˗ ересектерде және педиатриялық пациенттерде туғаннан бастап жасөспірімдік жасқа дейін стандартты енгізу барысында жалпы наркозға қосымша ретінде трахея интубациясын жеңілдету үшін және хирургиялық араласым кезінде қаңқа бұлшықеттерінің босаңсуын қамтамасыз ету үшін
˗ қарқынды емдеу бөлімінде (ҚЕБ) ересектерде өкпеге жасанды желдету жүргізген кезде трахея интубациясын жеңілдету үшін
- рокуронийге немесе бромидионға немесе кез келген қосымша затқа жоғары сезімталдық
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Төменде аталған препараттар деполяризацияланбайтын миорелаксанттардың әсер ету шамасына және/немесе ұзақтығына әсерін көрсетеді.
Төмендегі жағдайларда әсері күшеюі мүмкін:
- құрамында галоген бар ұшқыш анестетиктер Ромеран препаратынан туындаған жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Бұл әсер демеуші дозаларды енгізген кезде ғана елеулі бола алады. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін ацетилхолинэстераза тежегіштерінің жәрдемімен қалпына келтіру баяулауы мүмкін.
- бұдан бұрын суксаметоний енгізілгенде
- қарқынды емдеу бөлімінде глюкокортикостероидтар мен Ромеран препаратын ұзақ уақыт қатарлас енгізу жүйке-бұлшықет бөгелісі ұзақтығының артуына немесе миопатияға әкеп соқтыруы мүмкін
басқа топтардың препараттары: антибиотиктер (аминогликозидтер, линкозамидтер және полипептидтік антибиотиктер; ациламино-пенициллин қатарының антибиотиктері); диуретиктер, хинидин және оның изомері хинин, магний тұздары, баяу кальций өзекшелерінің блокаторлары, литий тұздары, жергілікті анестетиктер (лидокаин вена ішіне, бупивакаин эпидуральді түрде) және фенитоинды немесе β-адреноблокаторларды енгізу. Рекураризация операциядан соң аминогликозидтерді, линкозамидтерді, полипептидтік және ациламин - пенициллиндік антибиотиктерді, хинидинді, хининді және магний тұздарын енгізуден кейін байқалды.
Төмендегі жағдайларда әсері төмендеуі мүмкін:
Осының алдында мыналарды ұзақ енгізу:
фенитоинді немесе карбамазепинді
кальций хлоридін және калий хлоридін
протеаза тежегіштерін (габексат, улинастатин).
Әсерінің өзгеруі:
деполяризацияламайтын басқа да миорелаксанттарды Ромеран препаратымен біріктіріп енгізу жүйке-бұлшықет бөгелісін, енгізу кезегіне және миорелаксантты қолдануға байланысты, әлсіретуін немесе күшейтуін туындатуы мүмкін.
Ромеран препаратынан кейінгі енгізілетін суксаметоний Ромеран препараты туындатқан жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін.
Ромеран препаратының басқа дәрілік препараттардың әсерлеріне ықпалы. Ромеран препаратының лидокаинмен біріктірілімі лидокаин әсерінің өте тез басталуына әкеп соғуы мүмкін.
Педиатриялық пациенттер. Осы қазір балаларда дәрілердің өзара әрекеттесуіне жүргізілген клиникалық зерттеулер жоқ, сондықтан ересек пациенттерге арналған нұсқауларды педиатриялық пациенттер үшін де есепке алған жөн.
Үйлесімсіздігі. Ромеран препаратының құрамында келесі препараттар: амфотерицин В, амоксициллин, азатиоприн, цефазолин, клоксациллин, дексаметазон, диазепам, эноксимон, эритромицин, фамотидин, фуросемид, натрий гидрокортизоны сукцинаты, инсулин, метогекситал, метилпреднизолон, натрий преднизолоны сукцинаты, натрий тиопенталы, триметоприм және ванкомицин бар ерітінділермен бір шприцте енгізу үшін үйлеспейтіні анықталды. Ромеран Интралипид препаратымен де (парентеральді түрде енгізуге арналған май эмульсиясы) үйлеспейді.
Ромеранды төменде көрсетілгендерден басқа дәрілік заттармен, араластыруға болмайды.
Басқа дәрілік препараттармен араластырған кездегі үйлесімділігі. Номинальді 0.5 мг/мл және 2.0 мг/мл концентрацияларда Ромеран 0.9% натрий хлориді ерітіндісімен, 5% декстрозамен, 0.9% натрий хлориді ерітіндісіндегі 5% декстрозамен және инъекцияға арналған сумен, Рингер ерітіндісімен және Гемаццель (полигелин) препаратымен үйлесімді болатыны көрсетілген. Енгізу араластырылып болысымен жүзеге асырылуы және 24 сағат ішінде аяқталуы тиіс. Пайдаланылмаған ерітінділерді төгіп тастаған жөн.
Арнайы сақтандырулар
Ромеран тыныс алу бұлшықеттерін салдандыратын болғандықтан, осы препаратты қабылдап жүрген науқастарда өздігінен тыныс алу талапқа сай қалпына келгенше өкпені жасанды түрде желдету қажет. Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, трахеяны интубациялаудың, әсіресе анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесі құрамында қолданған жағдайда, болуы мүмкін қиындықтарын қарастыру маңызды.
Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, Ромеран препаратын пайдаланғаннан кейін де қалдық бөгелістің даму жағдайлары байқалды. Қалдық бөгелістің дамуы нәтижесінде пайда болатын асқынуларға жол бермеу үшін трахеяның экстубациясын жүйке-бұлшықет өткізгіштігі жеткілікті дәрежеге дейін қалпына келгеннен кейін ғана жүргізу керек. 65 жастан бастап және одан үлкен егде жастағы пациенттерде қалдық жүйке-бұлшықет бөгелісі дамуының қаупі жоғары. Сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде экстубациядан кейін қалдық бөгелістің дамуын тудыруы мүмкін басқа да факторларды (мысалы, дәрілердің өзара әрекеттесуін немесе науқастың жағдайын) ескерген жөн. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін, әсіресе қалдық бөгелістің пайда болуы өте ықтимал жағдайларда, қалпына келтіретін, кері әсер ететін препараттарды (сугаммадекс немесе ацетилхолинэстераза тежегіші) енгізу мүмкіндігін қарастыру қажет.
Нейробұлшықет блокаторлары арасында айқаспалы сезімталдықтың бар екендігі жөнінде мәлімделді, сондықтан Ромеран препаратын енгізер алдында басқа нейробұлшықет блокаторларына осындай реакциялардың бар-жоқтығын анықтаған жөн. Ромеран препаратын сезімтал пациенттерге тең абсолютті қажеттілік жағдайында ғана енгізу керек. Басқа нейробұлшықет блокаторларына аса жоғары сезімталдық реакцияларын анықтау үшін, анамнезінде жалпы анестезияға арналған препараттарға осыған ұқсас реакциялары бар пациенттерді әрі қарай бақылауға алған жөн.
Рокуроний бромидін енгізу тахикардиямен қатар жүруі мүмкін.
Миорелаксанттарды қарқынды емдеу бөлімінде жатқан пациенттерге ұзақ уақыт енгізгеннен кейін ұзаққа созылатын жүйке-бұлшықет бөгелісінің және/немесе бұлшықет әлсіздігінің дамығаны білінуі мүмкін. Жүйке-бұлшықет бөгелісінің ұзаққа созылуы мүмкіндігіне және/немесе артық дозалануға жол бермеу үшін миорелаксанттарды қолданудың бүкіл кезеңі ішінде жүйке-бұлшықет өткізгіштігі мониторингтеуін жүзеге асыру керек, сондай-ақ науқастар ауырсынуын сездірмейтін және тыныштандыратын препараттарды талапқа сай қабылдауы қажет. Бәрінен бұрын, миорелаксанттарды науқастың жекелей реакциясына сәйкес мұқият таңдап алынған дозаларда енгізген жөн, әрі енгізу миорелаксанттардың әсерімен таныс тәжірибелі дәрігермен немесе оның бақылауымен, сондай-ақ жүйке-бұлшықетті мониторингтеуінің тиісті техникасын пайдаланған кезде де жүзеге асырылуы тиіс.
Қарқынды емдеу бөлімінде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарды глюкокортикостероидтар емімен біріктіріп ұзақ енгізгеннен кейін миопатия дамуы мүмкін. Сондықтан миорелаксанттарды және глюкокортикостероидтарды қабылдап жүрген науқастарға миорелаксантты енгізу кезеңі мүмкіндігінше барынша шектелуі тиіс. Егер интубация үшін суксаметоний қолданылатын болса, онда Ромеран препаратын енгізуді суксаметоний әсерінен болған бөгелістен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігі клиникалық тұрғыдан қалпына келгенше кейінге қалдырған жөн.
Рокуроний бромиді үнемі басқа дәрілік заттармен бірге қолданылатындықтан, анестезия кезінде, тіпті белгілі қоздырғыш факторлар болмаса да қатерлі гипертермияның туындау қаупі бар; дәрігерлер анестезия басталғанға дейін қатерлі гипертермияның диагнозымен және емделуімен расталған ерте симптомдар туралы білуі керек. Жануарларға жүргізілген зерттеулер рокуроний бромиді қатерлі гипертермияның қоздырғыш факторы емес деп көрсетті. Рокуроний бромидімен қатерлі гипертермияның сирек жағдайлары туралы деректер бар, бірақ себеп-салдарлық байланысы дәлелденбеген.
Бауыр және/немесе өт шығару жолдарының аурулары және бүйрек жеткіліксіздігі Рокуроний бромиді несеппен және өтпен бірге шығарылатын болғандықтан, оны бауырдың және/немесе өт шығару жолдарының клиникалық тұрғыдан айқын аурулары және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарға сақтықпен пайдаланған жөн. Науқастардың осы топтарында 0.6 мг/кг дозаларында рокуроний бромиді әсерінің ұзаққа созылғаны байқалды.
Айналым уақытының артуы. Препараттың қандағы айналым уақытының артуымен байланысты жағдайлар, мысалы, жүрек-қантамыр аурулары, жастың ұлғаюы және таралу көлемінің артуына әкелетін ісінушілік препарат әсерінің өте кеш басталуына ықпал етуі мүмкін. Әсер ету ұзақтығы да плазмадағы клиренсінің төмендеуіне байланысты артуы мүмкін.
Жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары. Басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеранды жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары бар немесе полиомиелитпен ауырған науқастарға барынша сақ қолданған жөн, өйткені бұлшықет релаксанттарына реакция осы жағдайларда едәуір өзгеруі мүмкін. Осы өзгерулердің айқындылығы және бағыты әртүрлі болуы мүмкін. Ауыр миастениясы немесе миастениялық синдромы (Итон-Ламберт синдромы) бар науқастарда Ромеран препаратының аздаған дозасы айқын жүйке-бұлшықет бөгелісін тудыруы мүмкін, сондықтан Ромеран препаратының дозасын науқастың жекелей реакциясына сай таңдап алған жөн.
Гипотермия. Гипотермия аясында хирургиялық араласым жүргізген кезде Ромеран препаратының жүйке-бұлшықет жүйесін бөгеу әсері күшейеді, ал әсер ету ұзақтығы артады.
Семіздік. Семіздікке шалдыққан науқастарға қолданған кезде, басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеран препаратына жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің өздігінен қалпына келу уақыты мен әсер ету ұзақтығының артуы тән болуы мүмкін (доза нақты дене салмағына қарай есептелген жағдайда).
Күйіктер. Күйікке шалдыққан пациенттерде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарға төзімділік дамуы мүмкін. Титрлеу арқылы тиімді дозаны таңдап алған жөн.
Ромеран препаратының әсерін күшейтуі мүмкін жағдайлар. Гипокалемия (мысалы, ауыр құсудан, диареядан немесе диуретиктермен емдеуден кейін), гипермагниемия, гипокальциемия (көп мөлшердегі құйылулардан кейін), гипопротеинемия, сусыздану, ацидоз, гиперкапния, кахексия. Осыған байланысты электролиттер теңгерімінің ауыр бұзылулары, қанның рН-ның өзгеруі немесе дегидратация, мүмкіндігінше, түзетілуі тиіс.
Натрий
Бұл препараттың бір құтысында 1 ммольден аз натрий бар, оны осы мөлшерге қарай «натрийсіз» деп санауға болады.
Жүктілік және лактация кезінде қолдану
Жүктілік
Жүктілік кезінде рокуроний бромидіне қатысты препараттың әсері жөнінде клиникалық деректер жоқ. Жүргізілген зерттеулер жүктілікке, шарананың дамуына, босануға немесе постнатальді кезеңдегі дамуға тікелей немесе жанама зияны бар екендігін айғақтаған жоқ. Ромеран препаратын жүкті әйелдерге сақтықпен тағайындау қажет.
Кесарь тілігі. Кесарь тілігі операциясын жасаған кезде Ромеран, егер трахея интубациясында қиындық жоқ деп шамаланса және анестетик жеткілікті дозада енгізілсе, немесе суксаметонийді қолданып жасалған интубациядан кейін анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесінің құрамында қолданылуы мүмкін. Алайда Ромеран 0.6 мг/кг дозада енгізгеннен кейін 90 секундқа дейін интубация үшін жеткілікті жағдай жасай алмауы мүмкін. Осы доза кесарь тілігі жасалған әйелдерде қауіпсіз болып табылады. Ромеран препараты Апгар шкаласы бойынша бағаға, шарананың бұлшықет тонусына немесе оның кардиореспираторлық адаптациясына ықпалын тигізбейді. Кіндік бауынан алынған қан сынамасының талдамалары рокуроний бромидінің өте елеусіз мөлшері ғана плаценталық бөгет арқылы өтетіндігін айғақтайды, ол жаңа туған нәрестелерде клиникалық тұрғыдан маңызды жағымсыз әсерлерді туындатпайды.
1-ші ескерту: 1.0 мг/кг доза анестезияның бірізді тез индукциясын жүргізген кезде зерттелді, бірақ кесарь тілігі операциясы жасалған пациенттерде емес. Сондықтан пациенттердің осы тобына 0.6 мг/кг доза ғана ұсынылуы тиіс болып табылады.
2-ші ескерту: миорелаксанттарды енгізгеннен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің қалпына келуі баяу болуы немесе жүктілер токсикозын емдеу үшін магний тұздарын қабылдаған пациенттерде толық болмауы мүмкін, өйткені магний тұздары жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Сондықтан мұндай пациенттерде Ромеран препаратының дозасы төмендетілуі тиіс және оларды бұлшықет жауабына байланысты титрлеу қажет.
Лактация. Қазіргі таңда Ромеран препаратының адамда емшек сүтімен бірге шығарылатын-шығарылмайтыны белгісіз. Жануарларға жүргізілген зерттеулер емшек сүтінде рокуроний бромидінің елеусіз концентрацияларының бар екендігін анықтады. Рокуроний бромидінің елеусіз концентрациясы лактациядағы егеуқұйрық сүтінен табылды.
Қазіргі таңда Ромеран препаратын әйелдерде бала емізу кезінде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ. Ромеран препаратын бала емізетін әйелдерге, емдеуші дәрігер оны қолданудың пайдасы қаупінен басым деп есептеген жағдайда қолдану керек.
Бір реттік дозаны енгізгеннен кейін рокуронийдің бес жартылай шығарылу кезеңі ішінде, яғни шамамен 6 сағат бойы келесі бала емізуден бас тарта тұру ұсынылады.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ромеран препаратын жалпы анестезия жүргізген кезде қосымша зат ретінде қолданатын болғандықтан, амбулаториялық пациенттер жалпы анестезия жүргізгеннен кейін әдеттегі тиісті сақтық шараларын қолданғандары жөн.
Төменде аталған препараттар деполяризацияланбайтын миорелаксанттардың әсер ету шамасына және/немесе ұзақтығына әсерін көрсетеді.
Төмендегі жағдайларда әсері күшеюі мүмкін:
- құрамында галоген бар ұшқыш анестетиктер Ромеран препаратынан туындаған жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Бұл әсер демеуші дозаларды енгізген кезде ғана елеулі бола алады. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін ацетилхолинэстераза тежегіштерінің жәрдемімен қалпына келтіру баяулауы мүмкін.
- бұдан бұрын суксаметоний енгізілгенде
- қарқынды емдеу бөлімінде глюкокортикостероидтар мен Ромеран препаратын ұзақ уақыт қатарлас енгізу жүйке-бұлшықет бөгелісі ұзақтығының артуына немесе миопатияға әкеп соқтыруы мүмкін
басқа топтардың препараттары: антибиотиктер (аминогликозидтер, линкозамидтер және полипептидтік антибиотиктер; ациламино-пенициллин қатарының антибиотиктері); диуретиктер, хинидин және оның изомері хинин, магний тұздары, баяу кальций өзекшелерінің блокаторлары, литий тұздары, жергілікті анестетиктер (лидокаин вена ішіне, бупивакаин эпидуральді түрде) және фенитоинды немесе β-адреноблокаторларды енгізу. Рекураризация операциядан соң аминогликозидтерді, линкозамидтерді, полипептидтік және ациламин - пенициллиндік антибиотиктерді, хинидинді, хининді және магний тұздарын енгізуден кейін байқалды.
Төмендегі жағдайларда әсері төмендеуі мүмкін:
Осының алдында мыналарды ұзақ енгізу:
фенитоинді немесе карбамазепинді
кальций хлоридін және калий хлоридін
протеаза тежегіштерін (габексат, улинастатин).
Әсерінің өзгеруі:
деполяризацияламайтын басқа да миорелаксанттарды Ромеран препаратымен біріктіріп енгізу жүйке-бұлшықет бөгелісін, енгізу кезегіне және миорелаксантты қолдануға байланысты, әлсіретуін немесе күшейтуін туындатуы мүмкін.
Ромеран препаратынан кейінгі енгізілетін суксаметоний Ромеран препараты туындатқан жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін.
Ромеран препаратының басқа дәрілік препараттардың әсерлеріне ықпалы. Ромеран препаратының лидокаинмен біріктірілімі лидокаин әсерінің өте тез басталуына әкеп соғуы мүмкін.
Педиатриялық пациенттер. Осы қазір балаларда дәрілердің өзара әрекеттесуіне жүргізілген клиникалық зерттеулер жоқ, сондықтан ересек пациенттерге арналған нұсқауларды педиатриялық пациенттер үшін де есепке алған жөн.
Үйлесімсіздігі. Ромеран препаратының құрамында келесі препараттар: амфотерицин В, амоксициллин, азатиоприн, цефазолин, клоксациллин, дексаметазон, диазепам, эноксимон, эритромицин, фамотидин, фуросемид, натрий гидрокортизоны сукцинаты, инсулин, метогекситал, метилпреднизолон, натрий преднизолоны сукцинаты, натрий тиопенталы, триметоприм және ванкомицин бар ерітінділермен бір шприцте енгізу үшін үйлеспейтіні анықталды. Ромеран Интралипид препаратымен де (парентеральді түрде енгізуге арналған май эмульсиясы) үйлеспейді.
Ромеранды төменде көрсетілгендерден басқа дәрілік заттармен, араластыруға болмайды.
Басқа дәрілік препараттармен араластырған кездегі үйлесімділігі. Номинальді 0.5 мг/мл және 2.0 мг/мл концентрацияларда Ромеран 0.9% натрий хлориді ерітіндісімен, 5% декстрозамен, 0.9% натрий хлориді ерітіндісіндегі 5% декстрозамен және инъекцияға арналған сумен, Рингер ерітіндісімен және Гемаццель (полигелин) препаратымен үйлесімді болатыны көрсетілген. Енгізу араластырылып болысымен жүзеге асырылуы және 24 сағат ішінде аяқталуы тиіс. Пайдаланылмаған ерітінділерді төгіп тастаған жөн.
Арнайы сақтандырулар
Ромеран тыныс алу бұлшықеттерін салдандыратын болғандықтан, осы препаратты қабылдап жүрген науқастарда өздігінен тыныс алу талапқа сай қалпына келгенше өкпені жасанды түрде желдету қажет. Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, трахеяны интубациялаудың, әсіресе анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесі құрамында қолданған жағдайда, болуы мүмкін қиындықтарын қарастыру маңызды.
Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, Ромеран препаратын пайдаланғаннан кейін де қалдық бөгелістің даму жағдайлары байқалды. Қалдық бөгелістің дамуы нәтижесінде пайда болатын асқынуларға жол бермеу үшін трахеяның экстубациясын жүйке-бұлшықет өткізгіштігі жеткілікті дәрежеге дейін қалпына келгеннен кейін ғана жүргізу керек. 65 жастан бастап және одан үлкен егде жастағы пациенттерде қалдық жүйке-бұлшықет бөгелісі дамуының қаупі жоғары. Сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде экстубациядан кейін қалдық бөгелістің дамуын тудыруы мүмкін басқа да факторларды (мысалы, дәрілердің өзара әрекеттесуін немесе науқастың жағдайын) ескерген жөн. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін, әсіресе қалдық бөгелістің пайда болуы өте ықтимал жағдайларда, қалпына келтіретін, кері әсер ететін препараттарды (сугаммадекс немесе ацетилхолинэстераза тежегіші) енгізу мүмкіндігін қарастыру қажет.
Нейробұлшықет блокаторлары арасында айқаспалы сезімталдықтың бар екендігі жөнінде мәлімделді, сондықтан Ромеран препаратын енгізер алдында басқа нейробұлшықет блокаторларына осындай реакциялардың бар-жоқтығын анықтаған жөн. Ромеран препаратын сезімтал пациенттерге тең абсолютті қажеттілік жағдайында ғана енгізу керек. Басқа нейробұлшықет блокаторларына аса жоғары сезімталдық реакцияларын анықтау үшін, анамнезінде жалпы анестезияға арналған препараттарға осыған ұқсас реакциялары бар пациенттерді әрі қарай бақылауға алған жөн.
Рокуроний бромидін енгізу тахикардиямен қатар жүруі мүмкін.
Миорелаксанттарды қарқынды емдеу бөлімінде жатқан пациенттерге ұзақ уақыт енгізгеннен кейін ұзаққа созылатын жүйке-бұлшықет бөгелісінің және/немесе бұлшықет әлсіздігінің дамығаны білінуі мүмкін. Жүйке-бұлшықет бөгелісінің ұзаққа созылуы мүмкіндігіне және/немесе артық дозалануға жол бермеу үшін миорелаксанттарды қолданудың бүкіл кезеңі ішінде жүйке-бұлшықет өткізгіштігі мониторингтеуін жүзеге асыру керек, сондай-ақ науқастар ауырсынуын сездірмейтін және тыныштандыратын препараттарды талапқа сай қабылдауы қажет. Бәрінен бұрын, миорелаксанттарды науқастың жекелей реакциясына сәйкес мұқият таңдап алынған дозаларда енгізген жөн, әрі енгізу миорелаксанттардың әсерімен таныс тәжірибелі дәрігермен немесе оның бақылауымен, сондай-ақ жүйке-бұлшықетті мониторингтеуінің тиісті техникасын пайдаланған кезде де жүзеге асырылуы тиіс.
Қарқынды емдеу бөлімінде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарды глюкокортикостероидтар емімен біріктіріп ұзақ енгізгеннен кейін миопатия дамуы мүмкін. Сондықтан миорелаксанттарды және глюкокортикостероидтарды қабылдап жүрген науқастарға миорелаксантты енгізу кезеңі мүмкіндігінше барынша шектелуі тиіс. Егер интубация үшін суксаметоний қолданылатын болса, онда Ромеран препаратын енгізуді суксаметоний әсерінен болған бөгелістен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігі клиникалық тұрғыдан қалпына келгенше кейінге қалдырған жөн.
Рокуроний бромиді үнемі басқа дәрілік заттармен бірге қолданылатындықтан, анестезия кезінде, тіпті белгілі қоздырғыш факторлар болмаса да қатерлі гипертермияның туындау қаупі бар; дәрігерлер анестезия басталғанға дейін қатерлі гипертермияның диагнозымен және емделуімен расталған ерте симптомдар туралы білуі керек. Жануарларға жүргізілген зерттеулер рокуроний бромиді қатерлі гипертермияның қоздырғыш факторы емес деп көрсетті. Рокуроний бромидімен қатерлі гипертермияның сирек жағдайлары туралы деректер бар, бірақ себеп-салдарлық байланысы дәлелденбеген.
Бауыр және/немесе өт шығару жолдарының аурулары және бүйрек жеткіліксіздігі Рокуроний бромиді несеппен және өтпен бірге шығарылатын болғандықтан, оны бауырдың және/немесе өт шығару жолдарының клиникалық тұрғыдан айқын аурулары және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарға сақтықпен пайдаланған жөн. Науқастардың осы топтарында 0.6 мг/кг дозаларында рокуроний бромиді әсерінің ұзаққа созылғаны байқалды.
Айналым уақытының артуы. Препараттың қандағы айналым уақытының артуымен байланысты жағдайлар, мысалы, жүрек-қантамыр аурулары, жастың ұлғаюы және таралу көлемінің артуына әкелетін ісінушілік препарат әсерінің өте кеш басталуына ықпал етуі мүмкін. Әсер ету ұзақтығы да плазмадағы клиренсінің төмендеуіне байланысты артуы мүмкін.
Жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары. Басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеранды жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары бар немесе полиомиелитпен ауырған науқастарға барынша сақ қолданған жөн, өйткені бұлшықет релаксанттарына реакция осы жағдайларда едәуір өзгеруі мүмкін. Осы өзгерулердің айқындылығы және бағыты әртүрлі болуы мүмкін. Ауыр миастениясы немесе миастениялық синдромы (Итон-Ламберт синдромы) бар науқастарда Ромеран препаратының аздаған дозасы айқын жүйке-бұлшықет бөгелісін тудыруы мүмкін, сондықтан Ромеран препаратының дозасын науқастың жекелей реакциясына сай таңдап алған жөн.
Гипотермия. Гипотермия аясында хирургиялық араласым жүргізген кезде Ромеран препаратының жүйке-бұлшықет жүйесін бөгеу әсері күшейеді, ал әсер ету ұзақтығы артады.
Семіздік. Семіздікке шалдыққан науқастарға қолданған кезде, басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеран препаратына жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің өздігінен қалпына келу уақыты мен әсер ету ұзақтығының артуы тән болуы мүмкін (доза нақты дене салмағына қарай есептелген жағдайда).
Күйіктер. Күйікке шалдыққан пациенттерде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарға төзімділік дамуы мүмкін. Титрлеу арқылы тиімді дозаны таңдап алған жөн.
Ромеран препаратының әсерін күшейтуі мүмкін жағдайлар. Гипокалемия (мысалы, ауыр құсудан, диареядан немесе диуретиктермен емдеуден кейін), гипермагниемия, гипокальциемия (көп мөлшердегі құйылулардан кейін), гипопротеинемия, сусыздану, ацидоз, гиперкапния, кахексия. Осыған байланысты электролиттер теңгерімінің ауыр бұзылулары, қанның рН-ның өзгеруі немесе дегидратация, мүмкіндігінше, түзетілуі тиіс.
Натрий
Бұл препараттың бір құтысында 1 ммольден аз натрий бар, оны осы мөлшерге қарай «натрийсіз» деп санауға болады.
Жүктілік және лактация кезінде қолдану
Жүктілік
Жүктілік кезінде рокуроний бромидіне қатысты препараттың әсері жөнінде клиникалық деректер жоқ. Жүргізілген зерттеулер жүктілікке, шарананың дамуына, босануға немесе постнатальді кезеңдегі дамуға тікелей немесе жанама зияны бар екендігін айғақтаған жоқ. Ромеран препаратын жүкті әйелдерге сақтықпен тағайындау қажет.
Кесарь тілігі. Кесарь тілігі операциясын жасаған кезде Ромеран, егер трахея интубациясында қиындық жоқ деп шамаланса және анестетик жеткілікті дозада енгізілсе, немесе суксаметонийді қолданып жасалған интубациядан кейін анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесінің құрамында қолданылуы мүмкін. Алайда Ромеран 0.6 мг/кг дозада енгізгеннен кейін 90 секундқа дейін интубация үшін жеткілікті жағдай жасай алмауы мүмкін. Осы доза кесарь тілігі жасалған әйелдерде қауіпсіз болып табылады. Ромеран препараты Апгар шкаласы бойынша бағаға, шарананың бұлшықет тонусына немесе оның кардиореспираторлық адаптациясына ықпалын тигізбейді. Кіндік бауынан алынған қан сынамасының талдамалары рокуроний бромидінің өте елеусіз мөлшері ғана плаценталық бөгет арқылы өтетіндігін айғақтайды, ол жаңа туған нәрестелерде клиникалық тұрғыдан маңызды жағымсыз әсерлерді туындатпайды.
1-ші ескерту: 1.0 мг/кг доза анестезияның бірізді тез индукциясын жүргізген кезде зерттелді, бірақ кесарь тілігі операциясы жасалған пациенттерде емес. Сондықтан пациенттердің осы тобына 0.6 мг/кг доза ғана ұсынылуы тиіс болып табылады.
2-ші ескерту: миорелаксанттарды енгізгеннен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің қалпына келуі баяу болуы немесе жүктілер токсикозын емдеу үшін магний тұздарын қабылдаған пациенттерде толық болмауы мүмкін, өйткені магний тұздары жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Сондықтан мұндай пациенттерде Ромеран препаратының дозасы төмендетілуі тиіс және оларды бұлшықет жауабына байланысты титрлеу қажет.
Лактация. Қазіргі таңда Ромеран препаратының адамда емшек сүтімен бірге шығарылатын-шығарылмайтыны белгісіз. Жануарларға жүргізілген зерттеулер емшек сүтінде рокуроний бромидінің елеусіз концентрацияларының бар екендігін анықтады. Рокуроний бромидінің елеусіз концентрациясы лактациядағы егеуқұйрық сүтінен табылды.
Қазіргі таңда Ромеран препаратын әйелдерде бала емізу кезінде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ. Ромеран препаратын бала емізетін әйелдерге, емдеуші дәрігер оны қолданудың пайдасы қаупінен басым деп есептеген жағдайда қолдану керек.
Бір реттік дозаны енгізгеннен кейін рокуронийдің бес жартылай шығарылу кезеңі ішінде, яғни шамамен 6 сағат бойы келесі бала емізуден бас тарта тұру ұсынылады.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ромеран препаратын жалпы анестезия жүргізген кезде қосымша зат ретінде қолданатын болғандықтан, амбулаториялық пациенттер жалпы анестезия жүргізгеннен кейін әдеттегі тиісті сақтық шараларын қолданғандары жөн.
Ромеран тыныс алу бұлшықеттерін салдандыратын болғандықтан, осы препаратты қабылдап жүрген науқастарда өздігінен тыныс алу талапқа сай қалпына келгенше өкпені жасанды түрде желдету қажет. Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, трахеяны интубациялаудың, әсіресе анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесі құрамында қолданған жағдайда, болуы мүмкін қиындықтарын қарастыру маңызды.
Басқа да миорелаксанттарды пайдаланған кездегідей, Ромеран препаратын пайдаланғаннан кейін де қалдық бөгелістің даму жағдайлары байқалды. Қалдық бөгелістің дамуы нәтижесінде пайда болатын асқынуларға жол бермеу үшін трахеяның экстубациясын жүйке-бұлшықет өткізгіштігі жеткілікті дәрежеге дейін қалпына келгеннен кейін ғана жүргізу керек. 65 жастан бастап және одан үлкен егде жастағы пациенттерде қалдық жүйке-бұлшықет бөгелісі дамуының қаупі жоғары. Сондай-ақ операциядан кейінгі кезеңде экстубациядан кейін қалдық бөгелістің дамуын тудыруы мүмкін басқа да факторларды (мысалы, дәрілердің өзара әрекеттесуін немесе науқастың жағдайын) ескерген жөн. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін, әсіресе қалдық бөгелістің пайда болуы өте ықтимал жағдайларда, қалпына келтіретін, кері әсер ететін препараттарды (сугаммадекс немесе ацетилхолинэстераза тежегіші) енгізу мүмкіндігін қарастыру қажет.
Нейробұлшықет блокаторлары арасында айқаспалы сезімталдықтың бар екендігі жөнінде мәлімделді, сондықтан Ромеран препаратын енгізер алдында басқа нейробұлшықет блокаторларына осындай реакциялардың бар-жоқтығын анықтаған жөн. Ромеран препаратын сезімтал пациенттерге тең абсолютті қажеттілік жағдайында ғана енгізу керек. Басқа нейробұлшықет блокаторларына аса жоғары сезімталдық реакцияларын анықтау үшін, анамнезінде жалпы анестезияға арналған препараттарға осыған ұқсас реакциялары бар пациенттерді әрі қарай бақылауға алған жөн.
Рокуроний бромидін енгізу тахикардиямен қатар жүруі мүмкін.
Миорелаксанттарды қарқынды емдеу бөлімінде жатқан пациенттерге ұзақ уақыт енгізгеннен кейін ұзаққа созылатын жүйке-бұлшықет бөгелісінің және/немесе бұлшықет әлсіздігінің дамығаны білінуі мүмкін. Жүйке-бұлшықет бөгелісінің ұзаққа созылуы мүмкіндігіне және/немесе артық дозалануға жол бермеу үшін миорелаксанттарды қолданудың бүкіл кезеңі ішінде жүйке-бұлшықет өткізгіштігі мониторингтеуін жүзеге асыру керек, сондай-ақ науқастар ауырсынуын сездірмейтін және тыныштандыратын препараттарды талапқа сай қабылдауы қажет. Бәрінен бұрын, миорелаксанттарды науқастың жекелей реакциясына сәйкес мұқият таңдап алынған дозаларда енгізген жөн, әрі енгізу миорелаксанттардың әсерімен таныс тәжірибелі дәрігермен немесе оның бақылауымен, сондай-ақ жүйке-бұлшықетті мониторингтеуінің тиісті техникасын пайдаланған кезде де жүзеге асырылуы тиіс.
Қарқынды емдеу бөлімінде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарды глюкокортикостероидтар емімен біріктіріп ұзақ енгізгеннен кейін миопатия дамуы мүмкін. Сондықтан миорелаксанттарды және глюкокортикостероидтарды қабылдап жүрген науқастарға миорелаксантты енгізу кезеңі мүмкіндігінше барынша шектелуі тиіс. Егер интубация үшін суксаметоний қолданылатын болса, онда Ромеран препаратын енгізуді суксаметоний әсерінен болған бөгелістен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігі клиникалық тұрғыдан қалпына келгенше кейінге қалдырған жөн.
Рокуроний бромиді үнемі басқа дәрілік заттармен бірге қолданылатындықтан, анестезия кезінде, тіпті белгілі қоздырғыш факторлар болмаса да қатерлі гипертермияның туындау қаупі бар; дәрігерлер анестезия басталғанға дейін қатерлі гипертермияның диагнозымен және емделуімен расталған ерте симптомдар туралы білуі керек. Жануарларға жүргізілген зерттеулер рокуроний бромиді қатерлі гипертермияның қоздырғыш факторы емес деп көрсетті. Рокуроний бромидімен қатерлі гипертермияның сирек жағдайлары туралы деректер бар, бірақ себеп-салдарлық байланысы дәлелденбеген.
Бауыр және/немесе өт шығару жолдарының аурулары және бүйрек жеткіліксіздігі Рокуроний бромиді несеппен және өтпен бірге шығарылатын болғандықтан, оны бауырдың және/немесе өт шығару жолдарының клиникалық тұрғыдан айқын аурулары және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар науқастарға сақтықпен пайдаланған жөн. Науқастардың осы топтарында 0.6 мг/кг дозаларында рокуроний бромиді әсерінің ұзаққа созылғаны байқалды.
Айналым уақытының артуы. Препараттың қандағы айналым уақытының артуымен байланысты жағдайлар, мысалы, жүрек-қантамыр аурулары, жастың ұлғаюы және таралу көлемінің артуына әкелетін ісінушілік препарат әсерінің өте кеш басталуына ықпал етуі мүмкін. Әсер ету ұзақтығы да плазмадағы клиренсінің төмендеуіне байланысты артуы мүмкін.
Жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары. Басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеранды жүйке-бұлшықет жүйесінің аурулары бар немесе полиомиелитпен ауырған науқастарға барынша сақ қолданған жөн, өйткені бұлшықет релаксанттарына реакция осы жағдайларда едәуір өзгеруі мүмкін. Осы өзгерулердің айқындылығы және бағыты әртүрлі болуы мүмкін. Ауыр миастениясы немесе миастениялық синдромы (Итон-Ламберт синдромы) бар науқастарда Ромеран препаратының аздаған дозасы айқын жүйке-бұлшықет бөгелісін тудыруы мүмкін, сондықтан Ромеран препаратының дозасын науқастың жекелей реакциясына сай таңдап алған жөн.
Гипотермия. Гипотермия аясында хирургиялық араласым жүргізген кезде Ромеран препаратының жүйке-бұлшықет жүйесін бөгеу әсері күшейеді, ал әсер ету ұзақтығы артады.
Семіздік. Семіздікке шалдыққан науқастарға қолданған кезде, басқа да миорелаксанттардағыдай, Ромеран препаратына жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің өздігінен қалпына келу уақыты мен әсер ету ұзақтығының артуы тән болуы мүмкін (доза нақты дене салмағына қарай есептелген жағдайда).
Күйіктер. Күйікке шалдыққан пациенттерде деполяризацияланбайтын миорелаксанттарға төзімділік дамуы мүмкін. Титрлеу арқылы тиімді дозаны таңдап алған жөн.
Ромеран препаратының әсерін күшейтуі мүмкін жағдайлар. Гипокалемия (мысалы, ауыр құсудан, диареядан немесе диуретиктермен емдеуден кейін), гипермагниемия, гипокальциемия (көп мөлшердегі құйылулардан кейін), гипопротеинемия, сусыздану, ацидоз, гиперкапния, кахексия. Осыған байланысты электролиттер теңгерімінің ауыр бұзылулары, қанның рН-ның өзгеруі немесе дегидратация, мүмкіндігінше, түзетілуі тиіс.
Натрий
Бұл препараттың бір құтысында 1 ммольден аз натрий бар, оны осы мөлшерге қарай «натрийсіз» деп санауға болады.
Жүктілік және лактация кезінде қолдану
Жүктілік
Жүктілік кезінде рокуроний бромидіне қатысты препараттың әсері жөнінде клиникалық деректер жоқ. Жүргізілген зерттеулер жүктілікке, шарананың дамуына, босануға немесе постнатальді кезеңдегі дамуға тікелей немесе жанама зияны бар екендігін айғақтаған жоқ. Ромеран препаратын жүкті әйелдерге сақтықпен тағайындау қажет.
Кесарь тілігі. Кесарь тілігі операциясын жасаған кезде Ромеран, егер трахея интубациясында қиындық жоқ деп шамаланса және анестетик жеткілікті дозада енгізілсе, немесе суксаметонийді қолданып жасалған интубациядан кейін анестезияның бірізді тез индукциясы әдістемесінің құрамында қолданылуы мүмкін. Алайда Ромеран 0.6 мг/кг дозада енгізгеннен кейін 90 секундқа дейін интубация үшін жеткілікті жағдай жасай алмауы мүмкін. Осы доза кесарь тілігі жасалған әйелдерде қауіпсіз болып табылады. Ромеран препараты Апгар шкаласы бойынша бағаға, шарананың бұлшықет тонусына немесе оның кардиореспираторлық адаптациясына ықпалын тигізбейді. Кіндік бауынан алынған қан сынамасының талдамалары рокуроний бромидінің өте елеусіз мөлшері ғана плаценталық бөгет арқылы өтетіндігін айғақтайды, ол жаңа туған нәрестелерде клиникалық тұрғыдан маңызды жағымсыз әсерлерді туындатпайды.
1-ші ескерту: 1.0 мг/кг доза анестезияның бірізді тез индукциясын жүргізген кезде зерттелді, бірақ кесарь тілігі операциясы жасалған пациенттерде емес. Сондықтан пациенттердің осы тобына 0.6 мг/кг доза ғана ұсынылуы тиіс болып табылады.
2-ші ескерту: миорелаксанттарды енгізгеннен кейін жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің қалпына келуі баяу болуы немесе жүктілер токсикозын емдеу үшін магний тұздарын қабылдаған пациенттерде толық болмауы мүмкін, өйткені магний тұздары жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Сондықтан мұндай пациенттерде Ромеран препаратының дозасы төмендетілуі тиіс және оларды бұлшықет жауабына байланысты титрлеу қажет.
Лактация. Қазіргі таңда Ромеран препаратының адамда емшек сүтімен бірге шығарылатын-шығарылмайтыны белгісіз. Жануарларға жүргізілген зерттеулер емшек сүтінде рокуроний бромидінің елеусіз концентрацияларының бар екендігін анықтады. Рокуроний бромидінің елеусіз концентрациясы лактациядағы егеуқұйрық сүтінен табылды.
Қазіргі таңда Ромеран препаратын әйелдерде бала емізу кезінде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ. Ромеран препаратын бала емізетін әйелдерге, емдеуші дәрігер оны қолданудың пайдасы қаупінен басым деп есептеген жағдайда қолдану керек.
Бір реттік дозаны енгізгеннен кейін рокуронийдің бес жартылай шығарылу кезеңі ішінде, яғни шамамен 6 сағат бойы келесі бала емізуден бас тарта тұру ұсынылады.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ромеран препаратын жалпы анестезия жүргізген кезде қосымша зат ретінде қолданатын болғандықтан, амбулаториялық пациенттер жалпы анестезия жүргізгеннен кейін әдеттегі тиісті сақтық шараларын қолданғандары жөн.
Дозалау режимі
Басқа да миорелаксанттарды қолданған кездегідей, Ромеранды миорелаксанттардың әсерімен таныс тәжірибелі клиницистер ғана енгізуі, немесе олардың бақылауымен енгізілуі тиіс. Ромеран препаратының дозасын, басқа да миорелаксанттарды қолданған жағдайдағыдай, әрбір науқас үшін жекелей таңдап алынуы керек. Дозаны таңдаған кезде анестезия әдісіне және операцияның шамаланған ұзақтығына, седация әдісіне және механикалық желдетудің күтілетін ұзақтығына, бірге тағайындалатын препараттармен мүмкін болатын өзара әрекеттесуіне, сондай-ақ науқастың жалпы жағдайына көңіл бөлген жөн.
Жүйке-бұлшықет бөгелісінің дәрежесіне және жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің қалпына келуіне баға беру үшін жүйке-бұлшықеттік мониторингтеудің тиісті әдістерін пайдалану ұсынылады.
Ингаляциялық анестетиктер Ромеран препаратынан туындайтын жүйке-бұлшықет бөгелісін күшейтеді. Бұл күшею, алайда, жалпы анестезия барысында тіндердегі ұшқыш заттардың концентрациясы осындай өзара әрекеттесу үшін жеткілікті деңгейге жеткен кезде ғана клиникалық тұрғыдан маңызды бола алады. Демек, Ромеран препаратының дозасын таңдауды, ұзақ уақыт аралықтан кейін демеуші өте төмен дозаларды немесе ингаляциялық наркозды пайдалана отырып, ұзақ уақыттық (1 сағаттан астам) емшара жүргізу кезінде, Ромеран препаратымен инфузия жасаудың өте төмен жылдамдығын пайдалана отырып енгізу жолымен жүргізген жөн («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Эндотрахеальді интубация жүргізген кезде ересек пациенттерде жалпы сызба ретінде және ұзақтығы әртүрлі операцияларда бұлшықеттің босаңсуын қамтамасыз ету үшін және қарқынды емдеу бөлімінде пайдалану үшін төмендегі дозалар ұсынылуы мүмкін.
Хирургиялық араласымдарда
Эндотрахеальді интубация. Әдеттегідей анестезия кезінде эндотрахеальді интубация жүргізу үшін рокуроний бромидінің стандартты дозасы 0.6 мг/кг құрайды, одан кейін трахеяны интубациялау үшін талапқа сай жағдай көптеген пациенттерде шамамен 60 секундтан кейін дамиды. Анестезияның бірізді тез индукциясын жүргізген кезде трахеяны интубациялау жағдайларын жеңілдету үшін рокуроний бромидінің ұсынылатын дозасы 1.0 мг/кг құрайды. Мұндай жағдайда трахеяны интубациялау үшін талапқа сай жағдайлар барлық пациенттерде дерлік 60 секундтан кейін дамиды. Анестезияның бірізді тез индукциясы үшін рокуроний бромидінің 0.6 мг/кг дозасын пайдаланған кезде пациент трахея интубациясын препаратты енгізгеннен кейін 90 секундтан соң жүргізу ұсынылады.
Кесарь тілігі жасалатын науқастарда анестезияның бірізді тез индукциясы кезінде рокуроний бромидін қолдануға қатысты ақпарат «Жүктілікте және лактацияда қолданылуы» бөлімінде көрсетілген.
Жоғары дозалар. Өте жоғары дозаларды таңдау әрбір нақты пациентте негізді болуы тиіс. Хируругиялық операция жүргізген кезде рокуроний бромидінің бастапқы 2 мг/кг-ға дейінгі дозасын енгізу жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан жағымсыз әсерлерсіз өтетіні анықталды. Рокуроний бромидінің осы дозаларын қолдану оның әсер ете бастау уақытын қысқартады және әсер ету уақытының ұзақтығын арттырады.
Демеуші дозалар. Рокуроний бромидінің ұсынылатын демеуші дозасы 0.15 мг/кг құрайды; ұзақ ингаляциялық наркоз жағдайында оны 0.075-0.1 мг/кг дейін азайтқан жөн. Демеуші дозаны бұлшықеттің жиырылу амплитудасы бақылау деңгейінің 25%-на дейін қалпына келген кезде немесе төртразрядты стимуляция (ТОҒ) режиміндегі мониторингтеуде 2-3 жауап пайда болған кезде енгізген дұрыс.
Үздіксіз инфузия. Егер рокуроний бромидін үздіксіз инфузия арқылы енгізсе, рокуроний бромидінің жүктеме 0,6 мг/кг дозасынан бастау керек, ал жүйке-бұлшықет өткізгіштігі қалпына келе бастаған кезде, инфузияны бастау керек. Инфузия жылдамдығын қаңқа бұлшықеттерінің жиырылғыштық реакциясы бақылау деңгейінің 10%-ы деңгейінде болатындай немесе төртразрядты стимуляция (ТОҒ) режимінде мониторингтеу кезінде 1-2 жауап пайда болған кезде таңдаған жөн. Ересектерде венаішілік жалпы анестезия кезінде жүйке-бұлшықет бөгелісін осы деңгейде ұстау үшін қажетті инфузия жылдамдығы 0.3-0.6 мг/кг/сағатты, ал ингаляциялық наркозда 0.3-0.4 мг/кг/сағатты құрайды. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің монитроингтеуін ұдайы жүргізіп отыру ұсынылады, өйткені инфузияның қажетті жылдамдығы пациенттің жекелей ерекшелігіне және анестезияның әртүрлі әдістеріне байланысты ауытқып отыруы мүмкін.
Балалар Нәрестелерге (0-27 күн), сәбилерге (28 күн - 2 ай), бүлдіршіндерге (3-23 ай), балаларға (2-11 жас) және жасөспірімдерге (12-17 жас) әдеттегі анестезия және демеуші ем кезіндегі интубация үшін ұсынылған дозалар ересектердегі осындайларға ұқсас
Педиатрияда, (2-11 жастағы) балаларды қоспағанда, инфузияны үздіксіз жүргізген кезде инфузия жылдамдығы ересектердегідей (0.3-0.6 мг/кг/сағ). 2-ден 11 жасқа дейінгі балаларда инфузияның жоғарырақ жылдамдығы қажет болуы мүмкін. Сондықтан балаларда (2-ден 11 жасқа дейінгі) инфузияның бастапқы жылдамдығын ересектердегідей (0.3-0.6 мг/кг/сағ.) етіп алу ұсынылады, ал содан кейін оны бұлшықеттердің жиырылу амплитудасын бақылау амплитудасының 10%-ы деңгейінде демеу немесе төртразрядты стимуляция (ТОҒ) режимінде мониторингтеу кезінде 1-2 жауаптың болуы үшін түзету қажет.
Анестезияның бірізді тез индукциясы емшарасы кезінде рокуроний бромидін қолдану тәжірибесі балаларда шектеулі. Сондықтан балаларда рокуроний бромиді анестезияның бірізді тез индукциясында трахея интубациясын жеңілдету үшін ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттер және бауыр және/немесе өт жолдарының аурулары және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер. Егде жастағы пациенттер және бауыр және/немесе өт жолдарының аурулары бар пациенттер және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар болғанда әдеттегідей анестезия жүргізгенде стандартты интубациялық доза 0.6 мг/кг рокуроний бромидін құрайды. Миорелаксанттың әсер етуі шамамен ұзаққа созылатын пациенттерде бірізді тез индукция емшарасын жүргізген кезде рокуроний бромидінің 0.6 мг/кг дозасын пайдалану ұсынылады. Осы пациенттер үшін, енгізу техникасына қарамай-ақ, рокуроний бромидінің ұсынылатын демеуші дозасы 0.075-0.1 мг/кг құрайды, ұсынылатын инфузия жылдамдығы – 0.3-0.4 мг/кг/сағ. («Үздіксіз инфузия» және «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).
Артық салмағы бар және семіздікке шалдыққан пациенттер. Препаратты артық салмағы бар немесе семіздікке шалдыққан (ондайлар дене салмағы индексінің мәні 30-дан асатын науқастар болып есептеледі) науқастарға қолданған кезде рокуроний бромидінің дозасын, оларды осы жастағылар және жыныстағылар үшін қалыпты дене салмағы индексінің көрсеткіштерін есепке ала отырып, төмендеткен жөн.
Қарқынды емдеу бөлімінде пайдаланылуы.
Трахея интубациясы. Дозасы хирургиялық араласымдардағыға ұқсас.
Демеуші дозалар. Жүйке-бұлшықет өткізгіштігін бастапқы деңгейден рокуроний бромидінің 0,6 мг/кг дозасынан бастау керек, кейін оны 10%-ға дейін қалпына келтірген кезде немесе TOF режиміндегі стимуляцияда 1-2 жауап алынғанда препаратпен үздіксіз инфузия жасауға көшу керек. Рокуроний бромидінің дозасы әсеріне байланысты әр адамға жекелей таңдап алынуы тиіс. Жүйке-бұлшықет бөгелісін 80-90% деңгейінде ұстап тұру үшін (TOF режиміндегі стимуляцияда 1-2 жауап алынған) инфузияның ұсынылатын бастапқы жылдамдығы ересек пациенттерде алғашқы енгізу сағатында 0.3-0.6 мг/кг/сағ. құрайды, содан кейін 6-12 сағат бойы инфузия жылдамдығын науқастың жекелей реакциясына сәйкес төмендету қажет. Осыдан кейін препараттың белгілі дозасына жекелей қажеттілік салыстырмалы түрде тұрақты күйінде қалады.
Ағзалық бұзылулардың себептері мен дәрежесіне, қоса жүргізілген дәрі-дәрмектік еміне және науқастың жекелей сипатына байланысты орташа мәні 0.2-0.5 мг/кг/сағат болатын инфузияның сағаттық жылдамдығына қатысты әр жеке адамдар арасында елеулі ауытқулар анықталды. Әр пациенттің оңтайлы бақылануын қамтамасыз ету үшін жүйке-бұлшықет өткізгіштігінің үздіксіз мониторингтеуін мұқият жүргізіп отыру ұсынылады. Препараттың 7 күнге дейінгі енгізу ұзақтығы зерттелді.
Пациенттердің ерекше топтары Ромеран балаларға және егде жастағы пациенттерде, препараттың пациенттердің осы топтарындағы қауіпсіздігі және тиімділігі жөнінде деректердің жоқ болуына байланысты, қарқынды емдеу бөлімінде өкпені жасанды түрде желдетуді жеңілдету үшін қолдану ұсынылмайды.
Енгізу әдісі мен жолы
Ромеран вена ішіне болюсті түрде де, үздіксіз инфузия түрінде де енгізіледі.
Ромеранның құрамында консервант жоқ болғандықтан, ерітіндіні құтыны ашқаннан кейін бірден пайдалану қажет.
Ромеран бірыңғай инфузиялық жүйеге басқа дәрілік заттармен бірге енгізілетін болса, жүйені (0.9% натрий хлориді ерітіндісі) Ромеран препараты мен олармен үйлеспейтін препараттарды енгізу арасында, сондай-ақ үйлесімсіздігі анықталмаса, мұқият шаю қажет.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары: ұзаққа созылатын жүйке-бұлшықет бөгелісінің дамуы.
Емі: өкпені қосымша жасанды желдету және седативті препараттарды енгізу.
Нейробұлшықет бөгелісін қалпына келтіруді келесі тәсілдермен жүргізеді:
сугаммадексті енгізу ересек пациенттерде терең күшті білінетін нейробұлшықет блокадасы жағдайында қолданылады. Сугаммадексті дозалау нейробұлшықет бөгелісі дәрежесін ескере отырып есептеледі.
тиісті дозаларда нейробұлшықет өткізгіштігі өздігінен қалпына келе бастағаннан кейін ацетилхолинэстераза тежегіштерін (мысалы, неостигмин метилсульфонаты, эдрофоний хлориді, пиридостигмин бромиді) немесе сугаммадексті енгізу. Егер ацетилхолинэстераза тежегішін енгізу Ромеран препаратының бөгегіш әсерін қайтармаса, жасанды желдетуді өздігінен тыныс алу қалпына келгенше жалғастыру қажет. Ацетилхолинэстераза тежегішін қайталап енгізу қауіпті болуы мүмкін.
Симптомдары: ұзаққа созылатын жүйке-бұлшықет бөгелісінің дамуы.
Емі: өкпені қосымша жасанды желдету және седативті препараттарды енгізу.
Нейробұлшықет бөгелісін қалпына келтіруді келесі тәсілдермен жүргізеді:
сугаммадексті енгізу ересек пациенттерде терең күшті білінетін нейробұлшықет блокадасы жағдайында қолданылады. Сугаммадексті дозалау нейробұлшықет бөгелісі дәрежесін ескере отырып есептеледі.
тиісті дозаларда нейробұлшықет өткізгіштігі өздігінен қалпына келе бастағаннан кейін ацетилхолинэстераза тежегіштерін (мысалы, неостигмин метилсульфонаты, эдрофоний хлориді, пиридостигмин бромиді) немесе сугаммадексті енгізу. Егер ацетилхолинэстераза тежегішін енгізу Ромеран препаратының бөгегіш әсерін қайтармаса, жасанды желдетуді өздігінен тыныс алу қалпына келгенше жалғастыру қажет. Ацетилхолинэстераза тежегішін қайталап енгізу қауіпті болуы мүмкін.
5 мл немесе 10 мл препараттан түссіз шыныдан жасалған, резеңке тығынмен тығындалған және «флипп-офф» алюминий дискілерімен қаусырылған құтыларға құйылады.
10 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 2С-ден 8С-ге дейінгі температурада.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 2С-ден 8С-ге дейінгі температурада.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 2С-ден 8С-ге дейінгі температурада.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Жеткізуді таңдаған кезде, сіз тапсырысыңызды сайтта немесе қосымшада Kaspi-дегі қашықтан төлеу арқылы немесе белгілі бір дәріханаларда карта, Apple Pay немесе Google Pay арқылы төлей аласыз. Өзіңіз алып кетуді таңдаған кезде, сіз тапсырысты белгілі бір дәріханаларда Kaspi QR, карта немесе қолма-қол ақша арқылы немесе сайтта немесе қосымшада Kaspi-дегі қашықтан төлеу арқылы немесе белгілі бір дәріханаларда карта, Apple Pay, Google Pay арқылы төлей аласыз.
Жеткізу Алматы, Астана, Шымкент, Караганды қалаларында Яндекс және Choco жеткізу қызметтерінің тарифтері бойынша, сондай-ақ Қазақстанның басқа қалаларына Avis жеткізу қызметінің тарифтері бойынша немесе Indrive қызметі арқылы жүзеге асырылады. Choco-дан басқа барлық жеткізу қызметтері тәулік бойы қолжетімді. Choco жеткізуі Алматыда 01:20-ға дейін, Астанада 00:50-ге дейін, Шымкентте, Карагандыда 23:00-ге дейін қолжетімді.
Заңнамаға сәйкес, жалпы ереже бойынша дәрілік заттар мен медициналық бұйымдар қайтарылуға және айырбасталуға жатпайды. Толығырақ ақпарат алу үшін біздің қолдау қызметіне хабарласыңыз.
Фармацевттің тегін кеңесі және сізге ең жақын дәріхананы таңдау мүмкіндігі. Дәріханаларда болуын тексерудің қарапайым жүйесі және бағаларды ыңғайлы салыстыру. Өнім бетінде егжей-тегжейлі анықтамалық материалдар және қолдану жөніндегі нұсқаулар бар.
