Астане қаласындағы Эзол Еріткіші Бар Ұнтақ 40 Мг №1 | Стериль-Джин Лайф Сайенсис (Р) Лтд.

Инъекцияға және инфузияға арналған Эзолес дәрілік препаратын ересектерге келесілер үшін қолданады:

Пероральді ем жүргізу мүмкіндік болмаған кезде асқазан секрециясын бәсеңдететін ем ретінде, мысалы:

эзофагиті және/немесе рефлюкстің ауыр көріністері бар пациенттердегі гастро-эзофагеальді рефлюкс (ГЭРА) ауруында

қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) қабылдаумен байланысты асқазанның ойық жара ауруын емдеу үшін

қауіп тобындағы емделушілерде ҚҚСП қолданумен байланысты асқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасының профилактикасы.

Асқазанның немесе он екі елі ішектің жедел қан кетуін эндоскопиялық емдеуден кейін пациенттерде қайтадан қан кету дамуының профилактикасы үшін

Инъекцияға және инфузияға арналған Эзолес дәрілік препараты 1-18 жас аралығындағы балалар мен жасөспірімдерде келесілер үшін қолданады:

Пероральды ем жүргізу мүмкін болмаған кезде асқазан секрециясын басатын ем ретінде, мысалы:

эрозиялық рефлюкс, эзофагит және/немесе ауыр рефлюкс белгілері бар емделушілерде гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА).

- эзомепразолға, орын басатын бензимидазолдарға немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- нелфинавирмен бірге қолдану

- бала емізу кезеңі

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Үрей тудыратын кез келген симптомдар (мысалы, дене салмағының кездейсоқ едәуір жоғалуы, қайта-қайта құсу, дисфагия, қан аралас құсу немесе мелена), сондай-ақ асқазан ойық жарасы болғанда (немесе асқазанның ойық жарасына күдіктенгенде), қатерлі жаңа түзілімдердің бар-жоқтығын анықтаған жөн, өйткені Эзолес препаратымен емдеу симптоматикасының басылып қалуына алып келуі және диагноз қоюды кейінге қалдыруы мүмкін.

Ұзақ мерзім бойы қабылдау

Ұзақ уақыт емделушілер (әсіресе бір жылдан астам емделгендер) жүйелі түрде бақылауда болуы керек.

Қажеттілікпен емделу (қажеттілік)

Қажеттілік бойынша ем алатын емделушілер симптомдар өзгерген жағдайда өз дәрігеріне хабарласу туралы нұсқау алуы керек.

Helicobacter pylori эрадикациясы

Эзомепразолды Helicobacter pylori эрадикациясына тағайындау кезінде үштік терапияның барлық компоненттерінің өзара әрекеттесуін ескеру қажет. Кларитромицин CYP3A4 күшті тежегіш болып табылады, сондықтан цизаприд сияқты CYP3A4 метаболизденетін басқа препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген емделушілерде үштік терапияны қолданғанда кларитромициннің қарсы көрсетілімдері мен өзара әрекеттесулері ескерілуі керек.

Асқазан-ішек жолының (АІЖ) инфекциялары

Протонды сорғы тежегіштерімен (ПСТ) емдеу Salmonella және Campylobacter тудыратын асқазан-ішек инфекцияларының даму қаупінің елеусіз жоғарылауына әкелуі мүмкін.

В12 дәруменінің сіңуі

Эзомепразол, қышқылды бөгейтін барлық дәрілік препараттар сияқты, гипо- немесе ахлоргидрия салдарынан В12 дәруменінің (цианокобаламиннің) сіңуін төмендетуі мүмкін. Мұны В12 дәруменінің деңгейі төмен немесе В12 дәруменінің сіңуі төмендеуінің қауіп факторлары бар пациенттерде ұзақ уақыт емдегенде ескерген жөн.

Гипомагниемия

Гипомагниемияның ауыр түрі эзомепразол сияқты ПСТ-мен кемінде 3 ай бойы ем қабылдаған пациенттерде және көп жағдайларда жыл бойы емдеген кезде байқалды. Шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі белгілері байқалды, алайда олар біртіндеп басталуы және елеусіз күйде қалуы мүмкін. Пациенттердің көпшілігінде гипомагниемия магнийді қосымша қабылдағаннан кейін және ПСТ қабылдауды тоқтатқаннан кейін басылған.

Ұзақ емдеу қажет болуы мүмкін немесе ПСТ дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуға қабілетті ДЗ (мысалы диуретиктер) бірге қабылдап жүрген пациенттерде дәрігерлер ПСТ қабылдауды бастар алдында және емдеу барысында мезгіл-мезгіл магний концентрациясын өлшеуі тиіс.

Сыну қаупі

ПСТ, әсіресе жоғарыларда дозаларда және ұзақ кезең бойы (>1 жыл) қолдану, әсіресе, егде жастағы адамдарда немесе басқа белгілі қауіп факторлары болғанда, ортан жілік, білезік және омыртқа сүйектері сынуының туындау қаупінің орташа жоғарылауына алып келуі мүмкін. Сынулар туындауының жалпы қаупі 10-40%-ға жоғарылайды. Қауіптің бұлай жоғарылауы басқа факторлардың салдары болуы мүмкін. Остеопороздың даму қаупіне бейім пациенттер заманауи клиникалық нұсқауларға сәйкес емделуі және D дәрумені мен кальцийді қажетті мөлшерде қабылдауы тиіс.

Терінің жеделге жуық қызыл жегісі (ТЖҚЖ)

ПСТ қабылдау өте сирек жағдайларда ТЖҚЖ дамуымен байланысты. Егер зақымданулар туындаса, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын тері бөліктерінде, және егер олар артралгиямен қатар жүрсе, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Эзомепразолды қабылдауды тоқтату мүмкіндігі туралы шешімді дәрігер қабылдауы тиіс. ТЖҚЖ даму қаупі, осының алдында ПСТ емдеу болған жағдайда осы топтың басқа препараттарын тағайындаған кезде арта түседі.

Басқа дәрілермен біріктірілімі

Эзомепразол мен атазанавирді бірге қолдану ұсынылмайды. Егер бұл біріктірілімді қолданбау мүмкін болмаса, атазанавирдің дозасын 400 мг дейін ұлғайта отырып 100 мг ритонавир біріктірілімімен үйлестіре отырып мұқият мониторинг жүргізу керек, бірақ эзомепразолдың дозасы 20 мг-ден аспауы тиіс.

Эзомепразол CYP2C19 тежегіші болып табылады. Эзомепразолмен ем бастамасында немесе тоқтатылғанда CYP2C19 арқылы метаболизденетін дәрілік заттармен өзара әрекеттесулері мүмкіндігін ескеру керек. Эзомепразолды клопидогрелмен бірге қолданбаған дұрыс. Бұл өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы белгісіз. Сақтық шарасы ретінде эзомепразол мен клопидогрелді бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек. Егер эзомепразолды тағайындау керек болса, қан плазмасындағы эзомепразол концентрациясының ауытқуына байланысты басқа препараттармен өзара әрекеттесу салдарын қарастырған жөн.

Терінің айқын жанама реакциялары (SCAR)

Эзомепразолмен емдеуге байланысты мультиформалы эритема (EM), Стивенс-Джонсон синдромы(SJS), уытты эпидермальді некролиз(TEN) сияқты күрделі жағымсыз тері реакциялары (SCAR) және өмірге қауіп төндіретін эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен(DRESS-синдром) дәрілік реакциялар сирек хабарланған. Пациенттерді ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары туралы хабардар ету керек және қандай да бір тән белгілер немесе симптомдар байқалған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгіну керек. Егер мұндай белгілер мен симптомдар пайда болса, эзомепразолды тоқтату керек, шұғыл медициналық көмек көрсету және пациентті мұқият бақылау керек. EM/SJS/TEN/DRESS бар емделушілерде эзомепразолды қайталап қолдануға болмайды.

Зертханалық тестілердің нәтижелері

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылығы нейроэндокриндік ісіктер тестілерінің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін. Бұл әсерден аулақ болу үшін, эзомепразолмен емді CgA өлшегенге дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер бастапқы өлшеуден кейін CgA және гастрин деңгейлері қалпына келмесе, өлшеуді ПСТ емін тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайталау керек.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа дәрілік препараттардың фармакокинетикасына эзомепразолдың әсері

Протеаза тежегіштері

Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Мұндай өзара әрекеттесулердің клиникалық маңыздылығы және механизмдері белгісіз. Препаратпен емдеу кезеңінде асқазан сөлі қышқылдығының pH жоғарылауы протеаза тежегіштерінің сіңуін өзгертуі мүмкін. Өзара әрекеттесудің басқа бір ықтимал механизмі CYP2C19 тежеуге негізделеді. Эзомепразол мен атазанавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды және эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Омепразолмен бір мезгілде атазанавир мен нелфинавирдің қолданғанда, олардың қан сарысуындағы деңгейі төмендегені туралы хабарланды.

Фармакодинамикалық әсерлері мен фармакокинетикалық қасиеттері ұқсас болғандықтан, омепразол мен эзомепразолды және атазанавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, ал эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде тағайындауға болмайды.

Омепразолмен (40 мг) және саквинавирмен (ритонавирмен бір мезгілде) бір мезгілде емдегенде қан сарысуындағы саквинавир деңгейінің 80-100%-ға жоғарылайтыны анықталды.

Омепразолды тәулігіне 1 рет 20 мг дозада бір мезгілде қабылдау дарунавир (ритонавирмен) және ампренавир (ритонавирмен бір мезгілде) деңгейлеріне әсер еткен жоқ.

Эзомепразолмен тәулігіне 1 рет 20 мг дозада емдегенде, ампренавир деңгейіне әсер еткен жоқ (ритонавирмен немесе ритонавирсіз бір мезгілде емдегенде).

Омепразолды тәулігіне 1 рет 40 мг дозада қолдану лопинавир деңгейіне әсер еткен жоқ (ритонавирді бір мезгілде қабылдағанда).

Метотрексат

ПСТ мен метотрексатты бірге қабылдаған кезде кейбір пациенттерде соңғысының концентрациясының артқаны байқалады. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданғанда эзомепразол қабылдауды уақытша тоқтата тұру талап етілуі мүмкін.

Такролимус

Эзомепразол мен такралимусты бірге тағайындау соңғысының қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауына алып келді. Такролимус концентрациясына және бүйрек функциясына (креатинин клиренсі) мұқият мониторинг жүргізу, сондай-ақ қажет болғанда такролимустың дозасын түзету керек.

Сіңуі pH-тәуелді дәрілік препараттар

Эзомепразолмен және басқа ПСТ емдеу кезінде асқазанның қышқылдығының төмендеуі - асқазанның рН деңгейіне тәуелді дәрілік заттардың сіңуін төмендетуі немесе жоғарылатуы мүмкін.

Эзомепразол, асқазан қышқылының (рН) секрециясын төмендететін басқа препараттар сияқты кетоконазол, итраконазол және эрлотинибтің сіңуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сонымен бірге эзомепразолды дигоксинмен бір мезгілде қолданғанда соңғысының концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Омепразолды (тәулігіне 20 мг) және дигоксинді бір мезгілде қолданғанда дигоксиннің биожетімділігі 10%-ға (екі рет қолданғанда 30%-ға дейін) жоғарылады.

Дигоксинді эзомепразолмен бірге қабылдағанда уыттылығы туралы сирек хабарланады. Дегенмен, егде жастағы пациенттерге эзомепразолдың жоғары дозаларын тағайындағанда сақ болу керек. Дигоксинді қабылдап жүрген пациенттерді терапиялық бақылауды күшейту керек.

CYP2C19 арқылы метаболизденетін дәрілік препараттар

Эзомепразол өзінің метаболизміне қатысатын негізгі фермент - СҮР2С19 тежейді. Эзомепразолды метаболизміне СҮР2С19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану осы препараттардың плазмадағы концентрацияларының жоғарылауына алып келуі және олардың дозасын төмендетуді қажет етуі мүмкін. Метаболизміне CYP2C19 қатысатын препараттарға эзомепразолдың тигізетін әсері препаратты вена ішіне енгізгенде айқынырақ болуы мүмкін, сондықтан жағымсыз әсерлерін дер кезінде анықтау мақсатында вена ішіне енгізген сәттен бастап 3 күн бойына пациенттерді мұқият қадағалау керек.

Диазепам

30 мг эзомепразол мен диазепамды ішу арқылы бір мезгілде қабылдағанда соңғысының CYP2C19 субстратының клиренсі 45%-ға төмендейді.

Фенитоин

40 мг дозадағы эзомепразол мен фенитоинді бірге ішу арқылы қабылдағанда эпилепсияға шалдыққан пациенттерде плазмадағы фенитоиннің қалдық концентрациясы 13-ға жоғарылады. Осыған байланысты, эзомепразолмен емдей бастағанда және оны тоқтатқанда плазмадағы фенитоин концентрациясын бақылау ұсынылады.

Вориконазол

Күніне бір рет 40 мг дозадағы омепразол вориконазолдың (CYP2C19 субстраты) Cmax және AUC 15% және 41%-ға жоғарылатады.

Цилостазол

Омепразол да, эзомепразол сияқты CYP2C19 тежегіші ретінде әсер етеді. 40 мг дозадағы омепразол цитолазолдың Cmax және AUC сәйкесінше 18% және 26%-ға, және оның белсенді метаболиттерінің біреуінікін сәйкесінше 29% және 69%-ға жоғарылатады.

Цизаприд

40 мг дозадағы эзомепразол мен цизапридті бірге пероральді қабылдау AUC шамасын 32%-ға жоғарылатады және цизаприд үшін жартылай шығарылу кезеңін (t1/2) 31%-ға арттырады; осы орайда плазмадағы цизапридтің шектік концентрациялары елеулі өзгермейді. Цизаприд монотерапиясы кезінде байқалған QT аралығының мардымсыз ұзаруы эзомепразолды қосқан кезде ұлғаймайды.

Варфарин

Варфаринді қабылдап жүрген пациенттерге 40 мг дозадағы пероральді эзомепразолды тағайындағанда коагуляция уақыты жол берілетін мәндер шегінде қалды. Алайда варфарин мен эзомепразолды бірге қолданғанда ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) индексінің клиникалық тұрғыдан маңызды артуының бірнеше жағдайлары жөнінде хабарланды. Осыған байланысты, осы препараттарды бірге қолданудың басында және аяғында мониторинг жасау ұсынылады.

Клопидогрел

Дені сау еріктілерде жүргізілген зерттеулердің нәтижелері клопидогрел(тәулігіне 300 мг/75 мг демеуші доза) мен эзомепразол(күніне 40мг пероральді) арасындағы фармакокинетикалық(ФК) және фармакодинамикалық(ФД) өзара әрекеттесу клопидогрелдің белсенді метаболитінің экспозициясының орта есеппен 40%-ға төмендеуіне әкелетінін және тромбоциттер агрегациясының максималды тежелуін (АДФ индукциялаған) орта есеппен 14%-ға төмендететінін көрсетті.

Клопидогрелдің монотерапиясымен салыстырғанда, клопидогрелді 20 мг + AСК 81 мг белгіленген дозасы бар эзомепразол біріктірілімімен бірге қолданғанда, клопидогрелдің белсенді метаболитінің 40%-ға жуығы сіңуінің төмендеуі байқалды. Дегенмен, зерттелетін субъектілердегі тромбоциттер агрегациясының тежелуінің (АДФ әсерінен) ең жоғары деңгейлері бірдей болды. Бақылау және клиникалық зерттеулерде негізгі жүрек-қантамырлық симптомдар тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің клиникалық салдары ФК/ФД туралы қарама-қайшы деректер тіркелді. Сақтық шарасы ретінде эзомепразолды клопидогрелмен бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Зерттеудегі клиникалық елеулі өзара әрекеттесулері жоқ дәрілік препараттар

Амоксициллин және хинидин

Эзомепразолдың амоксициллинмен немесе хинидинмен клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесулері анықталмаған.

Напроксен немесе рофекоксиб

Эзомепразолды напроксенмен немесе рофекоксибпен бірге қолданғанда қысқамерзімді ем кезінде клиникалық тұрғыдан елеулі қандай-да бір фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталмады.

Дәрілік препараттардың эзомепразол фармакокинетикасына әсері

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады. Эзомепразол мен CYP3А4 тежегіші, кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пероральді қолдану эзомепразол үшін AUC мәнінің екі есе артуына алып келеді. Эзомепразол мен біріктірілген CYP3А4 және CYP2C19 тежегішін, мысалы вориконазолды бірге қолдану эзомепразол үшін AUC мәнінің 2 еседен де артық ұлғаюына әкеп соқтырады. Мұндай жағдайларда эзомепразолдың дозасын түзету қажет емес. Алайда, бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде ұзақ емдеу тағайындалғанда дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

CYP2C19 және / немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар (мысалы, рифампицин және шайқурай) эзомепразол метаболизмін арттыру жолымен сарысудағы эзомепразол деңгейінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Балалар

Өзара әрекеттесуіне зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балалардағы эзомепразолдың венаішілік түрімен емдеу мерзімі қысқа,сондықтан пациентті мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральды (ішке) қабылдауға ауыстыру керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Қазіргі уақытта эзомепразолды жүктілік кезеңінде қолдану туралы деректер шектеулі. Эзомепразолмен жүргізілген клиникаға дейінгі зерттеулер ұрықтың эмбриональды/феталды дамуына тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Рацемиялық қоспамен клиникаға дейінгі зерттеулер жүктілікке, босануға немесе босанғаннан кейінгі дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Эзомепаразолды жүкті әйелдерге тағайындағанда сақтық таныту керек. Жүкті әйелдер туралы деректердің орташа саны эзомепразолды қолдану кезінде даму ақауларының немесе фето/неонатальды уыттылықтың жоқтығын көрсетеді.

Қолда бар деректер репродуктивті уыттылық тұрғысынан тікелей немесе жанама зиянды әсерлерді көрсетпейді.

Эзомепразолдың емшек сүтімен бөлінетін-бөлінбейтіндігі белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы деректер шектеулі болғандықтан, эзомепразолды емшек емізу кезеңінде тағайындамау керек

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Эзомепразол көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне болар-болмас әсер етуі мүмкін. Бас айналуы немесе анық көрмеу жағдайларында, пациенттерге көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.

Үрей тудыратын кез келген симптомдар (мысалы, дене салмағының кездейсоқ едәуір жоғалуы, қайта-қайта құсу, дисфагия, қан аралас құсу немесе мелена), сондай-ақ асқазан ойық жарасы болғанда (немесе асқазанның ойық жарасына күдіктенгенде), қатерлі жаңа түзілімдердің бар-жоқтығын анықтаған жөн, өйткені Эзолес препаратымен емдеу симптоматикасының басылып қалуына алып келуі және диагноз қоюды кейінге қалдыруы мүмкін.

Ұзақ мерзім бойы қабылдау

Ұзақ уақыт емделушілер (әсіресе бір жылдан астам емделгендер) жүйелі түрде бақылауда болуы керек.

Қажеттілікпен емделу (қажеттілік)

Қажеттілік бойынша ем алатын емделушілер симптомдар өзгерген жағдайда өз дәрігеріне хабарласу туралы нұсқау алуы керек.

Helicobacter pylori эрадикациясы

Эзомепразолды Helicobacter pylori эрадикациясына тағайындау кезінде үштік терапияның барлық компоненттерінің өзара әрекеттесуін ескеру қажет. Кларитромицин CYP3A4 күшті тежегіш болып табылады, сондықтан цизаприд сияқты CYP3A4 метаболизденетін басқа препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген емделушілерде үштік терапияны қолданғанда кларитромициннің қарсы көрсетілімдері мен өзара әрекеттесулері ескерілуі керек.

Асқазан-ішек жолының (АІЖ) инфекциялары

Протонды сорғы тежегіштерімен (ПСТ) емдеу Salmonella және Campylobacter тудыратын асқазан-ішек инфекцияларының даму қаупінің елеусіз жоғарылауына әкелуі мүмкін.

В12 дәруменінің сіңуі

Эзомепразол, қышқылды бөгейтін барлық дәрілік препараттар сияқты, гипо- немесе ахлоргидрия салдарынан В12 дәруменінің (цианокобаламиннің) сіңуін төмендетуі мүмкін. Мұны В12 дәруменінің деңгейі төмен немесе В12 дәруменінің сіңуі төмендеуінің қауіп факторлары бар пациенттерде ұзақ уақыт емдегенде ескерген жөн.

Гипомагниемия

Гипомагниемияның ауыр түрі эзомепразол сияқты ПСТ-мен кемінде 3 ай бойы ем қабылдаған пациенттерде және көп жағдайларда жыл бойы емдеген кезде байқалды. Шаршау, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі белгілері байқалды, алайда олар біртіндеп басталуы және елеусіз күйде қалуы мүмкін. Пациенттердің көпшілігінде гипомагниемия магнийді қосымша қабылдағаннан кейін және ПСТ қабылдауды тоқтатқаннан кейін басылған.

Ұзақ емдеу қажет болуы мүмкін немесе ПСТ дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуға қабілетті ДЗ (мысалы диуретиктер) бірге қабылдап жүрген пациенттерде дәрігерлер ПСТ қабылдауды бастар алдында және емдеу барысында мезгіл-мезгіл магний концентрациясын өлшеуі тиіс.

Сыну қаупі

ПСТ, әсіресе жоғарыларда дозаларда және ұзақ кезең бойы (>1 жыл) қолдану, әсіресе, егде жастағы адамдарда немесе басқа белгілі қауіп факторлары болғанда, ортан жілік, білезік және омыртқа сүйектері сынуының туындау қаупінің орташа жоғарылауына алып келуі мүмкін. Сынулар туындауының жалпы қаупі 10-40%-ға жоғарылайды. Қауіптің бұлай жоғарылауы басқа факторлардың салдары болуы мүмкін. Остеопороздың даму қаупіне бейім пациенттер заманауи клиникалық нұсқауларға сәйкес емделуі және D дәрумені мен кальцийді қажетті мөлшерде қабылдауы тиіс.

Терінің жеделге жуық қызыл жегісі (ТЖҚЖ)

ПСТ қабылдау өте сирек жағдайларда ТЖҚЖ дамуымен байланысты. Егер зақымданулар туындаса, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын тері бөліктерінде, және егер олар артралгиямен қатар жүрсе, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Эзомепразолды қабылдауды тоқтату мүмкіндігі туралы шешімді дәрігер қабылдауы тиіс. ТЖҚЖ даму қаупі, осының алдында ПСТ емдеу болған жағдайда осы топтың басқа препараттарын тағайындаған кезде арта түседі.

Басқа дәрілермен біріктірілімі

Эзомепразол мен атазанавирді бірге қолдану ұсынылмайды. Егер бұл біріктірілімді қолданбау мүмкін болмаса, атазанавирдің дозасын 400 мг дейін ұлғайта отырып 100 мг ритонавир біріктірілімімен үйлестіре отырып мұқият мониторинг жүргізу керек, бірақ эзомепразолдың дозасы 20 мг-ден аспауы тиіс.

Эзомепразол CYP2C19 тежегіші болып табылады. Эзомепразолмен ем бастамасында немесе тоқтатылғанда CYP2C19 арқылы метаболизденетін дәрілік заттармен өзара әрекеттесулері мүмкіндігін ескеру керек. Эзомепразолды клопидогрелмен бірге қолданбаған дұрыс. Бұл өзара әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы белгісіз. Сақтық шарасы ретінде эзомепразол мен клопидогрелді бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек. Егер эзомепразолды тағайындау керек болса, қан плазмасындағы эзомепразол концентрациясының ауытқуына байланысты басқа препараттармен өзара әрекеттесу салдарын қарастырған жөн.

Терінің айқын жанама реакциялары (SCAR)

Эзомепразолмен емдеуге байланысты мультиформалы эритема (EM), Стивенс-Джонсон синдромы(SJS), уытты эпидермальді некролиз(TEN) сияқты күрделі жағымсыз тері реакциялары (SCAR) және өмірге қауіп төндіретін эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен(DRESS-синдром) дәрілік реакциялар сирек хабарланған. Пациенттерді ауыр тері реакцияларының белгілері мен симптомдары туралы хабардар ету керек және қандай да бір тән белгілер немесе симптомдар байқалған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгіну керек. Егер мұндай белгілер мен симптомдар пайда болса, эзомепразолды тоқтату керек, шұғыл медициналық көмек көрсету және пациентті мұқият бақылау керек. EM/SJS/TEN/DRESS бар емделушілерде эзомепразолды қайталап қолдануға болмайды.

Зертханалық тестілердің нәтижелері

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылығы нейроэндокриндік ісіктер тестілерінің нәтижелеріне әсер етуі мүмкін. Бұл әсерден аулақ болу үшін, эзомепразолмен емді CgA өлшегенге дейін кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер бастапқы өлшеуден кейін CgA және гастрин деңгейлері қалпына келмесе, өлшеуді ПСТ емін тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайталау керек.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа дәрілік препараттардың фармакокинетикасына эзомепразолдың әсері

Протеаза тежегіштері

Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы хабарламалар бар. Мұндай өзара әрекеттесулердің клиникалық маңыздылығы және механизмдері белгісіз. Препаратпен емдеу кезеңінде асқазан сөлі қышқылдығының pH жоғарылауы протеаза тежегіштерінің сіңуін өзгертуі мүмкін. Өзара әрекеттесудің басқа бір ықтимал механизмі CYP2C19 тежеуге негізделеді. Эзомепразол мен атазанавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды және эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Омепразолмен бір мезгілде атазанавир мен нелфинавирдің қолданғанда, олардың қан сарысуындағы деңгейі төмендегені туралы хабарланды.

Фармакодинамикалық әсерлері мен фармакокинетикалық қасиеттері ұқсас болғандықтан, омепразол мен эзомепразолды және атазанавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, ал эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде тағайындауға болмайды.

Омепразолмен (40 мг) және саквинавирмен (ритонавирмен бір мезгілде) бір мезгілде емдегенде қан сарысуындағы саквинавир деңгейінің 80-100%-ға жоғарылайтыны анықталды.

Омепразолды тәулігіне 1 рет 20 мг дозада бір мезгілде қабылдау дарунавир (ритонавирмен) және ампренавир (ритонавирмен бір мезгілде) деңгейлеріне әсер еткен жоқ.

Эзомепразолмен тәулігіне 1 рет 20 мг дозада емдегенде, ампренавир деңгейіне әсер еткен жоқ (ритонавирмен немесе ритонавирсіз бір мезгілде емдегенде).

Омепразолды тәулігіне 1 рет 40 мг дозада қолдану лопинавир деңгейіне әсер еткен жоқ (ритонавирді бір мезгілде қабылдағанда).

Метотрексат

ПСТ мен метотрексатты бірге қабылдаған кезде кейбір пациенттерде соңғысының концентрациясының артқаны байқалады. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданғанда эзомепразол қабылдауды уақытша тоқтата тұру талап етілуі мүмкін.

Такролимус

Эзомепразол мен такралимусты бірге тағайындау соңғысының қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауына алып келді. Такролимус концентрациясына және бүйрек функциясына (креатинин клиренсі) мұқият мониторинг жүргізу, сондай-ақ қажет болғанда такролимустың дозасын түзету керек.

Сіңуі pH-тәуелді дәрілік препараттар

Эзомепразолмен және басқа ПСТ емдеу кезінде асқазанның қышқылдығының төмендеуі - асқазанның рН деңгейіне тәуелді дәрілік заттардың сіңуін төмендетуі немесе жоғарылатуы мүмкін.

Эзомепразол, асқазан қышқылының (рН) секрециясын төмендететін басқа препараттар сияқты кетоконазол, итраконазол және эрлотинибтің сіңуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сонымен бірге эзомепразолды дигоксинмен бір мезгілде қолданғанда соңғысының концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Омепразолды (тәулігіне 20 мг) және дигоксинді бір мезгілде қолданғанда дигоксиннің биожетімділігі 10%-ға (екі рет қолданғанда 30%-ға дейін) жоғарылады.

Дигоксинді эзомепразолмен бірге қабылдағанда уыттылығы туралы сирек хабарланады. Дегенмен, егде жастағы пациенттерге эзомепразолдың жоғары дозаларын тағайындағанда сақ болу керек. Дигоксинді қабылдап жүрген пациенттерді терапиялық бақылауды күшейту керек.

CYP2C19 арқылы метаболизденетін дәрілік препараттар

Эзомепразол өзінің метаболизміне қатысатын негізгі фермент - СҮР2С19 тежейді. Эзомепразолды метаболизміне СҮР2С19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану осы препараттардың плазмадағы концентрацияларының жоғарылауына алып келуі және олардың дозасын төмендетуді қажет етуі мүмкін. Метаболизміне CYP2C19 қатысатын препараттарға эзомепразолдың тигізетін әсері препаратты вена ішіне енгізгенде айқынырақ болуы мүмкін, сондықтан жағымсыз әсерлерін дер кезінде анықтау мақсатында вена ішіне енгізген сәттен бастап 3 күн бойына пациенттерді мұқият қадағалау керек.

Диазепам

30 мг эзомепразол мен диазепамды ішу арқылы бір мезгілде қабылдағанда соңғысының CYP2C19 субстратының клиренсі 45%-ға төмендейді.

Фенитоин

40 мг дозадағы эзомепразол мен фенитоинді бірге ішу арқылы қабылдағанда эпилепсияға шалдыққан пациенттерде плазмадағы фенитоиннің қалдық концентрациясы 13-ға жоғарылады. Осыған байланысты, эзомепразолмен емдей бастағанда және оны тоқтатқанда плазмадағы фенитоин концентрациясын бақылау ұсынылады.

Вориконазол

Күніне бір рет 40 мг дозадағы омепразол вориконазолдың (CYP2C19 субстраты) Cmax және AUC 15% және 41%-ға жоғарылатады.

Цилостазол

Омепразол да, эзомепразол сияқты CYP2C19 тежегіші ретінде әсер етеді. 40 мг дозадағы омепразол цитолазолдың Cmax және AUC сәйкесінше 18% және 26%-ға, және оның белсенді метаболиттерінің біреуінікін сәйкесінше 29% және 69%-ға жоғарылатады.

Цизаприд

40 мг дозадағы эзомепразол мен цизапридті бірге пероральді қабылдау AUC шамасын 32%-ға жоғарылатады және цизаприд үшін жартылай шығарылу кезеңін (t1/2) 31%-ға арттырады; осы орайда плазмадағы цизапридтің шектік концентрациялары елеулі өзгермейді. Цизаприд монотерапиясы кезінде байқалған QT аралығының мардымсыз ұзаруы эзомепразолды қосқан кезде ұлғаймайды.

Варфарин

Варфаринді қабылдап жүрген пациенттерге 40 мг дозадағы пероральді эзомепразолды тағайындағанда коагуляция уақыты жол берілетін мәндер шегінде қалды. Алайда варфарин мен эзомепразолды бірге қолданғанда ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) индексінің клиникалық тұрғыдан маңызды артуының бірнеше жағдайлары жөнінде хабарланды. Осыған байланысты, осы препараттарды бірге қолданудың басында және аяғында мониторинг жасау ұсынылады.

Клопидогрел

Дені сау еріктілерде жүргізілген зерттеулердің нәтижелері клопидогрел(тәулігіне 300 мг/75 мг демеуші доза) мен эзомепразол(күніне 40мг пероральді) арасындағы фармакокинетикалық(ФК) және фармакодинамикалық(ФД) өзара әрекеттесу клопидогрелдің белсенді метаболитінің экспозициясының орта есеппен 40%-ға төмендеуіне әкелетінін және тромбоциттер агрегациясының максималды тежелуін (АДФ индукциялаған) орта есеппен 14%-ға төмендететінін көрсетті.

Клопидогрелдің монотерапиясымен салыстырғанда, клопидогрелді 20 мг + AСК 81 мг белгіленген дозасы бар эзомепразол біріктірілімімен бірге қолданғанда, клопидогрелдің белсенді метаболитінің 40%-ға жуығы сіңуінің төмендеуі байқалды. Дегенмен, зерттелетін субъектілердегі тромбоциттер агрегациясының тежелуінің (АДФ әсерінен) ең жоғары деңгейлері бірдей болды. Бақылау және клиникалық зерттеулерде негізгі жүрек-қантамырлық симптомдар тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің клиникалық салдары ФК/ФД туралы қарама-қайшы деректер тіркелді. Сақтық шарасы ретінде эзомепразолды клопидогрелмен бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Зерттеудегі клиникалық елеулі өзара әрекеттесулері жоқ дәрілік препараттар

Амоксициллин және хинидин

Эзомепразолдың амоксициллинмен немесе хинидинмен клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесулері анықталмаған.

Напроксен немесе рофекоксиб

Эзомепразолды напроксенмен немесе рофекоксибпен бірге қолданғанда қысқамерзімді ем кезінде клиникалық тұрғыдан елеулі қандай-да бір фармакокинетикалық өзара әрекеттесулер анықталмады.

Дәрілік препараттардың эзомепразол фармакокинетикасына әсері

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік препараттар

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады. Эзомепразол мен CYP3А4 тежегіші, кларитромицинді (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге пероральді қолдану эзомепразол үшін AUC мәнінің екі есе артуына алып келеді. Эзомепразол мен біріктірілген CYP3А4 және CYP2C19 тежегішін, мысалы вориконазолды бірге қолдану эзомепразол үшін AUC мәнінің 2 еседен де артық ұлғаюына әкеп соқтырады. Мұндай жағдайларда эзомепразолдың дозасын түзету қажет емес. Алайда, бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде ұзақ емдеу тағайындалғанда дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

CYP2C19 және / немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік препараттар (мысалы, рифампицин және шайқурай) эзомепразол метаболизмін арттыру жолымен сарысудағы эзомепразол деңгейінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Балалар

Өзара әрекеттесуіне зерттеулер тек ересектерде жүргізілді.

Арнайы сақтандырулар

Педиатрияда қолдану

Балалардағы эзомепразолдың венаішілік түрімен емдеу мерзімі қысқа,сондықтан пациентті мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральды (ішке) қабылдауға ауыстыру керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Қазіргі уақытта эзомепразолды жүктілік кезеңінде қолдану туралы деректер шектеулі. Эзомепразолмен жүргізілген клиникаға дейінгі зерттеулер ұрықтың эмбриональды/феталды дамуына тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Рацемиялық қоспамен клиникаға дейінгі зерттеулер жүктілікке, босануға немесе босанғаннан кейінгі дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Эзомепаразолды жүкті әйелдерге тағайындағанда сақтық таныту керек. Жүкті әйелдер туралы деректердің орташа саны эзомепразолды қолдану кезінде даму ақауларының немесе фето/неонатальды уыттылықтың жоқтығын көрсетеді.

Қолда бар деректер репродуктивті уыттылық тұрғысынан тікелей немесе жанама зиянды әсерлерді көрсетпейді.

Эзомепразолдың емшек сүтімен бөлінетін-бөлінбейтіндігі белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы деректер шектеулі болғандықтан, эзомепразолды емшек емізу кезеңінде тағайындамау керек

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Эзомепразол көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне болар-болмас әсер етуі мүмкін. Бас айналуы немесе анық көрмеу жағдайларында, пациенттерге көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.

Педиатрияда қолдану

Балалардағы эзомепразолдың венаішілік түрімен емдеу мерзімі қысқа,сондықтан пациентті мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральды (ішке) қабылдауға ауыстыру керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Қазіргі уақытта эзомепразолды жүктілік кезеңінде қолдану туралы деректер шектеулі. Эзомепразолмен жүргізілген клиникаға дейінгі зерттеулер ұрықтың эмбриональды/феталды дамуына тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Рацемиялық қоспамен клиникаға дейінгі зерттеулер жүктілікке, босануға немесе босанғаннан кейінгі дамуға тікелей немесе жанама зиянды әсерлерін көрсетпейді. Эзомепаразолды жүкті әйелдерге тағайындағанда сақтық таныту керек. Жүкті әйелдер туралы деректердің орташа саны эзомепразолды қолдану кезінде даму ақауларының немесе фето/неонатальды уыттылықтың жоқтығын көрсетеді.

Қолда бар деректер репродуктивті уыттылық тұрғысынан тікелей немесе жанама зиянды әсерлерді көрсетпейді.

Эзомепразолдың емшек сүтімен бөлінетін-бөлінбейтіндігі белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/сәбилерге әсері туралы деректер шектеулі болғандықтан, эзомепразолды емшек емізу кезеңінде тағайындамау керек

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Эзомепразол көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне болар-болмас әсер етуі мүмкін. Бас айналуы немесе анық көрмеу жағдайларында, пациенттерге көлік құралын басқару және механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.

Дозалану режимі

Ересектерге

Пероральды ем жүргізу мүмкін болмаған кезде асқазан секрециясын басу үшін

Пероральді ем жүргізу мүмкін болмағанда пациенттерге Эзолес препаратын тәулігіне 20 - 40 мг дозада парентеральді түрде тағайындауға болады. Рефлюкс-эзофагиті бар пациенттерге тәулігіне бір рет 40 мг дозада қабылдау керек.

Рефлюкс ауруы бойынша симптоматикалық ем алатын пациенттерге тәулігіне 1 рет 20 мг дозада тағайындалу ұсынылады.

ҚҚСП емдеумен байланысты туындаған асқазан жарасын емдеу үшін әдеттегі доза тәулігіне 20 мг құрайды.

ҚҚСП қолданумен байланысты асқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасының алдын алу үшін қауіп тобындағы емделушілерге тәулігіне бір рет 20 мг қабылдау керек.

Әдетте, венаішілік формамен емдеу мерзімі қысқа, пациентті мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральды қабылдауға ауыстыру керек.

Асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасының жедел қан кетуін эндоскопиялық емдеуден кейін пациенттерде қайта қан кетудің алдын алу

Асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасының жедел қан кетуін эндоскопиялық емдеуден кейін препараттың дозасы 80 мг құрайды, ол 30 минут бойы болюсті инфузия түрінде енгізіледі, содан кейін 3 күн бойы (72 сағат) 8 мг/сағ дозада ұзақ мерзімді вена ішіне инфузия жасайды.

Парентеральді емдеу кезеңі қышқылдық деңгейін төмендететін препараттарды қабылдаумен қатар жүруі керек.

Балалар

Балалар мен 1-18 жас аралығындағы жасөспірімдер

Пероральді ем жүргізу мүмкіндік болмаған кезде асқазан секрециясын бәсеңдететін ем ретінде.

Пероральді қабылданатын дәрілерді қабылдай алмайтын емделушілер ГЭРА емдеу үшін күніне 1 рет парентеральді ем қабылдай алады (төмендегі кестедегі дозаларды қараңыз).

Әдетте, балалардағы венаішілік емдеу мерзімі қысқа, пациентті мүмкіндігінше тезірек препаратты пероральді қабылдауға ауыстыру керек.

Эзомепразолдың вена ішіне ұсынылатын дозалары

Балаларда енгізу жолы

Инъекция:

40 мг доза: 5 мл қалпына келтірілген ерітіндіні (8 мг/мл) вена ішіне кем дегенде 3 минут бойы инъекция арқылы енгізу керек;

20 мг доза: 2,5 мл немесе дайындалған ерітіндінің жартысы (8 мг / мл) кем дегенде 3 минут бойы вена ішіне инъекция түрінде енгізіледі;

10 мг доза: 1,25 мл қалпына келтірілген ерітіндіні (8 мг/мл) вена ішіне кем дегенде 3 минут ішінде енгізу керек.

Инфузия:

доза 40 мг: дайындалған ерітінді вена ішіне инфузия түрінде 10-30 минут ішінде енгізіледі;

20 мг доза: 10-30 минут ішінде вена ішіне инфузия түрінде дайындалған ерітіндінің жартысы енгізіледі.

10 мг доза: дайындалған ерітіндінің төрттен бір бөлігін 10-30 минут ішінде вена ішіне инфузия түрінде енгізу керек.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттер үшін препараттың дозасын түзету қажет емес.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препараттың дозасын түзету қажет емес. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдану тәжірибесінің шектеулі болуына байланысты, мұндай пациенттерді емдегенде сақ болған жөн.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

ГЭРА: бауыр функциясының жеңіл және орташа ауырлықтағы бұзылулары бар пациенттерде препараттың дозасын түзету қажет емес. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр пациенттерде Эзолес преаратының ең жоғары тәуліктік дозасы 20 мг құрайды.

Асқазанның ойық жарасынан қан кету: бауыр функциясының жеңіл және орташа ауырлық дәрежесіндегі бұзылулары бар пациенттерде препараттың дозасын түзету қажет емес. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттер үшін препаратты енгізудің мынадай режимі ұсынылады: 80 мг Эзолес преараты болюстік инфузия түрінде 30 минут бойы және одан кейін 4 мг/сағ дозада 71,5 сағат бойы үздіксіз венаішілік инфузия.

Енгізу әдісі және жолы

Вена ішіне енгізуге арналған

Инъекциялар

40 мг доза: дайындалған ерітіндінің (8 мг/мл) 5 мл венаішілік инъекция түрінде 3 минуттан кем емес уақыт бойы енгізеді.

20 мг доза: 2,5 мл немесе дайындалған ерітіндінің (8 мг/мл) жартысын венаішілік инъекция түрінде 3 минуттан кем емес уақыт бойы енгізеді.

Инфузиялар

40 мг доза: Эзолес преаратының дайындалған ерітіндісін венаішілік инфузия түрінде 10 - 30 минут бойы енгізеді.

20 мг доза: Эзолес преаратының дайындалған ерітіндісінің жартысын венаішілік инфузия түрінде 10 - 30 минут бойы енгізеді.

Болюстік енгізу

80 мг доза: Эзолес преаратының дайындалған ерітіндісін ұзақ уақыттық венаішілік инфузия түрінде 30 минут бойы енгізеді.

8 мг/сағ доза: Эзолес преаратының дайындалған ерітіндісін ұзақ уақыттық венаішілік инфузия түрінде 71,5 сағ бойы енгізеді (инфузияның есептік жылдамдығы – 8 мг/сағ).

Ерітіндіні дайындау

Алынған ерітіндіні қолданар алдында, онда көзге көрінетін механикалық қоспалардың бар-жоқтығын және түсінің өзгермегендігін көзбен қарап, баға берген жөн. Тек мөлдір ерітінді ғана пайдалануға болады. Дайындалған ерітінді бір рет енгізуге ғана арналған және оны дайындағаннан кейін дереу енгізу керек (микробиологиялық тұрғыдан).

Дайындалған ерітінді басқа дәрілік заттармен араластырылмауы немесе бірге енгізілмеуі тиіс. Егер құтыдағы дайындалған ерітінді қажет болмаса, ерітіндінің кез келген пайдаланылмаған қалдықтарын жергілікті талаптарға сәйкес утилизациялау керек.

Инъекцияға арналған ерітіндіні дайындау

40 мг: инъекцияға арналған ерітінді (8 мг/мл) вена ішіне енгізуге арналған 5 мл 0,9% натрий хлориді ерітіндісін ішінде 40 мг Эзолес препараты бар құтыға қосу арқылы әзірленеді. Дайындалған ерітінді мөлдір болуы тиіс, түсі түссізден бозғылт-сарыға дейін өзгеруі мүмкін.

20 мг: 20 мг эзомепразолды тағайындағанда дайындалған ерітіндінің жартысы енгізіледі.

Инфузияға арналған ерітіндіні дайындау

40 мг: инфузияға арналған ерітінді вена ішіне қолдануға арналған 100 мл 0,9% натрий хлоридінде 40 мг Эзолес препараты бар құтының ішіндегісін еріту арқылы әзірленеді.

20 мг: 20 мг эзомепразолды тағайындағанда дайындалған ерітіндінің жартысы енгізіледі.

80 мг: инфузияға арналған ерітінді вена ішіне қолдануға арналған 100 мл 0,9% натрий хлоридінде 40 мг Эзолес препараты бар екі құтының ішіндегісін еріту арқылы әзірленеді. Дайындалған ерітінді мөлдір болуы тиіс, түсі түссізден бозғылт-сарыға дейін өзгеруі мүмкін.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Белгілері:

Эзомепразолмен әдейі артық дозалану жайлы тәжірибе өте шектеулі. Эзомепразолды 280 мг дозада пероральді қабылдаумен байланысты симптомдар АІЖ бұзылыстары мен әлсіздік бегілері қамтыды. Эзомепразолдың бір реттік 80 мг пероральді дозалары және эзомепразолдың 308 мг венаішілік дозалары 24 сағат ішінде ешқандай жағымсыз әсерлерге әкелмеді.

Емі:

Арнайы антидот белгісіз. Эзомепразол плазма ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысады, сондықтан диализ қолдану тиімді емес. Кез келген артық дозалану жағдайында емдеу жалпы демеуші шараларды қолданумен симптоматикалық болуы керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінен кеңес алуға бару жөнінде нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай-да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге жүгініңіз.

Белгілері:

Эзомепразолмен әдейі артық дозалану жайлы тәжірибе өте шектеулі. Эзомепразолды 280 мг дозада пероральді қабылдаумен байланысты симптомдар АІЖ бұзылыстары мен әлсіздік бегілері қамтыды. Эзомепразолдың бір реттік 80 мг пероральді дозалары және эзомепразолдың 308 мг венаішілік дозалары 24 сағат ішінде ешқандай жағымсыз әсерлерге әкелмеді.

Емі:

Арнайы антидот белгісіз. Эзомепразол плазма ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысады, сондықтан диализ қолдану тиімді емес. Кез келген артық дозалану жағдайында емдеу жалпы демеуші шараларды қолданумен симптоматикалық болуы керек.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіну үшін медицина қызметкерінен кеңес алуға бару жөнінде нұсқаулар

Сізде осы дәрілік препаратты қолдану жөнінде қандай-да бір қосымша сұрақтар туындаған жағдайда, өз дәрігеріңізге жүгініңіз.

Препарат резеңке тығындармен тығындалған және «flip-off» типті пластик қақпақшалары бар алюминий қалпақшалармен қаусырылған І типті шыныдан жасалған құтыларға салынады.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі

24 ай

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Сақтау шарттары

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

24 ай

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Сақтау шарттары

25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!