Name: Ревелол XL таблеткалары 100 мг №30
SKU: cba3e147-6380-4563-8d86-a7ac30e5aef2
Availability: InStock

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 47,50 мг, 95,00 мг метопролол сукцинаты

50,00 мг, 100,00 мг метапролол тартратына баламалы

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, карбопол 71G, метосел-К 15 М (таза) (гипромеллоза), поливинилпирролидон, магний стеараты

қабық құрамы: тазартылған тальк, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль 6000, гидроксипропилметилцеллюлоза 15 cps

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, екі беті дөңес, бір жағында сызығы бар ақ немесе ақ дерлік үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Қолдану көрсеткіштері

- артериялық гипертензия (жеңіл немесе орташа) монотерапия ретінде немесе диуретиктермен және басқа гипотензиялық дәрілермен біріктірілімде

- стенокардия (стенокардия бар пациенттерде стенокардия ұстамаларының санын азайтады және физикалық жұмыс қабілеттілігін жақсартады)

- миокард инфарктісінен кейінгі демеуші ем (қайталанатын инфаркт ықтималдығын төмендетеді)

- митральді клапан пролапсымен байланысты жүрек аритмиясы (синустық тахикардия, қарыншаүстілік тахикардия, қарыншалық экстрасистолиялар, қарыншаүстілік аритмиялар)

- жүректің жиі соғуымен жүрек қызметінің функционалдық бұзылулары

- гипертиреозбен байланысты тахикардия

- бас сақинасы ұстамаларының профилактикасы

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- метопрололға, басқа адреноблокаторларға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- екінші және үшінші дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада

- клиникалық мәнді синустық брадикардия

- синустық түйіннің әлсіздік синдромы

- кардиогенді шок

- шеткері артериялық қан айналымының ауыр бұзылуы

- декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі (өкпе ісінуі, гипоперфузия немесе гипотониямен)

- миокард инфарктісі, егер жүректің жиырылу жиілігі минутына 45 реттен кем болса, PQ аралығы 0,24 секундтан артық болса және систолалық артериялық қысым 100 мм сын. бағ. төмен болған жағдайда

- инотропты препараттармен тұрақты немесе мезгіл-мезгіл емдеу қажет болатын пациенттер

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Сақтықпен: I дәрежелі атриовентрикулярлық блокада, Принцметал стенокардиясы, бронх демікпесі, өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы, қант диабеті, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі, бауырдың ауыр жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз, жүрек гликозидтерімен бірге тағайындау

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Метопролол CYP2D6 субстраты болып табылады, осыған орай, CYP2D6 тежегіш препараттары (хинидин, тербинафин, пароксетин, флуоксетин, сертралин, целекоксиб, пропафенон және дифенгидрамин) метопрололдың плазмалық концентрациясына ықпал ете алады. Осы препараттармен емдеуге кіріскенде метопролол дозасын оны қабылдап жүрген пациенттер үшін азайтуға болады.

Метопрололды келесі дәрілік заттармен бірге қолданбау керек

Барбитур қышқылының туындылары: барбитураттар (зерттеу пентобарбиталмен жүргізілді) ферменттер индукциясы салдарынан метопролол метаболизмін күшейтеді.

Пропафенон: пропафенон метопрололмен ем қабылдаған пациенттерге тағайындалғанда метопрололдың плазмалық концентрациясының 2-5 есе жоғарылауы болды, осы орайда метопрололға тән жағымсыз әсерлер білінді. Ықтималды түрде, өзара әрекеттесуіне Р4502D6 цитохромы жүйесі арқылы жүретін метопролол метаболизмінің, хинидин сияқты, пропафенонмен тежелуі себеп болады. Пропафенонның β-адреноблокатор қасиеттеріне ие болу дерегін назарға ала отырып, метопролол мен пропафенонды бірге тағайындау мақсатқа сай болып саналмайды.

Верапамил: β-адреноблокаторлар (атенолол, пропанолол және пиндолол) мен верапамилдің біріктірілімі брадикардияны туындатып, АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін. Верапамил мен β-адреноблокаторлардың атриовентрикулярлық өткізгіштік пен синустық түйін функциясын тежеу әсері бірін-бірі толықтырады.

Метопрололды келесі препараттармен біріктіру дозаны түзетуді талап етуі мүмкін

Амиодарон: амиодарон мен метопрололды бірге қолдану айқын синустық брадикардияға әкелуі мүмкін. Амиодаронның тым ұзаққа созылатын жартылай шығарылу кезеңін (50 күн) назарға ала отырып, амиодаронды тоқтатудан кейін біршама уақыт өткен соң өзара әрекеттесу болуы мүмкін екенін ескерген жөн.

Аритмияға қарсы І класс дәрілері: аритмияға қарсы I класс дәрілері және β-адреноблокаторлар теріс инотропты әсер жиынтықталуына әкелуі мүмкін, бұл сол жақ қарынша функциясының бұзылуы бар пациенттерде күрделі гемодинамикалық жағымсыз әсерлерге әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, синустық түйіннің әлсіздік синдромы және атриовентрикулярлық өткізгіштік бұзылуы бар пациенттерде осындай біріктірілімнен сақтану керек. Өзара әрекеттесу дизопирамид мысалында сипатталды.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): ҚҚСП β-адреноблокаторлардың гипертензияға қарсы әсерін әлсіретеді. Осы өзара әрекеттесу индометацин үшін құжатталған. Сипатталған өзара әрекеттесу сулиндакпен өзара әрекеттескенде байқалмауы ықтимал. Диклофенакпен зерттеулерде теріс өзара әрекеттесу байқалды.

Оймақгүл гликозидтері: оймақгүл гликозидтері β-блокаторлармен біріктірілімде атриовентрикулярлық өткізу уақытын ұзартуы және брадикардияны тудыруы мүмкін.

Дифенгидрамин (димедрол): дифенгидрамин альфа-гидроксиметопрололға дейін метопролол клиренсін 2,5 есе азайтады. Бір мезгілде қолдану метопролол әсерін күшейтеді.

Дилтиазем: дилтиазем және β-адреноблокаторлар атриовентрикулярлық өткізгіштік пен синустық түйін функциясын тежеу әсерін өзара күшейтеді. Метопролол дилтиаземмен біріктірілгенде айқын брадикардия дамуы мүмкін.

Эпинефрин (адреналин): эпинефринмен (адреналин) бірге селективті емес β-адреноблокаторлар (пиндолол мен пропранололды қоса) қабылдаған пациенттерде айқын артериялық гипертензия және брадикардия хабарланды. Осындай реакцияларын эпинефринді жергілікті анестетиктермен бірге қолданғанда да тамыр арнасына кездейсоқ түсіп кеткенде байқауға болатыны жорамалданады. Кардиоселективті β-адреноблокаторларды қолданғанда бұл қауіптің едәуір төмен екені болжанады.

Фенилпропаноламин: фенилпропаноламин (норэфедрин) 50 мг бір реттік дозада дені сау пациенттерде диастолалық артериялық қысымның (АҚ) патологиялық мәндерге дейін көтерілуін туындатуы мүмкін. Пропанолол негізінен фенилпропаноламиннен болатын АҚ көтерілуін кедергілейді. Алайда, β-адреноблокаторлар фенилпропаноламиннің жоғары дозаларын алатын пациенттерде пародоксты артериялық гипертензия реакциясын тудыруы мүмкін. Фенилпропаноламин қабылдау аясында гипертониялық криз дамыған бірнеше жағдай хабарланды.

Хинидин: хинидин, ең алдымен, метопрололдың плазмалық концентрациясының едәуір жоғарылауын және β-блокаданың күшеюін туғыза отырып, тез гидроксилденетін пациенттердің ерекше тобында метопролол метаболизмін тежейді. Осындай өзара әрекеттесу Р4502D6 цитохромы метаболизміне қатысатын басқа да β-адреноблокаторларға тән болуы мүмкін.

Клонидин: клонидинді күрт тоқтату кезіндегі гипертензия реакциялары β-адреноблокаторлармен бірге қабылдағанда күшеюі мүмкін. Бірге қолдану кезінде, клонидинді тоқтатқан жағдайда, β-адреноблокаторларын қабылдауды тоқтату клонидиннің тоқтатылуынан бірнеше күн бұрын басталу керек.

Рифампицин: рифампицин метопролол метаболизмін күшейте отырып, метопрололдың плазмалық концентрациясын азайтады.

Метопролол мен басқа β-адреноблокаторларды (мысалы, көзге тамызатын дәрілер) немесе моноаминоксидаза тежегіштерін (МАО) бір мезгілде қабылдайтын пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс. β-адреноблокаторлар қабылдау аясында ингаляциялық анестетиктер кардиодепрессиялық әсерді күшейтеді. β-адреноблокаторлар қабылдау аясында ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілерді алатын пациенттерге соңғыларының дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Метопрололдың плазмалық концентрациясы циметидин немесе гидралазин қабылдау кезінде жоғарылауы мүмкін.

Арнайы сақтандырулар

β-адреноблокаторлар қабылдайтын пациенттерге верапамил типті «баяу» кальций өзекшелерінің блокаторларын вена ішіне енгізуге болмайды.

Метопролол негізінен артериялық қысым төмендеуі салдарынан шеткері қан айналымының бұзылу симптомдарын нашарлатуы мүмкін. Метаболизмдік ацидоз кезінде бүйректің ауыр жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерге препаратты жүрек гликозидтерімен бірге тағайындағанда сақтық таныту керек.

Бронх демікпесінен немесе өкпенің созылмалы обструкциялық ауруынан зардап шегетін пациенттерге талапқа сай бронходилатациялық емді бірге тағайындау ұсынылады. Сондай-ақ β2-адреномиметик дозасын арттыру қажет болуы мүмкін.

Принцметал стенокардиясы бар пациенттерге селективті емес β-адреноблокаторлар тағайындау ұсынылмайды. Пациенттердің осы тобына β-селективті адреноблокаторлар абайлап тағайындалу керек.

β1-адреноблокаторларды пайдаланғанда олардың көмірсу алмасуына әсер ету қаупі немесе гипогликемия симптомдарын бүркемелеу мүмкіндігі селективті емес β-адреноблокаторларды пайдалану кезіндегіден едәуір аз.

Декомпенсация сатысында созылмалы жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратпен емдеуге дейін де, емдеу кезінде де компенсация сатысына қол жеткізу қажет.

Өте сирек атриовентрикулярлық өткізгіштік бұзылуы бар пациенттерде нашарлау басталуы мүмкін (болжамды нәтиже – атриовентрикулярлық блокада). Егер емдеу аясында брадикардия дамыса, препарат дозасын азайту қажет немесе препаратты біртіндеп тоқтату керек.

β-адреноблокаторлар қабылдайтын пациенттерде анафилаксиялық шок өте ауыр түрде өтеді. Эпинефринді емдік дозаларда қолдану метопролол қабылдау аясында қалаулы клиникалық әсерге жетуге үнемі әкеле бермейді. Феохромоцитомадан зардап шегетін пациенттерге метопрололмен қатар α-адреноблокатор тағайындалу керек.

Хирургиялық араласу жағдайында пациент анестезиолог-дәрігерін Ревелол XL қабылдап жүргенінен хабардар ету керек. Хирургиялық араласу алдында тұрған пациенттерге β-адреноблокаторлармен емдеуді тоқтату ұсынылмайды. Жүрек ауруларымен байланыссыз операциялар жасалған пациенттерге метопрололдың жоғары дозалары тағайындалмау керек, өйткені бұл жүрек-қантамырлық қауіп факторлары бар пациенттерде, өліммен аяқталуды қоса, брадикардия, гипотензия және инсультке әкелуі мүмкін.

Ауыр тұрақты симптоматикалық жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде метопролол тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер (NYHA жіктеуі бойынша IV класс) шектеулі. Осындай пациенттерді емдеуді арнаулы білімдері мен тәжірибесі бар дәрігерлер жүргізуі тиіс.

Жедел миокард инфарктісімен және тұрақсыз стенокардиямен біріккен симптоматикалық жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде препараттың тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер жоқ. Декомпенсация сатысындағы тұрақсыз жүрек жеткіліксіздігінде қолдану қарсы көрсетілімді.

Метопрололды күрт тоқтату созылмалы жүрек жеткіліксіздігін өршітуі, сондай-ақ миокард инфарктісі қаупін арттыруы және кенет өлім себебі болуы мүмкін. Препаратты тоқтату қажет болғанда оны біртіндеп, екі апта бойы, дозаны біртіндеп екі есе азайтып, бірнеше қабылдаумен тәулігіне бір рет 25 мг соңғы дозаға жетуге дейін жүргізген жөн. Соңғы 25 мг дозасын емдеуді тоқтатуға дейін кемінде төрт күн бұрын қабылдау керек. Ұсынылған соңғы дозасында тоқтату симптомдарының пайда болуы төмендейді.

Операциялық араласу алдында анестезиологқа пациенттің метопролол қабылдап жүргенін мәлімдеу керек. Операция жасалған пациенттерде бета-адреноблокаторлар қабылдауды тоқтату ұсынылмайды. Жүректен тыс аумаққа операциялар жасалған пациенттерде, егер оларда брадикардия, гипотония, инсульт болса немесе жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерде өліммен аяқталу қаупі болса, метопрололдың жоғары дозаларын қолданудан сақтану керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Метопролол жүктілік кезінде ана үшін күтілетін пайдасы шарана және/немесе сәбиге төнетін ықтимал қауіптен асып кетсе ғана тағайындалу керек. Жалпы, β-блокаторлар плаценталық перфузияны азайтады, бұл шарана өсуінің баяулауына, құрсақішілік өлімге, абортқа және ерте босануға әкелуі мүмкін. Осыған байланысты, метопролол қабылдап жүрген жүкті әйелдердің жай-күйін тиісінше мұқият қадағалауға кеңес беріледі. β-блокаторлар шарана мен жаңа туған нәрестеде брадикардия тудыруы мүмкін, егер препараттар жүктіліктің соңғы триместрінде және тура босану алдында тағайындалса, оны ескеру қажет. Метопролол препаратын тоқтату жоспарланған босануға дейін 48-72 сағат бұрын біртіндеп жүзеге асырылу керек, осы орайда, жаңа туған нәрестені босанудан кейін β-блокада белгілері мен симптомдарын (мысалы, жүрек және өкпе асқынуларын) анықтау үшін 48-72 сағат бойы қадағалау керек.

Лактация

Метопролол лактация кезінде ана үшін күтілетін пайдасы шарана және/немесе сәбиге ықтимал қауіптен артық болса ғана тағайындалу керек. Метопролол емшек сүтінде ананың қан плазмасында анықталған мөлшерден шамамен үш есе көп мөлшерде жинақталады. Лактация кезеңінде сәбиге қатысты жағымсыз әсерлер қаупі препараттың емдік дозаларын қабылдау кезінде төмен болады. Алайда, баланы емшекпен қоректендіру кезеңінде β-блокада белгілерінің пайда болуына қатысты мұқият қадағалауға кеңес беріледі.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Көлік құралдарын және жоғары зейін қою мен психомоторлық реакциялар шапшаңдығын талап ететін қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде метопролол қолдану барысында бас айналу мен шаршау байқалуы мүмкін екенін ескеру керек.

Қарсы көрсеткіштер