Уральске қаласындағы Азидрат Таблеткалары 500 Мг №6 | Сандоз С.Р.Л.

Азитромицинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекциялық ауруларды емдеу:

созылмалы бронхиттің асқынуында

ауруханадан тыс пневмонияда (жеңілден орташа ауыр түрге дейін), атап айтқанда Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila psittaci (оринтоз) немесе Chlamydophila pneumoniae (TWAR) туындаған пневмония

жедел бактериялық синуситте

фарингитте, тонзиллитте және бактериялық жедел ортаңғы отитте бета-лактамды антибиотиктерге сезімталдығы жоғары пациенттерде немесе басқа себептер бойынша мұндай емдеу қолайлы болмағанда

бета-лактамды антибиотиктерге сезімталдығы жоғары пациенттерде фурункулез, пиодермия, импетиго және тілмелі қабынуы сияқты тері және жұмсақ тіндердің инфекциялары немесе мұндай емдеу басқа себептермен келмейтін кезде

Chlamydia trachomatis немесе Neisseria gonorrhoeae туындаған асқынбаған генитальді инфекциялары (көп дәріге төзімді емес штаммдар).

Бактерияларға қарсы дәрілік препараттарды тиісінше пайдалануға қатысты берілген емдік ұсыныстар бұлжытпай қадағалануы тиіс.

азитромицинге, эритромицинге, макролидтер тобының басқа антибиотиктеріне немесе кетолидтік антибиотиктерге, препараттың қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

алкалоидтармен (дигидроэрготамин, эрготамин) бірге қабылдау

жүктілік

лактация кезеңі (бала емізу)

бауыр және бүйрек функцияларының ауыр бұзылулары

дене салмағы 45 кг-ден аз балалар

тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Аса жоғары сезімталдық

Эритромицинмен және басқа да макролидтермен болған жағдайдағыдай, ангионевроздық ісіну және анафилаксия (сирек жағдайларда өліммен аяқталатын), жайылған жедел экзантематозды пустулезді (ЖЖЭП), Стивенс-Джонсон синдромын (СДС), уытты эпидермалық некролизды (УЭН) (сирек өлімге әкелетін) қоса, дерматологиялық реакциялар, эозинофилиясы және жүйелік симптомдары (DRESS-синдром, аса жоғары сезімталдықтың дәрілік-индукцияланған синдромы) бар дәрілік реакциялар сияқты күрделі аллергиялық сирек реакциялар туралы хабарланды. Осы реакциялардың кейбірі қайталанатын симптомдардың пайда болуына әкелді және одан ұзақ бақылау мен емдеуді қажет етті.

Егер аллергиялық реакция туындаса, азитромицин қолдануды тоқтатқан және тиісті ем тағайындаған жөн. Дәрігерлер симптомдық ем жүргізуді тоқтатқаннан кейін де қайталанатын аллергиялық симптомдардың пайда болуы мүмкін екендігін білулері керек.

Гепатоуыттылық

Азитромицин метаболизмінің негізгі ағзасы бауыр болып табылады, сондықтан бауырдың ауыр патологиясы бар пациенттер препаратты қабылдамауы қажет. Азитромицинді қолданған кезде бауыр функциясы жеткіліксіздігінің дамуы салдарынан жағымсыз аяқталатын шұғыл дамитын гепатит жағдайлары байқалды. Кейбір пациенттердің анамнезінде бауыр аурулары болуы мүмкін немесе гепатоуытты басқа дәрілік заттарды қабылдауы мүмкін.

Сарғаюымен, несептің қараюымен, қан кетуге бейімділігімен немесе бауырлық энцефалопатиямен біріккен тез дамитын астения сияқты бауыр дисфункциясының белгілері мен симптомдары туындаған кезде бауырға функциональді сынамалар шұғыл түрде жүргізілуі тиіс. Егер бауыр дисфункциясы дамыса, азитромицинді қолдануды тоқтатқан жөн.

Бауырды зерттеу нәтижелерінде олардың қалыптан айырмашылықтары, холестаздық сарғаю, бауыр некрозы және кейбірі өлімге әкелетін бауыр функциясының жеткіліксіздігі туралы хабарланды. Егер гепатит симптомдары дамыса, азитромицинді қолдануды тоқтату керек.

Жалған жарғақшалы колит

Макролидтік антибиотиктерді қолданған кезде жалған жарғақшалы колиттің дамығаны туралы хабарланды. Сондықтан азитромицинмен емдеуді бастағаннан кейін диареядан зардап шегіп жүрген пациенттерде бұл диагнозға көңіл бөлген жөн.

Қастауыш алкалоидтарының туындылары

Қастауыш туындыларын қабылдап жүрген пациенттерде макролидтік антибиотиктерді бірге қолданудан кейін эрготизм пайда болды. Қастауыш алкалоидтары мен азитромицин арасында өзара әрекеттесудің болуы ықтималдылығы жөнінде деректер жоқ. Алайда эрготизм теориялық тұрғыдан дамуы мүмкін болғандықтан, азитромицинді және қастауыш туындыларын бірге қолданбау керек.

Суперинфекциялар

Кез келген антибиотиктерді пайдаланған кездегідей, зеңдік инфекцияны қоса, сезімтал емес организмдерден туындаған суперинфекцияның белгілерін бақылау ұсынылады.

Айқаспалы төзімділік

Грамм-оң микроорганизмдерде және стафилококктардың метициллинге төзімді штаммдарында айқаспалы резистенттілік дамитын болғандықтан, азитромицинді қолдану ұсынылмайды. Жергілікті эпидемиологияны және микроорганизмдерге сезімталдықты ескерген жөн.

Ауыр инфекциялар

Азитромицин қандағы антибиотиктердің шұғыл түрде жоғары концентрацияларын қажет ететін ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолданылмайды.

Clostridium difficile әсерімен байланысты диарея

Азитромицинді қоса, бактерияларға қарсы іс жүзінде барлық препараттарды пайдаланғанда Clostridium difficile (CDAD) байланысты диарея дамуы мүмкін, ол жеңіл диареядан өлімге әкелетін колитке дейін өзгере алады. Бактерияларға қарсы дәрілермен емдеу ішектің қалыпты флорасын басады, бұл Clostridium difficile өсуінің күшеюіне әкеледі. А және В гипертоксин өндіретін Clostridium difficile штаммдары CDAD дамуына мүмкіндік береді. Clostridium difficile штаммдарымен өндірілетін гипертоксин аурушаңдық және өлім-жітім көрсеткіштерінің өсуіне әкеледі, өйткені бұл микроорганизмдер микробтарға қарсы емге сезімтал болмауы және колонэктомия жүргізу қажеттілігіне әкелуі мүмкін. Антибиотиктерді қолданғаннан кейін диарея туындаған барлық пациенттерде CDAD болатындығын қарастырған жөн. Аурудың анамнезін мұқият жинау қажет, өйткені бактерияларға қарсы дәрілерді тағайындағаннан кейін 2 айдан соң CDAD туындағаны туралы хабарланды.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі < 10 мл/мин) пациенттерде азитромициннің жүйелік әсерінің артқаны байқалды.

QT аралығының ұзаруы

Азитромицинді қоса, басқа макролидтермен емдеген кезде жүрек реполяризациясының және QT аралығының ұзаруы, жүрек аритмиясының және қарыншалардың жыпылықтауы/фибрилляциясы қаупі білінді. Азитромициннің осындай әсерін жүрек реполяризациясының ұзару қаупі жоғары пациенттерде жоққа шығаруға болмайды, сондықтан пациенттерді емдегенде сақ болған жөн:

Келесі жағдайлар қарыншалық аритмияның (қарыншалардың жыпылықтауын/фибрилляциясын қоса) даму қаупінің жоғарылауын туындатуы мүмкін, бұл жүректің тоқтап қалуына әкеледі, азитромицинді ұдайы проаритмиялық күйде болатын пациенттерге (әсіресе әйелдерде және егде жастағы адамдарда), әсіресе мына пациенттерде сақтықпен пайдалану керек:

QT аралығының ұзаруы туа біткен немесе құжатпен айғақталған

QT аралығын ұзартатын аритмияға қарсы IA класының (хинидин және прокаинамид) және III класының (дофетилид, амиодарон және соталол) дәрілері, цизаприд немесе терфенадин сияқты басқа дәрілік заттармен; пимозид сияқты психозға қарсы дәрілермен; циталопрам сияқты антидепрессанттармен; моксифлоксацин және левофлоксацин сияқты фторхинолондармен қазіргі таңда ем жүргізіліп жатқан;

электролиттік теңгерімі бұзылған, әсіресе гипокалиемия және гипомагниемия жағдайында;

клиникалық тұрғыдан маңызды брадикардиясы, жүрек аритмиясы немесе жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде.

Макролидтермен жүрек қантамырларының қолайсыз әсер ету қаупін зерттейтін эпидемиологиялық зерттеулер өзгермелі нәтижелер көрсетті. Кейбір обсервациялық зерттеулер азитромицинді қоса, макролидтермен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек қантамырлары тарапынан болатын өлімнің сирек қысқа мерзімді қаупін анықтады. Бұл нәтижелерді азитромицинмен емдеудің пайдасымен салыстыру керек.

Миастения гравис

Азитромицинмен ем қабылдаған пациенттерде миастения гравис симптомдарының өршу немесе миастенияның даму жағдайлары тіркелді.

Балалар

Балалардағы Mycobacterium avium кешенінің алдын алу немесе емдеудің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Ұзақ қолдану

Азитромицинді жоғарыда аталған көрсетілімдерде ұзақ қолданудың қауіпсіздігіне және тиімділігіне қатысты тәжірибелер жөнінде деректер жоқ. Тез қайталанатын инфекцияларда басқа антибиотиктермен емдеуді ескеру қажет.

Неврологиялық немесе психиатриялық аурулар

Азитромицинді неврологиялық немесе психикалық бұзылыстары бар пациенттерде сақтықпен қолданған жөн.

АЗИДРАТ препаратының құрамында дозаға шаққанда 1 ммольден азырақ натрий (23 мг) бар, яғни мәні бойынша «натрийден бос».

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Антацидтер: антацидтерді және азитромицинді бір мезгілде қолданудың ықпалын зерттегенде азитромицин фармакокинетикасында өзгерістер болған жоқ, қан плазмасында азитромициннің ең жоғары концентрациясы 24%-ға төмендесе де, оның биожетімділігінде өзгеріс байқалмады. Азитромицинді және антацидтерді қабылдайтын пациенттер бұл препараттарды бір мезгілде емес, шамамен 2 сағат аралықпен қабылдауы керек.

Цетиризин: азитромицинді 5 күн бойына 20 мг цетиризинмен бір мезгілде қолдану фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерді және Q-T аралығының өзгерістерін туындатқан жоқ.

Диданозин (дидезоксиинозин): 1200 мг азитромицинді 400 мг диданозинмен АИТВ-оң пациенттерге бір мезгілде қолдану, плацебомен салыстырғанда, диданозиннің фармакокинетикасына әсер етпеді.

Аторвастатин: аторвастатинді (тәулігіне 10 мг) және азитромицинді (тәулігіне 500 мг) бір мезгілде қолдану, ГМГ-КоА-редуктазаны тежеуге жүргізілген талдауды негізге алсақ, қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясының өзгерістерін туындатқан жоқ. Алайда азитромицинді және статиндерді қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз жағдайлары туралы бөлек мәлімдемелер алынды.

Циметидин: циметидиннің бір реттік дозасының азитромицин фармакокинетикасына әсері, циметидинді азитромициннен 2 сағат бұрын қолданған жағдайда азитромициннің фармакокинетикасында өзгерістер анықталған жоқ.

Эфавиренз: 600 мг азитромицинді тәулігіне бір рет және тәулігіне 400 мг эфавирензді 7 күн ішінде күн сайын бір мезгілде қолдану қандай да бір клиникалық тұрғыдан маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерді туындатқан жоқ.

Зидовудин: 1000 мг азитромицинді бір рет бір мезгілде қолдану және 600 мг немесе 1200 мг көп рет қабылдау зидовудиннің және оның глюкуронидтерінің плазмадағы концентрациясына және бүйректік экскрециясына аздаған ықпалын тигізді. Алайда азитромицинді қолдану шеткері қанның мононуклеарлық жасушаларында зидовудиннің белсенді метаболитінде концентрацияның жоғарылауын туындатты. Бұл өзара әрекеттесулердің клиникалық маңызы белгісіз.

Азитромицин бауырдың Р450 цитохромына елеулі ықпалын тигізбейді. Ол эритромицин және басқа макролидтер сияқты, фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге қатыспайды. Азитромицин цитохром-метаболит кешенінің көмегімен P450 цитохромын индукцияламайды немесе белсенділігін жояды.

Нелфинавир: Азитромицинді (1200 мг) және нелфинавирді (күніне 3 рет 750 мг) бірге қолдану қан сарысуында азитромициннің концентрациясын арттырады. Нелфинавирмен азитромицинді  бір мезгілде қолданғанда елеулі жағымсыз әсерлер байқалған жоқ және дозаларын түзетудің қажеті жоқ.

Индинавир: азитромициннің бір реттік 1200 мг дозасын бір мезгілде қолдану индинавир фармакокинетикасына статистикалық тұрғыдан нақты ықпалын тигізген жоқ, ол доза 5 күн бойы күніне 3 рет 800 мг-ден тағайындалды.

Метилпреднизолон: азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді.

Мидазолам: 500 мг азитромицинді 3 күн бойына бір мезгілде қолдану бір реттік 15 мг дозада мидазоламның фармакокинетикасы мен  фармакодинамикасына клиникалық тұрғыдан маңызды өзгерістерді туындатқан жоқ.

Силденафил: силденафил AUC және Cmax мәндеріне немесе оның негізгі айналымдағы метаболитіне азитромициннің (3 күн бойы күн сайын 500 мг) ықпалы жөнінен деректер жоқ.

Триазолам: 1-ші күні 500 мг және 2-ші күні 250 мг азитромицинді 2-ші күні 0.125 мг триазоламмен бір мезгілде қолдану, триазоламды және плацебоны қолданумен салыстырғанда, триазоламның фармакокинетикалық көрсеткіштеріне елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Карбамазепин: бір мезгілде азитромицин қабылдаған пациенттерде қан плазмасындағы карбамазепиннің және оның белсенді метаболитінінің концентрациясына елеулі әсері байқалмады.

Триметоприм/сульфаметоксазол: триметоприм/сульфаметоксазолды (160 мг/800 мг) 7 күн бойы 1200 мг азитромицинмен бір мезгілде қолдану 7-ші күні триметопримның немесе  сульфаметоксазолдың Cmax, жалпы экспозициясына немесе несеппен экскрециясына елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Дигоксин және колхицин (P-gp субстраттары): Макролидтік антибиотиктерді, соның ішінде азитромицинді дигоксин сияқты P-гликопротеин субстраттарымен бірге қолдану P-гликопротеин субстраттарының сарысулық деңгейлерінің ұлғаюына әкеледі. Сондықтан азитромицинді және дигоксин сияқты P-гликопротеин субстраттарын бір мезгілде қолданғанда сарысуда P-гликопротеин субстраттары концентрациясының жоғарылауы мүмкін екендігін есте сақтаған жөн.

Азитромицинмен емдеу кезінде бақылау және қан сарысуындағы дигоксин деңгейін өлшеу қажет.

Эрготамин туындылары: Теориялық тұрғыда эрготизмнің дамуы мүмкін екендігін ескере отырып, азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Кумарин типті пероральді антикоагулянттар: азитромицин варфариннің 15 мг бір реттік дозасының антикоагулянттық әсерін өзгертпейді. Азитромицинді қолданудың постмаркетингтік кезеңіндегі есептер алынды, онда азитромицинді және кумарин типті пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қолданғаннан кейін антикоагулянттық әсерінің потенцияланғаны туралы хабарланды. Себеп-салдарлық байланысы анықталмаса да, кумарин типті пероральді антикоагулянттар қабылдап жүрген пациенттерге азитромицинді тағайындағанда протромбиндік уақытқа жиі мониторинг жүргізу қажеттілігін ескеру керек.

Циклоспорин: азитромицинді 3 күн бойына 500 мг дозада пероральді түрде қабылдағаннан кейін, ал содан кейін дене салмағына шаққанда 10 мг/кг циклоспориннің бір реттік дозасын қабылдаған соң циклоспориннің AUC және Cmax мәндерінің нақты жоғарылағаны байқалды. Сондықтан бұл препараттарды бір мезгілге тағайындауды қарастырғанда сақ болу керек. Егер мұндай бір мезгілде қолдану қажет болса, циклоспорин деңгейіне мониторинг жүргізу және дозаны тиісінше түзету керек.

Флуконазол: азитромицинді (бір рет 1200 мг) бір мезгілде қолдану флуконазолдың (бір рет 800 мг) фармакокинетикасын өзгерткен жоқ. Азитромициннің жалпы экспозициясы және Т1/2 флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда өзгерген жоқ, бірақ мұндайда азитромициннің Cmax (18%-ға) төмендегені білінді, оның клиникалық маңызы болған жоқ.

Рифабутин: азитромицин мен рифабутинді бір мезгілде қолдану екі препараттың да сарысулық концентрациясына әсер еткен жоқ. Азитромицинмен және рифабутинмен бір мезгілде ем қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения байқалды. Нейтропенияның рифабутинді қолданумен астасқанына қарамастан, азитромицин және рифабутин біріктілімін қолдану мен нейтропения арасындағы себеп-салдарлық байланыс анықталған жоқ.

Терфенадин: азитромицин мен терфенадиннің арасында өзара әрекеттесулерінің дәлелдері туралы мәлімделген жоқ. Мұндай өзара әрекеттесулерді толық жоққа шығару мүмкін болмайтын жекелеген жағдайлар жөнінде мәлімделді, алайда мұндай өзара әрекеттесулердің орын алғаны туралы бірде-бір нақты айғақтама болған жоқ. Терфенадин мен макролидтерді бір мезгілде қолданудың аритмияны және QT аралығының ұзаруын туындату мүмкін екендігі анықталды.

Теофиллин: азитромицин мен теофиллинді бір мезгілде қолданғанда теофиллиннің фармакокинетикасына азитромициннің ешқандай ықпалы байқалмады. Азитромицинді қабылдап жүрген пациенттерде теофиллиннің деңгейі жоғарылауы мүмкін, сондықтан азитромицин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде теофиллиннің плазмадағы деңгейін мұқият бақылау қажет.

Басқа антибиотиктер: макролидтік антибиотиктер мен азитромицин (эритромицин), сондай-ақ линкомицин мен клиндамицин арасында потенциалды резистенттілікті тексерген жөн. Бірдей топтан бірнеше дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

QT аралығын ұзартатын дәрілік заттар: азитромицинді QT аралығын арттыратын басқа дәрілермен бірге қабылдамаған жөн.

Антацидтер: антацидтерді және азитромицинді бір мезгілде қолданудың ықпалын зерттегенде азитромицин фармакокинетикасында өзгерістер болған жоқ, қан плазмасында азитромициннің ең жоғары концентрациясы 24%-ға төмендесе де, оның биожетімділігінде өзгеріс байқалмады. Азитромицинді және антацидтерді қабылдайтын пациенттер бұл препараттарды бір мезгілде емес, шамамен 2 сағат аралықпен қабылдауы керек.

Цетиризин: азитромицинді 5 күн бойына 20 мг цетиризинмен бір мезгілде қолдану фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерді және Q-T аралығының өзгерістерін туындатқан жоқ.

Диданозин (дидезоксиинозин): 1200 мг азитромицинді 400 мг диданозинмен АИТВ-оң пациенттерге бір мезгілде қолдану, плацебомен салыстырғанда, диданозиннің фармакокинетикасына әсер етпеді.

Аторвастатин: аторвастатинді (тәулігіне 10 мг) және азитромицинді (тәулігіне 500 мг) бір мезгілде қолдану, ГМГ-КоА-редуктазаны тежеуге жүргізілген талдауды негізге алсақ, қан плазмасындағы аторвастатин концентрациясының өзгерістерін туындатқан жоқ. Алайда азитромицинді және статиндерді қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз жағдайлары туралы бөлек мәлімдемелер алынды.

Циметидин: циметидиннің бір реттік дозасының азитромицин фармакокинетикасына әсері, циметидинді азитромициннен 2 сағат бұрын қолданған жағдайда азитромициннің фармакокинетикасында өзгерістер анықталған жоқ.

Эфавиренз: 600 мг азитромицинді тәулігіне бір рет және тәулігіне 400 мг эфавирензді 7 күн ішінде күн сайын бір мезгілде қолдану қандай да бір клиникалық тұрғыдан маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерді туындатқан жоқ.

Зидовудин: 1000 мг азитромицинді бір рет бір мезгілде қолдану және 600 мг немесе 1200 мг көп рет қабылдау зидовудиннің және оның глюкуронидтерінің плазмадағы концентрациясына және бүйректік экскрециясына аздаған ықпалын тигізді. Алайда азитромицинді қолдану шеткері қанның мононуклеарлық жасушаларында зидовудиннің белсенді метаболитінде концентрацияның жоғарылауын туындатты. Бұл өзара әрекеттесулердің клиникалық маңызы белгісіз.

Азитромицин бауырдың Р450 цитохромына елеулі ықпалын тигізбейді. Ол эритромицин және басқа макролидтер сияқты, фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге қатыспайды. Азитромицин цитохром-метаболит кешенінің көмегімен P450 цитохромын индукцияламайды немесе белсенділігін жояды.

Нелфинавир: Азитромицинді (1200 мг) және нелфинавирді (күніне 3 рет 750 мг) бірге қолдану қан сарысуында азитромициннің концентрациясын арттырады. Нелфинавирмен азитромицинді  бір мезгілде қолданғанда елеулі жағымсыз әсерлер байқалған жоқ және дозаларын түзетудің қажеті жоқ.

Индинавир: азитромициннің бір реттік 1200 мг дозасын бір мезгілде қолдану индинавир фармакокинетикасына статистикалық тұрғыдан нақты ықпалын тигізген жоқ, ол доза 5 күн бойы күніне 3 рет 800 мг-ден тағайындалды.

Метилпреднизолон: азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді.

Мидазолам: 500 мг азитромицинді 3 күн бойына бір мезгілде қолдану бір реттік 15 мг дозада мидазоламның фармакокинетикасы мен  фармакодинамикасына клиникалық тұрғыдан маңызды өзгерістерді туындатқан жоқ.

Силденафил: силденафил AUC және Cmax мәндеріне немесе оның негізгі айналымдағы метаболитіне азитромициннің (3 күн бойы күн сайын 500 мг) ықпалы жөнінен деректер жоқ.

Триазолам: 1-ші күні 500 мг және 2-ші күні 250 мг азитромицинді 2-ші күні 0.125 мг триазоламмен бір мезгілде қолдану, триазоламды және плацебоны қолданумен салыстырғанда, триазоламның фармакокинетикалық көрсеткіштеріне елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Карбамазепин: бір мезгілде азитромицин қабылдаған пациенттерде қан плазмасындағы карбамазепиннің және оның белсенді метаболитінінің концентрациясына елеулі әсері байқалмады.

Триметоприм/сульфаметоксазол: триметоприм/сульфаметоксазолды (160 мг/800 мг) 7 күн бойы 1200 мг азитромицинмен бір мезгілде қолдану 7-ші күні триметопримның немесе  сульфаметоксазолдың Cmax, жалпы экспозициясына немесе несеппен экскрециясына елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Дигоксин және колхицин (P-gp субстраттары): Макролидтік антибиотиктерді, соның ішінде азитромицинді дигоксин сияқты P-гликопротеин субстраттарымен бірге қолдану P-гликопротеин субстраттарының сарысулық деңгейлерінің ұлғаюына әкеледі. Сондықтан азитромицинді және дигоксин сияқты P-гликопротеин субстраттарын бір мезгілде қолданғанда сарысуда P-гликопротеин субстраттары концентрациясының жоғарылауы мүмкін екендігін есте сақтаған жөн.

Азитромицинмен емдеу кезінде бақылау және қан сарысуындағы дигоксин деңгейін өлшеу қажет.

Эрготамин туындылары: Теориялық тұрғыда эрготизмнің дамуы мүмкін екендігін ескере отырып, азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Кумарин типті пероральді антикоагулянттар: азитромицин варфариннің 15 мг бір реттік дозасының антикоагулянттық әсерін өзгертпейді. Азитромицинді қолданудың постмаркетингтік кезеңіндегі есептер алынды, онда азитромицинді және кумарин типті пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қолданғаннан кейін антикоагулянттық әсерінің потенцияланғаны туралы хабарланды. Себеп-салдарлық байланысы анықталмаса да, кумарин типті пероральді антикоагулянттар қабылдап жүрген пациенттерге азитромицинді тағайындағанда протромбиндік уақытқа жиі мониторинг жүргізу қажеттілігін ескеру керек.

Циклоспорин: азитромицинді 3 күн бойына 500 мг дозада пероральді түрде қабылдағаннан кейін, ал содан кейін дене салмағына шаққанда 10 мг/кг циклоспориннің бір реттік дозасын қабылдаған соң циклоспориннің AUC және Cmax мәндерінің нақты жоғарылағаны байқалды. Сондықтан бұл препараттарды бір мезгілге тағайындауды қарастырғанда сақ болу керек. Егер мұндай бір мезгілде қолдану қажет болса, циклоспорин деңгейіне мониторинг жүргізу және дозаны тиісінше түзету керек.

Флуконазол: азитромицинді (бір рет 1200 мг) бір мезгілде қолдану флуконазолдың (бір рет 800 мг) фармакокинетикасын өзгерткен жоқ. Азитромициннің жалпы экспозициясы және Т1/2 флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда өзгерген жоқ, бірақ мұндайда азитромициннің Cmax (18%-ға) төмендегені білінді, оның клиникалық маңызы болған жоқ.

Рифабутин: азитромицин мен рифабутинді бір мезгілде қолдану екі препараттың да сарысулық концентрациясына әсер еткен жоқ. Азитромицинмен және рифабутинмен бір мезгілде ем қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения байқалды. Нейтропенияның рифабутинді қолданумен астасқанына қарамастан, азитромицин және рифабутин біріктілімін қолдану мен нейтропения арасындағы себеп-салдарлық байланыс анықталған жоқ.

Терфенадин: азитромицин мен терфенадиннің арасында өзара әрекеттесулерінің дәлелдері туралы мәлімделген жоқ. Мұндай өзара әрекеттесулерді толық жоққа шығару мүмкін болмайтын жекелеген жағдайлар жөнінде мәлімделді, алайда мұндай өзара әрекеттесулердің орын алғаны туралы бірде-бір нақты айғақтама болған жоқ. Терфенадин мен макролидтерді бір мезгілде қолданудың аритмияны және QT аралығының ұзаруын туындату мүмкін екендігі анықталды.

Теофиллин: азитромицин мен теофиллинді бір мезгілде қолданғанда теофиллиннің фармакокинетикасына азитромициннің ешқандай ықпалы байқалмады. Азитромицинді қабылдап жүрген пациенттерде теофиллиннің деңгейі жоғарылауы мүмкін, сондықтан азитромицин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде теофиллиннің плазмадағы деңгейін мұқият бақылау қажет.

Басқа антибиотиктер: макролидтік антибиотиктер мен азитромицин (эритромицин), сондай-ақ линкомицин мен клиндамицин арасында потенциалды резистенттілікті тексерген жөн. Бірдей топтан бірнеше дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

QT аралығын ұзартатын дәрілік заттар: азитромицинді QT аралығын арттыратын басқа дәрілермен бірге қабылдамаған жөн.

Дозалау режимі

Дене салмағы 45 кг-ден асатын балалар мен жасөспірімдер, және, егде жастағы адамдарды қоса, ересектер.

АЗИДРАТ® 3 күн бойы 500 мг-ден (үш күн бойы 1 рет 500 мг) қабылдайды. Балама ретінде АЗИДРАТ® бес күн бойы қабылдауға болады, бірінші күні 500 мг-ден бастап және екінші-бесінші күні 250 мг.

Chlamydia trachomatis немесе сезімтал Neisseria gonorrhoeae туындаған жыныс мүшелерінің асқынбаған инфекцияларында АЗИДРАТ® препаратын 1000 мг дозада бір рет тағайындайды.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерге ересектердегідей азитромицин дозасы тағайындалады. Егде жастағы пациенттерде жүрек ырғағының бұзылулары байқалуы мүмкін болғандықтан, жүрек аритмиясының және қарыншалық тахикардияның даму қаупіне байланысты, егде жастағы пациенттерге азитромицинді қолданғанда ерекше сақ болу ұсынылады.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясының жеңіл және орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 10-80 мл/мин), бауыр функциясының жеңіл және орташа ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде азитромициннің дозасын түзету қажет емес.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр функциясының жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

Балалар

Азитромицин таблеткаларын дене салмағы 45 кг-ден асатын балаларға ғана тағайындау керек. Салмағы 45 кг-ге дейінгі балаларға азитромициннің басқа дәрілік түрлерін пайдалануға болады, мысалы, суспензия.

Енгізу әдісі мен жолы

АЗИДРАТ® таблеткаларын тамақпен бірге жарты (½) стакан сумен ішіп қабылдайды.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: естудің қайтымды бұзылуы, жүректің қатты айнуы, құсу, диарея.

Емі: асқазанды шаю, белсендірілген көмір қолдану, қажет болғанда организмнің өмірлік функцияларын демеуге бағытталған симптоматикалық ем жүргізу.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар

Дәрілік затты қолдану әдісін нақтылау үшін медициналық қызметкердің кеңесіне жүгінген жөн.

6 таблеткадан (250 мг доза үшін) немесе 3 таблеткадан (500 мг доза үшін) поливинилхлорид/поливинилиденхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаларға салынған.

6 таблеткасы бар пішінді ұяшықты 1 қаптама (250 мг доза үшін) немесе 3 таблеткасы бар 1 пішінді ұяшықты қаптамадан (500 мг доза үшін) немесе 3 таблеткасымен 2 пішінді ұяшықты қаптама (500 мг доза үшін) медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

30 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.