Актобе қаласындағы Инфузияға Арналған Офло Ерітіндісі 2 Мг / Мл 100 Мл | Юник

1 мл препараттың құрамында белсенді зат – офлоксацин 2 мг,

қосымша заттар: натрий хлориді, динатрий эдетаты, инъекцияға арналған су.

Офлоксацинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекциялық-қабыну ауруларын емдеу:

пиелонефрит;

простатит, эпидидимит, орхит;

кіші жамбас ағзаларының инфекциялары;

сепсис (себебі жоғарыда аталған несеп-жыныс жүйесінің инфекциялары болып табылатын);

цистит, несеп шығару жолдарының инфекциялары (басқа микробқа қарсы препараттарға балама ретінде).

Басқа микробқа қарсы препараттарға балама ретінде офлоксацин келесі инфекциялық -қабыну ауруларын емдеу үшін қолданылуы мүмкін:

Офлоксацинге сезімтал грамоң және грамтеріс микроорганизмдерден туындаған тыныс алу жолдарының жедел және созылмалы инфекцияларын емдеу.

тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары;

Бактерияға қарсы дәрілерді тиісті қолдану жөніндегі ресми ұсыныстарды ескеру қажет.

Әсер етуші затқа, басқа хинолондарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.

Фторхинолондармен емге байланысты анамнезінде тендинит бар пациенттерде офлоксацинді қолданбаған жөн.

Басқа 4-хинолондар сияқты, офлоксацинді анамнезінде эпилепсиясы бар немесе құрысуға дайындық шегі төмендеген пациенттерге қолдануға болмайды.

Хинолон қатарындағы микробқа қарсы дәрілермен емдеу аясында глюкоза-6- фосфатдегидрогеназа белсенділігінің жасырын немесе манифестелген тапшылығы бар пациенттер гемолиздік реакцияларға бейім болуы мүмкін.

18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер.

Жүкті және бала емізетін әйелдерге, өйткені жануарларға жүргізілген тәжірибелердің нәтижелері өсіп келе жатқан организмдегі буын шеміршектерінің зақымдану қаупін толығымен жоққа шығармайды.

Құрамында хинолондар немесе фторхинолондар бар препараттарды пайдалану кезінде бұрын күрделі жағымсыз реакциялар болған пациенттерде офлоксацинді қолданудан аулақ болу керек. Бұл пациенттерді офлоксацинмен емдеуді емдеудің баламалы нұсқалары болмаған кезде және пайдасы/қаупі мұқият бағаланғаннан кейін ғана бастау керек.

Офлоксацин пневмонияны емдеу үшін бірінші таңдау препараты болып табылмайды.

Құрамында хинолондар немесе фторхинолондар бар препараттарды пайдалану кезінде бұрын күрделі жағымсыз реакциялар болған пациенттерде офлоксацинді қолданудан аулақ болу керек. Бұл пациенттерді офлоксацинмен емдеуді емдеудің баламалы нұсқалары болмаған кезде және пайдасы/қаупі мұқият бағаланғаннан кейін ғана бастау керек.

Ұзақ мерзімді, мүгедектікке әкелетін және потенциалды қайтымсыз күрделі жағымсыз дәрілік реакциялар

Хинолондар мен фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде, олардың жасына және бұрыннан бар қауіп факторларына қарамастан, организмнің әртүрлі жүйелеріне, кейде бірнеше жүйелерге (тірек-қимыл аппараты, жүйке жүйесі, психиатриялық симптомдар және сезім мүшелері) әсер ететін ұзақ мерзімді (бірнеше ай немесе жылдар бойы жалғасатын), мүгедектікке әкелетін және потенциалды қайтымсыз күрделі жағымсыз реакциялардың өте сирек жағдайлары тіркелді. Кез келген күрделі жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдары пайда болған кезде офлоксацинді қолдануды дереу тоқтату керек, ал пациенттерге ұсыным алу үшін емдеуші дәрігерге жүгіну ұсынылады.

- Метициллин-резистентті S. aureus офлоксацинді қоса, фторхинолондарға айқаспалы резистенттілікке ие болуы мүмкін. Осылайша, офлоксацин зертханалық нәтижелер микроорганизмнің офлоксацинге (ал метициллин-резистентті алтын стафилококк инфекцияларын емдеу үшін ұсынылатын бактерияға қарсы препараттар жарамсыз деп саналады) сезімталдығын растаған жағдайларды қоспағанда, метициллин-резистентті алтын стафилококктан туындаған белгілі немесе күдікті инфекцияларды емдеу үшін ұсынылмайды.

- Neisseria gonorrhoeae туындаған инфекциялар: N. gonorrhoeae резистенттілігінің жоғарылауына байланысты, тек патоген офлоксацинге сезімтал деп сәйкестендірілген және расталған жағдайларды қоспағанда, офлоксацинді уретральды гонококк инфекциясына (уретральды гонококк инфекциясы, жамбас мүшелерінің қабыну ауруы және эпидидимоорхит) күдік болған кезде эмпирикалық ем ретінде пайдаланбаған жөн. Егер емдеу басталғаннан кейін 3 күннен кейін клиникалық жақсару байқалмаса, емді қайта қарау керек.

- Жамбас мүшелерінің қабыну аурулары: жамбас мүшелерінің қабыну аурулары кезінде офлоксацинді тек анаэробты қоздырғыштарға әсер ететін препараттармен біріктірілімде қарау керек.

- Escherichia coli туындатқан инфекция: несеп шығару жолдарының инфекцияларына қатысатын едәуір жиі патоген E. coli фторхинолондарға резистенттілік Еуропалық Одақтың әртүрлі елдерінде ауытқиды. Препаратты тағайындайтын дәрігерлерге фторхинолондарға E. coli резистенттілігінің жергілікті таралуын ескеру ұсынылады. Терінің ауыр жағымсыз реакциялары: офлоксацинмен емдеу аясында Стивенс — Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты ауыр буллезді реакциялардың жағдайлары байқалды. Пациенттерге тері және/немесе шырышты қабаттар тарапынан реакциялар пайда болған жағдайда емдеуді жалғастырмас бұрын дәрігермен байланысу керек екендігі туралы хабарлау керек.

- Фторхинолондарды бірінші рет қолданғаннан кейін аса жоғары сезімталдық және аллергиялық реакциялар жағдайлары сипатталған. Анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар препаратты бірінші рет қолданғаннан кейін де өмірге қауіп төндіретін анафилаксиялық шокқа дейін үдеуі мүмкін. Мұндай жағдайларда офлоксацинмен емдеуді тоқтатып, дереу қажетті емдеу шараларын (соның ішінде шокқа қарсы) жүргізуді бастау керек.

- Clostridium difficile байланысты ауру. Диарея, атап айтқанда, офлоксацинмен (оның ішінде емдеуден кейін бірнеше аптадан кейін) емдеу кезінде немесе одан кейін ауыр, тұрақты және/немесе қан аралас. CDAD, оның ең ауыр түрі жалған жарғақшалы колит (CDAD) болып табылатын ауырлығы бойынша жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқуы мүмкін. Сондықтан офлоксацинмен емдеу кезінде немесе одан кейін ауыр диарея дамыған кезде бұл диагноздың мүмкіндігін ескеру маңызды. Жалған жарғақшалы колитке күдік болған кезде, офлоксацин дереу тоқтатылуы тиіс. Тиісті спецификалық антибиотикпен терапия кейінге қалдырмай (мысалы, пероральді ванкомицин, пероральді тейкопланин немесе метронидазол) басталуы тиіс. Бұл клиникалық жағдайда перистальтиканы тежейтін препараттар қарсы көрсетілімді.

Құрысуларға бейімділігі бар пациенттер

Хинолондар құрысулық дайындық шегін төмендетіп, құрысулардың пайда болуына ықпал етуі мүмкін. Офлоксацин анамнезінде эпилепсиясы бар пациенттерге қарсы көрсетілімді, басқа хинолондар сияқты, офлоксацинді құрысуларға бейімділігі бар пациенттерде өте сақтықпен пайдалану керек. Бұл орталық жүйке жүйесінің бұрыннан зақымдануы бар, фенбуфенмен және ұқсас қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен немесе теофиллин сияқты құрысулық дайындық шегін төмендететін препараттармен қатарлас ем алатын пациенттер болуы мүмкін Құрысулар дамыған кезде офлоксацинмен емдеуді тоқтату керек.

Тендинит және сіңірдің үзілуі

Тендинит және сіңірдің үзілуі (атап айтқанда, бірақ ахилл сіңірі ғана емес), кейде екі жақты, хинолондар мен фторхинолондармен емдеуді бастағаннан кейін 48 сағат ішінде дамуы мүмкін және емдеуді тоқтатқаннан кейін бірнеше ай ішінде де пайда болады. Егде жастағы пациенттерде, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, паренхиматозды ағза трансплантациясынан кейінгі пациенттерде және бір уақытта кортикостероидтарды қабылдайтындарда тендинит пен сіңірдің үзілу қаупі артады. Осылайша, кортикостероидтарды бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек. Тендиниттің алғашқы белгілерінде (мысалы, ауырсынатын ісіну, қабыну) офлоксацинмен емдеуді тоқтатып, емдеудің баламалы нұсқаларын қарастыру керек. Зақымданған аяқ - қолды тиісті түрде (мысалы, иммобилизация) емдеу керек. Тендинопатия белгілері пайда болған кезде кортикостероидтарды қолданбаған жөн.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер

Офлоксацин негізінен бүйрек арқылы шығарылатындығына байланысты бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде офлоксацин дозасы түзетілуі тиіс.

Анамнезінде психоздық бұзылысы бар пациенттер

Суицидтік ойларды/әрекеттерді қоса, психоздық реакциялар, кейде бір реттік дозадан кейін фторхинолон қабылдайтын пациенттерде сипатталған. Кейбір жағдайларда олар суицидтік ойларға немесе суицид әрекетін қоса, өзіне зиян келтіруге бағытталған мінез-құлыққа дейін үдеген кейде офлоксациннің бір реттік дозасынан кейін. Кез келген осындай реакцияның алғашқы белгілері немесе симптомдары кезінде офлоксацинді қолдануды дереу тоқтату керек, ал пациенттерге ұсыным алу үшін емдеуші дәрігерге жүгіну ұсынылады. Фторхинолондарды қолданбай бактерияға қарсы емнің баламалы нұсқасын қарастырып, тиісті шараларды қабылдау керек.

Офлоксацинді анамнезінде психоздық бұзылысы бар пациенттерде немесе психикалық ауруы бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек.

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер

Офлоксацинді бауырдың зақымдану қаупіне байланысты бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Фторхинолондармен емдеу аясында бауыр жеткіліксіздігінің дамуымен фульминантты гепатит жағдайлары (өліммен аяқталатын жағдайларды қоса) байқалды. Анорексия, сарғаю, несептің қараюы, қышыну немесе іштің ауыруы сияқты бауырдың зақымдану симптомдары пайда болған кезде пациенттерге емдеуді тоқтатып, дәрігермен кеңесу керек.

К дәруменінің антагонистерін қабылдайтын пациенттер

К дәруменінің антагонистімен (мысалы, варфарин) біріктірілімде, офлоксацинді қоса, фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде коагулограмма (ПУ/ХҚҚ) және/немесе қан кету параметрлерінің ықтимал ұлғаюына байланысты осы дәрілік препараттарды бір мезгілде пайдалану кезінде коагулограмма параметрлерін мониторингтеу қажет.

Резистенттіліктің пайда болу қаупі

Жеке түрлерде жүре пайда болған резистенттіліктің таралуы географиялық аймаққа және уақыт өте келе ауытқуы мүмкін. Осы себепті резистенттілік туралы жергілікті ақпарат қажет; патогенді бөліп алып, оның сезімталдығын, әсіресе ауыр инфекциялар немесе емдеу сәтсіздігі кезінде анықтайтын микробиологиялық диагноз қоюға тырысу керек.

Ауыр миастения

Офлоксацинді қоса, фторхинолондар, ауыр миастениясы бар пациенттерде нейробұлшықет блокадасын туындатуы және бұлшықет әлсіздігін күшейтуі мүмкін. Тіркеуден кейінгі күрделі жағымсыз реакциялар (өлім жағдайларын және тыныс алуды демеу қажеттілігін қоса) ауыр миастениясы бар пациенттерде фторхинолондарды қолданумен байланысты болды. Офлоксацин ауыр миастенияның белгілі анамнезі бар пациенттерге ұсынылмайды.

Фотосенсибилизацияның профилактикасы

Офлоксацинді пайдалану кезінде фотосенсибилизация жағдайлары сипатталған. Пациенттерге емдеу кезінде және фотосенсибилизацияның профилактикасы үшін емді тоқтатқаннан кейін 48 сағат ішінде күн сәулесінің немесе жасанды УК-сәулелердің (мысалы, кварц шамы, солярий) шамадан тыс әсеріне ұшырамауға кеңес беріледі.

Суперинфекция

Басқа антибиотиктерді пайдалану сияқты, офлоксацинмен емдеу, әсіресе ұзақ мерзімді, сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Пациенттің жағдайын қайта бағалау қажет. Емдеу кезінде салдарлы инфекция пайда болған кезде, тиісті шараларды қабылдау қажет.

QT аралығының ұзаруы

Офлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдаланатын пациенттерде QT аралығының ұзару жағдайлары сипатталған.

QT аралығының ұзару қаупінің белгілі факторлары бар пациенттерде офлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдалану кезінде сақ болу керек, төмендегідей:

- туа біткен QT аралығы ұзарған синдром

- QT аралығын ұзартатын препараттарды бір мезгілде қолдану

(ІА және III классының аритмияға қарсы препараттар, трициклді антидепрессанттар,

макролидтер, антипсихотиктер).

- электролиттік теңгерімнің түзетілмеген бұзылулары (мысалы, гипокалиемия, гипомагниемия)

- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия)

- Егде жастағы пациенттер мен әйелдер QTc аралығын ұзартатын дәрілік препараттарға едәуір сезімтал болуы мүмкін. Осы себепті пациенттердің осы топтарында офлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдалану кезінде сақ болу керек.

Дисгликемия

Офлоксацинді қоса, фторхинолондарды пайдалану кезінде, егде жастағы пациенттерде гипогликемия мен гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза деңгейінің бұзылу жиілігінің жоғарылауы байқалды. Бір мезгілде пероральді гипогликемиялық препаратты (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинді қабылдайтын қант диабеті бар пациенттерде гипогликемиялық кома жағдайлары сипатталған. Қант диабеті бар пациенттерге қандағы глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

Егер пациент қандағы глюкоза деңгейін бақылаудың бұзылуы туралы хабарласа, Офло препаратымен емдеуді дереу тоқтатып, фторхинолондарды қолданбай бактерияға қарсы емнің баламалы нұсқасын қарастыру керек.

Шеткері нейропатия

Хинолондар мен фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде парестезиямен, дизестезиямен немесе бұлшықет әлсіздігімен сенсорлық немесе сенсомоторлы полинейропатияның даму жағдайлары сипатталған. Офлоксацин қабылдап жүрген пациенттерге емдеуді жалғастырар алдында, потенциалды қайтымсыз жағдайдың дамуының алдын алу үшін ауыру, күйдіріп ашу, шаншу, ұйып қалу немесе әлсіздік сияқты нейропатия симптомдары дамыса, дәрігерге хабарлау ұсынылады.

Глюкоза-6-фосфат-дегидрогеназа тапшылығы бар пациенттер

Глюкоза-6-фосфат-дегидрогеназаның жасырын немесе диагностикаланған тапшылығы бар пациенттер, егер олар хинолондар қабылдаса, гемолиздік реакцияларға бейім болуы мүмкін. Осылайша, бұл пациенттерде офлоксацинді пайдалану қажет болған кезде, гемолиздің дамуына қатысты мониторинг жүргізу керек.

Көрудің бұзылулары.

Көрудің бұзылуы немесе көздің кез-келген зақымдануы пайда болған кезде, дереу офтальмологпен кеңесу керек.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне әсері

Офлоксацин қабылдаған пациенттерде несепте апиындарды анықтау кезінде жалған оң нәтижелер байқалуы мүмкін. Едәуір спецификалық әдістердің көмегімен апиындардың болуына оң скринингтік тесттің растауы қажет болуы мүмкін.

Офло в/і препаратының құрамында натрий бар

Осы дәрілік препараттың бір дозасының құрамында 354 мг натрий бар, бұл ДДҰ ұсынған натрийдің ең жоғары тәуліктік дозасының 18% баламалы. Бұл препараттың ең жоғары тәуліктік дозасы ДДҰ ұсынған натрийдің ең жоғары тәуліктік дозасының 71% баламалы. Офло препаратының құрамында натрий мөлшері жоғары деп саналады. Бұл фактіні, атап айтқанда, тұз мөлшері аз диетаны ұстанатын пациенттер ескеруі керек.

Аневризма және аортаның қатпарлануы

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондарды қолданғаннан кейін, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризма мен аорта қатпарлануының жоғарылау қаупі туралы хабарланды.

Осы себепті фторхинолондарды пайдасы мен қаупін мұқият бағалағаннан кейін және аневризманың отбасылық анамнезі бар пациенттерде немесе аортаның диагностикаланған аневризмасы және/немесе аортаның ажырауы бар пациенттерде немесе аорта аневризмасының дамуына және аортаның ажырауына бейім басқа қауіп факторлары немесе жағдайлар болған кезде (мысалы, Марфан синдромы, Элерс — Данло синдромы (қантамырлы түрі), Такаясу артерииті, алып жасушалы артериит, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, диагностикаланған атеросклероз) емнің басқа нұсқаларын қарастырғаннан кейін ғана қолдану керек.

Іштің, кеуде қуысының немесе арқаның ауыруы кенеттен пайда болған жағдайда, қарқынды ем бөлімшесінің дәрігерімен шұғыл кеңес алу қажет.

Теофиллин, фенбуфен немесе ұқсас қабынуға қарсы стероидты емес препараттар Клиникалық зерттеуде офлоксациннің теофиллинмен фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі анықталған жоқ. Алайда, хинолондарды теофиллинмен, қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен немесе құрысуға дайындық шегін төмендететін басқа дәрілермен бір мезгілде пайдалану кезінде мидың құрысуға дайындық шегінің айқын төмендеуі байқалуы мүмкін.

К дәруменінің антагонистері

К дәруменінің антагонистерімен (мысалы, варфарин) біріктіріп офлоксацин алатын пациенттерде коагулограмма (ПУ/ХҚҚ) көрсеткіштерінің арту және/немесе ауыр болуы мүмкін қан кетудің даму жағдайлары байқалды. Осылайша кумарин туындыларының әсерінің ықтимал ұлғаюына байланысты К дәріменінің антагонистерін алатын пациенттерде коагулограмма көрсеткіштерін мониторинг жүргізу қажет.

Пробенецид, циметидин, фуросемид және метотрексат

Пробенецид офлоксациннің жалпы клиренсін 24%-ға төмендетеді және AUC 16%-ға арттырады. Болжамды механизмі бүйректің өзекшелік экскрециясы кезінде белсенді тасымалдауды бәсекелі байланыстыру немесе тежеу болып табылады. Офлоксацинді бүйректің өзекшелік экскрециясына әсер ететін пробенецид, циметидин, фуросемид және метотрексат сияқты препараттармен бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек.

Офло в/і препаратын гипотензиялық препараттармен бір мезгілде қолданған кезде артериялық қысымның кенеттен төмендеуі пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайларда, сондай-ақ барбитураттар тобынан анестезияға арналған препараттармен бір мезгілде қолданғанда жүрек-қантамыр функциясының мониторингін жүргізу керек.

QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттар

Офлоксацинді, басқа фторхинолондар сияқты, QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттерде сақтықпен пайдалану керек (мысалы, ІА және III классының аритмияға қарсы препараттар, трициклді антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер).

Антикоагулянттармен бір мезгілде қолданғанда, соңғысының дозасын түзету қажет болуы мүмкін, өйткені қан кету уақытының ұзару жағдайлары сипатталған. Фенкумаринмен жүргізілген зерттеуде өзара әрекеттесу байқалмады.

Глибенкламид

Офлоксацин бір мезгілде пайдалану кезде глибенкламидтің сарысулық концентрациясын шамалы жоғарылауын туындатуы мүмкін; сондықтан осы біріктірілімді бір уақытта қабылдайтын пациенттердің жағдайын мұқият мониторингілеу ұсынылады.

Фенилпропион қышқылының туындылары болып табылатын кейбір ҚҚСП бір мезгілде қолдану бүйрекке әсер етумен байланысты болуы мүмкін уыттылыққа әкелуі мүмкін.

Офлоксацин Mycobacterium tuberculosis өсуін тежей алады және осы себепті туберкулездің бактериологиялық диагностикасы кезінде жалған теріс нәтижелер береді.

Апиындар

Офлоксацин қабылдайтын пациенттерде несептегі апиындарды немесе порфириндерді анықтау кезінде жалған оң нәтижелер байқалуы мүмкін. Едәуір спецификалық әдістердің көмегімен апиындардың болуына оң скринингтік тесттің растауы қажет болуы мүмкін.

Арнайы сақтандырулар

Жүктілік немесе лактация кезінде Жүктілік

Адамға қатысты шектеулі деректерге сәйкес, жүктіліктің бірінші триместрінде фторхинолонмен емдеу күрделі даму ақаулары немесе жүктіліктің нәтижесіне басқа жағымсыз әсер ету қаупінің жоғарылауымен астаспаған. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде жыныстық жетілмеген жануарлардағы буын шеміршектерінің зақымдануы анықталды, бірақ тератогендік әсер емес. Осылайша, офлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған жөн.

Лактация

Офлоксацин адамның емшек сүтіне аздаған мөлшерде енеді. Емшек еметін нәрестеде артропатияның және басқа да күрделі уытты әсерлердің даму мүмкіндігіне байланысты офлоксацинмен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолданған кезде кейде ұйқышылдық, дағдылардың нашарлауы, бас айналу және көрудің бұзылуы байқалғандықтан, көлік құралын басқаруды немесе механизммен жұмыс істеуді бастамас бұрын пациент оның организмі офлоксацинге қалай әсер ететінін білуі тиіс. Бұл әсерлер алкогольдің әсерінен күшеюі мүмкін.

Жүктілік немесе лактация кезінде Жүктілік

Адамға қатысты шектеулі деректерге сәйкес, жүктіліктің бірінші триместрінде фторхинолонмен емдеу күрделі даму ақаулары немесе жүктіліктің нәтижесіне басқа жағымсыз әсер ету қаупінің жоғарылауымен астаспаған. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде жыныстық жетілмеген жануарлардағы буын шеміршектерінің зақымдануы анықталды, бірақ тератогендік әсер емес. Осылайша, офлоксацинді жүктілік кезінде қолданбаған жөн.

Лактация

Офлоксацин адамның емшек сүтіне аздаған мөлшерде енеді. Емшек еметін нәрестеде артропатияның және басқа да күрделі уытты әсерлердің даму мүмкіндігіне байланысты офлоксацинмен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолданған кезде кейде ұйқышылдық, дағдылардың нашарлауы, бас айналу және көрудің бұзылуы байқалғандықтан, көлік құралын басқаруды немесе механизммен жұмыс істеуді бастамас бұрын пациент оның организмі офлоксацинге қалай әсер ететінін білуі тиіс. Бұл әсерлер алкогольдің әсерінен күшеюі мүмкін.

Дозалау режимі

Препараттың дозасы инфекцияның ауырлығына және түріне байланысты. Доза келесі ұсыныстарды ескере отырып, жеке таңдалады:

Тыныс алу жолының инфекциялары: күніне екі рет 200 мг.

Тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары: күніне екі рет 400 мг.

Жедел артық дозаланудың едәуір маңызды белгілері сананың шатасуы, бас айналу, сананың бұзылуы, құрысу ұстамалары және QT аралығының ұзаруы сияқты ОЖЖ тарапынан симптомдар, сондай-ақ жүрек айну және шырышты қабықтағы эрозия сияқты гастроинтестинальды реакциялар болып табылады.

Препаратты тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде сананың шатасу жағдайы, құрысулар, елестеулер және тремор сияқты ОЖЖ тарапынан әсерлер тіркелген.

Офлоксациннің элиминациясын күшейтілген диурез арқылы күшейтуге болады.

Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық емді бастау керек. QT аралығының ықтимал ұзаруына байланысты ЭКГ мониторингін жүргізу қажет. Асқазанның шырышты қабығын қорғау үшін антацидтерді қолдануға болады.

Офлоксациннің бөлігі гемодиализ арқылы организмнен шығарылуы мүмкін. Перитонеальді диализ және тұрақты амбулаториялық перитонеальді диализ офлоксацинді организмнен шығару үшін тиімді емес. Спецификалық антидоты жоқ.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі кеңестер

Дәрілік препаратты қолдану бойынша сұрақтар пайда болған кезде дәрігерге немесе фармацевтке кеңес алу үшін жүгіну керек.

100 мл препараттан құтының төменгі бөлігінде қорғаныш пластик қалпақшасы және сақина-ұстағышы бар тығыздығы төмен полиэтиленнен жасалған пластик құтыда.

Құтыға өздігінен жабысатын қағаз заттаңба жапсырылады. Әрбір құты целлофан пакетке қапталады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

Сақтау мерзімі

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Жарықтан қорғалған жерде, 25С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!