Алматы қаласындағы Фуросемид Таблеткалары 40 Мг №50 | Борисовский ЗМП

Жүрек немесе бүйрек тектес ісінулерде.

Шығу тегі бауырлық болатын ісінулер, әдетте, калий сақтайтын диуретиктер қолданған кезде.

Тиазидті диуретиктерді тағайындауға болмайтын созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердегі артериялық гипертензия (әсіресе креатинин клиренсі 30 мл/мин төмен болғанда).

- әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі

- бауыр энцефалопатиясы

- несеп шығару жолдарының обструкциялары

- гиповолемия немесе дегидратация

- декомпенсацияланған гипокалиемия

- декомпенсацияланған гипонатриемия

- жүктілік, бала емізу

- литиймен біріктірілімдер

- экскрециясы көбінесе өт арқылы жүзеге асырылатын фуросемидтің жинақталу қаупіне байланысты, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі кезінде гемодиализдегі пациенттерде гепатит және гепатоцеллюлярлық жеткіліксіздік (креатинин клиренсі < 30 мл/мин).

Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары

Литийді пайдалану ұсынылмайды.

Дәрілік препаратты кездейсоқ қабылдау гиповолемияға, дегидратацияға әкелуі мүмкін.

Гепатоцеллюлярлық жеткіліксіздік кезінде, бауыр энцефалопатиясының даму қаупін ескере отырып, электролиттерді қатаң бақылаумен, емдеу сақтықпен жүргізілуі тиіс. Қажет болса, емдеуді дереу тоқтату керек.

Несеп шығару жолдарының ішінара обструкциясы жағдайында фуросемидті қабылдау несептің іркілуіне әкелуі мүмкін. Диурездің мұқият мониторингі, әсіресе фуросемидпен емдеудің басында қамтамасыз етілуі тиіс.

Сульфаниламидтерге және сульфонилмочевина туындыларына жоғары сезімталдығы бар пациенттер фуросемидке айқаспалы сенсибилизацияға ие болуы мүмкін

Тиазидті диуретиктерді қолданған кезде фотосезімталдық реакцияларының жағдайлары байқалды. Фотосезімталдық реакциясы пайда болған жағдайда фуросемидті тоқтату ұсынылады. Қажет болса, күн сәулесінің немесе жасанды көздердің ультракүлгін сәулелеріне ұшыраған терінің ашық жерлерін қорғау ұсынылады.

Қолдану кезіндегі сақтық шаралары

Фуросемидпен емдеу арнайы бақылауды және дозаны түзетуді қажет етеді:

- артериялық гипотензияда, әсіресе ми ишемиясы, жүректің ишемиялық ауруы немесе қан айналымының басқа да бұзылулары қаупі бар пациенттерде;

- гепаторенальді синдромда (яғни бауыр ауруларымен байланысты функционалдық бүйрек жеткіліксіздігінде);

- гипопротеинемия (мысалы, нефроздық синдромда, диурездік әсердің төмендеуі және фуросемидтің отоуыттылық әсерінің даму қаупінің жоғарылауы мүмкін болғанда).

Пациенттерде, әсіресе фуросемид қабылдайтын егде жастағы пациенттерде, гипотонияны туындатуы мүмкін басқа дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттерде, сондай-ақ бас айналуға, талып қалуына немесе естен тануға әкелуі мүмкін гипотонияның даму қаупі бар басқа да аурулармен пациенттерде гипотензияның туындау қаупі бар.

Электролиттік тепе-теңдік

Натриемия. Терапия басталғанға дейін натрий деңгейін бақылау және оны кейіннен үнемі бақылау қажет. Диуретиктермен емдеу гипонатриемияны тудыруы мүмкін. Қандағы натрий деңгейінің төмендеуі бастапқыда симптомсыз өтеді, тұрақты бақылау қауіп топтары пациенттерінде жиі болуы керек: егде жастағы, кахексия (жеткіліксіз тамақтану) немесе цирроз.

Калиемия. Ілмекті диуретиктерді қолданған кезде гипокалиемиямен натрий деңгейі төмендеуі мүмкін. Кенеттен болатын гипокалиемия қаупі (<3,5 ммоль/л) қауіп тобына жататын пациенттерінде: егде жастағы және/немесе дұрыс тамақтанбайтын және/немесе политерапия, цирроз және асцит жағдайында, жүрек жеткіліксіздігі бар науқастарда бақылануы тиіс. Гипокалиемия дигиталис препараттарының жүрек уыттылығын және ырғақтың бұзылу қаупін арттырады. Туа біткен немесе шығу тегі дәрі-дәрмектік ұзартылған QT аралығымен пациенттерде гипокалиемия ырғақтың бұзылуына ықпал етеді (ықтимал өлімге әкелетін пируэттік тахикардия немесе брадикардия). Барлық жағдайларда калиемияны жиі бақылау қажет. Плазмадағы калийді алғашқы бақылау ем басталғаннан кейін бір апта ішінде орындалуы тиіс.

Гликемия. Гликемия жиілігі төмен, дегенмен, қант диабетінде қандағы және несептегі глюкоза деңгейін жүйелі түрде бақылау қажет.

Урикемия. Несеп қышқылының секрециясы төмендейді, сондықтан гиперурикемия және әсіресе подагра кезінде қолдану ұсынылмайды.

Креатинин. Фуросемидпен емдеу кезінде қан сарысуындағы креатининді үнемі бақылау ұсынылады.

Электролиттік бұзылулардың (құсу, іш өту, тершеңдік) даму қаупі жоғары пациенттерді мұқият бақылау қажет. Сусыздану, гиповолемия немесе қышқыл-негіздік тепе-теңдігінің бұзылуы емдеуді түзетуді және/немесе емдеуді уақытша тоқтатуды талап етеді.

Рисперидонмен бір мезгілде қолдану.

Рисперидон ДП плацебо-бақыланатын сынақтарда ақыл-есі кем егде жастағы пациенттердің қатысуымен Рисперидон ДП-мен бір мезгілде Фуросемид ДП қабылдаған пациенттерде өлім-жітімнің неғұрлым жоғары деңгейі байқалды (7.3 % ; орташа жасы 89 жас, 75-тен 97 жасқа дейін), тек Рисперидон ДП (3.1 %; орташа жасы 84 жас, 70-тен 96 жасқа дейін) немесе тек фуросемид ДП алған пациенттермен салыстырғанда (4.1 % ; орташа жасы 80 жас, 67-ден 90 жасқа дейін).

Рисперидонды басқа диуретиктермен (негізінен төмен дозадағы тиазидті диуретиктермен) бір мезгілде қолдану ұқсас бақылаулармен байланысты емес. Бұл әсерді түсіндіретін патофизиологиялық механизмдер анықталған жоқ және өлімнің дәйекті себептері байқалмады. Дегенмен, сақтық қажет және осы біріктірілімнің немесе басқа күшті әсер ететін диуретиктермен қатар емдеудің пайдасы мен қаупінің арақатынасын қолдану туралы кез келген шешім қабылданғанға дейін ескеру керек.

Рисперидонмен қатар жүретін ем ретінде басқа диуретиктерді қабылдаған пациенттер арасында өлім-жітімнің артуы байқалған жоқ. Емдеуге қарамастан, дегидратация өлім қаупінің факторы болып табылады, сондықтан деменциямен ауыратын егде жастағы пациенттерде оны мұқият болдырмау керек.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Гипокалиемия

Глюкокортикостероидтарды, амфотерицин В, іш жүргізетін дәрілерді бір мезгілде қолданғанда гипокалиемияның даму қаупі артады, жүрек гликозидтерімен гипокалиемияның салдарынан дигиталис интоксикациясының даму қаупі артады.

Гипонатриемия

Диуретиктерді, десмопрессинді, антидепрессанттарды қабылдау, серотонинді, карбамазепинді және окскарбазепинді кері қармауды тежейтін гипонатриемияның даму қаупін арттырады.

Отоуыттылығы

Аминогликозидтердің, ванкомицин және тейкопланин сияқты гликопептидтердің және басқа отоуытты препараттардың отоуыттылығы фуросемидті бір мезгілде қолданған кезде күшеюі мүмкін. Бұл есту қабілетінің қайтымсыз бұзылуына әкелуі мүмкін болғандықтан, бұл препараттар фуросемидпен бір мезгілде ерекше жағдайларда ғана қолданылады.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер:

Фуросемид пен литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Артық дозалану белгілері бар қан сарысуындағы литий деңгейі жоғарылайды, литий препараттарының бүйрек клиренсі төмендейді және литий препараттарының уыттылығы артады. Егер дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдауды болдырмау мүмкін болмаса, қан сарысуындағы литий деңгейін мұқият мониторингтеу және литий дозасын түзету қажет.

Ерекше сақтықты талап ететін біріктірілімдер:

Фуросемидті рисперидонмен біріктіріп сақтықпен қолдану қажет, себебі егде жастағы пациенттерде өлім-жітімнің жоғарылауы мүмкін. Біріктіріп қолдану қажеттілігі осы біріктірілімнің қаупі мен пайдасын ескере отырып негізделген болуы керек. Дегидратация болған кезде өлім қаупі артады.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер, оның ішінде аспирин, қабынуға қарсы дозаларда ацетилсалицил қышқылы (≥1 г дозаға және / немесе ≥3 г күніне) немесе ыстықты басатын дозаларда анальгетиктер (дозаға≥500 мг және/немесе күніне <3 г): жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі, әсіресе қауіп тобындағы пациенттерде (егде жастағы пациенттер, дегидратациясы бар пациенттер), гипертензияға қарсы әсердің төмендеуі. Зерттеудің басында бүйрек функциясын бақылау, пациентті гидратациялау қажет.

Гипокалиемия қаупін арттыратын дәрілік заттар: қан сарысуындағы калий деңгейін бақылау қажет.

Жүрек гликозидтері: гипокалиемия дигиталис препараттарының жүрекке уыттылығын арттырады.

Калий сақтайтын диуретиктер, жеке немесе біріктірілімде (амилорид, калий канреноаты, эплеренон, спиронолактон, триамтерен): гипокалиемияның пайда болу мүмкіндігін жоққа шығармайды. Сарысудағы калий деңгейіне және ЭКГ мониторинг жүргізу ұсынылады.

Аминогликозидтер: дәрілік заттардың нефроуытты және отоуыттылық әсерінің көтермеленуі.

Фенитоин: несеп шығару әсерінің 50% дейін төмендеуі. Фуросемидтің жоғарырақ дозалары қолданылуы ықтимал.

Карбамазепин: симптоматикалық гипонатриемия қаупі.

Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонистері: кенеттен артериялық гипотензия және/немесе жедел бүйрек жеткіліксіздігі қаупі. Фуросемидті қолдануды уақытша тоқтату немесе ангиотензин II рецепторларының АӨФ тежегіштерімен/антагонистерімен емдеуді бастағанға дейін 3 күн бұрын оның дозасын азайту ұсынылады. Іркілісті жүрек жеткіліксіздігі кезінде АӨФ тежегіштерінің төмен дозаларынан емдеуді бастау ұсынылады. АӨФ тежегіштерімен/ангиотензин II рецепторының антагонистерімен емдеудің алғашқы апталарында бүйрек функциясын (креатининді анықтау) бақылау ұсынылады.

Қабылдау кезінде қарыншалық аритмияның пайда болу қаупін арттыратын дәрілік заттар:

- Іа класты (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), III класты (амиодарон, соталол, ибутилид, дофетилид) аритмияға қарсы препараттар;

- кейбір нейролептиктер: фенотиазиндер (аминазин, циамемазин, флуфеназин, левомепромазин, пипотиазин), бензамидтер (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенондар (дроперидол, галоперидол, пипамренон), басқа да нейролептиктер (пимозид, сертиндол, флупениксол, зуклопениксол);

- басқа дәрілік заттар: бепридил, цизаприд, дифеманил, доласетрон IV, дронедарон, спирамицин, эритромицин IV, мизоластин, левофлоксацин, галофантрин, люмефантрин, пентамидин, винкамин IV, моксифлоксацин, меквитазин, метадон, торемифен, циталопрам, эсциталопрам және басқалар.

Фуросемидті көрсетілген дәрілік заттармен бір мезгілде қабылдау қарыншалық аритмияның, оның ішінде пируэт түріндегі ықтимал қауіпті тахикардияның даму қаупін арттыруы мүмкін (гипокалиемия алдын алу факторы болып табылады). Дәрілік затты қабылдау алдында электролиттік, электрокардиографиялық көрсеткіштерге мониторинг жүргізу ұсынылады.

Метформин: лактоацидоздың дамуы мүмкін. Егер креатинин деңгейі ерлерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) асатын болса, метформинді пайдалануға болмайды.

Құрамында йод бар рентгенконтрастылы дәрілер: диуретиктерден туындаған дегидратация жағдайында, әсіресе құрамында йод бар контрастылы заттардың үлкен дозаларын қолданғанда, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Мұндай жағдайларда алдын ала регидратация қажет.

Баклофен: артериялық гипотензияның, оның ішінде ортостаздық гипотензияның жоғары қаупі. Артериялық қысымды бақылау және қажет болған жағдайда гипертензияға қарсы дәрілік заттың дозасын түзету ұсынылады.

Фуросемидтің басқа дәрілік заттармен маңызды өзара әрекеттесуі:

- циклоспорин: қан креатинині деңгейінің жоғарылау қаупі, гиперурикемия және подагра қаупі;

- нейролептиктер, трициклді антидепрессанттар, амифостин, нитраттар: артериялық гипотензияның, оның ішінде ортостаздық гипотензияның жоғары қаупі;

- урологияда қолданылатын альфа-блокаторлар (альфузозин, доксазозин, празозин, теразозин, тамсулозин), гипертензияға қарсы альфа-блокаторлар: гипотензиялық әсердің артуы, ортостаздық гипотензияның даму қаупінің жоғарылауы;

- платина препараттары: отоуыттылық және/немесе нефроуыттылық қаупі.

Арнайы ескертулер

Дәрілік препараттың құрамында лактоза болғандықтан, оны галактозаға жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбция синдромы бар пациенттерге қолдану ұсынылмайды.

Спортшылар.

Фуросемидтің болуы допингке қарсы бақылау жүргізу кезінде оң тесттер береді.

Жаңа туған және шала туған балалар.

Жаңа туған және шала туған балаларда фуросемидтің жоғары дозаларын ұзақ уақыт қолдану нефрокальциноздың және/немесе нефролитиаздың даму қаупін арттырады, бүйрек функциясын үнемі бақылау және бүйректің ультрадыбыстық зерттеуі ұсынылады.

Жүктілік кезінде және лактация кезеңінде қолдану

Препаратты жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Лактация кезеңінде әйелдерде сүтпен бірге бөлінеді, осыған байланысты емдеу кезеңінде емшек емізуді тоқтату қажет.

Автомобильді және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпалы

Аса назар аударуды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысудан аулақ болу керек.

Гипокалиемия

Глюкокортикостероидтарды, амфотерицин В, іш жүргізетін дәрілерді бір мезгілде қолданғанда гипокалиемияның даму қаупі артады, жүрек гликозидтерімен гипокалиемияның салдарынан дигиталис интоксикациясының даму қаупі артады.

Гипонатриемия

Диуретиктерді, десмопрессинді, антидепрессанттарды қабылдау, серотонинді, карбамазепинді және окскарбазепинді кері қармауды тежейтін гипонатриемияның даму қаупін арттырады.

Отоуыттылығы

Аминогликозидтердің, ванкомицин және тейкопланин сияқты гликопептидтердің және басқа отоуытты препараттардың отоуыттылығы фуросемидті бір мезгілде қолданған кезде күшеюі мүмкін. Бұл есту қабілетінің қайтымсыз бұзылуына әкелуі мүмкін болғандықтан, бұл препараттар фуросемидпен бір мезгілде ерекше жағдайларда ғана қолданылады.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер:

Фуросемид пен литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Артық дозалану белгілері бар қан сарысуындағы литий деңгейі жоғарылайды, литий препараттарының бүйрек клиренсі төмендейді және литий препараттарының уыттылығы артады. Егер дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдауды болдырмау мүмкін болмаса, қан сарысуындағы литий деңгейін мұқият мониторингтеу және литий дозасын түзету қажет.

Ерекше сақтықты талап ететін біріктірілімдер:

Фуросемидті рисперидонмен біріктіріп сақтықпен қолдану қажет, себебі егде жастағы пациенттерде өлім-жітімнің жоғарылауы мүмкін. Біріктіріп қолдану қажеттілігі осы біріктірілімнің қаупі мен пайдасын ескере отырып негізделген болуы керек. Дегидратация болған кезде өлім қаупі артады.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер, оның ішінде аспирин, қабынуға қарсы дозаларда ацетилсалицил қышқылы (≥1 г дозаға және / немесе ≥3 г күніне) немесе ыстықты басатын дозаларда анальгетиктер (дозаға≥500 мг және/немесе күніне <3 г): жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі, әсіресе қауіп тобындағы пациенттерде (егде жастағы пациенттер, дегидратациясы бар пациенттер), гипертензияға қарсы әсердің төмендеуі. Зерттеудің басында бүйрек функциясын бақылау, пациентті гидратациялау қажет.

Гипокалиемия қаупін арттыратын дәрілік заттар: қан сарысуындағы калий деңгейін бақылау қажет.

Жүрек гликозидтері: гипокалиемия дигиталис препараттарының жүрекке уыттылығын арттырады.

Калий сақтайтын диуретиктер, жеке немесе біріктірілімде (амилорид, калий канреноаты, эплеренон, спиронолактон, триамтерен): гипокалиемияның пайда болу мүмкіндігін жоққа шығармайды. Сарысудағы калий деңгейіне және ЭКГ мониторинг жүргізу ұсынылады.

Аминогликозидтер: дәрілік заттардың нефроуытты және отоуыттылық әсерінің көтермеленуі.

Фенитоин: несеп шығару әсерінің 50% дейін төмендеуі. Фуросемидтің жоғарырақ дозалары қолданылуы ықтимал.

Карбамазепин: симптоматикалық гипонатриемия қаупі.

Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонистері: кенеттен артериялық гипотензия және/немесе жедел бүйрек жеткіліксіздігі қаупі. Фуросемидті қолдануды уақытша тоқтату немесе ангиотензин II рецепторларының АӨФ тежегіштерімен/антагонистерімен емдеуді бастағанға дейін 3 күн бұрын оның дозасын азайту ұсынылады. Іркілісті жүрек жеткіліксіздігі кезінде АӨФ тежегіштерінің төмен дозаларынан емдеуді бастау ұсынылады. АӨФ тежегіштерімен/ангиотензин II рецепторының антагонистерімен емдеудің алғашқы апталарында бүйрек функциясын (креатининді анықтау) бақылау ұсынылады.

Қабылдау кезінде қарыншалық аритмияның пайда болу қаупін арттыратын дәрілік заттар:

- Іа класты (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), III класты (амиодарон, соталол, ибутилид, дофетилид) аритмияға қарсы препараттар;

- кейбір нейролептиктер: фенотиазиндер (аминазин, циамемазин, флуфеназин, левомепромазин, пипотиазин), бензамидтер (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенондар (дроперидол, галоперидол, пипамренон), басқа да нейролептиктер (пимозид, сертиндол, флупениксол, зуклопениксол);

- басқа дәрілік заттар: бепридил, цизаприд, дифеманил, доласетрон IV, дронедарон, спирамицин, эритромицин IV, мизоластин, левофлоксацин, галофантрин, люмефантрин, пентамидин, винкамин IV, моксифлоксацин, меквитазин, метадон, торемифен, циталопрам, эсциталопрам және басқалар.

Фуросемидті көрсетілген дәрілік заттармен бір мезгілде қабылдау қарыншалық аритмияның, оның ішінде пируэт түріндегі ықтимал қауіпті тахикардияның даму қаупін арттыруы мүмкін (гипокалиемия алдын алу факторы болып табылады). Дәрілік затты қабылдау алдында электролиттік, электрокардиографиялық көрсеткіштерге мониторинг жүргізу ұсынылады.

Метформин: лактоацидоздың дамуы мүмкін. Егер креатинин деңгейі ерлерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) асатын болса, метформинді пайдалануға болмайды.

Құрамында йод бар рентгенконтрастылы дәрілер: диуретиктерден туындаған дегидратация жағдайында, әсіресе құрамында йод бар контрастылы заттардың үлкен дозаларын қолданғанда, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Мұндай жағдайларда алдын ала регидратация қажет.

Баклофен: артериялық гипотензияның, оның ішінде ортостаздық гипотензияның жоғары қаупі. Артериялық қысымды бақылау және қажет болған жағдайда гипертензияға қарсы дәрілік заттың дозасын түзету ұсынылады.

Фуросемидтің басқа дәрілік заттармен маңызды өзара әрекеттесуі:

- циклоспорин: қан креатинині деңгейінің жоғарылау қаупі, гиперурикемия және подагра қаупі;

- нейролептиктер, трициклді антидепрессанттар, амифостин, нитраттар: артериялық гипотензияның, оның ішінде ортостаздық гипотензияның жоғары қаупі;

- урологияда қолданылатын альфа-блокаторлар (альфузозин, доксазозин, празозин, теразозин, тамсулозин), гипертензияға қарсы альфа-блокаторлар: гипотензиялық әсердің артуы, ортостаздық гипотензияның даму қаупінің жоғарылауы;

- платина препараттары: отоуыттылық және/немесе нефроуыттылық қаупі.

Арнайы ескертулер

Дәрілік препараттың құрамында лактоза болғандықтан, оны галактозаға жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбция синдромы бар пациенттерге қолдану ұсынылмайды.

Спортшылар.

Фуросемидтің болуы допингке қарсы бақылау жүргізу кезінде оң тесттер береді.

Жаңа туған және шала туған балалар.

Жаңа туған және шала туған балаларда фуросемидтің жоғары дозаларын ұзақ уақыт қолдану нефрокальциноздың және/немесе нефролитиаздың даму қаупін арттырады, бүйрек функциясын үнемі бақылау және бүйректің ультрадыбыстық зерттеуі ұсынылады.

Жүктілік кезінде және лактация кезеңінде қолдану

Препаратты жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Лактация кезеңінде әйелдерде сүтпен бірге бөлінеді, осыған байланысты емдеу кезеңінде емшек емізуді тоқтату қажет.

Автомобильді және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпалы

Аса назар аударуды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін қауіпті қызмет түрлерімен айналысудан аулақ болу керек.

Дозалау режимі

Дозалау режимі көрсетілімдерге, клиникалық жағдайға, пациенттің жасына байланысты жеке белгіленеді. Емдеу процесінде дозалау режимі диурездік жауаптың шамасына және пациенттің жай-күйінің динамикасына байланысты түзетіледі.

Ересектер.

Шығу тегі жүректік, бүйрек немесе бауырлық ісіну:

- орташа ауыр жағдайы: күніне 20-40 мг (1/2-1 таблетка),

- ауыр жағдайы: күніне 1 немесе 2 қабылдауда 80-120 мг (2–3 таблетка) немесе күніне 2 қабылдауда 120-160 мг (3–4 таблетка).

Жоғары қан қысымы және созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі кезінде: басқа гипертензияға қарсы дәрілермен (ренин-ангиотензин жүйесінің антагонистері), күніне 20-120 мг (1/2–3 таблетка) бір немесе екі қабылдауда.

Бұл дәрілік форма дәрілік препараттың кемінде 40 мг дозасын қамтамасыз етпейді. Дәрілік препаратты 20 мг дозада тағайындағанда осындай дозалау мүмкіндігі бар фуросемид препараттарын пайдалану қажет.

Балалар

Шығу тегі жүректік, бүйрек немесе бауырлық ісіну кезінде тәуліктік доза 1-2 қабылдауға бөлінген дене салмағының 1-2 мг/кг құрайды.

Бұл дәрілік форма дәрілік препараттың кемінде 40 мг дозасын қамтамасыз етпейді және дене салмағы 40 кг-нан кем балаларда қолданыла алмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Пероральді

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар

Препараттың жедел немесе созылмалы артық дозалануының клиникалық көрінісі негізінен сұйықтық пен электролиттердің жоғалу дәрежесі мен салдарына байланысты; артық дозалану гиповолемиямен, дегидратациямен білінуі мүмкін.

Емдеу қан сарысуындағы электролиттердің құрамын, қышқыл-негіздік жағдайының көрсеткіштерін, гематокритті бақылау арқылы су-электролит теңгерімінің және қышқыл-негіздік жағдайының клиникалық маңызды бұзылыстарын түзетуге, сондай-ақ осы бұзылулар аясында дамитын ықтимал күрделі асқынулардың алдын алуға немесе емдеуге бағытталған.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкеріне кеңес алу үшін жүгіну ұсынылады

10 таблеткадан дәрілік заттарды қаптауға арналған поливинилхлоридті үлбірден немесе пластификацияланбаған ПВХ үлбірден және алюминий фольга немесе біріктірілген материал негізіндегі икемді қаптамадан, алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады. 10 таблеткадан 5 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.