Астане қаласындағы Эманера Капсулалары 20 Мг №14 | KRKA d.d., Novo mesto

Ересектер:

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруында (ГЭРА) (эрозиялы рефлюкс-эзофагитті емдеу үшін, рефлюкс-эзофагит жазылғаннан кейін қайталануының алдын алу үшін ұзаққа созылатын демеуші ем), гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының симптоматикалық емі үшін

- Helicobacter pylori эрадикациясы және Helicobacter pylori астасқан он екі елі ішектің ойық жарасының жазылуы үшін, Helicobacter pylori астасқан ойық жарасы бар пациенттерде пептидті ойық жараның қайталануының профилактикасы үшін тиісті бактерияға қарсы емдеу сызбаларымен біріктірілімде

- ҚҚСП емді жалғастыруды қажет ететін пациенттер (ҚҚСП емдеумен байланысты асқазан ойық жараларының жазылуы; қауіп тобындағы пациенттерде ҚҚСП еммен байланысты асқазан және он екі елі ішек ойық жарасының профилактикасы)

- Золлингер-Эллисон синдромы

- әсер етуші затына, орынбасқан бензимидазолдарға немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

нелфинавирмен бірге қолдану

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Қандай-да бір үрейлі симптомдар (мысалы, тосыннан елеулі салмақ жоғалту, жиі құсу, дисфагия, қан аралас құсу немесе мелена) болған, сондай-ақ, асқазанның ойық жарасы болған (немесе асқазанның ойық жарасына күдіктенген) жағдайда, қатерлі жаңа түзілімнің бар-жоқтығын анықтау керек, өйткені Эманера® препаратымен емдеу симптоматикасының жеңілдеуіне және диагноз қоюдың кейінгі қалуына алып келуі мүмкін.

Ұзақ уақыт қолдану

Эманера® препаратын ұзақ мерзім бойына (әсіресе, бір жылдан артық) қабылдап жүрген пациенттер, дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.

«Қажеттілігіне қарай» емінің режимі

«Қажеттілігіне қарай» емдеу режиміндегі пациенттер, симптомдардың сипаты өзгерген жағдайда, өз дәрігерімен хабарласуы қажеттілігінен хабардар болуы тиіс.

Асқазан-ішек инфекциялары

Асқазан сөлі қышқылдылығын, протондық сорғы тежегіштерін қоса, кез келген жолмен төмендету, әдетте асқазан-ішек жолында болатын асқазан бактерияларының мөлшерін арттырады. Протондық сорғы тежегіштерімен емдеу Salmonella және Campylobacter сияқты қоздырғыштар туындататын асқазан-ішек инфекциялары қаупінің болар-болмас артуына алып келуі мүмкін.

В12 дәруменінің сіңірілуі

Эзомепразол, асқазандағы қышқылдың секрециясын төмендететін барлық басқа препараттар сияқты, гипо - немесе ахлоргидрияға байланысты B12 дәрумені (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Мұны организмдегі қоры төмендеген пациенттерде немесе ұзақ ем кезінде B12 дәруменінің сіңірілуінің төмендеу қаупі факторларында ескеру керек.

Helicobacter pylori эрадикациясы

Helicobacter pylori эрадикациясы үшін Эманера® препаратын қолданған кезде үштік ем компоненттерінің барлығы үшін дәрілермен өзара әрекеттесулерінің мүмкіндігі ескерілуі тиіс. Кларитромицин - CYP3A4 күшті тежегіші, сәйкесінше, кларитромициннің CYP3A4 қатысуымен метаболизденетін басқа препараттарды (мысалы, цизапридті) қабылдап жүрген пациенттерде қолданған жағдайда қарсы көрсетілімдері мен өзара әрекеттесулерінің барлығы қарастырылуы тиіс.

Зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне ықпалы

Қан плазмасындағы хромогранин А (CgA) концентрациясының жоғарылауы нейроэндокриндік ісіктердің диагностикасы мақсатында жүргізілген зерттеулердің нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Бұндай ықпалын болдырмау үшін, Эманера® препаратымен емдеуді қан плазмасындағы CgA концентрациясын анықтағанға дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер CgA мен гастрин концентрациялары бастапқы өлшегеннен кейін қалыпты мәндері ауқымына қайта келмесе, ППТ емінен кейін 14 күннен соң бақылау зерттеуін жүргізу керек.

Гипомагниемия

Эзомепразол сияқты ППТ емін кемінде үш ай бойы және көпшілік жағдайларда бір жыл бойы қабылдап жүрген пациенттерде ауыр гипомагниемия жағдайлары тіркелді. Қажу, тетания, делирий, құрысулар, бас ауыруы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның ауыр көріністері туындауы мүмкін, бірақ олар біртіндеп дамуы мүмкін және білінбей қалуы мүмкін. Бұзылулары анағұрлым айқынырақ пациенттерде гипомагниемия магниймен алмастыру емінен және ППТ тоқтатқаннан кейін азайған.

Ұзақ емдеу жоспарланған немесе дигоксинмен немесе гипомагниемия туғызатын препараттармен (мысалы, диуретиктер) бір мезгілде ППТ қабылдап жүрген пациенттерде, медицина қызметкерлері қан плазмасындағы магний мөлшерін ППТ емін бастағанға дейін және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл бақылау мүмкіндігін қарастыруы тиіс.

Сыну қаупі

ППТ, әсіресе, жоғары дозаларында және ұзақ уақыт бойы (1 жылдан астам) қолданылғанда, көбінесе егде жастағы адамдарда немесе басқа анықталған қауіп факторлары болған жағдайда,жамбас мойны, білек сүйектері мен омыртқа сынуының қаупін орташа арттыруы мүмкін. ППТ сынудың жалпы қаупін 10-40 %-ға жоғарылатуы мүмкін екендігі анықталды. Мұндай жоғарылауының белгілі бір дәрежесіне басқа қауіп факторлары түрткі болуы мүмкін. Остеопороздың даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық ұсынымдарға сәйкес ем қабылдауы тиіс және D дәрумені мен кальцийді жеткілікті мөлшерде тұтынуы тиіс.

Терінің жеделге жуық қызыл жегісі (ТЖҚЖ)

ППТ қолдану ТЖҚЖ аса сирек жағдайларымен байланыстырылады. Терінің, әсіресе, оның ашық бөліктерінде артралгиямен қатар жүретін патологиялық өзгерістер туындаған жағдайда, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі керек. Дәрігер Эманера® препаратын тоқтату туралы мәселені қарастыруы керек. Осының алдындағы ППТ емінің салдарынан болған ТЖҚЖ келесіде басқа ППТ-мен емдеген кезде ТЖҚЖ даму қаупін арттыруы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен біріктіріп қолдану

Эзомепразолды атазанавирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз). Егер атазанавирдің протонды помпа тежегішімен біріктірілімін қолдану сөзсіз деп саналса, атазанавирдің дозасын 100 мг дозада ритонавирмен 400 мг-ге дейін арттырумен бірге мұқият клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады; эзомепразолдың 20 мг дозасын арттырмаған жөн.

Эзомепразол CYP2C19 тежегіші болып табылады. Эзомепразолмен емдеудің басталуы немесе аяқталуы кезінде CYP2C19 арқылы метаболизденетін препараттармен өзара әрекеттесу мүмкіндігін ескеру керек. Клопидогрел мен эзомепразолдың өзара әрекеттесуі байқалады («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз). Бұл өзара әрекеттесудің клиникалық маңызы белгісіз. Сақтық шарасы ретінде эзомепразол мен клопидогрелді бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Эзомепразолды қажеттілігіне қарай ем үшін қолданған кезде қан плазмасындағы эзомепразол концентрациясының ауытқуларына байланысты басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесу салдарларын ескеру керек, «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз.

Терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR)

Эзомепразолмен емдеуге байланысты өмірге қауіп төндіретін мультиформалы эритема (EM), Стивенс-Джонсон синдромы (SJS), уытты эпидермальді некролиз (TEN) және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция сияқты терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR) туралы өте сирек хабарланған.

Пациенттерге EM/SJS/TEN/DRESS ауыр тері реакциясының белгілері мен симптомдары туралы хабарлауы тиіс және кез келген тән белгілер немесе симптомдар пайда болған кезде дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс.

Ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары пайда болған кезде эзомепразолды қабылдауды дереу тоқтатып, қажет болған жағдайда қосымша медициналық көмек/мұқият мониторингті қамтамасыз ету керек.

EM/SJS/TEN/DRESS бар пациенттерде препарат қайта қолданылмауы тиіс.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Эзомепразолдың басқа препараттардың фармакокинетикасына әсері

Протеаза тежегіштері

Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы хабарланды. Осы сипатталған өзара әрекеттесулердің клиникалық мәні мен механизмдері әрдайым белгілі бола бермейді. Омепразолмен емдеу кезінде асқазанның рН жоғарылауы протеаза тежегіштерінің абсорбциясын өзгертуі мүмкін. Өзара әрекеттесудің басқа ықтимал механизмдері CYP2C19 тежелуі болып табылады.

Атазанавир мен нелфинавир омепразолмен бір мезгілде қабылданған жағдайларда, бұл препараттардың қан сарысуындағы деңгейінің төмендеуі байқалды, сондықтан оларды бірге қолданудан аулақ болу керек. Омепразолды (тәулігіне 1 рет 40 мг) және атазанавирді 300 мг/ритонавирді 100 мг бір мезгілде қолдану атазанавирдің экспозициясының төмендеуіне әкеледі (AUC (концентрация-уақыт қисығының ауданы), Cmax және Cmin (қан плазмасындағы ең жоғары және ең төмен концентрация) шамамен 75% төмендейді. Атазанавирдің дозасын 400 мг-ге дейін арттыру омепразолдың атазанавирдің әсеріне әсерін өтемейді. Дені сау еріктілерге омепразолды (тәулігіне 20 мг 1 рет) және атазанавирді 400 мг/ритонавирді 100 мг бір мезгілде қолдану атазанавирді 300 мг/ритонавирді тәулігіне 1 рет омепразолсыз 20 мг 1 рет қолданумен салыстырғанда атазанавирдің әсерін шамамен 30% төмендетуге әкелді. Омепразолды бір мезгілде қолдану (тәулігіне 1 рет 40 мг) нелфинавирдің AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерін 36-39%, ал M8 фармакологиялық белсенді метаболиті үшін AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерін 75-92% төмендетті. Фармакодинамикалық әсерлердің ұқсастығына және омепразол мен эзомепразолдың фармакокинетикалық қасиеттеріне байланысты эзомепразолды атазанавирмен бірге қабылдамаған жөн, бірақ эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде қолдану жоққа шығарылады.

Саквинавир үшін (қатарлас ритонавирмен) омепразолмен бір мезгілде емдеу кезінде (тәулігіне 1 рет 40 мг) қан сарысуындағы деңгейдің жоғарылауы (80-100%) туралы хабарланды. Тәулігіне 1 рет 20 мг дозада омепразолмен емдеу дарунавирдің (ритонавирмен бірге) және ампренавирдің (ритонавирмен бірге) әсеріне ықпал етпеді. Тәулігіне 1 рет 20 мг дозада омепразолмен емдеу ампренавирдің әсеріне ықпал етпеді (қатарлас ритонавирмен және онсыз). Тәулігіне 1 рет 40 мг дозада омепразолмен емдеу лопинавирдің (ритонавирмен бірге) әсеріне ықпал етпеді .

Метотрексат

ИПП мен метотрексатты бірге қолданған кезде кейбір пациенттерде концентрацияның жоғарылауы байқалады. Метотрексатты жоғары дозада қолданған кезде эзомепразолды қабылдауды тоқтату қажет.

Такролимус

Эзомепразолмен бір мезгілде қолдану сарысудағы такролимус концентрациясының жоғарылауына әкелетіні хабарланды. Такролимус концентрациясының, сондай-ақ бүйрек функциясының (креатинин клиренсі) күшейтілген мониторингін жүргізу және қажет болған жағдайда такролимус дозасын түзету қажет.

рН-тәуелді абсорбциямен дәрілік препараттар

Эзомепразолмен емдеу кезінде асқазандағы қышқылдылықтың төмендеуі сіңу механизмі ортаның қышқылдылығына тәуелді басқа дәрілердің сіңуінің төмендеуіне немесе жоғарылауына алып келуі мүмкін. Қышқыл секрециясын бәсеңдететін басқа препараттарды немесе антацидтерді қолданғандағы сияқты, эзомепразолмен емдеу кетоконазолдың, итраконазол мен эрлотинибтің сіңуінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Сонымен қатар, эзомепразолды дигоксинмен бірге қабылдағанда, соңғысының концентрациясы арта түсуі мүмкін.

Дені сау еріктілерде омепразолды (тәулігіне 20 мг) және дигоксинді бір мезгілде қолдану дигоксиннің биожетімділігін 10% арттырды (он субъектінің екеуінде 30% - ға дейін). Дигоксиннің уыттылығы туралы сирек хабарланды. Дегенмен, егде жастағы пациенттерге эзомепразолды жоғары дозада тағайындау кезінде сақ болу керек. Одан әрі дигоксиннің емдік мониторингін күшейту керек.

CYP2C19 метаболиздейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол эзомепразолдың метаболизміне қатысатын негізгі ферменті – CYP2C19 тежейді. Сәйкесінше, эзомепразолды метаболизміне CYP2C19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану, аталған препараттардың плазмадағы концентрацияларының жоғарылауына алып келуі және дозасын төмендетуді қажет етуі мүмкін. Бұл құбылыс әсіресе, эзомепразолды «қажеттілігіне қарай емдеу» режимінде қолданған кезде айқын білінеді.

Диазепам

30 мг эзомепразолды бірге қабылдау фермент-субстрат кешенінің (CYP2C19-диазепам субстрат) клиренсін 45%-ға төмендетеді.

Фенитоин

40 мг эзомепразолды бірге қабылдау эпилепсиясы бар пациенттерде фенитоиннің плазмадағы қалдықтық концентрацияларын 13%-ға жоғарылатады, соған байланысты, плазмадағы фенитоин концентрациясын эзомепразолмен емдеудің басында және оны тоқтатқан кезде бақылау ұсынылады.

Вориконазол

Эзомепразол (тәулігіне 40 мг) вориконазолдың (CYP2C19 субстраты) ең жоғарғы концентрациясы мен «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданын сәйкесінше 15% және 41%-ға жоғарылатады.

Цилостазол

Омепразол, сондай-ақ эзомепразол CYP2C19 тежегіштері ретінде әсер етеді. Айқаспалы зерттеуде дені сау субъектілерге 40 мг дозада қолданылған омепразол Cmax және AUC цилостазолын тиісінше 18% және 26%, ал оның белсенді метаболиттерінің бірін тиісінше 29% және 69% арттырды.

Цизаприд

40 мг эзомепразолды бір мезгілде қолдану концентрация-уақыт қисығының ауданын (AUC) 32% арттырды және жартылай шығарылу кезеңін (t1/2) 31% ұзартты, бірақ плазмадағы цизапридтің шекті концентрациясын өзгертпеді. Цизапридті монотерапия кезінде байқалған QT аралығының елеусіз ұзаруы эзомепразолмен біріктірген кезде жоғарыламады.

Варфарин

Клиникалық зерттеулер барысында варфаринмен ем қабылдаған пациенттерде 40 мг эзомепразолды бір мезгілде қолдану қанның ұю уақыты жол берілген ауқым шегінде болғанын көрсетті. Алайда, тіркеуден кейінгі кезеңде біріктірілген емдеу кезінде ХҚҚ клиникалық елеулі жоғарылауының бірнеше жеке жағдайлары тіркелді.

Пациенттің жағдайын эзомепразолмен емдеумен қатарлас варфаринмен немесе кумариннің басқа туындыларымен емдеудің басында және соңында бақылау ұсынылады.

Клопидогрел

Дені сау еріктілердегі зерттеу нәтижелері клопидогрел (жүктеме дозасы 300 мг/тәуліктік демеуші дозасы 75 мг) мен эзомепразол (күнделікті 40 мг пероральді) арасындағы фармакокинетикалық (ФК)/фармакодинамикалық (ФД) өзара әрекеттесуді көрсетті, бұл клопидогрелдің белсенді метаболитінің әсерін орта есеппен 40%-ға төмендетеді және тромбоциттер агрегациясының ең көп тежелудің (АДФ - индукцияланған) орташа 14% төмендеуіне әкеледі.

Клопидогрелді және 20 мг + АСҚ 81 мг эзомепразол біріктірілімін бір мезгілде қолданғанда, клопидогрел монотерапиясымен салыстырғанда, зерттеуде дені сау еріктілер клопидогрелдің белсенді метаболитінің әсерін шамамен 40% төмендетті. Алайда, бұл субъектілердегі тромбоциттер агрегациясының ең көп тежелу деңгейі (АДФ-индукцияланған) клопидогрел мен клопидогрел + біріктірілген препаратпен (эзомепразол + АСҚ) емделген қатысушылар тобында бірдей болды.

Обсервациялық сияқты клиникалық зерттеулерде ауыр жүрек-қантамыр асқынулары тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің ФК/ФД клиникалық салдары туралы қарама-қайшы деректер хабарланды.

Эзомепразол мен клопидогрелді бірге қолданудан аулақ болу керек.

Клиникалық елеулі өзара әрекеттесусіз зерттелген дәрілік препараттар

Амоксициллин және хинидин

Эзомепразол амоксициллин, хинидин фармакокинетикасының клиникалық тұрғыдан елеулі өзгерістерін туғызбайды.

Напроксен немесе рофекоксиб

Эзомепразол мен напроксенді немесе рофекоксибті бірге қолданудан клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталмады.

Эзомепразолдың фармакокинетикасына басқа дәрілік заттардың әсері

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 бен CYP3A4 қатысады. Эзомепразолды CYP3А4 тежегіші кларитромицинмен (күніне екі рет 500 мг) бірге қолдану, эзомепразолға қатысты AUC мәнінің екі есе артуына алып келеді. Эзомепразол мен CYP3А4 және CYP3A4 біріккен тежегішін бірге қолдану эзомепразол концентрациясының екі есе артуына алып келуі мүмкін. Эзомепразол мен CYP3А4 және CYP2C19 біріктірілген тежегіші вориконазолды бірге қолдану омепразол үшін AUC мәнін 280%-ға арттырады. Әдетте, ондай жағдайларда эзомепразолдың дозасын түзету қажет емес. Алайда, бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде және эзомепразолды ұзақ уақыт қолданғанда, оның дозасына түзету жүргізу керек.

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 немесе CYP3A4 индукциялайтыны белгілі препараттар немесе ол да басқасы да (рифампицин және шайқурай сияқты) эзомепразол метаболизмін күшейту есебінен қан сарысуындағы эзомепразол деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Балалар

Өзара әрекеттесу бойынша зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Арнайы ескертулер

Қосымша заттар жөніндегі айрықша ақпарат

Эманера® препаратының құрамында сахароза мен натрий бар.

Эманера® препаратының құрамында қанттың бір түрі сахароза қосылған қант сфералары бар. Егер сіздің дәрігеріңіз сізге кейбір қанттардың жақпайтындығын айтса, бұл препаратты қабылдамас бұрын дәрігерге жүгініңіз.

Бұл дәрілік препараттың құрамында бір капсуласында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни, іс жүзінде натрийсіз.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Эзомепразолды қолданған кезде қорғалмаған жүктілік туралы клиникалық деректер жеткіліксіз болып табылады. Омепразолдың рацемиялық қоспасын қолданған кезде, әсеріне ұшыраған жүкті әйелдердің саны туралы эпидемиологиялық зерттеулердің деректері даму ақауларының немесе фетоуытты әсердің жоқтығын куәландырады. Жануарларда жүргізілген эзомепразолды зерттеу эмбрионның/ұрықтың дамуына тікелей немесе жанама зиянды әсерін анықтаған жоқ. Жануарлардағы рацемиялық қоспаны зерттеу жүктілікке, босануға немесе босанғаннан кейінгі дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсер етпеді. Жүкті әйелдерде препаратты қолданған кезде сақ болу керек.

Жүкті әйелдер туралы деректердің аздаған мөлшері (жүктіліктің 300-ден 1000-ға дейінгі нәтижелері) эзомепразолдың даму ақауларының немесе фето/неонатальды уыттылығының жоқтығын көрсетеді.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылыққа тікелей немесе жанама зиянды әсер етпеді.

Қазіргі кезде, эзомепразолды емшек сүтімен бөлініп шығатын-шықпайтындығы белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы ақпарат жеткіліксіз болып табылады. Сондықтан, бала емізу кезеңінде Эманераны қолданбаған дұрыс.

Омепразолдың жануарларға арналған рацемиялық қоспасын пероральді енгізу арқылы зерттеу фертильділікке әсер етпеді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Эзомепразол автомобильді басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне елеусіз әсер етеді. Бас айналу (жиі емес) және көрудің бұлыңғырлануы (сирек) сияқты жағымсыз реакциялар туралы хабарланды. Егер атап көрсетілген құбылыстар байқалса, пациенттер автомобильді басқармауы немесе механизмдермен жұмыс істемеуі тиіс.

Терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR)

Эзомепразолмен емдеуге байланысты өмірге қауіп төндіретін мультиформалы эритема (EM), Стивенс-Джонсон синдромы (SJS), уытты эпидермальді некролиз (TEN) және эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS) дәрілік реакция сияқты терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR) туралы өте сирек хабарланған.

Пациенттерге EM/SJS/TEN/DRESS ауыр тері реакциясының белгілері мен симптомдары туралы хабарлауы тиіс және кез келген тән белгілер немесе симптомдар пайда болған кезде дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс.

Ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары пайда болған кезде эзомепразолды қабылдауды дереу тоқтатып, қажет болған жағдайда қосымша медициналық көмек/мұқият мониторингті қамтамасыз ету керек.

EM/SJS/TEN/DRESS бар пациенттерде препарат қайта қолданылмауы тиіс.

Эзомепразолдың басқа препараттардың фармакокинетикасына әсері

Протеаза тежегіштері

Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы хабарланды. Осы сипатталған өзара әрекеттесулердің клиникалық мәні мен механизмдері әрдайым белгілі бола бермейді. Омепразолмен емдеу кезінде асқазанның рН жоғарылауы протеаза тежегіштерінің абсорбциясын өзгертуі мүмкін. Өзара әрекеттесудің басқа ықтимал механизмдері CYP2C19 тежелуі болып табылады.

Атазанавир мен нелфинавир омепразолмен бір мезгілде қабылданған жағдайларда, бұл препараттардың қан сарысуындағы деңгейінің төмендеуі байқалды, сондықтан оларды бірге қолданудан аулақ болу керек. Омепразолды (тәулігіне 1 рет 40 мг) және атазанавирді 300 мг/ритонавирді 100 мг бір мезгілде қолдану атазанавирдің экспозициясының төмендеуіне әкеледі (AUC (концентрация-уақыт қисығының ауданы), Cmax және Cmin (қан плазмасындағы ең жоғары және ең төмен концентрация) шамамен 75% төмендейді. Атазанавирдің дозасын 400 мг-ге дейін арттыру омепразолдың атазанавирдің әсеріне әсерін өтемейді. Дені сау еріктілерге омепразолды (тәулігіне 20 мг 1 рет) және атазанавирді 400 мг/ритонавирді 100 мг бір мезгілде қолдану атазанавирді 300 мг/ритонавирді тәулігіне 1 рет омепразолсыз 20 мг 1 рет қолданумен салыстырғанда атазанавирдің әсерін шамамен 30% төмендетуге әкелді. Омепразолды бір мезгілде қолдану (тәулігіне 1 рет 40 мг) нелфинавирдің AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерін 36-39%, ал M8 фармакологиялық белсенді метаболиті үшін AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерін 75-92% төмендетті. Фармакодинамикалық әсерлердің ұқсастығына және омепразол мен эзомепразолдың фармакокинетикалық қасиеттеріне байланысты эзомепразолды атазанавирмен бірге қабылдамаған жөн, бірақ эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде қолдану жоққа шығарылады.

Саквинавир үшін (қатарлас ритонавирмен) омепразолмен бір мезгілде емдеу кезінде (тәулігіне 1 рет 40 мг) қан сарысуындағы деңгейдің жоғарылауы (80-100%) туралы хабарланды. Тәулігіне 1 рет 20 мг дозада омепразолмен емдеу дарунавирдің (ритонавирмен бірге) және ампренавирдің (ритонавирмен бірге) әсеріне ықпал етпеді. Тәулігіне 1 рет 20 мг дозада омепразолмен емдеу ампренавирдің әсеріне ықпал етпеді (қатарлас ритонавирмен және онсыз). Тәулігіне 1 рет 40 мг дозада омепразолмен емдеу лопинавирдің (ритонавирмен бірге) әсеріне ықпал етпеді .

Метотрексат

ИПП мен метотрексатты бірге қолданған кезде кейбір пациенттерде концентрацияның жоғарылауы байқалады. Метотрексатты жоғары дозада қолданған кезде эзомепразолды қабылдауды тоқтату қажет.

Такролимус

Эзомепразолмен бір мезгілде қолдану сарысудағы такролимус концентрациясының жоғарылауына әкелетіні хабарланды. Такролимус концентрациясының, сондай-ақ бүйрек функциясының (креатинин клиренсі) күшейтілген мониторингін жүргізу және қажет болған жағдайда такролимус дозасын түзету қажет.

рН-тәуелді абсорбциямен дәрілік препараттар

Эзомепразолмен емдеу кезінде асқазандағы қышқылдылықтың төмендеуі сіңу механизмі ортаның қышқылдылығына тәуелді басқа дәрілердің сіңуінің төмендеуіне немесе жоғарылауына алып келуі мүмкін. Қышқыл секрециясын бәсеңдететін басқа препараттарды немесе антацидтерді қолданғандағы сияқты, эзомепразолмен емдеу кетоконазолдың, итраконазол мен эрлотинибтің сіңуінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Сонымен қатар, эзомепразолды дигоксинмен бірге қабылдағанда, соңғысының концентрациясы арта түсуі мүмкін.

Дені сау еріктілерде омепразолды (тәулігіне 20 мг) және дигоксинді бір мезгілде қолдану дигоксиннің биожетімділігін 10% арттырды (он субъектінің екеуінде 30% - ға дейін). Дигоксиннің уыттылығы туралы сирек хабарланды. Дегенмен, егде жастағы пациенттерге эзомепразолды жоғары дозада тағайындау кезінде сақ болу керек. Одан әрі дигоксиннің емдік мониторингін күшейту керек.

CYP2C19 метаболиздейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол эзомепразолдың метаболизміне қатысатын негізгі ферменті – CYP2C19 тежейді. Сәйкесінше, эзомепразолды метаболизміне CYP2C19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану, аталған препараттардың плазмадағы концентрацияларының жоғарылауына алып келуі және дозасын төмендетуді қажет етуі мүмкін. Бұл құбылыс әсіресе, эзомепразолды «қажеттілігіне қарай емдеу» режимінде қолданған кезде айқын білінеді.

Диазепам

30 мг эзомепразолды бірге қабылдау фермент-субстрат кешенінің (CYP2C19-диазепам субстрат) клиренсін 45%-ға төмендетеді.

Фенитоин

40 мг эзомепразолды бірге қабылдау эпилепсиясы бар пациенттерде фенитоиннің плазмадағы қалдықтық концентрацияларын 13%-ға жоғарылатады, соған байланысты, плазмадағы фенитоин концентрациясын эзомепразолмен емдеудің басында және оны тоқтатқан кезде бақылау ұсынылады.

Вориконазол

Эзомепразол (тәулігіне 40 мг) вориконазолдың (CYP2C19 субстраты) ең жоғарғы концентрациясы мен «концентрация – уақыт» қисығы астындағы ауданын сәйкесінше 15% және 41%-ға жоғарылатады.

Цилостазол

Омепразол, сондай-ақ эзомепразол CYP2C19 тежегіштері ретінде әсер етеді. Айқаспалы зерттеуде дені сау субъектілерге 40 мг дозада қолданылған омепразол Cmax және AUC цилостазолын тиісінше 18% және 26%, ал оның белсенді метаболиттерінің бірін тиісінше 29% және 69% арттырды.

Цизаприд

40 мг эзомепразолды бір мезгілде қолдану концентрация-уақыт қисығының ауданын (AUC) 32% арттырды және жартылай шығарылу кезеңін (t1/2) 31% ұзартты, бірақ плазмадағы цизапридтің шекті концентрациясын өзгертпеді. Цизапридті монотерапия кезінде байқалған QT аралығының елеусіз ұзаруы эзомепразолмен біріктірген кезде жоғарыламады.

Варфарин

Клиникалық зерттеулер барысында варфаринмен ем қабылдаған пациенттерде 40 мг эзомепразолды бір мезгілде қолдану қанның ұю уақыты жол берілген ауқым шегінде болғанын көрсетті. Алайда, тіркеуден кейінгі кезеңде біріктірілген емдеу кезінде ХҚҚ клиникалық елеулі жоғарылауының бірнеше жеке жағдайлары тіркелді.

Пациенттің жағдайын эзомепразолмен емдеумен қатарлас варфаринмен немесе кумариннің басқа туындыларымен емдеудің басында және соңында бақылау ұсынылады.

Клопидогрел

Дені сау еріктілердегі зерттеу нәтижелері клопидогрел (жүктеме дозасы 300 мг/тәуліктік демеуші дозасы 75 мг) мен эзомепразол (күнделікті 40 мг пероральді) арасындағы фармакокинетикалық (ФК)/фармакодинамикалық (ФД) өзара әрекеттесуді көрсетті, бұл клопидогрелдің белсенді метаболитінің әсерін орта есеппен 40%-ға төмендетеді және тромбоциттер агрегациясының ең көп тежелудің (АДФ - индукцияланған) орташа 14% төмендеуіне әкеледі.

Клопидогрелді және 20 мг + АСҚ 81 мг эзомепразол біріктірілімін бір мезгілде қолданғанда, клопидогрел монотерапиясымен салыстырғанда, зерттеуде дені сау еріктілер клопидогрелдің белсенді метаболитінің әсерін шамамен 40% төмендетті. Алайда, бұл субъектілердегі тромбоциттер агрегациясының ең көп тежелу деңгейі (АДФ-индукцияланған) клопидогрел мен клопидогрел + біріктірілген препаратпен (эзомепразол + АСҚ) емделген қатысушылар тобында бірдей болды.

Обсервациялық сияқты клиникалық зерттеулерде ауыр жүрек-қантамыр асқынулары тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің ФК/ФД клиникалық салдары туралы қарама-қайшы деректер хабарланды.

Эзомепразол мен клопидогрелді бірге қолданудан аулақ болу керек.

Клиникалық елеулі өзара әрекеттесусіз зерттелген дәрілік препараттар

Амоксициллин және хинидин

Эзомепразол амоксициллин, хинидин фармакокинетикасының клиникалық тұрғыдан елеулі өзгерістерін туғызбайды.

Напроксен немесе рофекоксиб

Эзомепразол мен напроксенді немесе рофекоксибті бірге қолданудан клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталмады.

Эзомепразолдың фармакокинетикасына басқа дәрілік заттардың әсері

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 бен CYP3A4 қатысады. Эзомепразолды CYP3А4 тежегіші кларитромицинмен (күніне екі рет 500 мг) бірге қолдану, эзомепразолға қатысты AUC мәнінің екі есе артуына алып келеді. Эзомепразол мен CYP3А4 және CYP3A4 біріккен тежегішін бірге қолдану эзомепразол концентрациясының екі есе артуына алып келуі мүмкін. Эзомепразол мен CYP3А4 және CYP2C19 біріктірілген тежегіші вориконазолды бірге қолдану омепразол үшін AUC мәнін 280%-ға арттырады. Әдетте, ондай жағдайларда эзомепразолдың дозасын түзету қажет емес. Алайда, бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде және эзомепразолды ұзақ уақыт қолданғанда, оның дозасына түзету жүргізу керек.

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 немесе CYP3A4 индукциялайтыны белгілі препараттар немесе ол да басқасы да (рифампицин және шайқурай сияқты) эзомепразол метаболизмін күшейту есебінен қан сарысуындағы эзомепразол деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Балалар

Өзара әрекеттесу бойынша зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Арнайы ескертулер

Қосымша заттар жөніндегі айрықша ақпарат

Эманера® препаратының құрамында сахароза мен натрий бар.

Эманера® препаратының құрамында қанттың бір түрі сахароза қосылған қант сфералары бар. Егер сіздің дәрігеріңіз сізге кейбір қанттардың жақпайтындығын айтса, бұл препаратты қабылдамас бұрын дәрігерге жүгініңіз.

Бұл дәрілік препараттың құрамында бір капсуласында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни, іс жүзінде натрийсіз.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Эзомепразолды қолданған кезде қорғалмаған жүктілік туралы клиникалық деректер жеткіліксіз болып табылады. Омепразолдың рацемиялық қоспасын қолданған кезде, әсеріне ұшыраған жүкті әйелдердің саны туралы эпидемиологиялық зерттеулердің деректері даму ақауларының немесе фетоуытты әсердің жоқтығын куәландырады. Жануарларда жүргізілген эзомепразолды зерттеу эмбрионның/ұрықтың дамуына тікелей немесе жанама зиянды әсерін анықтаған жоқ. Жануарлардағы рацемиялық қоспаны зерттеу жүктілікке, босануға немесе босанғаннан кейінгі дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсер етпеді. Жүкті әйелдерде препаратты қолданған кезде сақ болу керек.

Жүкті әйелдер туралы деректердің аздаған мөлшері (жүктіліктің 300-ден 1000-ға дейінгі нәтижелері) эзомепразолдың даму ақауларының немесе фето/неонатальды уыттылығының жоқтығын көрсетеді.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер репродуктивті уыттылыққа тікелей немесе жанама зиянды әсер етпеді.

Қазіргі кезде, эзомепразолды емшек сүтімен бөлініп шығатын-шықпайтындығы белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы ақпарат жеткіліксіз болып табылады. Сондықтан, бала емізу кезеңінде Эманераны қолданбаған дұрыс.

Омепразолдың жануарларға арналған рацемиялық қоспасын пероральді енгізу арқылы зерттеу фертильділікке әсер етпеді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Эзомепразол автомобильді басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне елеусіз әсер етеді. Бас айналу (жиі емес) және көрудің бұлыңғырлануы (сирек) сияқты жағымсыз реакциялар туралы хабарланды. Егер атап көрсетілген құбылыстар байқалса, пациенттер автомобильді басқармауы немесе механизмдермен жұмыс істемеуі тиіс.

Дозалау режимі

Ересектер

Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы

Эрозиялы рефлюкс-эзофагитті емдеу: 4 апта бойы тәулігіне бір рет 40 мг. Егер бірінші курсынан кейін эзофагиттің жазылуы басталмаса немесе симптомдары сақталып қалса, қосымша 4 апталық емдеу курсы ұсынылады.

Эзофагиттен емделген пациенттерде қайталануының алдын алу үшін ұзаққа созылатын демеуші ем: тәулігіне бір рет 20 мг-ден.

Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының симптоматикалық емі:

Эзофагитсіз пациенттерге тәулігіне бір рет 20 мг. Егер 4 апта емдеуден соң симптомдары жойылмаса, пациентке қосымша тексеру жүргізу керек. Симптомдары басылғаннан кейін, кейіннен симптомдарын бақылауда ұстауға препаратты тәулігіне бір рет 20 мг дозада қабылдау арқылы қол жеткізіледі. Ересектерге, қажет болса, препаратты тәулігіне бір рет 20 мг дозада қабылдаудың «қажеттілігіне қарай емдеу» режимін пайдалануға болады. ҚҚСП емін қабылдап жүрген, асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасының даму қаупі бар пациенттерге, кейіннен «қажеттілігіне қарай емдеу» режимін пайдаланып симптомдарын бақылауда ұстау ұсынылмайды.

Helicobacter pylori эрадикациясы үшін бактерияға қарсы еммен біріктірілімде

Он екі елі ішектің Helicobacter pylori-мен астасқан ойық жарасын емдеу және Helicobacter pylori-мен астасқан ойық жаралары бар пациенттерде пептидтік ойық жаралардың қайталануының профилактикасы: 20 мг Эманера® 1 г амоксициллинмен және 500 мг кларимитроцинмен біріктірілімде, препараттардың барлығы 7 күн бойы тәулігіне 2 рет қабылданады.

Үздіксіз ҚҚСП емі қажет пациенттер

Асқазанның ҚҚСП қабылдаумен байланысты ойық жарасының жазылуы: әдеттегі дозасы тәулігіне 1 рет 20 мг. Емдеу ұзақтығы 4–8 аптаны құрайды.

Қауіп бар пациенттерде асқазан мен он екі елі ішектің ҚҚСП қабылдаумен байланысты ойық жарасының профилактикасы: тәулігіне 1 рет 20 мг.

Золлингер-Эллисон синдромының емі: Эманера® препаратының ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне екі рет 40 мг құрайды. Содан соң дозасын жекелей таңдау керек, емдеу ұзақтығы аурудың клиникалық көрінісі бойынша анықталады.

Препаратты пациенттердің көпшілігінде тәулігіне 80-ден 160 мг эзомепразол дозаларында қолдану тәжірибесі бар. Тәулігіне 80 мг жоғары дозаларда дозаны екі қабылдауға бөлу керек.

Балалар

12 жастан асқан жасөспірімдер

Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы

Эрозиялы рефлюкс-эзофагитті емдеу: 4 апта бойы тәулігіне бір рет 40 мг. Егер алғашқы курсынан кейін эзофагиттің жазылуы басталмаса немесе симптомдары сақталып қалса, қосымша 4 апталық емдеу курсы ұсынылады.

Эзофагиттен емделген пациенттерде қайталануының алдын алу үшін ұзақ уақыт демеуші ем: тәулігіне бір рет 20 мг.

Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының симптомдық емі:

Эзофагитсіз пациенттерге тәулігіне бір рет 20 мг. Егер 4 апта емдеуден соң симптомдары жойылмаса, пациентке қосымша тексеру жүргізу керек. Симптомдары басылғаннан кейін, келесіде симптомдарын бақылауда ұстауға препаратты тәулігіне бір рет 20 мг дозада қабылдау арқылы қол жеткізіледі.

Helicobacter pylori туындатқан он екі елі ішектің ойық жаралы ауруын емдеу

Емдеу ұлттық нұсқаулықтарға сәйкес бактериялардың резистенттілігін, емдеу ұзақтығын (көбінесе 7 күн, бірақ кейде 14 күнге дейін) ескере отырып, бактерияға қарсы препараттармен бірге жүргізіледі. Емдеу дәрігердің бақылауымен жүргізілуі тиіс.

Полиамид/алюминий/поливинилхлоридпен ламинацияланған үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 7 немесе 10 капсуладан салынады.

2 пішінді ұяшықты қаптамадан (7 капсуладан) немесе 3 пішінді ұяшықты қаптамадан (10 капсуладан) медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

Түпнұсқалық қаптамасында, 30 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.

2 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.