Уральске қаласындағы Венлаксор Таблеткалары 75 Мг №30 | Grindeks JSC

Ауқымды депрессия көріністерін емдеу үшін.

Ауқымды депрессия көріністерінің қайталануларының профилактикасы үшін.

әсер етуші затқа немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

моноаминооксидаза тежегіштері (МАОт) тобынан кез келген антидепрессантты бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ 14 күн ішіндегі кезеңде қайтымды МАОт енгізуден кейін. Қайтымды МАОт (мысалы, моклобемид) қолдану жағдайында аз (кемінде 24 сағат) уақыт  аралығында венлафаксин қабылдау қарсы көрсетілімді. Венлафаксин тоқтатудан кейін МАОт қабылдауды бастар алдында кем дегенде 7 күн күту керек.

бүйрек (креатинин клиренсі 10 мл/минуттан аз) және бауыр (протромбин уақыты 18 секундтан көп) функциясының ауыр бұзылулары

бауыр немесе бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі

жүктілік және бала емізу кезеңі

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (тиімділік пен қауіпсіздік туралы деректердің болмауына байланысты).

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Венлафаксинмен емделу кезінде алкоголь пайдаланбаңыз, өйткені ол қатты шаршауға және естен тануға алып келуі мүмкін. Алкогольмен және/немесе кейбір дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану депрессия симптомдарын және үрейлі бұзылыстар сияқты басқа жай-күйлерді ушықтыруы мүмкін.

Суицид/суицидтік ойлар немесе клиникалық нашарлау

Депрессия суицидтік ойлар, өзіне-өзі зиян келтіру және суицидтің (суицидпен байланысты құбылыстар) жоғары қаупімен қатар жүреді. Бұл қауіп елеулі ремиссияның басталуына дейін сақталады. Жақсару емдеудің алғашқы бірнеше аптасының ішінде немесе одан да ұзақ уақыт бойы болмауы мүмкін екендіктен, пациенттерді осындай жақсару білінгенше мұқият қадағалау қажет. Клиникалық тәжірибе ремиссияның ерте сатыларында суицид қаупінің жоғары болуы мүмкін екенін  айғақтайды.

Венлафаксин тағайындалатын басқа психиатриялық жай-күйлер суицид құбылыстарының жоғары қаупімен байланысты болуы мүмкін. Бұдан бөлек, ол жағдайлар ауқымды депрессиялық бұзылыспен коморбидті болуы мүмкін. Депрессиялық бұзылыстары ауқымды пациенттерде емдеу кезінде қадағаланатын сақтандырулар басқа психиатриялық бұзылыстары бар пациенттерді емдегенде де сақталу керек.

Анамнезінде суицид құбылыстары бар пациенттерде, сондай-ақ суицидтік ойлар елеулі дәрежеде көрініс беретін тұлғаларда емдеу басталғанша суицидтік ойлар мен суицид әрекеттерінің қаупі жоғары; емделу кезінде олар мұқият қадағалауда болуы тиіс. Психиатриялық бұзылыстары бар ересек пациенттердегі антидепрессанттардың плацебо-бақыланатын  клиникалық зерттеулерінің мета-талдауы антидепрессанттар қабылдайтындарда 25 жасқа дейінгі пациенттердегі плацебо қабылдаушылармен салыстырғанда, суицидтік мінез-құлық қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Пациенттерге, атап айтқанда, жоғары қаупі барларға дәрі-дәрмекпен емдеу кезінде, әсіресе, емдеудің басында және дозаларын өзгерткенде мұқият қадағалау талап етіледі. Пациенттерге (сондай-ақ пациенттерге күтім жасайтын тұлғаларға) клиникалық нашарлау, суицидтік мінез-құлық немесе ойлар, сондай-ақ мінез-құлықтың әдеттен тыс өзгерістері тұрғысынан қадағалау қажеттілігі және аталған симптомдар білінгенде медициналық көмекке жүгіну қажет екені ескертілу керек.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау кезіндегідей, венлафаксинмен емдеуде, атап айтқанда, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге ықпал етуі мүмкін МАОт сияқты басқа дәрілерді бірге қолданғанда өмірге зор қауіпті жағдай - серотониндік синдром пайда болуы мүмкін.

Серотониндік синдром симптомдары психикалық статус өзгерісін (психомоторлық қозу, елестеулер, кома), вегетативтік жүйке жүйесінің бұзылысын (тахикардия, тұрақсыз артериялық қысым, дене температурасының көтерілуі), нейробұлшықеттік ауытқулар (гиперрефлексия, қозғалыс үйлесімінің бұзылуы) және/немесе асқазан-ішек жолы тарапынан болатын симптомдарды (жүрек айну, құсу, диарея) қамтуы мүмкін.

Жабық бұрышты глаукома

Венлафаксин қабылдау кезінде мидриазды байқауға болады, осыған орай,  жабық бұрышты глаукомадан зардап шегетін немесе көзішілік қысымның көтерілуіне бейім пациенттерде оны бақылап отыру ұсынылады.

Артериялық қысым

Кейбір пациенттерде венлафаксин қабылдау кезінде артериялық қысымның дозаға тәуелді көтерілуі білінген, осыған орай, әсіресе, дозалануын нақтылау немесе арттыру кезеңінде артериялық қысымды жүйелі бақылау ұсынылады. Жүрек ырғағының жиілігі, әсіресе, жоғары дозаларды қабылдау кезінде жоғарылауы мүмкін. Егер қатарлас ауру ағымының нашарлауы жүректің жиырылу жиілігінің жоғарылауымен қатар жүрсе, сақ болуға кеңес беріледі.

Жүректің жиырылу жиілігі

Жүректің жиырылуы, әсіресе дозалардың жоғарылауымен жеделдетілуі мүмкін. Жүрек жиырылуының жеделдеуі негізгі ауруларды нашарлатуы мүмкін пациенттерді мұқият емдеу керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын аурулар және аритмия қаупі

Миокард инфарктісін таяуда өткерген және декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерде венлафаксин қолдану зерттелмеген. Осындай пациенттерге препарат сақтықпен тағайындалу керек.

Постмаркетингтік кезеңде венлафаксин қабылдағанда, әсіресе, артық дозалану кезінде өліммен аяқталатын жүрек аритмиялары жағдайлары тіркелген. Күрделі жүрек аритмияларының қаупі жоғары пациенттерге венлафаксин тағайындамас бұрын қауіп пен пайда арақатынасын бағалау қажет.

Құрысулар

Венлафаксин анамнезінде эпилепсия ұстамалары бар пациенттерге абайлап тағайындалуы тиіс. Венлафаксинмен емдеу эпилепсия ұстамалары туындағанда тоқтатылуы тиіс Ондай пациенттер мұқият медициналық қадағалауда болуы тиіс.

Гипонатриемия

Венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, дегидратация немесе қан көлемінің азаю жағдайларында (соның ішінде егде жастағы пациенттерде, диуретиктер қабылдайтын науқастарда және гиповолемияның даму қаупі жоғары пациенттерде) гипонатриемияны және/немесе антидиурездік гормон секрециясының жеткіліксіздік синдромын байқауға болады.

Аномальді қан кету

Серотониннің кері қармалуын тежейтін дәрілік заттар тромбоциттер функциясы тежелісіне әкелуі мүмкін. Венлафаксин теріге және шырышты қабықтарға қан құйылу, соның ішінде асқазан-ішектен қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Серотонинді кері қармайтын басқа да тежегіштер сияқты, қан кетулерге бейім пациенттерге, соның ішінде антикоагулянттар мен тромбоциттер тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге венлафаксин сақтықпен тағайындалу керек.

Серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ)/серотонинді кері қармаудың тежегіштері және норэпинефрин (СКҚІТжН) босанғаннан кейінгі қан кету қаупін арттыруы мүмкін («Жүктілік немесе лактация кезінде», «ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар» бөлімдер қараңыз).

Қан сарысуындағы холестерин

Клиникалық плацебо-бақыланатын зерттеулерде кемінде 3 ай бойы венлафаксин алатын пациенттердің 5,3 %-да және плацебо алатын 0,0 % пациентте қан сарысуындағы холестерин деңгейінің клиникалық мәнді жоғарылауы білінген. Препаратты ұзақ уақыт қабылдағанда қан сарысуындағы холестерин деңгейін бақылап отыру мақсатқа сай.

Дене салмағын түсіруге арналған дәрілермен бірге қолдану

Венлафаксин мен дене салмағын түсіретін дәрілерді (соның ішінде фентермин) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені оларды бір мезгілде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Венлафаксинді дене салмағын түсіретін дәрі ретінде қолдануға болмайды және оны басқа препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Мания/гипомания

Антидепрессанттар, соның ішінде венлафаксин алған аффектілі бұзылыстары бар пациенттердің шағын санында мания/гипоманияны байқауға болады. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде немесе отбасылық анамнезінде биполярлы аффектілі бұзылысы бар пациенттерге венлафаксин абайлап тағайындалу керек.

Озбырлық

Пациенттердің шағын санында антидепрессанттармен, соның ішінде венлафаксинмен емделу аясында озбырлықты байқауға болады. Аталған симптомдар емдеудің басында, дозаны арттырғанда және емдеуді тоқтатқанда білінген. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде озбырлық болған пациенттерге венлафаксин сақтықпен тағайындалу керек.

Сексуалдық дисфункция

СКҚІТ/СКҚІТжН сексуалдық дисфункцияның түрткісі болуы мүмкін («ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар» бөлімін қараңыз). СКҚІТ / СКҚІТжН қабылдаудың тоқтатылуына қарамастан ұзақ сексуалдық дисфункциялар туралы хабарламалар болды.

Емдеуді тоқтату

Емдеуді (әсіресе, кенет) тоқтатудан кейін тоқтату синдромы жиі көрініс береді. Клиникалық зерттеулерде емдеуді тоқтатудан соң байқалған қолайсыз құбылыстар (дозаны біртіндеп азайтумен немесе одан кейін) венлафаксин қабылдаған пациенттердің 35 % және плацебо алған пациенттердің 17 % шамасында орын алды.

Тоқтату симптомдарының қаупі бірнеше факторларға, соның ішінде емдеу ұзақтығына және қолданылатын дозаларға, сондай-ақ дозаны азайту жылдамдығына байланысты болуы мүмкін. Бас айналу, сенсорлы бұзылулар (соның ішінде парестезия), ұйқының бұзылуы (соның ішінде ұйқысыздық және айқын түстер көру), қозу немесе үрей, жүрек айну және/немесе құсу, тремор және бас ауыру – ең жиі болатын реакциялар. Негізінен, бұл симптомдар әлсіз немесе орташа айқын, дегенмен де, кейбір пациенттерде олар ауыр болуы мүмкін. Әдетте, олар емдеуді тоқтатқан соң алғашқы бірнеше күн ішінде көрініс береді, бірақ осындай симптомдардың дамуы өте сирек жағдайларда дозаны кездейсоқ өткізіп алған пациенттерде хабарланған. Әдетте, ондай симптомдар өздігінен, әдетте, екі апта ішінде басылады, алайда кейбір пациенттерде олар ұзақ уақыт бойы (2-3 ай немесе одан ұзақ) сақталуы мүмкін. Сондықтан емдеуді тоқтату кезінде  дозаны біртіндеп азайту (пациент реакциясына қарай, бірнеше апта немесе ай ішінде) ұсынылады.

Акатизия/психомоторлық мазасыздық

Венлафаксин қолдану пациенттегі көбінесе бір жерде отыра алмау немесе тұра алмаумен қоса қимылдай бергісі келетін жеке басқа жағымсыз және үрей тудыратын мазасыздықпен сипатталатын акатизияның дамуымен байланысты. Бұл емделудің алғашқы бірнеше аптасының ішінде көбірек ықтимал. Осындай симптомдары бар пациенттерде дозаны арттыру жайсыз әсер тудыруы мүмкін.

Ауыздың кеберсуі

Венлафаксин  қабылдайтын пациенттердің 10 %-да ауыз кеберсуі білінеді, бұл тіс жегісінің даму қаупін арттыруы мүмкін. Ондай пациенттерге тіс гигиенасының маңыздылығын мәлімдеу қажет.

Қант диабеті

Қант диабетінен зардап шегетін пациенттерде серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СКҚІТ) немесе венлафаксин қолдану гликемиялық бақылауды өзгертуі мүмкін. Инсулин және/немесе диабетке қарсы ішуге арналған препараттар дозасын өзгерту қажеттілігі туындауы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОт)

Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт

Бір мезгілде МАОт және венлафаксин қолдану қарсы көрсетілімді. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі аяқталған соң кемінде 14 күн өткенде венлафаксин қабылдауды бастауға болады. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі басталғанша кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату қажет.

Қайтымды таңдамалы МАО-А тежегіші (моклобемид)

Серотониндік синдромның даму қаупіне орай, қайтымды таңдамалы  МАОт (моклобемид) мен венлафаксинді бірге қолдану ұсынылмайды. Венлафаксинмен емдеуді бастау мен осының алдындағы қайтымды МАОт емінің арасындағы үзіліс қысқа – 14 күннен аз болуы мүмкін. Қайтымды МАОт емінің басталуынан кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қайтымды таңдамалы емес МАОт (линезолид)

Линезолид антибиотигі әлсіз қайтымды және таңдамалы емес МАОт болып табылады, оны венлафаксин қабылдайтын пациенттерге тағайындауға болмайды.

МАОт қабылдауды таяуда тоқтатып, венлафаксин қабылдауды бастаған немесе МАОт емінің басталуынан аз уақыт бұрын венлафаксинмен емді тоқтатқан пациенттерде ауыр қолайсыз реакциялар хабарланды. Бұл реакциялар тремор, миоклония, қатты терлеу, жүрек айну, құсу, беттің қызаруын, бас айналу және қатерлі нейролептикалық синдромға ұқсайтын белгілермен болатын жоғары температураны, құрысу ұстамаларын және өлімді қамтиды.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау жағдайындағы сияқты,  венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге әсер көрсететін басқа дәрілермен (соның ішінде, триптандар, норадреналин мен серотонининді кері қармайтын тежегіштер, серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегіштер, литий, сибутрамин, трамадол немесе шайқурай [Hypericum perforatum]), серотонин метаболизмін бұзатын дәрілік заттармен (соның ішінде, МАОт) немесе серотонин ізашарларымен (триптофан қоспалары) бірге қолданғанда серотониндік синдромды байқауға болады.

Егер клиникалық көрсетілімдер бойынша венлафаксин мен серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегішті, норадреналин мен серотонинді кері қармау тежегішін немесе серотониндік рецепторларлар агонисін (триптан) бірге қолдану қажет болса, әсіресе, емдеудің басында және дозаны арттырғанда пациентті мұқият қадағалау ұсынылады. Венлафаксин мен серотониннің ізашарларын (триптофан қоспалары сияқты) бірге қолдану ұсынылмайды.

Орталық жүйке жүйесіне әсер ететін заттар

Венлафаксин мен ОЖЖ-не ықпал ететін басқа заттарды бір мезгілде қолдану қаупі жүйелі зерттелмеген. Сондықтан ОЖЖ-не әсер ететін заттармен біріктіріп венлафаксин қабылдау кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Этанол

Алкогольдің ОЖЖ-ға әсерін және клиникалық тұрғыдан психикалық жай-күйлердің нашарлауы ықтималдығын, сондай-ақ, ОЖЖ бәсеңдететін әсерлерін қоса, венлафаксинмен өзара әрекеттесуінің қолайсыз болуы ықтималдығын ескере отырып, пациенттерге алкоголь пайдаланбауға кеңес беру керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілер

Венлафаксинді QT аралығын ұзартатын басқа дәрілермен қолданғанда QTc аралығының ұзару және/немесе қарыншалық аритмия (мысалы, torsades de pointes) қаупі артады. Ондай дәрілерді бір мезгілде қолданбау керек.

Дәрілердің осы типіне жататындар:

аритмияға қарсы Ia және III класс дәрілері (мысалы, хинидин, амиодарон, соталол, дофетилидин);

психозға қарсы кейбір дәрілер (мысалы, тиоридазин);

макролидтер тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, эритромицин);

гистаминге қарсы кейбір препараттар;

хинолин тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, моксифлоксацин).

Жоғарыда берілген тізім толық емес, сондықтан QT аралығын ұзартатын басқа дәрі-дәрмектермен қолданбау керек.

Венлафаксиннің Р450 цитохромы изоферменттерімен метаболизденетін басқа дәрі-дәрмектерге әсері

Іn vivo зерттеулерінде венлафаксиннің CYP2D6 салыстырмалы әлсіз тежегіші екені анықталған. Венлафаксин CYP3A4 (алпразолам және карбамазепин), CYP1A2 (кофеин) және CYP2C9 (толбутамид) немесе CYP2C19 (диазепам) in vivo тежемейді.

Кетоконазол (CYP3A4 тежегіші)

CYP2D6 жылдам (ЖМ) және баяу (БМ) метаболизаторлары бар пациенттердің қатысуымен фармакокинетикалық зерттеу кетоконазол қабылдаудан кейін венлафаксин (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 70 % және 21 %) және ОДВ (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 33 % және 23 %) AUC артуын көрсетті CYP3A4 тежегіштері (мысалы, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, вориконазол, позаконазол, кетоконазол, нелфинавир, ритонавир, саквинавир, телитромицин) және венлафаксинді бірге қолдану венлафаксин мен ОДВ деңгейлерін арттыруы мүмкін. Сондықтан, егер  пациентті емдеуде CYP3A4 тежегіші мен венлафаксинді бірге қолдану қамтылса, сақ болуға кеңес беріледі.

Литий препараттары

Венлафаксин мен литий препараттарын бірге қолданғанда серотониндік  синдром дамуы мүмкін.

Диазепам

Венлафаксин диазепам мен оның белсенді метаболиті – десметилдиазепам фармакокинетикасын, фармакодинамикасын өзгертпейді. Диазепам венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Басқа бензодиазепиндермен фармакокинетикалық және/немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгісіз.

Имипрамин

Венлафаксин импрамин және 2-OH-имипрамин фармакокинетикасына ықпал етпейді. Венлафаксинді тәулігіне 75-150 мг дозада қабылдағанда 2-OH-десипрамин AUC 2,5‑4,5 есе дозаға тәуелді жоғарылауы байқалды. Имипрамин венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз. Венлафаксин мен имипраминді бірге қабылдағанда сақ болу керек.

Галоперидол

Галоперидолмен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеулерде  галоперидолдың жалпы ішу арқылы клиренстің 42 % төмендеуі, AUC 70 % ұлғаюы, Cmax 88 % артуы; жартылай шығарылу кезеңінің өзгеруі байқалмаған. Бұл венлафaксинмен бірге галоперидол қабылдайтын пациенттерде ескерілу керек. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Рисперидон

Венлафаксин рисперидон AUC мәнін 50 % арттырады, бірақ жалпы психозға қарсы фракцияның фармакокинетикалық бейінін елеулі дәрежеде өзгертпейді (рисперидонға қоса 9-гидроксирисперидон). Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Метопролол

Дені сау еріктілерде венлафаксин мен метопрололды бірге қолдану нәтижесінде екі дәрілік заттың да фармакокинетикалық өзара зерттеуінде қан плазмасындағы метопролол концентрациясы шамамен 30-40 % ұлғайды, осы орайда плазмада оның белсенді метаболиті - α-гидроксиметопролол концентрациясы өзгеріссіз күйде қалды. Осы нәтижесінің гипертензиядан зардап шегетін пациенттердегі клиникалық мәні белгісіз. Метопролол венлафаксиннің немесе оның белсенді метаболиті ОДВ фармакокинетикалық бейінін өзгертпейді. Венлафаксин мен метопрололды бірге қабылдағанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Индинавир

Индинавирмен фармакокинетикалық зерттеуі  индинавир AUC 28 % азаюын және индинавир Cmax 36 % төмендеуін көрсетті. Индинавир венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Венлафаксин және зертханалық тестілер нәтижелері

Венлафаксин қабылдайтын пациенттерде фенилциклидин және амфетаминге иммундық тест талдауының жалған оң нәтижелері байқалды. Бұл спецификалық скрининг тестілердің болмауымен байланысты. Жалған оң нәтижелерін венлафаксинді тоқтатудан кейін бірнеше күн ішінде байқауға болады. Газды хроматография/масс-спектрометрия сияқты растайтын тестілер көмегімен венлафаксинді  фенилциклидин және амфетаминнен дифференциациялауға болады.

Ұрықтануға қарсы пероральді дәрілер

Тіркеуден кейінгі кезеңде венлафаксинмен бір мезгілде ұрықтануға қарсы ішуге арналған дәрілер қолданған әйелдердегі қалаусыз жүктіліктер хабарланады. Бұл жүктіліктің венлафаксинмен дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде болды деуге жеткілікті деректер жоқ. Гормональді препараттармен өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеген.

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

ВЕНЛАКСОР таблеткаларын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерді емдеу үшін қолдануға болмайды. Суицидтік мінез-құлық (суицид әрекеті және суицидтік ойлар), сондай-ақ жауығу (көбінесе озбырлық, жауығу мінез-құлқы және ызақорлық) клиникалық зерттеулерде, плацебо қабылдағандармен салыстырғанда, антидепрессанттармен емделген балалар мен жасөспірімдер арасында байқалған. Егер де, осыған қарамастан, клиникалық қажеттілікке қарай емдеуді жүргізу шешімі қабылданса, пациентті суицидтік симптомдардың білінуі тұрғысынан мұқият қадағалау қажет. Бұдан бөлек, балалар мен жасөспірімдерде өсуге, жетілуге,  когнитивтік және мінез-құлық дамуына қатысты кейіннен білінетін қауіпсіздік деректері жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Венлафаксинді жүкті әйелдер қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылықты анықтады. Адам үшін ықтимал қауіп белгісіз. Венлафаксинді жүкті әйелдерге күтілетін пайда кез келген ықтимал қауіптен асып кеткен жағдайда ғана беру керек.

Басқа серотонинді кері қармаудың тежегіштері (СКҚІТ/СКҚІТжН) сияқты, жаңа туған нәрестелерде, егер венлафаксин босанғанға дейін немесе босанғанға дейін қабылданса, тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін. Үшінші триместрдің соңында венлафаксинге ұшыраған кейбір жаңа туған нәрестелерде түтікпен тамақтандыруды, тыныс алуды қолдауды немесе ұзақ ауруханаға жатқызуды қажет ететін асқынулар пайда болды. Мұндай асқынулар босанғаннан кейін бірден пайда болуы мүмкін.

Байқау деректері босанғаннан кейінгі бір ай бұрын СКҚІТ/СКҚІТжН әсеріне байланысты босанғаннан кейінгі қан кетудің жоғарылау қаупін (2 еседен аз) көрсетеді («Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары» және «ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар» бөлімдерін қараңыз).

Эпидемиологиялық дәлелдер жүктілік кезінде, әсіресе жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ қолдану жаңа туған нәрестелерде тұрақты өкпе гипертензиясының (НТӨГ) даму қаупін арттыратынын көрсетеді. Бірде-бір зерттеу НТӨГ-тің СКҚІТжН емдеумен байланысын зерттемегенімен, ұқсас әсер ету механизмін (серотонинді кері қармаудың тежегіштері) ескере отырып, венлафаксинді қолданудың ықтимал қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Егер анасы жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ/СКҚІТжН қабылдаған болса, жаңа туған нәрестелерде келесі симптомдар байқалуы мүмкін: ашуланшақтық, тремор, гипотония, үздіксіз жылау және сору немесе ұйқының бұзылуы. Бұл симптомдар серотонергиялық әсерлерге немесе әсер ету симптомдарына байланысты болуы мүмкін. Көп жағдайда бұл асқынулар босанғаннан кейін бірден немесе 24 сағат ішінде байқалады.

Бала емізу

Венлафаксин және оның белсенді метаболиті О-десметилвенлафаксин емшек сүтіне бөлінеді. Постмаркетингтік кезеңде емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерде жылау, ашуланшақтық және ұйқының бұзылуы туралы хабарланды. Емшекпен емізуді тоқтатқаннан кейін венлафаксинді тоқтатуға тән симптомдар туралы хабарланды. Емшек сүтімен қоректенетін балалар үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Осылайша, емшек сүтімен емізуді жалғастыру/тоқтату немесе ВЕНЛАКСОР препаратымен емдеуді жалғастыру/тоқтату туралы шешімді бала үшін емшек сүтімен емізудің пайдасын және әйел үшін ВЕНЛАКСОР препаратымен терапияның пайдасын ескере отырып қабылдау керек.

Фертильділік

Аталық және аналық егеуқұйрықтар О-десметилвенлафаксинге ұшыраған зерттеуде фертильділіктің төмендеуі байқалды. Бұл жаңалықтың адам үшін маңызы белгісіз.

Лактоза жақпаушылығы

Таблеткалар құрамында лактоза болуымен байланысты, галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге осы препаратты қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Психотропты препараттармен кез келген дәрілік емнің пікір қорыту, ойлау немесе қозғалыс функцияларын орындау қабілетін төмендетуі мүмкін екенін ескерген жөн. Бұл жөнінде пациентке ем басталар алдында ескерту керек. ВЕНЛАКСОР препаратын қолдану кезінде осындай әсерлер туындағанда қойылатын шектеулер дәрежесі мен ұзақтығын дәрігер белгілеуі тиіс.

Венлафаксинмен емделу кезінде алкоголь пайдаланбаңыз, өйткені ол қатты шаршауға және естен тануға алып келуі мүмкін. Алкогольмен және/немесе кейбір дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану депрессия симптомдарын және үрейлі бұзылыстар сияқты басқа жай-күйлерді ушықтыруы мүмкін.

Суицид/суицидтік ойлар немесе клиникалық нашарлау

Депрессия суицидтік ойлар, өзіне-өзі зиян келтіру және суицидтің (суицидпен байланысты құбылыстар) жоғары қаупімен қатар жүреді. Бұл қауіп елеулі ремиссияның басталуына дейін сақталады. Жақсару емдеудің алғашқы бірнеше аптасының ішінде немесе одан да ұзақ уақыт бойы болмауы мүмкін екендіктен, пациенттерді осындай жақсару білінгенше мұқият қадағалау қажет. Клиникалық тәжірибе ремиссияның ерте сатыларында суицид қаупінің жоғары болуы мүмкін екенін  айғақтайды.

Венлафаксин тағайындалатын басқа психиатриялық жай-күйлер суицид құбылыстарының жоғары қаупімен байланысты болуы мүмкін. Бұдан бөлек, ол жағдайлар ауқымды депрессиялық бұзылыспен коморбидті болуы мүмкін. Депрессиялық бұзылыстары ауқымды пациенттерде емдеу кезінде қадағаланатын сақтандырулар басқа психиатриялық бұзылыстары бар пациенттерді емдегенде де сақталу керек.

Анамнезінде суицид құбылыстары бар пациенттерде, сондай-ақ суицидтік ойлар елеулі дәрежеде көрініс беретін тұлғаларда емдеу басталғанша суицидтік ойлар мен суицид әрекеттерінің қаупі жоғары; емделу кезінде олар мұқият қадағалауда болуы тиіс. Психиатриялық бұзылыстары бар ересек пациенттердегі антидепрессанттардың плацебо-бақыланатын  клиникалық зерттеулерінің мета-талдауы антидепрессанттар қабылдайтындарда 25 жасқа дейінгі пациенттердегі плацебо қабылдаушылармен салыстырғанда, суицидтік мінез-құлық қаупінің жоғары екенін көрсетті.

Пациенттерге, атап айтқанда, жоғары қаупі барларға дәрі-дәрмекпен емдеу кезінде, әсіресе, емдеудің басында және дозаларын өзгерткенде мұқият қадағалау талап етіледі. Пациенттерге (сондай-ақ пациенттерге күтім жасайтын тұлғаларға) клиникалық нашарлау, суицидтік мінез-құлық немесе ойлар, сондай-ақ мінез-құлықтың әдеттен тыс өзгерістері тұрғысынан қадағалау қажеттілігі және аталған симптомдар білінгенде медициналық көмекке жүгіну қажет екені ескертілу керек.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау кезіндегідей, венлафаксинмен емдеуде, атап айтқанда, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге ықпал етуі мүмкін МАОт сияқты басқа дәрілерді бірге қолданғанда өмірге зор қауіпті жағдай - серотониндік синдром пайда болуы мүмкін.

Серотониндік синдром симптомдары психикалық статус өзгерісін (психомоторлық қозу, елестеулер, кома), вегетативтік жүйке жүйесінің бұзылысын (тахикардия, тұрақсыз артериялық қысым, дене температурасының көтерілуі), нейробұлшықеттік ауытқулар (гиперрефлексия, қозғалыс үйлесімінің бұзылуы) және/немесе асқазан-ішек жолы тарапынан болатын симптомдарды (жүрек айну, құсу, диарея) қамтуы мүмкін.

Жабық бұрышты глаукома

Венлафаксин қабылдау кезінде мидриазды байқауға болады, осыған орай,  жабық бұрышты глаукомадан зардап шегетін немесе көзішілік қысымның көтерілуіне бейім пациенттерде оны бақылап отыру ұсынылады.

Артериялық қысым

Кейбір пациенттерде венлафаксин қабылдау кезінде артериялық қысымның дозаға тәуелді көтерілуі білінген, осыған орай, әсіресе, дозалануын нақтылау немесе арттыру кезеңінде артериялық қысымды жүйелі бақылау ұсынылады. Жүрек ырғағының жиілігі, әсіресе, жоғары дозаларды қабылдау кезінде жоғарылауы мүмкін. Егер қатарлас ауру ағымының нашарлауы жүректің жиырылу жиілігінің жоғарылауымен қатар жүрсе, сақ болуға кеңес беріледі.

Жүректің жиырылу жиілігі

Жүректің жиырылуы, әсіресе дозалардың жоғарылауымен жеделдетілуі мүмкін. Жүрек жиырылуының жеделдеуі негізгі ауруларды нашарлатуы мүмкін пациенттерді мұқият емдеу керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын аурулар және аритмия қаупі

Миокард инфарктісін таяуда өткерген және декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерде венлафаксин қолдану зерттелмеген. Осындай пациенттерге препарат сақтықпен тағайындалу керек.

Постмаркетингтік кезеңде венлафаксин қабылдағанда, әсіресе, артық дозалану кезінде өліммен аяқталатын жүрек аритмиялары жағдайлары тіркелген. Күрделі жүрек аритмияларының қаупі жоғары пациенттерге венлафаксин тағайындамас бұрын қауіп пен пайда арақатынасын бағалау қажет.

Құрысулар

Венлафаксин анамнезінде эпилепсия ұстамалары бар пациенттерге абайлап тағайындалуы тиіс. Венлафаксинмен емдеу эпилепсия ұстамалары туындағанда тоқтатылуы тиіс Ондай пациенттер мұқият медициналық қадағалауда болуы тиіс.

Гипонатриемия

Венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, дегидратация немесе қан көлемінің азаю жағдайларында (соның ішінде егде жастағы пациенттерде, диуретиктер қабылдайтын науқастарда және гиповолемияның даму қаупі жоғары пациенттерде) гипонатриемияны және/немесе антидиурездік гормон секрециясының жеткіліксіздік синдромын байқауға болады.

Аномальді қан кету

Серотониннің кері қармалуын тежейтін дәрілік заттар тромбоциттер функциясы тежелісіне әкелуі мүмкін. Венлафаксин теріге және шырышты қабықтарға қан құйылу, соның ішінде асқазан-ішектен қан кету қаупін арттыруы мүмкін. Серотонинді кері қармайтын басқа да тежегіштер сияқты, қан кетулерге бейім пациенттерге, соның ішінде антикоагулянттар мен тромбоциттер тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге венлафаксин сақтықпен тағайындалу керек.

Серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ)/серотонинді кері қармаудың тежегіштері және норэпинефрин (СКҚІТжН) босанғаннан кейінгі қан кету қаупін арттыруы мүмкін («Жүктілік немесе лактация кезінде», «ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар» бөлімдер қараңыз).

Қан сарысуындағы холестерин

Клиникалық плацебо-бақыланатын зерттеулерде кемінде 3 ай бойы венлафаксин алатын пациенттердің 5,3 %-да және плацебо алатын 0,0 % пациентте қан сарысуындағы холестерин деңгейінің клиникалық мәнді жоғарылауы білінген. Препаратты ұзақ уақыт қабылдағанда қан сарысуындағы холестерин деңгейін бақылап отыру мақсатқа сай.

Дене салмағын түсіруге арналған дәрілермен бірге қолдану

Венлафаксин мен дене салмағын түсіретін дәрілерді (соның ішінде фентермин) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені оларды бір мезгілде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Венлафаксинді дене салмағын түсіретін дәрі ретінде қолдануға болмайды және оны басқа препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Мания/гипомания

Антидепрессанттар, соның ішінде венлафаксин алған аффектілі бұзылыстары бар пациенттердің шағын санында мания/гипоманияны байқауға болады. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде немесе отбасылық анамнезінде биполярлы аффектілі бұзылысы бар пациенттерге венлафаксин абайлап тағайындалу керек.

Озбырлық

Пациенттердің шағын санында антидепрессанттармен, соның ішінде венлафаксинмен емделу аясында озбырлықты байқауға болады. Аталған симптомдар емдеудің басында, дозаны арттырғанда және емдеуді тоқтатқанда білінген. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде озбырлық болған пациенттерге венлафаксин сақтықпен тағайындалу керек.

Сексуалдық дисфункция

СКҚІТ/СКҚІТжН сексуалдық дисфункцияның түрткісі болуы мүмкін («ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар» бөлімін қараңыз). СКҚІТ / СКҚІТжН қабылдаудың тоқтатылуына қарамастан ұзақ сексуалдық дисфункциялар туралы хабарламалар болды.

Емдеуді тоқтату

Емдеуді (әсіресе, кенет) тоқтатудан кейін тоқтату синдромы жиі көрініс береді. Клиникалық зерттеулерде емдеуді тоқтатудан соң байқалған қолайсыз құбылыстар (дозаны біртіндеп азайтумен немесе одан кейін) венлафаксин қабылдаған пациенттердің 35 % және плацебо алған пациенттердің 17 % шамасында орын алды.

Тоқтату симптомдарының қаупі бірнеше факторларға, соның ішінде емдеу ұзақтығына және қолданылатын дозаларға, сондай-ақ дозаны азайту жылдамдығына байланысты болуы мүмкін. Бас айналу, сенсорлы бұзылулар (соның ішінде парестезия), ұйқының бұзылуы (соның ішінде ұйқысыздық және айқын түстер көру), қозу немесе үрей, жүрек айну және/немесе құсу, тремор және бас ауыру – ең жиі болатын реакциялар. Негізінен, бұл симптомдар әлсіз немесе орташа айқын, дегенмен де, кейбір пациенттерде олар ауыр болуы мүмкін. Әдетте, олар емдеуді тоқтатқан соң алғашқы бірнеше күн ішінде көрініс береді, бірақ осындай симптомдардың дамуы өте сирек жағдайларда дозаны кездейсоқ өткізіп алған пациенттерде хабарланған. Әдетте, ондай симптомдар өздігінен, әдетте, екі апта ішінде басылады, алайда кейбір пациенттерде олар ұзақ уақыт бойы (2-3 ай немесе одан ұзақ) сақталуы мүмкін. Сондықтан емдеуді тоқтату кезінде  дозаны біртіндеп азайту (пациент реакциясына қарай, бірнеше апта немесе ай ішінде) ұсынылады.

Акатизия/психомоторлық мазасыздық

Венлафаксин қолдану пациенттегі көбінесе бір жерде отыра алмау немесе тұра алмаумен қоса қимылдай бергісі келетін жеке басқа жағымсыз және үрей тудыратын мазасыздықпен сипатталатын акатизияның дамуымен байланысты. Бұл емделудің алғашқы бірнеше аптасының ішінде көбірек ықтимал. Осындай симптомдары бар пациенттерде дозаны арттыру жайсыз әсер тудыруы мүмкін.

Ауыздың кеберсуі

Венлафаксин  қабылдайтын пациенттердің 10 %-да ауыз кеберсуі білінеді, бұл тіс жегісінің даму қаупін арттыруы мүмкін. Ондай пациенттерге тіс гигиенасының маңыздылығын мәлімдеу қажет.

Қант диабеті

Қант диабетінен зардап шегетін пациенттерде серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СКҚІТ) немесе венлафаксин қолдану гликемиялық бақылауды өзгертуі мүмкін. Инсулин және/немесе диабетке қарсы ішуге арналған препараттар дозасын өзгерту қажеттілігі туындауы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОт)

Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт

Бір мезгілде МАОт және венлафаксин қолдану қарсы көрсетілімді. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі аяқталған соң кемінде 14 күн өткенде венлафаксин қабылдауды бастауға болады. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі басталғанша кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату қажет.

Қайтымды таңдамалы МАО-А тежегіші (моклобемид)

Серотониндік синдромның даму қаупіне орай, қайтымды таңдамалы  МАОт (моклобемид) мен венлафаксинді бірге қолдану ұсынылмайды. Венлафаксинмен емдеуді бастау мен осының алдындағы қайтымды МАОт емінің арасындағы үзіліс қысқа – 14 күннен аз болуы мүмкін. Қайтымды МАОт емінің басталуынан кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қайтымды таңдамалы емес МАОт (линезолид)

Линезолид антибиотигі әлсіз қайтымды және таңдамалы емес МАОт болып табылады, оны венлафаксин қабылдайтын пациенттерге тағайындауға болмайды.

МАОт қабылдауды таяуда тоқтатып, венлафаксин қабылдауды бастаған немесе МАОт емінің басталуынан аз уақыт бұрын венлафаксинмен емді тоқтатқан пациенттерде ауыр қолайсыз реакциялар хабарланды. Бұл реакциялар тремор, миоклония, қатты терлеу, жүрек айну, құсу, беттің қызаруын, бас айналу және қатерлі нейролептикалық синдромға ұқсайтын белгілермен болатын жоғары температураны, құрысу ұстамаларын және өлімді қамтиды.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау жағдайындағы сияқты,  венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге әсер көрсететін басқа дәрілермен (соның ішінде, триптандар, норадреналин мен серотонининді кері қармайтын тежегіштер, серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегіштер, литий, сибутрамин, трамадол немесе шайқурай [Hypericum perforatum]), серотонин метаболизмін бұзатын дәрілік заттармен (соның ішінде, МАОт) немесе серотонин ізашарларымен (триптофан қоспалары) бірге қолданғанда серотониндік синдромды байқауға болады.

Егер клиникалық көрсетілімдер бойынша венлафаксин мен серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегішті, норадреналин мен серотонинді кері қармау тежегішін немесе серотониндік рецепторларлар агонисін (триптан) бірге қолдану қажет болса, әсіресе, емдеудің басында және дозаны арттырғанда пациентті мұқият қадағалау ұсынылады. Венлафаксин мен серотониннің ізашарларын (триптофан қоспалары сияқты) бірге қолдану ұсынылмайды.

Орталық жүйке жүйесіне әсер ететін заттар

Венлафаксин мен ОЖЖ-не ықпал ететін басқа заттарды бір мезгілде қолдану қаупі жүйелі зерттелмеген. Сондықтан ОЖЖ-не әсер ететін заттармен біріктіріп венлафаксин қабылдау кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Этанол

Алкогольдің ОЖЖ-ға әсерін және клиникалық тұрғыдан психикалық жай-күйлердің нашарлауы ықтималдығын, сондай-ақ, ОЖЖ бәсеңдететін әсерлерін қоса, венлафаксинмен өзара әрекеттесуінің қолайсыз болуы ықтималдығын ескере отырып, пациенттерге алкоголь пайдаланбауға кеңес беру керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілер

Венлафаксинді QT аралығын ұзартатын басқа дәрілермен қолданғанда QTc аралығының ұзару және/немесе қарыншалық аритмия (мысалы, torsades de pointes) қаупі артады. Ондай дәрілерді бір мезгілде қолданбау керек.

Дәрілердің осы типіне жататындар:

аритмияға қарсы Ia және III класс дәрілері (мысалы, хинидин, амиодарон, соталол, дофетилидин);

психозға қарсы кейбір дәрілер (мысалы, тиоридазин);

макролидтер тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, эритромицин);

гистаминге қарсы кейбір препараттар;

хинолин тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, моксифлоксацин).

Жоғарыда берілген тізім толық емес, сондықтан QT аралығын ұзартатын басқа дәрі-дәрмектермен қолданбау керек.

Венлафаксиннің Р450 цитохромы изоферменттерімен метаболизденетін басқа дәрі-дәрмектерге әсері

Іn vivo зерттеулерінде венлафаксиннің CYP2D6 салыстырмалы әлсіз тежегіші екені анықталған. Венлафаксин CYP3A4 (алпразолам және карбамазепин), CYP1A2 (кофеин) және CYP2C9 (толбутамид) немесе CYP2C19 (диазепам) in vivo тежемейді.

Кетоконазол (CYP3A4 тежегіші)

CYP2D6 жылдам (ЖМ) және баяу (БМ) метаболизаторлары бар пациенттердің қатысуымен фармакокинетикалық зерттеу кетоконазол қабылдаудан кейін венлафаксин (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 70 % және 21 %) және ОДВ (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 33 % және 23 %) AUC артуын көрсетті CYP3A4 тежегіштері (мысалы, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, вориконазол, позаконазол, кетоконазол, нелфинавир, ритонавир, саквинавир, телитромицин) және венлафаксинді бірге қолдану венлафаксин мен ОДВ деңгейлерін арттыруы мүмкін. Сондықтан, егер  пациентті емдеуде CYP3A4 тежегіші мен венлафаксинді бірге қолдану қамтылса, сақ болуға кеңес беріледі.

Литий препараттары

Венлафаксин мен литий препараттарын бірге қолданғанда серотониндік  синдром дамуы мүмкін.

Диазепам

Венлафаксин диазепам мен оның белсенді метаболиті – десметилдиазепам фармакокинетикасын, фармакодинамикасын өзгертпейді. Диазепам венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Басқа бензодиазепиндермен фармакокинетикалық және/немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгісіз.

Имипрамин

Венлафаксин импрамин және 2-OH-имипрамин фармакокинетикасына ықпал етпейді. Венлафаксинді тәулігіне 75-150 мг дозада қабылдағанда 2-OH-десипрамин AUC 2,5‑4,5 есе дозаға тәуелді жоғарылауы байқалды. Имипрамин венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз. Венлафаксин мен имипраминді бірге қабылдағанда сақ болу керек.

Галоперидол

Галоперидолмен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеулерде  галоперидолдың жалпы ішу арқылы клиренстің 42 % төмендеуі, AUC 70 % ұлғаюы, Cmax 88 % артуы; жартылай шығарылу кезеңінің өзгеруі байқалмаған. Бұл венлафaксинмен бірге галоперидол қабылдайтын пациенттерде ескерілу керек. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Рисперидон

Венлафаксин рисперидон AUC мәнін 50 % арттырады, бірақ жалпы психозға қарсы фракцияның фармакокинетикалық бейінін елеулі дәрежеде өзгертпейді (рисперидонға қоса 9-гидроксирисперидон). Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Метопролол

Дені сау еріктілерде венлафаксин мен метопрололды бірге қолдану нәтижесінде екі дәрілік заттың да фармакокинетикалық өзара зерттеуінде қан плазмасындағы метопролол концентрациясы шамамен 30-40 % ұлғайды, осы орайда плазмада оның белсенді метаболиті - α-гидроксиметопролол концентрациясы өзгеріссіз күйде қалды. Осы нәтижесінің гипертензиядан зардап шегетін пациенттердегі клиникалық мәні белгісіз. Метопролол венлафаксиннің немесе оның белсенді метаболиті ОДВ фармакокинетикалық бейінін өзгертпейді. Венлафаксин мен метопрололды бірге қабылдағанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Индинавир

Индинавирмен фармакокинетикалық зерттеуі  индинавир AUC 28 % азаюын және индинавир Cmax 36 % төмендеуін көрсетті. Индинавир венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Венлафаксин және зертханалық тестілер нәтижелері

Венлафаксин қабылдайтын пациенттерде фенилциклидин және амфетаминге иммундық тест талдауының жалған оң нәтижелері байқалды. Бұл спецификалық скрининг тестілердің болмауымен байланысты. Жалған оң нәтижелерін венлафаксинді тоқтатудан кейін бірнеше күн ішінде байқауға болады. Газды хроматография/масс-спектрометрия сияқты растайтын тестілер көмегімен венлафаксинді  фенилциклидин және амфетаминнен дифференциациялауға болады.

Ұрықтануға қарсы пероральді дәрілер

Тіркеуден кейінгі кезеңде венлафаксинмен бір мезгілде ұрықтануға қарсы ішуге арналған дәрілер қолданған әйелдердегі қалаусыз жүктіліктер хабарланады. Бұл жүктіліктің венлафаксинмен дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде болды деуге жеткілікті деректер жоқ. Гормональді препараттармен өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеген.

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

ВЕНЛАКСОР таблеткаларын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерді емдеу үшін қолдануға болмайды. Суицидтік мінез-құлық (суицид әрекеті және суицидтік ойлар), сондай-ақ жауығу (көбінесе озбырлық, жауығу мінез-құлқы және ызақорлық) клиникалық зерттеулерде, плацебо қабылдағандармен салыстырғанда, антидепрессанттармен емделген балалар мен жасөспірімдер арасында байқалған. Егер де, осыған қарамастан, клиникалық қажеттілікке қарай емдеуді жүргізу шешімі қабылданса, пациентті суицидтік симптомдардың білінуі тұрғысынан мұқият қадағалау қажет. Бұдан бөлек, балалар мен жасөспірімдерде өсуге, жетілуге,  когнитивтік және мінез-құлық дамуына қатысты кейіннен білінетін қауіпсіздік деректері жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Венлафаксинді жүкті әйелдер қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылықты анықтады. Адам үшін ықтимал қауіп белгісіз. Венлафаксинді жүкті әйелдерге күтілетін пайда кез келген ықтимал қауіптен асып кеткен жағдайда ғана беру керек.

Басқа серотонинді кері қармаудың тежегіштері (СКҚІТ/СКҚІТжН) сияқты, жаңа туған нәрестелерде, егер венлафаксин босанғанға дейін немесе босанғанға дейін қабылданса, тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін. Үшінші триместрдің соңында венлафаксинге ұшыраған кейбір жаңа туған нәрестелерде түтікпен тамақтандыруды, тыныс алуды қолдауды немесе ұзақ ауруханаға жатқызуды қажет ететін асқынулар пайда болды. Мұндай асқынулар босанғаннан кейін бірден пайда болуы мүмкін.

Байқау деректері босанғаннан кейінгі бір ай бұрын СКҚІТ/СКҚІТжН әсеріне байланысты босанғаннан кейінгі қан кетудің жоғарылау қаупін (2 еседен аз) көрсетеді («Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары» және «ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар» бөлімдерін қараңыз).

Эпидемиологиялық дәлелдер жүктілік кезінде, әсіресе жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ қолдану жаңа туған нәрестелерде тұрақты өкпе гипертензиясының (НТӨГ) даму қаупін арттыратынын көрсетеді. Бірде-бір зерттеу НТӨГ-тің СКҚІТжН емдеумен байланысын зерттемегенімен, ұқсас әсер ету механизмін (серотонинді кері қармаудың тежегіштері) ескере отырып, венлафаксинді қолданудың ықтимал қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Егер анасы жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ/СКҚІТжН қабылдаған болса, жаңа туған нәрестелерде келесі симптомдар байқалуы мүмкін: ашуланшақтық, тремор, гипотония, үздіксіз жылау және сору немесе ұйқының бұзылуы. Бұл симптомдар серотонергиялық әсерлерге немесе әсер ету симптомдарына байланысты болуы мүмкін. Көп жағдайда бұл асқынулар босанғаннан кейін бірден немесе 24 сағат ішінде байқалады.

Бала емізу

Венлафаксин және оның белсенді метаболиті О-десметилвенлафаксин емшек сүтіне бөлінеді. Постмаркетингтік кезеңде емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерде жылау, ашуланшақтық және ұйқының бұзылуы туралы хабарланды. Емшекпен емізуді тоқтатқаннан кейін венлафаксинді тоқтатуға тән симптомдар туралы хабарланды. Емшек сүтімен қоректенетін балалар үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Осылайша, емшек сүтімен емізуді жалғастыру/тоқтату немесе ВЕНЛАКСОР препаратымен емдеуді жалғастыру/тоқтату туралы шешімді бала үшін емшек сүтімен емізудің пайдасын және әйел үшін ВЕНЛАКСОР препаратымен терапияның пайдасын ескере отырып қабылдау керек.

Фертильділік

Аталық және аналық егеуқұйрықтар О-десметилвенлафаксинге ұшыраған зерттеуде фертильділіктің төмендеуі байқалды. Бұл жаңалықтың адам үшін маңызы белгісіз.

Лактоза жақпаушылығы

Таблеткалар құрамында лактоза болуымен байланысты, галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге осы препаратты қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Психотропты препараттармен кез келген дәрілік емнің пікір қорыту, ойлау немесе қозғалыс функцияларын орындау қабілетін төмендетуі мүмкін екенін ескерген жөн. Бұл жөнінде пациентке ем басталар алдында ескерту керек. ВЕНЛАКСОР препаратын қолдану кезінде осындай әсерлер туындағанда қойылатын шектеулер дәрежесі мен ұзақтығын дәрігер белгілеуі тиіс.

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОт)

Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт

Бір мезгілде МАОт және венлафаксин қолдану қарсы көрсетілімді. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі аяқталған соң кемінде 14 күн өткенде венлафаксин қабылдауды бастауға болады. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі басталғанша кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату қажет.

Қайтымды таңдамалы МАО-А тежегіші (моклобемид)

Серотониндік синдромның даму қаупіне орай, қайтымды таңдамалы  МАОт (моклобемид) мен венлафаксинді бірге қолдану ұсынылмайды. Венлафаксинмен емдеуді бастау мен осының алдындағы қайтымды МАОт емінің арасындағы үзіліс қысқа – 14 күннен аз болуы мүмкін. Қайтымды МАОт емінің басталуынан кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қайтымды таңдамалы емес МАОт (линезолид)

Линезолид антибиотигі әлсіз қайтымды және таңдамалы емес МАОт болып табылады, оны венлафаксин қабылдайтын пациенттерге тағайындауға болмайды.

МАОт қабылдауды таяуда тоқтатып, венлафаксин қабылдауды бастаған немесе МАОт емінің басталуынан аз уақыт бұрын венлафаксинмен емді тоқтатқан пациенттерде ауыр қолайсыз реакциялар хабарланды. Бұл реакциялар тремор, миоклония, қатты терлеу, жүрек айну, құсу, беттің қызаруын, бас айналу және қатерлі нейролептикалық синдромға ұқсайтын белгілермен болатын жоғары температураны, құрысу ұстамаларын және өлімді қамтиды.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау жағдайындағы сияқты,  венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге әсер көрсететін басқа дәрілермен (соның ішінде, триптандар, норадреналин мен серотонининді кері қармайтын тежегіштер, серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегіштер, литий, сибутрамин, трамадол немесе шайқурай [Hypericum perforatum]), серотонин метаболизмін бұзатын дәрілік заттармен (соның ішінде, МАОт) немесе серотонин ізашарларымен (триптофан қоспалары) бірге қолданғанда серотониндік синдромды байқауға болады.

Егер клиникалық көрсетілімдер бойынша венлафаксин мен серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегішті, норадреналин мен серотонинді кері қармау тежегішін немесе серотониндік рецепторларлар агонисін (триптан) бірге қолдану қажет болса, әсіресе, емдеудің басында және дозаны арттырғанда пациентті мұқият қадағалау ұсынылады. Венлафаксин мен серотониннің ізашарларын (триптофан қоспалары сияқты) бірге қолдану ұсынылмайды.

Орталық жүйке жүйесіне әсер ететін заттар

Венлафаксин мен ОЖЖ-не ықпал ететін басқа заттарды бір мезгілде қолдану қаупі жүйелі зерттелмеген. Сондықтан ОЖЖ-не әсер ететін заттармен біріктіріп венлафаксин қабылдау кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Этанол

Алкогольдің ОЖЖ-ға әсерін және клиникалық тұрғыдан психикалық жай-күйлердің нашарлауы ықтималдығын, сондай-ақ, ОЖЖ бәсеңдететін әсерлерін қоса, венлафаксинмен өзара әрекеттесуінің қолайсыз болуы ықтималдығын ескере отырып, пациенттерге алкоголь пайдаланбауға кеңес беру керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілер

Венлафаксинді QT аралығын ұзартатын басқа дәрілермен қолданғанда QTc аралығының ұзару және/немесе қарыншалық аритмия (мысалы, torsades de pointes) қаупі артады. Ондай дәрілерді бір мезгілде қолданбау керек.

Дәрілердің осы типіне жататындар:

аритмияға қарсы Ia және III класс дәрілері (мысалы, хинидин, амиодарон, соталол, дофетилидин);

психозға қарсы кейбір дәрілер (мысалы, тиоридазин);

макролидтер тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, эритромицин);

гистаминге қарсы кейбір препараттар;

хинолин тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, моксифлоксацин).

Жоғарыда берілген тізім толық емес, сондықтан QT аралығын ұзартатын басқа дәрі-дәрмектермен қолданбау керек.

Венлафаксиннің Р450 цитохромы изоферменттерімен метаболизденетін басқа дәрі-дәрмектерге әсері

Іn vivo зерттеулерінде венлафаксиннің CYP2D6 салыстырмалы әлсіз тежегіші екені анықталған. Венлафаксин CYP3A4 (алпразолам және карбамазепин), CYP1A2 (кофеин) және CYP2C9 (толбутамид) немесе CYP2C19 (диазепам) in vivo тежемейді.

Кетоконазол (CYP3A4 тежегіші)

CYP2D6 жылдам (ЖМ) және баяу (БМ) метаболизаторлары бар пациенттердің қатысуымен фармакокинетикалық зерттеу кетоконазол қабылдаудан кейін венлафаксин (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 70 % және 21 %) және ОДВ (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 33 % және 23 %) AUC артуын көрсетті CYP3A4 тежегіштері (мысалы, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, вориконазол, позаконазол, кетоконазол, нелфинавир, ритонавир, саквинавир, телитромицин) және венлафаксинді бірге қолдану венлафаксин мен ОДВ деңгейлерін арттыруы мүмкін. Сондықтан, егер  пациентті емдеуде CYP3A4 тежегіші мен венлафаксинді бірге қолдану қамтылса, сақ болуға кеңес беріледі.

Литий препараттары

Венлафаксин мен литий препараттарын бірге қолданғанда серотониндік  синдром дамуы мүмкін.

Диазепам

Венлафаксин диазепам мен оның белсенді метаболиті – десметилдиазепам фармакокинетикасын, фармакодинамикасын өзгертпейді. Диазепам венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Басқа бензодиазепиндермен фармакокинетикалық және/немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгісіз.

Имипрамин

Венлафаксин импрамин және 2-OH-имипрамин фармакокинетикасына ықпал етпейді. Венлафаксинді тәулігіне 75-150 мг дозада қабылдағанда 2-OH-десипрамин AUC 2,5‑4,5 есе дозаға тәуелді жоғарылауы байқалды. Имипрамин венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз. Венлафаксин мен имипраминді бірге қабылдағанда сақ болу керек.

Галоперидол

Галоперидолмен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеулерде  галоперидолдың жалпы ішу арқылы клиренстің 42 % төмендеуі, AUC 70 % ұлғаюы, Cmax 88 % артуы; жартылай шығарылу кезеңінің өзгеруі байқалмаған. Бұл венлафaксинмен бірге галоперидол қабылдайтын пациенттерде ескерілу керек. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Рисперидон

Венлафаксин рисперидон AUC мәнін 50 % арттырады, бірақ жалпы психозға қарсы фракцияның фармакокинетикалық бейінін елеулі дәрежеде өзгертпейді (рисперидонға қоса 9-гидроксирисперидон). Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Метопролол

Дені сау еріктілерде венлафаксин мен метопрололды бірге қолдану нәтижесінде екі дәрілік заттың да фармакокинетикалық өзара зерттеуінде қан плазмасындағы метопролол концентрациясы шамамен 30-40 % ұлғайды, осы орайда плазмада оның белсенді метаболиті - α-гидроксиметопролол концентрациясы өзгеріссіз күйде қалды. Осы нәтижесінің гипертензиядан зардап шегетін пациенттердегі клиникалық мәні белгісіз. Метопролол венлафаксиннің немесе оның белсенді метаболиті ОДВ фармакокинетикалық бейінін өзгертпейді. Венлафаксин мен метопрололды бірге қабылдағанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Индинавир

Индинавирмен фармакокинетикалық зерттеуі  индинавир AUC 28 % азаюын және индинавир Cmax 36 % төмендеуін көрсетті. Индинавир венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Венлафаксин және зертханалық тестілер нәтижелері

Венлафаксин қабылдайтын пациенттерде фенилциклидин және амфетаминге иммундық тест талдауының жалған оң нәтижелері байқалды. Бұл спецификалық скрининг тестілердің болмауымен байланысты. Жалған оң нәтижелерін венлафаксинді тоқтатудан кейін бірнеше күн ішінде байқауға болады. Газды хроматография/масс-спектрометрия сияқты растайтын тестілер көмегімен венлафаксинді  фенилциклидин және амфетаминнен дифференциациялауға болады.

Ұрықтануға қарсы пероральді дәрілер

Тіркеуден кейінгі кезеңде венлафаксинмен бір мезгілде ұрықтануға қарсы ішуге арналған дәрілер қолданған әйелдердегі қалаусыз жүктіліктер хабарланады. Бұл жүктіліктің венлафаксинмен дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде болды деуге жеткілікті деректер жоқ. Гормональді препараттармен өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеген.

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

ВЕНЛАКСОР таблеткаларын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерді емдеу үшін қолдануға болмайды. Суицидтік мінез-құлық (суицид әрекеті және суицидтік ойлар), сондай-ақ жауығу (көбінесе озбырлық, жауығу мінез-құлқы және ызақорлық) клиникалық зерттеулерде, плацебо қабылдағандармен салыстырғанда, антидепрессанттармен емделген балалар мен жасөспірімдер арасында байқалған. Егер де, осыған қарамастан, клиникалық қажеттілікке қарай емдеуді жүргізу шешімі қабылданса, пациентті суицидтік симптомдардың білінуі тұрғысынан мұқият қадағалау қажет. Бұдан бөлек, балалар мен жасөспірімдерде өсуге, жетілуге,  когнитивтік және мінез-құлық дамуына қатысты кейіннен білінетін қауіпсіздік деректері жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Венлафаксинді жүкті әйелдер қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылықты анықтады. Адам үшін ықтимал қауіп белгісіз. Венлафаксинді жүкті әйелдерге күтілетін пайда кез келген ықтимал қауіптен асып кеткен жағдайда ғана беру керек.

Басқа серотонинді кері қармаудың тежегіштері (СКҚІТ/СКҚІТжН) сияқты, жаңа туған нәрестелерде, егер венлафаксин босанғанға дейін немесе босанғанға дейін қабылданса, тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін. Үшінші триместрдің соңында венлафаксинге ұшыраған кейбір жаңа туған нәрестелерде түтікпен тамақтандыруды, тыныс алуды қолдауды немесе ұзақ ауруханаға жатқызуды қажет ететін асқынулар пайда болды. Мұндай асқынулар босанғаннан кейін бірден пайда болуы мүмкін.

Байқау деректері босанғаннан кейінгі бір ай бұрын СКҚІТ/СКҚІТжН әсеріне байланысты босанғаннан кейінгі қан кетудің жоғарылау қаупін (2 еседен аз) көрсетеді («Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары» және «ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар» бөлімдерін қараңыз).

Эпидемиологиялық дәлелдер жүктілік кезінде, әсіресе жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ қолдану жаңа туған нәрестелерде тұрақты өкпе гипертензиясының (НТӨГ) даму қаупін арттыратынын көрсетеді. Бірде-бір зерттеу НТӨГ-тің СКҚІТжН емдеумен байланысын зерттемегенімен, ұқсас әсер ету механизмін (серотонинді кері қармаудың тежегіштері) ескере отырып, венлафаксинді қолданудың ықтимал қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Егер анасы жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ/СКҚІТжН қабылдаған болса, жаңа туған нәрестелерде келесі симптомдар байқалуы мүмкін: ашуланшақтық, тремор, гипотония, үздіксіз жылау және сору немесе ұйқының бұзылуы. Бұл симптомдар серотонергиялық әсерлерге немесе әсер ету симптомдарына байланысты болуы мүмкін. Көп жағдайда бұл асқынулар босанғаннан кейін бірден немесе 24 сағат ішінде байқалады.

Бала емізу

Венлафаксин және оның белсенді метаболиті О-десметилвенлафаксин емшек сүтіне бөлінеді. Постмаркетингтік кезеңде емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерде жылау, ашуланшақтық және ұйқының бұзылуы туралы хабарланды. Емшекпен емізуді тоқтатқаннан кейін венлафаксинді тоқтатуға тән симптомдар туралы хабарланды. Емшек сүтімен қоректенетін балалар үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Осылайша, емшек сүтімен емізуді жалғастыру/тоқтату немесе ВЕНЛАКСОР препаратымен емдеуді жалғастыру/тоқтату туралы шешімді бала үшін емшек сүтімен емізудің пайдасын және әйел үшін ВЕНЛАКСОР препаратымен терапияның пайдасын ескере отырып қабылдау керек.

Фертильділік

Аталық және аналық егеуқұйрықтар О-десметилвенлафаксинге ұшыраған зерттеуде фертильділіктің төмендеуі байқалды. Бұл жаңалықтың адам үшін маңызы белгісіз.

Лактоза жақпаушылығы

Таблеткалар құрамында лактоза болуымен байланысты, галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге осы препаратты қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Психотропты препараттармен кез келген дәрілік емнің пікір қорыту, ойлау немесе қозғалыс функцияларын орындау қабілетін төмендетуі мүмкін екенін ескерген жөн. Бұл жөнінде пациентке ем басталар алдында ескерту керек. ВЕНЛАКСОР препаратын қолдану кезінде осындай әсерлер туындағанда қойылатын шектеулер дәрежесі мен ұзақтығын дәрігер белгілеуі тиіс.

Дозалау режимі

ВЕНЛАКСОР препаратын қатаң түрде дәрігердің тағайындауы бойынша қолданады!

Венлафаксиннің ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 75 мг құрайды; оны 2 немесе 3 қабылдауға бөліп қолдану керек. Тәулігіне 75 мг бастапқы дозасы тиімді болмаған пациенттерге оны ең жоғарғысына ‒ тәулігіне 375 мг дейін арттыруға болады. Дозасын арттыруды 2 апта және одан да көп аралықпен жүргізу керек. Ауырырақ жағдайларда дозасын жиі, бірақ 4 күннен аз емес аралықтармен арттыруға болады.

Дозаға тәуелді жағымсыз реакциялардың дамуы қаупіне байланысты, дозасын арттыруды тек, клиникалық көріністі бағалағаннан кейін ғана жүргізу керек. Ең төмен тиімді дозасын ұстану қажет.

Пациенттерді емдеу едәуір ұзақ уақытты, әдетте бірнеше айды және одан да көп уақытты қажет етеді. Емнің тиімділігін нақты жағдайға байланысты жүйелі түрде қайта бағалап отыру керек. Ұзақ емдеу де ауқымды депрессия көріністерінің профилактикасы үшін талапқа сай болуы мүмкін. Көпшілік жағдайларда, ауқымды депрессия көріністерінің қайталануларының профилактикасы үшін қолданылатын, ұсынылған дозасы, әдеттегі депрессия көрінісін емдеу үшін қолданылатын дозасына тең.

Ремиссиядан кейін депрессияға қарсы дәрілік заттармен емдеуді кемінде 6 ай бойы жалғастыру қажет.

ВЕНЛАКСОР препаратын тоқтату

Препаратты күрт тоқтатуға болмайды. Емді кенеттен тоқтату, әсіресе, препараттың жоғары дозаларынан кейін тоқтату симптомдарын туғызуы мүмкін, осыған орай, препаратты тоқтатар алдында оның дозасын біртіндеп азайту ұсынылады. Дозаны азайтуға қажетті кезең ұзақтығы доза шамасына, ем ұзақтығына, сондай-ақ пациенттің жеке сезімталдығына байланысты.

Балалар

Венлафаксин балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге ұсынылмайды. Ауқымды депрессиялық бұзылыстары бар балалар мен жасөспірімдердегі бақыланатын клиникалық зерттеу пациенттердің аталған тобында венлафаксинді қолданудың тиімділігін көрсетпеді.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттер үшін әдетте, дозаларын таңдамау керек, алайда емдеу кезінде сақтық таныту қажет (мысалы, жас ұлғая келе орын алатын бүйрек функциясының бұзылуы мүмкіндігіне, сезімталдықтың және нейромедиаторларға аффинділіктің өзгеруі ықтималдығына байланысты). Ондай жағдайда ең төмен тиімді дозасын қолдану керек, ал пациенттер дозасын арттырған кезде мұқият медициналық қадағалауда болуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігінің жеңіл немесе орташа дәрежесі бар пациенттерге тәуліктік дозасын 50 %-ға азайту ұсынылады. Алайда, клиренсінің тұлғааралық ауытқымалылығын ескере отырып, дозасын таңдауды жекелей қарастырған дұрыс.

Венлафаксинді бауыр жеткіліксіздігінің ауыр дәрежесі бар пациенттерге қолдану жөніндегі деректер шектеулі. Сондықтан, ондай пациенттерді емдегенде сақ болу және тәуліктік дозасын 50 %-дан артыққа азайту керек. Препаратты бауыр жеткіліксіздігінің ауыр дәрежесі бар пациенттерге тағайындар алдында, күтілетін пайдасы мен ықтимал қаупін саралау керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Шумақтық сүзіліс жылдамдығы минутына 30–70 мл пациенттерге дозасын түзету қажет емес болса да, кез келген жағдайда сақтық таныту керек. Гемодиализ жүргізілетін пациенттерге, және бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <30 мл/мин) пациенттерге дозасын 50 %-ға азайту ұсынылады. Ондай пациенттерде клиренсінің тұлғааралық ауытқымалылығын ескере отырып, дозасын таңдауды жекелей қарастырған дұрыс.

Енгізу әдісі мен жолы

Ішке қолдануға арналған

Жылдам әсер ететін венлафаксин таблеткаларын күн сайын шамамен белгілі бір уақытта тамақтану кезінде қабылдау ұсынылады. Жылдам әсер ететін таблеткалар түріндегі венлафаксинді қабылдаған пациенттерге, әсері ұзақ венлафаксин капсулаларын барынша ұқсас тәуліктік дозада қабылдауға кеңес беруге болады. Мысалы, күніне екі реттік, жылдам әсер ететін 37,5 венлафаксин таблеткаларын күніне бір реттік, әсері ұзақ 75 мг венлафаксин капсулаларымен алмастыруға болады. Дозасын жекелей түзету қажет болуы мүмкін.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу курсы – бірнеше айдан бір жылға дейін.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Маркетингтен кейінгі тәжірибеде көбінесе, өлімге соқтырған жағдайларын қоса, алкогольмен және/немесе басқа дәрілік заттармен бріктірілген венлафаксиннің артық дозаланғаны туралы хабарланды. Артық дозалануы кезінде анағұрлым жиі тіркелген құбылыстар тахикардияны, сана деңгейінің өзгеруін (ұйқышылдықтан комаға дейін), мидриазды, құрысулар мен құсуды қамтиды. Тіркелген басқа оқиғалар электрокардиографиялық өзгерістерді (мысалы, QT аралығының ұзаруын, шоғыр тармақтарының блокадасын, QRS ұзаруын), қарыншалық тахикардияны, брадикардияны, артериялық гипотензияны, бас айналуы мен өлімге соқтырған нәтижелерді қамтиды. Ересектерде шамамен 3 грамм венлафаксинді қабылдағаннан кейін уланудың ауыр симптомдары туындауы мүмкін.

Жарияланған ретроспективтік зерттеулерде, венлафаксиннің артық дозалануы SSRI антидепрессанттарын қолданғанда байқалатын қауіппен салыстырғанда, өлім қаупінің жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін екені, бірақ трициклдік антидепрессанттардағыға қарағанда төмен екені хабарланған. Эпидемиологиялық зерттеулер, SSRI қабылдаған пациенттердегіге қарағанда, венлафаксинді қабылдаған пациенттерде өзін-өзі өлтірудің қауіп факторларының ауырлығы жоғарырақ болатындығын көрсетті. Белгісіз дәрежеде, венлафаксинді қабылдаған пациенттердегі кейбір сипаттамаларға қарағанда, артық дозаланған кезде венлафаксиннің уыттылығының өлімге соқтырған нәтижелерінің қаупі жоғарылығымен түсіндіруге болады. Артық дозалануы қаупін азайту үшін, венлафаксинге берілетін рецептілерді пациентке тиісінше емге сәйкес дәрілік заттың өте аз мөлшерінде жазып беру керек.

Ұсынылатын емі

Ауыр улану кешенді түрде шұғыл емдеу мен қадағалауды талап етуі мүмкін. Сондықтан, венлафаксиннің артық дозалануына күдіктенген жағдайда, кідірмей дәрігерге жүгіну ұсынылады.

Жалпы демеуші және симптоматикалық шаралар ұсынылады; жүрек ырғағы мен өмірлік маңызы бар көрсеткіштерді бақылау қажет. Аспирация қаупі болған жағдайда құстыру ұсынылмайды. Егер асқазанды жуып-шаю ішке қабылдаудан кейін көп ұзамай немесе симптомдары бар пациенттерде жүргізілетін болса, оны қолдануға болады. Белсендірілген көмірді қабылдау да белсенді заттың сіңуін шектеуі мүмкін. Қарқынды диурез, диализ, гемоперфузия және қан алмастырып құюдың пайдалы болуы екіталай. Венлафаксиннің арнайы антидоттары белгісіз.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуын көрсету

Венлафаксинмен емдеуді тоқтату (әсіресе, кенет) тоқтату симптомдарын жиі туындатады. Мынадай реакциялар туралы бәрінен жиірек хабарланады: бас айналу, сезімталдықтың нашарлауы (соның ішінде, парестезиялар), ұйқының бұзылуы (соның ішінде, ұйқысыздық және айқын түстер), қозу немесе мазасыздық, жүрек айну және/немесе құсу, діріл,  бас ауыру және тұмау синдромы. Негізінен, бұл симптомдар жеңіл немесе орташа айқын сипатта болып, өздігінен басылады, алайда, кейбір пациенттерде олар қатты айқын және/немесе ұзақ болуы мүмкін. Сондықтан, егер венлафаксинмен емдеу енді қажет болмаса, дозаны біртіндеп азайтумен оны біртіндеп тоқтату ұсынылады.

Қан сарысуындағы холестерин

Клиникалық плацебо-бақыланатын зерттеулерде кемінде 3 ай бойы венлафаксин алатын пациенттердің 5,3 %-да және плацебо алатын 0,0 % пациентте қан сарысуындағы холестерин деңгейінің клиникалық мәнді жоғарылауы білінген. Препаратты ұзақ уақыт қабылдағанда қан сарысуындағы холестерин деңгейін бақылап отыру мақсатқа сай.

Дене салмағын түсіруге арналған дәрілермен бірге қолдану

Венлафаксин мен дене салмағын түсіретін дәрілерді (соның ішінде фентермин) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені оларды бір мезгілде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Венлафаксинді дене салмағын түсіретін дәрі ретінде қолдануға болмайды және оны басқа препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Мания/гипомания

Антидепрессанттар, соның ішінде венлафаксин алған аффектілі бұзылыстары бар пациенттердің шағын санында мания/гипоманияны байқауға болады. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде немесе отбасылық анамнезінде биполярлы аффектілі бұзылысы бар пациенттерге венлафаксин абайлап тағайындалу керек.

Озбырлық

Пациенттердің шағын санында антидепрессанттармен, соның ішінде венлафаксинмен емделу аясында озбырлықты байқауға болады. Аталған симптомдар емдеудің басында, дозаны арттырғанда және емдеуді тоқтатқанда білінген. Басқа да антидепрессанттар сияқты, анамнезінде озбырлық болған пациенттерге венлафаксин сақтықпен тағайындалу керек.

Сексуалдық дисфункция

Емдеуді тоқтату

Емдеуді (әсіресе, кенет) тоқтатудан кейін тоқтату синдромы жиі көрініс береді. Клиникалық зерттеулерде емдеуді тоқтатудан соң байқалған қолайсыз құбылыстар (дозаны біртіндеп азайтумен немесе одан кейін) венлафаксин қабылдаған пациенттердің 35 % және плацебо алған пациенттердің 17 % шамасында орын алды.

Тоқтату симптомдарының қаупі бірнеше факторларға, соның ішінде емдеу ұзақтығына және қолданылатын дозаларға, сондай-ақ дозаны азайту жылдамдығына байланысты болуы мүмкін. Бас айналу, сенсорлы бұзылулар (соның ішінде парестезия), ұйқының бұзылуы (соның ішінде ұйқысыздық және айқын түстер көру), қозу немесе үрей, жүрек айну және/немесе құсу, тремор және бас ауыру – ең жиі болатын реакциялар. Негізінен, бұл симптомдар әлсіз немесе орташа айқын, дегенмен де, кейбір пациенттерде олар ауыр болуы мүмкін. Әдетте, олар емдеуді тоқтатқан соң алғашқы бірнеше күн ішінде көрініс береді, бірақ осындай симптомдардың дамуы өте сирек жағдайларда дозаны кездейсоқ өткізіп алған пациенттерде хабарланған. Әдетте, ондай симптомдар өздігінен, әдетте, екі апта ішінде басылады, алайда кейбір пациенттерде олар ұзақ уақыт бойы (2-3 ай немесе одан ұзақ) сақталуы мүмкін. Сондықтан емдеуді тоқтату кезінде  дозаны біртіндеп азайту (пациент реакциясына қарай, бірнеше апта немесе ай ішінде) ұсынылады.

Акатизия/психомоторлық мазасыздық

Венлафаксин қолдану пациенттегі көбінесе бір жерде отыра алмау немесе тұра алмаумен қоса қимылдай бергісі келетін жеке басқа жағымсыз және үрей тудыратын мазасыздықпен сипатталатын акатизияның дамуымен байланысты. Бұл емделудің алғашқы бірнеше аптасының ішінде көбірек ықтимал. Осындай симптомдары бар пациенттерде дозаны арттыру жайсыз әсер тудыруы мүмкін.

Ауыздың кеберсуі

Венлафаксин  қабылдайтын пациенттердің 10 %-да ауыз кеберсуі білінеді, бұл тіс жегісінің даму қаупін арттыруы мүмкін. Ондай пациенттерге тіс гигиенасының маңыздылығын мәлімдеу қажет.

Қант диабеті

Қант диабетінен зардап шегетін пациенттерде серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштерін (СКҚІТ) немесе венлафаксин қолдану гликемиялық бақылауды өзгертуі мүмкін. Инсулин және/немесе диабетке қарсы ішуге арналған препараттар дозасын өзгерту қажеттілігі туындауы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Моноаминоксидаза тежегіштері (МАОт)

Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт

Бір мезгілде МАОт және венлафаксин қолдану қарсы көрсетілімді. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі аяқталған соң кемінде 14 күн өткенде венлафаксин қабылдауды бастауға болады. Қайтымсыз таңдамалы емес МАОт емі басталғанша кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату қажет.

Қайтымды таңдамалы МАО-А тежегіші (моклобемид)

Серотониндік синдромның даму қаупіне орай, қайтымды таңдамалы  МАОт (моклобемид) мен венлафаксинді бірге қолдану ұсынылмайды. Венлафаксинмен емдеуді бастау мен осының алдындағы қайтымды МАОт емінің арасындағы үзіліс қысқа – 14 күннен аз болуы мүмкін. Қайтымды МАОт емінің басталуынан кем дегенде 7 күн бұрын венлафаксин қабылдауды тоқтату ұсынылады.

Қайтымды таңдамалы емес МАОт (линезолид)

Линезолид антибиотигі әлсіз қайтымды және таңдамалы емес МАОт болып табылады, оны венлафаксин қабылдайтын пациенттерге тағайындауға болмайды.

МАОт қабылдауды таяуда тоқтатып, венлафаксин қабылдауды бастаған немесе МАОт емінің басталуынан аз уақыт бұрын венлафаксинмен емді тоқтатқан пациенттерде ауыр қолайсыз реакциялар хабарланды. Бұл реакциялар тремор, миоклония, қатты терлеу, жүрек айну, құсу, беттің қызаруын, бас айналу және қатерлі нейролептикалық синдромға ұқсайтын белгілермен болатын жоғары температураны, құрысу ұстамаларын және өлімді қамтиды.

Серотониндік синдром

Басқа серотонинергиялық дәрілер қабылдау жағдайындағы сияқты,  венлафаксин қабылдау кезінде, әсіресе, серотонинергиялық нейромедиаторлық жүйеге әсер көрсететін басқа дәрілермен (соның ішінде, триптандар, норадреналин мен серотонининді кері қармайтын тежегіштер, серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегіштер, литий, сибутрамин, трамадол немесе шайқурай [Hypericum perforatum]), серотонин метаболизмін бұзатын дәрілік заттармен (соның ішінде, МАОт) немесе серотонин ізашарларымен (триптофан қоспалары) бірге қолданғанда серотониндік синдромды байқауға болады.

Егер клиникалық көрсетілімдер бойынша венлафаксин мен серотонининді кері қармайтын таңдамалы тежегішті, норадреналин мен серотонинді кері қармау тежегішін немесе серотониндік рецепторларлар агонисін (триптан) бірге қолдану қажет болса, әсіресе, емдеудің басында және дозаны арттырғанда пациентті мұқият қадағалау ұсынылады. Венлафаксин мен серотониннің ізашарларын (триптофан қоспалары сияқты) бірге қолдану ұсынылмайды.

Орталық жүйке жүйесіне әсер ететін заттар

Венлафаксин мен ОЖЖ-не ықпал ететін басқа заттарды бір мезгілде қолдану қаупі жүйелі зерттелмеген. Сондықтан ОЖЖ-не әсер ететін заттармен біріктіріп венлафаксин қабылдау кезінде сақ болуға кеңес беріледі.

Этанол

Алкогольдің ОЖЖ-ға әсерін және клиникалық тұрғыдан психикалық жай-күйлердің нашарлауы ықтималдығын, сондай-ақ, ОЖЖ бәсеңдететін әсерлерін қоса, венлафаксинмен өзара әрекеттесуінің қолайсыз болуы ықтималдығын ескере отырып, пациенттерге алкоголь пайдаланбауға кеңес беру керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілер

Венлафаксинді QT аралығын ұзартатын басқа дәрілермен қолданғанда QTc аралығының ұзару және/немесе қарыншалық аритмия (мысалы, torsades de pointes) қаупі артады. Ондай дәрілерді бір мезгілде қолданбау керек.

Дәрілердің осы типіне жататындар:

аритмияға қарсы Ia және III класс дәрілері (мысалы, хинидин, амиодарон, соталол, дофетилидин);

психозға қарсы кейбір дәрілер (мысалы, тиоридазин);

макролидтер тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, эритромицин);

гистаминге қарсы кейбір препараттар;

хинолин тобының кейбір антибиотиктер (мысалы, моксифлоксацин).

Жоғарыда берілген тізім толық емес, сондықтан QT аралығын ұзартатын басқа дәрі-дәрмектермен қолданбау керек.

Венлафаксиннің Р450 цитохромы изоферменттерімен метаболизденетін басқа дәрі-дәрмектерге әсері

Іn vivo зерттеулерінде венлафаксиннің CYP2D6 салыстырмалы әлсіз тежегіші екені анықталған. Венлафаксин CYP3A4 (алпразолам және карбамазепин), CYP1A2 (кофеин) және CYP2C9 (толбутамид) немесе CYP2C19 (диазепам) in vivo тежемейді.

Кетоконазол (CYP3A4 тежегіші)

CYP2D6 жылдам (ЖМ) және баяу (БМ) метаболизаторлары бар пациенттердің қатысуымен фармакокинетикалық зерттеу кетоконазол қабылдаудан кейін венлафаксин (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 70 % және 21 %) және ОДВ (CYP2D6 БМ және ЖМ үшін, тиісінше, 33 % және 23 %) AUC артуын көрсетті CYP3A4 тежегіштері (мысалы, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, вориконазол, позаконазол, кетоконазол, нелфинавир, ритонавир, саквинавир, телитромицин) және венлафаксинді бірге қолдану венлафаксин мен ОДВ деңгейлерін арттыруы мүмкін. Сондықтан, егер  пациентті емдеуде CYP3A4 тежегіші мен венлафаксинді бірге қолдану қамтылса, сақ болуға кеңес беріледі.

Литий препараттары

Венлафаксин мен литий препараттарын бірге қолданғанда серотониндік  синдром дамуы мүмкін.

Диазепам

Венлафаксин диазепам мен оның белсенді метаболиті – десметилдиазепам фармакокинетикасын, фармакодинамикасын өзгертпейді. Диазепам венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Басқа бензодиазепиндермен фармакокинетикалық және/немесе фармакодинамикалық өзара әрекеттесуі белгісіз.

Имипрамин

Венлафаксин импрамин және 2-OH-имипрамин фармакокинетикасына ықпал етпейді. Венлафаксинді тәулігіне 75-150 мг дозада қабылдағанда 2-OH-десипрамин AUC 2,5‑4,5 есе дозаға тәуелді жоғарылауы байқалды. Имипрамин венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз. Венлафаксин мен имипраминді бірге қабылдағанда сақ болу керек.

Галоперидол

Галоперидолмен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеулерде  галоперидолдың жалпы ішу арқылы клиренстің 42 % төмендеуі, AUC 70 % ұлғаюы, Cmax 88 % артуы; жартылай шығарылу кезеңінің өзгеруі байқалмаған. Бұл венлафaксинмен бірге галоперидол қабылдайтын пациенттерде ескерілу керек. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Рисперидон

Венлафаксин рисперидон AUC мәнін 50 % арттырады, бірақ жалпы психозға қарсы фракцияның фармакокинетикалық бейінін елеулі дәрежеде өзгертпейді (рисперидонға қоса 9-гидроксирисперидон). Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Метопролол

Дені сау еріктілерде венлафаксин мен метопрололды бірге қолдану нәтижесінде екі дәрілік заттың да фармакокинетикалық өзара зерттеуінде қан плазмасындағы метопролол концентрациясы шамамен 30-40 % ұлғайды, осы орайда плазмада оның белсенді метаболиті - α-гидроксиметопролол концентрациясы өзгеріссіз күйде қалды. Осы нәтижесінің гипертензиядан зардап шегетін пациенттердегі клиникалық мәні белгісіз. Метопролол венлафаксиннің немесе оның белсенді метаболиті ОДВ фармакокинетикалық бейінін өзгертпейді. Венлафаксин мен метопрололды бірге қабылдағанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Индинавир

Индинавирмен фармакокинетикалық зерттеуі  индинавир AUC 28 % азаюын және индинавир Cmax 36 % төмендеуін көрсетті. Индинавир венлафаксин немесе ОДВ фармакокинетикасына ықпал етпейді. Осы өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.

Венлафаксин және зертханалық тестілер нәтижелері

Венлафаксин қабылдайтын пациенттерде фенилциклидин және амфетаминге иммундық тест талдауының жалған оң нәтижелері байқалды. Бұл спецификалық скрининг тестілердің болмауымен байланысты. Жалған оң нәтижелерін венлафаксинді тоқтатудан кейін бірнеше күн ішінде байқауға болады. Газды хроматография/масс-спектрометрия сияқты растайтын тестілер көмегімен венлафаксинді  фенилциклидин және амфетаминнен дифференциациялауға болады.

Ұрықтануға қарсы пероральді дәрілер

Тіркеуден кейінгі кезеңде венлафаксинмен бір мезгілде ұрықтануға қарсы ішуге арналған дәрілер қолданған әйелдердегі қалаусыз жүктіліктер хабарланады. Бұл жүктіліктің венлафаксинмен дәрілік өзара әрекеттесу нәтижесінде болды деуге жеткілікті деректер жоқ. Гормональді препараттармен өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеген.

Арнайы ескертулер

Педиатрияда қолдану

ВЕНЛАКСОР таблеткаларын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерді емдеу үшін қолдануға болмайды. Суицидтік мінез-құлық (суицид әрекеті және суицидтік ойлар), сондай-ақ жауығу (көбінесе озбырлық, жауығу мінез-құлқы және ызақорлық) клиникалық зерттеулерде, плацебо қабылдағандармен салыстырғанда, антидепрессанттармен емделген балалар мен жасөспірімдер арасында байқалған. Егер де, осыған қарамастан, клиникалық қажеттілікке қарай емдеуді жүргізу шешімі қабылданса, пациентті суицидтік симптомдардың білінуі тұрғысынан мұқият қадағалау қажет. Бұдан бөлек, балалар мен жасөспірімдерде өсуге, жетілуге,  когнитивтік және мінез-құлық дамуына қатысты кейіннен білінетін қауіпсіздік деректері жоқ.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Венлафаксинді жүкті әйелдер қолдануы туралы жеткілікті деректер жоқ.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылықты анықтады. Адам үшін ықтимал қауіп белгісіз. Венлафаксинді жүкті әйелдерге күтілетін пайда кез келген ықтимал қауіптен асып кеткен жағдайда ғана беру керек.

Басқа серотонинді кері қармаудың тежегіштері (СКҚІТ/СКҚІТжН) сияқты, жаңа туған нәрестелерде, егер венлафаксин босанғанға дейін немесе босанғанға дейін қабылданса, тоқтату симптомдары пайда болуы мүмкін. Үшінші триместрдің соңында венлафаксинге ұшыраған кейбір жаңа туған нәрестелерде түтікпен тамақтандыруды, тыныс алуды қолдауды немесе ұзақ ауруханаға жатқызуды қажет ететін асқынулар пайда болды. Мұндай асқынулар босанғаннан кейін бірден пайда болуы мүмкін.

Байқау деректері босанғаннан кейінгі бір ай бұрын СКҚІТ/СКҚІТжН әсеріне байланысты босанғаннан кейінгі қан кетудің жоғарылау қаупін (2 еседен аз) көрсетеді («Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары» және «ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар» бөлімдерін қараңыз).

Эпидемиологиялық дәлелдер жүктілік кезінде, әсіресе жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ қолдану жаңа туған нәрестелерде тұрақты өкпе гипертензиясының (НТӨГ) даму қаупін арттыратынын көрсетеді. Бірде-бір зерттеу НТӨГ-тің СКҚІТжН емдеумен байланысын зерттемегенімен, ұқсас әсер ету механизмін (серотонинді кері қармаудың тежегіштері) ескере отырып, венлафаксинді қолданудың ықтимал қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Егер анасы жүктіліктің кеш кезеңінде СКҚІТ/СКҚІТжН қабылдаған болса, жаңа туған нәрестелерде келесі симптомдар байқалуы мүмкін: ашуланшақтық, тремор, гипотония, үздіксіз жылау және сору немесе ұйқының бұзылуы. Бұл симптомдар серотонергиялық әсерлерге немесе әсер ету симптомдарына байланысты болуы мүмкін. Көп жағдайда бұл асқынулар босанғаннан кейін бірден немесе 24 сағат ішінде байқалады.

Бала емізу

Венлафаксин және оның белсенді метаболиті О-десметилвенлафаксин емшек сүтіне бөлінеді. Постмаркетингтік кезеңде емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерде жылау, ашуланшақтық және ұйқының бұзылуы туралы хабарланды. Емшекпен емізуді тоқтатқаннан кейін венлафаксинді тоқтатуға тән симптомдар туралы хабарланды. Емшек сүтімен қоректенетін балалар үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Осылайша, емшек сүтімен емізуді жалғастыру/тоқтату немесе ВЕНЛАКСОР препаратымен емдеуді жалғастыру/тоқтату туралы шешімді бала үшін емшек сүтімен емізудің пайдасын және әйел үшін ВЕНЛАКСОР препаратымен терапияның пайдасын ескере отырып қабылдау керек.

Фертильділік

Аталық және аналық егеуқұйрықтар О-десметилвенлафаксинге ұшыраған зерттеуде фертильділіктің төмендеуі байқалды. Бұл жаңалықтың адам үшін маңызы белгісіз.

Лактоза жақпаушылығы

Таблеткалар құрамында лактоза болуымен байланысты, галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге осы препаратты қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Психотропты препараттармен кез келген дәрілік емнің пікір қорыту, ойлау немесе қозғалыс функцияларын орындау қабілетін төмендетуі мүмкін екенін ескерген жөн. Бұл жөнінде пациентке ем басталар алдында ескерту керек. ВЕНЛАКСОР препаратын қолдану кезінде осындай әсерлер туындағанда қойылатын шектеулер дәрежесі мен ұзақтығын дәрігер белгілеуі тиіс.

10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

5 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.