, артериялық қысымның жоғарылауы және қызба. Инфузиялық реакциялар кез келген емдеу курсының алғашқы инфузиясынан кейін, екінші инфузиядан кейінгіге қарағанда, жиі байқалды; орындалған курстардың саны артуына қарай реакциялар жиілігі азайды. Инфузиялық реакциялар әдетте ритуксимаб енгізуді баяулатудан немесе тоқтата тұрудан кейін және дәрі-дәрмектік (ыстық түсіретін, антигистаминдік дәрілермен және қажет болғанда, оттегіні, тұз ерітінділерін, бронходилататорларын, глюкокортикостероидтарды вена ішіне енгізу ) ем тағайындаудан кейін тоқтаған. Жүрек-қантамыр жүйесінің аурулары бар, сондай-ақ жүрек және өкпе тарапынан жағымсыз реакциялар бұрын байқалған пациенттерді мұқият бақылау қажет. Инфузиялық реакциялар дамығанда, олардың ауырлығына және қажетті емге байланысты, Ритуксимаб препаратын енгізуді уақытша тоқтата тұрған немесе тоқтатқан жөн. Көптеген жағдайларда симптоматикасы толық жоғалғаннан кейін инфузияны бұрынғының 50%-ын құрайтын жылдамдықпен (мысалы, сағатына 100 мг орнына сағатына 50 мг) қайта бастауға болады.

Ритуксимаб препаратын енгізгенде аса жоғары сезімталдық реакциялары дамуы мүмкіндігіне байланысты оларды басу үшін дәрі болуы тиіс: эпинефрин (адреналин), антигистаминдік және глюкокортикостероидты препараттар.

Айқындығы орташа жүрек жеткіліксіздігі (NYHA жіктеуі бойынша III класы) немесе ауыр бақыланбайтын жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерді емдеу үшін ритуксимаб қолданудың қауіпсіздігі туралы деректер жоқ. Ритуксимаб алған бұрыннан жүрек ишемиясымен пациенттерде тиісті жай-күй симптомдарының, мысалы стенокардия, сондай-ақ жүрекшенің дірілдеуі мен жыпылықтауы пайда болғаны бақыланды. Жүрек аурулары немесе алдыңғы жүрек-өкпелік жағымсыз реакциялары бар пациенттер Ритуксимаб препаратымен емделу кезеңінде ерекше назар аударуды талап етеді және ем мүмкіндігін қарастырғанда оларда жүрек-қан ттамыр асқынулары даму қаупі ескерілуі тиіс. Препарат енгізу кезеңінде оларды мұқият бақылау керек.

Гипотензия даму мүмкіндігінен, Ритуксимаб препаратының инфузиясының алдында кемінде 12 сағат бұрын гипертензияға қарсы дәрілік заттарды қабылдаудан бас тарту керек.

Полиангиитпен гранулематозы және микроскопиялық полиангииті, қарапайым сулы бөртпесі бар пациенттердегі инфузиялық реакциялар ревматоидты артритімен пациенттердегі клиникалық зерттеулер аясында бақыланғанмен ұқсас болды.

Жүрек тарапынан бұзылулар

Ритуксимабпен емдеу аясында стенокардия немесе аритмия (жүрекше дірілдеуі және фибрилляциясы), жүрек жеткіліксіздігі немесе миокард инфарктісі дамуының мүмкіндігіне байланысты анамнезде жүрек аурулары бар пациенттерді мұқият бақылау талап етіледі.

Инфекциялар

Ритуксимаб препаратының әсер ету механизмін және қалыпты иммундық жауапты ұстап тұруда B-лимфоциттердің маңызды рөлін ескере отырып, Ритуксимаб препаратымен емделу салдарынан пациенттердің инфекция жұқтыру қаупі жоғарылығын болжауға болады.

Ритуксимабпен емдеу барысында пациенттерде күрделі инфекциялық аурулар пайда болуы, оның ішінде өліммен аяқталуы мүмкін. Ритуксимаб препаратын белсенді ауыр инфекциялары (мысалы, туберкулез, сепсис, оппортунистік инфекциялары бар) немесе айқын иммун тапшылығы (СD4+, CD8+ жасушалардың өте төмен деңгейі) бар пациенттерге тағайындауға болмайды.

Анамнезінде қайталанатын немесе созылмалы инфекциясы бар немесе күрделі инфекциялар, мысалы гипогаммаглобулинемия дамуына бейім жағдайлар болғанда пациенттерге Ритуксимаб препаратын тағайындау туралы мәселені шешуде сақ болу керек. Ритуксимаб препаратымен ем бастар алдында иммуноглобулиндер деңгейін анықтау ұсынылады. Ритуксимаб препаратымен емнен кейін туындаған инфекция белгілері бар пациенттерді мезгілінде зерттеу және тиісті түрде емдеу керек. Ритуксимаб препаратының содан кейінгі курсынан соң пациенттер қайта зерттелуі тиіс, инфекциялық аурулардың туындау қаупі бағалануы тиіс.

Ревматоидты артриті және аутоиммундық аурулары, оның ішінде жүйелі қызыл жегі және васкулиті бар науқастарды емдеу үшін ритуксимаб пайдаланудан кейін ҮКЛ өліммен аяқталатын өте сирек жағдайлары тіркелді.

Ритуксимабты қолданғаннан кейін энтеровирустық менингоэнцефалит жағдайлары, соның ішінде өліммен аяқталатын жағдайлар хабарланды.

Инфекцияларға жалған теріс серологиялық тестілер қаупіне байланысты, пациенттерде сирек кездесетін инфекциялық ауруды (мысалы, Батыс Ніл вирусы және нейроборрелиоз) болжайтын симптомдар болған жағдайда балама диагностикалық құралдарды қарастырған жөн.

В гепатиті

Ревматоидты артриті, полиангиитпен гранулематозы және микроскопиялық полиангииті бар пациенттерде ритуксимабты қолданғанда, В гепатитінің реактивациялану жағдайлары (оның ішінде өліммен аяқталуы бар) бақыланды. Ритуксимаб препаратын тағайындау алдында барлық пациенттерге В гепатиті вирусы болуын анықтауға скрингтен өткені жөн. Тестілердің ең төмен жинағына HBsAg және HBсAb анықтау қамтылуы тиіс, тестілер тізімі жергілікті нұсқауларға сай толықтырылуы мүмкін. В гепатиті белсенді пациенттерге Ритуксимаб препаратын ем үшін қолдануға болмайды. В гепатитінің оң серологиялық маркерлері бар пациенттер Ритуксимаб препаратын қолданар алдында дәрігер-гепатологтен кеңес алғаны жөн; осындай пациенттерге қатысты тиісті мониторинг жүргізу және В гепатиті вирусы реактивациялануының профилактикасы жөнінде жергілікті стандарттарға сәйкес шаралар қолдану қажет.

Кешеуілдеген нейтропения

Ритуксимаб препаратының әрбір курсы алдында, емдеуді аяқтағаннан кейін 6 ай кезең ішінде жүйелі түрде және инфекция белгілері пайда болған жағдайда нейтрофилдердің санын өлшеу ұсынылады.

Тері реакциялары

Ритуксимабпен емдегенде уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы) және Стивенс-Джонсон синдромы сияқты ауыр тері реакцияларының дамуы, бірқатар жағдайларда өліммен аяқталу жағдайлары тіркелді. Осындай реакциялар анықталғанда және олардың Ритуксимаб препараты еміне байланыстылығына күдік болғанда емді тоқтатқан жөн және жаңғыртуға болмайды.

Иммунизация

Ритуксимаб препаратын қолданар алдында пациенттің вакцинальді статусын зерттеген және иммунизация бойынша тиісті нұсқауларға сай әрекет еткен жөн. Вакцинацияны Ритуксимаб препаратын бірінші енгізуге дейін кем дегенде 4 апта бұрын аяқтаған жөн.

Ритуксимаб препаратымен емдеуден кейін тірі вирустық вакциналармен иммунизация жасаудың қауіпсіздігі зерттелген жоқ. Ритуксимаб препаратымен емдеу кезінде немесе шеткері В-жасушалар саны өте төмендеген кезде тірі вирустық вакциналармен вакцинация жасауға болмайды.

Белсенділігі жойылған вакциналармен вакцинация жасалуы мүмкін, алайда бұндай вакциналарға жауап беру жиілігі төмендеуі мүмкін.

Ритуксимабен және метотрексатпен 6 ай емдегеннен кейін, метотрексатпен монотерапиямен салыстырғанда, полисахаридтік пневмококктік вакцинаны енгізуге (82%-ға қарағанда 43%, пневмококке антиденелердің ең кемінде 2 серотипі ретінде), КНL-неоантигенді (тиісінше 93%-ға қарағанда 47%) енгізуге жауап беру жиілігінің де төмендеуі байқалды, ревматоидты артриті бар пациенттердегі клиникалық рандомизацияланған зерттеулерде сіреспе анатоксинін (42%-ға қарағанда 39%, тиісінше) енгізуге жауап жиілігі ұқсас болғаны бақыланды.

Қажет болған жағдайда Ритуксимаб препаратымен емдеу кезінде белсенділігі жойылған вакциналармен вакцинация емдеу курсын қайталаудан кем дегенде 4 апта бұрын аяқталуы тиіс.

Ритуксимабпен ем алған, ревматоидты артритпен және Streptococcus pneumonia, Influenza, паротитке, қызамыққа, желшешекке және сіреспелік анатоксинге антидене титрі оң болған пациенттер саны ритуксимаб препаратымен емдеуге дейін және емдеу басталғаннан кейін 1 жылдан соң да өзгерген жоқ.

Қатарлас жүретін және (немесе) әрі қарай ревматоидты артритте ревматизмге қарсы басқа препараттарды пайдаланумен ем

Ритуксимаб препаратын «Ревматоидты артриттің» қолданылуы мен дозалануы бөлімінде көрсетілгеннен айырмашылығы бар ревматизмге қарсы препараттарды біріктіріп емдеуге ұсынылмайды.

Басқа ревматизмге қарсы препараттарды (оның ішінде ІНФ тежегіштерін және басқа да биопрепараттарды) бірізді қолданудың қауіпсіздігін толық бағалау үшін қажетті клиникалық зерттеулердің деректерінің көлемі ритуксимабпен емнен кейін шектеулі. Қолда бар мәліметтер бұрын ритуксимаб алған, ал соңынан ауру барысын өзгерткен ем алған науқастарда клиникалық елеулі инфекциялар даму жиілігі өзгеріссіз қалады деп қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Алайда егер Ритуксимаб препараты емінен кейін дереу биологиялық агенттер және (немесе) негізгі препараттар пайдаланылса инфекция белгілерін анықтау үшін пациенттерді мұқият бақылау керек.

Қатерлі жаңа түзілімдер

Иммуномодуляциялаушы препараттарды қолдану қатерлі жаңа түзілімдер туындау қаупін арттыруы мүмкін. Алайда, қолда бар деректер негізгі аутоиммунды аурумен байланысты қатерлі жаңа түзілімдердің қаупінен басқа, оны қолдану көрсеткіші болып табылатын аутоиммунды ауруларды емдеу үшін ритуксимабты қолдану кезінде қатерлі жаңа түзілімдердің жоғарылау қаупін болжамайды.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ритуксимабтың дәрілік өзара әрекеттесуі жөніндегі деректер шектеулі.

Созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерде ритуксимабты флударабин және циклофосфамидпен бірге қолдану олардың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсер етпейді. Бұдан басқа, флударабин және циклофосфамидтің ритуксимабтың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсері бақыланбады.

Ревматоидты артриті бар пациенттерде метотрексатпен бірге қолданудың ритуксимабтың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсері болмады.

Тышқан ақуыздарына титрі анықталған аниденелері немесе антихимерлық антиденелері бар пациенттерде диагностикалау немесе емдік мақсатта моноклональді антиденелердің басқа препараттарын тағайындағанда аллергиялық реакциялар немесе аса жоғары сезімталдық реакциялары бақылануы мүмкін.

Ревматоидты артриті бар пациенттер арасында ритуксимабпен ем барысында клиникалық елеулі инфекция жиілігі 100 пациент-жылға есептегенде 6,01-ді, ал одан кейінгі ем барысында – 100 пациент-жылға 4,97-ні құрады.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілік немесе лактация кезеңінде

B-жасушаларының пулы азайған пациенттердің организмінен ритуксимабтың шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты, Ритуксимаб препаратымен емделу кезеңінде және оны аяқтағаннан кейін 12 ай бойы бала туа алатын жастағы әйелдер контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.

G иммуноглобулиндер (IgG) плаценталық бөгет арқылы енуге қабілетті.

Ритуксимаб препаратын әйелдерге жүктілік кезінде тағайындағанда жаңа туған нәрестелерде В-жасушалар деңгейі клиникалық зерттеулерде зерттелген жоқ. Анасы жүктілік кезінде ритуксимаб қабылдаған кейбір жаңа туған нәрестелерде В-жасушалары пулының уақытша азайғаны және лимфоцитопения байқалды. Жүкті әйелдерде препараттың тиімділігі және қауіпсіздігі айғақталған жоқ. Осы себепті болжамды пайдасы қаупінен астам болатын жағдайлардан басқа кезде, Ритуксимаб препаратын жүкті әйелдерге тағайындамаған жөн.

Ритуксимабтың емшек сүтіне шығарылуы туралы шектеулі дәлелдер сүттегі ритуксимабтың өте төмен концентрациясын айғақтайды (сәбилер үшін салыстырмалы доза 0.4% - дан аз). Ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін балаларды бақылаудың бірнеше жағдайларында 2 жасқа дейінгі өсуі мен дамуының қалыпты болғаны сипатталады. Алайда, бұл деректер шектеулі болғандықтан және ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін сәбилерге әсер етудің ұзақ мерзімді нәтижелері белгісіз болып қалатындықтан, Ритуксимаб препаратымен емдеу кезінде және емнен кейін 6 ай ішінде емшек сүтімен емізу ұсынылмайды.

Зерттеулерде ритуксимабтың ұрпақ өрбіту ағзаларына жағымсыз әсері байқалған жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Ритуксимаб препаратының машиналар мен механизмдерді басқару және олармен жұмыс істеу қабілетіне әсер ететіні белгісіз, дегенмен фармакологиялық белсенділік пен сипатталған жағымсыз құбылыстар Ритуксимаб көлік құралдары мен қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейтінін немесе елеусіз әсер ететінін болжауға мүмкіндік береді.

Ритуксимабтың дәрілік өзара әрекеттесуі жөніндегі деректер шектеулі.

Созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерде ритуксимабты флударабин және циклофосфамидпен бірге қолдану олардың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсер етпейді. Бұдан басқа, флударабин және циклофосфамидтің ритуксимабтың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсері бақыланбады.

Ревматоидты артриті бар пациенттерде метотрексатпен бірге қолданудың ритуксимабтың фармакокинетикалық көрсеткіштеріне әсері болмады.

Тышқан ақуыздарына титрі анықталған аниденелері немесе антихимерлық антиденелері бар пациенттерде диагностикалау немесе емдік мақсатта моноклональді антиденелердің басқа препараттарын тағайындағанда аллергиялық реакциялар немесе аса жоғары сезімталдық реакциялары бақылануы мүмкін.

Ревматоидты артриті бар пациенттер арасында ритуксимабпен ем барысында клиникалық елеулі инфекция жиілігі 100 пациент-жылға есептегенде 6,01-ді, ал одан кейінгі ем барысында – 100 пациент-жылға 4,97-ні құрады.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілік немесе лактация кезеңінде

B-жасушаларының пулы азайған пациенттердің организмінен ритуксимабтың шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты, Ритуксимаб препаратымен емделу кезеңінде және оны аяқтағаннан кейін 12 ай бойы бала туа алатын жастағы әйелдер контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.

G иммуноглобулиндер (IgG) плаценталық бөгет арқылы енуге қабілетті.

Ритуксимаб препаратын әйелдерге жүктілік кезінде тағайындағанда жаңа туған нәрестелерде В-жасушалар деңгейі клиникалық зерттеулерде зерттелген жоқ. Анасы жүктілік кезінде ритуксимаб қабылдаған кейбір жаңа туған нәрестелерде В-жасушалары пулының уақытша азайғаны және лимфоцитопения байқалды. Жүкті әйелдерде препараттың тиімділігі және қауіпсіздігі айғақталған жоқ. Осы себепті болжамды пайдасы қаупінен астам болатын жағдайлардан басқа кезде, Ритуксимаб препаратын жүкті әйелдерге тағайындамаған жөн.

Ритуксимабтың емшек сүтіне шығарылуы туралы шектеулі дәлелдер сүттегі ритуксимабтың өте төмен концентрациясын айғақтайды (сәбилер үшін салыстырмалы доза 0.4% - дан аз). Ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін балаларды бақылаудың бірнеше жағдайларында 2 жасқа дейінгі өсуі мен дамуының қалыпты болғаны сипатталады. Алайда, бұл деректер шектеулі болғандықтан және ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін сәбилерге әсер етудің ұзақ мерзімді нәтижелері белгісіз болып қалатындықтан, Ритуксимаб препаратымен емдеу кезінде және емнен кейін 6 ай ішінде емшек сүтімен емізу ұсынылмайды.

Зерттеулерде ритуксимабтың ұрпақ өрбіту ағзаларына жағымсыз әсері байқалған жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Ритуксимаб препаратының машиналар мен механизмдерді басқару және олармен жұмыс істеу қабілетіне әсер ететіні белгісіз, дегенмен фармакологиялық белсенділік пен сипатталған жағымсыз құбылыстар Ритуксимаб көлік құралдары мен қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейтінін немесе елеусіз әсер ететінін болжауға мүмкіндік береді.

Жүктілік немесе лактация кезеңінде

B-жасушаларының пулы азайған пациенттердің организмінен ритуксимабтың шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты, Ритуксимаб препаратымен емделу кезеңінде және оны аяқтағаннан кейін 12 ай бойы бала туа алатын жастағы әйелдер контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.

G иммуноглобулиндер (IgG) плаценталық бөгет арқылы енуге қабілетті.

Ритуксимаб препаратын әйелдерге жүктілік кезінде тағайындағанда жаңа туған нәрестелерде В-жасушалар деңгейі клиникалық зерттеулерде зерттелген жоқ. Анасы жүктілік кезінде ритуксимаб қабылдаған кейбір жаңа туған нәрестелерде В-жасушалары пулының уақытша азайғаны және лимфоцитопения байқалды. Жүкті әйелдерде препараттың тиімділігі және қауіпсіздігі айғақталған жоқ. Осы себепті болжамды пайдасы қаупінен астам болатын жағдайлардан басқа кезде, Ритуксимаб препаратын жүкті әйелдерге тағайындамаған жөн.

Ритуксимабтың емшек сүтіне шығарылуы туралы шектеулі дәлелдер сүттегі ритуксимабтың өте төмен концентрациясын айғақтайды (сәбилер үшін салыстырмалы доза 0.4% - дан аз). Ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін балаларды бақылаудың бірнеше жағдайларында 2 жасқа дейінгі өсуі мен дамуының қалыпты болғаны сипатталады. Алайда, бұл деректер шектеулі болғандықтан және ритуксимабты қолдану кезеңінде емшек сүтімен қоректенетін сәбилерге әсер етудің ұзақ мерзімді нәтижелері белгісіз болып қалатындықтан, Ритуксимаб препаратымен емдеу кезінде және емнен кейін 6 ай ішінде емшек сүтімен емізу ұсынылмайды.

Зерттеулерде ритуксимабтың ұрпақ өрбіту ағзаларына жағымсыз әсері байқалған жоқ.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Ритуксимаб препаратының машиналар мен механизмдерді басқару және олармен жұмыс істеу қабілетіне әсер ететіні белгісіз, дегенмен фармакологиялық белсенділік пен сипатталған жағымсыз құбылыстар Ритуксимаб көлік құралдары мен қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейтінін немесе елеусіз әсер ететінін болжауға мүмкіндік береді.

Ритуксимаб препаратын енгізуді тәжірибелі медицина қызметкерінің мұқият бақылауымен және реанимациялық шараларды жүргізу үшін қажетті жағдайлар болғанда жүзеге асырған жөн.

Премедикация және профилактикалық препараттар

Ритуксимаб препаратының әрбір инфузиясы алдында премедикация жүргізу қажет (ыстықты түсіретін препарат, мысалы, парацетамол, және антигистаминдік препарат, мысалы, дифенгидрамин).

Ходжкиндік емес лимфомасы және созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерге премедикация құрамына глюкокортикостероидтарды қосу қажет, егер олар ритуксимаб препаратымен бірге химиялық ем сызбасының құрамында қолданылмайтын болса. СЛЛ бар пациенттерде ісік лизисі синдромының пайда болу қаупін төмендету үшін жеткілікті гидратацияны профилактикалық қамтамасыз ету және ем басталардан 48 сағат бұрын урикостатиктерді енгізу ұсынылады. СЛЛ бар және лимфоциттердің > 25 × 109 / л деңгейі болатын пациенттерде жедел инфузиялық реакциялардың жиілігі мен ауырлығын және/немесе цитокиндердің босап шығу синдромын төмендету үшін Ритуксимаб препаратының инфузиясына дейін қысқа уақыт ішінде 100 мг дозада преднизонды/преднизолонды вена ішіне енгізу ұсынылады.

Ревматоидты артриті, полиангиитпен гранулематозы және микроскопиялық полиангииті және қарапайым сулы бөртпесі бар пациенттерге инфузиялық реакциялардың жиілігін және ауырлығын азайту немесе болдырмау үшін Ритуксимаб препаратын қолданудан 30 минут бұрын премедикация ретінде 100 мг метилпреднизолонды вена ішіне енгізу керек.

Полиангиитпен гранулематозы немесе микроскопиялық полиангииті бар ересек пациенттерде Ритуксимаб препаратын алғашқы қолдануға дейін метилпреднизолонды күн сайын 1000 мг-ден 1-ден 3 күнге дейін вена ішіне енгізу ұсынылады (метилпреднизолонның соңғы дозасы Ритуксимаб препаратының алғашқы инфузиясы күні енгізілуі мүмкін). Содан кейін Ритуксимаб препаратымен емнің 4 апталық индукциялық курсы кезінде және ол аяқталғаннан кейін преднизолонды күніне 1 мг/кг дозада ішу арқылы (күніне 80 мг-ден асырмай; преднизолон дозасын толық тоқтатқанға дейін біртіндеп төмендетеді, дозаны төмендету қарқыны нақты клиникалық жағдаймен анықталады) тағайындау керек.

Жергілікті клиникалық ұсыныстарға сәйкес Ритуксимаб препаратының емі кезінде және одан кейін полиангиитпен гранулематозы, микроскопиялық полиангииті және қарапайым сулы бөртпесі бар ересек пациенттерге пневмоцистік пневмонияның (P.jirovecii туындаған пневмония) дамуына қарсы профилактикалық шаралар жүргізу ұсынылады.

Балалар

Полиангиитпен гранулематозы немесе микроскопиялық полиангииті бар балаларда Ритуксимаб препаратын вена ішіне бірінші инфузиялау алдында васкулиттің ауыр симптомдарын емдеу үшін 3 күн бойы метилпреднизолонмен вена ішіне тәулігіне 30 мг/кг (бірақ тәулігіне 1 г асырмай) дозада ем жүргізу керек. Ритуксимаб препаратының алғашқы инфузиясы алдында пациент вена ішіне метилпреднизолонның қосымша 3 тәуліктік дозасына дейін (30 мг/кг) қабылдай алады.

Метилпреднизолонды вена ішіне енгізу аяқталғаннан кейін пациенттер пероральді преднизолонды клиникалық қажеттілікке сәйкес соңғысының дозасын ең жоғары жылдамдықпен төмендете отырып, тәулігіне 1 мг/кг (бірақ тәулігіне 60 мг аспайтын) дозада алуы тиіс.

Жағдайға қарай Ритуксимаб препаратының емі кезінде және одан кейін полиангиитпен гранулематозы немесе микроскопиялық полиангииті бар балаларға пневмоцистік пневмонияның (P.jirovecii туындаған пневмония) дамуына қарсы профилактикалық шаралар жүргізу ұсынылады.

Дозалау режимі

Пациентке тағайындалғанға сәйкес келетін препарат енгізілетініне көз жеткізу үшін, препараттың затбелгісін тексеру қажет.

Ходжкиндік емес лимфома

Фолликулярлы ходжкиндік емес лимфома

Біріктірілген ем

Ритуксимаб препаратының бұрын емделмеген пациенттерді немесе қайталанған/рефрактелі фолликулярлық лимфомасы бар пациенттерді индукциялық емдеу үшін химиялық еммен бірге ұсынылатын дозасы бір циклге дене бетінің ауданына 375 мг/м2 құрайды, 8 циклге дейін.

Ритуксимаб препаратын химиялық емнің әрбір циклінің бірінші күні химиялық емнің глюкокортикоидты компонентін қажетіне қарай вена ішіне енгізгеннен кейін қолдану керек.

Демеуші ем

Фолликулярлы лимфомасы бар бұрын емделмеген пациенттер.

Ритуксимаб препаратының фолликулярлық лимфомасы бар бұрын емделмеген, индукциялық емге жауап берген пациенттердегі демеуші емге қолдану үшін ұсынылатын дозасы 2 айда 1 рет дене бетінің ауданына 375 мг/м2 құрайды (демеуші емді индукциялық емнің соңғы дозасынан кейін 2 ай өткен соң бастау керек), аурудың үдеу белгілері пайда болғанға дейін немесе екі жылдан асырмай (барлығы 12 инфузия).

Қайталанған/рефрактерлі фолликулярлық лимфомасы бар пациенттер.

Индукциялық емге жауап берген қайталанған/рефрактерлі фолликулярлық лимфомасы бар пациенттерде демеуші емге қолдану үшін Ритуксимаб препаратының ұсынылатын дозасы 3 айда 1 рет дене бетінің ауданына 375 мг/м2 құрайды (демеуші емді индукциялық емнің соңғы дозасынан кейін 3 ай өткен соң бастау керек), аурудың үдеу белгілері пайда болғанға дейін немесе екі жылдан асырмай (барлығы 8 инфузия).

Монотерапия

Қайталанған/рефрактерлі фолликулярлық лимфомасы бар пациенттер.

III-IV сатыдағы химиялық тұрақты фолликулярлық лимфомасы бар ересек пациенттерде индукциялық ем үшін немесе химиялық ем жүргізгеннен кейін екінші және кейінгі қайталануларды емдеу үшін Ритуксимаб препаратының монотерапия ретінде қолдануға ұсынылатын дозасы дене бетінің ауданына 375 мг/м2 құрайды, вена ішіне аптасына бір рет төрт апта бойы.

Ритуксимабпен алдыңғы монотерапиялық емге жауап берген қайталанған/рефрактерлі фолликулярлық лимфомасы бар пациенттерде монотерапия ретінде қолдану үшін Ритуксимаб препаратының ұсынылатын дозасы дене бетінің ауданына 375 мг/м2 құрайды, вена ішіне аптасына бір рет төрт апта бойы.

Диффузды В-ірі жасушалы ходжкиндік емес лимфома

Ритуксимаб препаратын СНОР сызбасы бойынша химиялық еммен біріктіріп қолдану керек. Ұсынылатын доза химиялық емнің глюкокортикостероидты компонентін CHOP сызбасы бойынша вена ішіне енгізгеннен кейін химиялық емнің әрбір циклінің бірінші күні 375 мг/м2  құрайды, 8 цикл. Ритуксимабты басқа химиялық ем сызбаларымен біріктіріп қолданудың диффузды В-ірі жасушалы ходжкиндік емес лимфоманы емдеу үшін қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталған жоқ.

Емдеу кезінде препараттың дозасын түзету.

Ритуксимаб препаратының дозасын төмендету ұсынылмайды. Химиялық емді Ритуксимаб препаратымен біріктіріп қолданған кезде химиялық емнің компоненттерінің дозасын стандартты сызбалар бойынша төмендетуге болады.

Созылмалы лимфолейкоз

Ритуксимаб препаратының химиялық еммен біріктіруге ұсынылатын дозасы (қайталанған/рефрактерлі лимфолейкозда бұрын ем алмаған пациенттерде) бірінші циклдің 0 күні 375 мг/м2 құрайды, содан кейін әрбір келесі циклдің 1-ші күні 500 мг/м2, 6 цикл. Химиялық емді Ритуксимаб препаратын енгізгеннен кейін жүргізеді.

Ревматоидты артрит

Ритуксимаб препаратымен емдеу курсы әрқайсысы 1000 мг вена ішілік екі инфузиядан тұрады. Ритуксимаб препаратын енгізудің ұсынылатын режимі: бірінші инфузия вена ішіне 1000 мг дозада; қайталанған вена ішілік инфузия 1000 мг дозада 2 аптадан кейін орындалуы тиіс.

Одан арғы курстарды жүргізу қажеттілігі алдыңғы курстан кейін 24 апта өткен соң бағалануы керек.

Бұл мерзімдерде қайталап емдеуді аурудың қалдық белсенділігі сақталғанда ғана жүргізу керек, олай болмаса қайталап емдеуді аурудың белсенділігі қайта жаңғырғанға дейін кейінге қалдыру керек.

Ритуксимабтың тиімділігі туралы қолда бар деректер клиникалық жауаптың, әдетте, емдеудің бастапқы курсының 16-24 аптасы ішінде жететінін көрсетеді. Осы уақыт кезеңі ішінде жағымды емдік әсер белгілері болмаған пациенттер үшін емді жалғастыру қажеттілігі мұқият қайта қарастырылуы тиіс.

Полиангиитпен гранулематоз және микроскопиялық полиангиит Ересектердегі ремиссия индукциясы

Полиангиитпен гранулематоздың немесе микроскопиялық полиангииттің ремиссиясын индукциялауға бағытталған ем үшін ересек пациенттердегі Ритуксимаб препаратының ұсынылатын дозасы: дене бетінің ауданына 375 мг/м2, вена ішіне аптасына 1 рет төрт апта бойы (барлығы 4 инфузия).

Ересектердегі демеуші ем

Ритуксимаб препаратымен ремиссия индукциясынан кейін демеуші емді Ритуксимаб препаратын алдыңғы енгізгеннен кейін кемінде 16 апта өткен соң бастау керек.

Емдеу стандарттарына сәйкес ремиссиясы басқа иммуносупрессанттармен индукциялағаннан кейін Ритуксимаб препаратымен демеуші емді ремиссияға жеткеннен кейін төрт апталық кезең ішінде бастау керек.

Ритуксимаб препаратын 2 апта аралықпен 500 мг-ден вена ішіне екі инфузия түрінде енгізу керек, содан кейін әрбір 6 айда 500 мг вена ішіне инфузия енгізу керек. Ремиссияға жеткеннен кейін (клиникалық белгілер мен симптомдардың болмауы) пациенттер Ритуксимаб препаратын кемінде 24 ай бойы алуы тиіс. Қайталану қаупі жоғары пациенттерде емдеуші дәрігер Ритуксимаб препаратымен демеуші ем жүргізудің неғұрлым ұзақ кезеңі – 5 жылға дейін мүмкіндігін қарастыруы тиіс

Қарапайым сулы бөртпе

Қарапайым сулы бөртпені емдеуге арналған Ритуксимаб препаратының ұсынылатын дозалау режимі вена ішіне инфузия түрінде 1000 мг құрайды, ал содан кейін 2 аптадан соң вена ішіне екінші инфузиясы 1000 мг глюкокортикостероидтармен біріктірілімде, соңғысының дозасын біртіндеп төмендетумен жүргізіледі.

Демеуші ем

Ритуксимаб препаратымен вена ішіне 500 мг дозада демеуші инфузияны емнің 12 және 18 айында, содан кейін клиникалық жағдайды бағалауға негізделе отырып, әрбір 6 айда жүргізу керек.

Қайталану жағдайында қолданылуы

Қайталану жағдайында пациенттер 1000 мг Ритуксимаб препаратын вена ішіне қабылдай алады. Емдеуші дәрігер глюкокортикостероидтармен емді жаңғырту немесе клиникалық жағдайға байланысты олардың дозасын арттыру қажеттілігін қарастыруы керек.

Ритуксимаб препаратының кейінгі инфузиясын препаратты алдыңғы енгізгеннен кейін кемінде 16 апта өткен соң ғана бастау керек.

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Полиангиитпен гранулематоз және микроскопиялық полиангиит болғанда

Белсенді полиангиитпен грануломатоздың ауыр түрлері немесе микроскопиялық полиангииті бар 2 жастан асқан балаларда Ритуксимаб препаратын ремиссияны индукциялау емінің аясында ұсынылатын дозалау режимі 4 апта ішінде аптасына 1 рет вена ішіне инфузия түрінде дене беткейінің ауданына 375 мг/м2 құрайды.

Балалардағы ритуксимабтың қауіпсіздігі мен тиімділігі (≥2 жастан <18 жасқа дейін) белсенді полиангиитпен грануломатоздан немесе микроскопиялық полиангииттен басқа көрсеткіштер бойынша анықталмаған.

Ритуксимаб препаратын белсенді полиангиитпен грануломатоздың ауыр түрлері немесе микроскопиялық полиангииті бар 2 жасқа дейінгі балаларда, вакцинациялаумен алдын алуға болатын, кең таралған балалар ауруларына қарсы (мысалы, қызылша, паротит, қызамық және полиомиелит) вакцинациядан кейін иммундық жауаптың бұзылуына байланысты қолдануға болмайды.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерді (65 жастан асқан) емдегенде препараттың дозасын түзету қажет емес.

Енгізу әдісі мен жолы

Ритуксимаб препаратының қажетті мөлшерін асептикалық жағдайларда алады және инфузиялық құтыда (пакетте) инфузияға арналған 0,9% натрий хлориді ерітіндісімен немесе 5% декстроза ерітіндісімен есептелген концентрацияға (1-4 мг/мл) дейін сұйылтады (ерітінділер стерильді және апирогенді болы тиіс). Араластыру үшін көбіктенуіне жол бермей құтыны (пакетті) абайлап төңкереді. Енгізер алдында ерітіндіде бөгде қосындылардың жоқтығын және түсінің өзгермегенін қарап тексереді.

Дәрігер ерітіндінің дайындалуына, дайын ерітіндінің пайдаланғанға дейінгі сақтау мерзімі мен шарттарына жауап береді.

Ритуксимаб препаратының құрамында консерванттар жоқ болғандықтан, дайындалған ерітіндіні дереу пайдалану қажет.

Дайындалған инфузиялық ерітінді бөлме температурасында 12 сағат бойы немесе 2-ден 8° С-ге дейінгі температурада 24 сағатқа дейін физикалық және химиялық тұрғыда тұрақты.

Ритуксимаб препаратының дайындалған ерітіндісін вена ішіне тамшылатып, жеке катетер арқылы енгізеді. Препаратты вена ішіне сорғалатып немесе болюстік түрде енгізуге болмайды!

Цитокиндердің босап шығу синдромының пайда болу мүмкіндігін анықтау үшін пациенттер бақылауда болуы тиіс.

Пациенттерде ауыр реакциялар пайда болған жағдайда (әсіресе тыныс алудың қиындауы, бронх түйілуі, гипоксия) инфузияны дереу тоқтату керек. Ходжкиндік емес лимфомасы бар пациенттер тиісті зертханалық талдауларды, сондай-ақ өкпедегі инфильтрациялық өзгерістерді анықтау үшін кеуде қуысына рентгенография жүргізуді қоса, ісік лизисі синдромын анықтау үшін тексерілуі керек. Барлық симптомдар басылғанша, зертханалық талдаулардың нәтижелері және кеуде қуысына рентгенография кезінде анықталған өзерістер қалпына келгенше емдеу қайта жаңғыртылмауы керек. Осы шарттар сақталған жағдайда емдеуді жаңғыртуға болады, бірақ препараттың бірінші дозасының инфузия жылдамдығы кем дегенде 2 есеге азайтылуы тиіс. Ауыр жағымсыз реакциялар қайта пайда болған жағдайда нақты жағдайдың ерекшелігін ескере отырып, емдеуді жалғастырудың мақсатқа сай болу мәселесін қарстыру керек.

Жеңіл және орташа инфузиялық реакциялар пайда болғанда көп жағдайларда препаратты енгізу жылдамдығын азайту жеткілікті. Пациенттің жай-күйі жақсарса препаратты енгізу жылдамдығын арттыруға болады.

Бірінші инфузия

Препараттың бірінші инфузиясының ұсынылатын жылдамдығы: 50 мг/сағ; алғашқы 30 минут өткен соң, жылдамдықты әр 30 минут сайын ең жоғарғы 400 мг/сағ дейін 50 мг/сағаттан арттыруға болады.

Келесі инфузиялар

Қолдануға болатын барлық жағдайлар үшін

Келесі дозалар үшін Ритуксимаб инфузиясының жылдамдығы 100 мг/сағаттан басталуы және ең жоғарғы 400 мг/сағ дейін әр 30 минут сайын 100 мг/сағат арттырылуы мүмкін.

Тек қана ревматоидты артритте

Келесі инфузиялардың баламалы жылдамдатылған режимі.

Егер пациенттерде препаратты енгізудің стандартты сызбасы аясында Ритуксимабтың 1000 мг дозадағы (инфузия жылдамдығын түзетудің стандартты режимі) бірінші инфузиясында күрделі инфузиялық реакциялардың пайда болғаны байқалмаса, препараттың инфузия жылдамдығын екінші және келесі инфузияларда препараттың дәл сол концентрациясында (4 мг/мл 250 мл көлемінде) арттыруға болады. Инфузияның бастапқы жылдамдығы алғашқы 30 минутта 250 мг/сағ болуы тиіс, содан кейін жылдамдықты келесі 90 минут ішінде 600 мг/сағ дейін арттыруға болады. Егер жылдамдатылған инфузия жағымды болса, бұл енгізу режимін келесі инфузиялар кезінде де пайдалануға болады.

Клиникалық мәні бар жүрек-қантамыр аурулары, оның ішінде аритмиясы бар пациенттерде, немесе биопрепараттармен, оның ішінде ритуксимабпен кез келген алдыңғы ем барысында күрделі инфузиялық реакциялар болғанда инфузия жылдамдығын арттыру ұсынылмайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Адамдардағы клиникалық зерттеулер аясында ұсынылғаннан астам дозаларда ритуксимаб қолданудың шектеулі тәжірибесі бар. Ең жоғары доза 5000 мг (2250 мг/м2) клиникалық зерттеулер аясында созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерге жоғарылататын дозада тағайындалды, қауіпсіздігі бойынша қосымша деректер алынған жоқ.

Артық дозалануы анықталған жағдайда препарат инфузиясын дереу тоқтату керек және пациенттің жай-күйін мұқият бақылау керек.

Тіркелгеннен кейінгі бақылауда ритуксимабпен артық дозалануының бес жағдайы туралы мәлімделді. Үш жағдайда жағымсыз құбылыстар туралы хабарланбады. Артық дозалануының асқынулары арасында тұмауға ұқсас симптомдар байқалды (ритуксимаб дозасы 1,8 г) және өліммен аяқталған тыныс алу жеткіліксіздігі (ритуксимаб дозасы 2,0 г).

Адамдардағы клиникалық зерттеулер аясында ұсынылғаннан астам дозаларда ритуксимаб қолданудың шектеулі тәжірибесі бар. Ең жоғары доза 5000 мг (2250 мг/м2) клиникалық зерттеулер аясында созылмалы лимфолейкозы бар пациенттерге жоғарылататын дозада тағайындалды, қауіпсіздігі бойынша қосымша деректер алынған жоқ.

Артық дозалануы анықталған жағдайда препарат инфузиясын дереу тоқтату керек және пациенттің жай-күйін мұқият бақылау керек.

Тіркелгеннен кейінгі бақылауда ритуксимабпен артық дозалануының бес жағдайы туралы мәлімделді. Үш жағдайда жағымсыз құбылыстар туралы хабарланбады. Артық дозалануының асқынулары арасында тұмауға ұқсас симптомдар байқалды (ритуксимаб дозасы 1,8 г) және өліммен аяқталған тыныс алу жеткіліксіздігі (ритуксимаб дозасы 2,0 г).

Резеңке тығынмен тығындалған, алюминий қалпақшамен қаусырылған І гидролитикалық класқа жататын түссіз бейтарап шыны құтыларда препарат 10 мл-ден немесе 50 мл-ден. Әрбір құтыға өздігінен желімденетін заттаңба жапсырылған.

ПВХ үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 2 құтыдан (10 мл препараттан). Пішінді ұяшықты 1 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

1 құтыдан (50 мл препараттан) медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Жарықтан қорғалған жерде, 2°С-ден 8°С-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жеред сақтау керек!

30 ай.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 2°С-ден 8°С-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды!

Балалардың қолы жетпейтін жеред сақтау керек!