Актобе қаласындағы Багеда Таблеткалары 20 Мг №30 | Уорлд Медицин Илач Сан.ве Тидж

Багеда препараты мынадай ересек пациенттерді емдеуге арналған:

ревматоидты артриттің ауру-модификациялаушы ревматизмге қарсы препарат (АМРҚП) ретінде белсенді формасы

псориаздық артриттің белсенді формасы бар.

Гепатоуытты немесе гематоуытты АМРҚП (мысалы, метотрексат) алдында немесе бір мезгілде қолданғанда ауыр жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупі артуы мүмкін; сондықтан Багеда препаратымен емдеуді бастар алдында пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

Одан өзге, «шайылу» емшарасын жүргізбестен Багеда препаратымен емдеуден басқа АМРҚП-мен емдеуге ауысу кезінде ауыр жағымсыз реакциялардың туындау қаупі ауысқаннан кейін ұзақ уақыт өтсе де артуы мүмкін.

лефлуномидке, негізгі белсенді метаболит терифлуномидке немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық (әсіресе анамнезінде Стивенс-Джонсон синдромының, уытты эпидермальді некролиздің, мультиформалық эритеманың даму жағдайлары байқалса)

бауыр функциясының бұзылуы

ауыр иммун тапшылығы жағдайларында (мысалы, жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромында (ЖИТС))

ревматоидты немесе псориаздық артритті қоспағанда, сүйек кемігі функциясының елеулі бұзылуы немесе айқын анемия, лейкопения, нейтропения немесе тромбоцитопения

ауыр инфекциялар

орташа айқын немесе ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (клиникалық қолдану тәжірибесінің жеткіліксіздігі)

ауыр гипопротеинемияның түрі (мысалы, нефроздық синдромда)

жүктілік және бала емізу кезеңі

тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП) -лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға.

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Багеда препаратын қолдану контрацепцияның сенімді әдістерін қолданбайтын бала туу жасындағы әйелдерде қарсы көрсетілген. Бала туатын жастағы әйелдерге қан плазмасындағы белсенді метаболиттің концентрациясы 0,02 мг/л асқанға дейін препаратпен емдеуден кейін контрацепцияның сенімді әдістерін пайдалану керек. Емдеуді бастау алдында жүктіліктің болуын анықтау қажет.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Өзара әрекеттесу бойынша зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Гепатоуытты немесе гематоуытты препараттарды алдын ала немесе бір мезгілде пайдалану кезінде немесе осы препараттарды қабылдау лефлуномидпен емдеуден кейін «шайылу» емшарасын жүргізбестен басталған жағдайларда жағымсыз реакциялар саны артуы мүмкін. Сондықтан бір препараттан екіншісіне ауысқаннан кейін емдеудің бастапқы кезеңінде қандағы бауыр ферменттерінің деңгейіне және гематологиялық параметрлерге мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Метотрексат

Шағын зерттеуде (30 пациент) лефлуномид (тәулігіне 10-20 мг) пен метотрексатты (аптасына 10-25 мг) бір мезгілде қолданғанда 5 пациентте қандағы бауыр ферменттерінің деңгейі 2-3 есе артты. Қандағы бауыр ферменттерінің концентрациясы барлық жағдайларда қалыпты мәндер деңгейіне дейін төмендеді: 2 жағдайда - дәрілік заттар біріктірілімімен емдеуді жалғастырған кезде, 3 жағдайда - лефлуномидті тоқтатқаннан кейін. Тағы 5 пациентте қандағы бауыр ферменттерінің деңгейі 3 еседен астам жоғарылаған. Сондай-ақ барлық жағдайларда қандағы бауыр ферменттерінің концентрациясы қалыпты мәндер деңгейіне дейін төмендеді: 2 жағдайда - дәрілік заттар біріктірілімімен емдеуді жалғастырған кезде, 3 жағдайда - лефлуномидті тоқтатқаннан кейін.

Ревматоидты артриті бар пациенттерде лефлуномид (тәулігіне 10-20 мг) және метотрексат (аптасына 10-25 мг) арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Вакцинация

Лефлуномидпен емдеу кезінде вакцинацияның тиімділігі мен қауіпсіздігіне қатысты клиникалық деректер жоқ, дегенмен тірі аттенуирленген вакциналармен вакцинациялауды жүргізу ұсынылмайды. Багеда препаратын пайдалануды тоқтатқаннан кейін аттенуирленген тірі вакцинамен вакцинациялауды жоспарлау кезінде лефлуномидтің жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығын ескеру керек.

Варфарин және кумарин туындыларына жататын басқа антикоагулянттар

Лефлуномид пен варфаринді бір мезгілде қолдану кезінде протромбиндік уақыттың ұлғаю жағдайлары туралы хабарланды. Клиникалық фармакологиялық зерттеуде варфарин мен А771726 арасындағы фармакодинамикалық өзара әрекеттесу анықталды (төменде қараңыз). Осыған байланысты Багеда препаратын варфаринмен немесе кумарин туындысына жататын басқа да антикоагулянттармен бір мезгілде қолданған кезде пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және халықаралық қалыптасқан қатынасты (ХҚҚ) бақылау ұсынылады.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД)/кортикостероидтар

Егер пациент ҚҚСД және/немесе кортикостероидтармен ем қабылдап жатса, оны лефлуномидпен емдеу басталғаннан кейін жалғастыруға болады.

Басқа дәрілік препараттардың лефлуномидке әсері:

Колестирамин немесе белсендірілген көмір

Лефлуномид қабылдайтын пациенттерде колестирамин немесе белсендірілген көмірді пайдалану ұсынылмайды, өйткені бұл ретте қан плазмасында лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 концентрациясының тез және елеулі төмендеуі байқалады. Бұл А771726 бауыр-ішектік рециркуляция және/немесе асқазан-ішек диализі үдерісінің бұзылуына байланысты деп болжанады.

CYP450 тежегіштері және индукторлары

Адам бауырының микросомаларында тежеуге қатысты in vitro зерттеу нәтижелері Р450 CYP1A2, CYP2C19 және CYP3A4 цитохромы жүйесінің ферменттері лефлуномид метаболизміне қатысатынын растайды. Өзара әрекеттесу бойынша in vivo зерттеуде циметидин (Р450 цитохромының спецификалық емес әлсіз тежегіші) қан плазмасындағы А771726 концентрациясына айтарлықтай әсер етпегені анықталды. Субъектілерде рифампицинді (Р450 цитохромының спецификалық емес индукторы) көп рет қолдану және лефлуномидті бір рет қабылдау аясында қан плазмасындағы ең жоғары концентрация (Cmax) А771726 шамамен 40%-ға жоғарылады, бұл ретте «концентрация-уақыт» қисығының астындағы аудан (AUC) көрсеткіші айтарлықтай өзгерген жоқ. Жоғарыда аталған өзгерістердің механизмі белгісіз.

Лефлуномидтің басқа дәрілік препараттарға әсері:

Оральді контрацептивтер

Лефлуномидпен бірге құрамында 30 мкг этинилэстрадиол бар үш фазалы оральді контрацептивтер қабылдаған дені сау ерікті әйелдердің қатысуымен жүргізілген зерттеуде соңғылардың контрацептивтік әсерінің төмендеуі байқалмады, бұл ретте А771726 фармакокинетикалық параметрлері күтілетін диапазон шегінде болды. А771726 мен ішілетін контрацептивтер арасындағы фармакокинетикалық өзара әрекеттесу байқалды (төменде қараңыз).

Төменде А771726 (лефлуномидтің негізгі белсенді метаболиті) фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулерін зерттеу деректері келтірілген. Ұсынылған дозаларда лефлуномид үшін осындай дәрілік өзара әрекеттесуді жоққа шығаруға болмайтындықтан, осы зерттеулердің нәтижелері мен тиісті нұсқауларды пациенттерге Багеда препаратымен емдеу кезінде назарға алу керек.

Репаглинидке әсері (CYP2C8 субстраты)

А771726 көп рет қолданған кезде репаглинид үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы тіркелді (тиісінше 1,7 есе және 2,4 есе), бұл in vivo CYP2C8 қатысты А771726 тежейтін әсерін көрсетеді. Осыған байланысты метаболизміне репаглинид, паклитаксел, пиоглитазон немесе розиглитазон сияқты CYP2C8 қатысатын дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге мониторинг жүргізу ұсынылады, өйткені олардың жүйелі әсері күшеюі мүмкін.

Кофеинге әсері (CYP1A2 субстраты)

А771726 көп рет қолданған кезде кофеин (CYP1A2 субстраты) үшін Cmax және AUC орташа мәндері тиісінше 18% және 55% төмендеді, бұл in vivo CYP1A2 қатысты А771726 әлсіз тежейтін әсерін көрсетеді. Осыған байланысты метаболизміне CYP1A2 қатысатын препараттарды (дулоксетин, алосетрон, теофиллин және тизанидин сияқты) бір мезгілде пайдаланған кезде сақ болу ұсынылады, өйткені олардың тиімділігі төмендеуі мүмкін.

3 типті (OAT3) органикалық анион транспортерлерінің субстраттарына әсері

А771726 көп рет қолданған кезде цефаклор үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы (тиісінше 1,43 есе және 1,54 есе) байқалды, бұл in vivo OAT3 қатысты А771726 тежейтін әсерін көрсетеді. Осы себепті цефаклор, бензилпенициллин, ципрофлоксацин, индометацин, кетопрофен, фуросемид, циметидин, метотрексат, зидовудин сияқты OAT3 субстраттарын бір мезгілде қолданғанда сақ болған жөн.

Сүт безі обырының ақуызына (BCRP) және/немесе B1 және B3 (OATP1B1/B3) полипептидтерінің органикалық аниондарын тасымалдайтын субстраттарға әсері

А771726 көп рет қолданғанда розувастатин үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы (тиісінше 2,65 есе және 2,51 есе) тіркелді. Дегенмен, қан плазмасындағы розувастатин концентрациясының жоғарылауы А редуктазаның (ГМГ-КоА-редуктаза) 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент белсенділігіне айтарлықтай әсер еткен жоқ. Бір мезгілде қолданған кезде розувастатин дозасы тәулігіне бір рет 10 мг аспауы тиіс. Басқа BCRP субстраттарын (мысалы, метотрексат, топотекан, сульфасалазин, даунорубицин, доксорубицин) және OATP тұқымдас ақуыздардың субстраттарын, әсіресе ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (мысалы, симвастатин, аторвастатин, правастатин, метотрексат, натеглинид, репаглинид, рифампицин) бірге пайдаланған кезде сақтықпен сақтау керек. Жоғарыда көрсетілген дәрілік препараттардың қан плазмасындағы концентрациясының едәуір артуының белгілері мен симптомдарын анықтау тұрғысынан пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және олардың дозаларын төмендету қажеттілігі туралы мәселені қарау керек.

Оральді контрацептивтерге (0,03 мг этинилэстрадиол және 0,15 мг левоноргестрел) әсері

Этинилэстрадиол үшін Cmax және AUC0-24 (тиісінше 1,58 есе және 1,54 есе) және А771726 көп рет қолданғанда левоноргестрел үшін Cmax және AUC0-24 (тиісінше 1,33 есе және 1,41 есе) орташа мәндерінің жоғарылауы байқалды. Оральді контрацептивтерді бірге қолданған кезде жоғарыда көрсетілген өзара әрекеттесу соңғылардың тиімділігіне теріс әсер етеді деп күтілмейді; дегенмен, пайдаланылатын оральді контрацептивтің түрін ескеру қажет.

Варфаринге (CYP2C9 субстраты) әсері

А771726 көп рет қолданған кезде S-варфариннің фармакокинетикасына әсер еткен жоқ, бұл CYP2C9 қатысты А771726 тежейтін немесе индукциялайтын әсерінің жоқ екенін растайды. Алайда, А771726 мен варфаринді бірге қолданған кезде ХҚҚ ең жоғары мәндері варфаринмен монотерапия кезіндегі осындайлармен салыстырғанда 25%-ға төмендеді, осыған байланысты варфаринді бір мезгілде қолданған кезде пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және ХҚҚ бақылау ұсынылады.

Арнайы ескертулер

Багеда препаратын гепатоуытты немесе гематоуытты АМРҚП (мысалы, метотрексат) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Лефлуномидтің белсенді метаболитінің (А771726) жартылай шығарылу кезеңі ұзақ, ол әдетте бір аптадан төрт аптаға дейін.

Ауыр жағымсыз реакциялар (мысалы, гепатоуыттылық, гематоуыттылық немесе аллергиялық реакциялар, төменде қараңыз) лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін де туындауы мүмкін. Сондықтан, мұндай жағымсыз реакциялар дамыған кезде немесе А771726-ны организмнен тез шығару қажет болғанда «шайылу» емшарасын жүргізу керек. Емшараны клиникалық көрсетілімдер бойынша қайта жүргізуге болады.

«Шайылу» емшарасы және қаланған немесе абайсызда жүктілік жағдайында қабылдануы тиіс басқа да ұсынылған шаралар.

Бауыр тарапынан реакциялар

Лефлуномидпен емдеу кезінде бауырдың ауыр зақымдануының сирек жағдайлары, оның ішінде өліммен аяқталғаны туралы хабарланды.

Бұл жағдайлардың көпшілігі емдеудің алғашқы алты айында тіркелген. Көбінесе пациенттер бір уақытта басқа гепатоуытты препараттарды қабылдады. Багеда препаратын қолдану кезінде пациенттердің мониторингі бойынша ұсынымдарды қатаң ұстану қажет.

Қандағы АЛТ (СГПТ) деңгейлерін лефлуномидпен емдеуді бастар алдында және емдеудің алғашқы алты айы ішінде, сосын 8 апта ішінде қанның толық талдауымен (екі апта сайын) бірдей жиілікпен бақылау қажет.

Егер қандағы АЛТ (СГПТ) концентрациясы қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 2-ден 3 есеге дейін асып кетсе, лефлуномид дозасын 20 мг-ден 10 мг дейін төмендету мүмкіндігі туралы мәселені қарау керек, бұл ретте жоғарыда көрсетілген көрсеткіштерге апта сайын мониторинг жүргізу қажет. Егер қандағы АЛТ (СГПТ) концентрациясының мәндері қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 2 еседен артық тұрақты асып кетсе немесе қандағы АЛТ деңгейі қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 3 еседен артық асып кетсе, лефлуномидпен емдеуді тоқтатып, «шайылу» емшарасын жүргізуді бастау керек. Лефлуномидті тоқтатқаннан кейін олардың қалыпқа келуіне дейін қандағы бауыр ферменттерінің деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Ықтимал аддитивті гепатоуытты әсерге байланысты пациенттерге лефлуномидпен емдеу кезінде алкоголь қабылдаудан бас тарту ұсынылады.

Лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі жоғары болғандықтан және бауыр метаболизмі және өтпен секреция арқылы шығарылатындықтан, қан плазмасындағы А771726 концентрациясы гипопротеинемиясы бар пациенттерде жоғарылауы мүмкін деп болжанады. Багеда препаратын қолдану ауыр гипопротеинемиясы немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қолдануға болмайды.

Гематологиялық реакциялар

Қандағы АЛТ деңгейімен бірге лефлуномидпен емдеуді бастар алдында, сондай-ақ емдеудің алғашқы алты айы ішінде 2 апта сайын, содан кейін 8 апта сайын лейкоцитарлық формуланы және тромбоциттер санын анықтауды қоса, қанның жалпы ашық талдауын бақылау қажет.

Анемиясы, лейкопениясы және/немесе тромбоцитопениясы бұрыннан бар пациенттерде, сүйек кемігі функциясы бұзылған пациенттерде немесе сүйек кемігі функциясының бәсеңдеу қаупі бар пациенттерде гематологиялық бұзылулардың туындау ықтималдығы артады. Осындай бұзылулар пайда болған кезде қан плазмасындағы А771726 деңгейін төмендету үшін «шайылу» емшарасын жүргізу керек.

Панцитопенияны қоса, ауыр гематологиялық жағымсыз реакциялар дамыған жағдайда Багеда препаратын және басқа миелосупрессиялық емді пайдалануды тоқтатып, «шайылу» емшарасын жүргізуді бастау қажет.

Басқа препараттармен біріктіріп қолдану

Лефлуномидті ревматизмдік ауруларды емдеуде қолданылатын безгекке қарсы препараттармен (мысалы, хлорохин және гидроксихлорохин), алтын препараттарымен (пероральді және бұлшықет ішіне енгізетін формалары), D-пеницилламинмен, азатиопринмен және альфа ісіктерінің некроз факторының тежегіштерін қоса, басқа да иммуносупрессиялық препараттармен қолдану рандомизацияланған зерттеулерде (метотрексатқа қатысты емес) әлі күнге дейін жеткілікті зерттелген жоқ. Біріктірілген, әсіресе ұзақ еммен байланысты қауіп белгісіз.

Багеда препаратын басқа АМРҚП (мысалы, метотрексат) бірге пайдалану ұсынылмайды, себебі бұл аддитивті немесе синергиялық уытты әсерге (мысалы, гепатоуыттылық немесе гематоуыттылық) әкелуі мүмкін.

Терифлуномидті лефлуномидпен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені лефлуномид терифлуномидтің ізашары болып табылады.

Басқа препараттармен емге ауысу

Лефлуномид организмде ұзақ уақыт бойы болатындықтан, басқа АМРҚП (мысалы, метотрексат) еміне ауысу кезінде «шайылу» емшарасын жүргізбеген кезде, тіпті ауысқаннан кейін ұзақ уақыт өткеннен кейін де (мысалы, фармакокинетикалық өзара әрекеттесу, ағзалық уыттылық) аддитивті қауіптердің ықтималдығы артуы мүмкін.

Сол сияқты гепатоуытты немесе гематоуытты препараттармен (мысалы, метотрексат) алдыңғы емдеу кезінде лефлуномидті қабылдау аясында жағымсыз реакциялар саны артуы мүмкін, сондықтан лефлуномидпен емдеуді бастар алдында дәрілік затты пайдаланумен байланысты пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет, сондай-ақ ауысудан кейінгі бастапқы кезеңде пациенттерге анағұрлым мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Тері реакциясы

Ойық жаралы стоматит дамыған жағдайда лефлуномид қабылдауды тоқтату керек. Лефлуномид қабылдаған пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермальді некролиз және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция туындауының өте сирек жағдайлары туралы хабарланды. Жоғарыда көрсетілген ауыр реакциялардың жоғары даму қаупімен байланысты тері реакциялары және/немесе шырышты қабықтар тарапынан реакциялар туындаған жағдайда, Багеда препаратын пайдалануды және осындай реакцияларды тудыруы мүмкін кез келген басқа емді тоқтату қажет, сондай-ақ «шайылу» емшарасын жүргізуді дереу бастау керек. Осы жағдайларда дәрілік затты организмнен толық шығару қажет. Мұндай жағдайларда лефлуномидті қайта қолдануға болмайды.

Лефлуномидті қолданғаннан кейін пустулезді псориаздың пайда болуы және псориаз симптомдарының нашарлауы туралы хабарланды. Мұндай жағдайларда пациенттің жағдайын және оның анамнезін ескере отырып, емдеуді тоқтату мүмкіндігі туралы мәселені қарастырған жөн.

Лефлуномидпен ем алатын пациенттерде терінің ойық жаралары дамуы мүмкін. Егер лефлуномидті қолданумен байланысты терінің ойық жарасына күдік болса немесе тиісті емге қарамастан терінің ойық жарасының жазылуы байқалмаған жағдайларда лефлуномидті қолдануды тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу қажет. Лефлуномидпен емдеуді кейіннен қайта бастау туралы шешім терінің ойық жарасының тиісті жазылуын клиникалық бағалауға негізделуі керек.

Инфекциялар

Лефлуномид сияқты иммуносупрессиялық қасиеттерді иеленетін препараттарды қолданған кезде пациенттер инфекцияларға, соның ішінде оппортунистік инфекцияларға анағұрлым бейім болуы мүмкін екендігі белгілі. Инфекциялық аурулардың ағымы ауыр болуы мүмкін, сондықтан ерте және қарқынды емдеуді қажет етеді. Ауыр бақыланбайтын инфекциялық ауру дамыған жағдайда лефлуномидпен емдеуді тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу қажет болуы мүмкін.

Лефлуномид пен басқа да иммуносупрессанттарды қабылдаған пациенттерде үдемелі көп ошақты лейкоэнцефалопатия (ҮКЛ) туындауының сирек жағдайлары туралы хабарланды.

Багеда препаратымен емдеуді бастар алдында барлық пациенттер жергілікті нұсқауларға сәйкес туберкулездің белсенді және белсенді емес («латентті») түріне қатысты тексеруден өтуі тиіс. Ол анамнезді толық жинауды, туберкулезбен ауыратындармен қатынаста болуы мүмкін бұрынғы байланыстары туралы хабарламаларды және/немесе тиісті скринингті, мысалы, өкпені рентгенологиялық тексеруді, туберкулин сынамасын және/немесе нақты жағдайға байланысты гамма-интерферонның босап шығу тестін қамтуы мүмкін. Дәрігер, әсіресе ауруы күрделі пациенттерде немесе иммунитеті бұзылған пациенттерде терідегі туберкулин сынамаларының жалған теріс нәтижелерін алу қаупін ескеруі тиіс. Инфекцияның ықтимал реактивациясына байланысты анамнезінде туберкулезбен ауыратын пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу қажет.

Тыныс алу ағзалары тарапынан реакциялар

Өкпенің интерстициальді ауруының пайда болуы және лефлуномидпен емдеу кезінде өкпе гипертензиясы дамуының сирек жағдайлары туралы хабарланды. Бұл аурулардың туындау қаупі анамнезінде өкпенің интерстициальді ауруы бар пациенттерде артуы мүмкін. Өкпенің интерстициальді ауруы емдеу кезінде жедел формада пайда болуы мүмкін өлімге әкелетін ауру болып табылады. Жөтел және ентігу сияқты өкпеге қатысты симптомдар емдеуді тоқтатуға және қажет болса одан әрі тексеруге себеп болуы мүмкін.

Шеткері нейропатия

Лефлуномид қабылдаған пациенттерде шеткері нейропатияның даму жағдайлары туралы хабарланды. Дәрілік затты пайдалануды тоқтатқаннан кейін пациенттердің көпшілігінің жағдайы жақсарды. Дегенмен, аурудың соңғы нәтижесі айтарлықтай дәрежеде ауытқып отырды, яғни кейбір пациенттерде нейропатия жоғалып кетті, ал кейбіреулерінде тұрақты симптомдар сақталды. 60 жастан асқан егде жастағы пациенттерде, бір мезгілде нейроуытты препараттарды қабылдайтын пациенттерде және қант диабеті бар пациенттерде шеткері нейропатияның пайда болу қаупі артуы мүмкін. Лефлуномидпен ем алатын пациентте шеткері нейропатия дамыған жағдайда дәрілік затты қабылдауды тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу туралы мәселені қарау керек.

Колит

Лефлуномид қабылдаған пациенттерде микроскопиялық колитті қоса, колиттің даму жағдайлары туралы хабарланды. Лефлуномидті қолдану аясында түсініксіз созылмалы диарея байқалатын пациенттерде тиісті диагностикалық тексеру жүргізу қажет.

Артериялық қысым

Лефлуномидпен емдеуді бастар алдында және емдеу барысында мезгіл-мезгіл пациенттердің артериялық қысымын бақылау қажет.

Ұрпақ өрбіту (еркектерге нұсқаулар)

Еркек пациенттер дәрілік заттың еркектің организмі арқылы болатын шаранаға ықтимал уытты әсері туралы хабардар болуы тиіс; оларға лефлуномидпен емдеу кезінде контрацепцияның сенімді әдістерін пайдалану қажет.

Дәрілік заттың еркектің организмі арқылы шаранаға уытты әсер ету қаупіне қатысты нақты деректер жоқ. Баланың әкесі болғысы келетін еркектерге ықтимал қауіпті азайту үшін лефлуномидпен емдеуді тоқтатып, 11 күн ішінде тәулігіне 3 рет 8 г дозада колестирамин немесе 11 күн ішінде тәулігіне 4 рет 50 г дозада белсендірілген көмір ұнтағын қабылдау керек.

Жоғарыда көрсетілген жағдайлардың кез келгенінде кейіннен қан плазмасындағы А771726 концентрациясының екі өлшемін бірінен соң бірі жүргізген жөн (екінші өлшеуді кемінде 14 күннен кейін жүргізу қажет). Егер қан плазмасындағы А771726 концентрациясының мәндері екі өлшемде де 0,02 мг/л-ден аз болса, онда кемінде үш ай күту кезеңінен кейін шаранаға уытты әсер ету қаупі өте төмен болады.

«Шайылу» емшарасы

Колестирамин 8 г дозада күніне 3 рет қолданылады. Альтернативті нұсқа тәулігіне 4 рет 50 г дозада белсендірілген көмір ұнтағын қолдану болып табылады. Толық «шайылу» емшарасының ұзақтығы, әдетте, 11 күнді құрайды, ол клиникалық немесе зертханалық көрсеткіштерге байланысты өзгеруі мүмкін.

Қандағы иондалған кальций деңгейін анықтау кезінде зерттеу нәтижелеріне әсері

Қандағы иондалған кальций деңгейін өлшеу кезінде пайдаланылатын иондалған кальций анализаторының типіне байланысты (мысалы, қан газының анализаторы) лефлуномидпен және/немесе терифлуномидпен (лефлуномидтің белсенді метаболиті) емдеу кезінде жалған төмен көрсеткіштер байқалуы мүмкін. Осы себепті лефлуномидпен немесе терифлуномидпен емдеу аясында пациенттерде қандағы иондалған кальций концентрациясының алынған төмен мәндерінің дұрыстығына күмән келтірілуі мүмкін. Өлшеу нәтижелері күмән тудыратын жағдайларда, жалпы альбумин бойынша түзетілген қан сарысуындағы кальций концентрациясын анықтау ұсынылады.

Қосымша заттар

Багеда препаратының құрамында лактоза бар, сондықтан галактоза көтере алмаушылығымен, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.

Багеда препаратының құрамында бір таблеткада 1 ммольден аз (23 мг) натрий бар, яғни оның құрамында «натрий жоқ».

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 жүктілік кезінде қолданғанда туа біткен ауыр даму кемістіктерін тудырады деп болжанады. Жүкті әйелдерде Багеда препаратын қолдануға болмайды.

Бала туу жасындағы әйелдер препаратпен емделу кезінде және ол аяқталғаннан кейін екі жылға дейін немесе ол аяқталғаннан кейін 11 күнге дейін контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.

Пациенттерге етеккірдің кідіруі басталғанда немесе жүктіліктің басталуын болжауға басқа себеп болса, олар дереу дәрігерге хабарлап, жүктілік бойынша тест өткізуі керек; егер жүктілік бойынша тест нәтижесі оң болса, дәрігер пациентпен осы жүктіліктің ықтимал қауіптерін талқылауы керек. Төменде сипатталған етеккір кідірісінің алғашқы белгілерінде препаратты организмнен шығару емшарасының көмегімен қандағы лефлуномидтің белсенді метаболиті концентрациясының жылдам төмендеуі оның шаранаға әсер ету қаупін азайтуы мүмкін.

Лефлуномид қабылдайтын және жүкті болғысы келетін әйелдерде шарананың А771726 уытты концентрациясына (мақсатты концентрациясы 0,02 мг/л-ден төмен) ұшырамайтынын растау мақсатында төменде көрсетілген емшаралардың бірін жүргізу ұсынылады.

Күту кезеңі

Лефлуномидті ұзақ уақыт қабылдаған кезде қан плазмасындағы А771726 концентрациясы 0,02 мг/л-ден жоғары болады деп күтуге болады. Концентрацияның 0,02 мг/л-ден төмен төмендеуі лефлуномид қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 жылдан кейін күтіледі.

Қан плазмасындағы А771726 концентрациясын алғашқы өлшеу екі жылдық күту кезеңі өткеннен кейін жүргізіледі. Осыдан кейін қан плазмасындағы А771726 концентрациясын кем дегенде 14 күннен соң қайта өлшеу керек. Егер екі жағдайда да концентрация мәні 0,02 мг/л-ден төмен болса, тератогендік қауіп күтілмейді.

«Шайылу» емшарасы

Лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 11 күн бойы тәулігіне 3 рет 8 г дозада колестирамин қабылдау керек. Альтернативті нұсқа ретінде белсендірілген көмір ұнтағын 11 күн ішінде күніне 4 рет 50 г дозада қолдануға болады.

Кейіннен, таңдалған «шайылу» емшарасына қарамастан, қан плазмасындағы А771726 концентрациясын кемінде 14 күн аралықпен екі жеке зерттеуде бағалау керек; сондай-ақ қан плазмасындағы концентрация алғаш рет 0,02 мг/л төмен деңгейде тіркелген сәттен бастап ұрықтандыру сәтіне дейін ұзақтығы бір жарым айды құрауы тиіс күту кезеңін сақтау қажет.

Бала туу жасындағы әйелдерге жүкті болуға тырысудан бұрын лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 2 жыл өтуі керек екендігі туралы хабарлау қажет. Егер сенімді контрацепция кезінде екі жылдық күту кезеңі қолайсыз деп есептелсе, профилактикалық мақсатта «шайылу» емшарасын жүргізу орынды болуы мүмкін.

Колестирамин де, белсендірілген көмір де эстрогендер мен прогестогендердің сіңуіне әсер етуі мүмкін, сондықтан «шайылу» емшарасы кезінде оральді ұрықтандыруға қарсы дәрілерді қолданған кезде сенімді контрацепция қамтамасыз етілмеуі мүмкін. Мұндай жағдайларда контрацепцияның альтернативті әдістерін қолдану ұсынылады.

Лактация

Багеда препаратын әйелдерде емізу кезеңінде қолдануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Дәрілік затты қолдану аясында бас айналуы сияқты жағымсыз реакциялар туындаған кезде пациенттерде көңіл қою қабілеті және реакция жылдамдығы бұзылуы мүмкін. Мұндай жағдайларда пациенттер автокөлік жүргізуден немесе механизмдерді басқарудан бас тартуы керек.

Өзара әрекеттесу бойынша зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Гепатоуытты немесе гематоуытты препараттарды алдын ала немесе бір мезгілде пайдалану кезінде немесе осы препараттарды қабылдау лефлуномидпен емдеуден кейін «шайылу» емшарасын жүргізбестен басталған жағдайларда жағымсыз реакциялар саны артуы мүмкін. Сондықтан бір препараттан екіншісіне ауысқаннан кейін емдеудің бастапқы кезеңінде қандағы бауыр ферменттерінің деңгейіне және гематологиялық параметрлерге мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Метотрексат

Шағын зерттеуде (30 пациент) лефлуномид (тәулігіне 10-20 мг) пен метотрексатты (аптасына 10-25 мг) бір мезгілде қолданғанда 5 пациентте қандағы бауыр ферменттерінің деңгейі 2-3 есе артты. Қандағы бауыр ферменттерінің концентрациясы барлық жағдайларда қалыпты мәндер деңгейіне дейін төмендеді: 2 жағдайда - дәрілік заттар біріктірілімімен емдеуді жалғастырған кезде, 3 жағдайда - лефлуномидті тоқтатқаннан кейін. Тағы 5 пациентте қандағы бауыр ферменттерінің деңгейі 3 еседен астам жоғарылаған. Сондай-ақ барлық жағдайларда қандағы бауыр ферменттерінің концентрациясы қалыпты мәндер деңгейіне дейін төмендеді: 2 жағдайда - дәрілік заттар біріктірілімімен емдеуді жалғастырған кезде, 3 жағдайда - лефлуномидті тоқтатқаннан кейін.

Ревматоидты артриті бар пациенттерде лефлуномид (тәулігіне 10-20 мг) және метотрексат (аптасына 10-25 мг) арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.

Вакцинация

Лефлуномидпен емдеу кезінде вакцинацияның тиімділігі мен қауіпсіздігіне қатысты клиникалық деректер жоқ, дегенмен тірі аттенуирленген вакциналармен вакцинациялауды жүргізу ұсынылмайды. Багеда препаратын пайдалануды тоқтатқаннан кейін аттенуирленген тірі вакцинамен вакцинациялауды жоспарлау кезінде лефлуномидтің жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығын ескеру керек.

Варфарин және кумарин туындыларына жататын басқа антикоагулянттар

Лефлуномид пен варфаринді бір мезгілде қолдану кезінде протромбиндік уақыттың ұлғаю жағдайлары туралы хабарланды. Клиникалық фармакологиялық зерттеуде варфарин мен А771726 арасындағы фармакодинамикалық өзара әрекеттесу анықталды (төменде қараңыз). Осыған байланысты Багеда препаратын варфаринмен немесе кумарин туындысына жататын басқа да антикоагулянттармен бір мезгілде қолданған кезде пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және халықаралық қалыптасқан қатынасты (ХҚҚ) бақылау ұсынылады.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД)/кортикостероидтар

Егер пациент ҚҚСД және/немесе кортикостероидтармен ем қабылдап жатса, оны лефлуномидпен емдеу басталғаннан кейін жалғастыруға болады.

Басқа дәрілік препараттардың лефлуномидке әсері:

Колестирамин немесе белсендірілген көмір

Лефлуномид қабылдайтын пациенттерде колестирамин немесе белсендірілген көмірді пайдалану ұсынылмайды, өйткені бұл ретте қан плазмасында лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 концентрациясының тез және елеулі төмендеуі байқалады. Бұл А771726 бауыр-ішектік рециркуляция және/немесе асқазан-ішек диализі үдерісінің бұзылуына байланысты деп болжанады.

CYP450 тежегіштері және индукторлары

Адам бауырының микросомаларында тежеуге қатысты in vitro зерттеу нәтижелері Р450 CYP1A2, CYP2C19 және CYP3A4 цитохромы жүйесінің ферменттері лефлуномид метаболизміне қатысатынын растайды. Өзара әрекеттесу бойынша in vivo зерттеуде циметидин (Р450 цитохромының спецификалық емес әлсіз тежегіші) қан плазмасындағы А771726 концентрациясына айтарлықтай әсер етпегені анықталды. Субъектілерде рифампицинді (Р450 цитохромының спецификалық емес индукторы) көп рет қолдану және лефлуномидті бір рет қабылдау аясында қан плазмасындағы ең жоғары концентрация (Cmax) А771726 шамамен 40%-ға жоғарылады, бұл ретте «концентрация-уақыт» қисығының астындағы аудан (AUC) көрсеткіші айтарлықтай өзгерген жоқ. Жоғарыда аталған өзгерістердің механизмі белгісіз.

Лефлуномидтің басқа дәрілік препараттарға әсері:

Оральді контрацептивтер

Лефлуномидпен бірге құрамында 30 мкг этинилэстрадиол бар үш фазалы оральді контрацептивтер қабылдаған дені сау ерікті әйелдердің қатысуымен жүргізілген зерттеуде соңғылардың контрацептивтік әсерінің төмендеуі байқалмады, бұл ретте А771726 фармакокинетикалық параметрлері күтілетін диапазон шегінде болды. А771726 мен ішілетін контрацептивтер арасындағы фармакокинетикалық өзара әрекеттесу байқалды (төменде қараңыз).

Төменде А771726 (лефлуномидтің негізгі белсенді метаболиті) фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулерін зерттеу деректері келтірілген. Ұсынылған дозаларда лефлуномид үшін осындай дәрілік өзара әрекеттесуді жоққа шығаруға болмайтындықтан, осы зерттеулердің нәтижелері мен тиісті нұсқауларды пациенттерге Багеда препаратымен емдеу кезінде назарға алу керек.

Репаглинидке әсері (CYP2C8 субстраты)

А771726 көп рет қолданған кезде репаглинид үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы тіркелді (тиісінше 1,7 есе және 2,4 есе), бұл in vivo CYP2C8 қатысты А771726 тежейтін әсерін көрсетеді. Осыған байланысты метаболизміне репаглинид, паклитаксел, пиоглитазон немесе розиглитазон сияқты CYP2C8 қатысатын дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге мониторинг жүргізу ұсынылады, өйткені олардың жүйелі әсері күшеюі мүмкін.

Кофеинге әсері (CYP1A2 субстраты)

А771726 көп рет қолданған кезде кофеин (CYP1A2 субстраты) үшін Cmax және AUC орташа мәндері тиісінше 18% және 55% төмендеді, бұл in vivo CYP1A2 қатысты А771726 әлсіз тежейтін әсерін көрсетеді. Осыған байланысты метаболизміне CYP1A2 қатысатын препараттарды (дулоксетин, алосетрон, теофиллин және тизанидин сияқты) бір мезгілде пайдаланған кезде сақ болу ұсынылады, өйткені олардың тиімділігі төмендеуі мүмкін.

3 типті (OAT3) органикалық анион транспортерлерінің субстраттарына әсері

А771726 көп рет қолданған кезде цефаклор үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы (тиісінше 1,43 есе және 1,54 есе) байқалды, бұл in vivo OAT3 қатысты А771726 тежейтін әсерін көрсетеді. Осы себепті цефаклор, бензилпенициллин, ципрофлоксацин, индометацин, кетопрофен, фуросемид, циметидин, метотрексат, зидовудин сияқты OAT3 субстраттарын бір мезгілде қолданғанда сақ болған жөн.

Сүт безі обырының ақуызына (BCRP) және/немесе B1 және B3 (OATP1B1/B3) полипептидтерінің органикалық аниондарын тасымалдайтын субстраттарға әсері

А771726 көп рет қолданғанда розувастатин үшін Cmax және AUC орташа мәндерінің жоғарылауы (тиісінше 2,65 есе және 2,51 есе) тіркелді. Дегенмен, қан плазмасындағы розувастатин концентрациясының жоғарылауы А редуктазаның (ГМГ-КоА-редуктаза) 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент белсенділігіне айтарлықтай әсер еткен жоқ. Бір мезгілде қолданған кезде розувастатин дозасы тәулігіне бір рет 10 мг аспауы тиіс. Басқа BCRP субстраттарын (мысалы, метотрексат, топотекан, сульфасалазин, даунорубицин, доксорубицин) және OATP тұқымдас ақуыздардың субстраттарын, әсіресе ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін (мысалы, симвастатин, аторвастатин, правастатин, метотрексат, натеглинид, репаглинид, рифампицин) бірге пайдаланған кезде сақтықпен сақтау керек. Жоғарыда көрсетілген дәрілік препараттардың қан плазмасындағы концентрациясының едәуір артуының белгілері мен симптомдарын анықтау тұрғысынан пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және олардың дозаларын төмендету қажеттілігі туралы мәселені қарау керек.

Оральді контрацептивтерге (0,03 мг этинилэстрадиол және 0,15 мг левоноргестрел) әсері

Этинилэстрадиол үшін Cmax және AUC0-24 (тиісінше 1,58 есе және 1,54 есе) және А771726 көп рет қолданғанда левоноргестрел үшін Cmax және AUC0-24 (тиісінше 1,33 есе және 1,41 есе) орташа мәндерінің жоғарылауы байқалды. Оральді контрацептивтерді бірге қолданған кезде жоғарыда көрсетілген өзара әрекеттесу соңғылардың тиімділігіне теріс әсер етеді деп күтілмейді; дегенмен, пайдаланылатын оральді контрацептивтің түрін ескеру қажет.

Варфаринге (CYP2C9 субстраты) әсері

А771726 көп рет қолданған кезде S-варфариннің фармакокинетикасына әсер еткен жоқ, бұл CYP2C9 қатысты А771726 тежейтін немесе индукциялайтын әсерінің жоқ екенін растайды. Алайда, А771726 мен варфаринді бірге қолданған кезде ХҚҚ ең жоғары мәндері варфаринмен монотерапия кезіндегі осындайлармен салыстырғанда 25%-ға төмендеді, осыған байланысты варфаринді бір мезгілде қолданған кезде пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу және ХҚҚ бақылау ұсынылады.

Арнайы ескертулер

Багеда препаратын гепатоуытты немесе гематоуытты АМРҚП (мысалы, метотрексат) бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Лефлуномидтің белсенді метаболитінің (А771726) жартылай шығарылу кезеңі ұзақ, ол әдетте бір аптадан төрт аптаға дейін.

Ауыр жағымсыз реакциялар (мысалы, гепатоуыттылық, гематоуыттылық немесе аллергиялық реакциялар, төменде қараңыз) лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін де туындауы мүмкін. Сондықтан, мұндай жағымсыз реакциялар дамыған кезде немесе А771726-ны организмнен тез шығару қажет болғанда «шайылу» емшарасын жүргізу керек. Емшараны клиникалық көрсетілімдер бойынша қайта жүргізуге болады.

«Шайылу» емшарасы және қаланған немесе абайсызда жүктілік жағдайында қабылдануы тиіс басқа да ұсынылған шаралар.

Бауыр тарапынан реакциялар

Лефлуномидпен емдеу кезінде бауырдың ауыр зақымдануының сирек жағдайлары, оның ішінде өліммен аяқталғаны туралы хабарланды.

Бұл жағдайлардың көпшілігі емдеудің алғашқы алты айында тіркелген. Көбінесе пациенттер бір уақытта басқа гепатоуытты препараттарды қабылдады. Багеда препаратын қолдану кезінде пациенттердің мониторингі бойынша ұсынымдарды қатаң ұстану қажет.

Қандағы АЛТ (СГПТ) деңгейлерін лефлуномидпен емдеуді бастар алдында және емдеудің алғашқы алты айы ішінде, сосын 8 апта ішінде қанның толық талдауымен (екі апта сайын) бірдей жиілікпен бақылау қажет.

Егер қандағы АЛТ (СГПТ) концентрациясы қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 2-ден 3 есеге дейін асып кетсе, лефлуномид дозасын 20 мг-ден 10 мг дейін төмендету мүмкіндігі туралы мәселені қарау керек, бұл ретте жоғарыда көрсетілген көрсеткіштерге апта сайын мониторинг жүргізу қажет. Егер қандағы АЛТ (СГПТ) концентрациясының мәндері қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 2 еседен артық тұрақты асып кетсе немесе қандағы АЛТ деңгейі қалыпты мәндердің жоғарғы шегінен 3 еседен артық асып кетсе, лефлуномидпен емдеуді тоқтатып, «шайылу» емшарасын жүргізуді бастау керек. Лефлуномидті тоқтатқаннан кейін олардың қалыпқа келуіне дейін қандағы бауыр ферменттерінің деңгейіне мониторинг жүргізу ұсынылады.

Ықтимал аддитивті гепатоуытты әсерге байланысты пациенттерге лефлуномидпен емдеу кезінде алкоголь қабылдаудан бас тарту ұсынылады.

Лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі жоғары болғандықтан және бауыр метаболизмі және өтпен секреция арқылы шығарылатындықтан, қан плазмасындағы А771726 концентрациясы гипопротеинемиясы бар пациенттерде жоғарылауы мүмкін деп болжанады. Багеда препаратын қолдану ауыр гипопротеинемиясы немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қолдануға болмайды.

Гематологиялық реакциялар

Қандағы АЛТ деңгейімен бірге лефлуномидпен емдеуді бастар алдында, сондай-ақ емдеудің алғашқы алты айы ішінде 2 апта сайын, содан кейін 8 апта сайын лейкоцитарлық формуланы және тромбоциттер санын анықтауды қоса, қанның жалпы ашық талдауын бақылау қажет.

Анемиясы, лейкопениясы және/немесе тромбоцитопениясы бұрыннан бар пациенттерде, сүйек кемігі функциясы бұзылған пациенттерде немесе сүйек кемігі функциясының бәсеңдеу қаупі бар пациенттерде гематологиялық бұзылулардың туындау ықтималдығы артады. Осындай бұзылулар пайда болған кезде қан плазмасындағы А771726 деңгейін төмендету үшін «шайылу» емшарасын жүргізу керек.

Панцитопенияны қоса, ауыр гематологиялық жағымсыз реакциялар дамыған жағдайда Багеда препаратын және басқа миелосупрессиялық емді пайдалануды тоқтатып, «шайылу» емшарасын жүргізуді бастау қажет.

Басқа препараттармен біріктіріп қолдану

Лефлуномидті ревматизмдік ауруларды емдеуде қолданылатын безгекке қарсы препараттармен (мысалы, хлорохин және гидроксихлорохин), алтын препараттарымен (пероральді және бұлшықет ішіне енгізетін формалары), D-пеницилламинмен, азатиопринмен және альфа ісіктерінің некроз факторының тежегіштерін қоса, басқа да иммуносупрессиялық препараттармен қолдану рандомизацияланған зерттеулерде (метотрексатқа қатысты емес) әлі күнге дейін жеткілікті зерттелген жоқ. Біріктірілген, әсіресе ұзақ еммен байланысты қауіп белгісіз.

Багеда препаратын басқа АМРҚП (мысалы, метотрексат) бірге пайдалану ұсынылмайды, себебі бұл аддитивті немесе синергиялық уытты әсерге (мысалы, гепатоуыттылық немесе гематоуыттылық) әкелуі мүмкін.

Терифлуномидті лефлуномидпен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені лефлуномид терифлуномидтің ізашары болып табылады.

Басқа препараттармен емге ауысу

Лефлуномид организмде ұзақ уақыт бойы болатындықтан, басқа АМРҚП (мысалы, метотрексат) еміне ауысу кезінде «шайылу» емшарасын жүргізбеген кезде, тіпті ауысқаннан кейін ұзақ уақыт өткеннен кейін де (мысалы, фармакокинетикалық өзара әрекеттесу, ағзалық уыттылық) аддитивті қауіптердің ықтималдығы артуы мүмкін.

Сол сияқты гепатоуытты немесе гематоуытты препараттармен (мысалы, метотрексат) алдыңғы емдеу кезінде лефлуномидті қабылдау аясында жағымсыз реакциялар саны артуы мүмкін, сондықтан лефлуномидпен емдеуді бастар алдында дәрілік затты пайдаланумен байланысты пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет, сондай-ақ ауысудан кейінгі бастапқы кезеңде пациенттерге анағұрлым мұқият мониторинг жүргізу ұсынылады.

Тері реакциясы

Ойық жаралы стоматит дамыған жағдайда лефлуномид қабылдауды тоқтату керек. Лефлуномид қабылдаған пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермальді некролиз және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция туындауының өте сирек жағдайлары туралы хабарланды. Жоғарыда көрсетілген ауыр реакциялардың жоғары даму қаупімен байланысты тері реакциялары және/немесе шырышты қабықтар тарапынан реакциялар туындаған жағдайда, Багеда препаратын пайдалануды және осындай реакцияларды тудыруы мүмкін кез келген басқа емді тоқтату қажет, сондай-ақ «шайылу» емшарасын жүргізуді дереу бастау керек. Осы жағдайларда дәрілік затты организмнен толық шығару қажет. Мұндай жағдайларда лефлуномидті қайта қолдануға болмайды.

Лефлуномидті қолданғаннан кейін пустулезді псориаздың пайда болуы және псориаз симптомдарының нашарлауы туралы хабарланды. Мұндай жағдайларда пациенттің жағдайын және оның анамнезін ескере отырып, емдеуді тоқтату мүмкіндігі туралы мәселені қарастырған жөн.

Лефлуномидпен ем алатын пациенттерде терінің ойық жаралары дамуы мүмкін. Егер лефлуномидті қолданумен байланысты терінің ойық жарасына күдік болса немесе тиісті емге қарамастан терінің ойық жарасының жазылуы байқалмаған жағдайларда лефлуномидті қолдануды тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу қажет. Лефлуномидпен емдеуді кейіннен қайта бастау туралы шешім терінің ойық жарасының тиісті жазылуын клиникалық бағалауға негізделуі керек.

Инфекциялар

Лефлуномид сияқты иммуносупрессиялық қасиеттерді иеленетін препараттарды қолданған кезде пациенттер инфекцияларға, соның ішінде оппортунистік инфекцияларға анағұрлым бейім болуы мүмкін екендігі белгілі. Инфекциялық аурулардың ағымы ауыр болуы мүмкін, сондықтан ерте және қарқынды емдеуді қажет етеді. Ауыр бақыланбайтын инфекциялық ауру дамыған жағдайда лефлуномидпен емдеуді тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу қажет болуы мүмкін.

Лефлуномид пен басқа да иммуносупрессанттарды қабылдаған пациенттерде үдемелі көп ошақты лейкоэнцефалопатия (ҮКЛ) туындауының сирек жағдайлары туралы хабарланды.

Багеда препаратымен емдеуді бастар алдында барлық пациенттер жергілікті нұсқауларға сәйкес туберкулездің белсенді және белсенді емес («латентті») түріне қатысты тексеруден өтуі тиіс. Ол анамнезді толық жинауды, туберкулезбен ауыратындармен қатынаста болуы мүмкін бұрынғы байланыстары туралы хабарламаларды және/немесе тиісті скринингті, мысалы, өкпені рентгенологиялық тексеруді, туберкулин сынамасын және/немесе нақты жағдайға байланысты гамма-интерферонның босап шығу тестін қамтуы мүмкін. Дәрігер, әсіресе ауруы күрделі пациенттерде немесе иммунитеті бұзылған пациенттерде терідегі туберкулин сынамаларының жалған теріс нәтижелерін алу қаупін ескеруі тиіс. Инфекцияның ықтимал реактивациясына байланысты анамнезінде туберкулезбен ауыратын пациенттерге мұқият мониторинг жүргізу қажет.

Тыныс алу ағзалары тарапынан реакциялар

Өкпенің интерстициальді ауруының пайда болуы және лефлуномидпен емдеу кезінде өкпе гипертензиясы дамуының сирек жағдайлары туралы хабарланды. Бұл аурулардың туындау қаупі анамнезінде өкпенің интерстициальді ауруы бар пациенттерде артуы мүмкін. Өкпенің интерстициальді ауруы емдеу кезінде жедел формада пайда болуы мүмкін өлімге әкелетін ауру болып табылады. Жөтел және ентігу сияқты өкпеге қатысты симптомдар емдеуді тоқтатуға және қажет болса одан әрі тексеруге себеп болуы мүмкін.

Шеткері нейропатия

Лефлуномид қабылдаған пациенттерде шеткері нейропатияның даму жағдайлары туралы хабарланды. Дәрілік затты пайдалануды тоқтатқаннан кейін пациенттердің көпшілігінің жағдайы жақсарды. Дегенмен, аурудың соңғы нәтижесі айтарлықтай дәрежеде ауытқып отырды, яғни кейбір пациенттерде нейропатия жоғалып кетті, ал кейбіреулерінде тұрақты симптомдар сақталды. 60 жастан асқан егде жастағы пациенттерде, бір мезгілде нейроуытты препараттарды қабылдайтын пациенттерде және қант диабеті бар пациенттерде шеткері нейропатияның пайда болу қаупі артуы мүмкін. Лефлуномидпен ем алатын пациентте шеткері нейропатия дамыған жағдайда дәрілік затты қабылдауды тоқтату және «шайылу» емшарасын жүргізу туралы мәселені қарау керек.

Колит

Лефлуномид қабылдаған пациенттерде микроскопиялық колитті қоса, колиттің даму жағдайлары туралы хабарланды. Лефлуномидті қолдану аясында түсініксіз созылмалы диарея байқалатын пациенттерде тиісті диагностикалық тексеру жүргізу қажет.

Артериялық қысым

Лефлуномидпен емдеуді бастар алдында және емдеу барысында мезгіл-мезгіл пациенттердің артериялық қысымын бақылау қажет.

Ұрпақ өрбіту (еркектерге нұсқаулар)

Еркек пациенттер дәрілік заттың еркектің организмі арқылы болатын шаранаға ықтимал уытты әсері туралы хабардар болуы тиіс; оларға лефлуномидпен емдеу кезінде контрацепцияның сенімді әдістерін пайдалану қажет.

Дәрілік заттың еркектің организмі арқылы шаранаға уытты әсер ету қаупіне қатысты нақты деректер жоқ. Баланың әкесі болғысы келетін еркектерге ықтимал қауіпті азайту үшін лефлуномидпен емдеуді тоқтатып, 11 күн ішінде тәулігіне 3 рет 8 г дозада колестирамин немесе 11 күн ішінде тәулігіне 4 рет 50 г дозада белсендірілген көмір ұнтағын қабылдау керек.

Жоғарыда көрсетілген жағдайлардың кез келгенінде кейіннен қан плазмасындағы А771726 концентрациясының екі өлшемін бірінен соң бірі жүргізген жөн (екінші өлшеуді кемінде 14 күннен кейін жүргізу қажет). Егер қан плазмасындағы А771726 концентрациясының мәндері екі өлшемде де 0,02 мг/л-ден аз болса, онда кемінде үш ай күту кезеңінен кейін шаранаға уытты әсер ету қаупі өте төмен болады.

«Шайылу» емшарасы

Колестирамин 8 г дозада күніне 3 рет қолданылады. Альтернативті нұсқа тәулігіне 4 рет 50 г дозада белсендірілген көмір ұнтағын қолдану болып табылады. Толық «шайылу» емшарасының ұзақтығы, әдетте, 11 күнді құрайды, ол клиникалық немесе зертханалық көрсеткіштерге байланысты өзгеруі мүмкін.

Қандағы иондалған кальций деңгейін анықтау кезінде зерттеу нәтижелеріне әсері

Қандағы иондалған кальций деңгейін өлшеу кезінде пайдаланылатын иондалған кальций анализаторының типіне байланысты (мысалы, қан газының анализаторы) лефлуномидпен және/немесе терифлуномидпен (лефлуномидтің белсенді метаболиті) емдеу кезінде жалған төмен көрсеткіштер байқалуы мүмкін. Осы себепті лефлуномидпен немесе терифлуномидпен емдеу аясында пациенттерде қандағы иондалған кальций концентрациясының алынған төмен мәндерінің дұрыстығына күмән келтірілуі мүмкін. Өлшеу нәтижелері күмән тудыратын жағдайларда, жалпы альбумин бойынша түзетілген қан сарысуындағы кальций концентрациясын анықтау ұсынылады.

Қосымша заттар

Багеда препаратының құрамында лактоза бар, сондықтан галактоза көтере алмаушылығымен, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.

Багеда препаратының құрамында бір таблеткада 1 ммольден аз (23 мг) натрий бар, яғни оның құрамында «натрий жоқ».

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Лефлуномидтің белсенді метаболиті А771726 жүктілік кезінде қолданғанда туа біткен ауыр даму кемістіктерін тудырады деп болжанады. Жүкті әйелдерде Багеда препаратын қолдануға болмайды.

Бала туу жасындағы әйелдер препаратпен емделу кезінде және ол аяқталғаннан кейін екі жылға дейін немесе ол аяқталғаннан кейін 11 күнге дейін контрацепцияның тиімді әдістерін пайдалануы тиіс.

Пациенттерге етеккірдің кідіруі басталғанда немесе жүктіліктің басталуын болжауға басқа себеп болса, олар дереу дәрігерге хабарлап, жүктілік бойынша тест өткізуі керек; егер жүктілік бойынша тест нәтижесі оң болса, дәрігер пациентпен осы жүктіліктің ықтимал қауіптерін талқылауы керек. Төменде сипатталған етеккір кідірісінің алғашқы белгілерінде препаратты организмнен шығару емшарасының көмегімен қандағы лефлуномидтің белсенді метаболиті концентрациясының жылдам төмендеуі оның шаранаға әсер ету қаупін азайтуы мүмкін.

Лефлуномид қабылдайтын және жүкті болғысы келетін әйелдерде шарананың А771726 уытты концентрациясына (мақсатты концентрациясы 0,02 мг/л-ден төмен) ұшырамайтынын растау мақсатында төменде көрсетілген емшаралардың бірін жүргізу ұсынылады.

Күту кезеңі

Лефлуномидті ұзақ уақыт қабылдаған кезде қан плазмасындағы А771726 концентрациясы 0,02 мг/л-ден жоғары болады деп күтуге болады. Концентрацияның 0,02 мг/л-ден төмен төмендеуі лефлуномид қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2 жылдан кейін күтіледі.

Қан плазмасындағы А771726 концентрациясын алғашқы өлшеу екі жылдық күту кезеңі өткеннен кейін жүргізіледі. Осыдан кейін қан плазмасындағы А771726 концентрациясын кем дегенде 14 күннен соң қайта өлшеу керек. Егер екі жағдайда да концентрация мәні 0,02 мг/л-ден төмен болса, тератогендік қауіп күтілмейді.

«Шайылу» емшарасы

Лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 11 күн бойы тәулігіне 3 рет 8 г дозада колестирамин қабылдау керек. Альтернативті нұсқа ретінде белсендірілген көмір ұнтағын 11 күн ішінде күніне 4 рет 50 г дозада қолдануға болады.

Кейіннен, таңдалған «шайылу» емшарасына қарамастан, қан плазмасындағы А771726 концентрациясын кемінде 14 күн аралықпен екі жеке зерттеуде бағалау керек; сондай-ақ қан плазмасындағы концентрация алғаш рет 0,02 мг/л төмен деңгейде тіркелген сәттен бастап ұрықтандыру сәтіне дейін ұзақтығы бір жарым айды құрауы тиіс күту кезеңін сақтау қажет.

Бала туу жасындағы әйелдерге жүкті болуға тырысудан бұрын лефлуномидпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 2 жыл өтуі керек екендігі туралы хабарлау қажет. Егер сенімді контрацепция кезінде екі жылдық күту кезеңі қолайсыз деп есептелсе, профилактикалық мақсатта «шайылу» емшарасын жүргізу орынды болуы мүмкін.

Колестирамин де, белсендірілген көмір де эстрогендер мен прогестогендердің сіңуіне әсер етуі мүмкін, сондықтан «шайылу» емшарасы кезінде оральді ұрықтандыруға қарсы дәрілерді қолданған кезде сенімді контрацепция қамтамасыз етілмеуі мүмкін. Мұндай жағдайларда контрацепцияның альтернативті әдістерін қолдану ұсынылады.

Лактация

Багеда препаратын әйелдерде емізу кезеңінде қолдануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Дәрілік затты қолдану аясында бас айналуы сияқты жағымсыз реакциялар туындаған кезде пациенттерде көңіл қою қабілеті және реакция жылдамдығы бұзылуы мүмкін. Мұндай жағдайларда пациенттер автокөлік жүргізуден немесе механизмдерді басқарудан бас тартуы керек.

Дозалау режимі

Багеда препаратымен емді ревматоидты артрит пен псориаздық артритті емдеуде тәжірибесі бар мамандар тағайындауы және жүргізуі тиіс.

Қандағы аланинаминотрансфераза (АЛТ) немесе сарысулық глутамат-пируват-трансфераза (СГПТ) деңгейлерін бір мезгілде және бірдей жиілікпен бақылау және лейкоциттік формуланы және тромбоциттер санын анықтауды қоса, қанның толық талдауын жүргізу қажет: препаратпен емдеуді бастар алдында, емдеудің алғашқы алты айы ішінде екі апта сайын және кейіннен 8 апта сайын.

Ревматоидты артрит

Емдеу, әдетте, тәулігіне бір рет 3 күн бойы 100 мг лефлуномидтің жүктеме дозасын қолданудан басталады. Жүктеме дозаны жіберіп алған жағдайда жағымсыз реакциялардың туындау қаупі төмендеуі мүмкін.

Ұсынылған демеуші доза аурудың ауырлық дәрежесіне (белсенділігіне) байланысты тәулігіне бір рет 10 мг-ден 20 мг дейін лефлуномидті құрайды.

Псориаздық артрит

Емдеуді 100 мг лефлуномидтің жүктеме дозасын тәулігіне бір рет 3 күн бойы қолданудан бастайды.

Ұсынылған демеуші доза тәулігіне бір рет 20 мг лефлуномидті құрайды.

Терапиялық әсер әдетте 4-6 аптадан соң байқалады және әрі қарай 4-6 айға дейін артуы мүмкін.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігі ауырлығы жеңіл дәрежедегі пациенттерде дозаны түзету талап етілмейді.

Егде жастағы пациенттер

65 жастан асқан пациенттерде дозаны түзету талап етілмейді.

Балалар

Багеда препаратын қолдану 18 жасқа дейінгі балаларда ұсынылмайды, өйткені оның тиімділігі мен қауіпсіздігі ювенильді ревматоидты артрит үшін анықталмаған.

Енгізу жолы және тәсілі

Таблеткаларды ішке қабылдайды, оларды тұтастай жұтып, жеткілікті сұйықтықпен ішу керек. Препаратты тамақпен бірге қабылдаған кезде лефлуномидтің сіңу дәрежесі өзгермейді.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары

Дәрілік затты ұсынылған тәуліктік дозадан бес есеге дейінгі дозаларда қабылдаған пациенттерде лефлуномидтің созылмалы артық дозалануы туралы хабарламалар, сондай-ақ ересектер мен балаларда жедел артық дозалануы туралы хабарламалар бар. Көп жағдайда артық дозаланғанда жағымсыз реакциялардың дамуы туралы хабарланған жоқ. Байқалған жағымсыз реакциялар лефлуномидтің қауіпсіздік бейініне сәйкес келді: іш ауыруы, жүрек айнуы, диарея, қандағы бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, анемия, лейкопения, қышыну және бөртпе.

Емі

Артық дозаланғанда немесе уытты реакциялар дамыған жағдайда дәрілік заттың организмнен шығарылуын жеделдету үшін колестирамин немесе белсендірілген көмірді пайдалану ұсынылады.

Үш дені сау еріктіде 24 сағат ішінде тәулігіне 3 рет 8 г дозада колестираминді пероральді қабылдау кезінде қан плазмасындағы А771726 концентрациясы 24 сағат ішінде шамамен 40%-ға және 48 сағат ішінде 49-65%-ға төмендеді.

24 сағат бойы 6 сағат сайын 50 г дозада белсендірілген көмірді (ұнтақтан дайындалған суспензия) пероральді қабылдау немесе назогастральді зонд арқылы енгізу кезінде қан плазмасындағы А771726 белсенді метаболитінің концентрациясы 24 сағат ішінде 37%-ға және 48 сағат ішінде 48%-ға төмендеді.

Жоғарыда көрсетілген «шайылу» емшарасын клиникалық көрсетілімдер бойынша қайта жүргізуге болады.

Гемодиализді және тұрақты амбулаториялық перитонеальді диализді пайдалана отырып жүргізілген зерттеулер нәтижелері лефлуномидтің негізгі метаболиті А771726 диализ арқылы шығарылмайтындығын көрсетеді.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Егер сізде препаратты қабылдау туралы қосымша сұрақтар туындаса, дәрігерге қаралыңыз.

10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Жарықтан қорғалған жерде, 25 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!