Актобе қаласындағы Ципролет Таблеткалары 500 Мг №10 | Редди'с Лабораторис Лтд

Ципрофлоксацинге сезімтал микроорганизмдер туғызған асқынып кетпеген және асқынып кеткен инфекциялар:

Ересектер

- ЛОР-мүшелер инфекциялары (ортаңғы отит, оның ішінде созылмалы іріңді ортаңғы отит, гайморит, фронтит, мастоидит, тонзиллит)

- сыртқы қатерлі отит

- Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus spp., Esherichia coli, Pseudomonas spp., Haemophilus spp., Branhamella spp., Legionella spp., Staphylococcus spp. грам-теріс бактериялары туғызған төменгі тыныс жолдарының инфекциялары (өкпенің созылмалы обструкциялық ауруының, муковисцидоз кезіндегі немесе бронхоэктаздар кезіндегі бронх-өкпе инфекциясының өршуі, пневмония)

- созылмалы синуситтің, әсіресе, грам-теріс бактериялар туғызған жедел өршуі

- несеп шығару жолдарының инфекциялары (гонококк туғызған уретрит және цервицит, оның ішінде грам-теріс бактериялар туғызған)

- Neisseria gonorrhoeae туғызған жыныс жолымен берілетін инфекциялар (соз, жұмсақ шанкр, урогениталий хламидиозы)

- эпидимит-орхит, оның ішінде Neisseria gonorrhoeae туғызған жағдайлар

- әйелдерде кіші жамбас ағзаларының қабынуы (кіші жамбастың қабыну аурулары), Neisseria gonorrhoeae туғызған жағдайларды қоса

- құрсақ қуысының инфекциялары (АІЖ немесе өт шығару жолдарының бактериялық инфекциялары, перитонит)

- терінің, жұмсақ тіндердің инфекциялары

- септицемия, бактериемия, инфекциялар немесе иммунитеті әлсіреген пациенттердегі инфекциялар профилактикасы (мысалы, иммунодепрессанттар қабылдап жүрген немесе нейропения бар пациенттерде)

- инвазиялық инфекциялар профилактикасы, Neisseria meningitides туғызған жағдайларды қоса

- сібір ойық жарасының өкпедегі түрінің (Bacillus anthracis инфекциясын жұқтырған) профилактикасы және емдеу

- сүйектер мен буындар инфекциялары

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар және жасөспірімдер

- муковисцидоз бар 6 жастан үлкен балаларда Pseudomonas aeruginosa туғызған асқынуларды емдеуде

- несеп жолдарының күрделі инфекциялары және пиелонефрит

- сібір ойық жарасының (Bacillus anthracis инфекциясын жұқтырған) өкпедегі түрінің профилактикасы және емдеу

Ципролетті, бұл қажет болып саналған жағдайларда, балалар мен жасөспірімдердегі ауыр инфекцияларды емдеуге де қолдануға болады.

Емдеуді балалар мен жасөспірімдердегі кисталық фиброз және/немесе ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігер ғана бастауы тиіс.

- ципрофлоксацинге, фторхинолондар тобының басқа препараттарына немесе препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- эпилепсия

- анамнездегі антибиотиктермен емдеуден кейінгі сіңірлер зақымдануы

- глюкoза-6-фосфатдeгидpoгeназа тапшылығы

- жалған жарғақшалы колит

- ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде қолдану

- ауыр инфекцияларды және грам-оң әрі анаэробты бактериялар туғызған инфекцияларды емдеу үшін монотерапияда

- жүктілік және лактация кезеңі

- 6 жасқа дейінгі балаларға

Фторхинолонды антибиотиктер қолданылмауы тиіс:

  - ауыр емес немесе бактерияға қарсы ем жүргізусіз басуға болатын инфекцияларды (мысалы, ауыз-жұтқыншақ инфекцияларын) емдеуде;

 - бактериялық емес инфекцияларды, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдеуде;

  - саяхатшылар диареясын немесе төменгі несеп жолдарының қайталамалы инфекцияларын (қуық шегінен тыс таралмайтын инфекциялар) болдырмау үшін;

 - егер басқа әдетте ұсынылатын бактерияға қарсы дәрілерді пайдалану мүмкін болмаса, орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін.

Фторхинолонды антибиотиктерді, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде; жүйелі кортикостероидтармен ем алып жүрген пациенттерде; ағзаларды трансплантациялаудан кейінгі пациенттерде ерекше сақтықпен пайдалану керек. Бұл науқастарда фторхинолон және хинолон антибиотиктерімен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін сіңірдің зақымдану қаупі жоғары.

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Арнайы талаптар жоқ.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксацин QT аралығын ұзартатын препараттарды (аритмияға қарсы IA, III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілік заттар) қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Ципрофлоксацинді диданозинмен бір мезгілде қолданғанда диданозин құрамындағы алюминий және магний тұздарымен ципрофлоксацин кешендерінің түзілуі салдарынан ципрофлоксацин сіңуі төмендейді.

Варфаринмен бір мезгілде қолданғанда қан кетудің даму қаупі артады.

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде қабылдау оның антикоагулянттық әсерін арттыруы мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, жас шамасына және пациенттің жалпы статусына қарай ципрофлоксациннің халықаралық қалыптасқан қатынастың артуына үлесін бағалауды қиындататындай әртүрлі болуы мүмкін. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) қатарлас қабылдау кезінде және одан кейін тез арада жиі ХҚҚ тексерілу керек.

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдау қан плазмасында теофиллин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, Р450 цитрохромы байланысатын бөліктердегі бәсекелі тежеліс есебінен, бұл теофиллиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруына және теофиллинмен байланысты уытты әсердің даму қаупінің артуына алып келеді.

Хелаттау кешенінің түзілуі

Ципрофлоксацин (пероральді) және құрамында катион бар мультивалентті дәрілер мен минералды қоспаларды (мысалы, кальций, магний, алюминий, темір), фосфат байланыстыратын полимерлі препараттарды (мысалы, севеламер немесе лантан карбонаты), сукральфат немесе антацидтер және құрамында магний, алюминий немесе кальций бар жоғары буферлі дәрілерді (диданозин таблеткалары) бір мезгілде қолдану ципрофлоксацин сіңуін төмендетеді. Демек, ципрофлоксацинді препаратты қолдану алдында 1-2 сағат бұрын немесе одан кейін кемінде 4 сағаттан соң қабылдау керек. Шектеу Н2 рецепторының блокаторлары класына жататын антацидтерге қолданылмайды.

Тағам және сүт өнімдері

Диеталық кальций тағамның бір бөлігі ретінде сіңуіне болымсыз әсер етеді. Алайда, ципрофлоксацин сіңуінің төмендеуі мүмкіндігіне байланысты, ципрофлоксацинмен тек сүт өнімдерін немесе тек минералмен құнарланған сусындарды (сүт, йогурт, кальциймен байытылған апельсин шырыны) бірге қабылдамау керек.

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйрекпен бөлінуін кедергілейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге қолдану қан сарысуында ципрофлоксацин концентрациясын арттырады.

Метоклорпамид ципрофлоксациннің (ішке) сіңуін күшейтіп, қан плазмасында ең жоғары концентрацияларына жетуге дейінгі уақыттың қысқаруына алып келеді. Ципрофлоксацин биожетімділігіне ешқандай әсері байқалмады.

Ципрофлоксацин мен құрамында омепразол бар дәрілік препараттарды бірге қабылдау ципрофлоксациннің қан плазмасында ең жоғары концентрацияларының (Cmax) және қисық астындағы ауданының (AUC) аздап төмендеуіне әкеледі.

Тизанидин ципрофлоксацинмен бірге қолданылмауы тиіс.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану метотрексаттың бүйрек өзекшелік тасымалдануын кедергілеуі мүмкін, оның қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің жоғарылауына және метотрексатпен байланысты уытты реакциялар қаупінің артуына алып келуі ықтимал.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацинді кофеинмен немесе пентоксифилинмен (окспентифилин) бір мезгілде қолданғанда ксантин туындыларының сарысулық концентрациялары жоғарылайды.

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде қабылдау сарысуда фенитоин деңгейлерінің жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттар бір мезгілде қолданылғанда сарысулық креатинин концентрацияларының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан, осы пациенттерде сарысулық креатинин концентрацияларын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

Ропиниролды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану ропиниролдың ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданының, тиісінше, 60% және 84% ұлғаюына алып келеді. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлерін мониторингтеу және дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Құрамында лидокаин бар дәрілік препараттарды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22% төмендетеді. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы екеніне қарамастан, ципрофлоксацинмен болжамды әсері бірге қолдану кезінде болуы мүмкін жағымсыз әсерлермен байланысты.

250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы клозапинмен бірге қолданғанда клозапин мен N-десметиклозапиннің сарысулық концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау жүргізу және клозапин дозаларын тиісінше түзету ұсынылады.

Дені сау субъектілерде силденафилдің қан плазмасындағы ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданы 500 мг ципрофлоксацинмен бірге 50 мг мөлшерін ішке қабылдаудан кейін шамамен 2 есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацин силденафилмен бірге тағайындалғанда, қауіптері мен пайдасын ескере отырып, сақ болу керек.

CYP450 1A2 изоферментінің тежегіші агомелатин метаболизмін едәуір бәсеңдетіп, агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP450 1A2 орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесу мүмкіндігі туралы ешқандай клиникалық деректер болмауына қарамастан, бірге қолдану кезінде осыған ұқсас әсерлерін күтуге болады.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану қандағы золпидем деңгейлерін арттыруы мүмкін, сондықтан бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендер туғызған аралас инфекциялар

Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді сай келетін бактерияға қарсы басқа дәрілермен бір мезгілде енгізу қажет.

Жыныс жолдарының инфекциясы

Гонококк уретритін, цервицит, орхоэпидидимит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторохинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae туғызуы мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацин гонококк уретритін немесе цервицитті емдеу үшін тек ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдарының бар екені жоққа шығарылған жағдайда ғана тағайындалу керек. Орхоэпидидимит пен кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын емдеу үшін ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдары қосылмайтын клиникалық оқиғаларды қоспағанда, бактерияға қарсы басқа препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде ципрофлоксацинмен эмпирикалық емдеуді қарастыру керек. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару болмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциясы

Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларымен байланысты ең көп таралған патоген Escherichia coli төзімділігі Еуропалық Одақтың түрлі елдерінде өзгеріп отырады. Емдеуді тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралымын ескеруге кеңес беріледі.

Ципрофлоксациннің әйелдерде климакс алдындағы кезеңдегі асқынбаған цистит кезінде қолдануға болатын бір реттік дозасының, ұзаққа созылатын емдеуге қарағанда, аз тиімділікпен астасуы күтіледі. Оны фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігі дәрежесінің артуына қатысты тіптен ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы деректер шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі тиісті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.

Сүйектер және буындар инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде қолдану керек.

Стрептококк инфекциясы

Ципрофлоксацин, тиімділігінің жеткіліксіз екеніне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі

Дәрігер сібір ойық жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.

Балалар және жасөспірімдер

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асырған жөн.

Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде муковисцидозды және (немесе) ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс. Буындармен және (немесе) айналасындағы тінмен байланысты болуы мүмкін жағымсыз әсерлеріне орай емдеуді тек пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.

Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

P.aeruginosa туғызған кисталық фиброздың өкпедегі өршуінен зардап шегіп жүрген науқас балалар (5-17 жас) үшін;

Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болу мүмкіндігі себепті, емдеуді тек мұқият бағалаудан және дәрігер нұсқауынан кейін бастау керек.

Несеп шығару жолдарының асқынып кеткен инфекциялары және пиелонефрит

1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдерде басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы ретте емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай басқа инфекциялар болғанда немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін, басқа емдеуді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтай алады.

Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Тиісінше, осындай инфекциялар бар пациенттерді емдеуге сақтықпен келу керек.

Аса жоғары сезімталдық

Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар бір реттік дозадан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.

Қаңқа-бұлшықет жүйесі

Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары бар пациенттерге қолдануға болмайды. Осыған қарамастан, өте сирек жағдайларда қоздырғыштың микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда – стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацин қолданылуын ақтаса, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.

Ципрофлоксацинді қолданғанда емдеудің алғашқы 48 сағатында тендинит немесе сіңірдің (әсіресе, ахилл сіңірінің) кейде екі жақты үзілуі туындауы мүмкін. Тендинопатия қаупі егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болуы мүмкін.

Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолға тыныштық болуын қамтамасыз ету керек.

Ципрофлоксацин гравис миастениясы бар пациенттерде абайлап қолданылады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.

Көру бұзылулары

Көрудің нашарлауында немесе көзге қандай да бір әсері туындағанда дереу окулист-дәрігерге қаралу керек.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қатты түсетін күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.

Орталық жүйке жүйесі

Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысуларға түрткі болатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделді. Құрысулардың туындау мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин абайлап қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке талпынумен аяқталатын суицидтік әрекеттер/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек.

Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, ашытуды сезіну, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде).

Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауырсыну, ашытуды сезіну, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:

- QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы;

- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану;

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия);

- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия). Егде жастағы пациенттер және әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.

Аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе, егде жастағы пациенттерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ қолқалық және митральді клапан ригургитациясының жоғары қаупі хабарланды. Фторхинолондарды қабылдау кезінде кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған) аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитацияcы/жеткіліксіздігі жағдайлары тіркелген.

Демек, фторхинолондарды жүрек клапандарының аневризмасына немесе туа біткен ақауына қатысты отбасылық анамнезі ауырлап кеткен пациенттерде, аневризма және/немесе қолқа қатпарлануы әлде анамнезінде жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ басқа да қауіп факторлары немесе бейімдейтін жай-күйлері болғанда пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

екі жағдайда да аневризмада және қолқаның қатпарлануында, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тін тарапынан бұзылулар), сонымен қатар

аневризмада және қолқа қатпарлануында (мысалы, Такаясу артерииті немесе алып жасушалы артериит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ

жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ үзілу қаупі артуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге кідіріссіз көмек алу үшін дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгінуге кеңес беру керек.

Асқазан-ішек жолы

Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диарея туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет. Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.

Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы мәлімделді. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішу және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ципрофлоксацин организмнен негізінен бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың көбеюін болдырмау мақсатында бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.

Гепатобилиарлы жүйе

Ципрофлоксацин қолдану кезінде пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) пайда болған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацин қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар мәлімделді. Ықтималды пайдасы зор қаупінен артық болатын жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек. Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.

Төзімділік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін. Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінен болатын белгілі бір қауіп бар.

Р450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде тағайындау қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері

Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosis үшін сеппе нәтижелеріне in vitro ықпал етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.

Дисгликемия

Басқа хинолондар жағдайындағы сияқты, пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламидпен) немесе инсулинмен қатар ем алып жүрген қант диабеті бар пациенттерде жиірек кездесетін қандағы глюкоза концентрациясының, оның ішінде гипогликемия мен гипергликемияның өзгеру жағдайлары тіркелді. Гипогликемиялық кома жағдайлары жөнінде мәлімделді. Қант диабетімен пациенттердің бәрінде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият қадағалауға кеңес беріледі.

Жүктілік

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдану жөніндегі деректер мальформациялар немесе фето/неонатальді уыттылық дамуы болмағанын көріністейді. Алдын ала сақтану шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Бала емізу

Ципрофлоксацин ана сүтіне өтеді. Жаңа туған нәрестелерде буын шеміршектерінің ықтималды зақымдану қаупі себебінен бала емізу кезінде ципрофлоксацин қолдануға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацин бас айналуын және жарыққа реакцияның жоғарылауын туғызуы мүмкін, көліктерді басқару кезінде зейін қою қабілеті және психомоторлық реакциялар шапшаңдығы төмендейді.

Арнайы талаптар жоқ.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Ципрофлоксацин QT аралығын ұзартатын препараттарды (аритмияға қарсы IA, III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілік заттар) қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Ципрофлоксацинді диданозинмен бір мезгілде қолданғанда диданозин құрамындағы алюминий және магний тұздарымен ципрофлоксацин кешендерінің түзілуі салдарынан ципрофлоксацин сіңуі төмендейді.

Варфаринмен бір мезгілде қолданғанда қан кетудің даму қаупі артады.

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде қабылдау оның антикоагулянттық әсерін арттыруы мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, жас шамасына және пациенттің жалпы статусына қарай ципрофлоксациннің халықаралық қалыптасқан қатынастың артуына үлесін бағалауды қиындататындай әртүрлі болуы мүмкін. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) қатарлас қабылдау кезінде және одан кейін тез арада жиі ХҚҚ тексерілу керек.

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдау қан плазмасында теофиллин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, Р450 цитрохромы байланысатын бөліктердегі бәсекелі тежеліс есебінен, бұл теофиллиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруына және теофиллинмен байланысты уытты әсердің даму қаупінің артуына алып келеді.

Хелаттау кешенінің түзілуі

Ципрофлоксацин (пероральді) және құрамында катион бар мультивалентті дәрілер мен минералды қоспаларды (мысалы, кальций, магний, алюминий, темір), фосфат байланыстыратын полимерлі препараттарды (мысалы, севеламер немесе лантан карбонаты), сукральфат немесе антацидтер және құрамында магний, алюминий немесе кальций бар жоғары буферлі дәрілерді (диданозин таблеткалары) бір мезгілде қолдану ципрофлоксацин сіңуін төмендетеді. Демек, ципрофлоксацинді препаратты қолдану алдында 1-2 сағат бұрын немесе одан кейін кемінде 4 сағаттан соң қабылдау керек. Шектеу Н2 рецепторының блокаторлары класына жататын антацидтерге қолданылмайды.

Тағам және сүт өнімдері

Диеталық кальций тағамның бір бөлігі ретінде сіңуіне болымсыз әсер етеді. Алайда, ципрофлоксацин сіңуінің төмендеуі мүмкіндігіне байланысты, ципрофлоксацинмен тек сүт өнімдерін немесе тек минералмен құнарланған сусындарды (сүт, йогурт, кальциймен байытылған апельсин шырыны) бірге қабылдамау керек.

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйрекпен бөлінуін кедергілейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге қолдану қан сарысуында ципрофлоксацин концентрациясын арттырады.

Метоклорпамид ципрофлоксациннің (ішке) сіңуін күшейтіп, қан плазмасында ең жоғары концентрацияларына жетуге дейінгі уақыттың қысқаруына алып келеді. Ципрофлоксацин биожетімділігіне ешқандай әсері байқалмады.

Ципрофлоксацин мен құрамында омепразол бар дәрілік препараттарды бірге қабылдау ципрофлоксациннің қан плазмасында ең жоғары концентрацияларының (Cmax) және қисық астындағы ауданының (AUC) аздап төмендеуіне әкеледі.

Тизанидин ципрофлоксацинмен бірге қолданылмауы тиіс.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану метотрексаттың бүйрек өзекшелік тасымалдануын кедергілеуі мүмкін, оның қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің жоғарылауына және метотрексатпен байланысты уытты реакциялар қаупінің артуына алып келуі ықтимал.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацинді кофеинмен немесе пентоксифилинмен (окспентифилин) бір мезгілде қолданғанда ксантин туындыларының сарысулық концентрациялары жоғарылайды.

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде қабылдау сарысуда фенитоин деңгейлерінің жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттар бір мезгілде қолданылғанда сарысулық креатинин концентрацияларының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан, осы пациенттерде сарысулық креатинин концентрацияларын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

Ропиниролды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану ропиниролдың ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданының, тиісінше, 60% және 84% ұлғаюына алып келеді. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлерін мониторингтеу және дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Құрамында лидокаин бар дәрілік препараттарды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22% төмендетеді. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы екеніне қарамастан, ципрофлоксацинмен болжамды әсері бірге қолдану кезінде болуы мүмкін жағымсыз әсерлермен байланысты.

250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы клозапинмен бірге қолданғанда клозапин мен N-десметиклозапиннің сарысулық концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау жүргізу және клозапин дозаларын тиісінше түзету ұсынылады.

Дені сау субъектілерде силденафилдің қан плазмасындағы ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданы 500 мг ципрофлоксацинмен бірге 50 мг мөлшерін ішке қабылдаудан кейін шамамен 2 есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацин силденафилмен бірге тағайындалғанда, қауіптері мен пайдасын ескере отырып, сақ болу керек.

CYP450 1A2 изоферментінің тежегіші агомелатин метаболизмін едәуір бәсеңдетіп, агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP450 1A2 орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесу мүмкіндігі туралы ешқандай клиникалық деректер болмауына қарамастан, бірге қолдану кезінде осыған ұқсас әсерлерін күтуге болады.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану қандағы золпидем деңгейлерін арттыруы мүмкін, сондықтан бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендер туғызған аралас инфекциялар

Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді сай келетін бактерияға қарсы басқа дәрілермен бір мезгілде енгізу қажет.

Жыныс жолдарының инфекциясы

Гонококк уретритін, цервицит, орхоэпидидимит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторохинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae туғызуы мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацин гонококк уретритін немесе цервицитті емдеу үшін тек ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдарының бар екені жоққа шығарылған жағдайда ғана тағайындалу керек. Орхоэпидидимит пен кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын емдеу үшін ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдары қосылмайтын клиникалық оқиғаларды қоспағанда, бактерияға қарсы басқа препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде ципрофлоксацинмен эмпирикалық емдеуді қарастыру керек. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару болмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциясы

Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларымен байланысты ең көп таралған патоген Escherichia coli төзімділігі Еуропалық Одақтың түрлі елдерінде өзгеріп отырады. Емдеуді тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралымын ескеруге кеңес беріледі.

Ципрофлоксациннің әйелдерде климакс алдындағы кезеңдегі асқынбаған цистит кезінде қолдануға болатын бір реттік дозасының, ұзаққа созылатын емдеуге қарағанда, аз тиімділікпен астасуы күтіледі. Оны фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігі дәрежесінің артуына қатысты тіптен ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы деректер шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі тиісті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.

Сүйектер және буындар инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде қолдану керек.

Стрептококк инфекциясы

Ципрофлоксацин, тиімділігінің жеткіліксіз екеніне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі

Дәрігер сібір ойық жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.

Балалар және жасөспірімдер

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асырған жөн.

Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде муковисцидозды және (немесе) ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс. Буындармен және (немесе) айналасындағы тінмен байланысты болуы мүмкін жағымсыз әсерлеріне орай емдеуді тек пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.

Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

P.aeruginosa туғызған кисталық фиброздың өкпедегі өршуінен зардап шегіп жүрген науқас балалар (5-17 жас) үшін;

Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болу мүмкіндігі себепті, емдеуді тек мұқият бағалаудан және дәрігер нұсқауынан кейін бастау керек.

Несеп шығару жолдарының асқынып кеткен инфекциялары және пиелонефрит

1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдерде басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы ретте емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай басқа инфекциялар болғанда немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін, басқа емдеуді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтай алады.

Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Тиісінше, осындай инфекциялар бар пациенттерді емдеуге сақтықпен келу керек.

Аса жоғары сезімталдық

Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар бір реттік дозадан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.

Қаңқа-бұлшықет жүйесі

Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары бар пациенттерге қолдануға болмайды. Осыған қарамастан, өте сирек жағдайларда қоздырғыштың микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда – стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацин қолданылуын ақтаса, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.

Ципрофлоксацинді қолданғанда емдеудің алғашқы 48 сағатында тендинит немесе сіңірдің (әсіресе, ахилл сіңірінің) кейде екі жақты үзілуі туындауы мүмкін. Тендинопатия қаупі егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болуы мүмкін.

Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолға тыныштық болуын қамтамасыз ету керек.

Ципрофлоксацин гравис миастениясы бар пациенттерде абайлап қолданылады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.

Көру бұзылулары

Көрудің нашарлауында немесе көзге қандай да бір әсері туындағанда дереу окулист-дәрігерге қаралу керек.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қатты түсетін күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.

Орталық жүйке жүйесі

Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысуларға түрткі болатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделді. Құрысулардың туындау мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин абайлап қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке талпынумен аяқталатын суицидтік әрекеттер/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек.

Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, ашытуды сезіну, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде).

Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауырсыну, ашытуды сезіну, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:

- QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы;

- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану;

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия);

- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия). Егде жастағы пациенттер және әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.

Аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе, егде жастағы пациенттерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ қолқалық және митральді клапан ригургитациясының жоғары қаупі хабарланды. Фторхинолондарды қабылдау кезінде кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған) аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитацияcы/жеткіліксіздігі жағдайлары тіркелген.

Демек, фторхинолондарды жүрек клапандарының аневризмасына немесе туа біткен ақауына қатысты отбасылық анамнезі ауырлап кеткен пациенттерде, аневризма және/немесе қолқа қатпарлануы әлде анамнезінде жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ басқа да қауіп факторлары немесе бейімдейтін жай-күйлері болғанда пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

екі жағдайда да аневризмада және қолқаның қатпарлануында, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тін тарапынан бұзылулар), сонымен қатар

аневризмада және қолқа қатпарлануында (мысалы, Такаясу артерииті немесе алып жасушалы артериит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ

жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ үзілу қаупі артуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге кідіріссіз көмек алу үшін дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгінуге кеңес беру керек.

Асқазан-ішек жолы

Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диарея туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет. Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.

Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы мәлімделді. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішу және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ципрофлоксацин организмнен негізінен бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың көбеюін болдырмау мақсатында бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.

Гепатобилиарлы жүйе

Ципрофлоксацин қолдану кезінде пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) пайда болған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацин қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар мәлімделді. Ықтималды пайдасы зор қаупінен артық болатын жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек. Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.

Төзімділік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін. Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінен болатын белгілі бір қауіп бар.

Р450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде тағайындау қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері

Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosis үшін сеппе нәтижелеріне in vitro ықпал етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.

Дисгликемия

Басқа хинолондар жағдайындағы сияқты, пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламидпен) немесе инсулинмен қатар ем алып жүрген қант диабеті бар пациенттерде жиірек кездесетін қандағы глюкоза концентрациясының, оның ішінде гипогликемия мен гипергликемияның өзгеру жағдайлары тіркелді. Гипогликемиялық кома жағдайлары жөнінде мәлімделді. Қант диабетімен пациенттердің бәрінде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият қадағалауға кеңес беріледі.

Жүктілік

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдану жөніндегі деректер мальформациялар немесе фето/неонатальді уыттылық дамуы болмағанын көріністейді. Алдын ала сақтану шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Бала емізу

Ципрофлоксацин ана сүтіне өтеді. Жаңа туған нәрестелерде буын шеміршектерінің ықтималды зақымдану қаупі себебінен бала емізу кезінде ципрофлоксацин қолдануға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацин бас айналуын және жарыққа реакцияның жоғарылауын туғызуы мүмкін, көліктерді басқару кезінде зейін қою қабілеті және психомоторлық реакциялар шапшаңдығы төмендейді.

Ципрофлоксацин QT аралығын ұзартатын препараттарды (аритмияға қарсы IA, III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, психозға қарсы дәрілік заттар) қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Ципрофлоксацинді диданозинмен бір мезгілде қолданғанда диданозин құрамындағы алюминий және магний тұздарымен ципрофлоксацин кешендерінің түзілуі салдарынан ципрофлоксацин сіңуі төмендейді.

Варфаринмен бір мезгілде қолданғанда қан кетудің даму қаупі артады.

Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен бір мезгілде қабылдау оның антикоагулянттық әсерін арттыруы мүмкін. Қауіп негізгі инфекцияға, жас шамасына және пациенттің жалпы статусына қарай ципрофлоксациннің халықаралық қалыптасқан қатынастың артуына үлесін бағалауды қиындататындай әртүрлі болуы мүмкін. Ципрофлоксацинді К дәрумені антагонисімен (мысалы, варфарин, аценокумарол, фенпрокумон немесе флуиндион) қатарлас қабылдау кезінде және одан кейін тез арада жиі ХҚҚ тексерілу керек.

Ципрофлоксацин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдау қан плазмасында теофиллин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, Р450 цитрохромы байланысатын бөліктердегі бәсекелі тежеліс есебінен, бұл теофиллиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзаруына және теофиллинмен байланысты уытты әсердің даму қаупінің артуына алып келеді.

Хелаттау кешенінің түзілуі

Ципрофлоксацин (пероральді) және құрамында катион бар мультивалентті дәрілер мен минералды қоспаларды (мысалы, кальций, магний, алюминий, темір), фосфат байланыстыратын полимерлі препараттарды (мысалы, севеламер немесе лантан карбонаты), сукральфат немесе антацидтер және құрамында магний, алюминий немесе кальций бар жоғары буферлі дәрілерді (диданозин таблеткалары) бір мезгілде қолдану ципрофлоксацин сіңуін төмендетеді. Демек, ципрофлоксацинді препаратты қолдану алдында 1-2 сағат бұрын немесе одан кейін кемінде 4 сағаттан соң қабылдау керек. Шектеу Н2 рецепторының блокаторлары класына жататын антацидтерге қолданылмайды.

Тағам және сүт өнімдері

Диеталық кальций тағамның бір бөлігі ретінде сіңуіне болымсыз әсер етеді. Алайда, ципрофлоксацин сіңуінің төмендеуі мүмкіндігіне байланысты, ципрофлоксацинмен тек сүт өнімдерін немесе тек минералмен құнарланған сусындарды (сүт, йогурт, кальциймен байытылған апельсин шырыны) бірге қабылдамау керек.

Пробенецид ципрофлоксациннің бүйрекпен бөлінуін кедергілейді. Пробенецид пен ципрофлоксацинді бірге қолдану қан сарысуында ципрофлоксацин концентрациясын арттырады.

Метоклорпамид ципрофлоксациннің (ішке) сіңуін күшейтіп, қан плазмасында ең жоғары концентрацияларына жетуге дейінгі уақыттың қысқаруына алып келеді. Ципрофлоксацин биожетімділігіне ешқандай әсері байқалмады.

Ципрофлоксацин мен құрамында омепразол бар дәрілік препараттарды бірге қабылдау ципрофлоксациннің қан плазмасында ең жоғары концентрацияларының (Cmax) және қисық астындағы ауданының (AUC) аздап төмендеуіне әкеледі.

Тизанидин ципрофлоксацинмен бірге қолданылмауы тиіс.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану метотрексаттың бүйрек өзекшелік тасымалдануын кедергілеуі мүмкін, оның қан плазмасында метотрексат деңгейлерінің жоғарылауына және метотрексатпен байланысты уытты реакциялар қаупінің артуына алып келуі ықтимал.

Ксантиннің басқа туындылары

Ципрофлоксацинді кофеинмен немесе пентоксифилинмен (окспентифилин) бір мезгілде қолданғанда ксантин туындыларының сарысулық концентрациялары жоғарылайды.

Ципрофлоксацин мен фенитоинді бір мезгілде қабылдау сарысуда фенитоин деңгейлерінің жоғарылауына немесе төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Ципрофлоксацин мен құрамында циклоспорин бар дәрілік препараттар бір мезгілде қолданылғанда сарысулық креатинин концентрацияларының уақытша жоғарылауы байқалды. Сондықтан, осы пациенттерде сарысулық креатинин концентрацияларын жиі (аптасына екі рет) бақылап отыру қажет.

Ропиниролды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану ропиниролдың ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданының, тиісінше, 60% және 84% ұлғаюына алып келеді. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада ропиниролмен байланысты жағымсыз әсерлерін мониторингтеу және дозасын тиісінше түзету ұсынылады.

Құрамында лидокаин бар дәрілік препараттарды CYP450 1А2 изоферментінің орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен пайдалану венаішілік лидокаин клиренсін 22% төмендетеді. Лидокаинмен емдеудің жағымдылығы жақсы екеніне қарамастан, ципрофлоксацинмен болжамды әсері бірге қолдану кезінде болуы мүмкін жағымсыз әсерлермен байланысты.

250 мг ципрофлоксацинді 7 күн бойы клозапинмен бірге қолданғанда клозапин мен N-десметиклозапиннің сарысулық концентрациялары, тиісінше, 29% және 31% жоғарылады. Ципрофлоксацинмен біріктіру кезінде және одан кейін тез арада клиникалық қадағалау жүргізу және клозапин дозаларын тиісінше түзету ұсынылады.

Дені сау субъектілерде силденафилдің қан плазмасындағы ең жоғары концентрациялары мен қисық астындағы ауданы 500 мг ципрофлоксацинмен бірге 50 мг мөлшерін ішке қабылдаудан кейін шамамен 2 есе жоғарылады. Сондықтан ципрофлоксацин силденафилмен бірге тағайындалғанда, қауіптері мен пайдасын ескере отырып, сақ болу керек.

CYP450 1A2 изоферментінің тежегіші агомелатин метаболизмін едәуір бәсеңдетіп, агомелатин әсерінің 60 есе артуына алып келеді. CYP450 1A2 орташа тежегіші - ципрофлоксацинмен өзара әрекеттесу мүмкіндігі туралы ешқандай клиникалық деректер болмауына қарамастан, бірге қолдану кезінде осыған ұқсас әсерлерін күтуге болады.

Ципрофлоксацинді бірге қолдану қандағы золпидем деңгейлерін арттыруы мүмкін, сондықтан бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.

Арнайы сақтандырулар

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендер туғызған аралас инфекциялар

Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді сай келетін бактерияға қарсы басқа дәрілермен бір мезгілде енгізу қажет.

Жыныс жолдарының инфекциясы

Гонококк уретритін, цервицит, орхоэпидидимит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторохинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae туғызуы мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацин гонококк уретритін немесе цервицитті емдеу үшін тек ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдарының бар екені жоққа шығарылған жағдайда ғана тағайындалу керек. Орхоэпидидимит пен кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын емдеу үшін ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдары қосылмайтын клиникалық оқиғаларды қоспағанда, бактерияға қарсы басқа препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде ципрофлоксацинмен эмпирикалық емдеуді қарастыру керек. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару болмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциясы

Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларымен байланысты ең көп таралған патоген Escherichia coli төзімділігі Еуропалық Одақтың түрлі елдерінде өзгеріп отырады. Емдеуді тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралымын ескеруге кеңес беріледі.

Ципрофлоксациннің әйелдерде климакс алдындағы кезеңдегі асқынбаған цистит кезінде қолдануға болатын бір реттік дозасының, ұзаққа созылатын емдеуге қарағанда, аз тиімділікпен астасуы күтіледі. Оны фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігі дәрежесінің артуына қатысты тіптен ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы деректер шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі тиісті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.

Сүйектер және буындар инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде қолдану керек.

Стрептококк инфекциясы

Ципрофлоксацин, тиімділігінің жеткіліксіз екеніне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі

Дәрігер сібір ойық жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.

Балалар және жасөспірімдер

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асырған жөн.

Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде муковисцидозды және (немесе) ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс. Буындармен және (немесе) айналасындағы тінмен байланысты болуы мүмкін жағымсыз әсерлеріне орай емдеуді тек пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.

Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

P.aeruginosa туғызған кисталық фиброздың өкпедегі өршуінен зардап шегіп жүрген науқас балалар (5-17 жас) үшін;

Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болу мүмкіндігі себепті, емдеуді тек мұқият бағалаудан және дәрігер нұсқауынан кейін бастау керек.

Несеп шығару жолдарының асқынып кеткен инфекциялары және пиелонефрит

1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдерде басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы ретте емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай басқа инфекциялар болғанда немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін, басқа емдеуді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтай алады.

Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Тиісінше, осындай инфекциялар бар пациенттерді емдеуге сақтықпен келу керек.

Аса жоғары сезімталдық

Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар бір реттік дозадан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.

Қаңқа-бұлшықет жүйесі

Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары бар пациенттерге қолдануға болмайды. Осыған қарамастан, өте сирек жағдайларда қоздырғыштың микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда – стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацин қолданылуын ақтаса, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.

Ципрофлоксацинді қолданғанда емдеудің алғашқы 48 сағатында тендинит немесе сіңірдің (әсіресе, ахилл сіңірінің) кейде екі жақты үзілуі туындауы мүмкін. Тендинопатия қаупі егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болуы мүмкін.

Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолға тыныштық болуын қамтамасыз ету керек.

Ципрофлоксацин гравис миастениясы бар пациенттерде абайлап қолданылады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.

Көру бұзылулары

Көрудің нашарлауында немесе көзге қандай да бір әсері туындағанда дереу окулист-дәрігерге қаралу керек.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қатты түсетін күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.

Орталық жүйке жүйесі

Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысуларға түрткі болатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделді. Құрысулардың туындау мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин абайлап қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке талпынумен аяқталатын суицидтік әрекеттер/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек.

Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, ашытуды сезіну, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде).

Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауырсыну, ашытуды сезіну, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:

- QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы;

- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану;

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия);

- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия). Егде жастағы пациенттер және әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.

Аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе, егде жастағы пациенттерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ қолқалық және митральді клапан ригургитациясының жоғары қаупі хабарланды. Фторхинолондарды қабылдау кезінде кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған) аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитацияcы/жеткіліксіздігі жағдайлары тіркелген.

Демек, фторхинолондарды жүрек клапандарының аневризмасына немесе туа біткен ақауына қатысты отбасылық анамнезі ауырлап кеткен пациенттерде, аневризма және/немесе қолқа қатпарлануы әлде анамнезінде жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ басқа да қауіп факторлары немесе бейімдейтін жай-күйлері болғанда пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

екі жағдайда да аневризмада және қолқаның қатпарлануында, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тін тарапынан бұзылулар), сонымен қатар

аневризмада және қолқа қатпарлануында (мысалы, Такаясу артерииті немесе алып жасушалы артериит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ

жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ үзілу қаупі артуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге кідіріссіз көмек алу үшін дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгінуге кеңес беру керек.

Асқазан-ішек жолы

Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диарея туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет. Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.

Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы мәлімделді. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішу және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ципрофлоксацин организмнен негізінен бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың көбеюін болдырмау мақсатында бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.

Гепатобилиарлы жүйе

Ципрофлоксацин қолдану кезінде пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) пайда болған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацин қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар мәлімделді. Ықтималды пайдасы зор қаупінен артық болатын жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек. Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.

Төзімділік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін. Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінен болатын белгілі бір қауіп бар.

Р450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде тағайындау қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері

Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosis үшін сеппе нәтижелеріне in vitro ықпал етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.

Дисгликемия

Басқа хинолондар жағдайындағы сияқты, пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламидпен) немесе инсулинмен қатар ем алып жүрген қант диабеті бар пациенттерде жиірек кездесетін қандағы глюкоза концентрациясының, оның ішінде гипогликемия мен гипергликемияның өзгеру жағдайлары тіркелді. Гипогликемиялық кома жағдайлары жөнінде мәлімделді. Қант диабетімен пациенттердің бәрінде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият қадағалауға кеңес беріледі.

Жүктілік

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдану жөніндегі деректер мальформациялар немесе фето/неонатальді уыттылық дамуы болмағанын көріністейді. Алдын ала сақтану шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Бала емізу

Ципрофлоксацин ана сүтіне өтеді. Жаңа туған нәрестелерде буын шеміршектерінің ықтималды зақымдану қаупі себебінен бала емізу кезінде ципрофлоксацин қолдануға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацин бас айналуын және жарыққа реакцияның жоғарылауын туғызуы мүмкін, көліктерді басқару кезінде зейін қою қабілеті және психомоторлық реакциялар шапшаңдығы төмендейді.

Ауыр инфекциялар және грам-оң және анаэробты патогендер туғызған аралас инфекциялар

Ципрофлоксацинмен монотерапия ауыр инфекцияларды және грам-оң немесе анаэробты патогендер туғызуы мүмкін инфекцияларды емдеуге сай келмейді. Осындай инфекциялар кезінде ципрофлоксацинді сай келетін бактерияға қарсы басқа дәрілермен бір мезгілде енгізу қажет.

Жыныс жолдарының инфекциясы

Гонококк уретритін, цервицит, орхоэпидидимит және кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын фторохинолонға төзімді Neisseria gonorrhoeae туғызуы мүмкін. Сондықтан ципрофлоксацин гонококк уретритін немесе цервицитті емдеу үшін тек ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдарының бар екені жоққа шығарылған жағдайда ғана тағайындалу керек. Орхоэпидидимит пен кіші жамбас ағзаларының қабыну ауруларын емдеу үшін ципрофлоксацинге төзімді Neisseria gonorrhoeae штаммдары қосылмайтын клиникалық оқиғаларды қоспағанда, бактерияға қарсы басқа препаратпен (мысалы, цефалоспорин) біріктірілімде ципрофлоксацинмен эмпирикалық емдеуді қарастыру керек. Егер 3 күн емдеуден соң клиникалық жақсару болмаса, емді қайта қарау керек.

Несеп шығару жолдарының инфекциясы

Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларымен байланысты ең көп таралған патоген Escherichia coli төзімділігі Еуропалық Одақтың түрлі елдерінде өзгеріп отырады. Емдеуді тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігінің жергілікті таралымын ескеруге кеңес беріледі.

Ципрофлоксациннің әйелдерде климакс алдындағы кезеңдегі асқынбаған цистит кезінде қолдануға болатын бір реттік дозасының, ұзаққа созылатын емдеуге қарағанда, аз тиімділікпен астасуы күтіледі. Оны фторхинолондарға Escherichia coli төзімділігі дәрежесінің артуына қатысты тіптен ескеру керек.

Интраабдоминальді инфекциялар

Ципрофлоксациннің операциядан кейінгі интраабдоминальді инфекцияларды емдеу тиімділігі туралы деректер шектеулі.

Саяхатшылар диареясы

Ципрофлоксацинді таңдауда сапарлап барған елдердегі тиісті микроорганизмдердің ципрофлоксацинге төзімділігі туралы ақпаратты ескеру керек.

Сүйектер және буындар инфекциялары

Микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне қарай ципрофлоксацинді микробқа қарсы басқа препараттармен біріктірілімде қолдану керек.

Стрептококк инфекциясы

Ципрофлоксацин, тиімділігінің жеткіліксіз екеніне орай, стрептококк инфекцияларын емдеуге ұсынылмайды.

Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі

Дәрігер сібір ойық жарасын емдеудің ұлттық және/немесе халықаралық хаттамасына сәйкес әрекет етуі тиіс.

Балалар және жасөспірімдер

Ципрофлоксацинді балалар мен жасөспірімдерде қолдануды қолжетімді ресми нұсқауларға сәйкес жүзеге асырған жөн.

Ципрофлоксацинмен емдеуді балалар мен жасөспірімдерде муковисцидозды және (немесе) ауыр инфекцияларды емдеу тәжірибесі бар дәрігерлер ғана бастауы тиіс. Буындармен және (немесе) айналасындағы тінмен байланысты болуы мүмкін жағымсыз әсерлеріне орай емдеуді тек пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін бастау керек.

Кисталық фиброз кезіндегі бронх-өкпе инфекциялары

P.aeruginosa туғызған кисталық фиброздың өкпедегі өршуінен зардап шегіп жүрген науқас балалар (5-17 жас) үшін;

Буындар және/немесе айналасындағы тіндер тарапынан жағымсыз құбылыстардың болу мүмкіндігі себепті, емдеуді тек мұқият бағалаудан және дәрігер нұсқауынан кейін бастау керек.

Несеп шығару жолдарының асқынып кеткен инфекциялары және пиелонефрит

1-17 жас шамасындағы балалар мен жасөспірімдерде басқаша емдеу мүмкін болмағанда несеп шығару жолдарының инфекцияларын ципрофлоксацин қолданумен емдеу мүмкіндігін қарастыру керек, осы ретте емдеу микробиологиялық зерттеу нәтижелеріне негізделуі тиіс.

Басқа спецификалық ауыр инфекциялар

Микробиологиялық зерттеу нәтижелері бойынша, ресми нұсқауларға сай басқа инфекциялар болғанда немесе «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалаудан кейін, басқа емдеуді қолдануға болмағанда немесе жалпыға ортақ ем тиімсіз болып шыққанда ципрофлоксацин қолдану өзін-өзі ақтай алады.

Жоғарыда көрсетілгендерінен басқа, спецификалық ауыр инфекциялар жағдайында ципрофлоксацин қолдану клиникалық сынақтар барысында бағаланбаған, ал клиникалық тәжірибесі шектеулі. Тиісінше, осындай инфекциялар бар пациенттерді емдеуге сақтықпен келу керек.

Аса жоғары сезімталдық

Кейбір жағдайларда аса жоғары сезімталдық пен аллергиялық реакциялар, оның ішінде анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар бір реттік дозадан кейін туындауы және өмірге қатерлі болуы мүмкін. Ондай реакциялар туындағанда ципрофлоксацин қабылдауды тоқтату және талапқа сай медициналық ем жүргізу керек.

Қаңқа-бұлшықет жүйесі

Жалпы, ципрофлоксацинді анамнезінде сіңірлердің аурулары/хинолондар қолданумен байланысты бұзылыстары бар пациенттерге қолдануға болмайды. Осыған қарамастан, өте сирек жағдайларда қоздырғыштың микробиологиялық зерттеуінен және «пайда/қауіп» арақатынасын бағалаудан кейін осы пациенттерге жекелеген ауыр инфекциялық үдерістерді емдеу үшін, атап айтқанда – стандартты ем тиімсіз болған немесе бактериялық төзімділік болған жағдайда микробиологиялық зерттеулер нәтижелері ципрофлоксацин қолданылуын ақтаса, ципрофлоксацинді тағайындауға болады.

Ципрофлоксацинді қолданғанда емдеудің алғашқы 48 сағатында тендинит немесе сіңірдің (әсіресе, ахилл сіңірінің) кейде екі жақты үзілуі туындауы мүмкін. Тендинопатия қаупі егде жастағы пациенттерде немесе кортикостероидтарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жоғары болуы мүмкін.

Тендиниттің қандай да бір белгілері (мысалы, ауырсынулы ісіну, қабыну) туындағанда ципрофлоксацин қолдануды тоқтату керек. Зақымданған аяқ-қолға тыныштық болуын қамтамасыз ету керек.

Ципрофлоксацин гравис миастениясы бар пациенттерде абайлап қолданылады, өйткені симптомдар айқындылығы күшеюі мүмкін.

Көру бұзылулары

Көрудің нашарлауында немесе көзге қандай да бір әсері туындағанда дереу окулист-дәрігерге қаралу керек.

Фотосезімталдық

Ципрофлоксациннің фотосезімталдық реакциясын туғызатыны дәлелденген. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер емделу кезінде қатты түсетін күн сәулесінен немесе ультракүлгін сәулеленуден сақтану керек.

Орталық жүйке жүйесі

Ципрофлоксациннің, басқа хинолондар сияқты, құрысуларға түрткі болатыны немесе құрысуға дайындық шегін төмендететіні белгілі. Эпилепсиялық статус жағдайлары мәлімделді. Құрысулардың туындау мүмкіндігіне бейімдейтін ОЖЖ бұзылыстары бар пациенттерде ципрофлоксацин абайлап қолданылу керек. Құрысулар туындағанда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылады. Психоздық реакциялар тіпті ципрофлоксацинді алғаш қабылдаудан кейін де туындауы мүмкін. Сирек жағдайларда депрессия немесе психоз суицидпен немесе суицидке талпынумен аяқталатын суицидтік әрекеттер/ойларға дейін үдеуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдау тоқтатылу керек.

Ципрофлоксацин қабылдаған пациенттерде полиневропатия жағдайлары байқалды (жеке немесе біріккен күйде туындаған ауыру, ашытуды сезіну, сенсорлық бұзылыстар немесе бұлшықет әлсіздігі сияқты неврологиялық симптомдар негізінде).

Қайтымсыз жай-күйлер дамуының алдын алу мақсатында невропатия симптомдары, атап айтқанда, ауырсыну, ашытуды сезіну, шаншу сезімі, ұю және/немесе әлсіздік болған пациенттерге ципрофлоксацин енгізуді тоқтату керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылулар

QT ұзаруының төмендегідей белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек, мысалы:

- QT аралығы ұзаруының туа біткен синдромы;

- QT аралығын ұзартатын препараттармен (мысалы, аритмияға қарсы IA немесе III класс препараттары, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) бір мезгілде қолдану;

- түзетілмеген электролит теңгерімсіздігі (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия);

- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия). Егде жастағы пациенттер және әйелдер түзетілген QT аралығын ұзартатын препараттарға аса сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан пациенттердің осы топтарында, ципрофлоксацинді қоса, фторхинолондар қолданғанда сақтық таныту керек.

Аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігі

Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе, егде жастағы пациенттерде фторхинолондарды қабылдаудан кейін аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ қолқалық және митральді клапан ригургитациясының жоғары қаупі хабарланды. Фторхинолондарды қабылдау кезінде кейде үзілумен асқынған (оның ішінде өліммен аяқталған) аневризманың және қолқа қатпарлануының, сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитацияcы/жеткіліксіздігі жағдайлары тіркелген.

Демек, фторхинолондарды жүрек клапандарының аневризмасына немесе туа біткен ақауына қатысты отбасылық анамнезі ауырлап кеткен пациенттерде, аневризма және/немесе қолқа қатпарлануы әлде анамнезінде жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар пациенттерде, сондай-ақ басқа да қауіп факторлары немесе бейімдейтін жай-күйлері болғанда пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін және басқа емдік мүмкіндіктерді қарастырудан кейін ғана пайдалану керек.

екі жағдайда да аневризмада және қолқаның қатпарлануында, сондай-ақ жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тін тарапынан бұзылулар), сонымен қатар

аневризмада және қолқа қатпарлануында (мысалы, Такаясу артерииті немесе алып жасушалы артериит немесе белгілі атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамыр аурулары), сондай-ақ

жүрек клапандарының регургитациясы/жеткіліксіздігінде (мысалы, инфекциялық эндокардит).

Жүйелі кортикостероидтармен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде аневризма және қолқаның қатпарлануы, сондай-ақ үзілу қаупі артуы мүмкін.

Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы жағдайында пациенттерге кідіріссіз көмек алу үшін дереу дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.

Пациенттерге жедел ентігу, алғаш туындаған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқтың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық жәрдемге жүгінуге кеңес беру керек.

Асқазан-ішек жолы

Емдеу барысында немесе одан кейін ауыр және тұрақты диарея туындауы (тіпті, емдеуден кейін бірнеше аптадан соң) дереу емдеуді талап ететін антибиотикпен астасқан колитті (өліммен аяқталу мүмкіндігімен өмірге қауіпті) көрсетуі мүмкін. Ондай жағдайларда ципрофлоксацин қабылдауды дереу тоқтату және тиісті ем қолдануды бастау қажет. Осы жағдайда перистальтиканы бәсеңдететін дәрілік заттар қарсы көрсетілімді.

Бүйрек және несеп шығару жүйесі

Ципрофлоксацин қолданумен байланысты кристаллурия туралы мәлімделді. Ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішу және несептің шамадан тыс сілтіленуінен сақтану керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ципрофлоксацин организмнен негізінен бүйрек арқылы өзгеріссіз күйде шығарылатындықтан, ципрофлоксацин жинақталуы салдарынан жағымсыз дәрілік реакциялардың көбеюін болдырмау мақсатында бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттер үшін дозаны түзету қажет.

Гепатобилиарлы жүйе

Ципрофлоксацин қолдану кезінде пациенттің өміріне қатерлі бауыр некрозы мен бауыр жеткіліксіздігінің даму жағдайлары хабарланды. Бауыр ауруының қандай да бір симптомдары (анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе құрсақтың алдыңғы қабырғасының ширығуы сияқты) пайда болған жағдайда емдеуді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа тапшылығы

Ципрофлоксацин қолдану кезінде глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттерде гемолиздік реакциялар мәлімделді. Ықтималды пайдасы зор қаупінен артық болатын жағдайлардан басқасында, осы пациенттер ципрофлоксацин қолданудан сақтану керек. Ондай жағдайда гемолиздің пайда болу мүмкіндігін қадағалау керек.

Төзімділік

Ципрофлоксацинмен емдеу курсы кезінде немесе одан кейін клиникалық тұрғыда анықталған асқын инфекциямен немесе онсыз төзімді бактериялар бөлінуі мүмкін. Ұзаққа созылатын емдеу курстары кезінде және ауруханаішілік инфекцияларды және/немесе Staphylococcus және Pseudomonas түрлері туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксацинге төзімді бактериялар бөлінуінен болатын белгілі бір қауіп бар.

Р450 цитохромы

Ципрофлоксацин CYP1А2 бәсеңдетеді, сондықтан да осы фермент арқылы метаболизденетін, бір мезгілде тағайындалған заттардың (мысалы, теофиллин, клозапин, оланзапин, ропинирол, тизанидин, дулоксетин) қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін. Ципрофлоксацин мен тизанидинді бір мезгілде тағайындау қарсы көрсетілімді. Сондықтан, осы заттарды ципрофлоксацинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерді артық дозалануының клиникалық белгілерін анықтау үшін мұқият қадағалау керек, сондай-ақ қан сарысуында концентрациясын (мысалы, теофиллиннің) анықтау қажет болуы мүмкін.

Метотрексат

Ципрофлоксацин мен метотрексатты бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.

Зертханалық талдаулар нәтижелеріне әсері

Ципрофлоксацин микобактериялар өсіріндісінің көбеюін бәсеңдету арқылы Mycobacterium tuberculosis үшін сеппе нәтижелеріне in vitro ықпал етуі мүмкін, бұл ципрофлоксацин қабылдап жүрген пациенттерде сеппе талдауының жалған-теріс нәтижелеріне әкелуі мүмкін.

Дисгликемия

Басқа хинолондар жағдайындағы сияқты, пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламидпен) немесе инсулинмен қатар ем алып жүрген қант диабеті бар пациенттерде жиірек кездесетін қандағы глюкоза концентрациясының, оның ішінде гипогликемия мен гипергликемияның өзгеру жағдайлары тіркелді. Гипогликемиялық кома жағдайлары жөнінде мәлімделді. Қант диабетімен пациенттердің бәрінде қандағы глюкоза концентрациясын мұқият қадағалауға кеңес беріледі.

Жүктілік

Ципрофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдану жөніндегі деректер мальформациялар немесе фето/неонатальді уыттылық дамуы болмағанын көріністейді. Алдын ала сақтану шарасы ретінде ципрофлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған дұрыс.

Бала емізу

Ципрофлоксацин ана сүтіне өтеді. Жаңа туған нәрестелерде буын шеміршектерінің ықтималды зақымдану қаупі себебінен бала емізу кезінде ципрофлоксацин қолдануға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Ципрофлоксацин бас айналуын және жарыққа реакцияның жоғарылауын туғызуы мүмкін, көліктерді басқару кезінде зейін қою қабілеті және психомоторлық реакциялар шапшаңдығы төмендейді.

Дозалау режимі

Ципролет® таблеткалар түрінде ересектерге тамақтануға дейін немесе ас ішу арасындағы үзілісте шайнамай, жеткілікті сұйықтық мөлшерімен іше отырып, ішке тағайындалады, Аш қарынға қабылдағанда әсер етуші зат тезірек сіңеді. Ципрофлоксацин таблеткаларын сүт өнімдерімен (мысалы сүт, йогурт) немесе минералдар қосылған жеміс шырындарымен бірге қабылдауға болмайды.

Дозалары инфекцияның сипаты мен ауырлығына, сондай-ақ болжамды қоздырғыш сезімталдығына, пациенттің бүйрек функциясына қарай белгіленеді, ал балалар мен жасөспірімдерде пациенттің дене салмағы ескеріледі.

Дозасы көрсетілім, инфекция типі мен ауырлығы, ципрофлоксацинге сезімталдық негізінде белгіленеді, емдеу аурудың ауырлық дәрежесіне, сондай-ақ клиникалық және бактериологиялық үдерістерге тәуелді.

Кейбір бактериялар (мысалы, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter немесе Stafilococ) туғызған инфекцияларды емдеуде ципрофлоксациннің жоғарырақ дозалары қажет болады және бактерияға қарсы бір немесе бірнеше басқа сай келетін препаратпен біріктіруге болады.

Кейбір инфекцияларды (мысалы, әйелдердегі кіші жамбас ағзаларының қабынуы, құрсақішілік инфекция, нейтропениямен науқастардағы инфекциялар, сүйектер мен буындар инфекциялары) емдеуде оларды туғызатын патогенді микроорганизмдерге қарай бактерияға қарсы бір немесе бірнеше үйлесімді препаратты біріктіруге болады. Препаратты келесі дозаларда тағайындау ұсынылады:

Емдеу ұзақтығы

Ересектер

This document was truncated here because it was created in the Evaluation Mode.